หลังจากวางสายจากคลอเดียไรอัลก็ขับรถพาพลอยธารากับเมเปิ้ลไปว่ายน้ำที่สโมสรในช่วงบ่าย วันนี้ชายหนุ่มไม่มีคุยงานกับลูกค้า ปกติวันไหนที่ไม่มีนัดคุยกับลูกค้าเขาก็มักจะไปสนุกสนานอยู่กับสาวๆ หากทว่าตั้งแต่เอาชีวิตเข้ามาเกี่ยวพันกับแม่เปรี้ยวปรี้ดพลอยธาราแล้วกิจวัตรประจำวันของเขาก็เปลี่ยนไป

วันไหนที่เลิกงานเร็วก็แวะไปรับอีกฝ่ายที่โรงแรม รู้สึกว่าตอนนี้หายใจเข้าก็เป็นเชรีของเขา หายใจออก ก็แม่เปรี้ยวปรี๊ดสุดเซ็กซี่ ไรอัลแทบลืมเลือนผู้หญิงคนอื่นไปหมดเลย ตอนนี้ผู้หญิงสองคนที่อยู่ในความคิดของชายหนุ่มก็คือ น้าสาวกับเมเปิ้ลแม่หนูน้อยกองเชียร์ที่แสนน่ารัก ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรก็มักจะช่วยเป็นแกนหนุนให้ตลอด ดังนั้นเขาจึงมีขนมและของเล่นมาให้อีกฝ่ายอยู่บ่อยๆ

หลังจากที่ไรอัลเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำแล้วเขาก็ยืนรอสามสาวที่เข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าทางด้านนอก กระทั่งทั้งหมดเดินออกมาซึ่งพลอยธาราสวมเสื้อคลุมสีขาวผูกเอวไว้ ส่วนเมเปิ้ลก็เป็นชุดว่ายน้ำแบบเต็มตัว หญิงสาวทำหน้าตาประหลาดใจเมื่อเห็นชายหนุ่มทางด้านนอกซึ่งเขาสวมเสื้อคลุมแต่อวดแผ่นอกกว้างให้เห็นอย่างรำไร

พลอยทำให้เธอคิดถึงยามที่ตนเองตื่นขึ้นมาในเช้าอีกวันและเขาก็ไม่ได้สวมเสื้อทำให้เธอแอบดูร่างแกร่งในยามหลับได้อย่างเต็มที่ จนคิดไม่ได้ว่าคงจะมีผู้หญิงหลงเสน่ห์เขามากเป็นแน่ ไรอัลถอดเสื้อคลุมออกจากร่างกำยำทำเอาสาวๆ ที่กำลังว่ายน้ำมองกันเป็นทิวแถว พลางส่งสายตาวิบวับให้อีกฝ่ายด้วยพร้อมกับรอยยิ้มแสนหวาน ซึ่งไรอัลก็ดูจะภูมิใจในเรือนร่างของตนเองอย่างมาก

“สุดหล่อลงมาเล่นน้ำด้วยกันสิคะ”
พลอยธาราได้ยินแล้วรู้สึกไม่ค่อยพอใจ ฉันยืนอยู่หัวโด่อยู่ตรงนี้ยังกล้าชวนแบบไม่เกรงใจกันเลยนะ นัยน์ตาแสดงความไม่ชื่นชอบออกมา ใบหน้านวลเปลี่ยนเป็นบึ้งตึงด้วย เมื่อเห็นเขาส่งยิ้มโปรยเสน่ห์ให้ผู้หญิงที่อยู่ในสระว่ายน้ำ พลอยธารารีบเดินไปบอกกับเขาทันที

“นี่คุณเล่นส่งยิ้มให้ผู้หญิงคนอื่นเดี๋ยวลูกค้าหื่นฉันก็ไม่เชื่อกันพอดีว่าคุณเป็นสามีฉันน่ะ ฉันอยากให้เรื่องบ้าๆ นี่มันจบลงเร็วๆ นะ” ยกเหตุผลปัญหาที่เกิดขึ้นมาอ้างกับเขา

“ลูกค้าหื่น มะ..เอ่อ จริงด้วยสิ ผมลืมตัวน่ะเชรีขอโทษที” นั่นเพราะว่าเขานึกได้ว่าตนเองจัดการกับลูกค้าหื่นของเธอไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วก็เลยลืมตัว เมื่อครู่เกือบเผลอหลุดความจริงให้เธอรู้เสียแล้ว

“แด้ดคะ มัมคะ เมเปิ้ลไปว่ายน้ำกับพี่แก้มนะคะ”

พลอยธารารู้สึกชื่นชอบที่หลานสาวพูดประกาศได้ถูกจังหวะว่าอีกฝ่ายมีครอบครัวแล้ว ซึ่งเป็นความรู้สึกของเธอที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน นั่นเพราะปกติหญิงสาวมีแต่จะคอยทำตัวห่างๆ อีกฝ่าย แต่ในระยะหลังต้องใกล้ชิดกันมากก็เลยทำให้เธอเริ่มชินกับการที่เขาเล่นเป็นสามีสมอ้างจนบางทีก็ลืมไปว่านี่คือเรื่องที่อุปโลกน์ขึ้นมาเอง

แต่คล้ายเธอมีครอบครัวที่อบอุ่นจริงๆ ก็ในเมื่อเขาเล่นจริงทุกฉาก ไม่ว่าจะเป็นกอด หรือว่าจูบ แบบไม่ต้องใช้มุมกล้องช่วยเลย

“อุ๊ยมีเมียกับลูกแล้วเสียดายจัง แต่ถ้าต้องการเพื่อนคุยก็บอกนะคะ” ผู้หญิงอีกคนก็เอ่ยไม่ต่างกันเลย

“ใช่ค่ะ ว่างสำหรับคนหล่อที่เมียเผลอเสมอค่ะ”

“หน้าไม่อายเลยผู้หญิงสมัยนี้รู้ว่าเขามีสามีแล้วก็ยังจะอ่อยอีกน่ะ” เรียวปากนุ่มเม้มแน่นเข้าหากันด้วยขณะเอ่ยประโยคนี้ด้วยอารมณ์เข่นเขี้ยว

“ที่รักคะเราไปว่ายน้ำกันเถอะค่ะ”

เธอบอกพร้อมกับถอดเสื้อคลุมที่อยู่บนร่างออกไปเผยให้เห็นผิวสีน้ำผึ้งนวลเนียนและหุ่นอันอวบอิ่มโดยเฉพาะทรวงอกสล้างที่เกินตัวเจ้าของ เรียกสายตาของผู้ชายในสระได้เป็นอย่างดี จนเขาแทบอยากจะเอาเสื้อคลุมใส่กลับให้เธอดังเดิม เพราะไม่อยากให้ผู้ชายเหล่านั้นได้มาเห็นเรือนร่างนวลเนียนอันเซ็กซี่เหมือนกับตนเอง

หญิงสาวควงแขนเขาลงไปยังสระใหญ่คล้ายไม่อยากให้ผู้หญิงสองคนได้มองเรือนกายแกร่งมากด้วยความหวงแหน ไรอัลเห็นท่าทางที่อีกฝ่ายประกาศสิทธิ์ก็ยิ้มอย่างชอบใจเห็นไหมว่าถ้าเขาบอกให้รู้เรื่องลูกค้าของเธอ อีกฝ่ายคงไม่กลัวแผนที่หลอกว่าเป็นสามีภรรยาแตกหรอก แต่นี่เพราะไม่รู้เธอก็เลยต้องพยายามทำให้เป็นความลับต่อไป

“รู้ไหมว่าเมื่อกี้น่ะถ้าผมไม่คิดว่าเป็นการเล่นละครผมคิดว่าคุณหึงผมจริงๆ นะเมียจ๋า”

โดยมือใหญ่ก็กอดร่างนวลอย่างใกล้ชิดและก้มวงหน้าคมลงไปหาใบหน้าเรียวด้วยโดยอยู่ห่างกันไม่มาก นั่นจึงทำให้หญิงสาวรับรู้ว่าที่ตนเองทำท่ากระฟัดกระเฟียดไม่ชอบที่มีผู้หญิงมาหว่านเสน่ห์ใส่ และเขาหันไปโปรยเสน่ห์ตอบเป็นเพราะอะไรก่อนจะตอบกับตัวเองในใจ

‘นี่เราหึงเขาอย่างนั้นเหรอ บ้าที่สุดเลย’ เป็นสิ่งที่ไม่คาดคิดมาก่อนก็เธอน่ะเย็นชากับเรื่องความรักมาเกือบสองปีแล้วน่ะ ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ไปได้กันแต่จะให้บอกเขาเหรอว่าเป็นอย่างนั้นฝันไปเถอะ

“มันเป็นการเล่นละครต่างหากล่ะ ไม่รู้ว่าเมื่อไรเรื่องนี้จะจบฉันจะได้เลิกเล่นละครสักที ฉันไปว่ายน้ำดีกว่า” โดยพลอยธารารีบว่ายน้ำออกไปทันทีขืนอยู่ตรงนั้นเดี๋ยวเขาจับได้ว่าตนเองหึงเขา

ไรอัลเสียความมั่นใจอย่างมากนั่นเพราะปกติมักจะทำให้ผู้หญิงใจอ่อนได้ง่ายดายแต่สำหรับผู้หญิงที่อยู่ในอ้อมแขนเธอช่างเป็นคนที่ใจแข็งเสียจริง เดี๋ยวโมโหก็จับปล้ำให้สิ้นเรื่องสิ้นราวซะหรอก จะได้ไม่ต้องมาเล่นบทใจแข็งอีกเพราะตนเองมีวิธีทำให้เธอใจอ่อน

ครั้นว่ายกลับมาเธอก็กวาดตามองหาสามีสมอ้างของตนเองกลับไม่เห็นร่างแกร่งอยู่ในสระว่ายน้ำจึงทำท่าสงสัย ก่อนจะมองไปยังกลุ่มแม่สาวสองคนที่หว่านเสน่ห์ใส่เขาเมื่อครู่นี้ พบว่าหายไปหนึ่งคนก็ทำสีหน้านึกอย่างคาดการณ์

“หรือว่าจะแอบไปสนิทสนมกับผู้หญิงพวกนั้นกัน”

ตอนนี้สิ่งที่พลอยธารานึกถึงไม่ได้มีแค่เรื่องงานกับครอบครัวแล้วแต่มีเรื่องของชายหนุ่มอีกคนด้วย เธอเตรียมที่จะว่ายไปยังบันไดเพื่อจะไปตามหาเขาว่าอยู่กับผู้หญิงอีกคนรึเปล่า แต่ในช่วงเวลานั้นก็พลันต้องจมลงไปในน้ำเธอรู้สึกตกใจก่อนที่มือเรียวจะทุบไปยังร่างแกร่ง ครั้นพอเธอถีบตัวเองขึ้นมาได้ก็ถามเขาอย่างโมโห

“นี่คุณแกล้งฉันอย่างนั้นเหรอ บ้าที่สุดเลย”

มือเรียวทุบไปยังแผ่นอกกว้างติดต่อกัน ไรอัลจึงรวบมือของเธอไว้แน่นทั้งสองมือก่อนจะดึงกายนุ่มเข้ามาชิดร่างกำยำโดยแผ่นอกกว้างบดเบียดกับทรวงอกนุ่มที่คล้ายว่าไม่อยากให้มีเนื้อผ้ามากางกั้นระหว่างร่างของตนเองเลยให้ตายเถอะ
ใช่เพียงเท่านั้นความรุมร้อนที่อยู่ในชุดกางเกงว่ายน้ำก็เสียดสีกับร่างนุ่มอย่างแนบชิดเช่นกันพลางบอกด้วยน้ำเสียงออดอ้อน

“ผมเจ็บนะเมียจ๋าทุบไม่หยุดเลย”

“ก็ใครใช้ให้คุณมาแกล้งฉันล่ะ นี่คุณอยู่ในน้ำอย่างนั้นเหรอ ปล่อยให้ฉันตามหาซะทั่ว”

เธอบอกด้วยน้ำเสียงแง่งอน ซึ่งไม่มีหรอกที่หญิงสาวจะทำท่าเช่นนี้กับเขา โดยที่พลอยธาราไม่รู้เลยว่าตอนนี้อารมณ์ของตนเองมันเหมือนไฟที่เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวเย็นตลอดเมื่อเกี่ยวกับผู้ชายเบื้องหน้า เพียงเห็นว่ามีผู้หญิงมาให้ความสนใจเขา รู้สึกโล่งอกที่เขาไม่ได้ไปแอบคุยกับผู้หญิงอีกคนสองต่อสอง

ขณะที่วงหน้านวลก็ใกล้ชิดกับใบหน้าคมซึ่งเธอก็ถอนหายใจหอบจากการว่ายน้ำ ส่วนไรอัลก็ถอนหายใจหอบเช่นกัน

นั่นเพราะอยากที่จะครอบครองกายนุ่มมากยิ่งนัก…

เสียงลมหายใจของทั้งสองแข่งกันประสานด้วยความเหนื่อยจากการว่ายน้ำเมื่อครู่นี้ พร้อมกับที่นัยน์ตากลมของเธอก็สบประสานกับดวงตาคมที่แสดงความวาวหวานและเร่าร้อนอย่างมาก ทำให้พลอยธารารู้สึกเขินจนไม่อาจที่จะกล้ามองตาเขาได้ด้วยความมั่นใจเหมือนทุกคราว

รู้สึกอบอุ่นกับอ้อมแขนแกร่งที่กักร่างนวลไว้อย่างแนบชิดจนเธอแทบไม่อยากให้เขายกมือลงจากร่างของตนเองเลย ดูเหมือนว่ายามนี้ต้นไม้ที่เหี่ยวเฉามาหลายปีเริ่มที่จะผลัดใบใหม่เปลี่ยนเป็นสีสดใส ใบไม้ที่แห้งก็ปลิวหล่นจากต้นไม้ลงไปสู่พื้นก่อนจะโดนลมพัดให้ลอยหายไปจึงเหลือไว้แต่ใบใหม่ที่เติบโตแทน

ทรวงนุ่มรับรู้ได้ถึงเสียงหัวใจที่เต้นแรงของตนเองใช่เพียงเท่านั้นยังรับรู้ได้ถึงเสียงหัวใจของเขาที่เบียดชิดกับหน้าอกอิ่มด้วย ซึ่งไรอัลก็ได้ยินเสียงหัวใจที่แข่งกันเต้นระส่ำไม่หยุด ไรอัลขยับวงหน้าคมเข้ามาหาเธอมากขึ้นซึ่งเธอก็ได้แต่ยืนนิ่งเฉยก่อนจะรับรู้ได้ถึงริมฝีปากร้อนที่ประกบกับปากของตนเองพร้อมกับที่เขาดึงร่างนวลลงไปในน้ำ

โดยจูบเธอด้วยความเร่าร้อนภายในสระซึ่งมีผู้คนอยู่บางส่วนแต่ในเวลาดังกล่าวราวกับว่าสระนั้นมีเพียงแค่เธอกับเขาสองคนเท่านั้น

++++++++++++++++++++
ชอบคู่สองจริงๆ เลย กัดกันได้กัดกันดี 555 ไม่ได้เขียนแนวคู่กัดนานละ เลยเอามาเล่นเป็นคู่รองแทน
ส่วนคู่แรกนางเอกเริ่มหวั่นไหวแล้ว วิ้ว ดีใจกะพระเอกด้วยที่ทำสำเร็จ

สงสัยภรรยารักสายลับข้าวจะปั่นไม่จบแน่ๆ เลยค่ะ เพราะว่าตอนนี้อารมณ์ไม่คงที่ ชอบมาตอนข้าวเร่งงานตลอด แถมเรื่องบ้านก็วุ่นวาย มันเลยไม่มีสมาธิปั่นนิยายเลยค่ะ ถ้าปั่นทันข้าวก็จะออกนะคะถ้าไม่ทันคงออกเล่มเดียวนะคะทุกคน มันปวดท้องแล้วก็อารมณ์หงุดหงิดไปหมดเลยค่ะ แถมยังโดนดึงเน็ตอีก ทำงานไม่ค่อยได้ ข้าวถึงอยากซื้อบ้านเองมากกว่า ไม่อยากหาหอใหม่แล้วค่ะ ปวดหัว อีกสองตอนพระเอกจะได้แอ้มนางเอกแล้วค่ะ วู้

มีความสุขกับนิยายกันนะคะทุกคน บ้ายบายค่ะ
คุณ Napai นางเอกเริ่มหวั่นไหวแล้วค่ะ จูบกันบ่อยอย่างนี้ไม่หวั่นไหวได้ไงนะ จริงไหมคะ ^ ^ ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะคะ