Bloggang.com : kittykay14 : ไดย้อนหลัง วันที่ 11 มิ.ย

ไดย้อนหลัง วันที่ 11 มิ.ย - 19 มิ.ย

วันที่ 11 มิ.ย 2550 วันจันทร์
หนูยังโยเยนิดหน่อยเพราะว่าอาจจะแปลกที่รึเปล่านะ แต่ยายกะพ่อแม้วก็จุดธูปบอกขออนุญาติเจ้าที่เจ้าทางว่าขอให้หนูมาอยู่ที่นี่แล้วนี่นะ
แต่อาจเป็นไปได้ที่ยังปรับตัวอยู่ เพราะอากาศที่กบินทร์ร้อนมั่กๆ แม่เองเวลาที่ต้องกลับเข้าไปกรุงเทพแล้วก็กลับมากบินทร์แม่กะพ่อยังรู้สึก
ไม่สบายได้เลย
วันนี้อยู่กับน้าปอด้วย แม่เลยมีคนช่วยทำโน่นนี่ให้บ้าง แต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปแม่ต้องเลี้ยงหนูคนเดียวแล้วเพราะว่าน้าปอต้องไปช่วยยายกะตาขายของ
แม่ก็เลี้ยงหนูคนเดียวได้อยู่แล้วแหละ
วันแรกก็งี้แหละมีอะไรยังไม่เข้าที่เข้าทาง ก็มีตะกุกตะกักนิดหน่อยนะ เราจะค่อยๆ ปรับมันไปด้วยกันนะลูกนะ
วันนี้ป้าจูมาหาหนูแต่เช้าเลย แล้วก็มาช่วยป้อนนมให้หนูพักนึงด้วยนะ แล้วตอนเย็นป้าจูก็ผัดขิงไก่มาให้แม่แหละเพื่อเพิ่มน้ำนมด้วย
แต่น้ำนมแม่ก็ยังคงมีเท่าเดิมล่ะน๊า... เพราะลูกไม่ยอมดูดนี่นา...แงๆๆๆๆๆๆ แม่น้อยใจแล้วแหละ
ถึงแม้หนูจะโยเยนิดหน่อย แต่หนูก็ยังคงกินแล้วก็หลับอยู่นั่นเอง แต่จะตื่นบ่อยหน่อยเท่านั้นแหละ
กางคืนเอาหนูนอนเตียงแล้วไว้ติดเตียงแม่ พอหนูร้องแม่ก็ลุกมาดูมาอุ้มหนูได้ ลงตัวมั่กๆ ส่วนพ่อแม้วแม่ไม่ค่อยอยากให้ลุกมาหรอกแต่พ่อแม้ว
ก็ลุกมาช่วยบ้าง เพราะว่าตอนเช้าพ่อแม้วต้องไปทำงานเด่วง่วง ไว้แม่ไปทำงานแล้วค่อยให้ช่วยกันดีก่า
ถ่ายเหม็นๆ นะ มีร้องโยเย ยายเลยว่าลูกคงไม่ถูกกับนมใหม่ ให้กลับไปกินนมเดิมเถอะ แต่แม่ก็ยังดื้อว่าวันก่อนหนูยังกินได้เลย แล้วแม่ก็
ลองผสมนมเก่ากับใหม่ให้หนูในอัตราส่วน 1:1

วันที่ 12 มิ.ย 2550 วันอังคาร
หนูก็ยังคงโยเยอยู่นั่นแหละ กินอิ่มแล้วเอ๊! ทำไมยังไม่หลับหว่า งอแงแม่นิดนึง สงสัยยังปรับตัวอยู่มั้ง
วันนี้เราอยู่กัน 2 คน สบายมากเน๊อะ

วันพุธที่ 13 มิ.ย 2550 วันพุธ
หนูก็ยังโยเยอยู่ดี ถ่ายก็ยังเหม็น และเป็นเละๆ พ่อแม้วบอกให้แม่โทรหา nursery แม่ก็ยังไม่โทรเพราะไม่รู้ว่าจะบอกอย่างไร
เราก็แอบเครียดกันนิดนึง

วันที่ 14 มิ.ย 2550 วันพฤหัสบดี ครบ 2 อาทิตย์แล้วคับป๋ม
เอ๊ะ เช้านี้ทำไมหนูถ่ายออกมาเป็นสีเขียวล่ะ แล้วยังแปลกๆ เหมือนนมบูดงั้นแหละ แอบมีเมือกเล็กน้อย แล้วเหม็นมากด้วย สงสัยว่าหนูจะท้องเสียล่ะเนี่ย
วันนี้น้องพอ ครบ 15 วันแล้ว แต่อยู่ๆน้องพอก็มีอาการร้องไห้แบบว่าแม่ไม่เคยได้ยินน้องพอร้องแบบนี้มาก่อน
มันบอกถึงอาการที่น้องพออาจจะปวดท้อง ท้องอืด ท้องเฟ้อ ได้ ร้องแบบเจ็บปวดมากเลย แม่งี้ทำไรไม่ถูก เครียดมาก
สงสารน้องพอที่สุด ถ้าเป็นไปได้ แม่อยากเจ็บเองมากว่า (อันนี้เป็นความรักจากใจคนเป็นแม่ ซึ่งมันออกมาเอง มันเป็นเอง
ก็ทำให้เข้าใจความรักของแม่มากขึ้น)
ตอนเย็นหนูร้องไห้แบบแหกปากซะน่าสงสารมากเลย แบบว่าคงเจ็บปวดมากเลย แม่ไม่รู้จะทำไง ยายก็ให้ทามหาหิงค์ก็แล้ว กินไกด์วอเตอร์ก็แล้ว หนูก็ยัง
ร้องไห้อยู่อีก หน้าแดงเลย ยาสมุนไพรของหมอแววก็แล้ว ไม่ดีขึ้น ยายเลยตัดสินใจว่าให้พาหนูไปหาหมอเถอะ เลยพาไปหาหมอธีรวุฒิ ระหว่างทางไปหนู
เพลียหลับซะแล้ว หมอใจดีนะ หมอเห็น หน้าหนูแล้วบอกว่านี่เด็กผู้ชายเหรอ เหมือนเด็กผู้หญิงเลย แล้วหมอก็ขโมยหอมหนูด้วยแหละ ยายบอกว่าโมโหหมอ
มาแอบหอมหลานฉันได้แล้วยังมาคิดเงินอีก.... พอแม่บอกอาการและลักษณะของอึหนูหมอก็บอกลักษณะของอึได้ละเอียดและบอกว่าหนูติดเชื้อที่ลำไส้ทำให้
ระบบย่อยย่อยนมไม่ได้ ทำให้หนูท้องอืด หมอเลยจ่ายยาให้หนูมาเยอะแยะ น้ำหนักหนักหนูตอนนี้ 3.5 กิโลแล้วจ้า กลับมาบ้านน้องพอคงเพลีย หลับยาวเลย
ตอนดึกตื่นมาแม่เลยผสมนมให้น้องพอแบบจาง ๆ เพราะหมอสั่งไว้ว่าให้ผสมนมให้จางๆ พ่อแม้วยังไม่เข้าใจอีกนะเนี่ยบอกว่ามันจางไปนะ เซร็งพ่อแม้วนิดนึง
เพราะว่าทำไมเวลาน้องพอกะแม่เข้าไปหาหมอพ่อแม้วไม่เข้าไปด้วยกันล่ะจะได้เข้าใจ แล้วแม่ก็ให้กินยาหนูร้องไห้ปวดท้องอีกแล้ว แม่กะพ่อและยายกะตาก็พา
กันเครียดสงสารหนูเลย แต่สุดท้ายหนูก็หลับไปได้

วันที่ 15 มิ.ย 2550 วันศุกร์
ตอนกลางวันหนูกินอิ่มแล้วก็หลับไปได้ดี แต่ตกเย็นหนูก็ร้องไห้เจ็บปวดอีก วันนี้อยู่กันแค่พ่อแม้วกะแม่เท่านั้น ยายกะตากลับกรุงเทพ พ่อกับแม่ผลัดกันอุ้มน้องพอ
โอ๋น้องพอให้น้องพอคลายเจ็บและหลับให้ได้ สุดท้ายก็หลับไป แม่นั่งร้องไห้เลย สงสารน้องพอมาก แม่ก็โทรไปถาม nursery ด้วยเค้าก็แนะนำเหมือนที่หมอบอกมานั่นแหละ

วันที่ 16 มิ.ย 2550 วันเสาร์
วันนี้แม่มีคนช่วยเลี้ยงหนูแล้วล่ะน้องพอ ก็พ่อแม้วไง อีกอย่างหนูกะพ่อแม้วจะได้สร้งสัมพันธ์กันนะ แม่ก็เลยไปทำโน่นนี่สารพัดงานบ้าน พอหนูหลับพ่อแม้วก็มา
ช่วยแม่ทำงานเหมือนกันนะ กลางวันหนูดูดีขึ้นนะ พอตกเย็นก็มีอาการเล็กน้อย น้อยกว่าเดิม ก็ค่อยสบายใจกันไปหน่อย แม่ลดความเข้มข้นของนมทำให้หนูกินนมบ่อย
ขึ้น ซึ่งหมอก็บอกว่าได้
วันนี้ลุงมวลและพี่พรายมาเยี่ยมหนูด้วยเอาที่นอนมาฝากด้วยนะ ขอบคุณคับป๋ม

วันที่ 17 มิ.ย 2550 วันอาทิตย์
พ่อแม้วก็ยังเป็นคนเลี้ยงหนูอยู่วันนี้ หนูดูดีขึ้นมาก
ตอนเย็นปู่สันติ ย่าเต๊าะ น้าอ้อ และพี่แพนเค้กมาหาหนูกันด้วย รวมทั้งป้าสาครด้วย หนูก็ตื่นมาตอนเย็นแล้วก็ยังไม่นอนเพราะคิดว่าคนคงเยอะเลยอยากเล่นละมั้ง
แต่ในที่สุดหนูก็ร้องไห้ปวดท้องอีกจนได้ แม่กะพ่อเครียดเพราะยายอีกแระ สักพักใหญ่ๆแม่ก็ให้น้องพอกินนมดูปรากฏว่าน้องพอหิวนี่นา แล้วน้องพอเลยหลับได้
เราก็เลยอารมณ์ดีกันได้

วันที่ 18 มิ.ย 2550 วันจันทร์
วันนี้กลับมาอยู่กัน2คนแม่ลูกเหมือนเดิมแระ น้องพอดีขึ้นเยอะเลย ไม่โยเยแล้ว น่ารักมากขึ้นอีกด้วย แต่เริ่มตื่นแล้วกว่าจะนอนเนี่ยนานหน่อย ตื่นมากินนมหมดแล้ว
ก็ยังไม่หลับตาแป๋วอยู่ซะงั้น แม่ต้องนั่งเล่นกะหนูตั้งนาน อย่างเช้ามาตื่น 7 โมงเกือบครึ่ง แม่ให้กินนม ก็ไม่ยอมหลับ แม่เลยเอาหนูนอนก่อน แล้วไปเตรียมน้ำให้น้องพออาบ
เสร็จก็กินนมอีก กว่าน้องพอจะหลับก็ปาเข้าไป 10 โมงกว่า แม่ไม่ได้ใส่แพมเพิสให้หนู พอ11 โมงน้องพอก็ตื่นเพราะฉี่เปียก แม่สงสารหนูนอนไม่อิ่ม เลยเปลี่ยนเป็นแพมเพิสให้
กว่าน้องพอจะหลับต่อก็ เกือบเที่ยง แล้วก็หลับยาวไปถึงบ่าย 3 โน่น ตื่นจากบ่าย 3 ก็หลับอีกที 6 โมง และหลับอีกที 3 ทุ่มได้ แต่ทุกครั้งที่น้องพอตื่นมาก็อารมณ์ดีมากเลย
แสดงว่าน้องพอหายปวดท้องแล้ว แล้วอึน้องพอก็ดีขึ้นเหลืองอ๋อยเลย แต่แอบและอาจเป็นเพราะว่าแม่กินยาขับน้ำคาวปลารึเปล่าน๊า
แต่แม่ก็ดีใจที่สุดที่น้องพอหายป่วยนะลูก

วันที่ 19 มิ.ย 2550 วันอังคาร
วันนี้น้องพอเหมือนเมื่อวานเลย แต่อารมณ์ดีกว่าเมื่อวานอีก แสดงว่าหายขาดแล้ว ดีใจที่สุดเลย ใคร ๆ ก็พากันดีใจที่น้องพออารมณ์ดีแล้ว
น้องพอยิ้มบ่อยขึ้น (เวลาอิ่มแล้วกำลังจะหลับ) น้องพอคอแข็งมากเลย ให้นอนคว่ำก็กระดกหัวดุ๊กดิ๊ก เวลาอุ้มก็ถีบขาดึ๋งๆกับท้องพ่อแม้วได้
เวลาแม่หอมไซ้ที่ซอกคอ อก ท้อง น้องพออ้าปากบ๋อแบบเหมือนจั๊กกะจี๋เลย แม่เล่นปูไต่ น้องพอก็ทำคอย่นๆ อ้าปากบ๋อจ๋อด้วย

Create Date : 20 มิถุนายน 2550

Last Update : 30 กันยายน 2551 21:06:52 น.

0 comments

Counter : 485 Pageviews.