"มามี้ พอ-พิม"

kittykay14
Location :
ปราจีนบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Group Blog
 
 
มิถุนายน 2550
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
19 มิถุนายน 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add kittykay14's blog to your web]
Links
 

 

ไดย้อนหลัง วันที่ 31 พ.ค - 10 มิ.ย

วันที่ 31 พ.ค. 2550 วันพฤหัสบดี เวลาเกิด 8.20 น.
วันนี้ฤกษ์ดีเพราะตรงกับวันพระใหญ่ คือวันวิสาขบูชา ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 7
แม่ไปเข้าโรงพยาบาลตอน 6 โมงเช้า เพื่อเตรียมตัวผ่าตัดคลอด และพ่อก็เข้าไปให้กำลังใจแม่ในห้องผ่าตัดด้วย
8.20 น. ลูกออกมาจากท้องแม่แล้ว แม่ได้ลูกชาย หลังจากนั้นลูกก็ถูกนำไปที่ห้อง nursery เพื่อให้พยาบาลช่วยดูแลก่อน
เค้าตรวจความปกติของลูกทุกอย่าง ลูกอยู่ในตู้อบ 6 ชั่วโมง ระหว่างนั้นลูกก็ร้องเก่งที่สุดในรอบนั้นเลย
ตอน 2 ทุ่มกว่า ๆ พยาบาลก็เข็นลูกมาให้แม่ดู พ่อกับแม่ถ่ายรูปหนูเป็นการใหญ่ ลูกน่ารักที่สุดในโลกเลย
เราคิดกันใหญ่ว่าจะให้ลูกชื่ออะไรดี ตอนแรกแม่ตั้งให้ชื่อ น้องก้องกล้า ชื่อเล่นยังตกลงกันไม่ได้ แต่ก็อยากให้พ่อแม้ว
เป็นคนตั้งให้ พ่อแม้วก็คิดคำนวณใหญ่เลยว่าชื่อไหนดี แล้วแม่ก็บอกว่าไหนลองคำนวณชื่อ กอบกาญ สิ่ ปรากฏว่าชื่อนี้ดีมากเลย
แต่อาจจะฟังดูเหมือนผู้หญิงไปหน่อย
ความหมายของชื่อ "กอบกาญ" คือ กอบทอง นั่นเอง หรืออีกนัยก็หมายถึง กำทอง, โกยทอง
วันนี้มีตากะยาย และตาหนุ่ย ยายศรี และน้าฟลุ๊ค มาเยี่ยมแม่ เพราะวันนี้เป็นวันหยุด และตอนเย็นมี น้าจอย น้าใหญ่ และพี่ไอซ์ มาเยี่ยมจ้า

วันที่ 1 มิ.ย 2550 วันศุกร์
วันนี้พ่อแม้วไม่ได้ไปทำงาน ต้องอยู่เฝ้าแม่เพราะแม่ยังเดินไม่ค่อยได้ เจ็บแผล แต่แม่ก็พยายามเดิน
วันนี้ต้องไปให้นมลูกเป็นครั้งแรก ตื่นเต้นมาก
แต่แม่ก็ไม่มีน้ำนมออกมาให้หนู แต่หนูก็ไม่ยอมดูดนมจากแม่ แม่เครียดและกดดันมากเพราะว่ามีเพื่อนๆอีกหลายคนที่เค้าเกิด
วันเดียวกับหนูแต่เค้ายอมดูดนมแม่เค้า ไม่ร้องโยเยแบบหนูเลย หนูทำยังกะว่านมแม่มันขมมันไม่น่ากินงั้นแหละ เลยต้องให้นมชง
กันไป เป็นทุกมื้อเลย แต่มื้อกลางคืนตอน 4 ทุ่ม แม่ไม่ได้ไปให้เพราะหลับ เลยไม่มีใครปลุกแม่เลย
คุณหมอคิดเทปกันน้ำให้แผลแม่ด้วย ให้แม่อาบน้ำได้ แต่ก็ยังไม่อาบดีก่า
มาปรึกษากับตายายว่าชื่อไหนดี ตาก็บอกว่าชื่อกอบกาญก็ดีเพราะว่ามันดูไม่แข็งเกินไป ก็เพราะดี เลยตกลงเอาชื่อนี้กัน
วันนี้มีตากะยาย ยายเยาว์ และพี่กร เพราะเป็นวันธรรมดา เค้าทำงานกันหมด
พี่กรดีใจมากที่ได้เจอหนูนะลูก พี่กรทะนุถนอมหนูด้วยนะ พี่กรเพิ่งอายุ 3 ขวบครึ่งเอง พี่กรรักหนูนะจ้ะ

วันที่ 2 มิ.ย 2550 วันเสาร์
วันนี้แผลแม่ดีขึ้นอีกนิดหน่อย เดินคล่องขึ้น วันนี้จะมีคนมาเยี่ยมเราเยอะเลย เช้าแม่กินข้าวเสร็จก็เตรียมไปให้นมหนู ซึ่งก็เหมือนเดิม
หนูไม่ยอมดูดนมจากแม่อีกแระ แย่จัง เป็นทุกทีเลยอ้าาาาาาา เสียใจจัง
วันนี้มีคนที่มาเยี่ยมก็มี ตา ยาย (มาทุกวัน) ยายดา ยายอาด น้าจอย น้าเอ้ น้านุช พี่ไอซ์ น้ากุ๊ก น้ากิ๊ก ลุงขิง ลุงจ้อน ลุง... ลุง... ลุงเหมียว ลุงใหญ่
ป้าอามีนะ ป้าแหม่ม พี่มิ้น คุณตาประวิทย์

วันที่ 3 มิ.ย 2550 วันอาทิตย์
วันนี้เรากลับไปอยู่บ้านเราแล้วนะลูก ออกตอนเที่ยงได้ แม่ก็ยังเจ็บแผลอยู่ ของที่ต้องใช้ก็ยังคงต้องซื้อหามาเพิ่มอีกนั่นแหละ นี่ขนาดแม่
ซื้อไว้ล่วงหน้าแล้วนะ ถ้าไม่ซื้อไว้ก็คงแย่เลย
บ้านตากะยายเป็น 2 ชั้น แม่ต้องนอนข้างล่างเพราะยังขึ้นบันไดไม่ไหว พ่อแม้วก็อยู่ช่วงเลี้งหนูอีก 1 วัน พรุ่งนี้เช้าพ่อแม้วต้องไปทำงาน
แต่ออกไปตอนสาย ๆ ได้
กลับมาถึงบ้าน ลูกนอนอย่างเดียวเลย แบบว่าแม่ต้องปลุกหนูให้มากินนม ลูกตื่นทุก 4 ชั่วโมง แม่ก็ยังตะกุกตะกักอยู่เพราะเป็นคุณแม่มือใหม่
แต่ก็ตั้งใจว่าจะเลี้ยงหนูให้ดีที่สุดเท่าที่แม่กับพ่อสามารถมีให้ได้

วันที่ 4 มิ.ย 2550 วันจันทร์
วันนี้พ่อแม้วไปทำงานสาย เพราะอยากอยู่กับหนูนานๆ กว่าจะได้มาหาหนูอีกก็วันศุกร์โน่น คิดถึงลูกแย่เลย
วันนี้แม่เพลียๆ นิดนึงเพราะว่ายังปรับตัวไม่ได้นะคะ แต่ก็ไม่ได้นอนอีก แม่เลี้ยงหนูเองเลย มียายกะยายเยาว์มาช่วยแนะนำให้นิดหน่อย
แม่ว่าแม่ต้องทำได้ และจะทำให้ดีที่สุดนะจ้ะ แต่ลูกก็ต้องให้ความร่วมมือกับแม่โดยการเป็นเด็กดีนะคะ
แล้วหนูก็ยังนอนเก่งอยู่ ใคร ๆ ก็อยากได้ยินเสียงบ้าง แต่หนูยังเล็กมากนี่นา เลยได้แต่กินแล้วนอนนะจ้ะ พวกยายๆ จ๋า
เมื่อเช้าอาบน้ำกัน แต่ยายอยากให้ยายเยาว์อาบให้ก่อนเพราะไม่ไว้ใจแม่ แต่แม่ก็คิดว่าแม่ทำได้นะ เสร็จแล้วก็พาไปให้ยายทวดสมดู ยายทวดสมดีใจใหญ่เลย แต่แม่ก็ได้ค่อยได้พาไปหาเพราะว่า ที่บ้านยายทวดสมมีหมาอยู่ในบ้าน
ต้องรอให้หนูแข็งแรงกว่านี้ก่อนค่อยพาไปเล่นด้วย
วันนี้มีเพื่อนยายมาเยี่ยมหนูด้วย เช่น ยายอี๊ด ยายตู้ ยายมด ยายวิไล ยายแมว และพี่ใหม่
คืนนี้ยายมานอนเป็นเพื่อนแม่ที่ข้างล่าง สงสารยายจัง ต้องนอนกับพื้นไปด้วย แถมต้องตื่นหลายหนเพราะแม่ก็ตื่นหลายหนมาให้นมลูก

วันที่ 5 มิ.ย 2550 วันอังคาร
แม่พยายามทำความเข้าใจเกี่ยวกับลูกอยู่ ว่าลูกต้องตื่นกี่โมง นอนกี่ชั่วโมง ต้องกินนมกี่ออนซ์ ตอนนี้ก็เริ่มปรับตัวให้เข้ากับลูกได้บ้างแล้ว
แต่แม่ก็ยังเพลีย ๆ อยู่เลย แต่ก็สู้ สู้จ้าลูก

วันที่ 6 มิ.ย 2550 วันพุธ
เราย้ายไปนอนข้างบนกันแล้วนะ เพราะว่าไม่ถนัด แถมมียุงเยอะด้วย คนที่นอนเฝ้า คือยายน่าสงสารโดนยุงกัด ไปนอนข้างบนก็สะดวกดี
แม่เลยกลายเป็นคนตื่นเช้าเลย แม้ว่าจะง่วงและเพลียก็ไม่หวั่นเพราะว่าเด่วต้องรีบล้างขวดนม ต้มน้ำเตรียมน้ำอาบให้ลูก ต้องให้เสร็จเด่วลูกตื่นมาจะได้มีนมกิน
อาบน้ำลูก แต่งตัว ให้กินนม รอให้นอนหลับ แล้วเด่วเราค่อยไปทำอย่างอื่นต่อ แต่อยู่บ้านยายไม่ค่อยได้ทำอะไรเพราะว่ายายกะตาทำหมดแล้ว

วันที่ 7 มิ.ย 2550 วันพฤหัสบดี
วันนี้หนูเกิดมาครบ 7 วัน คุณหมอนัดให้ไปตรวจ แล้วหนูก็ยังคงดูตัวเหลืองนิดหน่อย หมอเลยให้เจาะเลือดตรวจอีกที แม่งี้นั่งร้องไห้อยู่หน้าห้องเจาะเลือด
เลยเพราะว่าหนูร้องไห้มาก แม่สงสารหนูมาก แต่ผลตรวจออกมาหนูก็ตัวเหลืองไม่มากนัก อยู่ในเกณฑ์ที่ยังไม่อันตราย แม่ยิ้มดีใจใหญ่เลย

วันที่ 8 มิ.ย 2550 วันศุกร์
วันนี้แม่แอบหนีหนูไปเที่ยวโลตัสมาด้วยแหละ แม่ไปซื้อของใช้นิดหน่อย เลยให้ยายอยู่กับหนู
วันศุกร์แล้ว เด่วพ่อแม้วก็มาหาหนูแล้วลูก
อาทิตย์นี้หนูยังกินนมแล้วก็หลับอยู่ ยังไม่รู้จักเล่นหรอก

วันที่ 9 มิ.ย 2550 วันเสาร์
ฝนตกหนักมากเลย น้ำท่วมเข้ามาในบ้านเลย พ่อแม้วเลยต้องช่วยตายายวิดน้ำก่อน แม่มีนัดกับหมอเพื่อเปิดแผลที่ผ่าตัดตอน 9 โมง เลยไปสายเลย
ทีแรกกะว่าจะเอาหนูไปด้วย แต่ไม่เอาไปดีก่ว่าเพราะว่าน้ำท่วม แล้วก็ขึ้นรถพ่อแม้วลำบากด้วย เลยให้ยายกะตาดูแลหนูไปก่อน พี่ๆ nursery บอกว่าให้เอามาด้วย
แล้วขึ้นไปฝากเค้าไว้ก่อนก็ได้ เค้าคิดถึงหนูกัน แต่แม่บอกว่าเด่วครบเดือนค่อยพาไปให้ดูนะคะ
แม่เปิดแผลแล้ว แผลสวยดี คุณหมอปภากรบอกว่าให้แม่ให้หนูดูดนมนะไม่งั้นน้ำนมแม่จะหมดไปภายใน 1 เดือน แม่ละเครียดเลยที่หนูไม่ยอมดูดนมจากแม่

วันที่ 10 มิ.ย วันอาทิตย์
วันนี้เราจะกลับไปอยู่บ้านเราที่กบินทร์กันนะลูกนะ เรากะว่าจะออกกันช่วงสาย ๆ หน่อย แต่กลายเป็นบ่าย ๆ ซะงั้นเพราะยายปุ้มขึ้นไปซื้อของ
ที่โลตัสอีกสักนิด เตรียมของเพื่อไปเปิดร้านขายของกันต่อ เพราะหยุดขายมานานเพราะแม่มาคลอดลูก
ยายศรี ตาหนุ่ย และพี่ฟลุ๊คก็มาส่งหนูด้วย
วันนี้เรามีนัดกับป้าอามีนะและลุงเหมียว กินข้าวเย็นกัน เราตีรถยาวมากบินทร์กันเลยเพราะแวะที่อื่นคงไม่ได้แน่ แม่อุ้มหนูมาตลอดทางเลย
หนูก็หลับสนิทดีจัง ถึงบ้านแล้ว ร้อนมากกกกเลยต้องรีบเปิดแอร์กันยกใหญ่เพราะนั่งรถมาแอร์เย็นๆ เด่วมาเจอร้อนแล้วหนูจะไม่สบาย
หนูโยเยนิดหน่อย แม่คิดว่าอาจเป็นเพราะเปลี่ยนที่ และนั่งรถมานานตั้งเกือบ 3 ชั่งโมง มันโยกเยก หนูไม่ตื่นแต่ก็อาจรู้สึกได้




 

Create Date : 19 มิถุนายน 2550
2 comments
Last Update : 30 กันยายน 2551 21:07:03 น.
Counter : 525 Pageviews.

 

สู้ สู้ นะค่ะ คุณแม่มือใหม่ ใจเกินร้อย คุณลูกก้อน่ารักจังเลยค่ะ น้องกอบกาญ ชื่อเหมือนพี่กานต์เลย แต่พี่กานต์แปลว่าเป็นที่รักนะค่ะ .. ไม่ลองปรึกษาคุณหมอรึค่ะ ที่นอ้งกาญ ไม่ดูดนมนะค่ะ เมื่อกี้อ่าน blog ใครสักคนในนี้ บอกว่าการที่ลูกดูดนมเราไม่ใช่แค่เป็นภูมิคุ้มกันให้ลูก หรือทำให้ลูกแข็งแรงเท่านั้นนะค่ะ ยังทำให้คุณแม่แข็งแรงด้วยค่ะ ทำให้มดลูกเข้าอู่ไว ถึงยังไงก้อขอให้แข็งแรงทั้งคุณแม่และคุณลูกแล้วกันนะค่ะ อย่าเครียดนะค่ะ คุณแม่สู้ สู้

 

โดย: karnlaka 19 มิถุนายน 2550 18:08:32 น.  

 

ขอบคุณนะคะ
คุณหมอแนะนำให้พยายามค่ะ ซึ่งก็พยายามอยู่ค่ะ แต่ไม่ค่อยสำเร็จเท่าไหร่ แต่ยังไงก็ยังไม่ละความพยายามค่ะ

 

โดย: kittykay14 20 มิถุนายน 2550 13:48:42 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.