อลวนกลนางฟ้าและภูฟ้าใต้แสงดาว อลวนกลนางฟ้า นฏกร เพราะความเข้าใจผิดทำให้ความรักของศิวัชและบรรพตีจบสิ้นลงจนไม่เหลือเยื่อใยใดๆ หากแต่วันที่เขาต้องมาพบหน้ากับบรรพตีอีกครั้ง ความรู้สึกที่คิดว่าจะหมดลงไม่อาจเป็นไปได้เลย แต่เพราะทิฐิทั้งหลายไม่อาจทำให้ศิวัชทลายกำแพงหัวใจลงได้ หากไม่เพราะความจริงที่เขาได้รู้ว่าชีวิตของเขาไม่อาจขาดบรรพตีได้ ศิวัชคงไม่มีวันความสุขเหมือนวันก่อนกลับคืนมาอีกครั้งสำหรับชีวิตของบรรพตี ศิวัชคือทุกสิ่งทุกอย่าง แต่เพราะความหึงหวงของศิวัชทำให้เธอและเขาต้องจากกันไป แล้วในวันนี้วันที่เขากลับมาเรื่องเลวร้ายทั้งหมด กำลังกลับกลายเป็นเรื่องดี ความรักที่แสนหวานเหมือนดั่งวันวาน แต่แล้วปาฏิหาริย์หรือว่ามนตร์อันใดทำให้บรรพตีต้องสลับร่างกับขนิษฐา เรื่องวุ่นวายทั้งหลายจึงเกิดขึ้น เหมือนจะพิสูจน์ความรักครั้งนี้แม้ภายนอกขนิษฐาจะเหมือนทอมบอย ห้าวหาญจนใครๆก็คิดว่าเธอผิดเพศ แต่ความจริงแล้วขนิษฐาก็เป็นหญิงสาวทั่วไป ชีวิตที่แสนสุขก็เปลี่ยนไปเมื่อเธอต้องสลับร่างกับบรรพตีผู้ต่างกับเธออย่างลิบลับ แค่ต้องแสดงตัวเป็นบรรพตีก็แย่มากพออยู่แล้ว ไหนจะต้องมาทนเห็นร่างของตัวเองถูกศิวัชลวนลามเพียงเพราะมีวิญญาณของบรรพตีอาศัยอยู่ ขนิษฐาก็ต้องทำทุกอย่างเพื่อกลับคืนร่างเดิมให้ได้อานนท์ไม่อยากจะเชื่อว่าคนเราจะสลับร่าง สลับวิญญาณกันได้ แต่ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ เมื่อสาวหวานอย่างบรรพตีที่เขาแอบพึงใจกลับกลายเป็นขนิษฐา แม่สาวห้าวที่เขาบังเอิญรู้จัก และเมื่อเขาต้องเข้ามาร่วมวงอลเวงนี้แล้ว เขาก็ต้องช่วยเหลือพวกเธอให้สุดความสามารถ แต่ที่อานนท์ไม่คิดก็คือ ความพยายามในครั้งนี้ทำให้เขาได้ค้นพบหัวใจตัวเองใครจะคิดว่าศิวัชเห็นแก่ตัวหรือร้ายกาจแค่ไหน เขาก็ไม่สนใจ เพราะสิ่งเดียวที่เขาอยากได้คือบรรพตีคนเดิมที่เป็นบรรพตีทั้งร่างกายและวิญญาณ ยิ่งรักบรรพตีเขาก็ทนไม่ได้ที่จะเห็นร่างกายของเธอแต่กลับมีวิญญาณของคนอื่น ศิวัชหึงและหวงทุกอย่างที่เป็นเธอ แต่ความพยายามของเขาจะประสบความสำเร็จได้หรือไม่ เพราะหนทางในการคืนร่างของทั้งสองอาจจะแลกมาด้วยชีวิตจะยากเย็นแสนเข็ญสักเพียงใดบรรพตีก็ต้องกลับไปมีชีวิตเช่นเดิม แม้จะรู้สึกดีที่ได้เป็นขนิษฐา ได้สัมผัสความรักที่มาจากพ่อและแม่ที่เธอไม่เคยรู้จัก แต่ความรักของศิวัชและเธอก็คงไม่อาจเป็นได้หากไม่ได้กลับคืนร่างเดิม แต่ยิ่งพยายามเท่าไร ก็ยิ่งไม่สำเร็จ หรือว่าท้ายที่สุดเธอและศิวัชจะต้องทำใจว่าเธอจะติดอยู่ในร่างของขนิษฐานตลอดไปขนิษฐาหวาดกลัวหนทางในการกลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมเหลือเกิน แต่เสี่ยงแค่ไหนก็ต้องทน หากที่จริงแล้วความน่ากลัวที่แท้จริงในชีวิตของขนิษฐาไม่ใช่วิญญาณที่หลงร่าง แต่เป็นใครบางคนที่เกลียดชังเธออย่างไม่มีเหตุผล และเฝ้ารอเวลากำจัดเธอและบรรพตีไปให้พ้นเส้นทางที่ขนิษฐาไม่ได้ทำสิ่งใดเลย ยกเว้นความริษยาจากใจคนผู้นั้นหากใครจะมองขนิษฐาว่าเป็นผู้หญิงก็ไม่ใช่ ผู้ชายก็ไม่เชิง แต่สำหรับอานนท์แล้วเขามองลึกลงไปในตัวตนของขนิษฐายิ่งกว่าใครๆ และนั่นเองทำให้ความรู้สึกต่อเธอเปลี่ยนเป็นรัก ความรักของเขาจะคอยปกป้องเธอให้พ้นจากอันตรายทั้งปวง รวมทั้งเป็นกำลังใจให้เธอได้กลับคืนสู่ร่างกายที่แท้จริงของเธอจริงๆแล้วความอลวนในความรักของคนทั้งสี่ ไม่ได้เกิดขึ้นจากความบังเอิญ หากเป็นความจงใจที่จะพิสูจน์ว่าความรักไม่ใช่จะมีเพียงความรักเท่านั้นจะประคับประคองให้ทุกอย่างผ่านไป ความเชื่อมั่น จริงใจและยอมรับในตัวตนของกันและกันก็คือส่วนสำคัญในสิ่งที่เรียกว่าความรัก ภูฟ้าใต้แสงดาว เบลินญา Create Date :14 ธันวาคม 2554 Last Update :14 ธันวาคม 2554 8:35:36 น. Counter : Pageviews. Comments :12 twitter google Comment *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก เม้นท์ของอลวนฯค่ะชื่อของนิยายก็บอกเรื่องย่อๆของนิยายไว้แล้วค่ะ เมื่อความรักของศิวัชและบรรพตีจบลงด้วยความเข้าใจผิด แต่เมื่อกลับมาเจอกันใหม่ ทุกอย่างก็ไม่มีอะไรดีขึ้น จนศิวัชได้รู้ว่าขาดเธอไม่ได้ ทุกอย่างจึงกลับดั่งเดิม แต่สวรรค์กลับเล่นตลกให้บรรพตีสลับร่างกับขนิษฐา ผู้หญิงที่ศิวัชไม่ชอบขี้หน้าเลย แต่ก็ต้องทนกล้ำกลืนอยู่ใกล้ชิดขนิษฐาเพราะวิญญาณของคนรักอยู่ในร่างนั้น กว่าจะความวุ่นวายจะจบลงก็เสียเลือด เสียเนื้อไปไม่น้อยเพราะความริษยาของใครบางคนที่จ้องจะทำอันตรายขนิษฐาที่มีวิญญาณของบรรพตีปกติจะรู้กันว่านิยายของคุณนฏกรกับฟีน่าจะเป็นอะไรที่ผิดประหลาดมาก ซื้อเองจะไม่รอด แต่ยืมอ่านจะได้ใจมาก แต่เล่มนี้สำหรับฟีน่าแล้ว กลับเฉยๆค่ะ เหตุผลเพราะฟีน่าไม่ชอบศิวัชที่จัดว่าเป็นพระเอก ถึงแม้ ฟีน่าจะเป็นคนชอบนิยายพระเอกขี้หึงแต่ก็มีข้อแม้อยู่บ้าง ศิวัชเนี่ยในสายตาฟีน่าเป็นพวกหึงน่ารำคาญมาก หน้ามืดตาบอด จนทำร้ายจิตใจนางเอก แล้วยังมีหน้าไปโทษนางเอกอีก ประมาณว่าเธอผิดทั้งหมด ฉันไม่ผิดเลย แต่ฟีน่าว่าอีตาศิวัชนี้ล่ะผิดเต็มประตู นางเอกออกจะใสซื่อขนาดนั้นจะไปทำตัวอ่อยและหว่านเสน่ห์ได้ไงฟะ ไม่เชื่อคนรักกันเลย แถมมีหน้าทิ้งเขาหน้าตาเฉย ในบางครั้งรู้สึกเลยว่าแกรักนางเอกจริงหรือเปล่า หรือแค่ชอบที่ชักเชิดนางเอกได้ตามใจ ช้างเท้าหลังสุดๆ จะมาตาสว่าง หายบ้าได้ก็ตอนจะไม่มีเขานี้ล่ะ และเขาก็ยังไม่เคยมองว่าตัวเองผิดแม้แต่สักครั้งหนึ่ง ขนาดกลับมาคืนดีกันเนี่ยกว่าจะรู้ว่าตัวเองทำผิดก็ตอนนางเอกเล่ามาความจริง ถามกันตรงๆแล้ว ไปปล้ำเขาแต่เขาไม่ยอมนี้ นางเอกมันผิดตรงไหนหรือเนี่ย ไม่ไหวจริงๆและศิวัชก็ยังเส้นคงวาความไม่แนวฟีน่าต่อไปด้วยการเห็นแก่ตัว ต้องการให้นางเอกสลับวิญญาณกับขนิษฐาให้ได้ ไม่ว่าใครจะเป็นยังไง พี่แกไม่สนใจ ฉันต้องการสิ่งที่ฉันอยากได้ ขนิษฐาจะเจ็บปวดหวาดกลัวแค่ไหนไม่แคร์ และเป็นพวกฉันหวานกับแฟนได้ แม้ในร่างคนอื่น อาจจะตงิดใจบ้าง แต่คนอื่นห้ามใช้ร่างของบรรพตี ต่อด้วยฟีน่าว่าศิวัชไม่ค่อยมีภาวะผู้นำเอาเสียเลย ตอนที่หาหนทางสลับวิญญาณแล้วพลาดแกดูพลุ่งพล่าน สติแตก ทำอะไรไม่ถูกไปเลย พอมาเทียบกับอานนท์ที่นิ่งสงบกว่า แกด้อยไปเลยค่ะ เรียกว่าควรจับศิวัชไปเป็นพระรองด้วยซ้ำไปค่ะ เรียกได้ว่าในสายตาฟีน่าศิวัชสอบตกในทุกประเด็นของฟีน่าค่ะ ผู้ชายเช่นศิวัชเป็นหัวหน้าครอบครัวไม่ได้เลย มีดีอยู่แค่รักนางเอก แต่เป็นคนที่นิสัยไม่น่าคบค้าสมาคมด้วยแต่อย่างใด อะไรที่เป็นประโยชน์ของฉัน ฉันต้องการ ฉ้นต้องได้ ไม่สนใจว่าใครจะเสียใจเท่าไรส่วนบรรพตี เธอเป็นผู้หญิงผิดยุคค่ะ แสนจะอ่อนโยน บอบบาง เจ้าน้ำตา ไม่สู้คน ยอมให้คนรัก ทนให้กับความรักทุกอย่าง จนฟีน่ารู้สึกว่าเธอน่ะสมกับศิวัชแล้วค่ะ เป็นช้างเท้าหลังมากกกก มากจนรู้สึกเลยว่า เอะอะอะไรก็แล้วแต่ศิวัช ฟีน่าชอบผู้หญิงไม่อ่อนเป็นวุ้น แต่ไม่แข็งจนกระด้าง บรรพตีในความรู้สึกของฟีน่าบางครั้งจึงเป็นผู้หญิงน่ารำคาญสำหรับฟีน่า แถมเธอก็ยังติดนิสัยเห็นแก่ตัวจากศิวัชไปด้วย เห็นได้เลยจากตอนที่เธอพยายามสลับร่าง จนเหมือนจะไม่แคร์ว่าขนิษฐาหวาดกลัวการจมน้ำแค่ไหน ด้วยการหลอกทำหน้าตาซื่อเพื่อให้ขนิษฐายอมเสี่ยงต่อ ก็เข้าใจว่าอยากกลับร่าง แต่บรรพตีเห็นแก่ตัวไปหรือเปล่า จนลืมไปว่าหากพลาดก็คือชีวิตของขนิษฐาทั้งชีวิต แต่นั่นเพราะเพียงเธออยากจะเอาใจศิวัชว่าอยากจะกลับไปให้เขารักและสมหวังกันสองคน เหมาะสมกันมากคู่นี้ สรุปแล้วฟีน่าไม่ชอบพระเอก นางเอกเล่มนี้เลยค่ะ แต่ไปชอบขนิษฐาและอานนท์แทน ในความคิดของฟีน่าคู่นี้น่ารักดี เป็นฝ่ายเสียสละให้กับศิวัชและบรรพตีมากกว่าค่ะ ความรักของอานนท์ก็คือความเข้าใจ เห็นใจและเป็นกำลังใจให้กับขนิษฐามาตลอด และขนิษฐาเอง แม้จะเป็นสาวห้าวแต่เต็มไปด้วยความจริงใจให้กับบรรพตี จนฟีน่ารู้สึกเลยว่าบรรพตีเนี่ยรักเพื่อนอย่างขนิษฐาเท่ากันไหม จนฟีน่าสงสารขนิษฐาเลย เหมือนบรรพตีจะเป็นคนดี แต่แท้ที่จริงแล้วก็ไม่ได้เป็นคนดีสักเท่าไร แต่ยังดีที่มีอานนท์มาเป็นคนรัก ฟีน่าเลยเลิกลุ้นคู่ศิวัชไปเลยค่ะ เพราะยังไงสองคนนี้ก็ต้องพยายามเหลือเกินที่จะได้ร่างคืน มาลุ้นขนิษฐาแทนดีกว่าค่ะแต่สิ่งที่ฟีน่าชอบมากกว่าความรักของศิวัชและบรรพตีที่ฟีน่ามองว่าเป็นความรักที่เห็นแก่ตัวเองไปนิดคือ การทำให้เห็นว่าในบางครั้ง การที่เราหลงลืมไปว่าความรักที่มอบให้ใครบางคนมันได้ขาดหายไปโดยที่เราไม่รู้ว่ามันสร้างรอยแผลให้กับคนที่รอคอยความรัก คนๆนั้นไม่ได้ต้องการอะไรไปมากกว่าอ้อมกอด การบอกรักจากคนเป็นพ่อแม่ ไม่เช่นนั้นมันอาจจะเป็นการสร้างความเจ็บปวดให้กับคนรอบข้าง แต่จะโทษคนอื่นคงไม่ได้ เพราะหากไม่รู้จักรักตัวเองหรือมีใจริษยา เท่าไรก็ไม่มีวันพออย่างที่บอกไปข้างต้นแล้วว่าสำหรับฟีน่า เล่มนี้ไม่ค่อยแนวเท่าไรสำหรับฟีน่าค่ะ ถ้าเปลี่ยนศิวัชและบรรพตีเป็นแค่คู่รอง ฟีน่าอาจจะชอบเรื่องนี้มากขึ้นคะ แต่เมื่อสองคนนี้เขาเป็นเจ้าของเรื่อง ฟีน่าเองขอจัดเรื่องนี้ไว้ในแนวนิยายที่ฟีน่าไม่ค่อยแนวแล้วกันนะคะ โดย: ฟิลิเซียน่า 14 ธันวาคม 2554 8:43:36 น.เม้นท์ของภูฟ้าฯช่วงที่ผ่านมาฟีน่าจัดการนิยายของสนพ.อรุณไปเสียหลายเล่มค่ะ เล่มเป็นเล่มที่ซื้อท้ายจากงานหนังสือ เห็นคำโปรยปกหลังแล้วก็เห็นว่าพล็อตเดิมๆ แต่คิดว่าลองอ่านหน่อยคงไม่เป็นไร แล้วมันก็จริงค่ะ แนวน้องสาวพระเอกผิดหวังจากรักจากพี่ชายนางเอกจนเป็นบ้า พระเอกแค้นใจเลยกะจะไปจับเจ้าสาวของพี่ชายนางเอกมาแก้แค้น แต่ดันจับผิดไปจับนางเอกแทน ไปขังไว้กลางป่ากลางเขา แค้นๆ กันไป ตบจูบกันไป สุดท้ายไปปล้ำเขาทำเมีย นางเอกหนีได้ พระเอกรู้ความจริง ตามไปง้อ มีเหตุร้ายให้พระเอกต้องช่วย ตามไปช่วยทัน สารภาพรัก ทุกอย่างคลี่คลาย แล้วเราก็รักกัน ช่างเป็นนิยายตามขนบธรรมเนียมเป๊ะๆๆ เลยค่ะ คือว่าไม่มีออกนอกแถวนอกแนว อ่านต้นเรื่อง เดาได้ยันท้ายเล่ม ไม่มีอะไรต่างไปจากขนบนิยายแบบนี้เลยค่ะ บอกตรงเลยว่ามันน่าเบื่อไปนิดค่ะ ไม่ได้ลุ้น ไม่ได้ตื่นเต้นหรือว่ามีเซอร์ไพรส์อะไรเลยแม้แต่นิดเดียวค่ะ กะแล้วว่าพอเห็นว่าน้องสาวพระเอกบ้า มันต้องเป็นแบบนี้ แล้วมันจริงๆด้วย เดาแล้วว่าตอนหลังต้องหายจากอาการบ้า แล้วพบรักใหม่กับหมอรักษา ไม่ต่างจากพระเอกที่ต้องเข้าใจผิดยันเต นางเอกพูดไม่เชื่อ แล้วต้องปล้ำได้เป็นเมียแล้วจะเริ่มตาสว่างทันใด พี่ชายนางเอกแสนเจ้าชู้ ติดการพนันจุดจบต้องเป็นนี้บอกได้เลยค่ะว่าแม้นิยายแนวนี้จะมีมากมายบนโลกนี้แต่ก็ยังมีความแตกต่างบ้าง แต่เรื่องนี้มันรวมสไตล์นิยายเก่าแก่ไว้มากเกินไปค่ะ จนขาดสีสันในการติดตามว่าเรื่องมันจะมีอะไรแปลกใหม่ไหม แต่อ่านไปก็ไม่มีเลยค่ะ เป็นนิยายที่เจอพล็อตแบบนี้ก็ต้องแบบนี้ ทำให้ฟีน่าบอกตรงนะคะว่ามันน่าเบื่อมากๆเลยค่ะ นิยายที่เราเดาเรื่องทะลุปรุโปร่งขนาดนี้ทำให้เราไม่มีความรู้สึกว่าตื่นเต้นหรือเฝ้ารอว่าในตอนต่อไปจะเป็นเช่นไร เนื้อเรื่องที่เป็นนิยายสำเร็จรูปแบบนี้เจอมามากมายแล้วค่ะ ตัวอย่างก็พวกจำเลยรัก อมตะนิยายแก้แค้นเลยสรุปแล้วเรื่องนี้สั้นๆง่ายสำหรับฟีน่าคือไม่แนวเลยค่ะ เนื้อหาเดิมๆ ไม่ต่างจากนิยายที่อ่านสมัยเริ่มต้นอ่าน ประเภทจำเลยรัก อ่านแล้วเดาทางนิยายได้ตั้งแต่เปิดอ่าน จนกระทั่งจบเรื่อง ขาดความรู้สึกว่าอยากจะอ่านต่อไป เพราะรู้แล้วว่ามันจะเป็นเช่นไรค่ะ ไม่มีความตื่นเต้นหรือต่างไปสักเท่าไรสำหรับการอ่านนิยาย ถ้าใส่อะไรที่มันแปลกๆบ้าง มีแนวของตัวเองบ้างคงจะดีกว่านี้ แค่พล็อตยอดนิยมที่เล่นซ้ำกันไปกันมาก็ไม่ได้ลุ้นแล้ว ยังคงแนวแบบนี้ครบถ้วนอีก ไม่ไหวค่ะ เจอมาหลายสิบปีแล้ว โดย: ฟิลิเซียน่า 14 ธันวาคม 2554 8:47:22 น.ยังไม่ได้ซื้อทั้ง2เล่มเลยค่ะ แต่ท่าทางจะผ่านไปโลด ไม่ชอบพระเอกงี่เง่า~~~ โดย: Emotion-P 14 ธันวาคม 2554 9:03:17 น.อ้าวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ งานนี้ของลิซอาถรรพ์ไม่ผ่านเหรอ ฮ่าๆๆๆๆๆ โดย: จอมมาร IP: 61.90.53.129 14 ธันวาคม 2554 9:18:10 น.น้องพลอย พระเอกเล่มแรกพี่ไม่ชอบเท่าไร ส่วนเล่มสองมันซ้ำซากไปอ่ะ มุกเดิม น่าเบื่อ คุณ เล่มนี้อิฉันไม่ผ่านว่ะ ไม่ชอบอีตาศิวัชและยัยบรรพตีอย่างแรง โดย: ฟิลิเซียน่า 14 ธันวาคม 2554 9:37:05 น.ซื้อ อลวนฯ มาแล้ว แต่ยังไม่ได้อ่าน สงสัยจะต้องลงโหลดองอีกเล่มส่วนอีกเล่ม...ขอละไว้ในฐานเข้าใจ..((คือดีใจที่ไม่ได้ซื้อมา)) โดย: เจี๊ยบ IP: 180.183.201.137 14 ธันวาคม 2554 15:14:58 น.ไม่รู้ทำไม เห็นหน้าปกตอนแรกนึกว่าเข้าผิด BLOG นะคะคุณฟีน่า หน้าปกทั้งสองเล่มเหมือนหนังสือจัดดอกไม้จริงๆเลย 555 หน้าปกก็สวยดีนะคะ เพราะฟาเรนไม่ชอบนิยายที่หน้าปกเป็นคนซะเท่าไหร่ บางเล่มหน้าปกไม่กล้าถือไปข้างนอกเลยล่ะส่วนเนื้อหาภายใน คงต้องขอผ่านเหมือนกัน แนวเรื่องแบบเกลื่อนจริงๆ ไม่มีอะไรแปลกใหม่ จนกระตุ้นให้อยากซื้อเก็บเลย ถ้าใครไม่ค่อยได้อ่าน ก็อ่านได้มั้งเนอะ อยากอ่านเเนวลุ้นๆ ระทึก ทายไม่ออกมากกว่า มีฮาด้วยก็ดีไม่เครียด โดย: ฟาเรนเทียร์ IP: 101.51.25.202 14 ธันวาคม 2554 15:44:49 น.ช่วงนี้แนะนำเรื่องมารร้ายคู่หมายรักของอัญชรีย์ค่ะ หมอปั๊บภาคต่อปรายใจแต่เห็นฟีน่าไม่ค่อยอ่านความรู้สึกดีที่เรียกว่ารักเรื่องนี้สนุกมากกกก หวานสุดๆทั้งพระเอกนางเอกน่ารักดี โดยเฉพาะพระเอกเจ้า่ห์ร้ายกาจสุดๆ โดย: อาย IP: 115.87.220.160 14 ธันวาคม 2554 23:07:33 น.คุณเจี๊ยบ ส่วนฟีนาละไว้ไม่ทันล่ะ 555คุณฟาเรน เข้าไม่ผิดหรอกค่า ตราบใดมีคำว่าพี่หมิงอยู่ของแท้ค่าคุณอาย ขอบคุณที่แนะนำนะคะ แต่ฟีน่าขยาดกับอัญชรีย์ไปแล้วค่ะ ตั้งแต่ชุดวิวาห์ฯ และตัวเองเป็นคนประหลาดอ่านของอัญชรีย์แล้วไม่แนวเลยสักเล่ม ก็เลยไม่ได้ซื้อค่ะ โดย: ฟิลิเซียน่า 15 ธันวาคม 2554 8:37:20 น.555 ปกติอายก็ไม่ค่อยแนวงานเขียนของอัญชรีย์เหมือนกันค่ะอัญชรีย์ที่อายอ่านได้แล้วชอบมีแค่ เล่ห์ปรายรัก ที่พระเอกเป็นจิตรกรวาดรูปแนวนู้ดๆเพราะส่วนใหญ่เล่มอื่นๆจะเอือมระอากับพระเอกที่ดูเป็นใหญ่คอยข่มนางเอกตลอด (ประมาณว่าทำร้ายจิตใจนางเอกแค่ไหน นางเอกก็ยอมตลอด)แต่มารร้ายฯน่ารักดีค่ะ พระเอกถึงปากร้ายแต่การกระทำอ่อนโยนมาก โดย: อาย IP: 58.8.163.171 15 ธันวาคม 2554 12:29:49 น.ไว้ให้ฟีน่าหายผวากับอัญชรีย์จะหาคนยืมมาอ่านค่ะ 55 โดย: ฟิลิเซียน่า 15 ธันวาคม 2554 12:49:39 น.มาแจ้งข่าวค่ะ สำหรับคนรอพี่ราม ตอนนี้ตามเวบออนไลน์บางเวบ มีพี่รามแล้วนะคะ หนังสือเข้าพรุ่งนี้ เจเจก็น่าจะไปแล้วเช่นกันค่ะ สำหรับสุดสัปดาห์นี้ ใครเป็นแฟนพี่ทอฟฟี่ตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจนี้นะคะ//www.facebook.com/Chayapim.writer โดย: ฟิลิเซียน่า 15 ธันวาคม 2554 15:21:58 น.
เม้นท์ของอลวนฯค่ะ
ชื่อของนิยายก็บอกเรื่องย่อๆของนิยายไว้แล้วค่ะ เมื่อความรักของศิวัชและบรรพตีจบลงด้วยความเข้าใจผิด แต่เมื่อกลับมาเจอกันใหม่ ทุกอย่างก็ไม่มีอะไรดีขึ้น จนศิวัชได้รู้ว่าขาดเธอไม่ได้ ทุกอย่างจึงกลับดั่งเดิม แต่สวรรค์กลับเล่นตลกให้บรรพตีสลับร่างกับขนิษฐา ผู้หญิงที่ศิวัชไม่ชอบขี้หน้าเลย แต่ก็ต้องทนกล้ำกลืนอยู่ใกล้ชิดขนิษฐาเพราะวิญญาณของคนรักอยู่ในร่างนั้น กว่าจะความวุ่นวายจะจบลงก็เสียเลือด เสียเนื้อไปไม่น้อยเพราะความริษยาของใครบางคนที่จ้องจะทำอันตรายขนิษฐาที่มีวิญญาณของบรรพตี
ปกติจะรู้กันว่านิยายของคุณนฏกรกับฟีน่าจะเป็นอะไรที่ผิดประหลาดมาก ซื้อเองจะไม่รอด แต่ยืมอ่านจะได้ใจมาก แต่เล่มนี้สำหรับฟีน่าแล้ว กลับเฉยๆค่ะ เหตุผลเพราะฟีน่าไม่ชอบศิวัชที่จัดว่าเป็นพระเอก ถึงแม้ ฟีน่าจะเป็นคนชอบนิยายพระเอกขี้หึงแต่ก็มีข้อแม้อยู่บ้าง ศิวัชเนี่ยในสายตาฟีน่าเป็นพวกหึงน่ารำคาญมาก หน้ามืดตาบอด จนทำร้ายจิตใจนางเอก แล้วยังมีหน้าไปโทษนางเอกอีก ประมาณว่าเธอผิดทั้งหมด ฉันไม่ผิดเลย
แต่ฟีน่าว่าอีตาศิวัชนี้ล่ะผิดเต็มประตู นางเอกออกจะใสซื่อขนาดนั้นจะไปทำตัวอ่อยและหว่านเสน่ห์ได้ไงฟะ ไม่เชื่อคนรักกันเลย แถมมีหน้าทิ้งเขาหน้าตาเฉย ในบางครั้งรู้สึกเลยว่าแกรักนางเอกจริงหรือเปล่า หรือแค่ชอบที่ชักเชิดนางเอกได้ตามใจ ช้างเท้าหลังสุดๆ จะมาตาสว่าง หายบ้าได้ก็ตอนจะไม่มีเขานี้ล่ะ และเขาก็ยังไม่เคยมองว่าตัวเองผิดแม้แต่สักครั้งหนึ่ง ขนาดกลับมาคืนดีกันเนี่ยกว่าจะรู้ว่าตัวเองทำผิดก็ตอนนางเอกเล่ามาความจริง ถามกันตรงๆแล้ว ไปปล้ำเขาแต่เขาไม่ยอมนี้ นางเอกมันผิดตรงไหนหรือเนี่ย ไม่ไหวจริงๆ
และศิวัชก็ยังเส้นคงวาความไม่แนวฟีน่าต่อไปด้วยการเห็นแก่ตัว ต้องการให้นางเอกสลับวิญญาณกับขนิษฐาให้ได้ ไม่ว่าใครจะเป็นยังไง พี่แกไม่สนใจ ฉันต้องการสิ่งที่ฉันอยากได้ ขนิษฐาจะเจ็บปวดหวาดกลัวแค่ไหนไม่แคร์ และเป็นพวกฉันหวานกับแฟนได้ แม้ในร่างคนอื่น อาจจะตงิดใจบ้าง แต่คนอื่นห้ามใช้ร่างของบรรพตี
ต่อด้วยฟีน่าว่าศิวัชไม่ค่อยมีภาวะผู้นำเอาเสียเลย ตอนที่หาหนทางสลับวิญญาณแล้วพลาดแกดูพลุ่งพล่าน สติแตก ทำอะไรไม่ถูกไปเลย พอมาเทียบกับอานนท์ที่นิ่งสงบกว่า แกด้อยไปเลยค่ะ เรียกว่าควรจับศิวัชไปเป็นพระรองด้วยซ้ำไปค่ะ เรียกได้ว่าในสายตาฟีน่าศิวัชสอบตกในทุกประเด็นของฟีน่าค่ะ ผู้ชายเช่นศิวัชเป็นหัวหน้าครอบครัวไม่ได้เลย มีดีอยู่แค่รักนางเอก แต่เป็นคนที่นิสัยไม่น่าคบค้าสมาคมด้วยแต่อย่างใด อะไรที่เป็นประโยชน์ของฉัน ฉันต้องการ ฉ้นต้องได้ ไม่สนใจว่าใครจะเสียใจเท่าไร
ส่วนบรรพตี เธอเป็นผู้หญิงผิดยุคค่ะ แสนจะอ่อนโยน บอบบาง เจ้าน้ำตา ไม่สู้คน ยอมให้คนรัก ทนให้กับความรักทุกอย่าง จนฟีน่ารู้สึกว่าเธอน่ะสมกับศิวัชแล้วค่ะ เป็นช้างเท้าหลังมากกกก มากจนรู้สึกเลยว่า เอะอะอะไรก็แล้วแต่ศิวัช ฟีน่าชอบผู้หญิงไม่อ่อนเป็นวุ้น แต่ไม่แข็งจนกระด้าง บรรพตีในความรู้สึกของฟีน่าบางครั้งจึงเป็นผู้หญิงน่ารำคาญสำหรับฟีน่า แถมเธอก็ยังติดนิสัยเห็นแก่ตัวจากศิวัชไปด้วย เห็นได้เลยจากตอนที่เธอพยายามสลับร่าง จนเหมือนจะไม่แคร์ว่าขนิษฐาหวาดกลัวการจมน้ำแค่ไหน ด้วยการหลอกทำหน้าตาซื่อเพื่อให้ขนิษฐายอมเสี่ยงต่อ ก็เข้าใจว่าอยากกลับร่าง แต่บรรพตีเห็นแก่ตัวไปหรือเปล่า จนลืมไปว่าหากพลาดก็คือชีวิตของขนิษฐาทั้งชีวิต แต่นั่นเพราะเพียงเธออยากจะเอาใจศิวัชว่าอยากจะกลับไปให้เขารักและสมหวังกันสองคน เหมาะสมกันมากคู่นี้
สรุปแล้วฟีน่าไม่ชอบพระเอก นางเอกเล่มนี้เลยค่ะ แต่ไปชอบขนิษฐาและอานนท์แทน ในความคิดของฟีน่าคู่นี้น่ารักดี เป็นฝ่ายเสียสละให้กับศิวัชและบรรพตีมากกว่าค่ะ ความรักของอานนท์ก็คือความเข้าใจ เห็นใจและเป็นกำลังใจให้กับขนิษฐามาตลอด และขนิษฐาเอง แม้จะเป็นสาวห้าวแต่เต็มไปด้วยความจริงใจให้กับบรรพตี
จนฟีน่ารู้สึกเลยว่าบรรพตีเนี่ยรักเพื่อนอย่างขนิษฐาเท่ากันไหม จนฟีน่าสงสารขนิษฐาเลย เหมือนบรรพตีจะเป็นคนดี แต่แท้ที่จริงแล้วก็ไม่ได้เป็นคนดีสักเท่าไร แต่ยังดีที่มีอานนท์มาเป็นคนรัก ฟีน่าเลยเลิกลุ้นคู่ศิวัชไปเลยค่ะ เพราะยังไงสองคนนี้ก็ต้องพยายามเหลือเกินที่จะได้ร่างคืน มาลุ้นขนิษฐาแทนดีกว่าค่ะ
แต่สิ่งที่ฟีน่าชอบมากกว่าความรักของศิวัชและบรรพตีที่ฟีน่ามองว่าเป็นความรักที่เห็นแก่ตัวเองไปนิดคือ การทำให้เห็นว่าในบางครั้ง การที่เราหลงลืมไปว่าความรักที่มอบให้ใครบางคนมันได้ขาดหายไปโดยที่เราไม่รู้ว่ามันสร้างรอยแผลให้กับคนที่รอคอยความรัก คนๆนั้นไม่ได้ต้องการอะไรไปมากกว่าอ้อมกอด การบอกรักจากคนเป็นพ่อแม่ ไม่เช่นนั้นมันอาจจะเป็นการสร้างความเจ็บปวดให้กับคนรอบข้าง แต่จะโทษคนอื่นคงไม่ได้ เพราะหากไม่รู้จักรักตัวเองหรือมีใจริษยา เท่าไรก็ไม่มีวันพอ
อย่างที่บอกไปข้างต้นแล้วว่าสำหรับฟีน่า เล่มนี้ไม่ค่อยแนวเท่าไรสำหรับฟีน่าค่ะ ถ้าเปลี่ยนศิวัชและบรรพตีเป็นแค่คู่รอง ฟีน่าอาจจะชอบเรื่องนี้มากขึ้นคะ แต่เมื่อสองคนนี้เขาเป็นเจ้าของเรื่อง ฟีน่าเองขอจัดเรื่องนี้ไว้ในแนวนิยายที่ฟีน่าไม่ค่อยแนวแล้วกันนะคะ
โดย: ฟิลิเซียน่า 14 ธันวาคม 2554 8:43:36 น.
ช่วงที่ผ่านมาฟีน่าจัดการนิยายของสนพ.อรุณไปเสียหลายเล่มค่ะ เล่มเป็นเล่มที่ซื้อท้ายจากงานหนังสือ เห็นคำโปรยปกหลังแล้วก็เห็นว่าพล็อตเดิมๆ แต่คิดว่าลองอ่านหน่อยคงไม่เป็นไร แล้วมันก็จริงค่ะ แนวน้องสาวพระเอกผิดหวังจากรักจากพี่ชายนางเอกจนเป็นบ้า พระเอกแค้นใจเลยกะจะไปจับเจ้าสาวของพี่ชายนางเอกมาแก้แค้น แต่ดันจับผิดไปจับนางเอกแทน ไปขังไว้กลางป่ากลางเขา แค้นๆ กันไป ตบจูบกันไป สุดท้ายไปปล้ำเขาทำเมีย นางเอกหนีได้ พระเอกรู้ความจริง ตามไปง้อ มีเหตุร้ายให้พระเอกต้องช่วย ตามไปช่วยทัน สารภาพรัก ทุกอย่างคลี่คลาย แล้วเราก็รักกัน
ช่างเป็นนิยายตามขนบธรรมเนียมเป๊ะๆๆ เลยค่ะ คือว่าไม่มีออกนอกแถวนอกแนว อ่านต้นเรื่อง เดาได้ยันท้ายเล่ม ไม่มีอะไรต่างไปจากขนบนิยายแบบนี้เลยค่ะ บอกตรงเลยว่ามันน่าเบื่อไปนิดค่ะ ไม่ได้ลุ้น ไม่ได้ตื่นเต้นหรือว่ามีเซอร์ไพรส์อะไรเลยแม้แต่นิดเดียวค่ะ กะแล้วว่าพอเห็นว่าน้องสาวพระเอกบ้า มันต้องเป็นแบบนี้ แล้วมันจริงๆด้วย เดาแล้วว่าตอนหลังต้องหายจากอาการบ้า แล้วพบรักใหม่กับหมอรักษา ไม่ต่างจากพระเอกที่ต้องเข้าใจผิดยันเต นางเอกพูดไม่เชื่อ แล้วต้องปล้ำได้เป็นเมียแล้วจะเริ่มตาสว่างทันใด พี่ชายนางเอกแสนเจ้าชู้ ติดการพนันจุดจบต้องเป็นนี้
บอกได้เลยค่ะว่าแม้นิยายแนวนี้จะมีมากมายบนโลกนี้แต่ก็ยังมีความแตกต่างบ้าง แต่เรื่องนี้มันรวมสไตล์นิยายเก่าแก่ไว้มากเกินไปค่ะ จนขาดสีสันในการติดตามว่าเรื่องมันจะมีอะไรแปลกใหม่ไหม แต่อ่านไปก็ไม่มีเลยค่ะ เป็นนิยายที่เจอพล็อตแบบนี้ก็ต้องแบบนี้ ทำให้ฟีน่าบอกตรงนะคะว่ามันน่าเบื่อมากๆเลยค่ะ นิยายที่เราเดาเรื่องทะลุปรุโปร่งขนาดนี้ทำให้เราไม่มีความรู้สึกว่าตื่นเต้นหรือเฝ้ารอว่าในตอนต่อไปจะเป็นเช่นไร เนื้อเรื่องที่เป็นนิยายสำเร็จรูปแบบนี้เจอมามากมายแล้วค่ะ ตัวอย่างก็พวกจำเลยรัก อมตะนิยายแก้แค้นเลย
สรุปแล้วเรื่องนี้สั้นๆง่ายสำหรับฟีน่าคือไม่แนวเลยค่ะ เนื้อหาเดิมๆ ไม่ต่างจากนิยายที่อ่านสมัยเริ่มต้นอ่าน ประเภทจำเลยรัก อ่านแล้วเดาทางนิยายได้ตั้งแต่เปิดอ่าน จนกระทั่งจบเรื่อง ขาดความรู้สึกว่าอยากจะอ่านต่อไป เพราะรู้แล้วว่ามันจะเป็นเช่นไรค่ะ ไม่มีความตื่นเต้นหรือต่างไปสักเท่าไรสำหรับการอ่านนิยาย ถ้าใส่อะไรที่มันแปลกๆบ้าง มีแนวของตัวเองบ้างคงจะดีกว่านี้ แค่พล็อตยอดนิยมที่เล่นซ้ำกันไปกันมาก็ไม่ได้ลุ้นแล้ว ยังคงแนวแบบนี้ครบถ้วนอีก ไม่ไหวค่ะ เจอมาหลายสิบปีแล้ว
โดย: ฟิลิเซียน่า 14 ธันวาคม 2554 8:47:22 น.
โดย: Emotion-P 14 ธันวาคม 2554 9:03:17 น.
โดย: จอมมาร IP: 61.90.53.129 14 ธันวาคม 2554 9:18:10 น.
คุณ เล่มนี้อิฉันไม่ผ่านว่ะ ไม่ชอบอีตาศิวัชและยัยบรรพตีอย่างแรง
โดย: ฟิลิเซียน่า 14 ธันวาคม 2554 9:37:05 น.
ส่วนอีกเล่ม...ขอละไว้ในฐานเข้าใจ..((คือดีใจที่ไม่ได้ซื้อมา))
โดย: เจี๊ยบ IP: 180.183.201.137 14 ธันวาคม 2554 15:14:58 น.
หน้าปกก็สวยดีนะคะ เพราะฟาเรนไม่ชอบนิยายที่หน้าปกเป็นคนซะเท่าไหร่ บางเล่มหน้าปกไม่กล้าถือไปข้างนอกเลยล่ะ
ส่วนเนื้อหาภายใน คงต้องขอผ่านเหมือนกัน แนวเรื่องแบบเกลื่อนจริงๆ ไม่มีอะไรแปลกใหม่ จนกระตุ้นให้อยากซื้อเก็บเลย ถ้าใครไม่ค่อยได้อ่าน ก็อ่านได้มั้งเนอะ
อยากอ่านเเนวลุ้นๆ ระทึก ทายไม่ออกมากกว่า มีฮาด้วยก็ดีไม่เครียด
โดย: ฟาเรนเทียร์ IP: 101.51.25.202 14 ธันวาคม 2554 15:44:49 น.
แต่เห็นฟีน่าไม่ค่อยอ่านความรู้สึกดีที่เรียกว่ารัก
เรื่องนี้สนุกมากกกก หวานสุดๆ
ทั้งพระเอกนางเอกน่ารักดี โดยเฉพาะพระเอกเจ้า่ห์ร้ายกาจสุดๆ
โดย: อาย IP: 115.87.220.160 14 ธันวาคม 2554 23:07:33 น.
คุณฟาเรน เข้าไม่ผิดหรอกค่า ตราบใดมีคำว่าพี่หมิงอยู่ของแท้ค่า
คุณอาย ขอบคุณที่แนะนำนะคะ แต่ฟีน่าขยาดกับอัญชรีย์ไปแล้วค่ะ ตั้งแต่ชุดวิวาห์ฯ และตัวเองเป็นคนประหลาดอ่านของอัญชรีย์แล้วไม่แนวเลยสักเล่ม ก็เลยไม่ได้ซื้อค่ะ
โดย: ฟิลิเซียน่า 15 ธันวาคม 2554 8:37:20 น.
อัญชรีย์ที่อายอ่านได้แล้วชอบมีแค่ เล่ห์ปรายรัก ที่พระเอกเป็นจิตรกรวาดรูปแนวนู้ดๆ
เพราะส่วนใหญ่เล่มอื่นๆจะเอือมระอากับพระเอกที่ดูเป็นใหญ่คอยข่มนางเอกตลอด (ประมาณว่าทำร้ายจิตใจนางเอกแค่ไหน นางเอกก็ยอมตลอด)
แต่มารร้ายฯน่ารักดีค่ะ พระเอกถึงปากร้ายแต่การกระทำอ่อนโยนมาก
โดย: อาย IP: 58.8.163.171 15 ธันวาคม 2554 12:29:49 น.
โดย: ฟิลิเซียน่า 15 ธันวาคม 2554 12:49:39 น.
ใครเป็นแฟนพี่ทอฟฟี่ตามข่าวสารได้ที่แฟนเพจนี้นะคะ
//www.facebook.com/Chayapim.writer
โดย: ฟิลิเซียน่า 15 ธันวาคม 2554 15:21:58 น.