30 พฤศจิกายน 2554 : คุยกันเล่น #18 : เจ็บไม่จำ-ไม่จำสักที

มาคุยกันเล่นกันอีกครั้งครับ ครั้งนี้มาเขียนเล่าเรื่องความผิดพลาดของตัวเองที่เกิดขึ้นหลายหนแล้วเหมือนกัน และแต่ละครั้งกว่าจะรู้ตัวก็เลยช่วงเวลาการถ่ายภาพที่สำคัญๆ ในช่วงเวลานั้นๆ ไปแล้วทุกที

ครั้งล่าสุดนี้เกิดในเหตุการณ์เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา (28 พ.ย. 2554) ในงานประกวด Miss Chang ที่งานช้างเทศกาลอาหารและบันเทิง ครั้งที่ 4 ที่จัดงานกันที่ประเสริฐแลนด์(กาดเชิงดอย)

เมื่อมาถึงงานยังไปเดินเล่นถ่ายรูปภาพในจุดกิจกรรมอื่นๆ ได้เป็นปกติ
รวมถึงชิงช้าสวรรค์ที่หัดถ่ายภาพให้หมุนติ้วๆ กันเป็นปกติ




รวมถึงการเดินโชว์ตัวของการประกวด Miss Chang บนเวทีได้อย่างปกติเช่นกัน





พอช่วงพักการประกวด หลังจากที่ได้เห็นสาวงามบางคนที่รู้จักและมาประกวดครั้งนี้ด้วย
เลยรีบตามไปหลังเวทีในส่วนที่เป็นของพื้นที่ห้องแต่งตัวของนางงามและพี่เลี้ยง
หวังว่าจะไปเก็บภาพหลังเวทีซะหน่อย

พอเดินเข้าไปแล้ว และเจอะเจอคนที่รู้จักกันแล้ว ก็ได้ขอถ่ายภาพเป็นการปกติ
แต่แล้วกล้องตัวเก่ง กดโฟกัสไม่ลง ในกล้องก็ไม่โชว์การโฟกัสอัตโนมัติให้ด้วย
เรียกว่าแอบขายหน้าไปเลย กล้องคอมแพค เค้ากดถ่ายภาพกันได้เป็นปกติ แต่กล้องตัวเองกดชัตเตอร์ไม่ลงซะงั้น

แอบเดินหนีออกไปตั้งหลักใหม่
คิดในใจว่าเลนส์ซิกม่า มันคงโฟกัสในที่มืดๆ ไม่ได้
เลยเปลี่ยนมาเป็นเลนส์ Canon ที่ถอยมาใหม่ด้วยก็แล้วกัน
พอเปลี่ยนเสร็จก็ได้ลองถ่ายภาพจากด้านนอกมาก่อน ท้ั้งที่ใช้แฟลช และ ไม่ใช้แฟลช
ก็สามารถถ่ายภาพได้ดี

เดินย้อนรอยกลับเข้าไปใหม่
ไปขอถ่ายภาพกับนางงามคนที่รู้จักกันอีกครั้ง
อ้าว..... เป็นอีกแล้ว กดโฟกัสไม่ลงอีกแล้ว
น่าแค้นใจและเสียหน้าเป็นยิ่งนัก
ถอยออกมาจากจุดที่ถ่ายภาพกัน 2-3 ก้าว เพื่อให้คนที่รอถ่ายภาพคนอื่นๆ ได้ถ่ายภาพกันด้วย
มายืนวงนอกแล้วก็ลองถ่ายภาพกลับไปใหม่ คราวนี้ได้ภาพกลับมาแล้ว


ได้ภาพนี้มาแบบที่ยืนถ่ายภาพวงนอก
คราวนี้เลยไม่กล้าเข้าไปขอถ่ายภาพอีกแล้ว
ยืนถ่ายภาพวงนอกได้มาอีก 1 ภาพ


สุดท้ายจากภาพที่ตั้งใจไปถ่ายภาพในโซนแต่งตัวและห้องพักของนางงามและพี่เลี้ยง ก็ได้มาแค่ 2 ภาพนั้นเอง

มันจะเป็นโซนอาถรรพน์อะไรกันนี่
ยกกล้องไปถ่ายภาพแบบตั้งใจ ก็กดไม่ลงซะงั้น
ทีพอถ่ายภาพแบบยืนถ่ายวงนอก กลับถ่ายภาพได้เป็นปกติ

เดินถอยออกมาอย่างแสนเสียดายที่ไม่ได้ภาพด้านในกลับมา
และแอบบ่นกับตัวเองว่าถึงคราวกล้องจะเข้าศูนย์ฯ ซะแล้ว

พอกลับมายืนถ่ายภาพที่ด้านหน้าเวทีอีกครั้งในรอบการประกวดรอบที่สอง
อาการเริ่มกลับมาเป็นในช่วงแรกอีกครั้ง
คราวนี้เริ่มเอะใจ ว่าภาพที่ถ่ายไม่ได้นั้น
เป็นการถ่ายภาพแนวตั้งทั้งนั้นเลย
พอถ่ายภาพในแนวนอนกล้องไม่ได้มีปัญหาอีกเลย
เพิ่งจะมานึกถึง Grip ที่ใช้ถ่ายภาพ
หมุนแป้นล็อคให้แน่นมากกว่าเดิม (ตำแหน่งนี้เคยหลวม และมีอาการคล้ายๆ กันแบบนี้มาครั้งหนึ่งแล้ว)
แต่กับคราวนี้ อาการนี้ก็ยังแก้ไม่หาย

หมุน Grip ไปมา แล้วก็มาถึงบางอ้อ ที่ทำให้กดชัตเตอร์ไม่ลง


(ขอหยิบยืมภาพจาก Web รีวิว เรื่องการใช้ Grip มาให้ชมกันครับ)
ที่ Grip จะมีสวิทช์เปิด-ปิดสำหรับการใช้ ชัตเตอร์ที่ Grip เพื่อถ่ายภาพอย่างสะดวกในแนวตั้ง
การถ่ายภาพแนวนอนจะใช้ปุ่มชัตเตอร์ที่ตัวกล้อง

กลายเป็นว่าตลอดช่วงเวลาการถ่ายภาพในช่วงเริ่มต้นของค่ำคืนวันนั้น
สวิทช์ที่ Grip ถึงจะไม่ได้เลื่อนมาที่ตำแหน่ง Off อย่างตรงๆ
ก็ทำให้ปุ่มกดชัตเตอร์ที่ Grip ไม่ทำงานซะแล้ว

ในช่วงที่เดินเข้าไปยังโซนที่พักนางงามและพี่เลี้ยง
ก็ตั้งใจจะถ่ายภาพมาในแบบแนวตั้ง เลยทำให้กดชัตเตอร์ไม่ลงในทุกๆ ครั้ง

ส่วนช่วงที่ถ่ายภาพมาแบบที่ยืนอยู่วงนอก ก็ยกกล้องไปถ่ายภาพแบบแนวนอน เลยได้ภาพมา 2 ภาพ

งานนี้เลยแสนเสียดายที่นานๆ ครั้งจะมีโอกาสเข้าไปยังในโซนที่พักของนางงามและพี่เลี้ยงได้สักครั้ง
หวังจะได้เก็บภาพบรรยากาศหลังเวทีมาให้ชม แล้วก็แห้วกลับมาแบบน่าเขกหัวตัวเอง
ที่อาการนี้จะว่าไปแล้วก็เกิดขึ้นหลายครั้งแล้ว
ไม่รู้ว่ามือตัวเองจะไปหมุนทำไมกับปุ่มสวิทช์ On-Off ของ Grip
ทุกครั้งก็ปรับไว้ที่ตำแหน่ง On ตลอด

แต่พอเจอปัญหานี้แล้ว ทุกครั้งกลับไม่ได้คิดถึงเจ้าสวิทช์ตัวนี้สักครั้ง

เลยมาเขียนเล่าสู่กันฟัง และเก็บไว้เตือนตัวเองด้วยครับ
กับการเจ็บแล้วไม่จำจริงๆ