นิยายชุด มนตราอัญมณี สนพ.อรุณ มายาไฟในดวงตา อสิตา Create Date :11 มีนาคม 2556 Last Update :11 มีนาคม 2556 8:51:17 น. Counter : 8302 Pageviews. Comments :14 twitter google Comment *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก ไม่รู้จะมีคนรออ่านรีวิวชุดนี้กันหรือเปล่า ฟีน่าคิดว่าน่าจะมีคนกำลังคิดตรึกตรองอยู่ว่าเรื่องราวจะเป็นเช่นไร และตัวเองก็อยากอ่านอยู่แล้วด้วยก็เลยรีบอ่านเพื่อรีวิวก่อนค่ะ รีวิวเรียงเล่มเลยนะคะ ไม่เลือกว่าชอบมากน้อย เวลาอ่านเรื่องจะได้อ่านเรียงลำดับกันไปค่ะเล่มแรกคือ มายาไฟในดวงตา ของอสิตา ฟีน่าเคยอ่านของอสิตามาบางแล้วก็เลยพอที่จะรู้แนวนิยายของเขามาบ้างค่ะ เรื่องนี้จะเป็นเรื่องที่เต็มไปเรื่องราว อาถรรพ์ ลี้ลับ ผจญภัย คล้ายๆกับการอ่านเพชรพระอุมาค่ะ (แค่เทียบให้เห็นภาพชัดขึ้นด้วยนิยามง่ายๆนะคะ ไม่ใช่บอกว่าลอกกันมา)เรื่องราวเริ่มต้นจากเล่มนี้ เมื่อพี่น้องสาวสามแห่งตระกูลคุปตะจินดา(นามสกุลคุ้นหูมากกก) ได้รับมรดกจากคุณย่าผู้แสนแปลกประหลาดของพวกเธอคนละหนึ่งชิ้น นางเอกของเรา ซึ่งเป็นพี่สาวคนโตผู้ต่อต้านและเหมือนจะห่างเหินคุณย่ามากที่สุดเพราะเรื่องราวในอดีต ก็ได้มรดกเป็นพลอยตาเสือมาหนึ่งชิ้น และเธอเองผู้มีความพิเศษของสายเลือดผู้หยั่งรู้ก็รู้ในทันทีว่ามันต้องนำความยุ่งยากมาสู่ครอบครัว นางเอกจึงคิดที่จะนำมันไปสู่สถานที่ที่ควรจะดูแลมันได้ พร้อมกับอะความารีนของน้องสาว แต่เธอไม่อาจเอามูนสโตนของน้องสาวคนรองไปได้ และนั่นเองก็เริ่มต้นการเดินทางที่สุดแสนแปลกของนางเอกนางเอกไม่รู้ว่าปลายทางของสถานที่ที่เธอตามหาอยู่ที่ใด ยกเว้นคือดงพญาไฟ และเมื่อเธอเริ่มเดินทาง ก็มีสัญญาณแปลกๆเสมอมาเหมือนดั่งที่จะไม่ต้องการให้เธอทำสำเร็จ และมันก็นำพาชายปริศนาที่ทำให้นางเอกทั้งอยากอยู่ใกล้ และหนีไปให้ไกล เพราะสัญญาณในตัวบอกว่าเขาคือตัวอันตราย แต่เสน่ห์แปลกในตัวเขาทำให้เธอหวั่นไหวในใจ และเมื่ออันตรายที่คุกคามเธอจนดูเหมือนเขานี้ล่ะ ผู้ที่จะช่วยให้เธอปลอดภัยได้ นางเอกจึงพร้อมจะเชื่อเขาทุกอย่าง แต่ท้ายสุดมันก็มีอะไรที่ซับซ้อนกว่านั้น เมื่อปีศาจที่เคยคิดจะฆ่าเธอกลับกลายเป็นผู้ช่วยให้เธอได้รู้ความจริงว่า อะไรคือเหตุผลทุกอย่าง เธอจึงเลือกที่จะทำในสิ่งที่ควรทำ แม้ว่าจะต้องเจ็บปวดกับความจริงว่าเธอถูกหลอก หากความเจ็บปวดก็ค่อยๆได้รับการแทนที่ด้วยความรู้สึกที่จริงใจกว่าจากคนที่เคยคิดว่าเธอคืออาหารของเขา และช่วยกันไขว่าอะไรคือที่มาของพลอยตาเสือที่ทรงอำนาจเช่นนี้จนเปลี่ยนแปลงความรักให้กลายเป็นความโลภได้ถ้าใครชอบแนวการผจญภัย ตื่นเต้น ลี้ลับ ซ่อนความจริงมากมาย เล่มนี้เหมาะกับการอ่านมากเลยค่ะ จากสามเล่มนี้ เล่มมายาไฟฯ คือเล่มที่เต็มไปด้วยลูกเล่น กลเม็ดของการนำเสนออำนาจเหนือธรรมชาติมากกว่าเล่มร่วมซีรี่ส์ เหมือนดูหนังสไตล์พ่อมด แม่มดผู้เรืองเวทมนตร์ แต่เล่มนี้เล่าความเชื่อของโลกที่ลี้ลับในดินแดนชมพูทวีป อินเดียซึ่งที่เรารู้ดีว่าให้ความสำคัญแก่พระเจ้ามากมายยิ่งนัก พระเวท และการเรืองอำนาจแห่งวรรณะพราหมณ์ผู้สูงส่ง นำมาสู่การก่อเกิดอัญมณีที่มีอำนาจยิ่งนัก แต่มันก็เป็นการทำลายความรักของคนในครอบครัวได้ สำหรับนางเอก เมื่อเธอคือพี่สาวคนโต นางเอกจึงมีบุคลิกค่อนข้างแข็ง ไม่เคยตามใคร เธอคือผู้นำ และเหมือนกับเธอโลกส่วนตัวสูงมากกว่าพี่น้องคนอื่น เมื่ออ่านไปก็จะรู้เลยว่า ในที่สุดนางเอกก็รู้ว่าเธอนี้ล่ะเหมือนย่าของตัวเองมาก เรียกได้ว่าถอดนิสัยกันออกมา ทั้งๆที่เธอเหมือนจะเย็นชาใส่ย่ามาตลอดแต่รับเอาทุกอย่างมาหมด รวมทั้งความพิเศษในเรื่องพลัง ที่อ่านจบนางเอกเล่มนี้จัดว่าเก่งมาก ดวงแข็งมากสมกับได้อัญมณีที่แรงสุดไว้ครอบครอง แต่ชีวิตของเธอนี้สุดแสนจะโลดโพนมากๆ ถ้าไม่อึด อดทนและมีลูกบ้าประมาณแบบแม่โจลี่ ในทูมไรเดอร์นี้อาจจะไม่ไหวกันเลย ส่วนพระเอกนี้ช่วงแรกหลอกได้เกือบสนิทใจมาก เพราะคุณพี่แกมาช้ามากกกก จนคิดว่าไอ้ตัวร้ายนี้พระเอกแน่นอนล่ะ ถ้าไม่ติดว่าแม้จะมีความรู้สึกแปลกๆอะไรให้ตั้งแต่ความเหี้ยมเกินกว่าจะเป็นพระเอกได้มาเป็นระยะๆ แถมนางเอกก็มีใจให้มากมาย ได้ใกล้ชิดนางเอกไม่น้อย แถมได้จูบนางเอกอีกต่างหาก จนฟีน่าปลงใจล่ะว่าเขาคือพระเอกแต่พอเข้ากลางเรื่อง ความร้ายของมันชักเยอะจนสงสัย แต่ใช่ว่าพระเอกตัวจริงจะคนละแนวกะตัวหลอก พอกันเลย งานนี้พระเอกกะตัวหลอกจัดการนางเอกซะหนักหนาเอาการ นี้ถ้าไม่อึดเป็นลูกDie hard นางเอกอาจจะเดี้ยงหรือถอดใจกันไปก่อน พ่อคุณนี้มือหนักกันมากเลยแต่ละคน ความน่ารักเริ่มค่อยๆมาทีละนิด จนรู้สึกว่าพระเอกนี้ใช่เลยล่ะ แม้จะปากแข็ง ขี้เก๊กไปบ้างแต่ก็ดูดีมีมาดความชอบของเล่มนี้คือลูกเล่นที่พราวแพรวค่ะ มีเนื้อหาและการดำเนินเรื่องที่สนุกชวนให้อ่านต่อว่า ผู้ชายสองคนนี้จะทำยังไงกับการยื้อแย่งพลอยราชินีที่นางเอกครอบครอง ความลับของตระกูล และความเป็นมาของพลอยราชันย์กับพลอยราชินี แฟนตาซีในเรื่อง และการผจญภัยต่างๆที่ทำให้สองเล่มหลังดูเบาไปมาก อย่างที่บอกว่าใครชอบความตื่นเต้น ลี้ลับ ชวนให้ลุ้นมากๆว่าเรื่องมันคืออะไร เพราะการเล่ามันซ้อนความจริงเอาไว้ว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วทำไมครอบครัวนางเอกถึงได้ครอบครองพลอยล้ำค่าเม็ดนี้ การเล่าไม่ได้เล่าแบบไล่ไปเรื่อยๆ แต่ตัดสลับไปมาชวนให้รู้ว่าเป็นไง ไม่ได้ทำให้งง แต่ยิ่งทำให้น่าสนใจว่า มันเป็นแบบนี้หรือ อยากรู้ไวๆว่าเป็นไง แล้วทำไมพระเอกต้องเป็นแบบนี้ รวมทั้งตอนท้ายที่หันกลับมาเล่าเรื่องเริ่มต้นของโศกนาฏกรรมและเรื่องราวที่เป็นปริศนาในกลางเรื่อง และปิดท้ายด้วยการเล่าถึงการดำเนินชีวิตของนางเอกว่าแสนแปลกแค่ไหน ต่างไปจากน้องๆของเธอที่ดูจะปกติสุขกว่าอะไรล่ะที่ไม่แนวในเรื่องนี้ ประการแรกฟีน่าเป็นคนขี้หวงมาก ไม่ว่าจะนางเอก พระเอก ความหวั่นไหวที่นางเอกมีให้ตัวหลอกมันทำให้ฟีน่าแอบจี๊ดๆเสมอว่าไม่นะ อย่าไปหวั่นไหวดิ เขาไม่ใช่พระเอกนะ แต่ทำไงได้ พ่อคุณเล่นโปรยเสน่ห์ขนาดนั้น แถมมีบทบาทเยอะมาก จนแทบว่าตัวหลอกนี้เด่นกว่าพระเอกด้วยซ้ำไปค่ะ เกือบเผลอเชียร์แล้วถ้าไม่ใจเหี้ยมเกินไปนะคะ แถมนางเอกยังดูจะเปลืองเนื้อเปลืองตัวกับตัวหลอกมากกกกก ไปนิด ไหนจะโดนจูบ โดนแต๊ะอั๋งขนาดนั้น นี้ล่ะฟีน่าถึงได้เริ่มคิดว่าสงสัยอีตานี่ชัวร์ แต่กลับไม่ใช่เพราะมีพระเอกตัวจริงโผล่มา ขนาดว่าพระเอกยังหวาดระแวงตัวนางเอกเลยว่า ตกลงนางเอกรักใครกันแน่ เขาหรืออีกคน พระเอกถึงกับงอนกันไปเลย ดีนะนางเอกเป็นพวกรู้ตัวว่าจริงๆฉันก็ผิด ดันไปสงสารตัวร้ายที่มันร้ายกาจจนหยดสุดท้าย เธอเลยต้องเป็นฝ่ายง้อพระเอกคำผิด จริงๆฟีน่าไม่ได้สนใจเลยเพราะไม่คิดว่าจะเจอ แต่จำได้ว่า เจอไปคำหนึ่ง คาดว่าน่าจะหลุดนะคะ คือมีตอนหนึ่งนางเอกบอกว่าใจเต้นระส่ำระสาย อันนี้ใช้ผิดนะคะ ต้องเป็นใจเต้นไม่เป็นส่ำถึงจะถูก ระส่ำระสายนี้ใช้กับพวกความวุ่นวายไม่เป็นระเบียบ เช่นบ้านเมืองระส่ำระสาย มากกว่าใช้กับอาการหัวใจเต้นค่ะแต่ถ้าเทียบกันระหว่างความชอบกับไม่ชอบ ฟีน่าชอบเรื่องนี้นะคะ เล่าเรื่องได้สนุกน่าติดตามมาก มีลูกเล่นแปลกๆ และความน่ารักระหว่างพระเอก นางเอกที่ต้องเดินทางในป่าด้วยกัน พระเอกอาจจะเป็นพวกผู้ชายปากจัด ไม่ค่อยเป็นสุภาพบุรุษ แต่ก็เป็นคนดีโดยเนื้อแท้ และมีมุมน่ารักเล็กๆบ้าง ส่วนนางเอก เธอตรงไปตรงมาดี ไม่ลีลาเยอะ ใจนักเลงโดยแท้ ฉันผิด ฉันรู้ ฉันต้องง้อเขาไม่ใช่ให้เขามาง้อฉัน ลำบากแค่ไหนก็ต้องบุกบันไป เพราะรักเขาแล้วนิ ต้องไปตามหัวใจตัวเองกลับคืน ผู้หญิงอย่างนางเอกเหมาะกับพระเอก ผู้เป็นผู้นำของตระกูลค่ะ ถ้าคิดจะอ่านซีรี่ส์นี้ เล่มนี้ข้ามไม่ได้นะคะ เพราะความลับของอำนาจของครอบครัวนางเอกได้อธิบายอยู่ในเล่มนี้หมดค่ะ ถ้าข้ามไปจะไม่เข้าใจเรื่องราวแต่หนหลังเลยค่ะ เพราะอะไรพวกเธอถึงรู้สึกว่าพ่อและย่า เย็นชาและใจร้าย ย่าของเธอคือใครทำไมถึงเป็นคนประหลาดและเรื่องราวทุกอย่างและคิดว่ามันยังไม่จบค่ะ เพราะยังมีเชื้อสายของพระเอกที่เป็นเสมือนญาตินางเอกอีกคนหนึ่งที่ยังมีชีวิตอยู่ เพียงแต่จะการเขียนเล่มต่อหรือเปล่านั่นล่ะ โดย: ฟิลิเซียน่า 11 มีนาคม 2556 9:06:30 น.ส่วนเล่มสอง มนตรามุกจันทรา เห็นชื่อคนอ่าน ฟีน่าเดาได้ล่ะว่าต้องเป็นแนวหวานๆ น่ารัก เหมาะกับคนที่ชอบนิยายรักที่ไม่ต้องการน้ำตาแต่ต้องการน้ำตาลเป็นเรื่องของหลานสาวคนกลางที่ได้รับแหวนมูนสโตน ซึ่งเธอไม่ได้ให้มันกับพี่สาวคนโตไป เหมือนกับได้หลงเชื่อให้อะความารีนมรดกของน้องสาวคนสุดท้องไป และมูนสโตนก็นำพาความพิเศษมาให้เธอ เมื่อนางเอกกลับมองเห็นวิญญาณของเด็กน้อยคนหนึ่งซึ่งจำอะไรไม่ได้เลยยกเว้นชื่อตัวเอง แม้จะกลัวผีแต่ความเอ็นดูก็มากกว่า เธอจึงออกปากให้ผีเด็กอยู่กับเธอได้ แต่น่าแปลกแกมยินดีที่เธอจะไม่เห็นวิญญาณของผีอื่นๆได้เลย หากไม่มีวิญญาณของเด็กคนนั้นเป็นสื่อกลาง และนอกจากนั้นพรหมลิขิตก็ชักพาให้เธอได้รู้จักกับพระเอก ชายผู้แสนสมบูรณ์แบบทุกประการ และเขาก็ก้าวมาในชีวิตอย่างรวดเร็ว เหมือนหลุดมาจากนิยายเป็นเจ้าชายผู้ทรงเสน่ห์ แม้ใจจะบอกว่าอย่าเพิ่งเผลอใจ แต่เขาก็แสนดีเกินกว่านางเอกจะปฏิเสธได้ และที่น่าประหลาดใจคือ พระเอกกลับรับรู้ได้ถึงวิญญาณของเด็กที่อยู่ข้างกายนางเอกได้ ทั้งๆที่เขาไม่มีสัมผัสพิเศษและมูนสโตนก็นำไปสู่กุญแจที่ไขความลับมากมายว่าทำไมเธอจึงถูกเลือกให้ช่วยวิญญาณบางดวงเท่านั้น แต่มันก็นำภัยมาสู่ตัวเธอ เพียงเพราะอดีตที่เจ็บปวดของการกระทำของบุคคลในครอบครัวของพระเอก ที่มันก็ช่วยให้เขาได้ตามหาสิ่งที่เฝ้าบากบั่นค้นหามานานเสียที โดยที่มีนางเอกนี้เองเป็นผู้ถือกุญแจไขทุกอย่างอย่างที่บอกว่าเห็นชื่อคนแต่งรู้สไตล์ค่ะ ใครอยากเสพความหวานนะคะ ต้องเล่มนี้กันเลย น่ารักมาก กรี๊ดดดดดพระเอกสุดๆค่ะ เป็นประมาณผู้ชายดีๆมีแต่ในนิยายเท่านั้นของแท้ เรียกว่ารักแต่แรกสบตาก็ว่าได้ เมื่อพรหมลิขิตขีดให้มาเจอกันอีกพระเอกเราก็ไม่ช้าที่จะทำทุกทางเพื่อได้ใกล้ชิดนางเอก จีบนางเอก และทำให้นางเอกหลงรักซึ่งไม่ยากเลยเพราะนางเอกก็มีใจให้พระเอกแต่แรกพบเหมือนกัน คุณพระเอกของเราสุดแสนจะรักนางเอกเลยค่า อ่านไปก็อิจฉาไป พ่อคุณเอ๊ย ยิ่งตอกย้ำว่าผู้ชายดีๆ รักเรา ทนุถนอมเรา เป็นห่วงเป็นใยมีแต่ในนิยายเท่านั้น ไม่มีเก๊กไม่มีเก็บ แสดงออกกันไปเลยว่าฉันรักเธอแค่ไหน ขี้หวงพอประมาณ ฉลาด ไม่ตกเป็นเหยื่อความหึงหวงหรือเล่ห์เหลี่ยมตัวร้าย ไม่ใช่สุภาพบุรุษที่ใส่ใจตัวร้ายจนลืมความรู้สึกนางเอก สำหรับเขา นางเอกมาก่อนคนอื่นเสมอ กรี๊ดๆๆๆ ชอบมากค่า พระเอกในฝันของฟีน่าส่วนนางเอก แน่นอนว่าเธอสวย ดูๆแล้วในบรรดาสามสาว ฟีน่าว่าเธอเป็นคนน่ารัก บอบบาง ควรค่าแก่การเอาใจใส่ดูแลเป็นที่สุด ใจดี ใจอ่อน สมเป็นนางเอก ขนาดกลัวผี แต่ยังไม่วายใจอ่อนกับผีเด็กน้อยที่ขอมาอยู่ด้วย หรือการร้องขอของผีอื่นที่เธอบังเอิญสัมผัสได้ นางเอกก็ทุ่มเทความคิดในการช่วยเหลือ แสนดีขนาดนี้ เหมาะกับคุณพระเอกกันมากมายเลยค่ะ อ่านไปก็แบบว่าอิจฉานางเอกกันไปเลยทีเดียวและอีกตัวละครที่น่ารักเหมือนกัน ผีเด็กที่ตามมาอยู่กับนางเอก สิ่งที่ทำให้นางเอกสื่อได้ก็เพราะความคำว่ามีวาสนาต่อกันจริงๆ แม้พอดำเนินเรื่องไปจะรู้แล้วว่าทำไม แต่ก็อยากรู้จริงๆว่าทำไมเธอถึงเหลือแต่วิญญาณเร่ร่อนไปมา ดูแล้วการที่เธอจำอะไรไม่ได้นี้ทำให้เธอมีความสุขกว่าตอนที่รู้ว่าอะไรทำให้เธอตายเสียอีก แต่ผีเด็กตนนี้ก็คือสีสันของเรื่องเลยค่ะ ขนาดพระเอกที่มองไม่เห็นแต่เหมือนคุยกันได้ก็ยังเอ็นดูเอาใจกันสุดๆ เห็นไหมค่าคุณพระเอกนี้ดีแม้กระทั่งผี สมควรรักมาก เรื่องราวของเล่มนี้ ไม่สลับซับซ้อนหรือมีปมปริศนาให้งงมาก หรือผจญภัย ขึ้นเขาลงห้วย สู่ดินแดนเวทมนตร์แบบเล่มแรกนะคะ แต่เล่มนี้เหมาะกับคนชอบนิยายหวานจัดๆ พระเอกรักนางเอกเว่อร์ๆ ตัวละครไม่เอาแต่กินหญ้า ขี้เก๊ก ปากจัดใส่กัน ขนาดนางเอกเข้าใจผิดพระเอก พระเอกก็ไม่ใชประเภทกรูไม่ง้อหรอกเพราะไม่ผิด นางเอกทำไม่เชื่อใจกันบ้าง ปล่อยเวลาล่วงเลยกันไปเปล่าๆ นางเอกก็ไม่ใช่พวกเอาแต่เชื่อสิ่งที่เกิดขึ้นจนไม่เชื่อคนที่รัก ซึ่งดีมากค่ะ นางเอก พระเอกฉลาดๆแบบนี้ฟีน่าชอบ หรือการจัดการกับตัวร้ายของพระเอกก็เด็ดขาดดี ไม่มีไว้หน้า แต่บรรดาตัวร้ายดูจะถูกจัดการในลักษณะของพล็อตปกติไปนิดหนึ่งค่ะ เรียกได้ว่าไม่ต้องลุ้น ไม่ต้องคิดมาก ยังไงหล่อนก็ต้องเป็นแบบนี้ชัวร์ เพราะนางร้ายแบบหล่อนจุดจบมีเท่านี้ค่ะ แม้เล่มนี้อาจจะไม่ได้ตื่นเต้น มีแนวแปลกประหลาด หรือตื่นเต้นเร้าใจ แบบเล่มแรก แต่เล่มนี้ขายความหวานของนิยายค่ะ ซึ่งฟีน่าชอบมาก เล่มนี้จึงเป็นเล่มที่ฟีน่าชอบที่สุดเลยค่ะ อ่านแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ อยากเป็นนางเอกกันเลย แอบอิจฉาความรักของนางเอกว่าเธอช่างเป็นผู้หญิงที่โชคดีจริงๆ โดย: ฟิลิเซียน่า 11 มีนาคม 2556 9:13:49 น.ม่านธาราเร้นดาว เป็นเล่มจบของชุดค่ะ ไม่แนะนำให้อ่านข้ามไปข้ามมา ควรอ่านไล่ตามลำดับ สำหรับคนอยากลองทุกเล่ม แต่ถ้าใครจะลองเฉพาะเล่มไหนก็อ่านได้นะคะ แต่อาจจะงงๆกับเหตุการณ์บางอย่างได้ในเรื่องนี้นางเอกได้รับมรดกเป็นอะความารีนแต่เธอกลับไม่ได้รับมันเพราะพี่สาวคนโตผู้ล่วงรู้ว่า อัญมณีจากคุณย่าจะนำพาความวุ่นวายมาให้ นางเอกเองก็เลยไม่รู้ว่าตัวเองได้รับอะไร จนกระทั่งมีชายแปลกหน้าคนหนึ่งต้องการอะความารีนเม็ดนี้ ซึ่งแน่นอนว่านางเอกย่อมไม่ยอมขาย จนกลายเป็นความไม่ชอบหน้าพระเอกกลายๆที่พยายามจะเอาของของเธอ และเมื่อนางเอกรู้ว่าแท้จริงอะความารีนเม็ดนั้นไม่อยู่ที่บ้าน นางเอกกับพระเอกจึงต้องพยายามตามหาพลอยได้ แต่การเดินทางเพื่อตามหาพลอยก็ทำให้นางเอกต้องพึ่งพาพระเอกกลายๆ และในที่สุดเธอก็ได้พบว่าพลอยที่ตามหาอยู่กับใคร และมันก็ทำให้เธอได้พบเจอกับเรื่องลี้ลับที่คิดจะคร่าชีวิตเธอและพระเอก จากปีศาจที่กระหายชีวิตอมตะเล่มนี้เป็นเล่มของนักเขียนที่ฟีน่าไม่เคยอ่านงานมาก่อน ก็เลยเดาทางการอ่านไม่ออกค่ะว่าจะออกมาในรูปแบบใด ก็เลยต้องลองของใหม่กันเลยทีเดียวค่ะงานนี้พระเอกเรื่องนี้ เป็นกึ่งๆคนที่มีความอำนาจพิเศษ แต่ก็ไม่ได้เด่นชัดแบบพระเอกเล่มแรก หรือไม่มีเลยแบบคนที่สอง เพราะเขามาจากตระกูลที่ความสามารถพิเศษอยู่บ้าง การเจอะเจอกันครั้งแรก อาจจะไม่ได้ดีเท่าไร และพระเอกเองก็ฝังใจเข้าใจครอบครัวนางเอกว่าเป็นหัวขโมย เขาจึงมีความอคติเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่นานๆไป ความดีในตัวพระเอกก็จะค่อยๆทำให้เราเห็นว่าพระเอกเป็นคนเดียวที่นางเอกจะพึ่งพาและช่วยชีวิตจากเรื่องราวร้ายๆที่กำลังจะเกิดขึ้นส่วนนางเอก อาจจะเพราะเธอเป็นน้องคนเล็กหรือเปล่า ก็เลยดูเป็นคนหัวดื้อ หัวรั้นไปบ้าง อารมณ์ร้อน บุ่มบ่ามทำอะไรไม่รอบคอบกันอยู่เสมอๆและค่อนข้างเอาแต่ใจ อะไรที่ตัดสินใจแล้ว ต้องเป็นเช่นนั้นเสมอ ซึ่งมันก็เลยทำให้ฟีน่ารู้สึกว่าในบรรดานางเอกสามคน ฟีน่าไม่ค่อยจะแนวนางเอกคนนี้เท่าไรค่ะ ดูแล้วไม่ค่อยน่ารักเท่าไรในสายตาป้าแก่แบบฟีน่า แต่อาจจะเพราะเรื่องราวอยากไปเป็นคู่กัด คู่รักก็เป็นได้แต่ฟีน่าว่าบางฉากนางเอกก็กระบึงกระบอนเหลือเกินจริงๆ อย่างตอนที่ตัวเองต้องพึ่งพาพระเอกในเรื่องรถ เรื่องเงินทองระหว่างที่เธอทำกุญแจรถหาย เงินไม่มี ก็ดูจะแง่งอนใส่พระเอกจนรู้สึกว่านางเอกทำไมดูแสนงอนขนาดนั้น พระเอกไม่ใช่ลูกไล่เธอสักหน่อย แต่ก็อย่างที่บอกล่ะ มันแนวคู่กัดกัน จะให้นางเอกซาบซึ้งคนที่จะมาซื้อพลอยตัวเองได้ไงกัน แต่บางทีก็ดูแสนงอนจนเกินงามไปหน่อยหนึ่งนะคะ จนบางครั้งฟีน่าสารภาพเลยแอบรำคาญอาการตะบึงตะบอนของนางเอกนี้ล่ะ จะเยอะไปไหนเนี่ยแม่คุณความรู้สึกว่ามีความไม่สมจริงในบางฉาก อย่างเช่นความบ้าบิ่นของนางเอกที่เห็นพลอยของตัวอยู่กับใครแล้วเธอก็ไปปาวๆ ร้องบอกว่าจะสัมภาษณ์นักออกแบบเครื่องประดับคนนั้น ดูแล้วพิลึกๆดีค่ะ แต่ก็เป็นหนทางที่นางเอกจะได้รู้ความจริง แต่ดูมันไม่มีแผนการเอาซะเลย ในเมื่อนักออกแบบคนนั้นไม่เคยยอมให้ใครสัมภาษณ์ แล้วทำไมนางเอกที่ยังเรียนไม่จบจะมีอะไรไปบังคับเขาได้ ถ้าเป็นนักข่าวแล้วจะไม่ว่า แต่ก็พอเข้าใจว่านิยาย แต่ที่งงต่อไปคือ ฉากที่นางเอกของสัมภาษณ์นักออกแบบ นางเอกจดบันทึกด้วยอะไรค่ะ เหมือนแค่ฟังเขาเล่าไปเรื่อยๆ ไม่เหมือนมาสัมภาษณ์คนเลย แบบนี้มันไม่เนียนเลยที่นางเอกจะแอบเข้ามาเพื่อสอบถามถึงพลอย แม้เราคนอ่านจะรู้แก่ใจว่า ตัวนักออกแบบคนนั้นรู้ดีถึงจุดประสงค์ของนางเอกก็ตามที่ แต่มันไม่สมจริงเลยว่า นางเอกกำลังจะเตรียมตัวเป็นนักข่าว จะแสร้งมาหาข่าวเพื่อกลบเกลื่อนเหตุผลจริงๆ ก็ไม่มีประการต่อมาคือ ตอนแรกเปิดไว้ว่า นางเอกก็สืบทอดความพิเศษจากย่า ที่พอจะรู้ว่า มีอะไรดีหรือร้ายอยู่ในเบื้องหน้า แต่ว่าทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพราะความใจร้อนของนางเอก เหมือนว่านางเอกไม่มีสัมผัสพิเศษใดๆเลย เธอจะเอาตัวเองไปเสี่ยงภัยตลอด ด้วยความบุ่มบ่ามไม่คิดหน้าคิดหลังใดๆทั้งสิ้น เห็นได้ชัดที่สุดคือฉากที่โดนตัวร้ายหลอกว่าจะส่งของผิดกฏหมาย นางเอกที่มีสัมผัสกลับเหมือนไม่มีสิ่งที่บอกในตอนต้นและจุดนี้เองก็รู้สึกประหลาด เพราะนางเอกจับใจความได้แค่ การส่งของอยู่บนเรือของตัวร้าย แล้วนางเอกผลุนผลันขับเรือเล็กพระเอกออกไปตามหาเรือของตัวร้าย อืมห์ ท้องทะเลนะคะ ไม่ใช่ถนนที่จะหาอะไรได้ง่ายขนาดนั้น ไม่รู้แม้แต่เกาะไหน ยังไง ไม่มีอะไรเป็นจุดบอกเลย แต่นางเอกก็ออกไปล่ะ นี้ยิ่งกว่าความใจร้อนแล้วล่ะคะ เพียงเพื่อจะหาหลักฐานไปบอกตำรวจ แต่นางเอกมีอะไรไปต่อกรกับคนร้ายได้บ้าง มันดูพาตัวเองไปสู่ปัญหามากกว่าช่วยเหลือ นางเอกจึงดูไม่มีสติในการคิดต่อเหตุการณ์ต่างๆมากมาย ซึ่งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอทำ ก็เหมือนตอนขโมยพลอยกลับมา ก็เข้าไปขโมยดื้อๆ แบบไม่คิดว่าบ้านหลังใหญ่จะมีการรักษาความปลอดภัยดีแค่ไหน แม้ว่าจะหันเหความสนใจไป ที่ยังงงว่าเธอทำได้ไง แบบไร้ผู้ช่วย พลังพิเศษก็ไม่มี แต่เอาเถิดนิยายพอหยวนๆ แต่ความสมจริงมันไม่พอ เลยอ่านแล้วไม่ค่อยอินเท่าไรค่ะจากเล่มที่สอง พี่สาวของนางเอกเคยเปรยไว้ว่า นางเอกเล่มนี้เป็นคนทำอาหารเก่งมากที่สุดในบรรดาสามสาวพี่น้อง แต่พอมาอ่านในเล่มนี้จริงๆ แม้จะไม่มีฉากทำอาหารของเธอ อย่างมากก็เป็นผู้ช่วยของพระเอกในบางครั้ง แต่เวลาอ่านแล้ว ไม่รู้สึกเลยว่า นางเอกคนนี้ทำอาหารเก่งแบบที่พูดไว้ในเล่มที่สอง ดูมันเหมือนธรรมดาๆ แต่ก็ล่ะ เราไม่เห็นความสามารถของเธอจริงๆ เห็นแค่ฉากที่นางเอกช่วยหยิบเครื่องปรุงให้พระเอกเท่านั้นก็ตัดสินลำบากอีกอย่างที่รู้สึกว่ามันเล่าแบบรวบรัดมากไปคือจุดจบของนางนกต่อ เล่นเล่าตั้งแต่เธอกลับมาในวงการเดินแบบใหม่ ดังเพราะข่าวฉาว แต่ค่อยๆซาลงเพราะมีเด็กใหม่ที่เข้ามาแทนที่แล้วเธอก็ยอมรับสภาพไปเอง ถ้าแบ่งเล่าเป็นตอนเธอกลับมาเด่นใหม่ แล้วปล่อยระยะห่างมาอีกนิด เปลี่ยนเป็นฉากให้มีข่าวของนางนกต่อประมาณว่าดับแล้ว หลังจากกลับมารุ่งเรืองใหม่มันจะดูน่าสนใจกว่าที่เล่าแบบดื้อๆรวดเดียวจบเช่นนี้ค่ะสรุปแล้วเล่มนี้ฟีน่าค่อยข้างเฉยๆนะคะ ปกติตัวเองจะไม่ค่อยอ่านแนวคู่กัด คู่รัก นางเอกดื้อๆ แบบเด็กเอาแต่ใจสักเท่าไรค่ะ คงอาจจะพ้นวัยฟีน่าไปแล้วก็ได้ บางครั้งอ่านแล้วจะแบบ นี้หนูจ๋า จะดันทุรังให้ตัวเองเดือดร้อนไปทำไม ลองหยุดคิดถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นได้ไหม จะอะไรนักหนา แต่เรื่องพวกนี้มันเป็นไปตามวัยจริงๆ พออายุมากขึ้น ความคิดแบบวัยรุ่นใจร้อนก็ลดลง ไม่ใช่ว่าไม่เคยเป็น แต่เมื่อมาถึงตอนนี้ก็คิดไปตามอายุ แม้ตัวละครจะเด็ก บางที่เราก็ชอบคิดแบบผู้ใหญ่ให้เขา อันนี้ก็ถือว่าตัวเราเองก็ไม่คิดให้เหมือนตัวละครด้วยค่ะ ซึ่งทำให้เราอ่านนิยายเล่มนั้นแล้วไม่สนุกเท่าไร โดย: ฟิลิเซียน่า 11 มีนาคม 2556 9:18:46 น.สำหรับชุดมนตราอัญมณีนั้น ฟีน่าชอบเล่ม มนตรามุกจันทราที่สุดเพราะความหวานค่ะ รองมาก็มายาไฟในดวงตา จริงๆจะชอบเล่มนี้มากกว่าเพราะสีสันเยอะดี ติดแค่ความหวงที่เป็นนิสัยฟีน่าว่าไม่ชอบให้นางเอกเปลืองตัวกับคนอื่นที่ไม่ใช่พระเอกมากไป กอดกับจูบ หรือถึงเนื้อถึงตัวนี้ พึงสงวนไว้ให้พระเอกเท่านั้นค่ะ ตัวร้ายหมดสิทธิ์ จึงทำให้ฟีน่าจัดมาไว้เล่มสอง ส่วนม่านธาราฯ ฟีน่าค่อนข้างเฉยๆค่ะ เพราะไม่ค่อยชอบนางเอกเท่าไร ถ้าจะถามว่าอ่านแยกเล่มได้ไหม ได้ค่ะ แต่อาจจะไม่เคลียร์ในบางเรื่องบ้าง อย่างที่บอกว่า เล่มแรก จะเฉลยความลับทั้งหมดของครอบครัวนางเอก ถ้าไม่อ่านเล่มอาจจะไม่รู้ว่าย่านางเอกเป็นใคร ทำไมถึงมีความพิเศษขนาดนี้ค่ะ แต่ถ้าไม่คิดมากก็อ่านแยกเล่มได้นะคะ หรือถ้าอยากจะลองให้ครบทุกเล่มก็ดีค่ะ เพราะจะได้รู้ถึงเรื่องราวของทุกตัวละครให้ครบถ้วนเลยค่ะ โดย: ฟิลิเซียน่า 11 มีนาคม 2556 9:19:22 น.สวัสดีค่ะ คุณฟีน่า ติดตาม blog ของคุณฟีน่าตลอดนะคะ แต่ไม่เคย comment เลย... ไม่ว่ากันนะคะ^_^" จนมาถึงรีวิวในชุดนี้ อดไม่ได้ค่ะ คือเราก็เป็นเหมือนคุณฟีน่าค่ะ ไม่ชอบนิยายเรื่องใดๆ ก็ตามแต่..ที่นางเอกเปลืองเนื้อเปลืองตัวกับคนอื่นๆ ที่ไม่ใช่พระเอก (แม้กระทั่งหอมแก้มหรือกอดเฉยๆ) จากรีวิวชุดนี้ คาดว่าน่าจะซื้อแค่เล่มเดียวคือของคุณริญจน์ธรค่ะ คุณฟีน่าคะพักนี้อ่านนิยายแปลบ้างหรือเปล่าอาทิของแก้วกาญจน์ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยกล้าซื้อเท่าไหร่แล้วเพราะนิยายเล่มใหม่ๆ แม้จะเป็นแนวเหนือโลก(ซี่งปกติค่อนข้างชอบแนวนี้) นางเอกจะไม่จิ้นแล้วอ่ะ ....ฮือฮือ เค้ารับม่ายยยด้ายยยย เป็นอย่างยิ่ง (ノಠ益ಠ)ノ ถ้าอย่างไรมีนิยายแปลเล่มไหนหน้าสนใจอย่าลืมมารีวิวนะคะ ฮี่ฮี่ฮี่..เพิ่งเข้ามาคุยเป็นครั้งแรกเลยเวิ่นเว้อซะยืดยาวไปหน่อยค่ะ...แต่ชอบรีวิวของคุณฟีน่าจริงๆ นะคะ โดย: sunnomaru IP: 125.25.54.95 11 มีนาคม 2556 10:49:49 น.งั้นซื้อแต่เล่ม 2 ส่วนเล่ม 1 กับ 3 ยืมคนอื่นเอา 555 โดย: khao yum IP: 203.155.122.15 11 มีนาคม 2556 10:57:06 น.คุณ sunnomaru ฟีน่าไม่ได้อ่านนิยายแปลแล้วค่ะช่วงนี้ คือแค่นิยายไทยก็อ่านไม่ทันแล้วค่ะ นิยายแปลนี้ต้องหยุดค่ะ และขอบคุณจ้าที่ตามอ่าน โดย: ฟิลิเซียน่า 11 มีนาคม 2556 12:25:34 น.ตามมาอ่านรีวิว ยังไม่เคยอ่านของนักเขียนทั้ง 3 เลยแต่ชอบแนวของคุณอสิตาค่ะ ส่วนอีก 2 เรื่องจะลองอ่านดูค่ะ เดี๋ยวจะไปสอย ขอบคุณที่มารีวิวค่ะ ^-^ปล.ชอบหน้าปกของสำนักพิมพ์นี้จัง สวย ๆ ทั้งนั้นเลย โดย: kaew IP: 124.122.130.84 11 มีนาคม 2556 14:04:02 น.ฟีน่าเป็นพวกชอบหวานๆค่า เลยเลิฟๆเล่ม 2 ค่ะ แต่เล่มแรกก้อสนุก ผจญภัยและตื่นเต้น แฟนตาซีดีค่า ได้รสชาติที่ต่างไป โดย: ฟิลิเซียน่า 11 มีนาคม 2556 14:26:56 น.ของคุณอสิตาน่าสอยค่ะ ชอบแบบผจญภัย ลูกเล่นเยอะ ท่าทางจะน่าสนุก ^^ขอบคุณคุณฟีน่าจ้า โดย: ปาริฉัตร IP: 182.53.238.51 11 มีนาคม 2556 14:27:56 น.เคยอ่านมายากรแห่งรักของคุณอสิตา นั่นก็ตื่นเต้นลึกลับ สนุกดีค่ะ นี่เพิ่งได้มายาไฟในดวงตามา กำลังเริ่มอ่านเร็วๆนี้แหละค่า โดย: nanaspace 12 มีนาคม 2556 9:02:50 น.ชอบมากค่ะ ขอบคุณที่มารีวิว ไม่งั้นตัดสินใจไม่ได้ง่ายนักว่าจะซื้อดีหรือเปล่า เพราะช่วงนี้นิยายออกมาใหม่มากจริงๆกระเป๋าตังค์เบาเชียวค่ะ โดย: ่่jeab IP: 1.0.221.239 12 มีนาคม 2556 21:04:39 น.มาเก็บข้อมูลค่ะ โดย: bbmit 15 มีนาคม 2556 14:01:39 น.ส่วนตัวแล้วเห็นชื่อคุณริญจน์ธร ก็ซื้อปุ๊ป อ่านเป็นเล่มแรกเลย ชอบมาก เลยตามไปสอยเล่ม 1 กะเล่ม 3 มา ตอนนี้อ่านเล่มแรกอยู่ค่ะ รู้สึกหวงนางเอกเหมือนกัน เพราะถูกตัวร้ายแต๊ะอั๋งเยอะมาก แต่เนื้อหาในเล่มถือว่าสนุกน่าติดตามค่ะ โดย: Ly IP: 27.55.8.77 22 มีนาคม 2556 12:24:52 น.
เล่มแรกคือ มายาไฟในดวงตา ของอสิตา ฟีน่าเคยอ่านของอสิตามาบางแล้วก็เลยพอที่จะรู้แนวนิยายของเขามาบ้างค่ะ เรื่องนี้จะเป็นเรื่องที่เต็มไปเรื่องราว อาถรรพ์ ลี้ลับ ผจญภัย คล้ายๆกับการอ่านเพชรพระอุมาค่ะ (แค่เทียบให้เห็นภาพชัดขึ้นด้วยนิยามง่ายๆนะคะ ไม่ใช่บอกว่าลอกกันมา)
เรื่องราวเริ่มต้นจากเล่มนี้ เมื่อพี่น้องสาวสามแห่งตระกูลคุปตะจินดา(นามสกุลคุ้นหูมากกก) ได้รับมรดกจากคุณย่าผู้แสนแปลกประหลาดของพวกเธอคนละหนึ่งชิ้น นางเอกของเรา ซึ่งเป็นพี่สาวคนโตผู้ต่อต้านและเหมือนจะห่างเหินคุณย่ามากที่สุดเพราะเรื่องราวในอดีต ก็ได้มรดกเป็นพลอยตาเสือมาหนึ่งชิ้น และเธอเองผู้มีความพิเศษของสายเลือดผู้หยั่งรู้ก็รู้ในทันทีว่ามันต้องนำความยุ่งยากมาสู่ครอบครัว นางเอกจึงคิดที่จะนำมันไปสู่สถานที่ที่ควรจะดูแลมันได้ พร้อมกับอะความารีนของน้องสาว แต่เธอไม่อาจเอามูนสโตนของน้องสาวคนรองไปได้ และนั่นเองก็เริ่มต้นการเดินทางที่สุดแสนแปลกของนางเอก
นางเอกไม่รู้ว่าปลายทางของสถานที่ที่เธอตามหาอยู่ที่ใด ยกเว้นคือดงพญาไฟ และเมื่อเธอเริ่มเดินทาง ก็มีสัญญาณแปลกๆเสมอมาเหมือนดั่งที่จะไม่ต้องการให้เธอทำสำเร็จ และมันก็นำพาชายปริศนาที่ทำให้นางเอกทั้งอยากอยู่ใกล้ และหนีไปให้ไกล เพราะสัญญาณในตัวบอกว่าเขาคือตัวอันตราย แต่เสน่ห์แปลกในตัวเขาทำให้เธอหวั่นไหวในใจ และเมื่ออันตรายที่คุกคามเธอจนดูเหมือนเขานี้ล่ะ ผู้ที่จะช่วยให้เธอปลอดภัยได้ นางเอกจึงพร้อมจะเชื่อเขาทุกอย่าง
แต่ท้ายสุดมันก็มีอะไรที่ซับซ้อนกว่านั้น เมื่อปีศาจที่เคยคิดจะฆ่าเธอกลับกลายเป็นผู้ช่วยให้เธอได้รู้ความจริงว่า อะไรคือเหตุผลทุกอย่าง เธอจึงเลือกที่จะทำในสิ่งที่ควรทำ แม้ว่าจะต้องเจ็บปวดกับความจริงว่าเธอถูกหลอก หากความเจ็บปวดก็ค่อยๆได้รับการแทนที่ด้วยความรู้สึกที่จริงใจกว่าจากคนที่เคยคิดว่าเธอคืออาหารของเขา และช่วยกันไขว่าอะไรคือที่มาของพลอยตาเสือที่ทรงอำนาจเช่นนี้จนเปลี่ยนแปลงความรักให้กลายเป็นความโลภได้
ถ้าใครชอบแนวการผจญภัย ตื่นเต้น ลี้ลับ ซ่อนความจริงมากมาย เล่มนี้เหมาะกับการอ่านมากเลยค่ะ จากสามเล่มนี้ เล่มมายาไฟฯ คือเล่มที่เต็มไปด้วยลูกเล่น กลเม็ดของการนำเสนออำนาจเหนือธรรมชาติมากกว่าเล่มร่วมซีรี่ส์ เหมือนดูหนังสไตล์พ่อมด แม่มดผู้เรืองเวทมนตร์ แต่เล่มนี้เล่าความเชื่อของโลกที่ลี้ลับในดินแดนชมพูทวีป อินเดียซึ่งที่เรารู้ดีว่าให้ความสำคัญแก่พระเจ้ามากมายยิ่งนัก พระเวท และการเรืองอำนาจแห่งวรรณะพราหมณ์ผู้สูงส่ง นำมาสู่การก่อเกิดอัญมณีที่มีอำนาจยิ่งนัก แต่มันก็เป็นการทำลายความรักของคนในครอบครัวได้
สำหรับนางเอก เมื่อเธอคือพี่สาวคนโต นางเอกจึงมีบุคลิกค่อนข้างแข็ง ไม่เคยตามใคร เธอคือผู้นำ และเหมือนกับเธอโลกส่วนตัวสูงมากกว่าพี่น้องคนอื่น เมื่ออ่านไปก็จะรู้เลยว่า ในที่สุดนางเอกก็รู้ว่าเธอนี้ล่ะเหมือนย่าของตัวเองมาก เรียกได้ว่าถอดนิสัยกันออกมา ทั้งๆที่เธอเหมือนจะเย็นชาใส่ย่ามาตลอดแต่รับเอาทุกอย่างมาหมด รวมทั้งความพิเศษในเรื่องพลัง ที่อ่านจบนางเอกเล่มนี้จัดว่าเก่งมาก ดวงแข็งมากสมกับได้อัญมณีที่แรงสุดไว้ครอบครอง แต่ชีวิตของเธอนี้สุดแสนจะโลดโพนมากๆ ถ้าไม่อึด อดทนและมีลูกบ้าประมาณแบบแม่โจลี่ ในทูมไรเดอร์นี้อาจจะไม่ไหวกันเลย
ส่วนพระเอกนี้ช่วงแรกหลอกได้เกือบสนิทใจมาก เพราะคุณพี่แกมาช้ามากกกก จนคิดว่าไอ้ตัวร้ายนี้พระเอกแน่นอนล่ะ ถ้าไม่ติดว่าแม้จะมีความรู้สึกแปลกๆอะไรให้ตั้งแต่ความเหี้ยมเกินกว่าจะเป็นพระเอกได้มาเป็นระยะๆ แถมนางเอกก็มีใจให้มากมาย ได้ใกล้ชิดนางเอกไม่น้อย แถมได้จูบนางเอกอีกต่างหาก จนฟีน่าปลงใจล่ะว่าเขาคือพระเอกแต่พอเข้ากลางเรื่อง ความร้ายของมันชักเยอะจนสงสัย
แต่ใช่ว่าพระเอกตัวจริงจะคนละแนวกะตัวหลอก พอกันเลย งานนี้พระเอกกะตัวหลอกจัดการนางเอกซะหนักหนาเอาการ นี้ถ้าไม่อึดเป็นลูกDie hard นางเอกอาจจะเดี้ยงหรือถอดใจกันไปก่อน พ่อคุณนี้มือหนักกันมากเลยแต่ละคน ความน่ารักเริ่มค่อยๆมาทีละนิด จนรู้สึกว่าพระเอกนี้ใช่เลยล่ะ แม้จะปากแข็ง ขี้เก๊กไปบ้างแต่ก็ดูดีมีมาด
ความชอบของเล่มนี้คือลูกเล่นที่พราวแพรวค่ะ มีเนื้อหาและการดำเนินเรื่องที่สนุกชวนให้อ่านต่อว่า ผู้ชายสองคนนี้จะทำยังไงกับการยื้อแย่งพลอยราชินีที่นางเอกครอบครอง ความลับของตระกูล และความเป็นมาของพลอยราชันย์กับพลอยราชินี แฟนตาซีในเรื่อง และการผจญภัยต่างๆที่ทำให้สองเล่มหลังดูเบาไปมาก อย่างที่บอกว่าใครชอบความตื่นเต้น ลี้ลับ ชวนให้ลุ้นมากๆว่าเรื่องมันคืออะไร เพราะการเล่ามันซ้อนความจริงเอาไว้ว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วทำไมครอบครัวนางเอกถึงได้ครอบครองพลอยล้ำค่าเม็ดนี้
การเล่าไม่ได้เล่าแบบไล่ไปเรื่อยๆ แต่ตัดสลับไปมาชวนให้รู้ว่าเป็นไง ไม่ได้ทำให้งง แต่ยิ่งทำให้น่าสนใจว่า มันเป็นแบบนี้หรือ อยากรู้ไวๆว่าเป็นไง แล้วทำไมพระเอกต้องเป็นแบบนี้ รวมทั้งตอนท้ายที่หันกลับมาเล่าเรื่องเริ่มต้นของโศกนาฏกรรมและเรื่องราวที่เป็นปริศนาในกลางเรื่อง และปิดท้ายด้วยการเล่าถึงการดำเนินชีวิตของนางเอกว่าแสนแปลกแค่ไหน ต่างไปจากน้องๆของเธอที่ดูจะปกติสุขกว่า
อะไรล่ะที่ไม่แนวในเรื่องนี้ ประการแรกฟีน่าเป็นคนขี้หวงมาก ไม่ว่าจะนางเอก พระเอก ความหวั่นไหวที่นางเอกมีให้ตัวหลอกมันทำให้ฟีน่าแอบจี๊ดๆเสมอว่าไม่นะ อย่าไปหวั่นไหวดิ เขาไม่ใช่พระเอกนะ แต่ทำไงได้ พ่อคุณเล่นโปรยเสน่ห์ขนาดนั้น แถมมีบทบาทเยอะมาก จนแทบว่าตัวหลอกนี้เด่นกว่าพระเอกด้วยซ้ำไปค่ะ เกือบเผลอเชียร์แล้วถ้าไม่ใจเหี้ยมเกินไปนะคะ แถมนางเอกยังดูจะเปลืองเนื้อเปลืองตัวกับตัวหลอกมากกกกก ไปนิด ไหนจะโดนจูบ โดนแต๊ะอั๋งขนาดนั้น นี้ล่ะฟีน่าถึงได้เริ่มคิดว่าสงสัยอีตานี่ชัวร์ แต่กลับไม่ใช่เพราะมีพระเอกตัวจริงโผล่มา ขนาดว่าพระเอกยังหวาดระแวงตัวนางเอกเลยว่า ตกลงนางเอกรักใครกันแน่ เขาหรืออีกคน พระเอกถึงกับงอนกันไปเลย ดีนะนางเอกเป็นพวกรู้ตัวว่าจริงๆฉันก็ผิด ดันไปสงสารตัวร้ายที่มันร้ายกาจจนหยดสุดท้าย เธอเลยต้องเป็นฝ่ายง้อพระเอก
คำผิด จริงๆฟีน่าไม่ได้สนใจเลยเพราะไม่คิดว่าจะเจอ แต่จำได้ว่า เจอไปคำหนึ่ง คาดว่าน่าจะหลุดนะคะ คือมีตอนหนึ่งนางเอกบอกว่าใจเต้นระส่ำระสาย อันนี้ใช้ผิดนะคะ ต้องเป็นใจเต้นไม่เป็นส่ำถึงจะถูก ระส่ำระสายนี้ใช้กับพวกความวุ่นวายไม่เป็นระเบียบ เช่นบ้านเมืองระส่ำระสาย มากกว่าใช้กับอาการหัวใจเต้นค่ะ
แต่ถ้าเทียบกันระหว่างความชอบกับไม่ชอบ ฟีน่าชอบเรื่องนี้นะคะ เล่าเรื่องได้สนุกน่าติดตามมาก มีลูกเล่นแปลกๆ และความน่ารักระหว่างพระเอก นางเอกที่ต้องเดินทางในป่าด้วยกัน พระเอกอาจจะเป็นพวกผู้ชายปากจัด ไม่ค่อยเป็นสุภาพบุรุษ แต่ก็เป็นคนดีโดยเนื้อแท้ และมีมุมน่ารักเล็กๆบ้าง
ส่วนนางเอก เธอตรงไปตรงมาดี ไม่ลีลาเยอะ ใจนักเลงโดยแท้ ฉันผิด ฉันรู้ ฉันต้องง้อเขาไม่ใช่ให้เขามาง้อฉัน ลำบากแค่ไหนก็ต้องบุกบันไป เพราะรักเขาแล้วนิ ต้องไปตามหัวใจตัวเองกลับคืน ผู้หญิงอย่างนางเอกเหมาะกับพระเอก ผู้เป็นผู้นำของตระกูลค่ะ
ถ้าคิดจะอ่านซีรี่ส์นี้ เล่มนี้ข้ามไม่ได้นะคะ เพราะความลับของอำนาจของครอบครัวนางเอกได้อธิบายอยู่ในเล่มนี้หมดค่ะ ถ้าข้ามไปจะไม่เข้าใจเรื่องราวแต่หนหลังเลยค่ะ เพราะอะไรพวกเธอถึงรู้สึกว่าพ่อและย่า เย็นชาและใจร้าย ย่าของเธอคือใครทำไมถึงเป็นคนประหลาดและเรื่องราวทุกอย่าง
และคิดว่ามันยังไม่จบค่ะ เพราะยังมีเชื้อสายของพระเอกที่เป็นเสมือนญาตินางเอกอีกคนหนึ่งที่ยังมีชีวิตอยู่ เพียงแต่จะการเขียนเล่มต่อหรือเปล่านั่นล่ะ
โดย: ฟิลิเซียน่า
เป็นเรื่องของหลานสาวคนกลางที่ได้รับแหวนมูนสโตน ซึ่งเธอไม่ได้ให้มันกับพี่สาวคนโตไป เหมือนกับได้หลงเชื่อให้อะความารีนมรดกของน้องสาวคนสุดท้องไป และมูนสโตนก็นำพาความพิเศษมาให้เธอ เมื่อนางเอกกลับมองเห็นวิญญาณของเด็กน้อยคนหนึ่งซึ่งจำอะไรไม่ได้เลยยกเว้นชื่อตัวเอง แม้จะกลัวผีแต่ความเอ็นดูก็มากกว่า เธอจึงออกปากให้ผีเด็กอยู่กับเธอได้ แต่น่าแปลกแกมยินดีที่เธอจะไม่เห็นวิญญาณของผีอื่นๆได้เลย หากไม่มีวิญญาณของเด็กคนนั้นเป็นสื่อกลาง และนอกจากนั้นพรหมลิขิตก็ชักพาให้เธอได้รู้จักกับพระเอก ชายผู้แสนสมบูรณ์แบบทุกประการ และเขาก็ก้าวมาในชีวิตอย่างรวดเร็ว เหมือนหลุดมาจากนิยายเป็นเจ้าชายผู้ทรงเสน่ห์ แม้ใจจะบอกว่าอย่าเพิ่งเผลอใจ แต่เขาก็แสนดีเกินกว่านางเอกจะปฏิเสธได้ และที่น่าประหลาดใจคือ พระเอกกลับรับรู้ได้ถึงวิญญาณของเด็กที่อยู่ข้างกายนางเอกได้ ทั้งๆที่เขาไม่มีสัมผัสพิเศษ
และมูนสโตนก็นำไปสู่กุญแจที่ไขความลับมากมายว่าทำไมเธอจึงถูกเลือกให้ช่วยวิญญาณบางดวงเท่านั้น แต่มันก็นำภัยมาสู่ตัวเธอ เพียงเพราะอดีตที่เจ็บปวดของการกระทำของบุคคลในครอบครัวของพระเอก ที่มันก็ช่วยให้เขาได้ตามหาสิ่งที่เฝ้าบากบั่นค้นหามานานเสียที โดยที่มีนางเอกนี้เองเป็นผู้ถือกุญแจไขทุกอย่าง
อย่างที่บอกว่าเห็นชื่อคนแต่งรู้สไตล์ค่ะ ใครอยากเสพความหวานนะคะ ต้องเล่มนี้กันเลย น่ารักมาก กรี๊ดดดดดพระเอกสุดๆค่ะ เป็นประมาณผู้ชายดีๆมีแต่ในนิยายเท่านั้นของแท้ เรียกว่ารักแต่แรกสบตาก็ว่าได้ เมื่อพรหมลิขิตขีดให้มาเจอกันอีกพระเอกเราก็ไม่ช้าที่จะทำทุกทางเพื่อได้ใกล้ชิดนางเอก จีบนางเอก และทำให้นางเอกหลงรักซึ่งไม่ยากเลยเพราะนางเอกก็มีใจให้พระเอกแต่แรกพบเหมือนกัน
คุณพระเอกของเราสุดแสนจะรักนางเอกเลยค่า อ่านไปก็อิจฉาไป พ่อคุณเอ๊ย ยิ่งตอกย้ำว่าผู้ชายดีๆ รักเรา ทนุถนอมเรา เป็นห่วงเป็นใยมีแต่ในนิยายเท่านั้น ไม่มีเก๊กไม่มีเก็บ แสดงออกกันไปเลยว่าฉันรักเธอแค่ไหน ขี้หวงพอประมาณ ฉลาด ไม่ตกเป็นเหยื่อความหึงหวงหรือเล่ห์เหลี่ยมตัวร้าย ไม่ใช่สุภาพบุรุษที่ใส่ใจตัวร้ายจนลืมความรู้สึกนางเอก สำหรับเขา นางเอกมาก่อนคนอื่นเสมอ กรี๊ดๆๆๆ ชอบมากค่า พระเอกในฝันของฟีน่า
ส่วนนางเอก แน่นอนว่าเธอสวย ดูๆแล้วในบรรดาสามสาว ฟีน่าว่าเธอเป็นคนน่ารัก บอบบาง ควรค่าแก่การเอาใจใส่ดูแลเป็นที่สุด ใจดี ใจอ่อน สมเป็นนางเอก ขนาดกลัวผี แต่ยังไม่วายใจอ่อนกับผีเด็กน้อยที่ขอมาอยู่ด้วย หรือการร้องขอของผีอื่นที่เธอบังเอิญสัมผัสได้ นางเอกก็ทุ่มเทความคิดในการช่วยเหลือ แสนดีขนาดนี้ เหมาะกับคุณพระเอกกันมากมายเลยค่ะ อ่านไปก็แบบว่าอิจฉานางเอกกันไปเลยทีเดียว
และอีกตัวละครที่น่ารักเหมือนกัน ผีเด็กที่ตามมาอยู่กับนางเอก สิ่งที่ทำให้นางเอกสื่อได้ก็เพราะความคำว่ามีวาสนาต่อกันจริงๆ แม้พอดำเนินเรื่องไปจะรู้แล้วว่าทำไม แต่ก็อยากรู้จริงๆว่าทำไมเธอถึงเหลือแต่วิญญาณเร่ร่อนไปมา ดูแล้วการที่เธอจำอะไรไม่ได้นี้ทำให้เธอมีความสุขกว่าตอนที่รู้ว่าอะไรทำให้เธอตายเสียอีก แต่ผีเด็กตนนี้ก็คือสีสันของเรื่องเลยค่ะ ขนาดพระเอกที่มองไม่เห็นแต่เหมือนคุยกันได้ก็ยังเอ็นดูเอาใจกันสุดๆ เห็นไหมค่าคุณพระเอกนี้ดีแม้กระทั่งผี สมควรรักมาก
เรื่องราวของเล่มนี้ ไม่สลับซับซ้อนหรือมีปมปริศนาให้งงมาก หรือผจญภัย ขึ้นเขาลงห้วย สู่ดินแดนเวทมนตร์แบบเล่มแรกนะคะ แต่เล่มนี้เหมาะกับคนชอบนิยายหวานจัดๆ พระเอกรักนางเอกเว่อร์ๆ ตัวละครไม่เอาแต่กินหญ้า ขี้เก๊ก ปากจัดใส่กัน ขนาดนางเอกเข้าใจผิดพระเอก พระเอกก็ไม่ใชประเภทกรูไม่ง้อหรอกเพราะไม่ผิด นางเอกทำไม่เชื่อใจกันบ้าง ปล่อยเวลาล่วงเลยกันไปเปล่าๆ นางเอกก็ไม่ใช่พวกเอาแต่เชื่อสิ่งที่เกิดขึ้นจนไม่เชื่อคนที่รัก ซึ่งดีมากค่ะ นางเอก พระเอกฉลาดๆแบบนี้ฟีน่าชอบ หรือการจัดการกับตัวร้ายของพระเอกก็เด็ดขาดดี ไม่มีไว้หน้า
แต่บรรดาตัวร้ายดูจะถูกจัดการในลักษณะของพล็อตปกติไปนิดหนึ่งค่ะ เรียกได้ว่าไม่ต้องลุ้น ไม่ต้องคิดมาก ยังไงหล่อนก็ต้องเป็นแบบนี้ชัวร์ เพราะนางร้ายแบบหล่อนจุดจบมีเท่านี้ค่ะ
แม้เล่มนี้อาจจะไม่ได้ตื่นเต้น มีแนวแปลกประหลาด หรือตื่นเต้นเร้าใจ แบบเล่มแรก แต่เล่มนี้ขายความหวานของนิยายค่ะ ซึ่งฟีน่าชอบมาก เล่มนี้จึงเป็นเล่มที่ฟีน่าชอบที่สุดเลยค่ะ อ่านแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ อยากเป็นนางเอกกันเลย แอบอิจฉาความรักของนางเอกว่าเธอช่างเป็นผู้หญิงที่โชคดีจริงๆ
โดย: ฟิลิเซียน่า
ในเรื่องนี้นางเอกได้รับมรดกเป็นอะความารีนแต่เธอกลับไม่ได้รับมันเพราะพี่สาวคนโตผู้ล่วงรู้ว่า อัญมณีจากคุณย่าจะนำพาความวุ่นวายมาให้ นางเอกเองก็เลยไม่รู้ว่าตัวเองได้รับอะไร จนกระทั่งมีชายแปลกหน้าคนหนึ่งต้องการอะความารีนเม็ดนี้ ซึ่งแน่นอนว่านางเอกย่อมไม่ยอมขาย จนกลายเป็นความไม่ชอบหน้าพระเอกกลายๆที่พยายามจะเอาของของเธอ และเมื่อนางเอกรู้ว่าแท้จริงอะความารีนเม็ดนั้นไม่อยู่ที่บ้าน นางเอกกับพระเอกจึงต้องพยายามตามหาพลอยได้ แต่การเดินทางเพื่อตามหาพลอยก็ทำให้นางเอกต้องพึ่งพาพระเอกกลายๆ และในที่สุดเธอก็ได้พบว่าพลอยที่ตามหาอยู่กับใคร และมันก็ทำให้เธอได้พบเจอกับเรื่องลี้ลับที่คิดจะคร่าชีวิตเธอและพระเอก จากปีศาจที่กระหายชีวิตอมตะ
เล่มนี้เป็นเล่มของนักเขียนที่ฟีน่าไม่เคยอ่านงานมาก่อน ก็เลยเดาทางการอ่านไม่ออกค่ะว่าจะออกมาในรูปแบบใด ก็เลยต้องลองของใหม่กันเลยทีเดียวค่ะงานนี้
พระเอกเรื่องนี้ เป็นกึ่งๆคนที่มีความอำนาจพิเศษ แต่ก็ไม่ได้เด่นชัดแบบพระเอกเล่มแรก หรือไม่มีเลยแบบคนที่สอง เพราะเขามาจากตระกูลที่ความสามารถพิเศษอยู่บ้าง การเจอะเจอกันครั้งแรก อาจจะไม่ได้ดีเท่าไร และพระเอกเองก็ฝังใจเข้าใจครอบครัวนางเอกว่าเป็นหัวขโมย เขาจึงมีความอคติเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่นานๆไป ความดีในตัวพระเอกก็จะค่อยๆทำให้เราเห็นว่าพระเอกเป็นคนเดียวที่นางเอกจะพึ่งพาและช่วยชีวิตจากเรื่องราวร้ายๆที่กำลังจะเกิดขึ้น
ส่วนนางเอก อาจจะเพราะเธอเป็นน้องคนเล็กหรือเปล่า ก็เลยดูเป็นคนหัวดื้อ หัวรั้นไปบ้าง อารมณ์ร้อน บุ่มบ่ามทำอะไรไม่รอบคอบกันอยู่เสมอๆและค่อนข้างเอาแต่ใจ อะไรที่ตัดสินใจแล้ว ต้องเป็นเช่นนั้นเสมอ ซึ่งมันก็เลยทำให้ฟีน่ารู้สึกว่าในบรรดานางเอกสามคน ฟีน่าไม่ค่อยจะแนวนางเอกคนนี้เท่าไรค่ะ ดูแล้วไม่ค่อยน่ารักเท่าไรในสายตาป้าแก่แบบฟีน่า แต่อาจจะเพราะเรื่องราวอยากไปเป็นคู่กัด คู่รักก็เป็นได้
แต่ฟีน่าว่าบางฉากนางเอกก็กระบึงกระบอนเหลือเกินจริงๆ อย่างตอนที่ตัวเองต้องพึ่งพาพระเอกในเรื่องรถ เรื่องเงินทองระหว่างที่เธอทำกุญแจรถหาย เงินไม่มี ก็ดูจะแง่งอนใส่พระเอกจนรู้สึกว่านางเอกทำไมดูแสนงอนขนาดนั้น พระเอกไม่ใช่ลูกไล่เธอสักหน่อย แต่ก็อย่างที่บอกล่ะ มันแนวคู่กัดกัน จะให้นางเอกซาบซึ้งคนที่จะมาซื้อพลอยตัวเองได้ไงกัน แต่บางทีก็ดูแสนงอนจนเกินงามไปหน่อยหนึ่งนะคะ จนบางครั้งฟีน่าสารภาพเลยแอบรำคาญอาการตะบึงตะบอนของนางเอกนี้ล่ะ จะเยอะไปไหนเนี่ยแม่คุณ
ความรู้สึกว่ามีความไม่สมจริงในบางฉาก อย่างเช่นความบ้าบิ่นของนางเอกที่เห็นพลอยของตัวอยู่กับใครแล้วเธอก็ไปปาวๆ ร้องบอกว่าจะสัมภาษณ์นักออกแบบเครื่องประดับคนนั้น ดูแล้วพิลึกๆดีค่ะ แต่ก็เป็นหนทางที่นางเอกจะได้รู้ความจริง แต่ดูมันไม่มีแผนการเอาซะเลย ในเมื่อนักออกแบบคนนั้นไม่เคยยอมให้ใครสัมภาษณ์ แล้วทำไมนางเอกที่ยังเรียนไม่จบจะมีอะไรไปบังคับเขาได้ ถ้าเป็นนักข่าวแล้วจะไม่ว่า แต่ก็พอเข้าใจว่านิยาย
แต่ที่งงต่อไปคือ ฉากที่นางเอกของสัมภาษณ์นักออกแบบ นางเอกจดบันทึกด้วยอะไรค่ะ เหมือนแค่ฟังเขาเล่าไปเรื่อยๆ ไม่เหมือนมาสัมภาษณ์คนเลย แบบนี้มันไม่เนียนเลยที่นางเอกจะแอบเข้ามาเพื่อสอบถามถึงพลอย แม้เราคนอ่านจะรู้แก่ใจว่า ตัวนักออกแบบคนนั้นรู้ดีถึงจุดประสงค์ของนางเอกก็ตามที่ แต่มันไม่สมจริงเลยว่า นางเอกกำลังจะเตรียมตัวเป็นนักข่าว จะแสร้งมาหาข่าวเพื่อกลบเกลื่อนเหตุผลจริงๆ ก็ไม่มี
ประการต่อมาคือ ตอนแรกเปิดไว้ว่า นางเอกก็สืบทอดความพิเศษจากย่า ที่พอจะรู้ว่า มีอะไรดีหรือร้ายอยู่ในเบื้องหน้า แต่ว่าทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพราะความใจร้อนของนางเอก เหมือนว่านางเอกไม่มีสัมผัสพิเศษใดๆเลย เธอจะเอาตัวเองไปเสี่ยงภัยตลอด ด้วยความบุ่มบ่ามไม่คิดหน้าคิดหลังใดๆทั้งสิ้น เห็นได้ชัดที่สุดคือฉากที่โดนตัวร้ายหลอกว่าจะส่งของผิดกฏหมาย นางเอกที่มีสัมผัสกลับเหมือนไม่มีสิ่งที่บอกในตอนต้น
และจุดนี้เองก็รู้สึกประหลาด เพราะนางเอกจับใจความได้แค่ การส่งของอยู่บนเรือของตัวร้าย แล้วนางเอกผลุนผลันขับเรือเล็กพระเอกออกไปตามหาเรือของตัวร้าย อืมห์ ท้องทะเลนะคะ ไม่ใช่ถนนที่จะหาอะไรได้ง่ายขนาดนั้น ไม่รู้แม้แต่เกาะไหน ยังไง ไม่มีอะไรเป็นจุดบอกเลย แต่นางเอกก็ออกไปล่ะ นี้ยิ่งกว่าความใจร้อนแล้วล่ะคะ เพียงเพื่อจะหาหลักฐานไปบอกตำรวจ แต่นางเอกมีอะไรไปต่อกรกับคนร้ายได้บ้าง มันดูพาตัวเองไปสู่ปัญหามากกว่าช่วยเหลือ
นางเอกจึงดูไม่มีสติในการคิดต่อเหตุการณ์ต่างๆมากมาย ซึ่งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอทำ ก็เหมือนตอนขโมยพลอยกลับมา ก็เข้าไปขโมยดื้อๆ แบบไม่คิดว่าบ้านหลังใหญ่จะมีการรักษาความปลอดภัยดีแค่ไหน แม้ว่าจะหันเหความสนใจไป ที่ยังงงว่าเธอทำได้ไง แบบไร้ผู้ช่วย พลังพิเศษก็ไม่มี แต่เอาเถิดนิยายพอหยวนๆ แต่ความสมจริงมันไม่พอ เลยอ่านแล้วไม่ค่อยอินเท่าไรค่ะ
จากเล่มที่สอง พี่สาวของนางเอกเคยเปรยไว้ว่า นางเอกเล่มนี้เป็นคนทำอาหารเก่งมากที่สุดในบรรดาสามสาวพี่น้อง แต่พอมาอ่านในเล่มนี้จริงๆ แม้จะไม่มีฉากทำอาหารของเธอ อย่างมากก็เป็นผู้ช่วยของพระเอกในบางครั้ง แต่เวลาอ่านแล้ว ไม่รู้สึกเลยว่า นางเอกคนนี้ทำอาหารเก่งแบบที่พูดไว้ในเล่มที่สอง ดูมันเหมือนธรรมดาๆ แต่ก็ล่ะ เราไม่เห็นความสามารถของเธอจริงๆ เห็นแค่ฉากที่นางเอกช่วยหยิบเครื่องปรุงให้พระเอกเท่านั้นก็ตัดสินลำบาก
อีกอย่างที่รู้สึกว่ามันเล่าแบบรวบรัดมากไปคือจุดจบของนางนกต่อ เล่นเล่าตั้งแต่เธอกลับมาในวงการเดินแบบใหม่ ดังเพราะข่าวฉาว แต่ค่อยๆซาลงเพราะมีเด็กใหม่ที่เข้ามาแทนที่แล้วเธอก็ยอมรับสภาพไปเอง ถ้าแบ่งเล่าเป็นตอนเธอกลับมาเด่นใหม่ แล้วปล่อยระยะห่างมาอีกนิด เปลี่ยนเป็นฉากให้มีข่าวของนางนกต่อประมาณว่าดับแล้ว หลังจากกลับมารุ่งเรืองใหม่มันจะดูน่าสนใจกว่าที่เล่าแบบดื้อๆรวดเดียวจบเช่นนี้ค่ะ
สรุปแล้วเล่มนี้ฟีน่าค่อยข้างเฉยๆนะคะ ปกติตัวเองจะไม่ค่อยอ่านแนวคู่กัด คู่รัก นางเอกดื้อๆ แบบเด็กเอาแต่ใจสักเท่าไรค่ะ คงอาจจะพ้นวัยฟีน่าไปแล้วก็ได้ บางครั้งอ่านแล้วจะแบบ นี้หนูจ๋า จะดันทุรังให้ตัวเองเดือดร้อนไปทำไม ลองหยุดคิดถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นได้ไหม จะอะไรนักหนา แต่เรื่องพวกนี้มันเป็นไปตามวัยจริงๆ พออายุมากขึ้น ความคิดแบบวัยรุ่นใจร้อนก็ลดลง ไม่ใช่ว่าไม่เคยเป็น แต่เมื่อมาถึงตอนนี้ก็คิดไปตามอายุ แม้ตัวละครจะเด็ก บางที่เราก็ชอบคิดแบบผู้ใหญ่ให้เขา อันนี้ก็ถือว่าตัวเราเองก็ไม่คิดให้เหมือนตัวละครด้วยค่ะ ซึ่งทำให้เราอ่านนิยายเล่มนั้นแล้วไม่สนุกเท่าไร
โดย: ฟิลิเซียน่า
ถ้าจะถามว่าอ่านแยกเล่มได้ไหม ได้ค่ะ แต่อาจจะไม่เคลียร์ในบางเรื่องบ้าง อย่างที่บอกว่า เล่มแรก จะเฉลยความลับทั้งหมดของครอบครัวนางเอก ถ้าไม่อ่านเล่มอาจจะไม่รู้ว่าย่านางเอกเป็นใคร ทำไมถึงมีความพิเศษขนาดนี้ค่ะ แต่ถ้าไม่คิดมากก็อ่านแยกเล่มได้นะคะ หรือถ้าอยากจะลองให้ครบทุกเล่มก็ดีค่ะ เพราะจะได้รู้ถึงเรื่องราวของทุกตัวละครให้ครบถ้วนเลยค่ะ
โดย: ฟิลิเซียน่า
จากรีวิวชุดนี้ คาดว่าน่าจะซื้อแค่เล่มเดียวคือของคุณริญจน์ธรค่ะ คุณฟีน่าคะพักนี้อ่านนิยายแปลบ้างหรือเปล่าอาทิของแก้วกาญจน์ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยกล้าซื้อเท่าไหร่แล้วเพราะนิยายเล่มใหม่ๆ แม้จะเป็นแนวเหนือโลก(ซี่งปกติค่อนข้างชอบแนวนี้) นางเอกจะไม่จิ้นแล้วอ่ะ ....ฮือฮือ เค้ารับม่ายยยด้ายยยย เป็นอย่างยิ่ง (ノಠ益ಠ)ノ ถ้าอย่างไรมีนิยายแปลเล่มไหนหน้าสนใจอย่าลืมมารีวิวนะคะ ฮี่ฮี่ฮี่..เพิ่งเข้ามาคุยเป็นครั้งแรกเลยเวิ่นเว้อซะยืดยาวไปหน่อยค่ะ...แต่ชอบรีวิวของคุณฟีน่าจริงๆ นะคะ
โดย: sunnomaru IP: 125.25.54.95 11 มีนาคม 2556 10:49:49 น.
โดย: khao yum IP: 203.155.122.15 11 มีนาคม 2556 10:57:06 น.
โดย: ฟิลิเซียน่า
ปล.ชอบหน้าปกของสำนักพิมพ์นี้จัง สวย ๆ ทั้งนั้นเลย
โดย: kaew IP: 124.122.130.84 11 มีนาคม 2556 14:04:02 น.
โดย: ฟิลิเซียน่า
ขอบคุณคุณฟีน่าจ้า
โดย: ปาริฉัตร IP: 182.53.238.51 11 มีนาคม 2556 14:27:56 น.
โดย: nanaspace
กระเป๋าตังค์เบาเชียวค่ะ
โดย: ่่jeab IP: 1.0.221.239 12 มีนาคม 2556 21:04:39 น.
โดย: bbmit
โดย: Ly IP: 27.55.8.77 22 มีนาคม 2556 12:24:52 น.