Neverending Story จินตนาการไม่รู้จบ................
Group Blog
 
 
พฤษภาคม 2549
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
24 พฤษภาคม 2549
 
All Blogs
 

ชีวิตเพื่อชีวิตที่ริมน้ำแม่กลอง







ที่เรือนริมชล ริมฝั่งแม่น้ำแม่กลอง
แม่น้ำสายหนึ่งที่หล่อเลี้ยงชีวิตผู้คนมากมายสองข้างฝั่งลำน้ำนี้
น้ำในแม่น้ำยังคงใสไหลริน เป็นระลอกพริ้วด้วยแรงลมพัดผ่าน
แดดบ่ายทอดแสงต้องผิวน้ำเป็นประกายพราวพร่าง
ดุจแสงของเพชรน้ำงาม
ยามที่ทอดสายตามองผ่านสายน้ำนั้น
ก็บังเกิดความสงบ เยือกเย็น ขึ้นในจิตใจอย่าง ประหลาด
หัวสมองโล่งโปร่งราวกับชามเปล่า
เหมือนดังโลกแห่งความวุ่นวายจมหายไปกับสายน้ำ
คงเหลือไว้แต่ความชุ่มฉ่ำเย็นในหัวใจเท่านั้น







เรือพายเล็ก ๆ ที่มองเห็น พายทวนกระแสน้ำขึ้นมา
สวนกับกอสวะ ที่ไหลลอยตามน้ำลงไป
ก่อให้เกิดความคิดว่า
เมื่อใดหากคนเราปล่อยตัวปล่อยใจ ให้กระแสของกิเลสพาไป
ไม่รู้จักที่จะฝืนใจ ฝืนความคิด ให้สวนทางบ้าง
ก็คงไม่ต่างอะไรกับกอสวะที่ไร้ค่า ล่องลอยไปตามกระแสน้ำ
สุดแต่น้ำและลมจะพัดพาไปทิศทางไหน
และในที่สุดก็กลายเป็นขยะลอยรกแม่น้ำเช่นที่เห็นนี้
ตรงข้ามกับเรือน้อยที่คนพายต้องค่อย ๆพายทวนน้ำขึ้นมา
มุ่งไปสู่เป้าหมายและทิศทางที่หวังไว้
แม้ว่าจะต้องฝ่ากระแสลม และกระแสน้ำที่คอยแต่จะพัดให้ไหลลอยไป
แต่ก็ยังมีแรงที่จะฝืนคลื่นลมเหล่านั้นไปได้
ไม่ยอมตกเป็นทาสของกิเลสที่คอยจะฉุดรั้งให้ลอยลงต่ำไปทุกที ๆ
และก็คงมีหวังว่าวันหนึ่งข้างหน้า
จะได้ถึงปลายทางสมปรารถนาแน่นอน







เรือพายลำนั้น มาลอยลำอยู่ใกล้ๆ
มองเห็นอุปกรณ์ต่างๆ สำหรับตกกุ้งแม่น้ำ
ที่ประกอบด้วยไม้ด้ามยาวสักวาหนึ่ง4-5 อัน
ปลายข้างหนึ่งผูกเอ็นใส ๆและผูกเบ็ดที่ทำด้วยเข็มเย็บผ้า
เกี่ยวเหยื่อสำหรับตกกุ้ง
มีไม้ไผ่ด้ามยาวไว้สำหรับถ่อเรือ
หรือปักเป็นหลักให้เรือลอยอยู่กับที่เวลาจอดเรือตกกุ้งริมตลิ่ง
ข้างเรือมีข้องสำหรับใส่กุ้ง ทำด้วยพลาสติคสีฟ้า
ที่ประยุกต์มาจากการใช้ข้องไม้ไผ่แต่ดั้งเดิม
ดูแปลกตาไปจากที่เคยเป็น
คนตกกุ้งจัดแจงหย่อนเบ็ดสี่ห้าอันลงน้ำ
รูดทุ่นให้ไปเกือบสุดปลาย แล้วก็นั่งคอยให้กุ้งกินเหยื่อ
ไม่ต่างอะไรจากชีวิตคนที่หลงตกเป็นเหยื่อของคนด้วยกัน
คนโกงที่เอาเหยื่อมาล่อคนซื่อให้ติดเบ็ด
แล้วคนซื่อก็ต้องกลายเป็นอาหารอันโอชะในเวลาต่อมา
เหมือนคนที่กำลังตกกุ้งอยู่นี่ละ
แต่ถ้าหากคนเรามีสติ ไม่ประมาท และรู้เท่าทัน
ก็จะไม่หลงตกไปเป็นเหยื่อด้วยของล่อของใครที่เอามาล่อ
และสามารถเอาตัวรอดให้พ้นภัยไปได้







ฉันร้องตะโกนถามคนในเรือว่า
วันนี้ตกกุ้งได้เท่าไหร่แล้ว
เขาบอกว่า ได้สองสามตัวแล้ว
ถ้าได้ซักกิโล ก็คงจะเลิก แล้วกลับบ้าน
ฉันถามว่าทำไม เขาบอกว่า พอแล้ว แบ่งให้คนอื่นมั่ง
อืมม…คุณธรรมของคนตกกุ้ง ความพอเพียง
ที่มองเห็นในตัวคนตกกุ้ง
แม้สิ่งที่เขาทำจะเป็นปาณาติบาต
แต่ก็คือการทำแค่เพียงเพื่อเลี้ยงชีวิต
ไม่ใช่เพื่อกอบโกย เอาให้ได้มากเข้าไว้
เหมือนคนบางคนที่ไม่รู้จักพอ
ไม่ว่าจะมีมากแค่ไหนก็ตาม







ความรู้จักที่จะแบ่งปันให้คนอื่น
ทั้งๆ ที่แม่น้ำก็กว้างใหญ่ ใครจะไปตกกุ้งตรงไหนก็ได้
แต่คำพูดนั้นมันมีความหมายลึกซึ้งมากมายให้คิด
ชีวิตของกุ้งที่เลี้ยงชีวิตของเขา กับกิจกรรมที่เขาทำ
เพื่อเลี้ยงชีวิตตัวเองและเลี้ยงครอบครัวแค่ความจำเป็น
ที่รู้จักพอเพียง รู้จักแบ่งปัน
มันเป็นคุณค่าของชีวิตที่เลี้ยงชีวิต
และเป็นคุณค่าแห่งความรู้จักพอ ในจิตใจของคน
ที่หาได้ยากในปัจจุบันนี้เลยทีเดียว














 

Create Date : 24 พฤษภาคม 2549
0 comments
Last Update : 2 สิงหาคม 2553 23:24:16 น.
Counter : 3846 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


vistapa
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]











ปีใหม่นี้ไม่มีของขวัญมาให้
มีก็แต่หัวใจดวงนี้
มามอบให้แด่เพื่อน..ที่แสนดี
ด้วยรักและหวังดีอย่างจริงใจ


ให้ร่ำรวยสวยฉลาดสมปรารถนา
ให้ชีวิตมีคุณค่าดังฝันใฝ่
ให้พ้นทุกข์พ้นโศกไร้โรคภัย
ตั้งแต่นี้ตลอดไปทุกท่านเทอญ...




Friends' blogs
[Add vistapa's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.