อีกไม่กี่เดือนก็จะเข้าสู่งานหนังสือปลายปีแล้วดังนั้นของที่ซื้อไว้เมื่อต้นปีต้องรีบจัดการค่ะไม่งั้นจะดองยาวจนเกินไป(ดูมีเหตุผลที่ดี) หนึ่งในเล่มที่สอยมาอย่าง ปล่อยใจไปกับเช็ก ต้องรีบอ่านค่ะ ที่ซื้อมาเพราะชื่อคนแต่งและชื่อประเทศนี้ล่ะคะน่าสนใจมากเลยนะคะ ปกติเวลาเป็นไพรัชนิยายฝั่งยุโรปก็มักจะเป็นเมืองยอดฮิตฝรั่งเศส อังกฤษ อิตาลี กรีซ เยอรมัน อะไรทำนองนี้แต่ยุโรปตะวันออกจะคนพูดถึงไม่เยอะ ซึ่งมาจากหลายๆปัจจัย ทั้งการขอวีซ่าการเดินทาง ความปลอดภัย การโปรโมท พอเห็นชื่อประเทศที่น่าสนใจจึงไม่ลังเลใจที่จะซื้อค่ะ


ดูเหมือนจะคล้ายๆเป็นแนวการเขียนในพักหลังของคุณกิ่งฉัตรไปแล้วนะคะกับแนวสืบสวนคดีอะไรทำนองนั้น แม้แต่เรื่องของการท่องเที่ยวแบบพิเศษของอดีตนักร้องที่ต้องการกลับมาแจ้งเกิดในวงการอีกครั้งก็ยังมีเรื่องตื่นเต้นมาให้นางเอกได้วิ่งสู้ฟัดทั้งๆที่เป็นแค่ไกด์ผู้ช่วยทั้งเรื่องทัวร์และเรื่องคดี


เป็นนิยายที่ไม่ได้ขายความหวือหวาแบบรักหวานใสสีชมพูเป็นสายไหมในงานวัดอะไรทำนองนั้นนะคะ จะว่าไปแล้วเป็นงานสไตล์ผู้ใหญ่มากๆเพราะตัวละครอย่างพระเอก นางเอกก็ไม่ใช่วัยรุ่นอะไร มีหน้าที่การงานและผ่านชีวิตมาค่อนข้างมากการดำเนินชีวิตไม่ได้อยู่กับความเพ้อฝัน หรือประเภทว่าพระเอกรวยล้นฟ้าไม่ปรานีผู้ใดบนโลกนี้ คือตัวฟีน่าเองยังแทบนึกหน้าตานางเอกพระเอกไม่ด้วยซ้ำไปค่ะว่า ควรจะเป็นเช่นไรเพราะทั้งสองคนนี้มีบุคลิกที่เรียกว่าธรรมดาแบบเราๆทั่วไป นางเอกไม่ได้สวยหยาดฟ้ามาดินแบบที่หนุ่มในเรื่องทุกคนต้องหลงรัก ติดจะอวบนิดๆพอๆกับพระเอกที่ธรรมดาจนแทบจะกลืนไปกับคลื่นมนุษย์หากคุณเจอเขาเดินสวนกับคุณบนถนนที่แสนวุ่นวายไม่มีออร่าแบบว่าเต็มไปเสน่ห์ชวนให้น้ำลายหกตั้งแต่แรกพบ แต่สำหรับตัวพระเอกนั้นเขามีเหตุผลที่จะทำให้ตัวเขาดูไม่มีอะไรจนไม่มีใครจดจำความเป็นพ่อหนุ่มตี๋ปราฮาเลยแม้แต่น้อยซึ่งมันจะไปเฉลยในตอนกลางๆเรื่องว่าทำไมเขาจึงเลือกทำตัวเช่นนั้นและมันก็ถูกต้องค่ะ คนแบบพระเอกต้องไม่เป็นที่สะดุดตาจนเกินไป ก็เหมือนกับนางเอกความสวยของเธอไม่ได้อยู่ที่หน้าตาหากอยู่ที่สมอง การรับมือต่อเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อนางเอกเคยเป็นอดีตพยาบาลมาก่อน เธอจึงมีสติค่อนข้างมากเข้าใจในเหตุการณ์ต่างๆและมีการรับรู้ที่ไวพอจะจับเรื่องราวได้อย่างที่ไม่ต้องรอให้พระเอกมาเฉลยว่าใครทำอะไรและคนอย่างนางเอกก็เหมาะสมกับการเป็นผู้ช่วยของพระเอกอย่างที่ลงตัวเหมาะเจาะ


เหมือนที่เกริ่นไปตั้งแต่ต้นแล้วว่านิยายจะไม่ใช่นิยายแบบแนวลูกกวาดอะไรแบบนั้นนะคะไม่หวานเจี๊ยบ ชีวิตแบบว่าน้ำเน่าสุดๆ ประเภทว่านางเอกสุดท้ายแล้วก็ไปนั่งกินนอนกินเที่ยวรอบโลกสบายๆมีสามีเลี้ยงดู เพราะพระเอกไม่ใช่ทายาทอภิมหาเศรษฐีพันล้านอะไรทำนองนั้นค่ะ เป็นรักที่เรียบๆ ง่ายๆ ของเป็นผู้ใหญ่ที่ใช้ทั้งสมองและหัวใจตัดสินความสัมพันธ์นี้แม้ว่าความจริงที่พระเอกเก็บไว้อาจจะทำให้นางเอกน่าจะโมโหแบบสุดๆแต่ความที่เธอโตมากพอจะเข้าใจว่าทำไม อะไร ยังไงทุกอย่างจึงต้องเป็นความลับที่หลายๆคนไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิดและเข้าใจแต่นางเอกก็ไม่โวยวาย ขี้งอนจนดูเป็นคนงี่เง่าขัดกับอายุและการงานที่ผ่านมาอารมณ์ในนิยายจึงเป็นอารมณ์แบบนิยายของผู้คนทั่วๆไป ไม่พาฝันแบบสุดขั้วหรือถึงขั้นจิกหมอนแบบสุดขีดแต่นิยายสไตล์นี้กับคนจริงจังแบบฟีน่าที่ยอมรับเลยว่าอาจไม่กระชากภาวะน้ำตาลในเลือดให้กระฉูดได้ทะลุปรอทแต่เรามองว่ามันเป็นของจริง จับต้องได้และมันยืนยงแบบคนที่มักจะคิดต่อยอดจากนิยายหลายๆเรื่องมันจะไปกันรอดไหมลงจากนิยายปิดฉากด้วยคำว่า จบบริบูรณ์เพราะบางทีฟีน่าก็ไปนั่งคิดเล่นๆ เอาเองว่าแต่ละคู่การใช้ชีวิตร่วมกันหลังนิยายจบมันจะรักกันตลอดไปหรือพอความลุ่มหลงหมดไปเดี๋ยวก็หย่ากัน (หล่อนเป็นคนมองโลกแง่ร้ายมาก)แต่นิยายแบบนี้ทำให้เราเชื่อได้แบบไม่ต้องไปจิ้นต่อเองว่าจบแบบนี้คือจบบริบูรณ์แล้วจริงๆ


ประเด็นจะไปอยู่ที่ว่าคนอ่านต้องการนิยายสไตล์ไหนนะคะถ้าให้เทียบกับงานของคุณกิ่งฉัตรที่ออกมาสองเล่มในงานหนังสืออย่างตรีเนตรทิพย์กับปล่อยใจฯต้องยอมรับว่าความใหม่ของพล็อตอย่างตรีเนตรทิพย์จะทำให้ฟีน่ากรี๊ดและเพ้อถึงบรอสูรได้มากกว่าอเล็กซ์อัน นะคะ ซึ่งใครชอบแนวการดำเนินชีวิตแบบใกล้ตัว เป็นของจริงของแท้ให้คุณยอมรับได้ว่าถ้าชีวิตจริงจะได้มีคนรักก็คงเป็นแนวปล่อยใจฯน่าจะถูกแนวกว่า


ในแง่ของการผูกปมเรื่องการสืบสวนไม่ได้ทำให้เราเดาได้ถูกต้องแต่แรกค่ะ ก็เลยได้ลุ้นว่าเกิดอะไร ยังไงทำไมถึงต้องมาตามกันถึงเช็ก ของสำคัญที่ตามหามันคืออะไร คนร้ายตัวจริงคือใครบอกเลยว่าเล่มนี้เดาผิด มองข้ามไปได้เนี่ยเรา และนอกจากปมการตามสืบคดีพิเศษก็ยังมีอีกเรื่องราวที่ก็มักจะเห็นได้บ่อยขึ้นในสังคมจริงๆ และก็มีแบบนี้ไม่น้อยแต่จะบอกว่าสงสารหรือก็พูดได้ไม่เต็มปาก สมน้ำหน้าก็ไม่ถึงขั้นนั้นแต่มากกว่าสงสารแน่นอนค่ะ เมื่อเปิดตัวมาเป็นตัวอิจฉาให้เห็นกันจะจะตา


การพูดถึงประเทศเช็กอ่านแล้วรู้สึกได้ว่าเรากำลังได้มองเห็นมุมมองของคนไปเที่ยวมากกว่าจะเป็นมุมมองที่ลอกออกมาจากหนังสือท่องเที่ยวค่ะซึ่งนิยายบางเล่มจะยังไม่ทำให้ข้อมูลที่หามาในรูปแบบของบทความต่างๆมานำเสนอในรูปของนิยายได้มาก จนกลายเป็นว่าบางทีมันคือวิกิพีเดียในนิยายแยกตัวออกจากนิยายอย่างเห็นได้ชัด เหมือนอารมณ์อ่านนิยายมาสะดุดความรู้เป็นสารคดีเฉยเลยค่ะน้ำกับน้ำมันดีๆนี้เอง ยังไม่มีความแนบเนียนได้มากพอแต่เล่มนี้ก็ต้องบอกว่าส่วนหนึ่งก็จากประสบการณ์การเขียนงานของนักเขียนด้วยค่ะ


ตัวละครในเรื่องอย่างที่ฟีน่าบอกไปว่าพระเอกนางเอกอาจจะไม่มีความหวือหวาของตัวเองมากนัก บางครั้งอาจจะเรียบกว่าตัวละครอื่นในเรื่องอย่างนักร้องสาวดาวค้างฟ้าที่เธอสวยและดูเหมือนจะสมบูรณ์แบบแต่สิ่งเดียวที่เธอทำผิดพลาดคือการเลือกผู้ชายเข้ามาในชีวิตทุกคนตัวอิจฉาอย่างหัวหน้าไกด์ของนางเอกเพราะการเล่นบทนางร้ายมันก็ต้องมีสีสันที่เผ็ดร้อนกว่านางเอกอยู่แล้ว แต่เมื่อตัวหลักไม่จี๊ดมากๆบรรดานางอิจฉาหรือตัวละครหลักมุมอื่นเลยคว้าประกายดาวเจิดจรัสไปแทนค่ะ


แต่ท้ายที่สุดก็อย่างที่พูดๆไปนะคะว่าความที่นิยายเป็นแนวไม่สีชมพูแบบสุดขั้ว ไม่ใช้ความหวือหวาของตัวละครอย่างพระเอกนางเอกมากๆ ไม่ให้บทบาทที่ค่อนข้างพาฝันมากๆ แบบชีวิตรักที่จับต้องได้ก็ต้องอยู่ที่ใจคนอ่านเองว่าจะชอบแนวนี้หรือเปล่า มีบทบู๊นิดๆ พอให้เลือดลมสูบฉีดชีวิตรักไม่มีปัญหาเพราะโตๆกันแล้ว อุปสรรคมีน้อยมาก เพราะเรื่องที่ฝ่าฝันกันมาช่วยกลั่นกรองไปขั้นตอนหนึ่งแล้วตอนจบอาจจะรวบรัดตัดความไปสักหน่อยกับเนื้อหาที่พระเอกทำให้ครอบครัวของนางเอกยอมรับผู้ชายจากอีกฝากหนึ่งของโลกได้ค่ะซึ่งฟีน่าบอกได้ว่าเป็นนิยายที่อ่านสนุกเรื่องหนึ่ง อาจจะไม่ให้เรากรี๊ดทึ้งหัวลงไปนอนดิ้นปัดๆ ว่าฉันอยากได้ผู้ชายคนนี้ แต่ก็ไม่เสียเวลาที่เอามาอ่านค่ะสนุกไปอีกแบบหนึ่งดีนะคะ

ฟิลิเซียน่า