Bloggang.com : albatross11 : ภาพวาดภาพที่ 18 ความหวัง

ภาพวาดภาพที่ 18 ความหวัง

ณ โรงพยาบาลบ้าแห่งหนึ่งชานเมืองฮันยาง ผอ. รพ. นาม วอนวอน พร้อมด้วยเลขาโคเดินตรวจเยี่ยมคนไข้ แผนกกลุ่มอาการฟั่นเฟือนเพ้อฝัน นางได้จ่ายยาพิษชนิดร้ายแรงให้กับคนไข้ทั้งกลุ่มนี้ไว้เมื่อสามวันก่อน

“อืม ลูกบล็อกแต่ละคนอาการสาหัสกันเลยทีเดียว” ผอ.พูดกับเลขาโค นางเปิดประตูแล้วมองเข้าไป บรรดาคนไข้นั่งนอนระเกะระกะอยู่ในห้องโถงใหญ่ของแผนก บ้างนอนเจ็บปวดส่งเสียงร้องครวญครางเบาๆ เหมือนเจ็บที่หัวใจ บ้างขดตัวอยู่ที่มุมห้องเลียแผล บ้างกุมหน้าอกคิดว่าตนเองโดนแทงที่หัวใจ บ้างมีอาการเหมือนคนเมาค้าง ที่อาการหนักที่สุดคือพวกที่ดูเหมือนไปเสียการพนันในวันปีใหม่มาจนโบนัสหมดเกลี้ยง และกลุ่มใหญ่ที่สุดคือ บรรดาคนไข้ที่มุงอยู่หน้าจอทีวี ดู ดีวีดี เรื่อง ซินยุนบก ที่คัดมาเฉพาะฉากที่มีผู้หญิงสองคน ดูกลับไปกลับมาหลายเดือนแล้วยังไม่เบื่อ

แต่ที่ทุกคนเหมือนกันหมดคือ ใบหน้ามีคราบน้ำตาแห้งติดเลอะเกรอะกรัง เสื้อผ้าหลุดรุ่ย และเงียบไม่มีแม้เสียงพูดคุย หาวเรอ หรือผายลมใดๆ

“ไม่น่าเชื่อนะท่านเลขาโคว่ายาพิษชนิดหนามยอกต้องเอาหนามบ่งที่ข้าสั่งจ่ายไปจะได้ผลรุนแรงเช่นนี้” นางถอนใจ ยิ่งมองก็ยิ่งสงสารบรรดาลูกบล็อก ช่างน่าเวทนานักลูกบล็อกของข้า

“เลขาโค ข้าคงต้องปรุงยาถอนพิษรสหอมหวาน เลอเลิศ ให้พวกเขาโดยด่วน” ผอ.หันไปบอกเลขาโคที่มีสีหน้าเศร้าสลดไม่แพ้บรรดาลูกบล็อกทั้งหลาย

“อ๊ะ นี่เจ้าก็แอบกินยาพิษที่ข้าปรุงขึ้นมาด้วยหรือนี่” ผอ.วอนวอนตะลึงเอ่ยขึ้นอย่างตกใจ เลขาโคเงยหน้าขึ้นมา น้ำตานางหยดแหมะ แหมะ

“โปรดอภัยให้ข้าด้วยเถอะ ยาพิษของท่านมีกลิ่นหอมยั่วยวนใจจนข้าอดไม่ได้ที่จะลิ้มลอง ในฐานะของเลขา ข้ารู้ตัวดีว่าได้ทำผิดไปแล้ว กรุณาปลดข้าออกจากตำแหน่งด้วยเถอะ” ผอ.วอนวอนขยับตัวเข้าไปใกล้เลขาโค จนใบหน้านางชิดติดกับใบหน้าเลขาโค แล้ว ผอ.ก็แลบลิ้นเลียน้ำตาให้เลขาจนแห้ง

“โปรดอย่าได้เศร้า อย่าได้มีน้ำตา และอย่าได้คิดลาออกอีกเลยนะ คนดีของข้า เพื่อเจ้าและเพื่อลูกบล็อกที่ข้ารักทั้งหลาย ข้าจำเป็นต้องปรุงยาถอนพิษรสเลอเลิศที่มีชื่อว่า ‘ความหวัง’ ขึ้นมาโดยด่วน เลขาโคตอนนี้มีท่าทางกึ่งพอใจกึ่งกระดากอาย

บรรดาผู้ที่อยู่แถวนั้น เมื่อเห็นสิ่งที่ ผอ.ทำกับเลขาโค ต่างออกอาการกันไปต่างๆ นาๆ ยามสา ยามควงกะ ยามเสพอักษร ต่างพากันอ้าปากค้างน้ำลายบูดไหลยืดลงมาที่คาง เฮวอนนี่ฝ่ายพิสูจน์อักษรประจำ รพ. ยืนทำตาเขียวปั้ดอยู่ไกลๆ เติมเต็มที่กำลังถือถาดอาหารเช้ามาเสริฟ ผอ. ทำถาดหล่นหกกระจายทั่วพื้น OKKที่ยืนกัดสตรอเบอรี่จิ้มวิปครีม หันมาทำหน้างงงวย OUI ที่เดินหิ้วสายน้ำเกลือผ่านมาได้แต่คิดในใจ “ท่านผอ ดำรงเพศใดกันแน่ ข้าได้บอกรักนางไปตั้งหลายครั้งแล้ว มิน่านางถึงไม่ตอบรับหรือปฎิเสธข้ากลับมา” OUI ได้แต่คร่ำครวญอยู่ในใจ

มีสามคนที่ไม่สนใจเหตุการณ์ที่เกิด คือ เกษตรศิลป์ที่ยืนจีบสาวอยู่ที่เคาท์เตอร์ประชาสัมพันธ์ มือถือผักที่ปลูกเองมาเป็นของกำนัลสาวเจ้า PPP ที่นั่งก้มหน้าก้มตาเปิดดิกมือเป็นระวิง และสุเกียงที่กำลังวุ่นวายเพราะจักรยานโดนล็อกล้อเนื่องจากจอดผิดที่ด้านหน้า รพ

ผอ. ที่กำลังหมกมุ่นครุ่นคิด ไม่ได้สนใจใคร เดินผ่านไปที่แผนกประชาสัมพันธ์อย่างเร่งร้อน พร้อมหยิบไมโครโฟนขึ้นมาประกาศ

“วันนี้ ณ เวลาพระอาทิตย์ตั้งตรงกับศีรษะ ขอให้คนไข้กลุ่มอาการเพ้อฝันที่เสพยาพิษเข้าไป ขอให้มารับยาถอนพิษที่ชื่อ ‘ ความหวัง‘ ได้ที่นี่ และหลังจากที่ได้รับยาถอนพิษไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว หากมีเรี่ยวแรงและอาการดีขึ้น ท่านใดที่ยังไม่เคยเข้าห้องรายงานตัว ขอให้ไปเข้ารายตัวโดยด่วน เพราะอีก ห้าวันให้หลังยาพิษในร่างกายพวกท่านจะถูกกำจัดจนหมดสิ้น

วันที่ 9 มกราคม ศกนี้ ข้าจะปิดห้องรายงานตัวและห้องส่งการบ้าน เพื่อเฟ้นหาลูกบล็อกที่บ้าได้สมบูรณ์แบบที่สุด และส่งของรางวัลให้

สำหรับผู้ที่ได้รับรางวัลได้โปรดกรุณาส่งที่อยู่มาที่อีเมล์ของ ผอ. วอนวอน ที่จะติดประกาศให้ทราบต่อไป

อ่า ลืม เกือบเสียลุคส์ ผอ. สวัสดีปีใหม่ค่ะลูกบล็อก

ปล. ผอ. กำลังลมปราณแตกซ่านเพราะพิธีกร SBS ขอไปดูให้ชื่นใจก่อนจะกลับมาอัพยาให้ลูกบล็อกนะคะ

***********************************************

สรรพนามที่ใช้เรียก ยุนบก เปลี่ยนเป็นนางนะคะในบทนี้

ซอยุน(ซินยุนบก)
ภาพวาดภาพที่ 18 – ความหวัง

“นางต้องไปทำอะไรให้พ่อค้าที่ไร้ศีลธรรมโกรธ”เสียงหนึ่งสอดแทรกเข้าไปในโสตประสาท
ยุนบก เสียงเรียบๆ ที่มีสำเนียงของความอบอุ่น เป็นเสียงที่เปี่ยมพลังเหมือนแว่วมาจากที่อันไกลแสนไกล ยุนบกพยายามที่จะลืมตา นางไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหนไม่รู้แม้กระทั่งว่าตัวเองตายไปแล้วหรือยังมีชีวิตอยู่

“ทำไมถึงมีเรื่องบังเอิญขนาดนี้ได้คะ อาจารย์ใหญ่ ดูเหมือนนางจะได้สติแล้ว” เป็นเสียงของหญิงชราใจดีกล่าว “ทำไมท่านจึงคิดว่าหญิงสาวคนนี้ได้รับบาดเจ็บสาหัส และมีพิษร้ายแทรกซึมไปทั่วร่างกาย เฮ้อ นางช่างน่าสงสารเสียนี่กระไร นางใส่เสื้อผ้าผู้ชายด้วย แปลกจริงๆ”

ในอาการครึ่งหลับครึ่งตื่น ยุนบกรู้สึกได้ถึงมือที่อ่อนโยนกำลังเอาผ้าเช็ดหน้าอุ่นเปียกมาเช็ดเหงื่อที่ใบหน้าของนาง

“ฮ่า ฮ่า ไม่เห็นจะแปลกตรงไหนเลย” ชายนิรนามหัวเราะ “ข้าเคยมีลูกศิษย์เป็นผู้หญิงที่ไปไหนมาไหนในชุดหมอซึ่งช่วยให้ทำงานได้สะดวกขึ้นเมื่อนางตามข้าออกไปเป็นลูกมือในการรักษานอกสถานที่ ฮ่าฮ่าผู้หญิงคนนี้ใส่เสื้อผ้าผู้ชาย นางก็ต้องมีเหตุผลที่ทำเช่นนี้ และคนทั่วไปตีค่าคนจากเสื้อผ้าที่สวมใส่ พวกเขาดูคนเพียงเปลือกนอกเท่านั้น

“อ่า อย่าบอกข้านะว่าหญิงชราคนนี้คือ เทพธิดาเหมิงโป๋ (ประเพณีจีนมีความเชื่อว่า หลังจากที่คนเราตายไปแล้ว เทพธิดาเหมิงโป๋จะเอาซุปถ้วยหนึ่งมาให้กินเพื่อให้ลืมเรื่องทุกอย่างในอดีต) ข้าต้องไม่ ข้าต้องไม่ดื่มซุปถ้วยนี้ ข้าต้องรอ ที่นี่ รอ รอ...” ความคิดของยุนบกกำลังตีกันยุ่งเหยิงปนเป นางยังพูดอู้อี้ต่อไป “ไม่ ข้าไม่อยากดื่ม ไม่ดื่ม ไม่ดื่ม ซุปถ้วยนี้” นางดิ้นรนขัดขืนด้วยกำลังทั้งหมดที่มี แต่เท่าที่ทำได้ก็เพียงส่ายหน้าเบาๆ นางยังลืมตาไม่ขึ้น

“อะไรกัน นางพูดอะไร นางไม่อยากดื่มซุปอะไร นางจะหายได้อย่างไรถ้าไม่ดื่มนี่” หญิงชราใจดีคิด แปลกใจในคำพูดของยุนบก

“ดูเหมือนว่านางยังได้สติไม่เต็มที่ มา ข้าจะฝังเข็มให้นางอีกชุดหนึ่ง”สัมผัสซ่าซ่านจากการฝังเข็ม กระจายไปทั่วร่าง ทั้งหน้าผาก หน้า แขน ยุนบกรู้สึกว่าสมองค่อยๆ ปลอดโปร่ง เริ่มได้สติอย่างช้าๆ นางพยายามจะลืมตาแต่หนังตายังหนักอึ้ง ดวงตาเริ่มเห็นแสงรำไร ค่อยๆ เปลี่ยนจากพร่ามัวเป็นชัดเจน

“อ่า ข้ามองเห็นอีกครั้ง ข้าว่าแล้ว ตายดีกว่ามีชีวิตอยู่ ดีจริงๆ” ใบหน้าที่แปลกตาเห็นได้ชัดเจนภายใต้แสงที่นุ่มเบา หญิงชราผมขาวนางหนึ่งนั่งอยู่ข้างยุนบก มือทั้งสองข้างจุ่มอยู่ในอ่างน้ำกำลังซักผ้าเช็ดหน้า “ไม่เคยคิดเลยว่าเทพธิดาเหมิงโป๋จะดูใจดีมีเมตตาอย่างนี้ คนที่อยู่บนโลกต่างพากันหวาดกลัวนาง ฮ่าฮ่า” ยุนบกยังไม่แน่ชัดว่าตัวเองอยู่ที่ใด ได้แต่จินตนาการไปเรื่อยๆ “อ่า ความตายเป็นอย่างนี้นี่เอง ดีจริง สบายกว่ามีชีวิตซะอีก”

“อะไรนี่ นางพูดอะไรอีกแล้ว อ่า นางยังได้สติไม่เต็มที่ เด็กคนนี้ป่วยหนักมาก

“จริงรึ ตายสบายกว่ามีชีวิตอยู่ ฮ่า ฮ่า”

ยุนบกหันมาทางที่มาของเสียงช้าๆ แล้วก็เห็นชายชราในชุดนักบวช กำลังก้มหน้าก้มตาจัดเรียงเข็มยาวๆ ที่ใช้ในการฝังเข็ม นางไม่เห็นหน้าเขาชัดเจน เห็นเพียงเคราสีเทาที่กระดกขึ้นลงเวลาที่เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่นสม่ำเสมอ

“ข้าเกรงว่าเด็กคนนี้น่าจะเผชิญปัญหาบางอย่างมาอย่างหนัก แต่นางมาหมดสติตรงหน้าประตูบ้านข้าพอดี มันจะต้องเป็นโชคชะตาของนางที่พานางมาพบท่าน อาจารย์ใหญ่ ฮ่าฮ่า ใช่แล้ว เด็กเอ๋ย สวรรค์ยังปราณีเจ้า” หญิงชรากล่าวด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่นและมีเมตตาขณะที่กำลังซักผ้าเช็ดหน้าแล้วก็วางลงบนหน้าผากยุนบก “อาจารย์ใหญ่ ข้าจะไปเอายาให้นางดื่มนะคะ” แล้วหญิงชราก็เดินออกไปจากห้องพร้อมอ่างน้ำ

“เจ้าน่าจะเจ็บปวดทรมานมาก แม้ว่าบาดแผลจะได้รับการรักษามาเป็นอย่างดีแต่เจ้าได้รับพิษมาได้อย่างไร โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นพิษชนิดไหน เจ้าไปมีเรื่องกับพ่อค้าประเภทไหนมากันแน่” นักบวชชราถาม

“อ่า ข้า..ข้า” ตอนนี้เองที่ยุนบกตระหนักแล้วว่านางยังมีชีวิตอยู่ แต่ก็ยังสับสน นางขมวดคิ้วย่นพยายามทบทวนเหตุการณ์ นางหันมองขึ้นไปที่เพดานบ้านอย่างรวดเร็ว ภาพเรื่องราวต่างๆ แวบขึ้นมาตรงหน้า “ฮยาง ฮยางของข้า” ความทรงจำพุ่งทะยานไปสู่เหตุการณ์เมื่อบ่ายที่นางต้องจากจองฮยาง นางผุดตัวลุกขึ้นนั่ง การเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วไปกระชากบาดแผล “อ๊าก!!!” เหมือนหน้าอกถูกแทงอีกครั้ง นางตัวงอเพราะความเจ็บที่มาเยือนแบบไม่ทันได้ตั้งตัว

“แม้ว่าเจ้าจะดีขึ้นมากแล้ว แต่ก็ยังมีแผลที่เจ้าต้องระวัง” นักบวชชรากล่าว ยุนบกลูบแผลเบาๆ ดันตัวเองขึ้น แล้วมองไปรอบๆ

“ท่านรู้ได้อย่างไรว่าข้าไปมีเรื่องกับพ่อค้ามา ท่านเป็นคนช่วยชีวิตข้ารึ” ยุนบกยิ้มบางๆ เมื่อ เริ่มกล้าพูดออกมา

“บังเอิญข้าเพิ่งไปพบยาพิษชนิดเดียวกับที่อยู่ในร่างกายเจ้า เมื่อไม่นานมานี้เอง นั่นทำให้ข้ารู้ว่ายาพิษชนิดนี้พ่อค้าไร้ศีลธรรมหลายคนซื้อจากเมืองจีนมาใช้” นักบวชชราวางอุปกรณ์การรักษาลง มองมาที่ยุนบกพลางเล่าช้าๆ

“โอ้ ทำไมพ่อค้าเหล่านั้นถึงได้นำมายาพิษกลับมาล่ะ” ยุนบกมองนักบวชชราด้วยความอยากรู้ ชายชราผู้นี้มีรัศมีจากพลังลึกลับ เขาอบอุ่นราวแสงอาทิตย์ สามารถทำให้คนร้อนรุ่มเยือกเย็นลงได้ และรู้สึกสบายใจเมื่อได้อยู่ข้างเขา

“อ่า การกระทำของพวกเขาอธิบายง่ายๆ ด้วยคำว่า “ผลประโยชน์” นักบวชชราถอนหายใจ

“ยังไงก็ต้องขอขอบพระคุณอาจารย์ใหญ่ที่ทำให้หลานชายข้ายังมีชีวิตอยู่ นอกจากนี้ เฮ้อ สาวน้อย นี่คงเป็นโชคของเจ้าที่ได้มาพบกับอาจารย์ใหญ่” หญิงชราเดินเข้ามาพร้อมกับถ้วยใส่ยา

“หลานชายข้ากินถั่วดำซึ่งเป็นอาหารสัตว์ที่พ่อค้านำมาขายให้คนกิน เขากลายเป็นคนสุขภาพอ่อนแอ และอาเจียนออกมาเป็นเลือดไม่หยุด หมอทุกคนไม่สามารถบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา และต่างบอกว่าสวรรค์ต้องการตัวเขา

และเมื่อครอบครัวเราเตรียมพร้อมจะทำงานศพให้เขา อาจารย์ใหญ่บังเอิญผ่านมาขออาศัยพักค้างคืนที่นี่ เมื่อเขาได้รู้เรื่องที่เกิดขึ้น เขาพูดว่า เขาไม่อยากเชื่อเลยว่ามีเรื่องราวเหลวไหลอย่างนี้แล้วเขาก็ทำการรักษาอาการหลานชายข้าถึงสามวันเต็มๆ เพื่อช่วยชีวิตเขา คนในครอบครัวของเราต่างซาบซึ้งในบุญคุณของเขา สำหรับพวกเราเขาเปรียบเสมือนพระพุทธเจ้าที่ยังมีชีวิตอยู่” หญิงชรานั่งลง

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า เรื่องเล่าเกี่ยวกับปีศาจและพระเจ้าล้วนเหลวไหลทั้งเพ สรรพสิ่งที่เกิดขึ้นในโลกนี้ล้วนมาจากน้ำมือมนุษย์ บรรดาพ่อค้าที่นำถั่วดำมีพิษมาขายถูกๆ ก็จะทำค้าขายได้ไม่นาน เขาจะต้องไปเป็นพ่อค้าขายสัตว์ในไม่ช้า” นักบวชชรากล่าวยิ้มๆ

“โอ้ เป็นเช่นนี้นี่เอง บรรดาพ่อค้าที่ไร้ศีลธรรม ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมท่านจึงล่วงรู้ว่าข้าต้องไปมีเรื่องกับพวกพ่อค้า แล้วก็ถูกวางยาพิษ ขอบคุณ ขอบพระคุณท่านจริงๆ ที่ได้ช่วยชีวิตข้าไว้” ยุนบกเข้าใจเรื่องราวทั้งหมดทันทีที่ได้ฟังเรื่องราวจากหญิงชรา

“อย่าได้ขอบคุณข้าเลย ข้าทำได้แค่ช่วยเจ้าตอนนี้เท่านี้ แต่ข้าไม่สามารถช่วยเจ้าได้สำหรับชีวิตที่เหลือ” นักบวชชรากล่าวเนิบช้า

“อะไรนะ ท่านหมายความว่า....” ยุนบกที่เพิ่งดีอกดีใจที่ได้มีชีวิตอีกครั้งหนึ่ง หัวใจหล่นวูบเมื่อได้ยินพระชรากล่าว

“เมื่อเจ้ามาถึงมือข้า ยาพิษได้เข้าไปทำลายปอดและอวัยวะสำคัญส่วนอื่นไปแล้ว เจ้ามาพบข้าสายเกินไป แม้ว่าข้าจะสามารถรักษาดวงตาทั้งสองข้างของเจ้าได้ แต่ข้าไม่สามารถช่วยชีวิตเจ้าได้” ชายชราบอกยุนบกอย่างนุ่มนวลขณะมองดูนาง

“ท่านทำอย่างนี้ได้อย่างไร ข้าเพิ่งจะผ่านพ้นช่วงเวลาที่แสนเจ็บปวดทรมานมาได้ ถ้าเป็นเช่นนั้น ท่านมาช่วยข้าไว้ทำไม จะไม่ดีกว่ารึถ้าท่านไม่ช่วยข้า ไม่ บางที ข้าต้องรู้สึกดีกว่านี้มากถ้าท่านไม่ช่วยข้า” อารมณ์ของยุนบกหล่นฮวบไปสู่จุดต่ำสุด นางกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่ผิดหวังและเสียใจ

“เจ้าอยากจะตายเร็วๆ รึ อย่าบอกข้านะว่าเจ้าไม่มีสิ่งใดในโลกนี้ที่จะทำให้เจ้าอยากมีชีวิตอยู่ต่อไป” พระชราถามอย่างแปลกใจ

“มีสิ มีแน่นอน” ยุนบกตอบอย่างหนักแน่น แต่วินาทีต่อมาดวงตาของนางเปล่งประกายความเศร้าออกมา นางเอ่ยออกมาเบาๆ “มันก็แค่นั้นเอง อ่า สิ่งที่ข้ายึดเอาไว้ บางทีอาจจะเป็นสิ่งที่ข้าไม่ควรพยายามยึดเอาไว้ตั้งแต่แรก ข้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะทำให้ใครมีความสุขได้ ยิ่งในสภาพตอนนี้ด้วยแล้ว ถ้าเรามาพบกันอีก ข้าก็อยู่ได้อีกไม่นาน แล้วข้าจะไปให้คำมั่นสัญญาถึงอนาคตได้อย่างไร มันก็แค่การได้จากกันอย่างเจ็บปวดอีกครั้งเท่านั้น ดังนั้นข้าหวังเพียงจะได้จากโลกนี้ไปเร็วๆ ไม่อยากมีความปรารถนาใดอีก ข้าเกรงว่าทั้งหมดคือชะตาที่ฟ้ากำหนดมาให้ข้าเป็นเช่นนี้ตั้งแต่ต้น

“ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นบนโลกนี้ ยากที่จะแยกแยะว่าควรทำอะไร ไม่ควรทำอะไร มีโชคหรือไม่มีโชค ฮ่า ฮ่า เหมือนน้ำที่เราดื่ม มีเวลาเย็น มีเวลาอุ่น แล้วจะเป็นอย่างที่เจ้าพูดมาได้อย่างไร ชะตาคือสิ่งที่สวรรค์เป็นผู้กำหนด” พระชราพูดยิ้มๆ และกล่าวช้าๆต่อไป “ถ้าข้าเป็นเจ้า แม้จะเหลือเวลาเล็กน้อยที่จะได้อยู่ร่วมกัน ข้าก็จะไม่ปล่อยมันทิ้งไป”

“อ่า ท่านไม่ได้เป็นข้านี่ ถ้าหาความสุขไม่ได้ในอนาคต แล้วจะมีความสุขได้อย่างไร เวลาสั้นๆที่ได้อยู่ร่วมกัน ยิ่งทำให้เวลาที่ต้องจากกันเจ็บปวดมากขึ้นไปอีก” ยุนบกตอบกลับพร้อมรอยยิ้มที่ขมขื่น

พระชราเอามือลูบเคราขึ้นลงตกอยู่ในภวังค์ความคิด เขาไม่ตอบใดๆ

“ท่านพูดใช่ไม๊ว่าท่านช่วยข้าได้เฉพาะตอนนี้ แต่ไม่อาจช่วยชีวิตที่เหลือของข้าได้

“ใช่ พิษได้เข้าไปสู่ปอดและอวัยวะสำคัญของเจ้าแล้ว ข้าไม่แน่ใจว่าเมื่อไรพิษยาจะเข้าทำร้ายเจ้าเฉียบพลัน และทำให้เจ้าตายในทันที” เขาครุ่นคิด

ในเวลานั้น ภายในบ้านเงียบมาก มีเพียงเสียงประทุจากตะเกียงน้ำมัน พระชรามองหน้ายุนบกใกล้ๆ ขณะที่ใช้นิ้วลูบเคราไม่เอื้อนเอ่ยสิ่งใดออกมา ยุนบกกับหญิงชราต่างก็นั่งมองเขาอย่างอยากรู้ “ฟลั่บ ฟลั่บ” ผีเสื้อราตรีตัวหนึ่งไม่รู้บินมาจากไหน บินตรงไปที่ตะเกียงน้ำมัน “พลั่ก” นักบวชชราเอื้อมมือมาจับกำไว้อย่างรวดเร็ว

“เจ้าคิดว่ามันยังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว” นักบวชถามยุนบกที่กำลังขมวดคิ้ว พยายามคิดว่าเขาหมายถึงอะไรขณะที่หญิงชราเฝ้ามองอยู่

“ผีเสื้อตัวนี้จะอยู่หรือจะตายสิทธิขาดอยู่ในมือเจ้าแล้ว มันจะมีชีวิตอยู่ตราบเท่าที่เจ้าอยากให้มันอยู่ ไม่มีทางอื่นให้ถอยหลังกลับ ถ้าเจ้าจะให้มันตาย ใช่ ถ้าข้าอยากให้มันตาย ข้าก็จะไม่รอช้า ถ้าข้าอยากให้มันอยู่ มันก็ไม่สามารถบังคับให้ข้าทำอย่างอื่นได้” ขณะที่เขาพูด เขาก็ลุกขึ้นยืนเพื่อเปิดหน้าต่าง ยื่นมือออกไป แบมือออก ผีเสื้อราตรีบินจากไป “สำหรับมัน บางที ข้าสามารถเป็นคนบงการกำหนดชะตาชีวิตของมันได้”
นักบวชหันกลับมาและพูดต่อไป “แต่สำหรับเจ้ากับข้า ใครคือคนที่เจ้าคิดว่ามีความสามารถพอที่จะบงการชะตาชีวิตของเรา

“ชีวิต!” ยุนบกส่ายหน้าพร้อมกับยิ้มขื่นๆ

“เช่นนั้นก็ดี ข้าจะถามเจ้าอีกครั้ง เจ้ารู้หรือไม่เมื่อไรเจ้าจะอยู่ เมื่อไรเจ้าจะตาย”

“เรื่องนี้ ไม่มีใครในโลกนี้รู้หรอกว่าเราจะอยู่หรือจะตายเมื่อไร” หญิงชราชิงตอบก่อน
ยุนบกที่ยังพูดอะไรไม่ออก

“ถ้าเป็นเช่นนั้น มีใครในโลกนี้ที่ไม่เจ็บปวดเมื่อรู้ว่ามียาพิษอยู่ในร่างกายตน ตั้งแต่วันที่เราเกิดมา เราก็รู้แล้วว่าต้องมีวันที่เราจากโลกนี้ไป แต่ไม่รู้หรอกว่าจะเป็นวันใดเวลาใด มนุษย์ไม่มีทางรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต มันอาจจะดีหรือเลวก็ได้ เราอาจจะมีชีวิตอยู่หรือตายก็ได้

เหมือนผีเสื้อราตรีตัวนั้นที่อยู่ในอุ้งมือข้าเมื่อสักครู่ แค่วินาทีเดียว มันไม่รู้เลยว่ามันจะอยู่หรือจะตาย สองสิ่งนี้มีเพียงเส้นบางๆ กั้นไว้ ช่วงเวลาต่อไป เราก็ไม่รู้อีกว่าเราจะมีชีวิตอยู่หรือไม่ ชีวิตมนุษย์เป็นเช่นนั้น ไม่ใช่แค่เรื่องความเป็นหรือความตาย แม้แต่ความสุขหรือความเศร้า เราก็ทำนายไม่ได้ ชีวิตจะดีหรือเลว จะรวยหรือจะจน มีทั้งเวลาที่ดอกไม้บานสะพรั่ง และเวลาที่ความเลวร้ายมาเยือน ฮ่า ฮ่า ไม่ใช่คนจะเจอเฉพาะอุปสรรคหรอก ความสุขก็รอเราอยู่ด้วยเช่นกัน”

“แม้ว่าจะเป็นเช่นนั้น ข้าก็ยังไม่ปรารถนาจะมีชีวิตอยู่ต่อไป ข้าไม่สามารถเปรียบตัวเองกับคนที่ยังมีทางให้เดินได้หรอก” ยุนบกพยักหน้าเมื่อนางได้ไตร่ตรองสิ่งที่นักบวชพูดมา ในเวลาเดียวกัน นางก็ยังไม่สามารถสลัดทุกข์ในใจออกไปได้

“เด็กเอ๋ย เจ้าไม่เข้าใจที่อาจารย์ใหญ่พูดรึ เวลาที่ผันผ่านไม่ใช่สิ่งที่จะเรียกกลับคืนมาได้ ไม่มีใครล่วงรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต สิ่งที่เจ้าควบคุมได้อย่างแท้จริงคือชั่วขณะนี้เท่านั้น แม้จะมีความหวังอยู่เพียงน้อยนิด เจ้าก็ควรจะฉวยมันเอาไว้

“อ่า แค่ชั่วขณะนี้เท่านั้น มีแค่ช่วงเวลานี้เท่านั้น” ประโยคนี้ก้องอยู่ในหูยุนบก

“แม้ว่าข้าจะไม่สามารถกำจัดพิษในร่างกายเจ้าได้อย่างหมดสิ้น แต่เจ้ายังมีเวลาได้อยู่บนโลกนี้ และมีความหวัง ไปเมืองจีนไปหายาถอนพิษ ค้นหาที่มาของยาพิษ แล้วเจ้าจะพบยาถอนพิษหรือไม่ก็วิธีรักษา ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้เชื่อมต่อกันด้วยเหตุและผล เช่นนี้แล้วจะมียาพิษที่รักษาไม่ได้ได้อย่างไร ถ้าเจ้ายังมีสิ่งที่ฉุดรั้งเจ้าไว้ให้อยู่บนโลกใบนี้ จงอย่ายอมแพ้

ไม่ว่าอะไรจะรอเจ้าอยู่ข้างหน้า เจ้าควรรู้ซึ้งถึงคุณค่าของตอนนี้ ช่วงเวลานี้ จงจำใส่ใจเอาไว้มีเพียงช่วงเวลาปัจจุบันเท่านั้น” นักบวชกล่าวเนิบช้า เขาไม่แน่ใจว่าสามารถให้ความกระจ่างกับสาวน้อยที่สิ้นหวัง และลึกลับน่าสนใจคนนี้ได้หรือไม่

“ใช่ เด็กเอ๋ย ดื่มยาถ้วยนี้ก่อน เจ้ามีโอกาสได้พบอาจารย์ใหญ่ เจ้าควรจะตระหนักถึงคุณค่าของช่วงเวลาที่เจ้าได้รับอีกครั้ง แม้จะเป็นเพียงความหวังเล็กๆ ขอจงอย่าละทิ้ง ตอนนี้ข้าอายุมากกว่า 60 ปีแล้ว เพิ่งจะเป็นตอนนี้ที่ข้าเข้าใจเรื่องนี้” หญิงชราปลอบยุนบกขณะยื่นถ้วยยาให้

“มีเพียงช่วงเวลาปัจจุบันนี้เท่านั้น มีเพียงช่วงเวลาปัจจุบันนี้เท่านั้น ชีวิตเหมือนน้ำที่เราดื่ม มีทั้งเวลาที่อุ่น และเวลาที่เย็น” ยุนบกพูดซ้ำแบบไม่ได้คิดตาม นางเอื้อมมือไปรับถ้วยยา

“ชีวิตและความตายอยู่ในกำมือเจ้าแล้ว” พระกล่าวเขามองยุนบกแล้วพยักหน้า

“อืม มีเวลานี้เท่านั้น มีเวลานี้เท่านั้น” ดวงตากลมโตของยุนบกเป็นประกาย นางยิ้มแล้วกลืนยาทั้งถ้วยเข้าไปอย่างมูมมาม วางถ้วยลง คุกเข่าแสดงความขอบคุณนักบวชและหญิงชรา หยิบเสื้อคลุมและหมวกที่วางอยู่กับพื้น แล้วนำมาสวมนางกล่าวอำลาพวกเขา แล้วรีบหันหลังจากไป

“รอเดี๋ยว จงจำเอาไว้ เมื่อตาทั้งสองข้างของเจ้ามองอะไรไม่เห็น ก็จะเป็น...” นักบวชชราหยุดนางไว้ เมื่อนางจะก้าวเท้าออกไป

“นั่นคือเวลาที่ยาพิษจะเข้าทำอันตรายร่างกายข้าใช่หรือไม่” ยุนบกหันกลับมาพูด ยิ้มอย่างเข้าใจดี

“ข้าไม่แน่ใจว่ายาที่ข้าให้เจ้ากินจะหมดฤทธิ์ลงเมื่อไร เจ้าต้องเตรียมตัวเตรียมใจ” นักบวชยืนขึ้นพร้อมกับพนมมือ มองดูยุนบกจากไป

“สาวน้อย ขี่ม้าสีดำตัวเล็กตัวนี้ไปเถอะนะ ชีวิตเจ้าและชีวิตมันต่างรอดมาได้เพราะอาจารย์ใหญ่” ฮ่า ฮ่า

“ขอบพระคุณมาก” ยุนบกมองหญิงชราและนักบวชอีกครั้ง แล้วก้มศีรษะให้อย่างซาบซึ้งในบุญคุณ นางผลักประตูเปิด เดินออกไปข้างนอก

นักบวชที่ยังอยู่ในบ้าน เดินไปที่หน้าต่าง เขาเห็นสายรุ้งจางๆ ที่มุมหนึ่งในท้องฟ้า มันดูสดชื่นและมีสีสันชวนให้นึกถึงความอบอุ่น ทำให้บริเวณรอบๆ ดูสดชื่นมีชีวิตชีวา เขาหัวเราะดังๆ ออกมา “ฮ่า ฮ่า ในที่สุดข้าก็จะได้ออกเดินทางเสียที ข้าขอโทษ ข้าล่าช้าไปสองสามวัน แต่ ข้าได้ช่วยชีวิตคนไว้ถึง 2 คน เจ้ารอข้าก่อนนะ”

“ถ้าเจ้าไม่ต้องการใช้งานมันแล้ว เจ้าก็แค่ปล่อยมันมาพร้อมเชือกจูง มันจะหาทางกลับบ้านได้เอง” หญิงชราแนะนำขณะที่นางช่วยยุนบกขึ้นนั่งบนอานม้า

“ขอบพระคุณท่านยายมาก” ยุนบกหันกลับมากล่าวด้วยความซาบซึ้งในบุญคุณ

“เจ้าไม่ต้องขอบคุณข้าหรอก ทุกอย่างล้วนเป็นพรหมลิขิต เด็กเอ๋ย โปรดดูแลตัวเอง” หญิงชรายิ้มพร้อมตบม้าสีดำตัวเล็กเบาๆ

“อืม ไป๊!” ยุนบกตอบแล้วเร่งม้าไปข้างหน้า ทันใด นางดึงเชือกม้าอีกครั้งแล้วหันกลับมาถาม “ท่านยาย อาจารย์มีชื่อหรือสมญานามว่าอะไรหรือ”

“อะไรนะ ข้าแก่แล้ว ไม่ได้ยินที่เจ้าพูด” หญิงชราเหมือนได้ยินที่ยุนบกพูดแต่ฟังไม่ชัดเจนว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร

“อะไรนะ ข้าไม่ได้ยินที่ท่านพูดเช่นกัน ฮ่า ฮ่า คุณงามความดีของเขาไม่สามารถตอบแทนได้ด้วยคำพูด ถ้ามีโอกาสในภายภาคหน้า คงได้พบเขาอีกครั้ง” ยุนบกพูดพึมพำกับตัวเองขณะที่นางบังคับม้ากลับมา

“ฮยางที่รัก ข้าปรารถนาจะได้อยู่กับเจ้าเดี๋ยวนี้....” ยุนบกกระตุ้นม้าสีดำกลับบ้านหลิวเขียว

#จบภาพวาดภาพที่ 18 #

ขอบคุณทุกคนที่ช่วยพิสูจน์อักษรนะคะ ไม่น่าเชื่อว่าจะรอดสายตา ผอ. ไปหลายคำ แต่ที่ช็อกที่สุดคือคำว่า ศีรษะ โอ้จะตามแก้ยังไงเนี่ย สงสัยต้องใช้โปรแกรมแทนคำ

ตอนต่อไปอีก 3 ตอนจะลงต่อกันไปทุกวันเลยค่ะ วันหยุดตลอดปีใหม่นี้ข้าเสียสละเพื่อบล็อกนี้ไปหมดแล้ว

ตอนต่อไปทั้งเศร้า ทั้งขำ ทั้งสมใจ โดยเฉพาะฮูหยินมินแปลแล้วขำก๊ากเลย

Create Date : 04 มกราคม 2553

Last Update : 12 มกราคม 2553 15:01:03 น.

160 comments

Counter : 4681 Pageviews.

รออ่านอยู่นะครับ ผมชอบมูนแชวอนที่สุด

โดย: พี IP: 118.172.182.20 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:10:21:39 น.

คุณพี่ค่ะ..........รออ่านอยู่นะคะ....อย่าเศร้าให้มากนะคะ.....เดี่ยวน้ำตาจะท่วมบล็อก......

โดย: ธารใส IP: 118.172.24.183 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:10:36:38 น.

ขอบคุณมากยาถอนพิษมาแล้วขอรายงานตัวด้วยคน
ความบ้าdvdพังไป๒เครื่องเอง

โดย: ตกหล่น IP: 124.120.240.67 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:10:38:48 น.

รอ..รอ....ด้วยความหวัง..นะคะ

โดย: PJ" IP: 124.122.158.240 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:10:44:19 น.

แสดงตัวก่อนอ่านจ๊ะ....

โดย: เติมเต็ม IP: 172.18.252.54, 202.44.7.67 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:10:51:54 น.

ข้าน้อยตรงใจเมื่อกด F5 แล้วภาพวาดที่17 โดนปิดคอมเม้น ขอน้อยจึงรีบใช้มือเลื่อนไอปุ่มหมุนๆบนเม้าส์ มาเห็นภาพวาดที่18 น้ำตาแทบไหลริน ยารักแก้พิษจะมาแร้วสินะ

โดย: งุงิ IP: 58.8.238.180 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:10:56:41 น.

“วันนี้ ณ เวลาพระอาทิตย์ตั้งตรงกับศีรษะ ขอให้คนไข้กลุ่มอาการเพ้อฝันที่เสพยาพิษเข้าไป ขอให้มารับยาถอนพิษที่ชื่อ ‘ ความหวัง‘

เย้ๆๆๆ ไม่ไปกินข้าวเที่ยงกันล่ะ

โดย: KK IP: 210.246.181.3 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:10:57:31 น.

โอ๊ว...ท่านๆ ท่านวอนวอน...
นี่ไม่ใช่ความหวัง...นี่เป็นยาพิษอีกแล้ว....
ฮือ..ฮือ..ท่านรู้มั๊ย ณ เพลานี้ข้าน้อยต้องไปทำงานข้างนอก...แต่บอกเจ้านายว่า...รอประเดี๋ยวนายท่าน...ข้ามีงานด่วนต้องเคลียก่อนเดินทาง...ที่ไหนได้แอบอ่าน..อยู่อะดิ....แล้ว..แล้วก็...ไม่ใช่เลย..ไม่ใช่ดอกไม้แต่เป็นยาพิษต่างหาก

อะ อ๊าก..เลือด..เลือด..เต็มไปหมดเลย...โดนเจ้านายตบปาก ดทษฐานโกหกโดนจับได้

โดย: เติมเต็ม IP: 172.18.252.54, 202.44.7.70 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:11:01:46 น.

รออยู่นะค่ะ พี่ wonwon
ชอบแชวอนมากๆเลยในงาน KBS ชุดสวยมากๆ

โดย: ployzaku IP: 192.168.128.89, 122.154.14.2 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:11:16:14 น.

รายงานตัวก่อนอ่านจ้า
เดี๋ยวมาอีกทีหลังอ่าน

ที่สำคัญลืมไม่ได้
ขอบคุณผู้แปลเจ้าค่ะ

ท่าน won won

โดย: ใจเอย IP: 125.26.90.231 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:11:50:51 น.

โอ้ตอนนี้ เหมือนมีความหวังให้ดีใจเล่น แต่ผ่านไปอีกไม่กี่บรรทัดความหวังก็ดับลูบลงเหลือเพียงไฟริบหรี่

ขอบคุณคุณwon won มากค่ะสำหรับยาบรรเทาพิษบทนี้ เหลืออี3บท พิษจะจางหายไปจนหมดสิ้นหรือไม่หนอ

โดย: งุงิ IP: 58.8.238.180 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:12:02:07 น.

“ถ้าข้าเป็นเจ้า แม้จะเหลือเวลาเล็กน้อยที่จะได้อยู่ร่วมกัน ข้าก็จะไม่ปล่อยมันทิ้งไป”

ข้าน้อยชอบมากกับประโยคนี้ ประเดี๋ยวข้าน้อยต้องรีบส่งการบ้านแย้ว....ไม่งั้นจะโดน ผอ. คนงานจะตีก้นเอา..อิอิ

โดย: april (full moon) IP: 71.108.177.37 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:12:06:54 น.

ขอคุณท่าน ผอ. วอนวอนมาก

ที่นำยาผสานลมปราณ อันชื่อ"ความหวัง"มามอบให้แก่ข้า

เพราะข้านอนเจ็บปวด มาตั้ง สี่วัน

บัดนี้ลมปราณข้าปกติดีแล้ว

ขอคารวะท่าน ด้วยเหล้า สาม จอก

จอก หนึ่ง แด่ ท่าน ผอ.
จอก สอง แด่ ท่าน เลขา
จอก สาม แด่ โรงพยาบาลแห่งนี้

ข้าต้องกลับไปเรียนก่อน เด๋วข้าค่อยกลับมาใหม่

ที่ รพ. แห่งนี้ ขอบคุณ

โดย: Pww IP: 202.12.73.4 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:12:07:02 น.

เย้ๆๆๆ ปีใหม่ มาพร้อมตอนใหม่

ขอบคุณมากๆนะคะ จุ๊บๆ

ผอ.คะ พิธีกร SBS น่ารักมากกกกกกกกค่ะ อิอิ ใช้เป็นยาแรงได้ค่ะ ฮ่าๆๆๆ

โดย: Machu Pichu IP: 58.9.67.9 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:12:41:07 น.

อาการเริ่มดีขึ้นแล้ว เพราะยาที่ won won ให้ เข้าสู่กระแสเลือด
ลมปราณ ความดันปกติ หัวใจเบิกบาน ขอบคุณค้าาาาาาาาาาาา

โดย: ตั้งตารอ IP: 202.29.5.244 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:12:48:54 น.

ค่อยยังชั่วหน่อย

กินยาถอนพิษแล้ว

ค่อยหายใจโล่ง....

thank u จ้า

โดย: gig IP: 202.90.119.221 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:12:52:17 น.

เย้! เย้! คุณwon won กลับมาแล้วพร้อมยาถอนพิษ ขอบคุณครับขอเป็นกำลังใจให้ครับ

โดย: เกษตรศิลป์ IP: 58.9.100.239 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:12:53:35 น.

ขอบคุณมากที่คุณวอนวอนจะลงให้ทุกวันดีใจสุดๆๆๆๆๆๆ

โดย: ตกหล่น IP: 124.120.240.67 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:13:00:52 น.

ขอบคุณ คุณวอนวอนมากมาย
ยายชา อ่านแล้ว หายใจ เอ้ย ใจหาย อะไรหนักหนา
ยาพิษตัวนี้ทำไม มันช่างรักษาได้ยากเย็นจริงๆ
แต่อ่านตอนที่ 18 แล้ว เหมือนฟังเทศ เนอะ โดยเฉพาะ
อาจารย์เป็นนักบวชด้วย....อ่านแล้วซึ้งกับคุณค่าของการมี
ชีวิตจริงๆๆ ซึ้งโครตๆๆ..ยายชาคงต้องใช้ชีวิต ไม้ใกล้ฝั่ง
อย่างมีคุณค่าและมีความสุขที่สุด อิๆๆ
สัตว์โลกย่อม เป็นไปตาม กรรม (สาธุ)

โดย: ยายชา IP: 125.26.191.215 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:13:24:06 น.

ขอบคุณครับ ท่านWON WON ^_^

โดย: ulwil IP: 222.155.101.225 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:13:26:55 น.

มาแล้วรึครับเนี่ย ผมคิดว่าต้องรออีกนาน

ฮุฮุ ทั้งยา ทั้งพิษ รวมอยู่ในถ้วยเดียวกัน

ข้าน้อยได้เห็นถึงความ
เสียสละในวันหยุดปีใหม่ของท่าน
ที่ให้แก่บล็อกนี้ยิ่งนัก

(ขอคาราวะ ท่าน wonwon อิอิ ไม้รู้จะไปเที่ยวไหนอะดิ)

ได้มาอ่าน......ผลงาน.....ท่านwonwon
ถึงยามนอน......ทุกบทตอน..........อยู่ในฝัน
ด้วยภาษา......ที่ท่านแปล..... ข้าน้อยจิ้น...ไปไกล๊...ไกล
จึงมาร่าย........กลอนจากใจ...........ถึง....ผอ.

อ่านแล้วอาจ งงๆ นะครับ
ขนาดผมยัง งง เองเลย
ครั้งแรกนะครับ กลอนจากจัย ฮ่าฮ่า
ใครก็ได้สอนผมแต่งกลอนที สิครับ
อยากแต่งกลอนเป็น หรือว่าต้องมาจากพรสวรรค์
เท่านั้นเอ่ย แนะนำที่นะครับ นักกลอนทั้งหลาย

โดย: N.K IP: 119.31.126.141 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:13:36:59 น.

โอโห..ท่าน ผอ. งวดนี้มีคำนำที่แสนประทับใจ..แถม..โอ..พระเจ้าจอร์จ ที่ 5..ท่านทำกิริยาอย่างนี้ได้ไงเนี่ยท่าน.ผอ.วอนวอน " ขยับตัวเข้าไปใกล้เลขาโค จนใบหน้านางชิดติดกับใบหน้าเลขาโค แล้ว ผอ.ก็แลบลิ้นเลียน้ำตาให้เลขาจนแห้ง"...
.ลูกบล๊อคอย่างข้าน้อยเป็น..งง..ช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจและงดงามที่ซู๊ด..หาที่เปรียบมิได้ ..ชอบอ่ะ..เอ๋อไปเลย..อิอิ

โดย: april (full moon) IP: 71.108.177.37 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:13:44:13 น.

กลับไปอ่านคอมเม้นท์หน้าที่แล้ว อ่านแล้ว ทนไม่ไหววววว ขอตอบหน่อย

วันนี้ขออีกment สงสัยจังว่า won won ของเราเป็นแมน หรือเป็นเมียเอ้ยไม่ใช่ man หรือwomen กันแน่ เดี๋ยวก็คะ เดี่ยวก็ ครับเอ๋ เราบอกรักไปหลายทีแล้วมันสงสัยตะหงิดตะหงิด ถ้าเป็นแบบเฮียก็โอหรือแบบเจ๊ก็เค ยังไงก็รักคุณแล้ว (รักในภาษาสวยๆของwon won)

โดย: oui IP: 58.9.57.94 วันที่: 30 ธันวาคม 2552 เวลา:19:12:42 น.

Bonjour ท่าน Oui

จะเป็นเฮียก็โอจะเป็นเจ้ก็เค แล้วเป็นยังไงถึงไม่โอ และไม่เคล่ะครับ เอ้ย คะ

ทำไม! ทำไม! ท่าน yes ยังต้องถามอีกว่าข้าเป็นใคร

เจตนาที่ข้ามาแปลเรื่องนี้อย่างลำบากลำบนมา 3 เดือนท่านยังดูไม่ออกอีกหรือคะ

"ข้าอยากให้ทุกคนบนโลกนี้ได้รับรู้ว่า มีความรักแบบพวกเราอยู่บนโลกใบนี้ค่ะ"

ว้าว ซึ้ง

ใครได้ดู Frozen Flower บ้างคะ ความรักในเรื่องนั้นมันต่างกันโดยสิ้นเชิงกับเรื่องนี้ รักที่หวานเย็น เค็มหวานเหมือนซีอิ้วกับน้ำเชื่อม รักที่ต้องการแค่ได้จับมือกันจนหลับไปทั้งคืน รักที่ไม่เห็นแก่ตัว

เอ้า ใครเห็นด้วยยกมือสนับสนุนหน่อยจ้า

ว่าแต่ว่ามีใครเข้าใจที่ ผอ.เขียนมาทั้งหมดรึป่าวเนี่ย ??????

โดย: albatross11

วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:13:44:31 น.

ขอบคุณมากมายจากใจเลยนะคะคุณwon won
ที่มอบชีวิตยุนบกกลับมาให้เป็นขวัญปีใหม่
นึกว่า ต้องอ่านไปร้องไห้ไปจนน้ำตาไหลเป็นสายเลือดซะแล้ว เฮ้อ!ค่อยยังชั่ว

โดย: เก๋ IP: 124.121.46.167 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:13:50:24 น.

กลับมาแล้ว ขอร๊าบบบบบบบบบ

เข้ามารายงานตัว ตอกบัตรก่อน

คิดถึงบ้านของเราจิงๆ

ขอไปอ่านฟิคก่อนล่ะ

โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.197.108 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:13:50:42 น.

ว๊ากกกกกกกกก

ทำไมเป็นเรื่องของพวกเราๆ คนบ้า ทั้งหลายล่ะ

เด๋วกลับไปอ่านต่อก่อน

โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.197.108 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:13:51:58 น.

ว้าว ว้าว ว้าว
" รักที่ต้องการแค่ได้จับมือกันจนหลับไปทั้งคืน รักที่ไม่เห็นแก่ตัว " ขาด ขาดค่ะ ชอบมาก

เห็นด้วยอย่างแรงงงงงง

ภาพที่ 18 ลึกค่ะ ลึกจริง ๆ ขอทำความเข้าใจอีกรอบค่ะ

ขอบคุณ และคำนับ ท่าน ผอ.อีกทีค่ะ

โดย: ไม้หมอน IP: 58.8.173.27 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:14:09:01 น.

มาลงรายชื่อเห็นด้วยกับผ่าน ผอ. ค่าเรื่อง Frozen Flower กับเรื่องนี้ ต่างกันโดยสิ้นเชิง

แต่ข้าน้อยยังตะหงิดใจว่า สรุปแล้วองค์รักษ์นั้นรักฝ่าบาทด้วยหรือป่าว หรือเพราะใกล้ชิดสนิทสนมตั้งแต่เด็กเลยเออออห่อหมกชอบเพศเดียวกัน แต่พอมาได้ลิ้มรสนารีเลยรู้ตัว ?

โดย: งุงิ IP: 58.8.238.180 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:14:12:22 น.

มารับยาถ่ายพยาธิ เอ้ย...ยาถอนพิษคะ
ถึงเราจะบ้าเพราะยาพิษ และยุ่งเป็นยุงตีกันในคืนวันที่31เพราะต้องแยกประสาทงานKBS SBS
แต่เสื้อผ้าไม่หลุดรุ่ยแน่นอน
ขอบคุณเจ้าของบล้อกจ้า

โดย: 한효린 IP: 125.24.98.122 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:14:18:24 น.

เห็นMCW ไปกิ๊กกั๊กกับ HHJ แล้ว ทนไม่ค่อยไหว
หัวใจหมดแรงขนาดหนัก
ไม่รู้ว่าเฮียบก ของเราแอบไปนั่งร้องให้อยู่ ณ ที่ใด
ขอ (anti) hhj สุดตัว เศร้าหนักซ้ำซ้อนเข้าอีก เรา
ผอ. ข้าน้อยขอยา ต่อต้าน HHj ด่วน

โดย: N.K IP: 119.31.126.141 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:14:20:29 น.

ท่าน Won Won ที่รัก ข้าปรารถนาที่จะดื่มยาพิษกับ
ท่านเดี๋ยวนี้....” และข้ายังรอยาถอนพิษจากท่าน
ในวันพรุ่งนี้ อ๊าก อ๊าก ยาพิษแล่นเข้าหัวใจข้าน้อยแล้ว

โดย: บกน้อย IP: 58.136.8.194 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:14:26:12 น.

ข้าก็เหมือนกันท่านN.K ท่านผอ.โปรแจกยาต่อต้าน HHJ ให้ข้าน้อยด้วยอีกคน

โดย: งุงิ IP: 58.8.238.180 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:14:33:13 น.

คุณ วอนวอน มาแปลเพิ่มอีกแล้วดีจัง
เราจะได้อ่านส่วนที่ไต้สือนั่นพูดซะที ตอนอ่านอิ้งค์ อ่านไม่เข้าใจเลย

ขอบคุณหลายๆ เอาข้างเหนียวสัก ปั้นมั๊ย คุณ วอนวอน
--------------
ด้วยความบ้าในความรัก ของยุนบกและจองอยาง
จึงขอระบายออกมาเป็นเพลง มาแปะไว้ในนี้
ขออนุญาติ คุณวอนวอนด้วย สัก 2 เมนท์
------
เพลงที่ เฮียบก มอบให้ เจ้ฮยาง

รอมาตั้งนาน แต่ละคืนก็คงฝันไป
จะมาเมื่อไร แค่สักคนที่ใจฉันใฝ่หา
มีเพียงแค่เงา ที่วันๆเดินเคียงฉันมา
รอคนสบตาและคนมาต่อเติมหัวใจ

*วันนี้แค่เสี้ยวนาทีที่เจอ
ได้พบเธอ ได้ทักทาย เพียงได้มองแววตา

**จากฝันก็กลายเป็นมากกว่าฝัน
ฝันกลายเป็นจริงขึ้นมา เมื่อในเวลานี้มีเธอทั้งคน
จากฝันก็กลายเป็นมากกว่านั้น เมื่อเธอได้เดินเข้ามา
หนึ่งคนที่มองหาไม่เคยใช่ใคร แต่ใช่เธอ

วันคืนที่รอ หมดไปแล้วเมื่อได้พบเธอ
การเจอกับเธอ ตอบคำถามที่คาค้างหมดใจ
ฝันไว้แค่ไหน แต่วันนี้ได้เกินฝันไป
ในคนมากมาย ช่างโชคดีที่เราพบกัน

ไม่มีใครจะเป็นเหมือนเธอ
ได้พบเธอกับตัวก็รู้เลย เธอคือคนในฝันเดินออกมา

credit -เนื้อเพลง: คนในฝัน อัลบั้ม: ost. ฝันเฟื่อง

โดย: shadowsun IP: 119.42.103.219 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:14:53:42 น.

ตามมาเก็บ ตามมาอ่าน ตามมาหายาแก้พิษ แล้วก้อได้รับยา และยังจะได้ยาต่อไปอีก 3 วัน T-T ข้าน้อยซึ้งใจยิ่งหนัก ท่าน ผอ.

โดย: Rev IP: 58.8.193.218 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:14:54:33 น.

เพลงที่ เจ้ฮยาง มอบให้ เฮียบก

ก็รู้ว่ามีจริงแค่ในนิยาย
รู้ว่างมงายแต่ยังฝันไป
ฝันที่พอตื่นขึ้นมาก็หาย
ใครคนนั้นก็ไม่มีจริง

แค่เพียงคนเดียวที่อยากพบเจอ
แค่เพียงคนเดียวที่พอเข้าใจ
แค่เพียงคนเดียวแต่อยู่ที่ไหน
จำได้มั้ยที่รักกันจริง

*ได้แต่ถามฉันถามตัวเอง
หรือฉันรออะไรที่ไม่มี
แต่เธอรู้บ้างไหม เธอทำอะไร
เมื่อวันที่เธอนั้นเข้ามา
เปลี่ยนคนในฝันให้มีตัวตน
ให้เป็นคนมีลมหายใจ
ทำให้คนๆนั้นในนิยาย
ออกมาเจอกับฉันที่เฝ้ารอ

เปลี่ยนความฝันให้เป็นความจริง
ให้ผู้หญิงที่เคยเหงาใจ
ให้ชีวิตของฉันได้เริ่มใหม่
อยากบอกคำที่แทนทั้งหัวใจ
ได้ไหมว่า รักเธอ

ฉันก็ยังกลัวว่าอาจฝันไป
ฉันไม่แน่ใจว่าจริงหรือเปล่า
ฉันก็ยังกลัวว่าพรุ่งนี้เช้า
ตื่นมาพบก็แค่ฝันไป

แค่เพียงคนเดียวถ้าหากใช่เธอ
แค่เพียงคนเดียวที่พอเข้าใจ
แค่เพียงคนเดียวใช่เธอใช่มั้ย
คนๆนั้นที่รักกันจริง

credit -เนื้อเพลง: คนในนิยาย อัลบั้ม: ดรีมส์
----
ขอบคุณ คุณ วอนวอน อย่างสูง

โดย: shadowsun IP: 119.42.103.219 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:14:59:02 น.

เข้ามากรี๊ดหนึ่งที ....ในท่านวอนวอนของเรา

ขอตัวไปเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปก่อนนะค่ะ

โดย: Post Modern Girl IP: 114.128.138.27 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:15:02:07 น.

Happy New Year 2553 ย้อนหลัง ผ.อ. won won 4 วันค่ัะ
ขอบคุณสำหรับยาถอนพิษค่ะ

โดย: nift13 IP: 58.8.245.33 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:15:03:39 น.

"เฮวอนนี่ฝ่ายพิสูจน์อักษรประจำ รพ. ยืนทำตาเขียวปั้ดอยู่ไกลๆ" นอกจากจะยืนทำตาเขียวปั้ดอยู่ไกลๆ ข้าน้อยยังแยกเขี้ยว แฮ่ แฮ่ น้ำลายฟูมปาก ไหลเยิ้มหยาดย้อยอีกด้วย แต่พอได้ยาถอนพิษจากท่านผอ. รพ. อาการของข้าน้อยก็ค่อยทุเลาเบาบางลง แต่ก็ยังไม่หาย ยังคงต้องรอยาถอนพิษของท่านทุกๆวันต่อจากนี้ไป

ขอยกมือสนับสนุนท่านผอ.ค่ะเห็นด้วยอย่างยิ่ง "รักที่ต้องการแค่ได้จับมือกันจนหลับไปทั้งคืน รักที่ไม่เห็นแก่ตัว" การที่เรารักใครสักคน ไม่ได้ขึ้นอยู่กับรูปลักษณ์ภายนอก จิตใจต่างหากล่ะที่สำคัญ ความรักแบบเพศเดียวกันก็สามารถเป็นคู่แท้กันได้ ดิฉันเคยอ่านหนังสือของคุณดังตฤณ เรื่องกรรมพยากรณ์ ตอนชนะกรรม(ฉบับย่อ)ท่านอธิบายไว้ดีมากๆ และได้มีโอกาสฟังเรื่องเต็ม ซึ่งพากษ์เสียงโดยทีมพากษ์ อินทรี สนุกมากๆ มีเนื้อหาเกี่ยวกับความรักหลายรูปแบบ มีเหตุ มีผล ถ้าใครสนใจก็ลิ้งนี้ค่ะ อยากให้ลองฟังดูนะคะ
//www.fungdham.com/book/dungtrin-kumpayakon1-newversion.html

โดย: haewonny IP: 158.108.52.110 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:15:12:37 น.

ชอบเพลงคนในนิยายมากค่า เหมาะกะจองฮยางให้ยุนบกจริงๆ

โดย: งุงิ IP: 58.8.238.180 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:15:14:19 น.

โอ้ นี่ข้าเข้าใจท่าน WON WON ผิดรึนี่ นึกว่าท่านมีความรักเฉกเช่นเดียวกับเฮียบกและเจ๊ฮยางซะอีก...

โดย: ulwil (กระรอกสวน

) วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:15:18:23 น.

อ่านพบในโลกอินเตอร์เน็ต แล้วชอบ ก็เลยอยากเอามาฝากทุกท่านในนี้ค่ะ

"ความรักที่แท้จริงไม่ใช่เรื่องของกายภาพหรือโรแมนติก ความรักที่แท้จริงคือการยอมรับทุกสิ่งที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน ได้เป็นมาตลอด รวมทั้งที่จะเป็น และที่จะไม่เป็นด้วย
คนที่มีความสุขที่สุดไม่จำเป็นว่าจะต้องมีสิ่งดีที่สุดของทุกสิ่ง เขาเพียงทำสิ่งที่เขามีอยู่ให้ดีที่สุด"

ขอบคุณ คุณ won won ที่ทำให้เราได้รู้จักความรักในแง่

มุมที่กว้างขึ้นผ่านตัวอักษรที่แปลออกมาได้อย่างงดงาม

โดย: สาวก won won &2moons IP: 192.88.230.227 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:15:42:33 น.

^^
^^

โดย: Won won (albatross11

) วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:15:55:08 น.

ขอบคุรมากคะคุณ WON WON ปิดปีใหม่ไม่ได้อ่านเลยก็มาอ่านสมใจแล้ว เป็นหวัดเลยปิด5 วัน เอาให้ตาย ความสุขใดจะเท่าเข้ามาอ่านที่นี้ รักคะรัก คุณ WON WON

โดย: R2M IP: 125.26.110.101 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:16:59:52 น.

ขอบคุณจ้ะ รอ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ รอเจ้าต่อไป .....

โดย: avatar IP: 124.157.148.90 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:17:05:24 น.

เจตนาที่ข้ามาแปลเรื่องนี้อย่างลำบากลำบนมา 3 เดือนท่านยังดูไม่ออกอีกหรือคะ

"ข้าอยากให้ทุกคนบนโลกนี้ได้รับรู้ว่า มีความรักแบบพวกเราอยู่บนโลกใบนี้ค่ะ"

^
^
^
โดน !!!

โดย: avatar IP: 124.157.148.90 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:17:13:38 น.

ข้าน้อยมาแล้วขอรับ มารายงานตัวรับกะเย็น

อ๊ะ ตอนใหม่มาแล้ว ขอตัวแว๊บไปอ่านก่อนนะคร๊าบ

โดย: ยามควงกะ IP: 124.122.238.220 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:17:17:29 น.

และแล้วท่านผอก็แจกยาถอนพิษให้ข้าน้อยได้

อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะเลย

จะตั้งตารออ่านในวันต่อๆไปอีกนะท่าน

ขอบคุณท่าน won won มากมายที่สร้างความหวังให้แก่ทุกๆท่าน

โดย: snowprince IP: 161.200.71.54 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:17:23:51 น.

โอ้!!! สวรรค์ทรงโปรด ข้าน้อยซึ้งใจยิ่งนัก
อ่านจบ คำสั่งสอนของท่าน ข้าจะจดจำไว้
ข้าขอคาระวะพระอาจารย์ โปรดรับข้าเป็นศิษย์ด้วยเถอะขอรับ ฮ่าๆ อ่านตอนนี้แล้วเห็นสัจจะธรรมเลยแฮะ ท่านวอนวอนแปลได้ยอดเยี่มมาก

ปล. แล้ว ผอ.ก็แลบลิ้นเลียน้ำตาให้เลขาจนแห้ง มีแอบติดเรทด้วยนะท่าน ผอ. อย่างนี้น่าจะติดเรทบอกไว้ก่อน กลัวลูกบล็อคที่อายุต่ำกว่า 13 มาอ่านแล้วจะต๊กกะใจ ฮ่าๆ แอบขำกลิ้ง อาการข้าน้อยคงเป็นเหมือนที่ท่านว่า ด้วยตกใจสุดขีด จนขากรรไกค้าง ด้วยความที่คาดไม่ถึงกับมุขของท่าน ผอ. ก๊าก!!!!

โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:17:27:15 น.

ขอบคุณมากสำหรับตอนนี้ค่ะ อีม ใกล้จบแล้วซินะเนี่ย คิดแล้วก็ใจหายรอบ 2

โดย: รักอินเตอร์เน็ต IP: 125.27.162.39 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:17:29:33 น.

โดย: เติมเต็ม IP: 58.8.230.150 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:17:44:32 น.

ขอยกมือให้คุณ won won อีกคน "รักที่ต้องการแค่ได้จับมือกันจนหลับไปทั้งคืน รักที่ไม่เห็นแก่ตัว"

ขอบคุณสำหรับคำแปลทุกตัวอักษร ที่ทำให้เหมือนได้เข้าไปอยู่ในเหตุการณ์นั้นเลย ขอบคุณๆๆๆๆๆๆๆๆ

โดย: U IP: 118.173.38.158 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:17:44:55 น.

ท่านสุเกียง....ลึกซึ้งมาก
ลึกซึ้งจริงๆๆ ชื่นชมชื่นชม...

โดย: เติมเต็ม IP: 58.8.230.150 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:17:50:09 น.

เห็นด้วยกะท่านวอนวอน ท่านhaewonny ท่านสุเกียง ขอรับ
อามิตพุทธ /|\\

โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:17:50:38 น.

ดีใจจัง อิอิ

เจ๊ฮยางจ๋ารอเฮียบกด้วยน๊า T^T

ขอบคุนมากๆเลยค่ะคุนWonwon

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

โดย: jameza17 IP: 222.123.168.253 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:17:51:23 น.

อ่านภาพนี้แล้ว อดคิดไม่ได้ว่าวันหยุดสี่วันที่ผ่านมา ท่านวอนวอนแอบไปเข้าวัดมารึป่าวน้อ ลึกล้ำยิ่งนัก ยังกะนักบวชมาแปลเอง ฮ่าๆ

โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:17:53:59 น.

(ปล.มาแก้ข้อความที่พิมพ์ขาดพิมพ์เกนใหม่ค่ะ)

***...เห็นด้วยอย่างยิ่ง "รักที่ต้องการแค่ได้จับมือกันจนหลับไปทั้งคืน รักที่ไม่เห็นแก่ตัว" การที่เรารักใครสักคน ไม่ได้ขึ้นอยู่กับรูปลักษณ์ภายนอก จิตใจต่างหากล่ะที่สำคัญ ความรักแบบเพศเดียวกันก็สามารถเป็นคู่แท้กันได้...***

คุณ haewonny ให้ข้อคิดเห็นดีมากๆ
ในโลกนี้ก็มีสิ่งละเอียดอ่อนเกี่ยวกับนิยามความรักหลายๆรูปแบบ
บางคนรักเพื่อน ที่คิดว่าเป็นเพื่อนปลอบประโลมใจ เพื่อนคู่คิดที่แบ่งปันความทุกข์ความสุขแบ่งปันกันได้
จะเข้าใจในความรู้สึกนึกคิดของอีกฝ่ายโดยไม่ต้องบอก แค่มองตาก็รู้ใจอีกฝ่ายว่าคิดอะไร
และใจคนเราก็โหยหาในสิ่งที่โลกภายนอกไม่อาจชดเชยสภาพจิตใจที่ขาดหายไป มาเติมเต็มให้ได้
เมื่อเจอเพื่อนรู้ใจที่ต่างก็มีสภาพจิตใจเดียวกัน ย่อมผูกพันกันเป็นธรรมดา
จะมีความสุขเมื่อได้อยู่ด้วยกัน เป็นความสุขทางใจน่ะค่ะ
ต่างขาดที่พึ่งทางใจ เมื่อเจอกันเลยมีความรู้สึกผูกพันทางใจ ไม่เกี่ยวกับเป็นญ.จะรักกันไม่ได้
เพียงแต่ว่าโลกเราได้แบ่งเขต ปิดกั้นความรู้สึกนึกคิดกันเอง คิดเองเออเองว่า ความคิดแบบนี้เพี๊ยนผิดทำนองครองธรรม

ผู้ชายก็มีความรู้สึกแบบนี้กับเพื่อนชายได้เช่นกัน ไม่ได้เกี่ยวกับความรู้สึกทางเพศเลย
เจอคนที่ต้องชะตา ย่อมนับถือและยกย่องเทิดทูน ถูกชะตา รักแบบทึ่งในความเป็นแบบอย่างที่วาดไว้
แบบที่ตัวเองไม่มี ในทางกลับกัน คนที่เข้มแข็งกว่า ใจก็จะเกิดการอยากเป็นผู้ปกป้องอีกฝ่าย ฉันท์ใดฉันท์นั้น

แต่..สังคมโลกมนุษย์ได้ทำลายจิตใจที่อ่อนไหวนี้ให้เกิดปัญหา มันเป็นปัญหาที่ทำให้คนเราเกิดการเปลี่ยนแปลงทางด้านอารมณ์
และการตัดสินใจของคน ก็ได้ทำลายสิ่งสวยงามของสภาพจิตใจคนให้เกิดกระแสต่อต้าน

คนหลายๆคนไม่เข้าใจสภาพจิตใจคนเรานั้นหากมีจิตอ่อนไหว ก็จะรับกระแสไม่ได้
จึงเกิดโศกนาฎกรรมที่สะเทือนใจออกมาหลายๆรูปแบบ อย่างที่เป็นข่าวมาตลอด

สภาพสังคมแบบนี้โหดร้าย ทำให้คนเราเปลี่ยนแปลงไป
ธรรมชาติได้สร้างจิตคนเราให้อ่อนโยน มองโลกในแง่ดี มีความเปิดเผยทางความรู้สึกนึกคิดอิสระ
แต่..คนเราแบ่งแยกอิสรภาพทางความคิดความรู้สึกให้กลายเป็นระบบระเบียบ ตามจารีตที่ขีดเส้นไว้กันเอง
และสร้างความรังเกียจ สร้างความขัดแย้งให้กับสังคม เป็นอันตรายต่อสภาพจิตใจอย่างมาก

ความรักมีหลายรูปแบบเลยถูกงำไว้ ไม่เปิดเผย ไม่อาจแสดงออก
ญ.เดินกับญ. ชายเดินกับช. ก็ถูกมองไปต่างๆนานา..
มันอะไรกันนักกันหนา ดูแปลกๆไปหรือไง?
ญ.กับชายเดินด้วยกัน ก็กลายเป็นเรื่องปกติ เออ..หนอ โลกเรา ใจคนเราน่าสงสารนะ...

มีเหมือนกันที่ได้เจอ และได้ฟังจนชิน และปลงกับสิ่งที่ได้ยินมา

อ่านเรื่องนี้ก็ทำให้ได้คิดถึงกระแสต่างๆที่ค่อยๆแพลมออกมา
ไม่รู้จะจำกัดความหรือจะให้ย้อนไปสมัยไหนดี มันมีมานานแล้ว เพียงแต่ยุคนี้มันไฮเท็คไฮเปอร์ฯ
อยู่ในยุคไซเบอร์ฯ สร้างหุ่นยนต์ ไกลเกินกว่าจะสื่อด้วยโทรจิต (ซึ่งต้องเรียนถึงขั้นจิตสัญจรไปมาได้)

อยากให้จิตใจคนยุคนี้เปิดกว้างนะ เพราะมันไม่ได้สร้างความเสียหายเลยแม้แต่น้อย
ดีเสียอีกที่มีคนมีจิตใจอ่อนโยน คบกันด้วยใจที่มีความรู้สึกที่ดีต่อกัน มีความปรารถนาดีห่วงใยกันและกันแบบนี้
มีมากๆโลกเราก็น่าอยู่ เห็นเด็กๆยุคนี้ในทีวี เขาเอาคลี๊ปมาดู ทำไม?ตีกันแบบไม่กลัวเขาเจ็บนะ
สภาพสังคมเปลี่ยนไป ความรักความผูกพันของคนเราเจือจางลง น่ากลัวนะคะ

มาอ่านสิ่งบันเทิงที่ออกมาให้ความรู้สึกที่ดี สวยงาม อ่อนโยนมีน้ำใจไมตรี ก็ทำให้ใจสบาย
น้อยครั้งนักที่จะมีสื่อดีๆที่ให้ความบังเทิงในรูปแบบนี้ ทำให้ได้เห็นความรักในอีกรูปแบบหนึ่ง

ก็ขอขอบคุณ ที่ช่างแปล วอนวอน ได้สร้างสีสัน สร้างความสนุกสนานชวนติดตาม
ทำให้ได้ข้อคิดดีๆในหลายๆมุมมองกับคนอ่านบล๊อคนี้
ขอบคุณมากนะคะ

โดย: สุเกียง IP: 113.53.180.143 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:17:56:38 น.

นอกจากเรื่องรถๆแล้ว คุณ สุเกียง ยังมีความคิดที่ลึกซึ้งมากจริงๆๆ นับถือครับๆๆ

สวัสดี ยามเย็นๆๆ อู้ว!เห็นพระจันทร์ลอยมาแต่ไกล
มองไปมองมา อ้าว! ที่แท้ก็ หลวงพี่ในวัดนี่เอง ฮุฮุ

อยากรู้จริงครับว่าตอนจบ จะมีความสุขมากมั้ยท่าเทียบกับความเศร้า อุปสรรคที่ผ่านมา ลุ้นๆๆตลอด

ขอตัวไปทานข้าวก่อนนะคร๊าบ
หิวจนตาลาย ไม่ไหวท้องว่างแล้วสมองม่ายกระเตื้อง
ขอตัวนะครับ วิ้วๆๆๆ วันนี้มียามมั้ยเอ่ย ??

โดย: N.K IP: 119.31.126.141 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:18:15:12 น.

โห..ท่าน ผอ...ท่านสามารถมาก
ท่านไปได้ชื่อ เทพธิดาเหมิงโป๋ มาจากไหนคะ

ข้าน้อยขอนับถือ
(คารวะ 3 จอก)

โดย: รัตน์ IP: 203.144.220.243 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:18:17:34 น.

“ฮยางที่รัก ข้าปรารถนาจะได้อยู่กับเจ้าเดี๋ยวนี้....”
ใช่แล้ว
“ท่านwonwon นักแปลของพวกข้า...
ข้าปราถนาจะได้อยู่กับท่านตลอดไป...”

และข้าคิดว่าลูกบ้านของท่านทุกคนก็คิดเหมือนข้า..

....................................................................

ยก 2 มือ เห็นด้วยกับท่านเติมเต็ม

.............คับผ๊มมมมมมมม...............

โดย: รัก ..2มุน..หมดใจ IP: 124.157.216.79 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:18:24:11 น.

เย้ มาแล้วว

สนุกเกิน

กลับไปหา เจ๊ ไวๆนะ เฮีย

ป่านนี้ ร้องไห้ ตาบวมแล้ว

อิอิ

โดย: Humoristisch IP: 61.90.25.27 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:18:38:35 น.

ข้าน้อยเดินรีบเร่งเข้าห้องชมภาพวาดด้วยความร้อนรุ่มยิ่งนัก เนื่องจากทราบข่าวมาตั้งแต่เวลาบ่ายว่าภาพวาด18เสร็จแล้ว แต่ข้าน้อยเพิ่งจะละทิ้งงานราษฎ์งานหลวงได้เมื่อครู่นี่เอง.. ^^v เย้!
ข้าน้อยชมภาพวาดด้วยความพึงพอใจยิ่งนักที่เห็นอารมณ์ขันของผอ. ซึ่งมุขของท่านครั้งนี้ทำข้าน้อยนั่งอ้าปากค้างเลยทีเดียว 55
====================
3 วันผ่านไป เลขาโคยืนอยู่หน้ากระจกพินิจพิเคราะห์หน้าตัวเองที่บัดนี้มีสิว 2-3 เม็ดผุดขึ้นเป็นแนวตามรอยลิ้นที่ท่านผอ.กรุณาใช้ปลอบประโลมใจ X) คำแนะนำในการชม:ผู้ใหญ่ควรให้คำแนะนำแก่เด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี

ยิ้มกว้างมากมายกับประโยค "เจตนาที่ข้ามาแปลเรื่องนี้อย่างลำบากลำบนมา 3 เดือนท่านยังดูไม่ออกอีกหรือคะ" น่ารักจริงๆผอ.เรา -^____^-
ชื่นชมหมดใจ และไม่ลืมขอบคุณคุณ wonwon มากค่ะสำหรับภาพวาด18 อ่านแล้วรู้สึกโล่งใจที่ยุนบกมีแรงกายและใจฮึดสู้ไปหาจองฮยางที่รักอีกครั้ง นึกห่วงป่านนี้จะอยู่ตรงไหนนะ T T
และสุดท้ายไม่รู้ว่าอินเกินไปหรือป่าว แต่ก็ได้กรี๊ดกร๊าดไปแล้วให้กับการยกเปรียบเปรยความเป็นความตายของผีเสื้อ รู้สึกว่าใช่เลยในเวลานี้ที่ต้องพูดกับยุนบก(ผีเสื้อที่มีปีกเปื้อนหมึกตลอดเวลา) :D เป็นปลื้มคนแต่งอีกแล้ว ^__^ และยังมีอีกกับประโยค "ไม่ว่าอะไรจะรออยู่ข้างหน้า เจ้าควรรู้ซึ้งถึงคุณค่าของตอนนี้ เวลานี้.." เผื่อจะจำเอาไปใช้กับความรักในชีวิตบ้าง 555

โดย: โคล่า IP: 115.67.16.144 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:19:32:29 น.

ฮึ้ย!! แล้วเจ๊ฮยางของเราจะเป็นอย่างไรบ้างเนี่ย ป่านนี้เสียสติไปยังก็ไม่รู้ ส่งม้าเร็วไปบอกข่าวก่อนได้ไม๊เนี่ย
เศร้า....
ท่านวอนวอน แปลได้เฉียบคมมากค่ะ

โดย: Post Modern Girl IP: 114.128.138.27 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:19:33:34 น.

ยิ่งอ่านก้อยิ่งรุสึกดีแต่ก้อไจหายเมื่อรุว่าใกล้จะจบแล้ว....แล้วเราจะทำอะไรต่อดีเมือสิ่งที่เฝ้ารอทุกวันไม่มีแล้ว!!!!
ปล.เหนด้วยอย่างแรงกับความคิดท่านสุเกียงค่ะ

โดย: L2M IP: 125.24.146.222 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:19:35:03 น.

ช่วงนี้แหละที่รอคอย ให้มีความหวังให้จองฮยางกับยุนบกได้เจอกันอีกครั้ง โดยที่ยุนบกได้แก้พิษออกไปบ้างก็ยังดี และหวังว่าจะเจอยาถอนพิษที่เมืองจีนนะ โดยบังเอิญก็ได้ จะได้อยู่ด้วยกันนะ ไม่อยากให้แยกจาก อาจทำให้รับไม่ได้ เพราะทุกวันนี้ เปิดyoutube ทุกวัน ดูยุนบกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทุกอย่าง ยิ่งฉากโล้ชิงช้า ชอบๆ แล้วก็ฉากที่ตอนฮยางชมตัวเองว่าดอกไม้สวยย่อมมีผีเสื้อดอมดมเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว แต่ยุนบกเราก็เล่นซะนี่ ฮะข้าไม่เคยเห็นดอกไม้ที่ไหนชมตัวเองว่าสวย โอ๊ยชอบๆ ฉากที่ใช้สายตาจ้องมองกันและกัน มันทำให้รู้สึกเข้าถึงจริงๆ สุดท้ายนี้ ขอบคุณ คุณwonwon มากๆ ทำให้มีความหวังในตอบจบมากยิ่งขึ้น อยากให้มีเวบ2มุนที่คนไทยทำจัง จะเป็นสมาชิกอย่างด่วน รักมากมาย ยุนบก จองฮยาง บาย...........

โดย: ไก่ IP: 112.142.41.225 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:19:45:52 น.

ยังคงแปลได้ละเมียดละไมเช่นเดิมนะคุณwonwon
อ่านแล้วนึกว่ากำลังอ่านนิยายของนักเขียนชื่อดังท่านไหนอยู่ซะอีก

"ตอนต่อไปอีก 3 ตอนจะลงต่อกันไปทุกวันเลยค่ะ วันหยุดตลอดปีใหม่นี้ข้าเสียสละเพื่อบล็อกนี้ไปหมดแล้ว"

ซาบซึ้งมากค่ะ ^^

โดย: malee IP: 125.24.66.224 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:20:06:32 น.

อ่า ท่าน wonwon ขอรับ ข้าน้อยสภาพย่ำแย่ขนาดนั้นเชียวหรือนี่ ข้าเก็บอาการแล้วนะนั่น ไม่อยากให้ท่านเห็นสภาพเยี่ยงนี้เลย

ส่วนภาพวาดที่ 18 นี่ อ่านทีแรก งง งง งง เกิดอะไรขึ้นกับผอ.ของเราน๊า หรือคุ้มคลั่งไปกับเหล่าลูกบล็อกไปแล้วหว่า 555

สุดท้ายพออ่านภาพวาดที่ 18 จริงๆ งง หรือว่าเป็นเพราะอ่านผ่านๆ (ประมาณว่าแอบอ่านเวลางาน) เลยว่าจะอ่านใหม่ เดี๋ยวจะมาเม้นท์อีกที

ต้องเก็บแรงไว้ควงกะด้วย อิอิ พักนี้สุรามาเป็นระยะ (ถี่มากขอบอก)

โดย: ยามควงกะ IP: 124.122.238.220 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:20:11:43 น.

โอว! ไวจริงๆ ตอนที่18แล้ว ใกล้จะจบแล้วหรือนี่
รู้สึกใจหายเลย ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ท่านผอ.คะจัดพิมพ์
เรื่องแปลนี้เลยซิคะ อย่างน้อยก็จะได้หนังสือดีในดวงใจ
(คนเขียนยอด คนแปลเยี่ยม) เพิ่มขึ้นอีก 1 เล่ม
ยามคิดถึงยุนบก-จองฮยาง จะได้นำออกมาดูมาอ่านกัน
จัดพิมพ์ในวาระอะไรดีนะ อ้อ ! ฉลองเปิดร.พ.ใหม่
และฉลองตำแหน่งท่านผอ.รวมถึงบุคลากรทุกฝ่าย
ไปเลยค่ะ

ปลื้มท่านผอ.won won มากนะคะที่นำสิ่งดีๆมาให้อ่านกัน
ขอบคุณ ขอบคุณจริงๆ

โดย: ZIG_ZAG XL IP: 118.172.181.158 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:20:20:43 น.

ข้าขอโทษ ขอโทษที่สงสัยในตัวท่านตอนนี้ข้าเข้าใจแล้ว ซาบซึ้งถึงความรักแบบที่พวกเรากำลังเป็นกันอยู่ จะแบบไหนก็ช่างอย่างน้อยข้าก็ได้รับรู้ถึงการมีอยู่ของความรักในแบบที่ท่านและข้า และเหล่าลูกบล๊อกทั้งหลายร่วมมีให้กับนิยายรักฉบับนี้ ข้าก็เคยดูfrozen flower เช่นกันโอมันเทียบกันไม่ได้เลย โปรดอย่าได้นำเอาความรักของเหล่าชายฉะกัน(ฉกรรจ์) มาปนเปกับความรักของบก&ฮยางมันจะทำให้เกิดมลพิษขึ้นมาได้ การได้จับมือคนที่เรารักจนหลับไปนั้นมันมีค่ามากมายจริงๆ อันนี้conferm
แต่ที่ข้าทนไม่ได้ก็คือทำไมท่านจึงเล่นบทหื่นได้ใจขนาดนั้น แล้วทำไมเป็นเลขาโคท่านแน่ใจในความงาม อย่างมีสติของเลขาโคแล้วหรือ อย่างน้อยข้าก็ไม่อยากเป็นแค่คนถือสายน้ำเกลือของท่านนะ คนใจร้าย

โดย: oui IP: 58.11.19.153 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:20:32:12 น.

เข้ามาขำ คำพูดของ ท่าน oui ค่ะ
เห็นด้วยยยยยยยย !!!!!
อ่านแล้วตกใจ ขำกลิ้ง จนเกือบตกเก้าอี้ไปบทภาคพิศดารของท่านผอ.ยิ่งนัก..

ท่าน oui พูดได้ตรงใจที่ซู๊ด ..
วันนี้ท่านผอ.เปลี่ยนไป...อิอิ..
อีก 3 ภาพก็จะจบแล้ว เลยออกอาการเหมือนลูกบล๊อค
ท่านเลขาโค รีบย้ายตำแหน่งด่วน
ให้ท่านพ่อบ้านควง อยู่ดูแลท่านผอ. ดีก่านะ

โดย: สุเกียง IP: 113.53.180.143 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:20:47:01 น.

ขอบคุณสำหรับน้ำใจที่มีให้ลูกบล็อกมากมายของคุณ Wonwon คุณช่างใจดีเหลือเกิน อุตส่าห์ใช้เวลาของตนเองให้เป็นเวลาแห่งการรอคอยของทุกๆคน ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
ปล. ไม่อยากให้เรื่องนี้จบเลย บ้านนี้อบอุ่นเหลือเกิน

โดย: FC 2moons IP: 58.147.23.211 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:21:14:35 น.

ฮ่าๆๆ...ต่อจากนี้ไปก็คงมีแต่เรื่องดีๆ

ตอนต่อไปมีฉากเจ๊งอนเฮียนิดหน่อยขำๆดี

แล้วข้าจะรอนะท่าน wonwon

โดย: Rosaline IP: 202.149.25.241 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:21:20:23 น.

ฮ่ะ ฮ่ะ หวัดดีครับทุกคน เห็นด้วยกับความเห็นของท่านช่างแปลและทุกท่าน แต่ว่าท่านช่างแปลสาวประชาสัมพันธ์ของรพ.น่ารักหรือไม่ (ข้าน้อยยังโสดสนิทอยู่นะครับ)คือว่า...... ช่างเถอะข้าน้อยเพ้อเจ้อไปไกลแล้ว ข้าน้อยเคยดูแล้ว Frozen Flower มันออกแล้วเห็นแก่ตัวไปนิด ข้าน้อยชื่นชมยุนบกและฮยางในเรื่องราวความรักที่แสนงดงามของทั้งสองมากที่สุดจนข้าน้อยอยากในโลกของความเป็นจริงเต็มไปด้วยความรักที่เกิดขึ้นเหมือนเขาทั้งสอง ในโลกนี้คงจะน่าอยู่และมีความสุขมากอย่างยิ่ง
แต่ข้าน้อยดีใจที่ท่านเผยตัวเพราะถึงอย่างไร ข้าชื่นชมการแปลของท่านมิได้เปลี่ยนแปลงและข้าก็รอคอยผลงานใหม่ของท่าน แต่ข้าก็ยังกังวลใจยาถอนพิษยามหวานก็ชื่นใจเหลือหลายแต่แฝงไว้ด้วยที่ยาพิษที่ร้ายกว่าหรือไม่ข้าน้อยชักหวั่นใจ

โดย: เกษตรศิลป์ IP: 115.67.201.89 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:21:24:00 น.

ดูแต่ละคนจ้องจะหาความเป็นไปได้ในด้านมืดของท่านผอ.อยู่ เหอๆ (ก็ท่านเล่นเปิดเผยซะขนาดนี้) ดูจากอาการแล้วท่าทางท่านผอ.ของเราก็โดนยาพิษไปมิใช่น้อย ถึงได้ออกอาการมากขนาดนี้ น่าสงสารท่านเลขาโค คงจะอึ้งไปเลยทีเดียว

วันนี้ข้าน้อยรับอาสาเฝ้ากะให้เองนะท่านผอ. แต่เดี๋ยวก่อน ถ้าท่านตอบกลับเข้ามาภายใน 15 นาทีนี้เราแถมให้ท่านอีก 1 กะฟรีๆ เฮ้ย...ยยย ไม่ใช่หยั่งง้าน... ทำเป็น tv direct ไปได้ เฮ้อ ฟุ้งซ่านจิง

อิอิ แอบแว๊บไปปั่นงาน + สูบรูปก่อน เดี๋ยวข้าน้อยจะกลับมาต่อ

โดย: ยามควงกะ IP: 124.122.238.220 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:21:27:05 น.

“ฮยางที่รัก ข้าปรารถนาจะได้อยู่กับเจ้าเดี๋ยวนี้....” ยุนบกกระตุ้นม้าสีดำกลับบ้านหลิวเขียว
-------------------------------------------------
ช่างเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขเหลือเกิน
ช่วงเวลาที่คนที่รักกันสุดๆจะเจอกันอีกครั้งคงซึ้งได้อีกๆๆหรือน้ำตาคงไหลเป็นทางเหมือนเดิม แค่คิดก็ชวนฝันแล้ว
อยากๆๆอ่านต่อตอนนี้เลยๆ 5555555
ขอบคุณท่านวอน วอนมากๆๆ คิดถึงทุกวันเลยนะ
วันนี้สมใจเสียที

โดย: ออกัส IP: 114.128.16.233 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:21:38:56 น.

ท่านยาม ท่านยาม ท่านยามควงกะ

ข้าขอเข้ามากระซิบท่านหน่อยสิ....กลัวคนอื่นได้ยิน

เกิดไรขึ้นหรือ กะท่านwonwon ของเรา

มีไรอะ อิอิ....

ท่านเผยตัวไรออกมา กระซิบบอกข้าน้อยที

โดย: okk IP: 112.142.124.137 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:21:47:44 น.

ท่าน okk ท่านยังไม่ได้อ่านภาพวาดนี้ใช่หรือไม่ ข้าขอตัดมาเฉพาะส่วนให้ท่านลุ้นระทึกก่อนนะ
==================
ผอ.วอนวอนขยับตัวเข้าไปใกล้เลขาโค จนใบหน้านางชิดติดกับใบหน้าเลขาโค แล้ว ผอ.ก็แลบลิ้นเลียน้ำตาให้เลขาจนแห้ง

“โปรดอย่าได้เศร้า อย่าได้มีน้ำตา และอย่าได้คิดลาออกอีกเลยนะ คนดีของข้า .......
==================
เป็นไงล่ะท่าน okk ข้าว่า ท่านลองอ่านก่อนแล้วมาว่ากันใหม่คืนนี้จะดีกว่านะท่าน เรามีเรื่องต้องถกกันแล้วล่ะ เหอๆ

โดย: ยามควงกะ IP: 124.122.238.220 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:21:52:31 น.

๑๘ ภาพแล้ว ใกล้จบแล้ว ใจหายจริงๆ อย่างที่หลายคนว่าไว้ข้างบน...แต่เรื่องราวก็กำลังชวนให้ติดตามเป็นที่สุด อยากอ่านต่อแต่ก็เสียดายที่เมื่อจบไป ก็จะพาลให้ต้องคิดถึงกันอีก...กลัวจะอาการกำเริบเหมือนเมื่อครั้งที่ดูซีรี่ส์จบใหม่เมื่อคราวโน้น...

ต้องขอบคุณผู้แปลที่ทำให้ได้อ่านงานแปลดีๆ ที่เป็นเหมือนอย่างที่เคยได้ฝันเอาไว้ ทำให้ได้บรรเทาอาการคลุ้มคลั่งได้เป็นปลิดทิ้งมาชั่วระยะที่ผ่านมานี้...ฝากกลอนไว้เพื่อชื่นชมคุณขอรับ...ช่างแปล...

สิบแปดภาพพ้นผ่าน....................ซ่านจิต
ดั่งเช่นโดนยาพิษ.......................หวานขม
แล่นพล่านพาลออกฤทธิ์..............ชวนชิด...ตามชม
ย่องยกยอดนิยม........................ชื่นชมช่างแปล

โดย: ชอง เฮฮี IP: 115.67.9.153 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:21:55:13 น.

มาแล้วคะ คุณ วอน วอน

วันนั้นขอบคุณมากๆเลยคะได้อ่านก่อนไปงานเลี้ยง เศร้ามาก มาววหัวทิ่มเลย sadแทนจองฮยาง
เพิี่่งได้เปิดคอมวันนี้เอง ดีใจจังวันนี้เปิดมาก็ได้อ่านตอนใหม่เลย อิ อิ รอพรุ่งนี้ีอีกวันจะได้มีความสุขอีกแล้ววว ขอบคุณมากๆคะ

รักนะ จุ๊บ จุ๊บ

โดย: Takky IP: 124.120.22.134 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:22:04:51 น.

อีกสามตอนอยากรู้ตอนจบแล้วง่า
อดใจรอไม่ไหวแล้วwonwonจ๋า

โดย: bababo IP: 119.31.102.154 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:22:12:35 น.

555 คุณยามควงกะจะคุยอะไรกับคุณokkคืนนี้หรือ?? ร่วมวงด้วยคนจิ ;D
เอ้า!ผอ.มาแถลงเองเลยนาา งานนี้เลขามะเกี่ยว ฮา ลูกบล็อกหลายท่านเป็นงงงวยกันหมดแล้ว แต่ยกเว้นข้าน้อยนา ว่าแต่เด็กในสังกัดท่านไม่หยิกหูท่านเขียวม่วงไปแล้วรึ!! อุ๊บบบบบ

โดย: โคล่า IP: 115.67.188.238 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:22:18:09 น.

ท่านยามควงกะ ข้าเห็นข้อความของท่านแล้ว ก้อขึ้นไปอ่านมาพอดีเพิ่งเลิกงาน เลยยังไม่ทราบเรื่องราว พออ่านโจบบบ

ข้าอดยิ้มคนเดียวไม่ได้ นั่งยิ้มยังไม่หุบเลย

รู้สึกมันช่างหวานและน่ารักดีจังเลย

ท่านwonwonกะท่านเลขาโค ของเราก้อน่ารักไม่แพ้คู้เจ้กะเฮียเราเลยโน๊ะ

ฮ่าาาาาาาาาาา

รางวัลคู่รักแห่งปี 2009

ได้แก่---------------ท่านwonwon+เลขาโค

เฮ้ๆๆๆๆๆๆ(ปรบมือ............)

โดย: okk IP: 112.142.124.137 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:22:21:37 น.

อ๋า ท่านโคล่า ท่านรู้อะไรมาน่ะ อุบไว้เงียบเลยนะท่าน คืนนี้เราคงต้องมาถกเรื่องท่านผอ.กันหน่อยแล้วล่ะท่าน 555

โดย: ยามควงกะ IP: 124.122.238.220 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:22:21:38 น.

ท่านโคล่า ขนาดข้าน้อยแอบกระซิบเบา เบา กับท่านยามควงกะแล้วนะ

ท่านได้ยินด้วยหรือนี่

โอ้วววววว

ท่านจะว่ายังไง ในเมื่อได้ยินหมดแล้ว

บอกความจิงกะข้าทั้งสองมาให้หมดเลย

เดี๋ยวข้าจะคายสตอเบอรี่ไม่ออก ติดคอตายด้วยความงงงวย เปนแน่

ฮ่าาาาาาาาาาาาาา

โดย: okk IP: 112.142.124.137 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:22:24:41 น.

ท่าทาง คืนนี้จะยาวเสียแล้วสินี่ ข้าน้อยต้องรีบปั่นงานแล้วล่ะ เดี๋ยวจะไม่ได้เข้ามาร่วมวงสนทนากับทั้ง 2 ท่าน

555 เรื่อง ..... ของท่านผอ.นี่น่าสนใจกว่างานเป็นไหนๆ

โดย: ยามควงกะ IP: 124.122.238.220 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:22:41:36 น.

ฮ่าๆ ไม่ใช่แค่เลขาโคหรอกนะที่ได้ยิน ข้าน้อยก็ได้ยินเช่นกันท่าน okk คืนนี้ได้ถกยาวแน่ เมื่อมีหนึ่งจำเลยปรากฏตัว ฮ่าๆ แล้วใครจะรับหน้าที่สอบสวนล่ะ ข้าขอเป็นแค่ผู้จดบันทึกคำสารภาพได้มั้ยขอรับ เตรียมดินสอ ปากกาพร้อมแล้ว ^^

โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:22:45:10 น.

ท่านยามควงกะท่านคงมีเรื่องคุยกับท่านokk อีกนานเป็นแน่ข้าเตรียมกาแฟและเอ็ม150 ไว้ให้ท่านทั้งสองแล้ว ข้าขอตัวไปหลับกับเจ้าเสือการฟิลว์ก่อนละกัน ท่านอื่นโปรดดูแลสุขภาพกันด้วย 55555 ท่านช่างแปล/ท่านผอ. ว่าแต่ใบหน้าและแก้มของท่านเลขาหวานและนุ่มหรือไม่(โปรดอภัยที่แซว) แต่ขออีเมล์สาวเจ้าที่ข้ายืนจีบได้หรือไม่55555 ขอจะได้เป็นจากปลูกผักไปเป็นดอกไม้แทน(ข้าน้อยว่าพรุ่งนี้จะไปคอยที่เคานท์เตอร์พร้อมด้วยกุหลาบขาวสักกะหน่อยสำหรับท่านเป็นขอนำดอกdahlia (ดอกรักเร่นะน่าจะเหมาะดูเหมือนท่านผอ.ติดเจ้าชู้นิดๆ)

โดย: เกษตรศิลป์ IP: 111.84.44.177 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:22:49:19 น.

อ๊ะ ท่านหัวหน้ายามสา ท่านก็ได้ยินข่าวด้วยรึนี่

อา... ท่าทางจะเป็นข่าวไปทั่วแล้วสินะท่านผอ.ของเราไม่น่าเลย หุหุ

โดย: ยามควงกะ IP: 124.122.238.220 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:22:50:00 น.

ตายละ..ข้าน้อยรีบร้อนไปป่าว

เข้าคำถามนำไปเร็วเกินไปละสิ

ท่านเลขาโคหายเข้ากลับเมฆไปแล้ว

ท่านสาวก 2มุน ช่วยกันหาหน่อย

ไม่งั้นคืนนี้เมาค้างแน่

ฮ่าาาาาาาาาา

ข้าน้อยยังแอบยิ้มกับบทท่านผอ.เรากะท่านเลขาโค อยู่เลยอะ อิอิ

โดย: okk IP: 112.142.124.137 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:22:52:16 น.

คำถามแรกจากท่านยามควง
ท่านเลขาโค ท่านรู้อะไรมาน่ะ อย่าอุ๊บไว้คนเดียวสิท่าน โปรดแถลงด้วย ^^
อ๊ะ อ๊ะ อย่าคิดโกหกนะท่าน พวกเรามีเครื่องจับเท็จ งานนี้ท่านไม่รวดแน่(เหี้ยมพิกลวันนี้) - _ -;

โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:22:53:24 น.

ขอบคุณค่ะ คุณwonwon ลูกบล็อกคนนี้จะรอตอนต่อไปนะค่ะ ขอให้บกไปหาฮยางให้ทันนะ ไม่รู้ว่าฮยางจะตัดสินใจทำอะไรลงไป เมื่อไม่มีบกอย่างนี้ เฮ้ยเศร้า

โดย: tanjang IP: 58.8.169.37 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:22:53:46 น.

ท่านยามควงกะ เราคงกระซิบกันดังเกินไปแล้วสินะ

พรุ่งนี้เราจะโดนท่านwonwon ดุมั้ยเนี่ย

เล่นของสูงเหลือเกิน

ฮ่าาาาาาาาาา

มีความสุข (ยิ้ม............ไม่หุบ อิอิ)

โดย: okk IP: 112.142.124.137 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:22:55:35 น.

55 สวัสดีท่านยามทั้งหลาย ท่านยามควงกะ ท่านยามสา ท่านยาม okk ท่านยามเกษตรศิลป์ ข้าน้อยก็แอบได้ยินเสียงกระซิบของพวกท่าน งั้นขอร่วมวงด้วยคนนะคะ เริ่มถกรึยังคะ ข้าน้อยจะได้เตรียมเครื่องดื่ม และ กับแกล้มให้พร้อมสำหรับพวกท่าน

โดย: haewonny IP: 125.24.101.25 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:22:58:57 น.

น้ำตาของท่านเลขาโค มีเพียงท่านผอ.กะท่านเลขาโคที่รู้
น้ำตาของท่านเลขาโค มีเพียงท่านผอ.กะท่านเลขาโคที่รู้
55
เฮ้!!! ยามหน้าประตู รีบผิดประตูด่วนท่าน กันท่านเลขาโคลอบหนี หน้าต่างทุกช่องลงกรอนรึยังท่านยามควง คืนนี้แม้แต่ผีเสื้อสักตัวก็ห้ามให้เล็ดลอดออกจากบ้านไปได้นะท่าน คืนนี้ยามคุมเข้ม เพื่อสืบหาความจริง ฮ่าๆ
ท่าน okk ข้าช่วยท่านได้เท่านี้ล่ะนะ(แค่นี้ก็ทำเอาบางคนร้อนๆหนาวๆแย้ว)

โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:04:27 น.

ตอนนี้ปัญหาของพวกเรา ยามทั้งหลาย

คือว่ายังถกอะไรต่อมิได้

เนื่องจากตัวเอกขอกเราหายไป จากที่เกิดเหตุ

ขอแจ้งทุกหน่วยทราบ และตามหาด่วน

ท่านยามควงกะ ท่านสาวก 2มุน ท่านhaewonny ใครมีรูปตัวเอกของเรา

ช่วยเอาไปติดไว้ที่จุดสำคัญ ตามมุมประตูต่างๆด้วย

ฮ่าาาาาาาาาาาาาา

โดย: okk IP: 112.142.124.137 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:07:38 น.

ช้าก่อน...
คืนนี้ข้าขอร่วมวงด้วยคน
มีขอติดไม้ติดมือมาด้วย...
เดี๋ยวคืนนี้จะข้า ป๊อกเหล้าให้พวกท่านกิน

โดย: Rosaline IP: 202.149.25.234 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:08:48 น.

ท่าน

ท่านhaewonny ฃ้าขออภัยที่ต้องถามท่านว่าเหตุใดจึงต้องทำตาเขียวใส่ท่านช่างแปล5555 ขอขอบคุณสำหรับเครื่องดื่มและอาหาร แต่ข้าต้องไปเสียแล้วรู้สึกว่ามีแววจะโดนดีเป็นแน่ในวันพรุ่งนี้ ราตรีสวัสดิ์ทุกท่านหลับฝันดีครับ

โดย: เกษตรศิลป์ IP: 111.84.44.177 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:10:26 น.

อ๊ากกกกก เพิ่งได้อ่าน ภาคพิสดารของท่าน ผอ.wonwon

ท่านผอ.คะ อย่างที่ "สาวก 2 มุน"ว่า ท่านน่าจะติดเรท "ฉ" สำหรับตอนนี้นะคะ 555555 ไม่ิคิดเลยว่า ผอ.จะเล่นมุขนี้ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

สงสารคุณ "oui" จัง ทำไมไม่เป็นข้า 5555 เราแนะนำเลิกถือสายน้ำเกลือค่ะ บุกค่ะ บุกเข้าห้องผอ.ไปเลย อย่างนี้ต้องเคลียร์ แต่ต้องเคลียร์ตอน "เลขาโค"แอบไปบีบสิวนะคะ ทางจะได้โล่ง อิอิ

ชอบความเห็นคุณ"สุเกียง และ คุณ haewonny" ด้วยค่ะ ขอบคุณสำหรับลิงค์นะคะ จะได้ฟังบ้าง ^^

เราก็ดูจ้า ดอกไม้แช่แข็ง Flozen flower คนละเรื่องจริงๆ อันนั้นฉะกันจริๆง อิอิ แถมพอเจอฤทธิ์นารี ทำเอาองครักษ์แปรเปลี่ยนไปเลย เพราะได้ลองรสใหม่ๆ อิอิ ดูเพราะพระเอกอย่างเดียวค่ะ เิอิ๊กๆ ไม่รู้สึกไรแบบเรื่อง PTOW เลย

โดย: machu pichu IP: 125.24.8.7 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:11:47 น.

เอาละสิ ตอนนี้ วงเริ่มใหญ่ขึ้นแล้ว

แต่หาแม่งาน เลขาโคไม่เจอเลย

ยู้ฮู่ๆๆๆๆๆๆๆๆ

ท่านอยู่หนใด

ท่านRosaline ท่านmachu pichu ท่านเกษตรศิลป์ ถ้าท่านไม่ติดงานไหน

ช่วยข้าน้อยตามหาท่านเลขาด้วย

แอบไปหลบใต้ผ้าห่มหรือป่าวไม่รู้

หรือหลังประตู หรือหลังต้มไม้ หรือหลัง......

ฮ่าาาาา

โดย: okk IP: 112.142.124.137 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:19:43 น.

เอ... ป่านนี้ท่านผอ.ของเราคงนอนหลับไม่สนิทเป็นแน่แท้ อิอิ ก็เราเอาท่านมาถกกันเป็นประเด็นเด่นคืนนี้แล้วน่ะสิ

พรุ่งนี้ข้าจะโดนตัดเงินเดือนไม๊เนี่ย โบนัสยังไม่ได้เลย

ว่าแล้ว เรามาเข้าเรื่องกันก่อนดีไม๊ ว่าตกลงท่านผอ.ของเราโดนพิษอะไรเข้า ถึงได้เปิดเผยเรื่องราวเช่นวันนี้ ....

โดย: ยามควงกะ IP: 124.122.238.220 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:24:35 น.

เด๋วท่านทั้งหลายรอข้าด้วย
ข้ามีเลือดงูมาแจม
ดูทูไนท์โชว์แล้วอยากเอามาให้พวกท่านร่วมดื่มด้วย

โดย: งุงิ IP: 58.8.238.180 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:26:29 น.

ท่านยามควงกะ ก่อนจะถกกัน เรามาปิดประตู ปิดม่านก่อนดีมั้ย

เดี๋ยวเสียงจะเล็ดลอดไปได้

อิอิ

โดย: okk IP: 112.142.124.137 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:28:25 น.

คืนนี้ ข้าน้อย ต้องเมา เรื่องของท่าน ผอ. แทนเหล้าที่ข้านน้อยเคย เมาทุกคืนเป็นแน่

ทุกท่าน ลุกขึ้นมาร่วมวงกัน

อย่าให้ข้าน้อยเมาคนเดียว

เดี๋ยวพรุ่งนี้จะแย่ ไปทำงานไม่ไหวได้

โดย: okk IP: 112.142.124.137 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:30:58 น.

ซดเหล้าป็อกของท่าน Rosaline หนึ่งแก้ว โฮ้บ!! รสชาติดีมาก
..เกิดปัญหาแล้วท่าน okk ประตูมีรูพรุนเต็มไปหมดเลย เกือบจะแหว่งแล้ว (ก็ที่พวกเราชอบไปเจาะดูเจ๊กะเฮีย) ทำอย่างไรดีล่ะท่าน

โดย: haewonny IP: 125.24.101.25 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:31:11 น.

ตอนนี้ข้าว่าท่านเลขาโคคงต้องแอบหลบอยู่ในตรอก ซอก ซอย ภายในบ้านนี้แหละท่าน เพราะข้าปิดทุกซอกไว้หมดแล้ว แม้แต่ผีเสื้อก็ยังลอดออกไปไม่ได้เลย พวกเราแค่ทำท่าทางใจดีเข้าไว้ ยิ้มเข้าไว้ทุกท่าน ท่านเลขาโคจะได้ยอมออกมามอบตัว เฮ้ย ออกมาชี้แจง ยิ้มเข้าไว้ท่าน หอก ดาบอะไร ซ่อนไว้ให้มิดนะท่าน ^^ ฮ่าๆ

โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:31:38 น.

พิษงูหรือจะสู้พิษที่ท่านผอ. วางยาพวกเราท่านงุงิ ฮ่าๆ
ท่านผอ. เผยให้อยากแล้วจากไป ท่านเลขาโคมาช่วยกระตุ้นอีก ก็ยิ่งอยากรู้ ท่านออกมาเถอะท่านเลขา พวกข้ายามทั้งหลายสัญญาว่าจะไม่ทำให้ท่านบอบช้ำทั้งกายและใจหร๊อก ^^

โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:35:24 น.

ตายละสิท่านhaewonny ข้าน้อยลืมไป

เรายังไม่ได้เอาประตูไปซ่อมเลยนี่หน่า

แต่ท่านสาวก 2มุนบอกว่า ปิดดีแล้วนะท่าน

ยังไงเรานั่งขวางประตูไว้แล้วให้ ท่านยามควงเข้าไปหาโดยรอบอีกที่

ฮ่าาาาาาาา

โดย: okk IP: 112.142.124.137 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:37:06 น.

เอาแล้ว...ยุงคงได้หามแน่ๆ

รีบซ้อมแล้วกันนะท่านokk IP ให้ข้าช่วยไรก็บอก

โดย: Rosaline IP: 202.149.25.241 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:41:03 น.

เอ ท่านokk ทักอย่างนี้ ข้าชักไม่มั่นใจแล้วสิ เดี๋ยวข้าเดินตรวจอีกรอบก่อนดีกว่า
ใครมีเรดาตามหาท่านเลขาโคช่วยบริจาคด้วย งบยามเราน้อยมีแค่กระบอกไว้เขี่ยหาเท่านั้นเอง คาดว่าเดินหาทั้งคืนคงยากที่จะเจอ ฮ่าๆ

โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:41:34 น.

เหมี๋ยวๆๆๆๆๆ ท่านเลขาโค อยู่ไหนจ๊ะ ออกมาเถอะนะ เหมี๋ยวๆๆๆ

โดย: haewonny IP: 125.24.101.25 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:41:34 น.

ท่านRosaline มาแล้วหรือท่าน

เมื่อกี้ข้าเห็นท่าน ไปที่บ้าน2moon

ท่านกลับมาบ้านนี้แล้วหรือนี่

เมื่อกี้ท่านไปตามเลขาโคใช่หรือไม่

ท่านเจอมั้ย

ข้าตามหาจนเมาไปหลายยกแล้ว ละท่าน

โดย: okk IP: 112.142.124.137 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:45:05 น.

งานนี้ท่านผอ.เสร็จลูกบล๊อคแน่..เพราะก่อนหน้านี้วางยาพิษนานไปหน่อย

ลูกบล๊อคพอได้ที เลยเอาให้น่วม..ฮาๆๆๆๆๆ..
ทำไปด๊าย.....โดนพิษที่ปรุงเองย้อนเข้าให้จนด๊ายยยยยย..อิอิ..
แต่..ขอเอาแบบเหยาะๆนะ ..อย่าให้ผอ.เคือง จนพวกเราพลอยอดชมภาพวาดที่ยังค้างอยู่
ประเดี๊ยวพวกเราจะถูกวางยาต่อโดยไม่รู้ตัวเข้าให้ จาลงแดงกันทั้งบล๊อคล่ะ คราวนี้จบกัน..อิอิ..

ไปนอนดีก่า..พรุ่งนี้มาอ่านต่อ..
งานนี้ข้าไม่เกี่ยวนา แค่เข้ามาขำกลิ้งเท่านั้น..

โดย: สุเกียง IP: 113.53.180.143 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:45:46 น.

ตอนนี้ข้าเอากระดาษมาปิดรูที่พวกท่านเจาะไว้แล้วนะท่าน คงจะพอใช้งานชั่วคราวไปได้ก่อน

เดี๋ยวข้าจะลองไปเดินตามหาจำเลยที่ 2 ของเราก่อน (ท่านเลขาโค) ว่าไปหลบอยู่ซอกไหนในบ้านน้อยหลังนี้

ยู้ฮู... ท่านเลขาโค อยู่หนาย...ยยยยยย ออกมาเถอะ เราไม่ทำอะไรท่านหรอก วู้..วู้..

โดย: ยามควงกะ IP: 124.122.238.220 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:45:56 น.

ข้าก็อยากรู้ด้วยคน หากท่านไม่ออกมา ข้าจะ เมารออยู่ตรงนี้แหละ lol

โดย: Post Modern Girl IP: 112.142.151.126 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:47:02 น.

ท่ายามควงกะ ข้าน้อยว่า เราคงหาจำเลยที่ 2 ไม่เจอแล้วเป็นแน่

งั้นเรามาเริ่มตั้งวงสนทนาดีกว่านะท่าน

เอาแบบถามเอง ตอบเอง เลยดีมั้ย

ท่าจะม่วน อิอิ

ท่านว่าไง เอ้าาาาาาา โชนบทสนทนากัน อิอิ

โดย: okk IP: 112.142.124.137 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:51:24 น.

ท่านวอนวอน ท่านช่างดีกับข้าเหลือเกิน ดีจริงๆ
ยาพิษของท่าน โอ้.. หวาน... หวานจริงๆ
เจอภาพที่ 17 ปางตาย
ตอนนี้เริ่มมีความหวังขึ้นมาบ้างแล้ว
ขอบคุณคะ

โดย: ติดหนึบ IP: 58.8.165.174 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:54:10 น.

ตั้งประเด็นมาได้เลยทุกท่าน ข้าน้อยพร้อมสนับสนุน ฮ่าๆ
ขออยู่แนวหลัง แนวหน้าไม่กล้าแหยม กลัวโดนหักเงินเดือน ยิ่งตอนนี้ต้นเดือนอยู่ด้วย เดี๋ยวได้กินกากข้าวแทนสาโท ฮ่าๆ

โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:23:57:35 น.

อ้าวววววว

ท่านสาวก 2มุน ท่านเกริ่นมาแบบนี้ แล้วใครจะกล้าเริ่มละเนี่ย

เอาไงดี ถามท่านยามควงก่อนดีกว่า

ท่านPost Modern Girl กะท่านhaewonny ท่านเอาไงดี

โดย: okk IP: 112.142.124.137 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:0:02:06 น.

ข้าน้อยขอเป็นฝ่ายสนับสนุน ว่าไง ก็ว่าตามกัน
แต่ว่า ตอนนี้ข้าน้อยต้องขออนุญาตไปนอนก่อนนะท่านทั้งหลาย พอดีว่าไม่ค่อยสบาย ช่วงปีใหม่ดื่มเยอะไปหน่อยประกอบกับพิษที่อยู่ในร่างกายกำเริบ หวังว่าท่านทั้งหลายคงจะได้ความกระจ่างนะ คืนนี้ ราตรีสวัสดิ์จ้า

โดย: haewonny IP: 125.24.101.25 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:0:08:44 น.

อยากรู้.......แต่ไม่กล้าถาม

อยากบอกแต่กลัวหักเงินเดือน.....อิอิ

โดย: okk IP: 112.142.124.137 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:0:13:33 น.

อ้าว...ท่านเฮวอนนี่ไปซะแล้วรึ

เหลือใครบ้างเอ่ย

โดย: Rosaline IP: 202.149.25.234 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:0:13:56 น.

ที่เกาหลี
มีเจ้ กะเฮีย = คู่รัก2008

เมืองไทย
มีท่านwonwon กะเลขาโค =คู่รัก2009

ฮ่าาาาาาา

คืนนี้ยิ้มได้ทั้งคืนเลย อิอิ

มีความสุขจัง

น่ารักดีนะ

โดย: okk IP: 112.142.124.137 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:0:17:46 น.

ขอสนับสนุนท่าน okk(เปิดประเด็นปุบ หนุนปั๊บ^^)
ก่อนมอบรางวัล เขาคงฉายภาพ
ผอ.วอนวอนขยับตัวเข้าไปใกล้เลขาโค จนใบหน้านางชิดติดกับใบหน้าเลขาโค แล้ว ผอ.ก็แลบลิ้นเลียน้ำตาให้เลขาจนแห้ง

“โปรดอย่าได้เศร้า อย่าได้มีน้ำตา และอย่าได้คิดลาออกอีกเลยนะ คนดีของข้า..."
ฉายจบลูกบ้านทั้งหลายก็กรี๊ดกราด พร้อมกับตะโกนคำว่าอะไรดีล่ะ เมื่อคู่มุนตะโกนว่า 5เนียง แล้วคู่ผอ. จะว่าอะไรดีทุกท่าน ^^

โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:0:25:32 น.

อ้อ ท่านเฮวอนนี่ รักษาสุขภาพให้แข็งแรงเข้าไว้ท่าน ร่วมสู้กับพิษของท่านวอนวอนกะพวกเรานะท่าน ฝันดีนะขอร้าบ^^

พรุ่งนี้ท่านผอ.กะเลขาโคมาเปิดเจอคงจะตกใจนะนี่ ไม่รู้ตอนนี้ท่านทั้งสองจามจนเป็นหวัดไปแล้วรึป่าว ช่างห่วงแล้วสิ ใครตื่นเช้าๆอย่าลืมเสริฟยาแก้หวัดให้ท่านผอ.กะเลขโคด้วยนะท่าน ^^

โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:0:37:44 น.

5555555 ฮามากค่ะ
best couple จริงๆ จะแถลงข่าววันไหน สื่อขอตามติดค่ะ
^^

โดย: Post Modern Girl IP: 112.142.151.126 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:1:03:04 น.

ใครยังไม่นอนรีบเข้าไปอ่านที่แชวอนให้สัมภาษณ์ด่วน
//forums2.popcornfor2.com/lofiversion/index.php?t21911-550.html
เขินอ่า...

โดย: Rosaline IP: 202.149.25.234 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:1:10:28 น.

เอ่อ... ไม่มีใครแล้วรึนี่ ข้าแค่ไปทำงานแว๊บเดียวเอง

โดย: ยามควงกะ IP: 124.122.238.220 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:1:44:03 น.

ว้า... เลยไม่ได้ถกปัญหากันเลยสิ ไม่เป็นไร เดี๋ยวพรุ่งนี้ท่านผอ.คงจะมาเฉลย สิ่งที่เป็นประเด็นแน่ๆ (งาน+เงินเดือน+โบนัสเรา จะเป็นไงบ้างนะ)

ข้าน้อยไปดูแลบ้านดีกว่า เดี๋ยวจะไม่มีกะให้ควง จ๋อย..

โดย: ยามควงกะ IP: 124.122.238.220 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:1:55:01 น.

โอ ข้าตกข่าวอันใดไปใช่หรือไม่?

แต่ข้าก็เข้าใจเป็นที่ดีแล้ว...

ว่ากันไปถึงฉากงานหมั้นกันเลยเป็นไร,,,ว่ะฮ่าฮ่าฮ่า

วอนวอนเฉือนมวยผม....................มอบเล...ขาโค
ลูกบล็อคร่วมโห่เฮ.......................อึ้งมี่
กู่ก้องร้องสรวญเส.......................เห่ครวญ...ชวนชื่น
ครองรักอยู่หมื่นปี.......................มิมีเสื่อมคลาย

โดย: ชอง เฮฮี (Ronniekins

) วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:2:09:44 น.

อะโห ท่านชอง เฮฮี อวยพรกันล่วงหน้างี้เลย ซะซึ้งอ่ะ ทีนี้ท่านผอ.กับเลขาโค คงจะดีใจไม่น้อย ขอบคุณสำหรับกลอนนะคร๊าบ

โดย: ยามควงกะ IP: 124.122.238.220 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:2:20:48 น.

ความจริงแล้วบทของชองฮยางที่มุนแชวอนได้รับนั้น ไม่ใช่คาแร็กเตอร์ที่ง่ายเลยสำหรับนักแสดงหน้าใหม่อย่างเธอซึ่งก็ยังไม่มีประสบการณ์
ทางการแสดงมากนัก

บทบาทของชองฮยางนั้นจะต้องแสดงออกถึงความมีเสน่ห์ชวนให้หลงใหลในขณะเดียวกันก็ต้องมี
ความเรียบร้อยสง่างามควบคู่ไปด้วย นอกจากนี้ความรู้สึกอันละเอียดอ่อนซับซ้อนเพราะเผลอไปรักซินยุนบกคนที่ความจริงแล้วเ
ป็นผู้หญิงนั้น ก็ยังจำเป็นจะต้องสื่อออกมาจากบทนี้เช่นกัน คาแร็กเตอร์ของชองฮยางนั้นจึงค่อนข้างจะเข้าใจได้ยากมาก ดังนั้น มุนแชวอนจึงต้องเข้าไปให้รับรู้ถึงใจชองฮยางจนเกิดความรู้สึกเห็นใจ

“แม้ชองฮยางจะเป็นนางโลมก็จริง แต่ว่าเธอไม่เคยขายร่างกายให้ชายอื่นแบบไม่เลือกหน้านะคะ ชองฮยางนั้นใช้ชีวิตอยู่ด้วยศิลปะและมีเธอก็มีความซื่อสัตย์ ในขณะที่แสดง ฉันจึงรู้สึกภูมิใจในตัวชองฮยางที่เป็นคนแบบนั้นค่ะ ”

นอกจากนี้ ยังมีหลายครั้งที่มุนแชวอนจะต้องเปลื้องเสื้อผ้าเพื่อเผยให้เห็นเรือนร่างของเธอด้วย
ซึ่งเรื่องนี้ก็ได้กลายเป็นหัวข้อสนทนาของผู้ชมไปแล้ว ฉากอีโรติกที่ปรากฏในตอนกลางของละครนั้นขโมยความสนใจของผู้ชมได้อย่างง่ายๆ

"ความจริงแล้ว ฉันยังไม่เคยถ่ายฉากที่มีการเผยร่างกายมาก่อนเลย ก็เลยรู้สึกว่ามันเป็นหน้าที่ที่หนักเหมือนกัน แต่ถึงยังไงก็ตาม ฉันเองก็เคยแสดงร่วมกับนักแสดงชายมาก่อนแล้ว ซึ่งความประหม่าก็คงจะมากกว่า พอคิดได้ว่า
“ก็แสดงกับผู้หญิงนี่นา คงไม่เป็นไรหรอก” ความกังวลของฉันก็เลยทุเลาลงค่ะ แต่พอถ่ายทำจริงกลับค่อยๆรู้สึกอินกับบทว่ามุนกึนยองที่เข้ามาร่วมแสดงด้วยนั้นเป็นผ
ู้ชายจริงๆ ตอนนั้นฉันอินกับบทชองฮยางอย่างมาก พอถูกแตะต้องตามร่างกายหรือตอนที่หัวไหล่ถูกสัมผัสเบาๆ ฉันเรียกสติกลับมาคิดไม่ได้จริงๆว่ากึนยองเป็นผู้หญิง แล้วตอนนั้นฉันก็เกิดความรู้สึกเขินอายขึ้นมาเสียอย่างนั้น ยิ่งไปกว่านั้นหูของฉันยังร้อนไปหมดด้วยค่ะ”

อันนี้ขอเสริมข่าวของอีกสำนักที่เกี่ยวกับฉากนี้นะจ๊ะ จาก(//sports.khan.co.kr), จ้า

“ก่อนที่จะเริ่มถ่ายทำฉันก็กังวลมาตลอดเลยค่ะ ตอนแรกนั้นฉันตั้งใจคิดเอาไว้ตลอดว่ามุนกึนยองเป็นผู้ชายแต่ว่าตอนนี้ฉันไม่คิดแล้วว
่าเป็นผู้ชาย หรือว่าผู้หญิง ฉันจะคิดแค่ว่าเขาคือซินยุนบกเท่านั้น แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังต้องการเวลาที่จะปรับตัวค่ะ และเพื่อที่จะอินกับบทให้ได้ฉันก็เลยไปหาหนังเรื่อง The Tale of Two Sisters มาดู (ตู้ซ่อนผี มั้งจำชื่อไทยไม่ค่อยได้ค่ะ ที่กึนยองแสดงเมื่อปี 2003) ซึ่งเป็นหนังที่ภาพลักษณ์น่ารักของมุนกึนยอง ที่ดูมีเสน่ห์ความเป็นผู้ชายแตกต่างจากผลงานเรื่องอื่นๆออกมาให้เห็น ตอนนี้ฉันจำบทพูดในเรื่องได้เกือบหมดแล้วค่ะ ฮะๆ”

แม้ว่าจะดูหนังเรื่อง The Tale of Two Sisters จนซึบซับหมดแล้ว แต่พออยู่ในฉากที่ถูกสัมผัสโดยมือของซินยุนบกใบหูของมุนแชวอนก็ร้อนขึ้นอย่างไม่รู้ต
ัว ขณะที่กำลังตกใจกับตัวเอง“ทำไมเป็นแบบนี้” ก็เอามือทุบ…(ซักอย่างหนึ่งไม่มั่นใจเลยไม่แปล ตอนนี้แหละที่คิดว่าแชวอนหลุดแล้ว) และยังหลบสายตามุนกึนยองทั้งๆที่ดูเป็นผู้หญิงอย่างนั้น (ช่วงนั้นกึนยองเพิ่งไปม้วนผมมาด้วยรึเปล่า?) มุนกึนยองผู้ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเลยถามว่า “พี่คะ ทำไมถึงไม่มองฉันเลยล่ะ” อย่างตัดพ้อด้วยท่าทางน่ารักๆแบบเธอ

“ผู้หญิงของมุนกึนยอง” ตอนนี้มุนแชวอนกำลังปรับตัวเพื่อยอมรับบทนี้นี้อย่างเป็นธรรมชาติ และเธอยังบอกว่าตอนนี้เธอค่อยๆเล่นเข้าขากับมุนกึนยองได้ดีขึ้นแล้ว

“ตอนนี้ฉันกำลังปรับตัวกับบท “ผู้หญิงของมุนกึนยอง” อยู่ค่ะ ยิ่งเวลาผ่านไปเท่าไหร่ก็ยิ่งแสดงคู่กับมุนกึนยองได้เข้ากันมากขึ้นเท่านั้น แล้วก็รู้สึกว่าจะค่อยๆใกล้ชิดสนิทสนมกันมากขึ้นค่ะ”

มุนแชวอนยังเล่าตอนหน้าของเรื่องให้ฟังว่าจะมีฉากที่ต้องเจ็บปวดเพราะความรัก ซึ่งชองฮยางต้องถูกบังคับให้ไปอยู่กับคิมโจนยอนที่ซื้อตัวเธอไป ซึ่งฉากนี้ทั้งตัวนักแสดงจาก The Painter of wind หรือแม้กระทั่งผู้ชมเองก็อาจอดรู้สึกหัวใจสลายไม่ได้

“ตอนถ่ายทำฉากที่ชองฮยาง ถูกขายให้คิมโจนยอนนั้น ฉันรู้สึกเศร้าค่ะ จะต้องแยกจากกันแล้ว…ความสัมพันธ์ของยุนบกกับชองฮยางนั้น ดูเหมือนจะผ่านไปเร็วมากว่าเวลาเสียอีกค่ะ ฉันคิดว่าความรู้สึกรักที่มีให้ยุนบกนั้นเคยมีโอกาสหลายครั้งที่ได้แสดงออกให้เห็น แต่เพราะชองฮยางเป็นนางโลม จึงต้องรอให้ยุนบกมาหาได้อย่างเดียว นอกจากการเฝ้าคิดถึงด้วยหัวใจที่มั่นคงแล้ว ก็ทำอย่างอื่นไม่ได้มากกว่านี้แล้วจริงไหมคะ ”

เอามาจากลิ้งค์ที่คุณRosaline ให้มานั่นแหละค่ะ
โอ้โห สุดยอดไปเลย ขอกรี๊ดสองที
ขอบคุณมากที่นำบทสัมภาษณ์ของมุนแชวอนมาให้เป็นบุญตาและบุญใจนะค่ะ

โดย: Post Modern Girl IP: 112.142.151.126 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:2:22:12 น.

วันนี้ข้าน้อยต้องขอตัวก่อนนะขอรับ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะไม่ตื่นมารับผลจากการที่นำผอ.มาล้อเล่น เศร้า....

ขอให้ท่านผอ.กับเลขาโคมีความสุขนะขอรับ อิอิ ไม่วายแซวอีก

คืนนี้ต้องลาล่ะคร๊าบพี่น้องยามทุกท่าน เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเข้ามาติดตามภาพวาดที่ 19 ต่อ

โดย: ยามควงกะ IP: 124.122.238.220 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:2:26:56 น.

ฮ่าๆ ได้อ่านกลอนของท่านชอง เฮฮี แล้วอยากแสดงความยินดีกะท่านผอ.และเลขาโคเหลือเกิน ครองคู่หมื่นปี คงลำบากท่านเติมเต็มที่ต้องคอยสรรหาอาหารมาคอยเสริฟเป็นแน่ ฮ่าๆ
ข้าน้อยขอตัวแว๊บไปงีบก่อนนะท่าน ฝันดีค่าาาทุกคนนนน

โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:2:28:03 น.

Happy New Year 2010 & Best Wishes again !
Thanks a lot K.wonwon...that's the destiny anyway.
take care

โดย: Reader IP: 125.24.109.210 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:2:33:39 น.

อา...รักดอกจึงหยอกแรง...นะท่าน ผอ ท่านเลขาโคฯ

ส่วนข้าคืนนี้ก็ข่มตานอนไม่ลง แวะไปชมความงามของแม่น้องนางแชวอนที่บ้านสวนข้าวโพดมา อ่านบทสัมภาษณ์และได้กรี๊ดไป สามหน หลังจากนี้คงได้ฝันดีถึงเช้าแล้ว คุณ 내문뽕구 ช่างสรรหาและแปลข่าวได้ถูกใจเสียจริง

โดย: ชอง เฮฮี (Ronniekins

) วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:2:35:30 น.

นั่งอ่านแล้วยิ้มเลย

บทสัมภาษณ์ มุนแชวอน

ขอบคุณท่าน post modren girl

ที่ post มาให้อ่าน

อ่านแล้วเป็นปลื้มแทนเฮียจิงๆ

โอ๊ยๆๆๆๆๆ อิจฉาเฮียบก

“ผู้หญิงของมุนกึนยอง”

มุนกึนยอง ผู้ไม่รุว่าเกิดอะไรขึ้น

ปัดธ่อ เฮียเรา ละอ่อนจิงๆ

โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.197.108 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:2:40:32 น.

"ก็แสดงกับผู้หญิงนี่นา คงไม่เป็นไรหรอก” ความกังวลของฉันก็เลยทุเลาลงค่ะ แต่พอถ่ายทำจริงกลับค่อยๆรู้สึกอินกับบทว่ามุนกึนยองที่เข้ามาร่วมแสดงด้วยนั้นเป็นผู้ชายจริงๆ ตอนนั้นฉันอินกับบทชองฮยางอย่างมาก พอถูกแตะต้องตามร่างกายหรือตอนที่หัวไหล่ถูกสัมผัสเบาๆ ฉันเรียกสติกลับมาคิดไม่ได้จริงๆว่ากึนยองเป็นผู้หญิง แล้วตอนนั้นฉันก็เกิดความรู้สึกเขินอายขึ้นมาเสียอย่างนั้น ยิ่งไปกว่านั้นหูของฉันยังร้อนไปหมดด้วยค่ะ”
กรี๊ด!!!! อ่านแล้วเขินแทนเจ๊จริงๆค่าาา ตอบได้โดนใจมาก ฮ่าๆ กึนยองนี่มีแรงดึงดูดทุกเพศทุกไวจริงๆ
แย่แล้วได้อ่านบทนี้แล้วตาชักสว่าง จะหลับได้มั้ยเนี่ย ขอบคุณคุณPost Modern Girl ที่นำมาให้อ่านค่าาา บ้าไปแล้วเรา อิอิ

โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:2:41:54 น.

แต่พออยู่ในฉากที่ถูกสัมผัสโดยมือของซินยุนบกใบหูของมุนแชวอนก็ร้อนขึ้นอย่างไม่รู้ตัว ขณะที่กำลังตกใจกับตัวเอง“ทำไมเป็นแบบนี้” ( ตอนนี้แหละที่คิดว่าแชวอนหลุดแล้ว) และยังหลบสายตามุนกึนยองทั้งๆที่ดูเป็นผู้หญิงอย่างนั้น มุนกึนยองผู้ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเลยถามว่า “พี่คะ ทำไมถึงไม่มองฉันเลยล่ะ” อย่างตัดพ้อด้วยท่าทางน่ารักๆแบบเธอ

“ตอนนี้ฉันกำลังปรับตัวกับบท “ผู้หญิงของมุนกึนยอง” อยู่ค่ะ
กรี๊ด!!! รอบสอง และแล้วก็เฉลยออกมาแล้วสิในตอนรับรางวัลมิน่าล่ะพอมองตากึนยองทีไรเป็นต้องเขินทุกที อย่างนี้พวกเราจะมีลุ้นรึป่าวนะ ฮ่าๆ
อีกอย่างที่เจ๊เวลาอยู่กะกึนยองทีไรเป็นต้องใส่เสื้อผ้าเผยเนื้อเผยตัวต่างกับตอนอยู่กะHHJ คงเพราะคิดว่ายังไงเอียก็เห็นหมดแล้ว จะปิดไปทำไมแน่ๆเลย แอบโปรยเสน่ห์เฮียรึป่าวนะ แล้วเฮียก็ละอ่อนจริงๆ ช่วยรู้เร็วๆด้วยเถอะ พวกเราลุ้นจนสุดโก่งอยู่แล้วT T

โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:2:53:34 น.

คิดท่าตัดพ้อของเฮียตอนพูดว่า“พี่คะ ทำไมถึงไม่มองฉันเลยล่ะ” ไม่ออกเลยแฮะ ไม่รู้ว่าแชวอนเผลอหน้าแดงให้เฮียเห็นรึป่าว
โอย บ้าไปแล้วเรา ยิ้มไม่หุบเลย น้ำลายฟูมปากแล้วตอนนี้
ฮือๆ จะหลับมั้ยเนี่ยคืนนี้
ใครก็ได้ช่วยแจกยาให้ข้าน้อยที บทสัมภาษย์ขึ้นสมองแย้ว

โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.120 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:2:56:55 น.

555 ท่านสาวก 2 มุน

อาการหนักเหมือกันเลย หลังอ่านจบ

เฮียเรา โนเซ๊นส์ จิงๆ

โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 114.128.197.108 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:3:05:54 น.

โอ้!!! ในที่สุดก้อเข้าใจ ท่านผอ.เป็นผีเสื้อนี่เอง

โดย: ulwil (กระรอกสวน

) วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:3:08:37 น.

อ่านบทสัมภาษณ์mc แล้ว ยิ้มไม่หุบ

ว่าแต่ว่าเฮียเรา ช่างไม่รับมุขสาวเอาซะเลย ไม่ว่านอกจอ ในจอ เฮ้อ แต่ปลื้มจัง ทำเอาแฟนคลับลุ้นนอกจอเวิ่นเว้ออีกแล้ว

โดย: ulwil (กระรอกสวน

) วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:3:38:49 น.

จะหนีไปนอนจิงๆแล้วนะคร๊าบ ราตรีสวัสดิ์ทุกท่าน เจอกันกะเช้าขอรับ

โดย: ยามควงกะ IP: 124.122.238.220 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:4:13:37 น.

เข้ามาจ่ายค่าแปลหลังจากที่อ่านแล้วเมื่อวาน
ทำไมไม่ใครบ่นกันเลยนะว่า ฉากนี้ไม่มีชองฮยาง

แล้วก็อึ้งไปกับมุขกระจายของช่างแปล
555...บันเทิงได้ไม่แพ้ยายชาเลย

ขอบคุณช่างแปล/ท่าน ผอ./รักษาการณ์หัวหน้าฝ่าย
บันเทิง ขาดตำแหน่งไหนบอกเลขาโค....โอ๊ะไม่ได้
เลขาโคเป็นไข้สูง ความร้อนยังไม่ลด ตอนนี้คงต้อง
บอกรักษาการณ์เลขาท่านยามควงกะไม่ก่อนล่ะกัน

โดย: ppp IP: 115.67.112.25 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:7:16:31 น.

สวสดีตอนเช้าครับ มาทักทักทายก่อนจะไปทำงานครับเดี๋ยวจะแวะมาดูผลการถกเรื่องท่านผอ.ต่อนะครับ หวัดดีลาล่ะ่ครับ

โดย: เกษตรศิลป์ IP: 58.9.95.153 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:7:50:28 น.

ข้ามาตรวจสอบลูกบ้านเมื่อคืนนี้ให้ท่าน ผอ.(ของข้า)
พวกท่านทั้งหลายทั้งหมด...พวกท่านคิดอะไรกับท่าน
ผอ.ของข้านี่...ข้าขอบอกนะว่าข้าไม่ย๊อมไม่ยอม...ฮือฮือทำไม...ทำไมไม่เป็นข้าล่ะ..ที่โดนเลียน้ำตา....5555555555555

โดย: เติมเต็ม IP: 172.18.252.52, 202.44.7.70 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:8:10:19 น.

ท่านทั้งลูกบ้าน ของผอ.wonwon ทั้งหลาย...เป็นไปได้มั๊ยที่พวกเราจะ...เจอกันบ้าง..เพื่อมอบของขวัญให้ท่านผอ.ที่ท่านเสียสละ...มาแปลงานให้พวกเราอ่าน...เพื่อเป็นกำลังใจให้ท่าน...
พวกท่านเห็นด้วยหรือไม่...หากเห็นด้วยยกมือขึ้นค่ะ....ข้าน้อยเติมเต็ม...ขอรบกวนท่านยามควง...ท่านเลขาโค...เป็นธุระด้วย...จะเป็นไปได้มั๊ย
ข้าน้อยขอแนะนำตัวก่อนละกันด้วย e- mail ของข้าน้อย นามว่า chanya.k@pttbsa.com
เหตุที่ข้าน้อย อยากพบ อยากเจอพวกท่านนั้นก็เพราะ...อยากใช้เวลาที่เราได้รู้จักกันมาบ้างแล้วนั้น...มาทำความรู้จักกันให้มากขึ้น...ภาพวาดของช่างเขียนเหลืออีกไม่กี่ตอนแล้ว...เราจะไม่ได้เจอกันแล้ว...

โดย: เติมเต็ม IP: 172.18.252.52, 202.44.7.70 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:8:20:43 น.

รักแท้... จะแพ้ความใกล้ชิด... ไหมเนี่ย
(เพราะ รัก ก็คือ รัก นี่คือความหมายของตัวมันเอง... อยากแท้จักอธิบาย ขอเพียงให้เราได้ทำในสิ่งที่เรารัก บนพื้นฐานของความดีงาม... มิทำให้ใครเดือดร้อน... สำหรับข้าเท่านี้ก็เพียงพอ... เพราะ...รัก)

โดย: takasila IP: 202.28.35.2 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:9:23:46 น.

เมื่อคืนอยู่เฝ้าบอร์ดแชวอนที่บ้านไร่ไม่ไหว เช้านี่รีบไปเปิดอ่านที่บ้านนั้น เพิ่งเข้ามาเห็นว่าบ้านนี้ก็โพสไว้ อ่านแล้วอยากจะกรี๊ด

ไม่ผิดหรอกแชวอน ขนาดคนดูก็รู้ว่ากันยองเป็นหญิง แต่ตอนที่ดูนี้ไม่ได้สนใจแล้วชายหรือหญิงอินตามบทไปด้วยเลย มีหรอนักแสดงที่เล่นจ้องตากันขนาดนั้นจะเลอลืมว่ากึนยองเป็นหญิง อ่านบทสัมภาษณ์แล้วคิดภาพตามเขินแทนแชวอน อย่างบอกไม่ถูก

อยากให้มีโอกาสโคจรมาเล่นหนังเรื่องเดียวกันอีกจังจะได้สนิทกันยิ่งขึ้น ยิ่งกว่า HHJ

โดย: งุงิ IP: 58.8.119.187 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:9:27:45 น.

อ่านแล้วทำให้นึกหวั่นใจว่า ตอนต่อไปจะเป็นแบบว่าฮยางคิดว่ายุนบกตายแล้ว กะลังจะฆ่าตัวตายรึป่าวนะ ยังกะโรมิโอจูเลียตแน่ะ แล้วถ้าเป็นงั้นจริงๆบกจะไปทันมั้ยเนี่ยย โอยใจจะขาด

ขอบคุณท่านวอนมากจิงๆจ้ะ

โดย: kapunoi IP: 125.26.185.225 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:9:31:08 น.

อ่านบทสัมภาษณ์ของมุนแชวอนที่แล้ว กรี๊ดๆ "ผู้หญิงของมุนกึนยอง" หัวใจสูบฉีด เช้านี้มีแรงทำงานทันที ไม่ต้องเพิ่งกาแฟแล้ว ขอบคุณท่าน Post Modern Girl และท่าน Rosaline มากค่ะ

ขอตอบท่านเกษตรศิลป์ ที่ถามว่า "ท่านhaewonny ข้าขออภัยที่ต้องถามท่านว่าเหตุใดจึงต้องทำตาเขียวใส่ท่านช่างแปล5555"
ที่ข้าน้อยตาเขียวก็เพราะพิษที่อยู่ในตัวข้าได้แผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย เข้าสู่ตา ทำให้ตาเขียว น้ำลายไหลเยิ้ม อาการจะดีขึ้นเรื่อยๆ หากได้ยาถอนพิษจากท่านผอ.ค่ะ

โดย: haewonny IP: 158.108.52.110 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:9:42:39 น.

ข้าน้อยมารับกะเช้าแล้วคร๊าบ

อะจึ๋ย ท่านผอ.ยังไม่เข้ามานี่นา เฮ้อ...โล่งอก

ส่วนที่ท่านเติมเต็มว่าไว้เรื่องการทำความรู้จักกันข้าน้อยเห็นดีด้วยนะขอรับ ไม่งั้นพอจบ fic แล้วพวกเราบางส่วนอาจจะหายขาดจากพิษไข้แล้วก็ออกจากโรงพยาบาลนี้ไป ไม่ได้มีโอกาสแบบนี้อีก งั้นเอานี่ไปเลยขอรับ อิอิ ไอ้แมวของข้าเอง santa_koe@hotmail.com เหอๆ

โดย: ยามควงกะ IP: 124.122.238.220 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:9:43:09 น.

โอ๊ยย กรี๊ดดดดดดดดดดด

แชวอนสัมภาษณ์ได้โดนใจอย่างแรงง

ตายๆๆ เขิลล์ๆๆ จิ้นขนาด

โดย: Adayz IP: 125.26.128.9 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:10:34:04 น.

วันนี้นั่งอ่านทุกสิ่งอย่างทุกคำพูด

ยิ้มแก้มแทบปริ

กรี๊ดไปหลายรอบ

หัวใจพองโต

ขอบคุณทุกคนนะคะที่เอาข่าวคราว2มุนมาฝาก

น่ารักทุกคนจิงๆ น๊า ลูกบล๊อคคุณ won won เนี๊ยะ

โดย: ใจเอย IP: 125.26.81.204 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:10:48:11 น.

อ๊ะ อ๊ะ พวกเจ้า ลูกบล็อก ทำไมพิษที่ข้าวางไว้ถึงได้ย้อนกลับมาทำร้ายข้าได้ ข้าไม่เข้าใจ ผอ เป็นงง

ขอบคุณ คุณRosaline กะ คุณ Post modern ที่พาแชวอนมาช่วยผอ และเลขาโค ไว้ทันเวลาพอดี

ท่านเกษตรศิลป์ จากข้อความของท่านที่ว่า "ท่านhaewonny ข้าขออภัยที่ต้องถามท่านว่าเหตุใดจึงต้องทำตาเขียวใส่ท่านช่างแปล5555"

ท่านยังไม่เห็นสัจธรรมอะไรบางอย่างหรือคะ

ท่านเติมเต็ม มามะ มาให้ ผอ.กอดที หอมที จุ๊บที ร๊ากนะ ร๊ากลูกบล็อกทุกคน

ลูกบล็อกอย่าเพิ่งกลัว ผอ นะ ความจริง ผอ เป็นคนดี น่ารัก แต่จะบอกไรให้น๊า แก้มเลขาโครสชาติปะแล่มๆ แต่ก็เนียนใช้ได้ ตอนยืนเลีย (น้ำตา) อยู่เนี่ย ไม่มีขยับออกเลยนะ ยืนนิ่ง

ไปกันใหญ่แล้ว อารมณ์ดีค่ะ เพราะแปลจบแล้ว ผ่อนคลายยยยย กลายเป็นตัวของตัวเองอีกครั้ง

แซวตามสบายเลยไม่กลัวอยู่แล้ว มีคีย์บอร์ดเป็นอาวุธ ท่านแรงมาข้าก็จะแรงไป อิอิ

ท่านสุเกียง โดนมากค่ะ ขอคารวะ

ความรักมีหลายรูปแบบเลยถูกงำไว้ ไม่เปิดเผย ไม่อาจแสดงออก
ญ.เดินกับญ. ชายเดินกับช. ก็ถูกมองไปต่างๆนานา..
มันอะไรกันนักกันหนา ดูแปลกๆไปหรือไง?
ญ.กับชายเดินด้วยกัน ก็กลายเป็นเรื่องปกติ เออ..หนอ โลกเรา ใจคนเราน่าสงสารนะ...

คุณ Zigzag เรื่องนี้คนเขียนเค้าเขียนไว้แต่แรกแล้วค่ะว่าเป็น non profit fiction for 5 coin fanclub เพราะฉะนั้น พิมพ์ขายไม่ได้ค่ะ ได้แต่พิมพ์แจก หรือพิมพ์ไว้อ่านเองค่ะ

คุณ รัตน์ เทพธิดาเหมิงโป๋ ได้มาจาก คุณ PPP ค่ะช่วยหามาให้ ดูในห้องวิเคราะห์ทางวิชาการได้เลยค่ะ

สงสัยๆ ๆ ๆ คุณ ไก่ กะคุณ Oui มักจะมาโพสต์เวลาใกล้ๆ กันอ่ะ

คุณงุงิ Frozen flower ตอนที่ฆ่ากันตายตอนหลังเค้าประกาศชัดเจนว่า ไม่รัก King ค่ะ หลงหญิงหน้ามืด

สุดท้ายนี้ เลขาโค เรา เป็นอะไรกันแล้วนะ จากกลอนที่คุณ ชองเฮฮี เขียนให้ ข้าคงต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ข้าได้ทำไปโดยตั้งใจ

แต่ขอไปคิดดูก่อนนะ เพราะตำแหน่งเต็มจริงๆ อืม จะให้นางอยู่ตรงไหนดีนะ ครุ่นคิด ครุ่นคิด เอ้ แล้วเฮวอนนี่ล่ะ เอ๊ะ แล้วทำไมภาพวาดภาพนี้ เฮวอนนี่ไม่ยอมพิสูจน์อักษร เอ๊ะ หรือนางโกรธข้า

โดย: Won won (albatross11

) วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:11:01:05 น.

หยา..ตกลงท่านผอ.ของเรา

เป็นผีเสื้อรึนี่

ข้าหลงคิดว่าเป็นดอกไม้ ซะตั้งนาน

เห็นหนามเยอะเหลือเกิน

โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.11.161 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:11:27:44 น.

อ่า..ถ้างั้น

ข้าขอแจกไอ้แมวด้วยคน

pp_k555@yahoo.com

ข้าจะติดตามผลงานท่านผอ.

ไปจนสุดหล้าฟ้าเขียวเลยทีเดียว

โดย: รัก..2มุน..หมดใจ IP: 112.142.11.161 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:11:31:30 น.

555 มีคนมาแจกไอ้แมวกันมากมาย อิอิ ตามไปเก็บดีกว่า หนุกกว่าเก็บบ้านหลังเมามายเยอะเลย

ว่าแล้วท่านผอ.ของเราก็เผยตัวจริงซะที เฮ้อ... หลงคิดว่าเป็นดอกไม้เหมือนกันเลย ว้า..

โดย: ยามควงกะ IP: 124.121.95.237 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:11:40:21 น.

ปิดคอมเม้นท์หน้านี้นะคะ ไปเม้าท์ทูเมาท์ เรื่อง ผอ ต่อได้ที่หน้าถัดไป

โดย: Won won (albatross11

) วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:12:16:12 น.

วันนี้ท่านผอ.รับอะไรเป็นมื้อกลางวันดีน๊า...

เอ... หรือจะอิ่มเอมใจไปกับเลขาโคแล้ว ไม่หรอก กองทัพต้องเดินด้วยท้องนี่เน๊อะ

งั้น ข้าน้อยจัดสำรับก่อนนะขอรับ

วันนี้เป็น ข้าวผัดน้ำพริกกุ้งเสียบนะขอรับ มาพร้อมกับแกงจืดฟักตุ๋นมะนาวดอง และยำสามกรอบ ส่วนของหวานเป็นสละลอยแก้ว และผลไม้รวม

ส่วนบรรดาสมาชิกทุกท่าน สามารถร่วมโต๊ะได้เลยนะขอรับ วันนี้เป็น Buffet คร๊าบ..บ

ว่าแล้วก็หิว... แต่รอท่านผอ.มาเปิดก่อนดีกว่า อิอิ

โดย: ยามควงกะ IP: 124.121.95.237 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:12:21:59 น.

โอ้ท่านผอ. สัจธรรมนั้นข้าน้อยเข้าใจ เพราะท่านโปรยเสน่ห์แห่งอักษรได้เยี่ยมขนาดนี้ ใครบ้างที่ไม่อยากใกล้ชิดท่าน ข้าน้อยเป็นแฟนคลับของท่าน แต่ท่านโปรดระวังหนามของไม้งามทั้งหลายด้วย ยิ่งงามหนามยิ่งแหลมยิ่งนัก ข้าน้อยเก็บเมล์ของท่านทั้งหลายด้วยนะขอรับ และเพื่อเป็นการไม่เอาเปรียบ ข้าน้อยขอแลกเปลี่ยนด้วยคนคิดว่าพวกท่านคงไม่ว่าอะไร phin@windowslive.com ข้าน้อยอยากรู้จักพวกทั้งหลายในมากขึ้น

โดย: เกษตรศิลป์ IP: 58.9.99.215 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:12:30:30 น.