ภาพรักในฝัน สิริณ สนพ.อรุณ ภาพรักในฝัน สิริณ สนพ.อรุณ Create Date :17 มิถุนายน 2554 Last Update :24 สิงหาคม 2554 9:01:33 น. Counter : Pageviews. Comments :24 twitter google Comment *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก นี้ถ้าไม่เจอคนเขียนนะคะ ใครจะไปรู้ว่าภาพรักในฝันจะเป็นภาคต่อของเรื่องลัดฟ้ามาหารัก เรื่องสั้นตอนหนึ่งจากลิขิตหัวใจด้วยไพ่รักที่ฟีน่าชอบมาก ในเรื่องเดิมเป็นความรักของผู้ช่วยทูตหรือไงนี้ล่ะคะกับสาวน้อยที่ดันทำพาสปอร์ตหายในต่างแดน เรื่องสั้นๆแต่โรแมนติคดี พอรู้ว่านี้คือตอนต่อ ฟีน่าก็ไม่รีรอจะซื้อมาอ่าน แม้จะมีการเปลี่ยนชื่อตัวละครไปก็ตาม แต่ไม่มีปัญหาแต่อย่างใดภาพรักในฝัน ชื่อก็บอกค่าว่าภาพในความฝันที่เกี่ยวกับความรัก ทั้งพระเอกและนางเอกต่างก็ฝัน ฝันถึงคนที่รักเธอและเขาที่สุด ร่วมกันมีครอบครัวที่อบอุ่น แต่บั้นปลายฝันของพระเอกกับนางเอกกลับต่างกัน พระเอกฝันว่ามีครอบครัวที่เพียบพร้อม ส่วนนางเอก ความฝันของเธอคือหย่าร้าง และยิ่งเธอโดนคนที่เคยรักทำร้ายจิตใจสุดๆ นางเอกเลยไม่อยากรักใครอีกแล้ว เพราะกลัวจะจบลงเช่นนั้น แต่ไม่ว่านางเอกจะปิดกั้นตัวเองยังไง มาเจอพระเอกที่คิดว่านางเอกคือผู้หญิงในฝันก็ต้องหาทางพิสูจน์ ยิ่งได้รู้จักก็ยิ่งคิดว่าใช่ จนนางเอกที่ไม่อยากเล่นด้วยก็อ่อนใจและเปิดรับพระเอก แต่จู่ๆพระเอกก็ดันไปมีเหตุให้คิดว่านางเอกไม่ใช่ จนทำให้นางเอกเสียใจ แต่ดีที่คิดได้เร็วว่าสำคัญอะไรถ้าเธอจะไม่ใช่ เพราะนางเอกคือคนที่เขารัก ดีนะนางเอกไม่ใช่คนขี้งอนมากมายไม่งั้นง้อกันนานค่ะ ก็ไม่ต้องเดากันมากมายว่าจบจะแฮปปี้แค่ไหนพระเอกแน่นอนค่ะ เป็นเพลย์บอยหนุ่ม หน้าตาดี รวย สมบูรณ์แบบทุกอย่าง และไม่น่าเชื่อว่าเขามีนางในฝันด้วย โรแมนติคเอาการนะ พระเอกนี้จะดีตรงมุ่งมั่นมาก แม้จะติดว่ามุ่งมั่นแบบเพลย์บอย ที่โดนผู้หญิงเมินไม่ได้ ต้องจีบให้ดู แต่ก็ดีตรง เขาค่อนข้างจะจริงจังกับนางเอกที่สุดค่ะ และดูเป็นคนที่เรียกว่าถ้ารักแล้วจะมั่นคงมากๆ ไม่มีวันเปลี่ยนใจจากใคร อาจจะเพลย์บอยแต่เนื้อแท้รักใครรักจริง ขี้เล่นนิดๆด้วยค่ะน่ารักดี แต่แกเสียรังวัดที่สุดอีตรง ผูกใจกับความฝันเสียเหลือเกิน เกินไปนิดหนึ่งสำหรับนางเอก ครั้งแรกที่ฟีน่าอ่านๆ ก็คิดว่าจะต้องหมั่นไส้นางเอกแน่เลย เพราะเธอปิดกั้นตัวเองมาก เย็นชาใส่พระเอกเพราะคำว่าใบหย่า แต่ปรากฏไม่ใช่อ่ะ อ่านแล้วสงสารนางเอก เพราะเธอไม่อยากเจ็บอีกแล้ว ในชีวิตก็โหยหาความรัก แม้จะไม่ได้ขาดแต่ก็ไม่เต็ม จนกลัวที่จะเปิดใจให้พระเอก แต่เธอกลับก้าวข้ามความกลัวนั่นมาได้เพราะจะทำสิ่งที่เกิดขึ้นในอนาคตดีกว่าในฝัน ซึ่งสุดท้ายพระเอกดันสลับความกล้ากับเธอไปเสียนี้ และนางเอกก็ดีตรงไม่เจ้าแง่แสนงอนด้วยค่า เรื่องราวเป็นยังไง ฟีน่าก็จัดว่าน่ารักดีนะคะ เรื่องของบุพเพสันนิวาสแท้ๆ คนไม่เคยรู้จักกันแต่กลับฝันถึงกันได้มาตลอด แม้จะไม่เคยรู้ว่าเขาและเธอคือในฝัน ซึ่งนั่นก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งที่รักกันได้ไวขึ้น แต่ไม่ใช่ตัวแปรทั้งหมดที่ทำให้คนรักกัน ความจริงนอกเหนือไปจากความฝันต่างหากที่เป็นตัวกำหนดความรัก เรื่องราวอ่านสบายๆค่ะ พระเอกที่รุกแบบรู้ใจตัวเองนิด นางเอกที่ปิดกั้นแต่ไม่ได้น่าเกลียดจนเกินไปเพราะเขาก็ถูกตาต้องใจเธอเช่นกัน มันเลยอ่านแล้วสบายๆดีค่ะ และเป็นเรื่องที่มีฉากหลังเป็นจีนอีก แหม เพิ่งไปมาเลยเก็ทนิดหน่อย อาจจะไม่ได้ไปเมืองเดียวกับที่ฟีน่าไปก็ตาม แต่บรรยากาศในจีนคล้ายๆกันค่ะ อย่างที่บอกว่าเรื่องนี้จัดว่าอ่านสบายไม่ปวดใจ ปวดหัวกับตัวอิจฉา เพราะดูเหมือนจะไม่มีค่ะ ปมปัญหาของเรื่องคือพระเอกและนางเอกที่ยึดติดกับความฝันมากๆค่ะ มากจนไม่น่าเชื่อว่าพระเอกจะหลงยึดกับมันมากไป มากจนทำร้ายนางเอกได้ ฟีน่าแทบจะไม่เชื่อเลยว่า ด้วยเหตุผลแค่นั้นทำให้พระเอกออกปากกับคำพูดที่ร้ายกาจกับนางเอกได้ มันอาจไม่ใช่คำพูดร้ายๆ หยาบคายหรือหยามเกียรตินะคะ แต่มันบาดใจพิลึก แต่จะใช้คำว่าอะไรต้องไปอ่านเองค่ะ ฟีน่าได้ยินคำนี้คงศาลาพระเอกตลอดชาติแหง จะเกลียดพระเอกก็เกลียดได้ไม่ถนัดใจ แกเล่นบื้อกินอีฉากนี้ฉากเดียว ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายฉลาดๆจะยึดติดกับเรื่องได้ แต่ก็ว่าล่ะนะ ความรักทำให้คนตาบอดจริงๆ พอๆกับนางเอกค่ะ ตอนแรกเธอข้ามผ่านทุกอย่างมาได้ แต่ฟีน่าไม่เข้าใจว่า ดูเหมือนมันจะไม่น่ามีผลอะไรกับชีวิตเธอแล้ว สุดท้ายก็ไม่ใช่เพราะความฝันนั้น เป็นอะไรที่ลึกๆเธอระแวงตลอดมา อึ้งๆอยู่นะคะ แต่อาจจะเพราะมันคือปมว่ามันจะเกิดขึ้นหรือเปล่า และถ้ามันเกิดขึ้นเพราะอะไรทำให้เธอต้องหย่า ฟีน่าว่าถ้าเป็นชีวิตจริง ถ้านางเอกใช้ชีวิตกับความกลัวลึกๆว่าต้องหย่าสักวัน คงได้หย่าจริงๆค่ะ เพราะจิตใจเราจะเป็นนายเราตลอดว่าพระเอกต้องหมดรักเธอ ต้องมีกิ๊ก แม้จะไม่จริง แต่จิตใต้สำนึกที่สร้างความรู้สึกเชื่อเช่นนี้มาตลอด ก็จะทำให้ความรักจบลงค่ะ เหมือนถ้าเราเชื่อว่าเราป่วย เราก็จะป่วยจริง เพราะจิตเราหดหู่ แต่ถ้าบอกว่าแข็งแรง กายเราจะแข็งแรงค่ะ อันนี้พูดตามหลักจิตวิทยาทั่วไปค่ะฟีน่ามองว่าแบบนี้ไม่ดีเลยค่ะ มันเหมือนมีบ่วงมาถ่วงตลอดเวลาว่า ชีวิตฉันจะต้องเป็นเหมือนฝัน ซึ่งพระท่านก็บอกแล้วว่าความฝันนั่นเกิดจากสิ่งใด จริงๆแล้วหลายอย่างในนิยายไม่ได้เกิดจากบุรนิมิตเลยค่ะ มันจิตนิวรณ์แท้ๆขอเม้นต์ต่อไปด้วย เรื่องของน้องชายพระเอกที่ฟีน่าปลื้มมากจากเรื่องเก่า แต่ทำไมมาเรื่องนี้ ฟีน่าไม่รู้สึกเลยว่าเขาคือคนคนเดียวกัน ในเรื่องเก่าพระเอกจะนิ่งๆ ขรึมๆ สมกับทำงานด้านทูต และคิดว่าเขาเป็นลูกชายคนโตหรือคนเดียวเสียอีก เพราะบุคลิกนิ่งมาก ไหงมาเล่มนี้กลายเป็นคนช่างเล่น ช่างหยอกเย้าภรรยาตัวเอง ฟีน่าอึ้งนิดว่าและคิดเลยว่าเขาไม่ใช่คนเดียวกันค่ะ จึงพยายามคิดว่าอาจเพราะเล่มก่อนมีหน้าที่เป็นทูตอยู่ก็เลยต้องวางฟอร์ม แต่อ่านที่ไรก็ไม่ใช่ค่ะ เพราะสุดท้ายเขาก็ยังนิ่งๆ มีมาดตลอด แต่เล่มนี้มาคนละมาด ฟีน่าเลยไม่อยากจะเชื่อว่าเป็นคนเดียวกันต่อมาคือฟีน่างงๆมากว่าในเรื่องมีบทบาทของอาอี๊ทั้งหลายที่มั่นหมายจะเป็นแม่สื่อ แต่ไหง ไร้บทบาท ฟีน่านึกว่าจะมาช่วยอะไรบ้าง แต่กลับกลายไปหายไปเลยค่ะ มามีบทบาทอีกทีตอนนางเอกช้ำรักจากพระเอก ถึงได้มีความสำคัญขึ้นมา คือเหมือนยากจะเป็นก็เป็น ไม่อยากทำแล้วก็ไม่อยาก อย่างตอนที่ไปหลอกถามปีเกิดนางเอก และหมายมั่นว่าจะถามปีเกิดพระเอกว่าสมพงษ์กันหรือเปล่า ฟีน่าก็รอ แต่ก็หายจ้อย งงไปเลยค่ะงงๆเรื่องหนึ่งที่ฟีน่าอาจเข้าใจผิด นางเอกเป็นลูกครึ่ง เออ จะว่าครึ่งได้ไหมเนี่ย แม่เป็นสาวฮ่องกง มีอาป๋าที่เป็นคนจีน และเหมือนเธอจะเคยไปฮ่องกงหรือสิงคโปร์อะไรประมาณนั่น แต่กลับพูดจีนไม่ได้ ในเมื่อตอนเด็กก็เรียนโรงเรียนที่มีสอนภาษาจีน ฟีน่างงค่ะ เพราะในเรื่องบอกว่าเธอต้องอาศัยพระเอก แปลภาษาจีนให้หรือแม้แต่ถามเรื่องราคาให้ ฟีน่าคิดว่านางเอกน่าจะพูดภาษาจีนได้นะคะ หรือว่าคนละจีนกันค่ะ เพราะแผ่นดินใหญ่เขาพูดจีนกลางกัน แต่นางเอกอาจจะพูดแต้จิ๋ว แต่ก็ไม่น่าใช่นะ เพราะจีนกลางเป็นภาษาสากลที่นางเอกน่าจะเรียนมากกว่า อันนี้ไม่รู้ฟีน่าเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าประการถัดไปคือฉากที่สร้างขึ้นให้พระเอกเข้าใจผิดตลอดมาว่านางเอกไม่ใช่นางในฝัน มันหายไปไหนกันค่ะ ฟีน่าคิดว่ามันจะมีเพื่อตอบโจทย์ว่า ที่พระเอกฝันเป็นตุเป็นตะน่ะท้ายสุดจะเป็นยังไง เพราะอะไรถึงเกิดฉากนั่นขึ้น เพราะส่วนใหญ่ฉากในฝันจะเกิดขึ้นหมด ยกเว้นฉากเข้าใจผิดตรงนี้ ซึ่งมันน่าจะเกิดขึ้นเพราะทุกอย่างที่พระเอกคิดไปเองมันเป็นจริง แล้วฉากนี้ที่สำคัญหายไปไหนกัน ตอบโจทย์ไม่ได้ถึง เหตุการณ์ที่นางเอกงอนพระเอก ฉากงานหมั้นหมายที่พระเอกคิดว่าเขาต้องหมั้นผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่นางเอก หรือมันเป็นแค่ความกังวลที่พระเอกคิดไปเองกันแน่ต่อด้วยฉากจบที่คลายปมว่าทำไมนางเอกถึงต้องหย่า มันรวบรัดมากค่ะ งงไปเลย ตั้งแต่ช่วงที่กลับไทยแล้วทุกอย่างก็หายหมด ไม่เหลืออะไรเลย เป็นบทสรุป พระเอกกับนางเอกจะยังไงต่อไป รู้ค่ะว่าไม่จำเป็นต้องใส่หมดค่ะ คนอ่านคิดเอาเอง แต่แหม นึกว่าแม่พระเอกจะมีบทบาทบ้างก็หายไป เหมือนพ่อนางเอกและแม่เลี้ยงนางเอกที่ไม่มีบทบาทอะไรอีกเลย ฟีน่าว่ามันขาดความเชื่อมต่อทางอารมณ์ไปนิด แต่ก็ถือว่าชอบตอนจบนะคะ ที่เข้าใจล่ะว่าทำไมต้องหย่ากัน เก๋ดีค่ะและมีอีกนิดหนึ่งที่อันนี้สงสัยเองค่ะ แต่ไม่ใช่ว่ามันผิดนะคะ คือว่าฟีน่าเพิ่งไปจีนมา ไปดูเทศกาลดอกโบตั๋นมาด้วย ไม่รู้หรอกว่ามันบานช่วงไหน แต่มันจะเยอะหน่อยตอนช่วงที่ฟีน่าไปคือช่วงฤดูใบไม้ผลิ ฟีน่าไม่รู้ว่าช่วงเดือนไหนของจีนเรียกว่าฤดูใบไม้ผลิ รู้แต่ว่าดอกโบตั๋นมันจะออกดอกเฉพาะช่วงใบไม้ผลิ ตอนช่วงสิ้นปี เป็นฤดูหนาวหรือใบไม้ผลิก็ไม่รู้ค่ะ อันนี้ไม่รู้จริงๆ เพราะได้ยินว่าโบตั๋นปลูกยากมาก มีแค่สี่มณฑลเท่านั้นที่ปลูกได้ และออกดอกแค่เฉพาะฤดูกาลของเขาเท่านั้นบ่นไปเยอะแล้วนะคะ สรุปกันว่า ถ้ามองในเรื่องความรักน่ารัก ของความรักระหว่างพระเอกและนางเอก โอเคนะคะ เพราะพระเอกเค้ามุ่งมั่นดีค่ะ ที่จะจีบนางเอก รักและเป็นห่วงนางเอกดีค่ะ อาจจะมีให้น่าโมโหบ้างก็แค่ฉากเดียว แต่แก้ตัวทันอกทันใจ ไม่กินหญ้านานไป เหมือนกับนางเอกที่อาจจะกลัวแต่เธอก็เก็บความกลัวไว้ เพราะเลือกจะเชื่อความจริง และเป็นคนมีเหตุผล สมกับอายุเธอค่ะ อ่านได้สนุกดีค่ะ แถมเหมือนได้ไปเที่ยวจีนด้วยอีกนะคะเรื่องนี้ ฟีน่าก็เลยจัดว่าโอเคค่ะ โดย: ฟิลิเซียน่า 17 มิถุนายน 2554 8:31:25 น.เรื่องนี้นานาอ่านไปพักใหญ่ๆแล้วค่ะจำเนื้อเรื่องไม่ค่อยได้แล้ว จำได้แค่ว่าชอบ และพยายามตามหาอ่านเรื่องอื่นของคุณสิริณอยู่ โดย: นานาจิตตัง IP: 118.173.89.92 17 มิถุนายน 2554 8:48:38 น.คุณนานา อ่านลิขิตหัวใจด้วยไพ่แห่งรักของแจ่มใสซิค่ะ ตอนลัดฟ้ามาหาหัวใจ ที่ใช้นามปากกาว่าแม่มณีนั่นล่ะคะ น่ารักดี โดย: ฟิลิเซียน่า 17 มิถุนายน 2554 10:56:02 น.คุณฟีน่าชอบเหรอคะเดี๋ยวต้องลองอ่านซะแล้ว โดย: เหมือนพระจันทร์ 17 มิถุนายน 2554 12:50:18 น.คุณสิริณยังมีผลงานเรื่องรอยตะวันออกกับอรุณอีกเรื่องค่ะ มีทั้งสองเรื่องแล้วแต่ยังไม่ได้หยิบมาอ่านเลยอ่ะ โดย: nanaspace IP: 10.237.86.119, 175.176.220.13 17 มิถุนายน 2554 12:55:23 น.รอยตะวันซื้อมาดองไว้แล้วค่ะ แต่ตอนนี้กำลัง"ติด"แอลลี่อย่างแรงตามคำแนะนำของเพื่อนพ้องน้องพี่ในblog พออ่านหนังสือของแอลลี่แล้วให้อ่านเรื่องอื่นต่อทันทีได้ค่อนข้างลำบากเพราะของเค้าแรงจริงๆค่ะ โดย: นานาจิตตัง IP: 118.173.89.92 17 มิถุนายน 2554 13:10:56 น.คุณเหมือนฯ เล่มนี้โอเคค่ะ แต่ฟีน่าชอบเรืองสั้นตอนนั้นมากกว่าค่ะน้องนุช เด๋วจะสอยมาดองนะคุณนานา ยินดีต้อนรับสู่คลับเจ้าแอลค่ะ มีให้ครบ 20 เรื่องนะค่า ตอนนี้กำลังรอเล่ม 21 อยู่ค่า ประกวดชื่อนิยายกันอยู่อย่างเมามัน โดย: ฟิลิเซียน่า 17 มิถุนายน 2554 13:38:56 น.พื้นหลังบลอคไม่ดีเลย ทำให้ตาลายมาก (เวลาอ่าน) โดย: innam IP: 203.130.132.85 17 มิถุนายน 2554 14:00:32 น.เอ่อ...สอยมาดอง พี่โอ๋เคยวิวไว้ค่ะ น่าจะดราม่าเล็กน้อย แต่ท่าทางสนุก //banniyay.forumup.com/post-359-banniyay.html คุณinnam พื้นหลังเป็นลายแล้วตัวอักษรเหมือนลอยๆขึ้นมาแอบตาลายเหมือนกัน ลองกด Ctrl+A นะคะ มันจะขึ้นแถบสีน้ำเงินทั้งหน้าเลย น่าจะอ่านง่ายขึ้นนิดนึง โดย: nanaspace 17 มิถุนายน 2554 16:10:25 น.55 เผอิญชอบลายนี้ ทำใจกันนิดนะคะ เจ้าของบล็อกชอบค่า คงไม่เปลี่ยนแน่นอนค่า โดย: ฟิลิเซียน่า 17 มิถุนายน 2554 17:03:54 น.กะลังสองจิตสองใจ สอยไม่สอยค่ะ คุณฟีน่า อืม ยากเอาการอยู่ (ดูมัน ทำเรื่องมาก) ปล.ขออนุญาตนอกเรื่องนะคะ เห็นคุณ nanaspace แล้วคิดถึงหัวใจไกลบ้าน กะนายปราบ (อ่านตอนพิเศษไม่มีในหนังสือ ขำกลิ้งเลย) คงต้องไปคุ้ยของเก่ามาอ่านแล้ว (นิสัยคล้าย ๆ เซอร์บี้แฮะ) คุณ nanaฯ มีเรื่องใหม่ออกมั๊ยคะ คุณฟีน่า ^__^ โดย: jine IP: 101.109.179.70 18 มิถุนายน 2554 8:11:52 น.ลองไปแลๆก่อนก็ได้คุณจีน ถ้าชอบค่อยสอยส่วนหนังสือใหม่ของน้องนุช ให้เจ้าตัวมาตอบเองดีกว่าจ้า ฟีน่าบ่ฮู้เหมือนกัน โดย: ฟิลิเซียน่า 18 มิถุนายน 2554 8:30:34 น.ขอสนับสนุนคุณจีนค๊า ว่าคิดถึงงานของคุณnanaspaceค่ะ นายปราบนี่อ่านหลายรอบมากเลย ไม่นึกว่าตัวเองจะชอบอ่านนิยายที่พระเอกอายุน้อยกว่านางเอกมากๆ แต่คงต้องยกให้นายปราบไว้คน ฮิ ฮิ โดย: นานาจิตตัง IP: 223.207.65.150 18 มิถุนายน 2554 9:32:47 น.ขอใช้พื้นที่บล็อกพี่ฟีน่าตอบนิดนึงนิยายเรื่องใหม่ก็ยังปั่นๆอยู่ แต่ไม่น่าจะจบเร็วๆนี้อ่ะค่ะ >_< รอกันนิดนึงนะคะ โดย: nanaspace 18 มิถุนายน 2554 10:27:38 น.คิก ๆ คุณฟีน่าได้ค่าแผงอีกแว้ววววว่าแต่เปิ้ลก้อคอยเรื่องใหม่น้องnanaเหมือนกันค่า โดย: abple IP: 14.207.220.156 18 มิถุนายน 2554 16:34:43 น.น่าอ่านจังเลยค่ะ ไม่รู้ว่าเริ่มชอบพระเอกเพลย์บอกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ เดี๋ยวมีเวลาจะหาอ่านนะคะ :) โดย: ซีลีน 18 มิถุนายน 2554 19:10:20 น.คอยผลงานเรื่องใหม่ของคุณnanaspace เหมือนกันค่ะ โดย: อินทนิล IP: 49.228.201.13 19 มิถุนายน 2554 11:45:18 น.แวะมาเยี่ยมคราบ โดย: LoveOnly 19 มิถุนายน 2554 14:45:58 น.ขอรบกวนนอกเรื่องอีกเรื่องนะคะ คุณฟีน่า คุณอินทนิล ใช่หนูอินที่เคยคุยกับจีนหรือเปล่า ถ้าใช่ คุณญดาตามหาอยู่นะคะ เรื่องของรางวัลตอนประมูลค่ะ (ไม่แน่ใจว่าติดต่อกันหรือยัง) คุณดาเค้าวานให้ช่วยบอกค่ะ ^___^ โดย: jine IP: 125.24.86.202 20 มิถุนายน 2554 7:56:20 น.แว้บๆมาดูพื้นที่เช่าแผงค่า 5555 โดย: ฟิลิเซียน่า 20 มิถุนายน 2554 8:48:12 น.ขอบคุณคุณฟีน่ามากๆ ค่ะ โหย...ได้เป็นรีวิวในบล็อกนี้ ถือว่าเป็นเกียรติมากเลยนะเนี่ย ^^เป็นรีวิวที่มีค่าสำหรับคนเขียนอย่างยิ่งเลยเพราะเห็นได้ชัดว่ามีจุดที่หลงลืม และตกหล่นไปหลายแห่งพออ่านที่คุณฟีน่าท้วง ว่าบางฉากยังไม่กระจ่างเลยมานึกได้ว่า...จริงด้วย! เราลืมเฉลยตรงนี้ไปต้องขออภัยกับความเป๋อของคนเขียนด้วยค่ะ m -_- m สำหรับส่วนที่คุณฟีน่าข้องใจ ขออนุญาตชี้แจงนี้ดนึงค่ะนางเอกเป็นลูกครึ่งไทย-ฮ่องกงที่ฮ่องกงเขาใช้ภาษาจีน "กวางตุ้ง" ค่ะเขียนแบบเดียวกับจีนกลางทุกประการแต่อ่านคนละอย่าง พูดคนละสำเนียงกันโดยสิ้นเชิงค่ะทำให้นางเอกไม่สามารถสื่อสารที่เมืองจีนได้เพราะที่เมืองจีนใช้จีนแบบ แมนดารินส่วนที่เรียนจากโรงเรียนจีนตอนเด็กๆ อันนั้นเป็นจีนกลาง (แมนดาริน) ก็จริงแต่ภาษาจีนเนี่ย ถ้าไม่ได้ใช้แค่ไม่กี่เดือนก็ลืมแล้วค่ะยิ่งเรียนมาตั้งแต่เล็กๆ มันจะแค่คุ้นๆ คลับคล้ายคลับคลา แต่ใช้สื่อสารไม่ได้ค่ะ ^^เรื่องน้องพระเอก บุคลิกไม่เหมือนในลิขิตหัวใจด้วยไพ่รักเนี่ยต้องไม่ลืมว่าในเล่มนี้ เหตุการณ์จะถัดจาก ลิขิตฯ ราวสองปีด้วยความคุ้นเคย และการอยู่กับภรรยาและพี่ชายของตัวเองถ้าให้เขาขรึมแบบเดิมเลย เกรงว่ามันจะดูแปลกๆ น่ะสิคะตรงนี้เวย์เลยปรับให้ดูมีชีวิตชีวาเหมือนคนทั่วไปยามที่อยู่ในวงล้อมของคนที่เราไว้ใจน่ะค่ะเลยทำให้อาจจะขัดใจคนที่ปิ๊งคุณภามจากในลิขิตฯ ไปบ้าง :Pกรณีดอกโบตั๋น ปกติ(ตามธรรมชาติ)จะบานช่วงเมษา(เดาว่าคุณฟีน่าเพิ่งไปเมืองลั่วหยางชมเทศกาลดอกโบตั๋นบานใช่ไหมเอ่ย)ปัจจุบันโบตั๋นมีปลูกในหลายประเทศค่ะและสามารถเพาะในเรือนเพาะชำที่ควบคุมอุณหภูมิได้ด้วยแปลว่าขอแค่จ่ายไหว อยากได้โบตั๋นตอนฤดูไหนก็ทำได้ทั้งนั้น ^^และเนื่องจากเป็นนิยายเล่มแรกในชีวิต(ก่อนหน้านี้เขียนยาวที่สุดก็เป็นได้แค่เรื่องสั้นขนาดยาว)เพราะฉะนั้นข้อผิดพลาดทั้งหมดที่ได้รับจะนำไปปรับปรุงแก้ไขในเล่มต่อๆๆๆๆๆ ไปค่ะ ^^ขอบคุณคุณฟีน่าอีกครั้งนะคะอ่านบล็อกคุณฟีน่าวันนี้ซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบมากมีทั้งติ มีทั้งชมแต่พอโดยรวมว่าคุณฟีน่าโอเคกับ ภาพรักในฝันนี่รับรู้ด้วยหัวใจพองโตจริงๆ ^^ โดย: สิริณ (แม่มณี ) 22 มิถุนายน 2554 13:09:52 น.คุณสิริณ ไม่ถึงขนาดนั้น ฟีน่าก็อ่านไปทั่วล่ะ อะไรโดนใจก็รีวิวไปเรื่อยเปื่อยตามอารมณ์จ้าเรื่องภาษาจีนน่ะ ฟีน่าก็คิดอยู่เพราะไม่รู้ว่าฮ๋องกง พูดจีนอะไรกันแน่ อย่างเจ้านายฟีน่าเป็นไต้หวันก็พูดจีนกลางอยู่คุณภามน่ะ ฟีน่าขัดใจจริงๆค่ะ เพราะตามปกติแล้วนิสัยคนเรามันเปลี่ยนยาก อ่านแล้ว ฟีน่าคิดไม่ออกเลยว่าเค้าคือคนเดียวกัน เพราะคนขรึมมาเป็นแบบนี้ อ่านเล่มก่อน คิดว่าบุคลิกคุณภามเป็นลูกชายคนโต คนเดียวด้วยซ้ำไป แต่พยายามจะคิดว่าเป็นท่านทูตอะไรแบบนั้น มาแต่เล่มถึงกับงงค่ะว่าอารายจะคนละคนขนาดนั้นเรื่องดอกโบตั๋น อ่ะเข้าใจค่ะ เพราะฟีน่ายึดความจริงไปนิดหนึ่ง ฟีน่าเห็นล่ะว่าหลายประเทศปลูกได้ เพราะล่าสุดเห็นพี่คนหนึ่งอยู่เมกาถ่ายรูปดอกโบตั๋นมาให้ชม ดอกใหญ่มาก โดย: ฟิลิเซียน่า 22 มิถุนายน 2554 15:16:02 น.เรื่องนี้อ่านมาตั้งแต่ออกใหม่ ๆ และได้อนะนำให้เพื่อนอ่าน เนื่องเรื่องเบา ๆ น่ารักดี แตาตอนอ่านก็รู้สึเหมือนคุณฟีน่า ว่ามันไม่สุด มันขาดอะไรไปบางอย่าง แต่ก็เข้าใจค่ะ ว่าเป็นเรื่องแรก ๆหลังจากนั้นก็หาเรื่องของคุณสิรินอ่านต่อ เพิ่งไปเจอเมื่อเดือนที่แล้ว ก็รอบัตรลด 30 เปอร์เซ็นต์จากนายอินทร์อยู่ก็เลยไม่ได้ไปซื้อ ไม่ทราบว่าคุณฟีน่าเคยอ่านเรื่อง กิ่งไผ่ใบรัก ของปิยะพร ศักดิ์เกษมรึเปล่าค่ะ เรื่องจะเป็นแนวแบบไปเมืองจีนเหมือนกัน แนะนำเลยว่าต้องอ่าน ตอนนี้ อมรินทร์เอามาพิมพ์ใหม่เป็นรอบที่เท่าไหร่ก็ไม่ทราบอีกเรื่องที่อ่านเบา ๆ น่ารัก ของอมรินทร์ แนะนำให้อ่าน เล่ห์พรหม น่ารักดีค่ะ ถ้าสนใจบัตรลด 30 เปอร์เซ็นต์บอกนะค่ะ มีหลายใบเดี๋ยวส่งไปให้ค่ะ โดย: สุจิตรา IP: 118.174.89.69 22 มิถุนายน 2554 22:46:47 น.คุณสุจิตรา ขอบคุณในน้ำใจค่า ฟีน่าตบทรัพย์คนใกล้ชิดไปแล้วค่า สำหรับกิ่งไผ่ฯ เคยอ่านนานมากแล้วค่า ส่วนเล่ห์พรหมก็อ่านแล้วเหมือนกันค่ะ รีวิวแล้วด้วยล่ะ ชอบเหมือนค่ะ เพราะตามมาจากตั้งแต่คนเขียนใช้นามปากกาว่าลิซจ้า ที่มาแรงอีกเล่มสำหรับฟีน่าคือ เอื้องอลินค่า อ่านแล้วกรี๊ดไปเลย 555 โดย: ฟิลิเซียน่า 23 มิถุนายน 2554 8:25:31 น.
ภาพรักในฝัน ชื่อก็บอกค่าว่าภาพในความฝันที่เกี่ยวกับความรัก ทั้งพระเอกและนางเอกต่างก็ฝัน ฝันถึงคนที่รักเธอและเขาที่สุด ร่วมกันมีครอบครัวที่อบอุ่น แต่บั้นปลายฝันของพระเอกกับนางเอกกลับต่างกัน พระเอกฝันว่ามีครอบครัวที่เพียบพร้อม ส่วนนางเอก ความฝันของเธอคือหย่าร้าง และยิ่งเธอโดนคนที่เคยรักทำร้ายจิตใจสุดๆ นางเอกเลยไม่อยากรักใครอีกแล้ว เพราะกลัวจะจบลงเช่นนั้น แต่ไม่ว่านางเอกจะปิดกั้นตัวเองยังไง มาเจอพระเอกที่คิดว่านางเอกคือผู้หญิงในฝันก็ต้องหาทางพิสูจน์ ยิ่งได้รู้จักก็ยิ่งคิดว่าใช่ จนนางเอกที่ไม่อยากเล่นด้วยก็อ่อนใจและเปิดรับพระเอก แต่จู่ๆพระเอกก็ดันไปมีเหตุให้คิดว่านางเอกไม่ใช่ จนทำให้นางเอกเสียใจ แต่ดีที่คิดได้เร็วว่าสำคัญอะไรถ้าเธอจะไม่ใช่ เพราะนางเอกคือคนที่เขารัก ดีนะนางเอกไม่ใช่คนขี้งอนมากมายไม่งั้นง้อกันนานค่ะ ก็ไม่ต้องเดากันมากมายว่าจบจะแฮปปี้แค่ไหน
พระเอกแน่นอนค่ะ เป็นเพลย์บอยหนุ่ม หน้าตาดี รวย สมบูรณ์แบบทุกอย่าง และไม่น่าเชื่อว่าเขามีนางในฝันด้วย โรแมนติคเอาการนะ พระเอกนี้จะดีตรงมุ่งมั่นมาก แม้จะติดว่ามุ่งมั่นแบบเพลย์บอย ที่โดนผู้หญิงเมินไม่ได้ ต้องจีบให้ดู แต่ก็ดีตรง เขาค่อนข้างจะจริงจังกับนางเอกที่สุดค่ะ และดูเป็นคนที่เรียกว่าถ้ารักแล้วจะมั่นคงมากๆ ไม่มีวันเปลี่ยนใจจากใคร อาจจะเพลย์บอยแต่เนื้อแท้รักใครรักจริง ขี้เล่นนิดๆด้วยค่ะน่ารักดี แต่แกเสียรังวัดที่สุดอีตรง ผูกใจกับความฝันเสียเหลือเกิน เกินไปนิดหนึ่ง
สำหรับนางเอก ครั้งแรกที่ฟีน่าอ่านๆ ก็คิดว่าจะต้องหมั่นไส้นางเอกแน่เลย เพราะเธอปิดกั้นตัวเองมาก เย็นชาใส่พระเอกเพราะคำว่าใบหย่า แต่ปรากฏไม่ใช่อ่ะ อ่านแล้วสงสารนางเอก เพราะเธอไม่อยากเจ็บอีกแล้ว ในชีวิตก็โหยหาความรัก แม้จะไม่ได้ขาดแต่ก็ไม่เต็ม จนกลัวที่จะเปิดใจให้พระเอก แต่เธอกลับก้าวข้ามความกลัวนั่นมาได้เพราะจะทำสิ่งที่เกิดขึ้นในอนาคตดีกว่าในฝัน ซึ่งสุดท้ายพระเอกดันสลับความกล้ากับเธอไปเสียนี้ และนางเอกก็ดีตรงไม่เจ้าแง่แสนงอนด้วยค่า
เรื่องราวเป็นยังไง ฟีน่าก็จัดว่าน่ารักดีนะคะ เรื่องของบุพเพสันนิวาสแท้ๆ คนไม่เคยรู้จักกันแต่กลับฝันถึงกันได้มาตลอด แม้จะไม่เคยรู้ว่าเขาและเธอคือในฝัน ซึ่งนั่นก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งที่รักกันได้ไวขึ้น แต่ไม่ใช่ตัวแปรทั้งหมดที่ทำให้คนรักกัน ความจริงนอกเหนือไปจากความฝันต่างหากที่เป็นตัวกำหนดความรัก
เรื่องราวอ่านสบายๆค่ะ พระเอกที่รุกแบบรู้ใจตัวเองนิด นางเอกที่ปิดกั้นแต่ไม่ได้น่าเกลียดจนเกินไปเพราะเขาก็ถูกตาต้องใจเธอเช่นกัน มันเลยอ่านแล้วสบายๆดีค่ะ และเป็นเรื่องที่มีฉากหลังเป็นจีนอีก แหม เพิ่งไปมาเลยเก็ทนิดหน่อย อาจจะไม่ได้ไปเมืองเดียวกับที่ฟีน่าไปก็ตาม แต่บรรยากาศในจีนคล้ายๆกันค่ะ
อย่างที่บอกว่าเรื่องนี้จัดว่าอ่านสบายไม่ปวดใจ ปวดหัวกับตัวอิจฉา เพราะดูเหมือนจะไม่มีค่ะ ปมปัญหาของเรื่องคือพระเอกและนางเอกที่ยึดติดกับความฝันมากๆค่ะ มากจนไม่น่าเชื่อว่าพระเอกจะหลงยึดกับมันมากไป มากจนทำร้ายนางเอกได้ ฟีน่าแทบจะไม่เชื่อเลยว่า ด้วยเหตุผลแค่นั้นทำให้พระเอกออกปากกับคำพูดที่ร้ายกาจกับนางเอกได้ มันอาจไม่ใช่คำพูดร้ายๆ หยาบคายหรือหยามเกียรตินะคะ แต่มันบาดใจพิลึก แต่จะใช้คำว่าอะไรต้องไปอ่านเองค่ะ ฟีน่าได้ยินคำนี้คงศาลาพระเอกตลอดชาติแหง จะเกลียดพระเอกก็เกลียดได้ไม่ถนัดใจ แกเล่นบื้อกินอีฉากนี้ฉากเดียว ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายฉลาดๆจะยึดติดกับเรื่องได้ แต่ก็ว่าล่ะนะ ความรักทำให้คนตาบอดจริงๆ
พอๆกับนางเอกค่ะ ตอนแรกเธอข้ามผ่านทุกอย่างมาได้ แต่ฟีน่าไม่เข้าใจว่า ดูเหมือนมันจะไม่น่ามีผลอะไรกับชีวิตเธอแล้ว สุดท้ายก็ไม่ใช่เพราะความฝันนั้น เป็นอะไรที่ลึกๆเธอระแวงตลอดมา อึ้งๆอยู่นะคะ แต่อาจจะเพราะมันคือปมว่ามันจะเกิดขึ้นหรือเปล่า และถ้ามันเกิดขึ้นเพราะอะไรทำให้เธอต้องหย่า
ฟีน่าว่าถ้าเป็นชีวิตจริง ถ้านางเอกใช้ชีวิตกับความกลัวลึกๆว่าต้องหย่าสักวัน คงได้หย่าจริงๆค่ะ เพราะจิตใจเราจะเป็นนายเราตลอดว่าพระเอกต้องหมดรักเธอ ต้องมีกิ๊ก แม้จะไม่จริง แต่จิตใต้สำนึกที่สร้างความรู้สึกเชื่อเช่นนี้มาตลอด ก็จะทำให้ความรักจบลงค่ะ เหมือนถ้าเราเชื่อว่าเราป่วย เราก็จะป่วยจริง เพราะจิตเราหดหู่ แต่ถ้าบอกว่าแข็งแรง กายเราจะแข็งแรงค่ะ อันนี้พูดตามหลักจิตวิทยาทั่วไปค่ะ
ฟีน่ามองว่าแบบนี้ไม่ดีเลยค่ะ มันเหมือนมีบ่วงมาถ่วงตลอดเวลาว่า ชีวิตฉันจะต้องเป็นเหมือนฝัน ซึ่งพระท่านก็บอกแล้วว่าความฝันนั่นเกิดจากสิ่งใด จริงๆแล้วหลายอย่างในนิยายไม่ได้เกิดจากบุรนิมิตเลยค่ะ มันจิตนิวรณ์แท้ๆ
ขอเม้นต์ต่อไปด้วย เรื่องของน้องชายพระเอกที่ฟีน่าปลื้มมากจากเรื่องเก่า แต่ทำไมมาเรื่องนี้ ฟีน่าไม่รู้สึกเลยว่าเขาคือคนคนเดียวกัน ในเรื่องเก่าพระเอกจะนิ่งๆ ขรึมๆ สมกับทำงานด้านทูต และคิดว่าเขาเป็นลูกชายคนโตหรือคนเดียวเสียอีก เพราะบุคลิกนิ่งมาก ไหงมาเล่มนี้กลายเป็นคนช่างเล่น ช่างหยอกเย้าภรรยาตัวเอง ฟีน่าอึ้งนิดว่าและคิดเลยว่าเขาไม่ใช่คนเดียวกันค่ะ จึงพยายามคิดว่าอาจเพราะเล่มก่อนมีหน้าที่เป็นทูตอยู่ก็เลยต้องวางฟอร์ม แต่อ่านที่ไรก็ไม่ใช่ค่ะ เพราะสุดท้ายเขาก็ยังนิ่งๆ มีมาดตลอด แต่เล่มนี้มาคนละมาด ฟีน่าเลยไม่อยากจะเชื่อว่าเป็นคนเดียวกัน
ต่อมาคือฟีน่างงๆมากว่าในเรื่องมีบทบาทของอาอี๊ทั้งหลายที่มั่นหมายจะเป็นแม่สื่อ แต่ไหง ไร้บทบาท ฟีน่านึกว่าจะมาช่วยอะไรบ้าง แต่กลับกลายไปหายไปเลยค่ะ มามีบทบาทอีกทีตอนนางเอกช้ำรักจากพระเอก ถึงได้มีความสำคัญขึ้นมา คือเหมือนยากจะเป็นก็เป็น ไม่อยากทำแล้วก็ไม่อยาก
อย่างตอนที่ไปหลอกถามปีเกิดนางเอก และหมายมั่นว่าจะถามปีเกิดพระเอกว่าสมพงษ์กันหรือเปล่า ฟีน่าก็รอ แต่ก็หายจ้อย งงไปเลยค่ะ
งงๆเรื่องหนึ่งที่ฟีน่าอาจเข้าใจผิด นางเอกเป็นลูกครึ่ง เออ จะว่าครึ่งได้ไหมเนี่ย แม่เป็นสาวฮ่องกง มีอาป๋าที่เป็นคนจีน และเหมือนเธอจะเคยไปฮ่องกงหรือสิงคโปร์อะไรประมาณนั่น แต่กลับพูดจีนไม่ได้ ในเมื่อตอนเด็กก็เรียนโรงเรียนที่มีสอนภาษาจีน ฟีน่างงค่ะ เพราะในเรื่องบอกว่าเธอต้องอาศัยพระเอก แปลภาษาจีนให้หรือแม้แต่ถามเรื่องราคาให้ ฟีน่าคิดว่านางเอกน่าจะพูดภาษาจีนได้นะคะ หรือว่าคนละจีนกันค่ะ เพราะแผ่นดินใหญ่เขาพูดจีนกลางกัน แต่นางเอกอาจจะพูดแต้จิ๋ว แต่ก็ไม่น่าใช่นะ เพราะจีนกลางเป็นภาษาสากลที่นางเอกน่าจะเรียนมากกว่า อันนี้ไม่รู้ฟีน่าเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า
ประการถัดไปคือฉากที่สร้างขึ้นให้พระเอกเข้าใจผิดตลอดมาว่านางเอกไม่ใช่นางในฝัน มันหายไปไหนกันค่ะ ฟีน่าคิดว่ามันจะมีเพื่อตอบโจทย์ว่า ที่พระเอกฝันเป็นตุเป็นตะน่ะท้ายสุดจะเป็นยังไง เพราะอะไรถึงเกิดฉากนั่นขึ้น เพราะส่วนใหญ่ฉากในฝันจะเกิดขึ้นหมด ยกเว้นฉากเข้าใจผิดตรงนี้ ซึ่งมันน่าจะเกิดขึ้นเพราะทุกอย่างที่พระเอกคิดไปเองมันเป็นจริง แล้วฉากนี้ที่สำคัญหายไปไหนกัน ตอบโจทย์ไม่ได้ถึง
เหตุการณ์ที่นางเอกงอนพระเอก ฉากงานหมั้นหมายที่พระเอกคิดว่าเขาต้องหมั้นผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่นางเอก หรือมันเป็นแค่ความกังวลที่พระเอกคิดไปเองกันแน่
ต่อด้วยฉากจบที่คลายปมว่าทำไมนางเอกถึงต้องหย่า มันรวบรัดมากค่ะ งงไปเลย ตั้งแต่ช่วงที่กลับไทยแล้วทุกอย่างก็หายหมด ไม่เหลืออะไรเลย เป็นบทสรุป พระเอกกับนางเอกจะยังไงต่อไป รู้ค่ะว่าไม่จำเป็นต้องใส่หมดค่ะ คนอ่านคิดเอาเอง แต่แหม นึกว่าแม่พระเอกจะมีบทบาทบ้างก็หายไป เหมือนพ่อนางเอกและแม่เลี้ยงนางเอกที่ไม่มีบทบาทอะไรอีกเลย ฟีน่าว่ามันขาดความเชื่อมต่อทางอารมณ์ไปนิด แต่ก็ถือว่าชอบตอนจบนะคะ ที่เข้าใจล่ะว่าทำไมต้องหย่ากัน เก๋ดีค่ะ
และมีอีกนิดหนึ่งที่อันนี้สงสัยเองค่ะ แต่ไม่ใช่ว่ามันผิดนะคะ คือว่าฟีน่าเพิ่งไปจีนมา ไปดูเทศกาลดอกโบตั๋นมาด้วย ไม่รู้หรอกว่ามันบานช่วงไหน แต่มันจะเยอะหน่อยตอนช่วงที่ฟีน่าไปคือช่วงฤดูใบไม้ผลิ ฟีน่าไม่รู้ว่าช่วงเดือนไหนของจีนเรียกว่าฤดูใบไม้ผลิ รู้แต่ว่าดอกโบตั๋นมันจะออกดอกเฉพาะช่วงใบไม้ผลิ ตอนช่วงสิ้นปี เป็นฤดูหนาวหรือใบไม้ผลิก็ไม่รู้ค่ะ อันนี้ไม่รู้จริงๆ เพราะได้ยินว่าโบตั๋นปลูกยากมาก มีแค่สี่มณฑลเท่านั้นที่ปลูกได้ และออกดอกแค่เฉพาะฤดูกาลของเขาเท่านั้น
บ่นไปเยอะแล้วนะคะ สรุปกันว่า ถ้ามองในเรื่องความรักน่ารัก ของความรักระหว่างพระเอกและนางเอก โอเคนะคะ เพราะพระเอกเค้ามุ่งมั่นดีค่ะ ที่จะจีบนางเอก รักและเป็นห่วงนางเอกดีค่ะ อาจจะมีให้น่าโมโหบ้างก็แค่ฉากเดียว แต่แก้ตัวทันอกทันใจ ไม่กินหญ้านานไป เหมือนกับนางเอกที่อาจจะกลัวแต่เธอก็เก็บความกลัวไว้ เพราะเลือกจะเชื่อความจริง และเป็นคนมีเหตุผล สมกับอายุเธอค่ะ อ่านได้สนุกดีค่ะ แถมเหมือนได้ไปเที่ยวจีนด้วยอีกนะคะเรื่องนี้ ฟีน่าก็เลยจัดว่าโอเคค่ะ
โดย: ฟิลิเซียน่า
โดย: นานาจิตตัง IP: 118.173.89.92 17 มิถุนายน 2554 8:48:38 น.
โดย: ฟิลิเซียน่า
เดี๋ยวต้องลองอ่านซะแล้ว
โดย: เหมือนพระจันทร์
โดย: nanaspace IP: 10.237.86.119, 175.176.220.13 17 มิถุนายน 2554 12:55:23 น.
โดย: นานาจิตตัง IP: 118.173.89.92 17 มิถุนายน 2554 13:10:56 น.
น้องนุช เด๋วจะสอยมาดองนะ
คุณนานา ยินดีต้อนรับสู่คลับเจ้าแอลค่ะ มีให้ครบ 20 เรื่องนะค่า ตอนนี้กำลังรอเล่ม 21 อยู่ค่า ประกวดชื่อนิยายกันอยู่อย่างเมามัน
โดย: ฟิลิเซียน่า
โดย: innam IP: 203.130.132.85 17 มิถุนายน 2554 14:00:32 น.
พี่โอ๋เคยวิวไว้ค่ะ น่าจะดราม่าเล็กน้อย แต่ท่าทางสนุก //banniyay.forumup.com/post-359-banniyay.html
คุณinnam พื้นหลังเป็นลายแล้วตัวอักษรเหมือนลอยๆขึ้นมาแอบตาลายเหมือนกัน ลองกด Ctrl+A นะคะ มันจะขึ้นแถบสีน้ำเงินทั้งหน้าเลย น่าจะอ่านง่ายขึ้นนิดนึง
โดย: nanaspace
โดย: ฟิลิเซียน่า
ปล.ขออนุญาตนอกเรื่องนะคะ เห็นคุณ nanaspace แล้วคิดถึงหัวใจไกลบ้าน กะนายปราบ (อ่านตอนพิเศษไม่มีในหนังสือ ขำกลิ้งเลย) คงต้องไปคุ้ยของเก่ามาอ่านแล้ว (นิสัยคล้าย ๆ เซอร์บี้แฮะ) คุณ nanaฯ มีเรื่องใหม่ออกมั๊ยคะ คุณฟีน่า ^__^
โดย: jine IP: 101.109.179.70 18 มิถุนายน 2554 8:11:52 น.
ส่วนหนังสือใหม่ของน้องนุช ให้เจ้าตัวมาตอบเองดีกว่าจ้า ฟีน่าบ่ฮู้เหมือนกัน
โดย: ฟิลิเซียน่า
โดย: นานาจิตตัง IP: 223.207.65.150 18 มิถุนายน 2554 9:32:47 น.
นิยายเรื่องใหม่ก็ยังปั่นๆอยู่ แต่ไม่น่าจะจบเร็วๆนี้อ่ะค่ะ >_< รอกันนิดนึงนะคะ
โดย: nanaspace
ว่าแต่เปิ้ลก้อคอยเรื่องใหม่น้องnanaเหมือนกันค่า
โดย: abple IP: 14.207.220.156 18 มิถุนายน 2554 16:34:43 น.
โดย: ซีลีน
โดย: อินทนิล IP: 49.228.201.13 19 มิถุนายน 2554 11:45:18 น.
โดย: LoveOnly
โดย: jine IP: 125.24.86.202 20 มิถุนายน 2554 7:56:20 น.
โดย: ฟิลิเซียน่า
โหย...ได้เป็นรีวิวในบล็อกนี้ ถือว่าเป็นเกียรติมากเลยนะเนี่ย ^^
เป็นรีวิวที่มีค่าสำหรับคนเขียนอย่างยิ่งเลย
เพราะเห็นได้ชัดว่ามีจุดที่หลงลืม และตกหล่นไปหลายแห่ง
พออ่านที่คุณฟีน่าท้วง ว่าบางฉากยังไม่กระจ่าง
เลยมานึกได้ว่า...จริงด้วย! เราลืมเฉลยตรงนี้ไป
ต้องขออภัยกับความเป๋อของคนเขียนด้วยค่ะ m -_- m
สำหรับส่วนที่คุณฟีน่าข้องใจ ขออนุญาตชี้แจงนี้ดนึงค่ะ
นางเอกเป็นลูกครึ่งไทย-ฮ่องกง
ที่ฮ่องกงเขาใช้ภาษาจีน "กวางตุ้ง" ค่ะ
เขียนแบบเดียวกับจีนกลางทุกประการ
แต่อ่านคนละอย่าง พูดคนละสำเนียงกันโดยสิ้นเชิงค่ะ
ทำให้นางเอกไม่สามารถสื่อสารที่เมืองจีนได้
เพราะที่เมืองจีนใช้จีนแบบ แมนดาริน
ส่วนที่เรียนจากโรงเรียนจีนตอนเด็กๆ
อันนั้นเป็นจีนกลาง (แมนดาริน) ก็จริง
แต่ภาษาจีนเนี่ย ถ้าไม่ได้ใช้แค่ไม่กี่เดือนก็ลืมแล้วค่ะ
ยิ่งเรียนมาตั้งแต่เล็กๆ มันจะแค่คุ้นๆ คลับคล้ายคลับคลา
แต่ใช้สื่อสารไม่ได้ค่ะ ^^
เรื่องน้องพระเอก บุคลิกไม่เหมือนในลิขิตหัวใจด้วยไพ่รักเนี่ย
ต้องไม่ลืมว่าในเล่มนี้ เหตุการณ์จะถัดจาก ลิขิตฯ ราวสองปี
ด้วยความคุ้นเคย และการอยู่กับภรรยาและพี่ชายของตัวเอง
ถ้าให้เขาขรึมแบบเดิมเลย เกรงว่ามันจะดูแปลกๆ น่ะสิคะ
ตรงนี้เวย์เลยปรับให้ดูมีชีวิตชีวาเหมือนคนทั่วไป
ยามที่อยู่ในวงล้อมของคนที่เราไว้ใจน่ะค่ะ
เลยทำให้อาจจะขัดใจคนที่ปิ๊งคุณภามจากในลิขิตฯ ไปบ้าง :P
กรณีดอกโบตั๋น ปกติ(ตามธรรมชาติ)จะบานช่วงเมษา
(เดาว่าคุณฟีน่าเพิ่งไปเมืองลั่วหยางชมเทศกาลดอกโบตั๋นบานใช่ไหมเอ่ย)
ปัจจุบันโบตั๋นมีปลูกในหลายประเทศค่ะ
และสามารถเพาะในเรือนเพาะชำที่ควบคุมอุณหภูมิได้ด้วย
แปลว่าขอแค่จ่ายไหว อยากได้โบตั๋นตอนฤดูไหน
ก็ทำได้ทั้งนั้น ^^
และเนื่องจากเป็นนิยายเล่มแรกในชีวิต
(ก่อนหน้านี้เขียนยาวที่สุดก็เป็นได้แค่เรื่องสั้นขนาดยาว)
เพราะฉะนั้นข้อผิดพลาดทั้งหมดที่ได้รับ
จะนำไปปรับปรุงแก้ไขในเล่มต่อๆๆๆๆๆ ไปค่ะ ^^
ขอบคุณคุณฟีน่าอีกครั้งนะคะ
อ่านบล็อกคุณฟีน่าวันนี้ซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบมาก
มีทั้งติ มีทั้งชม
แต่พอโดยรวมว่าคุณฟีน่าโอเคกับ ภาพรักในฝันนี่
รับรู้ด้วยหัวใจพองโตจริงๆ ^^
โดย: สิริณ (แม่มณี
เรื่องภาษาจีนน่ะ ฟีน่าก็คิดอยู่เพราะไม่รู้ว่าฮ๋องกง พูดจีนอะไรกันแน่ อย่างเจ้านายฟีน่าเป็นไต้หวันก็พูดจีนกลางอยู่
คุณภามน่ะ ฟีน่าขัดใจจริงๆค่ะ เพราะตามปกติแล้วนิสัยคนเรามันเปลี่ยนยาก อ่านแล้ว ฟีน่าคิดไม่ออกเลยว่าเค้าคือคนเดียวกัน เพราะคนขรึมมาเป็นแบบนี้ อ่านเล่มก่อน คิดว่าบุคลิกคุณภามเป็นลูกชายคนโต คนเดียวด้วยซ้ำไป แต่พยายามจะคิดว่าเป็นท่านทูตอะไรแบบนั้น มาแต่เล่มถึงกับงงค่ะว่าอารายจะคนละคนขนาดนั้น
เรื่องดอกโบตั๋น อ่ะเข้าใจค่ะ เพราะฟีน่ายึดความจริงไปนิดหนึ่ง ฟีน่าเห็นล่ะว่าหลายประเทศปลูกได้ เพราะล่าสุดเห็นพี่คนหนึ่งอยู่เมกาถ่ายรูปดอกโบตั๋นมาให้ชม ดอกใหญ่มาก
โดย: ฟิลิเซียน่า
เรื่องนี้อ่านมาตั้งแต่ออกใหม่ ๆ และได้อนะนำให้เพื่อนอ่าน เนื่องเรื่องเบา ๆ น่ารักดี แตาตอนอ่านก็รู้สึเหมือนคุณฟีน่า ว่ามันไม่สุด มันขาดอะไรไปบางอย่าง แต่ก็เข้าใจค่ะ ว่าเป็นเรื่องแรก ๆ
หลังจากนั้นก็หาเรื่องของคุณสิรินอ่านต่อ เพิ่งไปเจอเมื่อเดือนที่แล้ว ก็รอบัตรลด 30 เปอร์เซ็นต์จากนายอินทร์อยู่ก็เลยไม่ได้ไปซื้อ
ไม่ทราบว่าคุณฟีน่าเคยอ่านเรื่อง กิ่งไผ่ใบรัก ของปิยะพร ศักดิ์เกษมรึเปล่าค่ะ เรื่องจะเป็นแนวแบบไปเมืองจีนเหมือนกัน แนะนำเลยว่าต้องอ่าน ตอนนี้ อมรินทร์เอามาพิมพ์ใหม่เป็นรอบที่เท่าไหร่ก็ไม่ทราบ
อีกเรื่องที่อ่านเบา ๆ น่ารัก ของอมรินทร์ แนะนำให้อ่าน เล่ห์พรหม น่ารักดีค่ะ ถ้าสนใจบัตรลด 30 เปอร์เซ็นต์บอกนะค่ะ มีหลายใบเดี๋ยวส่งไปให้ค่ะ
โดย: สุจิตรา IP: 118.174.89.69 22 มิถุนายน 2554 22:46:47 น.
สำหรับกิ่งไผ่ฯ เคยอ่านนานมากแล้วค่า ส่วนเล่ห์พรหมก็อ่านแล้วเหมือนกันค่ะ รีวิวแล้วด้วยล่ะ ชอบเหมือนค่ะ เพราะตามมาจากตั้งแต่คนเขียนใช้นามปากกาว่าลิซจ้า
ที่มาแรงอีกเล่มสำหรับฟีน่าคือ เอื้องอลินค่า อ่านแล้วกรี๊ดไปเลย 555
โดย: ฟิลิเซียน่า