เช้าแรก...

จิ๊บๆ จิ๊กๆ เสียงนกกระจอกที่ทำรังอยู่ระเบียงห้องรติ ฟัดกันดังมาแต่เช้า ปลุกชายหนุ่มให้ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้น แดดที่แยงตา ก่อความระคายในลูกตา อากาศก็เย็นสบายกำลังดี รติพลิกตัวเข้าหาหมอนอีกใบ ซุกหน้าลง กะนอนต่ออีกสักชั่วโมงค่อยตื่น....

... 28 วินาทีผ่านไป

'เหมือนลืมๆอะไร?' ..... ภาพเหตุการณ์ที่ผ่านมาทั้งหมด เริ่มไหลพรั่งพรูเข้าสู่หัวสมอง ปราณจรีย์ พญาอะไรสักอย่าง ... ผู้คนนับแสนนับล้าน ตราประทับ..

แล้วก็.. ไอ้หมอนั่น!?


"เฮ้ย!?" รติกระโดดพรวดขึ้นสุดตัว กวาดสายตาไปทั่วห้อง ใจนึงยังผวาอยู่ ถ้ามันเป็นผีจะทำไง แต่อีกใจก็อยากรู้ มันจะจริงหรือฝันกัน กับเรื่้องเมื่อคืน ดูจนทั่วห้อง เห็นแต่ผนังสีเปลือกไข่ ... รกๆ อืมม ห้องตรูจริงๆ -_-"

"เฮ้อ.. "รติถอนหายใจอย่างโล่งอก

"บอกแล้วว่าจะถอนหายใจอะไรนักหนา ถอนหายใจทีนึง เค้าว่าอายุสั้นไปเจ็ดวันเลยน้า...." เสียงจากประตูห้องน้ำที่แง้มออก ปรากฏร่างชายหนุ่ม นุ่งน้อยห่มน้อย เอร๊ย... นุ่งผ้าเช็ดตัว ผืนเดียว มือนึงใช้ผ้าเช็ดตัวผืนเล็ก ขยี้หัวไปมา อีกมือจับขอบผ้าเช็ดตัวที่นุ่งอยู่ไว้


รติสะดุ้งโหยงสุดตัว ทะลึ่งพรวดไปยืนแนบกำแพงตรงหัวเตียง "ค คะ ใครอ่ะ มรึงเป็นค.. คะ ใคร?"

มนุษย์ผ้าเช็ดตัว หันรีหันขวาง มองไปรอบตัว แล้วมองหน้ารติอีกครั้ง ชี้นิ้วไปที่ตัวเองเชิงคำถาม รติพยักเพยิดหน้าทั้งตัวยังติดกำแพง


.... สองวินาทีผ่านไป เนิ่นนานราวโกหก


"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ เออๆๆ โทษทีๆ ลืมแนะนำตัวไป เราก็มากะนายเมื่อคืนนี้ไง จำไม่ได้เลยหรอ" รติสั่นหน้าหงึกๆ

"อืมมๆๆ คงหลับสินะ เราเป็นคนหิ้วนายมาเองแหละ นึกว่าพอรู้สึกตัวบ้างนะนั่น ไม่รู้เลยหรอ?" รติสั่นหน้าหงึกๆ

ชายแปลกหน้า จ้องหน้ารติค้างสักพัก แล้วส่ายหัว "เอาๆ อยากรู้เรื่องไรก็ถามมา" พูดจบก็ขยับตัวเดินไปหลังตู้เสื้อผ้า รติค่อยๆขยับตัวชะเง้อคอ ออกไปข้างๆตู้

"จะดูอะไร ไม่เคยเห็นผู้ชายแก้ผ้าหรือไง!?" ผ้าเช็ดตัวที่คลุมอยู่เมื่อสักครู่ หายไปแขวนอยู่ตรงราวผ้าข้างๆ สภาพชายแปลกหน้าตอนนี้ จึงเปลือยเปล่าล่อนจ้อน รติตาค้าง ไม่นึกไม่ฝันว่าจะได้มาหาเห็นผู้ชายแก้ผ้าในห้องตัวเอง แถมยังเป็นผู้ชายแปลกหน้าที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนซะอีก เล่นเอาเจ้าตัวตาค้าง ปากอ้าออก ขยับไม่ได้ไปพักใหญ่

"เสื้อผ้านายนี่ มีแต่แบบนี้หรอก ไม่ทันสมัยอะไรเล้ย" ปากก็บ่นไป มือก็รื้อค้นเสื้อผ้าไป ต่อหน้าต่อตาเจ้าของ

"อ่ะ ตัวนี้ก็ได้ฟระ" ชายแปลกหน้าลุกขึ้นใส่เสื้อผ้า ขณะกำลังสวมเสื้อเข้าไปได้สักครึ่งตัว สายตาก็หันไปประสานกะรติเข้า "เอ้า ยังแอบดูอยู่อีกหรอ ท่านปราณจรีย์ไม่ยักบอกว่านายมีรสนิยมแบบนี้"

ชายหนุ่มใส่เสื้อผ้าจนเรียบร้อย แล้วเดินเลยไปหน้าประตู เปิดตู้รองเท้าออกเลือกอยู่พักนึง จึงได้รองเท้าหนังสีน้ำตาล เข้าชุดกับกางเกงสีน้ำตาลอ่อน หันกลับมาพยักเพยิดหน้าให้รติ "ไป..!?"

Create Date : 21 เมษายน 2553 Last Update : 29 เมษายน 2553 10:56:27 น. Counter : 683 Pageviews.		4 comments
Share Tweet