บทที่ ๑๕
เมื่อศีลออกหน้าปัญญา เห้งเจียถึอตะบองกายสิทธิ์เดินนำหน้าขบวน มายังภูเขายอดสูงเทียมเมฆ พระถังเริ่มหิวอาหาร ขอร้องให้เห้งเจียเหาะไปบิณฑบาต เห้งเจียก็อุ้มบาตรหกคะเมนหายไปทางทิศอาคเนย์
ปีศาจแป๊ะกุดฮู้หยิน(ผีไม้อกไก่)ผู้เฝ้าติดตามจะกินเนื้อพระถังจึงได้โอกาสตอนเห้งเจียไม่อยู่ จำแลงกายเป็นหญิงสาวบ้านป่า ในมือถืออาหารหวานคาวเข้ามาถวาย ขณะที่ปีศาจจะจับพระถังนั้น เห้งเจียก็เหาะกลับมาพอดี จึงใช้ตะบองตีปีศาจโครมใหญ่ แต่ปีศาจหาตายไม่ มันถอดคราบหญิงสาวให้ดู ดุจว่าตายนอนจมกองเลือดอยู่ อาหารก็กลายเป็นหนอนและไส้เดือนไป
ฝ่ายโป้ยก่ายเกิดราคะกำหนัดในหญิงสาว ทั้งตะกละในอาหารก็ยุยงพระถังว่าเห้งเจียอิจฉา แสร้งเป่ามนต์ให้อาหารดี ๆ กลายเป็นไส้เดือน แล้วยังฆ่าทายิกาอีก พระถังก็หลงเชื่อจึงร่ายคาถาบีบขมับ เห้งเจียก็ปวดหัวล้มลงนอนกลิ้งไปกลิ้งมา พลางร้องขอความกรุณา พระถังจึงขอให้สัญญาว่าไม่ให้โหดเหี้ยมนัก
เดินกันมาอีกครู่หนึ่ง
แป๊ะกุดฮู้หยินก็แปลงเป็นหญิงเฒ่ามารดาของหญิงสาว เดินร้องไห้อาลัยลูกสาวสวนทางมา เห้งเจียเห็นก็รู้ได้ว่าเป็นปีศาจ จึงรี่เข้าไปทุบโครมเข้า ปีศาจก็ถอดร่างหนีไปอีก เหลือแต่ซากของหญิงชรานอนจมกองเลือดอยู่ โป้ยก่ายก็กล่าวยุยงพระถังว่าเห้งเจียใจทมิฬ ไม่สมเป็นสมณะที่จะไปไซทีด้วย พระถังก็เดือดดาล ร่ายคาถาบีบขมับไม่หยุด เห้งเจียล้มดิ้น สัญญาว่าจะไม่ทำอีก
เมื่อเดินต่อไปอีกครู่หนึ่ง
แป๊ะกุดฮู้หยินก็แปลงร่างเป็นตาเฒ่าพ่อของหญิงสาวเดินภาวนาพุทธคุณสวนทางมา เห้งเจียรู้ทันก็หวดด้วยตะบองโครมใหญ่ ปีศาจถอดร่างหนีไม่ทันก็ขาดใจตาย เหลือแต่ซากเป็นกองกระดูกขาวกร่อนนานนับปี เห้งเจียจึงชี้ให้พระถังดูบอกว่าเป็นปีศาจแน่
ฝ่ายโป้ยก่ายนึกเกลียดน้ำหน้าเห้งเจีย ก็ยุพระถังอีกว่าเห้งเจียกักขฬะ พระถังโกรธสุดขีด ภาวนาคาถาบีบขมับไม่หยุด แล้วออกปากขับไล่เห้งเจียไม่ให้ร่วมทางไปไซที เห้งเจียนึกน้อยใจ จึงหกคะเมนตีลังกาพรวดเดียวไปถึงถ้ำจุ๊ยเลี่ยมต๋อง ภูเขาฮวยก๊วยซัว สำนักเดิมของตน เริ่มส้องสุมสมุนลิงประพฤติตัวเป็นอันธพาลใหญ่ไม่สนใจเรื่องไปไซที ยกธงขึ้นหน้าถ้ำ ประกาศศักดานุภาพ ออกอาละวาดไปตามอารมณ์
โหงว : มีอะไรงงไหมเล่า
นาม : เอ๊...แป๊ะกุดฮู้หยิน ปีศาจไม้อกไก่แปลงเป็นหญิงสาว หญิงเฒ่า ตาเฒ่า...?
รูป : น่าสงสารทั้งสามคราว
โหงว :คิดให้ดี ๆ
นาม : ชีวิตคิดเมตตาหญิงสาว พ่อเฒ่าแม่เฒ่า ที่แท้ตะกละราคะ ปัญญารู้ทันละอารมณ์นั้นเสีย สันดานราคะก็ไม่ชอบ ไม่ชอบใช้ปัญญา ชอบศีลทั้ง ๆ ที่ทุศีลเรื่อย ปัญญาจริงก็กลับเถื่อน ไม่ได้ใช้ปัญญาไปในทาง
"เดินทางสู่นิพพาน" กลับปล่อยให้ส่ายไปตามอารมณ์ แล้วปัญญาก็กลับประทุษร้ายตัวเอง
โหงว : ไม่เลว
สมัยใดชีวิตไว้ใจศีล ปล่อยให้ปัญญาซบเซาแล้วศีลจะนำเข้าถ้ำผีรูป : จริงครับ ผมเลยขี้เกียจรักษาศีล สู้ใช้ปัญญาไม่ได้
โหงว : อ้ายงู้หม้ออ๋อง !
รูป : ด่าผมรึ...? ไม่รู้ความหมายเสียอย่าง ไม่เดือดร้อน
นาม :เป็นอันว่าบทนี้ พอจะสรุปได้ว่าเป็นเรื่องที่ศีลออกหน้า ปัญญากลับเถื่อน
โหงว:ห่มจีวรดำทำพูดน้อย.......ทำตาปรอยค่อย ๆ ย่าง
เข้าตำราศีลนกกระยาง....วางท่าสงบกบไว้ใจ
รูป :รักนกกระยางอย่างพระอริย์...ผิว์ท่านแนะเรื่องไหนไหน
สีกากบนอบนบไหว้..........พอได้ที ทำหรี่ตา
โหงว : "โยมเอ๋ย โลกนี้มีทุกข์หนัก.....ฉันจักช่วยชี้ชั้นฟ้า"
รูป : นกกระยางเหลืองหัวร่อร่า.....อ้าปากกินกบสิ้นสระ
นาม : ผู้ถูกกินซื้อสวรรค์.................ผู้กินนั้นขายสวรรค์ดะ
รูป : งั้นเลิกรับศีลละวะ
นาม : (อ้าว...ทำไม ?)
รูป : กลัวเป็นพระ พ่อค้าสิ
โหงว : ไม่...แต่จงรักษาศีลเพื่อกุศล...ผลคือเสริมสมาธิ
ใช่เคร่งอวดอุตริ.................พอสมาธิดี มีปัญญา
นาม : รักษาศีลไว้ข่มเพื่อน
โหงว : นั้นยังเถื่อนอยู่นักหนา
นาม : อวดเคร่งจนมัวตา.......... ชีวามิดติดถ้ำผี
รูป : หยุดก่อน เล่าตอนต่อไป
โหงว : ถึงถ้ำใหญ่ในพงพี..........ผีบ้ากาม...
นาม : งามล่ะซี
โหงว : ผีหน้าเขียว
รูป : แหม เสียวจัง
(จบบทที่ ๑๕ โปรดติดตามตอนต่อไป...) ** คัดจาก "เดินทางไกลกับไซอิ๋ว" โดย "เขมานันทะ" หน้า ๖๒ - ๖๖ )
เป็นการ์ตูนเนี่ยะ..ดูน่าอ่านนะค่ะ
เด็กๆและผู้ใหญ่คงชอบ
เมื่อปลายเดือนที่แล้ว
อ้อมแอ้มไปทำบุญมาค่ะ
เลยแวะเอาบุญมาฝากเพื่อนๆ
รับไว้ด้วยนะค่ะ
ลำปางฝนตกบ่อยหรือเปล่า?
โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 4 สิงหาคม 2551 10:21:56 น.
ล็อคอินพันทิบถูกระงับเจ้า
ตอนนี้ติดต่อน้องสาวของน้าไม่ได้เลย
เมื่อคืนก่อนโทรหาก็ไม่รับสาย
เมื่อวานโทรหาก็ไม่ติด
ฝากติดต่อผ่านน้าหน่อยเน้อเจ้า
โดย: หนูเกื้อเอง (เจ้าตอง ) 4 สิงหาคม 2551 10:23:12 น.
สวัสดีค่ะ
เข้ามาตามเห้งเจียค่ะ อิอิ
ไม่ได้มาหลายวันเลย
สบายดีหรือป่าวคะ
ปอเอาของว่างมาฝากค่ะ
โดย: Butterflyblog 4 สิงหาคม 2551 14:08:34 น.
วันนี้งานนั๊กขนาด
บ่าได้เล่นบล้อกเลยครับ 5555
ว่าจะอ่านหนังสือสัก 2 เล่มก่บ่าได้อ่านครับ หุหุหุ
เย็นนี้เดี๋ยวก้อยอัพแห๋มบล้อกครับ
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 4 สิงหาคม 2551 16:59:25 น.
กลับจากลุยงานแล้วพบว่า เห้งเจียนำหน้าไปไกลเลย โฮ
โดย: แพนด้ามหาภัย 4 สิงหาคม 2551 17:23:42 น.
โดย: Chulapinan 5 สิงหาคม 2551 8:26:56 น.