นับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุด แม้เป็นแค่เพียงเวลาสั้นๆ แต่ก็เคยเกิดขึ้นกับฉัน...เพราะเธอ Group blog นี้ เขียนขึ้นมาเมื่อวันที่ 26/04/2007 ถึงวันนี้ 15/11/2009 รวมเป็นเวลา 935 วัน หรือ 2 ปี 6 เดือน กับ 21 วัน แล้วมันก็คงจะกำลังจะปิดลงด้วย blog นี้ ส่วนความรู้สึกดีๆ ที่มีให้พี่ชายคนนึง ให้ผู้ชายแสนดีที่เจอกันโดยเหตุบังเอิญ ผู้ชายที่ตรงใจ ตรงกับภาพฝันลึกๆ ในใจอย่างที่สุด ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ที่เริ่มต้นตั้งแต่วันที่ 26/12/2004 นับถึงวันนี้ ก็ 1,786 วัน หรือ 4 ปี 10 เดือน 21 วัน แล้วก็ยังไม่รู้ว่าจะไปจบลงเมื่อไหร่ รู้แต่วว่า วันนี้ picmee ยอมแพ้แล้วล่ะ เกือบ 5 ปีที่ผ่านมามีอะไรเกิดขึ้นหลายอย่างมากมาย picmee ยังคงจำได้ทุกเรื่อง ทุกตอน และไม่คิดว่าจะได้ลืมมัน วันแรกที่เราเจอกัน เพราะสินามึ โดยที่ก่อนจะจากกันเพื่อนเป็นคนเดินไปขอเบอร์พี่มาให้ วันที่เรา SMS คุยกัน และโทรคุยกัน ในสัปดาห์ต่อมา วันที่พี่โทรมาถามว่า จะไปเที่ยว เดอะรีสอร์ทกับเพื่อนๆ เขาด้วยกันไหม แล้ว picmee ก็ดันปฏิเสธ ทั้งๆ ที่ครั้งนั้น อาจจะเป็นครั้งเดียวที่เราจะได้ไปไหนๆ ด้วยกัน วันที่เรานัดเจอ และกินข้าวด้วยกันครั้งแรก ที่ รพ.ภูมิพล ... ที่โรงอาหารแพทย์ ... พี่ยังบอกว่า ไว้เลี้ยงมื้อใหญ่กันอีกครั้ง วันที่พี่ชวนกินกาแฟ แล้ว picmee กินนมเย็น พี่ยังว่าว่าพี่ชวนกินกาแฟนะ.... วันที่ picmee เอาขนมไปให้พี่ที่คอนโดหลังเก่า โดยฝากไว้กับยาม วันที่ picmee แวะไปหาพี่แล้วเราก็คุยกันที่ลานจอดรถเป็นชั่วโมง วันที่พี่ย้ายคอนโด ได้ 3 วัน แล้วไปซื้อของเข้าบ้าน picmee ขับรถไปรับที่ห้าง (โดยบังเอิญ) เพื่อมาส่งพี่ที่คอนโด รอเพื่อนพี่มาเซ็นสัญญาให้เช่าคอนโด แล้วพี่ยังให้ picmee ลงชื่อเป็นพยานการเช่า เสร็จแล้วเราก็ไปกินข้าวด้วยกัน ตอน 4 ทุ่มครึ่ง ... วันนั้น เป็นวันที่เราอยู่ด้วยกันนานที่สุดมั้ง วันที่ picmee ไปยืมของพี่มาใช้ทำงาน แล้วเห็นเพื่อนสาวๆ ที่คอนโดของพี่ แล้วเข้าใจผิดว่าเป็น "คนของพี่" แล้วก็ 1 ปี ผ่านมาแล้ว วันที่ picmee สั่งของขวัญวันเกิดให้คนพิเศษคนนึง "เสื้อยืดโปโล" ซึ่งมันคงไม่ต้องลำบากสั่งตรงมาจากฮ่องกง เพียงเพราะ picmee อยากได้เสื้อ logo ทีมฟุตบอลทีมโปรดของพี่ และก็เป็นของแท้ ไม่มีขายในเมืองไทย ... วันนั้นหน้าพี่มีความสุขมากๆ นะคะ .... แต่คราวนี้ 5 ปีผ่านไป ไม่รู้เพราะการเปลี่ยนงานของเราทั้งคู่ ทำให้เวลายิ่งไม่ตรงกันไปกว่าเดิม picmee เริ่มไม่สะดวกที่จะไปดูแล ส่งข้าวน้ำให้ประจำๆ อย่างแต่ก่อน หรือไม่ ก็อาจเพราะว่า picmee ก็เริ่มรู้ว่าพี่ไม่ต้องการอีกแล้วก็ได้ picmee ยอมแพ้ค่ะพี่ ยอมแพ้ความใจแข็งของพี่ picmee รู้ตลอดมาว่าพี่ไม่พร้อมจะมีใคร แต่ก็ยังดึงดันจะรอ จริงๆ picmee ก็พร้อมจะรอนะคะ จะให้รอไปอีกนานเท่าไหร่ก็ได้ ถ้าเพียงแต่พ่จะบอกมาว่าพี่ยินดีให้รอต่อไป ไม่เป็นไรนะคะ ถ้าพี่ไม่ยินดีที่จะให้รอ ไม่ยินดีที่จะให้คอยเป็นห่วง ไม่ยินดีที่จะให้แอบดูแลอยู่แบบนี้ แต่ก้หวังว่าสิ่งที่จะขออย่างสุดท้ายนี้ พี่คงพอจะยินดีที่จะให้น้องคนนี้เก็บความทรงจำดีๆ เช่นนี้ไปตลอดนะคะ พี่เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดช่วงนึงในชีวิตของ picmee ค่ะ picmee จะไม่มีวันลืมพี่ได้เลย --------------------------------------------- ช่วงที่ดีที่สุด เดินจับมือกัน ทุกข์สุขด้วยกัน หัวเราะร้องไห้ด้วยกันมานานเท่าไหร่ ฉันไม่เคยลืมจากใจ วันที่เรายิ้ม วันที่ทะเลาะ ภาพวันและคืนเหล่านั้น จะยังงดงามไม่เคยเปลี่ยนไป ยังคงเป็นดั่งเหมือนกับเมื่อวาน อยู่ในส่วนลึกความทรงจำ แต่ต่างกันแค่เพียง ในตอนนี้ ฉันนั้นไม่ได้มีเธออยู่ข้างๆ เหมือนวันที่เราเคยเดินข้ามผ่าน ทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่างมาด้วยกัน นับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุด แม้เป็นแค่เพียงเวลาสั้นๆ ที่เคยเกิดขึ้นกับฉัน...เพราะเธอ เพลงและของขวัญ ตั๋วจากโรงหนัง จดหมายที่ส่งให้กันในวันที่ห่าง ฉันนั้นยังคงเก็บไว้ วันที่เหนื่อยล้า ถ้อยคำที่ปลอบใจ ภาพวันและคืนเหล่านั้น จะยังงดงามไม่เคยเปลี่ยนไป ยังคงเป็นดั่งเหมือนกับเมื่อวาน อยู่ในส่วนลึกความทรงจำ แต่ต่างกันแค่เพียง ในตอนนี้ ฉันนั้นไม่ได้มีเธออยู่ข้างๆ เหมือนวันที่เราเคยเดินข้ามผ่าน ทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่างมาด้วยกัน นับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุด แม้เป็นแค่เพียงเวลาสั้นๆ ที่เคยเกิดขึ้นกับฉัน...เพราะเธอ ไม่รู้ว่าเธอ ไม่รู้ว่าจะได้ยินเพลงนี้รึยัง อยากจะให้เธอช่วยมารับฟังว่าฉันนั้น คิดถึง... ฉันนั้นไม่ได้มีเธออยู่ข้างๆ เหมือนวันที่เราเคยเดินข้ามผ่าน ทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่างมาด้วยกัน นับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุด แม้เป็นแค่เพียงเวลาสั้นๆ ที่เคยเกิดขึ้นกับฉัน...เพราะเธอ ฉันนั้นไม่ได้มีเธออยู่ข้างๆ เหมือนวันที่เราเคยเดินข้ามผ่าน ทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่างมาด้วยกัน นับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุด แม้เป็นแค่เพียงเวลาสั้นๆ แต่ก็เคยเกิดขึ้นกับฉัน...เพราะเธอ   Create Date : 16 พฤศจิกายน 2552 7 comments Last Update : 16 พฤศจิกายน 2552 0:32:55 น. Counter : 5322 Pageviews. Share Tweet

เก็บความทรงจำดีๆไว้ในหัวใจนะคะ   โดย: Madam_Hatyai 16 พฤศจิกายน 2552 0:47:26 น.

การรอคอยอะไรที่มันดูห่างไกลจนเราเอื้อมไม่ถึงนี่มันเจ็บมากมายเลยนะคะ   โดย: กวีร้อยฝัน 16 พฤศจิกายน 2552 1:11:25 น.

11 ปีที่รู้จักกันมา ราวๆ 7 ปีที่เราเริ่มโตพอจะที่จะมองหาใครสักคน เราอยู่ห่าง เรามองไกลๆ และเขาก็ยังเป็นพี่ชายที่แสนดีเสมอ เพียงแต่เขาไม่เปิดรับเราเลยสักเล็กน้อย เราเลยรอๆๆๆๆ ใช่ค่ะ การรอคอยมันเจ็บ แต่บางทีความเจ็บนั้นมันก็แสนสุข สุขไปเจ็บไป ซาดิสม์ซะ แต่สุดท้าย ... มันก็เท่านั้น พอตัดสินใจได้ว่าจะเลิกรอ อะไรๆ ก็เหมือนเริ่มใหม่ จนในที่สุด ชีวิตก็เปิดรับใครอีกคนที่เขากำลังรอเราอยู่เข้ามา ..จนได้   โดย: gluhp 16 พฤศจิกายน 2552 6:36:36 น.

อย่าท้อนะคะ ฟ้าหลังฝนมักจะสดใสเสมอนะคะ   โดย: kwan_3023 16 พฤศจิกายน 2552 7:18:24 น.

นี่ล่ะคะ ต้องเรียกว่ามันเป็นชีวิตเน๊าะ สุขมั่ง เศร้ามั่ง ทุกข์มั่ง เรียกว่ามันครบรสดี แต่ไม่ว่าจะยังไงก็ยังขอเป้นกำลังใจ ให้เจ้าของบล็อกด้วยนะค่ะ ... และก็เพลงนี้ ก็เป็นเพลงอีก 1 เพลงที่เรากำลังคิดถึงค่ะ เพราะบางทีความรักมันไม่เป็นอย่างใจ แต่อย่างน้อย ก็ไม่ได้เศร้าตลอดเวลา เพราะบางช่วงเวลา เราก็มีความสุขกับมัน สิ่งแย่ๆ ก็ผ่านไป แต่สิ่งดีๆ เวลานึกถึงก็มีความสุข ได้เช่นกันค่ะ   โดย: JewNid 16 พฤศจิกายน 2552 10:22:34 น.

เก็บให้เป็นความทรงจำที่ดีงาม แต่อย่าเอามาทำร้ายตัวเอง และคนอื่นที่รักเรานะค่ะ เข้มแข็ง และมีความสุขให้ได้ทุกๆวันค่ะ   โดย: บางส้มเปรี้ยว 16 พฤศจิกายน 2552 12:53:49 น.

เป็นกำลังใจนะคะ รู้ว่าการรอ เป็นการทรมาน ที่สุดอย่างหนึ่ง..   โดย: ชิโยจัง 16 พฤศจิกายน 2552 19:33:42 น.