... มาแว้วๆ ***ยอดรักนักศิลป์ตอนที่ 26 ทางรอด *** OG 2 ตอน13-ตอนจบ** **คลิกอ่านทุกเรื่องได้ที่เมนูด้านซ้ายเลยจ้า.. ^_^
“ความทุกข์-หากเล่าสู่กันฟังจะลดลงครึ่งหนึ่ง ส่วนความสุข-ถ้าเราแบ่งปันมันจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า” ขอบคุณลูกบล็อกทุกท่านที่ร่วมสร้างบล็อกแห่งความสุขนี้ขึ้นมา อยากให้พื้นที่ในบล็อกแห่งนี้ได้เป็นที่แบ่งปันทุกข์และสุขร่วมกัน จะไม่มีรักรูปแบบใดที่เป็นไปไม่ได้ ณ ที่แห่งนี้....วอนวอน
Group Blog
 
 
ธันวาคม 2552
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
3 ธันวาคม 2552
 
All Blogs
 
ภาพวาดภาพที่ 1 การพรากจาก

หลังจากดู DVD The Painter of the Wind จบก็เกิดอาการบ้าคลั่งอย่างรุนแรง ตลุยจากเวปนู้นไปเวปนี้ จนไปเจอเรื่องนี้ค่ะ ยาขนานเอกทำให้จิตใจสงบลงได้อย่างแปลกประหลาด จากอาการค้างจากซี่รี่ส์ก็เปลี่ยนมาสุขสมได้ดั่งใจค่ะ เลยอยากให้สาวกสองมูนได้อ่านกันค่ะ ก็เอาเรื่องนี้ไปแปะหลายที่ ก็มีแต่คนบอกว่าอ่านไหวหรอกภาษาอังกฤษ 187 หน้า ก็เลย เอาวะ ไหนๆก็บ้ามาขนาดนี้แล้ว เอาให้สุดทางเลยแล้วกัน แปลให้อ่านกันซะเลย

แปลให้อ่านกันที่ เวป 2 moons มาก่อนหน้านี้นะคะ ตอนนี้เวปล่ม ก็เลยย้ายมาลงที่นี่ชั่วคราวนะคะ ให้คนที่ยังไม่ได้อ่านตอนแรกได้อ่านด้วยค่ะ สำหรับคนที่อ่านมาจาก 2 moons แล้ว คลิกอ่านต่อได้ที่ ตอน 10/2 เลยค่ะ

ทุกคำที่แปล แปลอย่างตั้งใจและเคารพต้นฉบับที่สุดค่ะ อยากให้ภาษาออกมาสวยเหมือนสายตาสองมูน รักซี่รี่ส์ รักตัวละครเรื่องนี้อยากให้ภาคสองที่แปลนี้ออกมางดงาม สมบูรณ์ที่สุด

ใครที่ผ่านเข้ามาอ่าน ชอบหรือไม่ชอบ ขอค่าแปล 1 comment นะคะ อย่างน้อยก็จะได้รู้ว่าไม่ได้อยู่ในนี้คนเดียว

ต้นฉบับคลิกที่นี่เลยค่ะ

//obsidiangryphon.homestead.com/Painter-Of-The-Wind-Sequel-FMYG-01.html

Credit
Painter Of The Wind Sequel (re-edited English version)

Author : FengMiYiGe
Translators : 5P2M, galadriel3
Re-edition : Obsidian Gryphon

This is a non-profit fanfiction written by FengMiYiGe based on the 2008 Korean tv historical drama Painter Of The Wind, adapted from the novel of the same title written by Lee Jeong-myeong. The original fanfic was written in Chinese. This re-edition is to provide additional and integrated reading material in English for fans of the drama. Please note that if you have not viewed or are not a Painter of the Wind / 5 coin fan, the following story might not make much sense.

* For this revamp from the original translated fanfic, Yunbok is referred to as "he" unless the chapter title stated otherwise.


อารัมภบท

ข้าอยากจะเล่าถึงบุคคล 2 คน

ทั้งสองคน ไม่ใช่บิดามารดาของข้า พวกเขาเป็นศัตรูของพ่อข้า แต่พวกเขาเป็นผู้ที่เลี้ยงดูข้าจนเติบใหญ่

ทั้งสองคน ไม่ใช่สามีภรรยา แต่พวกเขารักกันอย่างลึกซึ้ง อย่างไม่เกรงกลัวในความเป็นหรือความตาย

ทั้งสองคน คนหนึ่ง สอนให้ข้าเป็นคนดี อีกคนสอนให้ข้าวาดภาพ คนหนึ่งเป็นมารดาของข้า และอีกคนเป็นอาจารย์ของข้า

ทั้งสองคน คือครอบครัวที่ข้ารักที่สุด เป็นคนที่ข้าเคารพที่สุด และเป็นคนที่ข้ารักมากที่สุด

ชื่อของข้าคือ คิม ยุมบก ( ยุมบก แปลว่า ความคิดถึง บก)

สิบแปดปีที่ผ่านมา

จองฮยาง

ภาพวาดภาพที่ 1 – การพรากจาก

ท่ามกลางความเงียบสงบ มีเพียงเสียงลมหวีดหวิวและจังหวะฝีพายกระทบน้ำ น้ำตาเย็นๆ ที่ไหลอาบแก้มแห้งเหือดไปกับสายลม จองฮยางไม่แน่ใจว่า นางรู้สึกอย่างไรกันแน่ แม้ว่านางจะมีความรู้สึกขัดแย้งปั่นป่วนอยู่ในใจ แต่อีกด้านหนึ่งนางก็รับรู้ได้ถึงความรู้สึกภายในที่สงบ และว่างเปล่า


“เพียงแค่ผู้หญิงคนนี้จากไป ท่านก็จะสามารถวางใจได้ ความแค้น อะไรนะที่มันฝังรากลึกอยู่ในตัวท่าน กระทั่งต้องเอาชีวิตไปเสี่ยงเลยหรือ กับการที่ข้าต้องจากมาแบบนี้ มันจะช่วยให้ท่านปลอดภัยได้หรือไม่ ข้าได้แต่วิงวอนให้ท่านมีชีวิตที่ดีหลังจากได้แก้แค้นตามที่ท่านต้องการ ถ้าการอยู่ข้างๆ ท่านจะเป็นการสร้างภาระให้กับท่าน ข้าก็สมควรจากมา บัดนี้ข้าไม่สามารถอยู่ช่วยอะไรท่านได้อีกแล้ว ข้าทำได้เพียงสวดอ้อนวอนต่อสวรรค์ โปรดให้ปกป้อง และ ดูแลช่างเขียน สุดที่รักของข้า “ เธอแหงนหน้าขึ้นมองฟ้าหม่น สวดอ้อนวอนครั้งแล้วครั้งเล่า ขณะที่มือทั้งสองกุมเครื่องประดับรูปผีเสื้อที่ห้อยมาจาก เสื้อตัวนอกแน่น

"แม่นาง ชายหนุ่มคนนั้นเป็นคนรักของของท่านรึ ท่านสองคนดูเหมาะสมกันมากเลยนะ" คนเรือชรา ถามอย่างเห็นอกเห็นใจเมื่อเขาสังเกตุเห็นความโศกเศร้าของนาง นางก้มหัวลงด้วยท่าทีเศร้าสลด คิดอยู่ในใจ “คนรัก อย่างเราจะถือว่าเป็นคู่รักได้ไม๊นะ” จองฮยาง ไม่รู้จะตอบคนเรือชราอย่างไรดี นางเพียงยิ้มให้เขาอย่างอ่อนโยน พูดเบาๆ ว่า “โชคชะตาของเราดูเหมือนจะห่างไกลจากคำนั้นมากนัก”

“โอ้ว พวกท่านต้องแยกจากกันหรือนี่ สำหรับชายหนุ่มผู้นี้ อนาคตคงต้องมาก่อนความรักสินะขอรับ คนเรือพูดราวกับว่าเขาเข้าใจเรื่องราวทั้งหมด และกล่าวต่อไปว่า "แม่นาง ไม่ต้องเสียใจไปหรอก ท่าทีที่เค้ากล่าวลาท่าน ข้าดูออกว่าเขาเสียใจอย่างที่สุด ข้าพูดได้เลยว่าเขาไม่ใช่คนที่ไม่มีหัวใจ โบราณกล่าวไว้ว่า ทำดีสิบปีจะได้ลงเรือลำเดียวกัน ทำดีร้อยปีจะได้เข้าหอร่วมเตียง ถ้าโชคชะตากำหนดให้พวกท่านได้เกิดมาคู่กัน ไม่ว่าจะอยู่ห่างไกลกันแค่ไหน สวรรค์จะดลบันดาลให้พวกท่านได้พบกันอีกครั้ง และได้อยู่อย่างมีความสุขตลอดไป”


“บางที....” นางพูดเบาๆไม่รู้ว่านางเชื่อคนเรือหรือปลอบใจตัวเอง


“เจ้าต้องอยู่อย่างมีความสุขตลอดไป” เสียงของช่างเขียน ก้องกังวานขึ้นมาอีกครั้ง

“ท่านมุ่งหวังจะให้ข้าแสดงท่าทีโต้ตอบอย่างไร ใช่ ข้าอยากมีความสุข แต่ความสุขสำหรับข้ามันคืออะไร กับการที่ต้องแยกจากท่าน ข้าไม่รู้ว่า ข้าจะไปหาความสุขได้จากไหน นางรำพึงรำพัน พลางมองไปที่ระลอกน้ำ มีเพียงสายลมแห่งฤดูใบไม้ร่วงโชยพัดผ่าน และละอองฝอยที่เกิดจากฝีพาย หัวใจที่เปี่ยมไปด้วยความรักของนางได้แต่เพียงคิดไปว่า ตอนนี้ข้าลอยล่องอยู่ในเรือลำเล็กๆ แล้วข้าจะไปหาความสุขได้จากที่ไหนล่ะ ช่างเขียน ทำไมท่านไม่หนีมาพร้อมกับข้า หรือเป็นเพราะการวาดภาพของท่าน ตำแหน่งทางราชการ หรือเพราะอาจารย์ของท่านกันแน่นะ
ช่างเขียน นี่เป็นความจริงหรือโชคชะตาที่กำหนดให้เรามาจบลงที่นี่” นางขดตัวอยู่ในเสื้อคลุม ตกอยู่ในวังวนความคิดที่สับสน

เรือลำน้อยลอยเอื่อยเรื่อยไปตามแม่น้ำ ที่สุดก็ถึงฝั่งตรงข้าม คนเรือชรากระโดดขึ้นไปบนสะพานท่าน้ำเพื่อมัดเรือ “แม่นาง เรามาถึงแล้ว เช่นนี้เมื่อท่านลงเรือ เกี้ยวที่ท่านเช่าจะพาไปส่งต่อถึงเมืองเปียงยาง” นางซวนเซเล็กน้อยเมื่อลุกขึ้นยืน รู้สึกเมาเรือหลังจากต้องอยู่บนเรือเป็นเวลานานหลายชั่วยาม

“แม่นาง นี่สัมภาระ เข้มแข็งเข้าไว้นะขอรับ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง” คนเรือชราช่วยพยุงนางลงจากเรือ แล้วส่งสัมภาระให้

“ขอบคุณมาก นี่สำหรับซื้อเหล้าค่ะ”นางยื่นเหรียญจำนวนเล็กน้อยให้กับคนเรือ

“ไม่ ไม่ต้อง ไม่ต้อง หนุ่มน้อยคนนั้นจ่ายค่าเรือให้ข้าเรียบร้อยแล้วขอรับ” คนเรือชราโบกไม้โบกมือปฎิเสธ

“กรุณารับไว้เถอะค่ะ” จองฮยางยืนกราน ทำให้คนเรือต้องรับไว้อย่างไม่สู้เต็มใจ ก่อนที่นางจะเดินจากไป

“อ่า ช่าง เป็นหญิงสาวที่สวยอะไรอย่างนี้นะ หนุ่มน้อยคนนั้นทิ้งเธอได้ลงคออย่างไร” คนเรือชราส่ายศรีษะ พึมพำกับตัวเอง ขณะ แก้มัดเรือ แล้วพายไกลออกไป

“ท่านคือแม่นางจองฮยางที่มาจากฮันยางใช่หรือไม่” ชายกลางคนสองคนเดินเข้ามาหาจองฮยางเมื่อนางเดินลงมาจากสะพานท่าน้ำ

“ไม่ทราบมีเรื่องอันใด” นางรู้สึกกังวลปนประหลาดใจ มือกำสัมภาระแน่นขึ้น พร้อมกับ ตรวจสอบชายแปลกหน้าที่มาทักทั้งสองคน

“เราได้รับคำสั่งจากพี่ใหญ่ กองและช่างเขียนซินเมื่อสองสามวันที่แล้วให้มารอพบแม่นางจองฮยาง ใช่ท่านหรือไม่ขอรับ” เขาถามอย่างสุภาพ

“โอ้ว เช่นนั้นเป็นข้าเอง ข้าเข้าใจแล้ว ขอโทษที่ระแวงท่านทั้งสอง” จองฮยางรู้สึกโล่งใจเมื่อได้ยินชื่อยุนบก ชายทั้งสองพาเธอไปขึ้นเกี้ยวและออกเดินทางไปเปียงยางทันที

จองฮยางรู้สึกอบอุ่นปลอดภัยเมื่อนั่งอยู่ในเกี๊ยว “เปียงยาง” ข้ากำลังจะกลับไปบ้าน ท่านพ่อและพี่ชาย พวกเขายังมีชีวิตอยู่กันดีใช่ไหม ความปิติเต็มตื้นขึ้นมาในหัวใจเมื่อคิดว่าจะใกล้จะได้กลับบ้านที่เธอจากมานานหลายปี “ขอบคุณมากค่ะ ช่างเขียน ในทีสุดข้าก็เป็นอิสระ ได้มาอยู่เคียงข้างท่านพ่ออีกครั้ง” เกี๊ยวที่โยกไปมากล่อมนางหลับใหลไปโดยไม่รู้ตัว นางตื่นขึ้นมาด้วยเสียงเรียก

“แม่นาง เราจะพักที่ซองดูคืนนี้ มีโรงเตี๊ยมเล็กๆให้เราไปค้างคืนได้ กรุณาพักที่นี่สักคืนเถอะนะขอรับ” ฟ้ามืดสนิทแล้ว เมื่อนางลุกออกมาจากเกี้ยว

“ทำใจให้สบายนะ ขอรับ พวกเราคือ พี่น้องแซ่โช พวกเรากับกอง เป็นพี่น้องร่วมสาบานกัน พวกเราต้องทำภารกิจสำคัญที่เขามอบหมายให้อย่างดีที่สุด และนี่ก็ไม่ใช่ภารกิจหนักหนาอะไร อุปสรรคมีเพียงถนนที่ขรุขระตลอดทางเท่านั้นเองขอรับ” หนึ่งในนั้นกล่าวอย่างซื่อๆ ปราศจากเล่ห์เหลี่ยม แล้วจึงโค้งคำนับ

“ข้าต้องขอบใจพวกท่านอีกครั้ง โอ้ว ข้าอยากหาซื้อของขวัญให้กับท่านพ่อซักหน่อย” นางเหลียวมองย่านการค้าแถวนั้น

“กรุณาให้เราไปกับแม่นางด้วยเถอะ จะเป็นการปลอดภัยกว่า” ชายหนุ่มเสนอตัว

“ไม่จำเป็นต้องรบกวนพวกท่านหรอกค่ะ” นางปฎิเสธอย่างสุภาพ “ข้าซื้อได้แล้วจะรีบกลับ” พวกท่านต้องแบกเกี้ยวเหนื่อยมาทั้งวัน กรุณาเข้าไปพักผ่อนก่อนเถอะค่ะ”

ทำตามแบบนั้นคงจะดีกว่าตามไปเกะกะระหว่างที่นางเลือกซื้อของส่วนตัว เขาจำใจโอนอ่อนผ่อนตามนาง “โอ้ เช่นนั้นท่าน กรุณาระมัดระวังตัวด้วย และรีบไปรีบกลับโรงเตี๊ยมนะขอรับ” แล้วเขาก็นำเกี้ยวเข้าไปไว้ที่ลานเล็กๆ ข้างๆโรงเตี๊ยม

“ข้าควรจะซื้ออะไรไปฝากท่านพ่อดีนะ ใบยาสูบ ใบชา หรือ พวกอาหารบำรุง ได้แต่หวังว่าขาของท่านพ่อคงจะหายดีแล้ว” จองฮยางไม่เคยรู้สึกมีความสุขและผ่อนคลายอย่างนี้มานานแล้ว ความคิดว่าจะได้กลับบ้านทำให้นางมีกำลังใจมากขึ้น ขณะที่เดินลงไปสู่บริเวณย่านร้านค้า

ทันใดนั้นเอง นางถูกชนจากด้านหลัง จนนางต้องหันกลับมาพบผู้หญิงในชุดกระรุ่งกระริ่งแบกทารกที่กำลังร้องโยเยไว้ข้างหลัง วิ่งมาสะดุดล้มลงต่อหน้าจองฮยาง นางพยายามจะยื่นมือไปคว้าชายเสื้อของจองฮยาง

“ท่านไม่เป็นไรใช่ไม๊ ลุกไหวไม๊คะ” จองฮยางพยายามช่วยพยุงตัวนางขึ้นมา

“ช่วยดู ดู ดูแล ลูกข้าด้วย ...........” นางพูดในลำคอก่อนที่จะหมดสติไป

จองฮยาง
ภาพวาดภาพที่ 1 -- เด็กทารกน้อย

ที่โรงเตี๊ยม ผู้หญิงคนนั้นกำลังนอนรอวาระสุดท้าย

“นางจะปลอดภัยไม๊คะ” จองฮยางถามท่านหมอ

“สายเกินไปเสียแล้ว นางอาการหนักเกินกว่าที่ข้าจะสามารถเยียวยาได้ เจ้าควรจะพานางไปหาหมอท่านอื่นดู” ท่านหมอกล่าวอึกอักขอโทษขณะที่เก็บเครื่องไม้เครื่องมือเตรียมจากไป

จองฮยางนั่งมองดูทารกน้อยบอบบางในอ้อมแขน “เด็กน้อยที่น่าสงสาร เจ้าคงอดอยากมากสินะ” หลังจากที่อิ่มจากโจ๊กที่จองฮยางป้อนให้ เขาก็นอนหลับสบาย แก้มเป็นสีชมพูเปล่งปลั่ง “อา เด็กน้อย เจ้าจะไม่ได้อยู่กับแม่เจ้าแล้วนะ” จองฮยางถอนหายใจอย่างไม่สามารถช่วยอะไรได้ และได้แต่นั่งคิดไปถึงอดีตอันเศร้าสลดของตัวเอง แม่ของนางตายตอนที่นางยังเป็นเด็ก และต้องใช้ชีวิตเร่ร่อนไปกับพ่อและพี่ชาย จนในที่สุดพ่อก็ขายนางให้กับหอนางโลม และที่นี่เองทำให้นางกลายเป็นนักเล่นพิณให้ความบันเทิงกับแขกที่มาเที่ยวที่นี่ แม้ว่านางจะรู้อยู่เต็มอกว่า ใครเป็นคนช่วยนางให้พ้นจากขุมนรก แต่โชคชะตาคงไม่ได้ลิขิตให้พวกเขาได้อยู่ร่วมกัน “มันเป็นเรื่องโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่นะ” จองฮยางก้มลงมองดูเด็กทารกอีกครั้ง “พ่อของเจ้าอยู่ที่ไหน แล้วทำไมแม่ลูกอ่อนผู้นี้จึงได้มาร่อนเร่พเนจรตามท้องถนนเช่นนี้”

“ช่วย...ช่วยชีวิตลูกข้าด้วย” นางบ่นพึมพำอย่างไร้สติ และค่อยๆ พยุงตัวเองขึ้นมา และพยายามยกมืออ้อนวอน จองฮยางรึบเข้าไปหานาง และวางเด็กน้อยไว้ข้างๆ ผู้เป็นแม่ แม้ว่านางจะอ่อนแรงเพียงใด แต่นางพยายามที่จะหันมามองลูกน้อยของนาง และพยายามตบกล่อมลูกน้อยเบาๆ ด้วยมือที่สั่นเทา น้ำตาไหลลงอาบสองแก้ม “ลูกรักของข้า แม่คงจะอยู่กับเจ้าได้ไม่นานแล้ว เจ้าจะรู้ไหมนะว่า ตอนที่เจ้ากำลังนอนฝันหวานอยู่นี้ เจ้ากำลังจะสูญเสียคนที่เจ้ารักที่สุดไป แต่ลูกก็คงไม่รู้อีกว่า ความเศร้าสลดมันเป็นอย่างไร” แล้วนางก็หันกลับมามองจองฮยาง และพูดว่า “-ข้าขอขอบคุณท่านอย่างสุดซึ้ง” โดยที่พยายามจะลุกขึ้นและโค้งให้จองฮยางอย่างนอบน้อม

“ลงไปนอนอย่างเดิมเถอะค่ะ ไม่ต้องมีพิธีรีตองอะไรหรอก” จองฮยางพยายามช่วยพยุงนางให้นอนลง “ทำไมท่านไม่ไปหาหมอ แล้วลูกท่านจะอยู่อย่างไร เมื่อท่านจากไปแล้ว”

“ท่าน ท่าน แม่นางจองฮยาง” แม่ของเด็กกล่าว

จองฮยางประหลาดใจมาก“แล้วท่านรู้จักข้าได้อย่างไร”

“ข้าเพิ่งจะจำได้ว่า ข้าเคยเห็นท่านที่บ้านท่านคิมโจนึน”
“บ้านของท่านคิมโจนึนรึ ท่านเป็นคนในครอบครัวนั้นหรือ”
“คิมโจนึน ไอ้คนเลว ข้า ข้าอยากจะถลกหนังมัน แล้วเอาเลือดของมันมาดื่ม” ขณะที่พูดถึงคิมโจนึน แววตาของหญิงสาวอัดแน่นไปด้วยความแค้น “ข้ามาจากครอบครัวพ่อค้า ท่านพ่อทำธุรกิจค้าขายกระดาษ และใช้ชีวิตอย่างปกติสุข แต่แล้วไอ้สารเลวคิมโจนึน มันใช้เล่ห์เหลี่ยมสารพัด เพื่อที่ยึดกิจการของครอบครัวเรา และเป็นเหตุให้ท่านพ่อต้องตายในที่สุด แล้วมันก็บีบบังคับให้ข้าเป็นของมัน โดยอ้างว่าเป็นการจ่ายหนี้แทนพ่อค้า ในขณะที่คู่หมั้นของข้าพยายามช่วยข้าให้พ้นจากคิมโจนึน แต่เขาก็ถูกทุบตีจนตาย

จองฮยางไม่เคยเห็นภาพโหดร้ายของคิมโจนึน ซึ่งเป็นคนซื้อเธอมา ตามที่แม่นางผู้นั้นพูดถึง มาก่อนเลย นางรู้เพียงเรื่องที่คิมโจนึนเล่าให้ฟังถึง เรื่องผิดกฎหมาย การสมรู้ร่วมคิดกับพวกข้าราชการ รวมไปถึงแบ่งสันปันส่วนที่ไม่เท่าเทียมกันในธุรกิจเล็กๆ แค่นั้นเอง

“แล้วเด็กน้อยผู้นี้เล่า” จองฮยางถาม

“เด็กคนนี้เป็นลูกของคิมโจนึน เป็นหนี้บาป” ผู้เป็นแม่ตอบด้วยอาการอ่อนแรงและหลับตาลงพร้อมกับน้ำตาที่ไหลริน “ข้ารู้ตัวว่าท้อง หลังจากที่ข้าถูกข่มขืน ข้าพยายามจะฆ่าตัวตายหลายต่อหลายครั้ง แต่คิมโจนึนคุมขังข้าไว้ตลอด ตอนที่ฉันคลอดลูกชาย ข้าพยายามจะบีบคอเขาให้ตาย บางครั้งก็พยายามเอาไปถ่วงน้ำ แต่ก็ไม่เคยสำเร็จเลยสักครั้ง และคิดได้ว่ามันต้องเป็นคิมโจนึนสิที่ต้องตาย ต้องไม่ใช่ลูกของข้า เขายังไร้เดียงสาเกินไป ข้าเป็นแม่ ข้าฆ่าลูกในไส้ของข้าไม่ได้” ผู้เป็นแม่เริ่มไอ และอ่อนแรงลงเรื่อยๆ ขณะที่เล่าเรื่องของนางให้จองฮยางฟัง

จองฮยางรู้สึกสังเวชในโชคชะตาของหญิงผู้น่าสงสารผู้นี้เป็นยิ่งนัก นางและแม่นางผู้นี้มีโชคชะตาอาภัพไม่ต่างกัน ต่างกันเพียงแค่จองฮยางได้รับการมองเหมือนกับสินค้าที่มีค่าต้องแลกมาด้วยเงิน

“ท่านไม่ต้องกลัวไปหรอก คิมโจนึนถูกจับกุมไปแล้ว และคงไม่ได้ออกมาง่ายๆ” จองฮยางคิดว่า ข่าวนี้คงจะช่วยให้นางรู้สึกดีขึ้น รวมทั้งตัวนางเองด้วย

“ท่านไม่เคยได้ยินเหรอว่า คิมโจนึนหลบเลี่ยงการจับกุม และหนีไปได้” หญิงอ่อนแอมองจองฮยางด้วยความวิตกกังวล “แม้ว่า เขาจะเป็นผู้ต้องหา แต่ชายผู้นี้ก็เจ้าเล่ห์ และรู้จักกับข้าราชการมากมาย เขา...เขาเป็นคนโหดเหี้ยมอำมหิต ถ้าข้าถูกเขาจับได้ ข้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่า เขาจะทรมานข้าอย่างไร ข้าไม่กลัวตาย แต่ แต่ลูกของข้านี่สิ” นางมองดูลูกอย่างทุกข์ใจ

“อะไรนะ เขาหลบหนีไปได้จริงหรือนี่” จองฮยางอุทานออกมาด้วยความตกใจ “แล้วช่างเขียนจะตกอยู่ในอันตรายหรือไม่ ทำไมเขาไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้เลยเล่า ข้าจะไม่ยอมปล่อยให้คิมโจนึนหาข้าเจอ แล้วใช้ข้าเป็นเครื่องมือขู่เข็ญช่างเขียนอีก”

หญิงคนดังนั้นรู้สึกปั่นป่วนกระวนวายใจมากขึ้น และเริ่มไอแรงขึ้นเรื่อยๆ จนตัวสั่น “ข้ารู้ ข้าจะไม่ทำอย่างนั้น แต่ข้าก็ไม่คิดว่าข้าจะมาท่านที่นี่ ท่านเองก็หนีมาเหมือนกันใช่ไหมคะ”

จองฮยางมองหญิงใกล้ตาย และร่ำไห้อย่างเสียใจ “ใช่ ทำไมผู้หญิงจึงต้องทุกทรมานกับโชคชะตาอันเลวร้ายเช่นนี้นะ”

“ก่อนที่ข้าจะตาย ข้าขอร้องท่านสักอย่างจะได้ไหมคะ” นางหายใจหอบถี่และแรงขึ้น พยายามจะเอ่ยในช่วงเวลาสุดท้าย

“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ข้ารู้ ท่านเป็นห่วงลูกชายของท่าน”

แม่นางผู้นั้นพยักหน้าที่นองไปด้วยน้ำตา

“ไม่ต้องเป็นห่วงอะไรทั้งสิ้น แม้ว่าข้าจะไม่รู้จักท่าน แต่ในเวลานี้ ท่านเปรียบเสมือนเพื่อนตายของข้า เราได้ร่วมแบ่งปันความเจ็บปวดด้วยกันแล้ว ท่านไม่ผิด ไม่ว่าใครจะเป็นพ่อของเด็ก แต่เด็กคนนี้บริสุทธิ์ไร้เดียงสา และหากนี่เป็นความปรารถนาสุดท้ายของท่าน ข้าก็จะไม่ปฏิเสธ และจะเลี้ยงดูเด็กคนนี้เป็นอย่างดี จะสอนเขาให้เป็นคนดี” จองฮยางให้สัญญากับแม่ของเด็กอย่างจริงจัง

“ขอบคุณท่านมาก ข้ามีสิ่งหนึ่งอยากจะบอกท่าน ซึ่งข้ารับรองได้ว่า คิมโจนึนจะไม่มีทางตามหาท่านเจอ เพราะข้ารู้สึกสำนึกในบุญคุณของท่านมาก” นางกล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนแรงเต็มที “แล้วมันจะได้ผลหรือ” จองฮยางพยายามเงี่ยหูฟัง “เพียงแค่....แค่...........ทำตาม......” นางกล่าวพร้อมกับลมหายใจเฮือกสุดท้าย

เช้ามืดวันรุ่งขึ้น นอกเมืองเล็กๆ หญิงสาวนางหนึ่งอุ้มเด็กทารกไว้ในอ้อมกอด ยึนมองชายสองคนเอาดินกลบหลุมศพจนเสร็จ อีกคนหนึ่งกำลังทำความสะอาดก้อนหินที่สลักชื่อหน้าหลุมศพ เขียนว่า “ซองดู ปาร์ค จองฮยาง”

“นายท่าน เสร็จเรียบร้อยแล้ว ไปกันได้แล้วขอรับ” ชายหนุ่มพวกนั้นวางเครื่องมือ เช็ดไม้เช็ดมือ และเตรียมพร้อมที่เกี้ยว

“พี่โช ท่านไม่อยากรู้หรือว่าทำไมหินที่อยู่หน้าหลุมศพจึงเป็นชื่อข้า” จองฮยางถาม “ท่านต้องมีเหตุผลที่ทำเช่นนั้น “เราทำงานในสมาคม และเราก็ไม่อยากให้มีปัญหาตามมา ท่านเป็นเพื่อนของเรา เราจะไม่ถามว่าอะไรหรือทำไม เราทำตามกฎ” เขากล่าวอย่างตรงไปตรงมา

“ขอบคุณพวกท่านมาก”

“อย่ากังวลไปเลย เข้าไปในเกี้ยวเถอะ”

เกี้ยวที่จองฮยางนั่งไปนั้นกำลังมุ่งตรงไปสู่เปียงยาง นางก้มลงมองทารกตัวน้อยที่กำลังหลังสนิท “ลูกชายของข้า จากนี้ไปเจ้าจะเป็นลูกของข้า ตามที่ข้ารับปากแม่ของเจ้าไว้ ข้าจะไม่คืนคำ ข้าจะเลี้ยงดูเจ้า สั่งสอนเจ้าให้เป็นคนดี แต่ข้าก็ยังไม่ได้ถามแม่เจ้าเลยว่า เจ้าชื่ออะไร ข้าจะเรียกเจ้าว่าอะไรดีนะ อืม ปาร์ก เป็นนามสกุลของข้า งั้นข้าตั้งชื่อให้เจ้าว่า ยุมบก, ปาร์ก ยุมบก” จองฮยางยิ้ม

จองฮยาง
ภาพวาดภาพที่ 1 – เปียงยาง

ในที่สุดจองฮยางกับยุมบก ก็ถึง เปียงยาง โดยปลอดภัย ก่อนที่จะลาจากกัน สองพี่น้องโช เตือนนางว่า ให้เปลี่ยนชื่อใหม่ เพื่อหลบซ่อนตัวจากศัตรู ตอนนี้นางเริ่มรู้สึกมีความสุขขึ้นมาบ้างแต่ยังรู้สึกแปลกแยกต่อการเดินในถนนบ้านเกิด นางพบว่าบิดาและพี่ชายยังอาศัยอยู่ที่บ้านเดิมที่นางจากมาเมื่อ แปดปีที่แล้ว

ท่านพ่อ ปาร์ค เสียใจมามากกับการที่จำใจขายลูกสาวให้กับหอนางโลมเพื่อจ่ายหนี้ที่ เอามารักษาขาที่หักของเขา และค่าใช้จ่ายสำหรับงานแต่งงานของลูกชาย เขารู้สึกเต็มตื้นต่อการกลับมาของลูกสาว สำหรับจองฮยาง แม้ว่าจะได้กลับมาบ้านแล้ว แม้จะได้กลับมาใช้ชื่อเดิมอีกครั้ง โม-รยอน ก็ไม่ได้ทำให้นางรู้สึกพอใจในชีวิตและความปลอดภัยได้เลย และแม้ว่า ท่านพ่อปาร์ค จะสงสัยเกี่ยวกับประวัติเด็กชายยังไง ท่านก็ไม่ปริปากถามเพราะกลัวว่าจะไปกระทบกระทือนใจนาง โดยไปรื้อฟื้นความทรงจำเลวร้าย ท่านพอใจที่สุดแล้วที่ครอบครัวตอนนี้ได้กลับมาอยู่พร้อมหน้ากัน

พี่ชายจองฮยาง ปาร์คแดฮี ชักชวนให้อพยพครอบครัวไปอยู่ที่ซองดูเพราะมีงานรออยู่มากมาย จองฮยางรีบแจ้งในทันทีว่า นางปลอดภัยดี และไม่ต้องการจะเป็นภาระของผู้ใด ปาร์คแดฮีเชื่อว่าเป็นเพราะ นางได้รับความทุกข์ทรมานมาเพียงพอแล้วในอดีต เพราะฉะนั้น เขาควรจะเป็นคนหาเลี้ยงเพื่อให้ทุกคนในครอบครัวมีชีวิตที่ดีขึ้นบ้าง (เขามีภรรยาและลูกด้วย) ซึ่งพ่อของเขาก็เห็นดีด้วย

ส่วนพี่สะใภ้ของจองฮยางนั้น มักจะบ่นเรื่องที่จองฮยางกลับมาอยู่ที่บ้านพร้อมกับลูกไม่มีพ่อ นางรังเกียจที่จะอยู่ร่วมชายคากับคนที่เคยเป็นคณิกา ปาร์คแดฮี เตือน ภรรยาของเขาว่า อย่าได้ทำแม้แต่คิดเช่นนั้น เพราะคนทั้งครอบครัวเป็นหนี้บุญคุณ จองฮยางอยู่ แต่ถ้าเขาสามารถหาเงินได้มากๆที่ซองดู ทุกอย่างจะดีขึ้นเอง

ซินยุนบก
ภาพวาดภาพที่1 – เทศกาลโล้ชิงช้ากลับมาอีกครั้ง

ที่เปียงกันโด เปียงยาง ช่วงเวลาแห่งเทศกาลโล้ชิงช้ากลับมาอีกครั้งหนึ่ง สาวๆต่างพากันตื่นเต้นดีใจ กระวีกระวาด ไปโล้ชิงช้ากันที่แม่น้ำ

ช่างเขียนบุรุษรูปงามผู้หนึ่ง นั่งอยู่ข้างทาง กำลังบรรจงตกแต่งภาพ “ช่วงเวลาสำคัญในชนบท” ครั้งสุดท้าย ขณะที่รอคอยลูกค้าหนุ่มที่เพ่งสายตา แทะโลมไปที่ผู้หญิงทุกคนที่เดินผ่านไปมา ซื้อรูปของเขาอยู่ ลูกค้าวิจารณ์งานของเขาด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน ช่างเขียนหนุ่มบอกลูกค้าว่า กรุณาอย่าทำน้ำหยดลงไปบนรูปที่เพิ่งวาดเสร็จ ลูกค้าหนุ่มหันมาติว่า รูปนี้ หยาบเกินไป น่าจะมีราคาแค่หกนยางมากกว่าสิบนยางตามราคาที่ตกลงกันไว้ก่อนหน้านี้ ช่างเขียนออกอาการโมโหอย่างแรง ตอบกลับไปว่า ไม่ขายแล้ว เมื่อลูกค้าขี้ต่อขี้ตืดเดินจากไปเขาหยิบภาพขึ้นมา ตั้งท่าจะฉีกมันทิ้ง

“ทำไมเจ้าถึงจะฉีกภาพทิ้งไปเช่นนั้นเล่า” เสียงที่สุภาพอย่างมีอำนาจจากชายกลางคนฐานะดี ท่าทางภูมิฐาน เอ่ยถาม เขาบังเอิญผ่านมาเห็นช่างเขียนกำลังทำงาน และสังเกตเห็นลายเส้นจากปลายพู่กันที่พริ้วไหว สำหรับเขาแล้ว การทำลายภาพเขียนทิ้งเป็นเรื่องที่น่าเสียดายที่สุด ดังนั้นเขาจึงรีบเข้าไปยับยั้งช่างเขียน พร้อมกับแนะนำตัวว่า ชื่อ มิน จุงโฮ เป็นพ่อค้าและต้องการซื้อภาพเขียน ช่างเขียนเริ่มอารมณ์เย็นลงบ้าง เมื่อได้รับคำชมจากพ่อค้า แต่เป็นเพราะเขาเพิ่งมาถึงเมืองนี้ เขาจึงไม่อยากพูดอะไรให้มากความ หลังจากที่เห็นแล้วว่า พ่อค้าชื่นชอบในผลงานของเขา ช่างเขียนจึงมอบภาพเขียนดังกล่าวให้กับพ่อค้าคนนั้น เพื่อเป็นการตอบแทน ซึ่งสร้างความประหลาดใจให้แก่พ่อค้าเป็นยิ่งนัก และช่างเขียนก็เก็บรวบรวมอุปกรณ์การวาดภาพของเขา เดินจากไป

ยุนบกเดินเข้าไปในถนนที่พลุกพล่านจอแจของ เปียงกันโด ถืออุปกรณ์วาดภาพ และครุ่นคิดเกี่ยวกับความเห็นที่ให้กำลังใจจาก มิน จุง โฮ เขาเดินผ่านร้านขายแป้งต้ม แวะซื้อ แป้งต้ม ห้าลูกราคา สองนยาง ความหิวทำให้แสบท้อง จึงกินแป้งต้มได้แต่เพียงเล็กน้อย ขณะที่กินแป้งต้มไปเขาก็คิดถึงช่วงเวลาที่ผ่านมา

เจ็ดปีมาแล้วตั้งแต่เทศกาลโล้ชิงช้าที่เขาไม่มีวันลืมครั้งนั้น มันเหมือนกับว่าหูของเขายังได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักของสาวๆ ตามลำน้ำ และที่สำคัญ หญิงสาวที่สวยที่สุด ผู้ซึ่งมีรักเปี่ยมล้นอยู่ในดวงตา ทันใดนั้นก็มีเสียงอันคุ้นเคยปลุกเขาขึ้นมาจากภวังค์ “ฮวากง” เขามองไปรอบๆ ....ไม่มีแม้ใบหน้าที่คุ้นตา มันเป็นจินตนาการของเขาเพียงคนเดียว “อา อยากรู้เหลือเกิน นางอยู่ที่ใด อยู่สบายดี มีความสุขอยู่ใช่ไม๊”

เขาได้ยินสียงเอะอะโวยวายอยู่เบื้องหน้าเขา หญิงสาวนางหนึ่งคุกเข่าอยู่ข้างทางเดิน ร้องขายตัวเองแลกกับเงินเผาศพบิดานาง มีนักเลงหัวไม้สองสามคน กำลังก่อกวนสร้างความรำคาญให้กับนาง และด้วยความสงสาร ยุนบกให้เงินนาง 50 นยาง ซึ่งเป็นเงินทั้งหมดที่เขา ที่ได้จากการขายรูปในวันก่อน แล้วบอกให้นางนำเงินไปเผาศพพ่อ ต้องมีทางอื่นที่ดีกว่าขายชีวิตตัวเองสิ พวกอันธพาลไม่พอใจที่เขายื่นมือเข้ามายุ่ง ทั้งๆที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเอง จึงรีบเสนอจะจ่ายให้หญิงสาว 100 นยาง ยุนบกเร่งให้หญิงสาวรีบจากไป เมื่อเห็นพวกนักเลงทำท่าทีจะเข้ามาร้ายตน ทันใดก็มีชายหนุ่มสองคนก็เดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างยุนบกกับนักเลง

หนึ่งในนั้น ยุนบกจำชายหนุ่มที่ชื่อว่า มินจุงโฮ ได้ ซึ่งเขาเคยเจอมาก่อนหน้านี้ และอีกคนหนึ่งได้แนะนำตัวเองว่า ชื่อ ยูน ชอนซัง เป็นน้องเขยของจุงโฮ แม้ว่าเขาทั้งสองจะร่ำรวยและมีอิทธิพลในเมือง แต่พวกเขาก็ไม่เคยรังเกียจคนจนหรือคนที่อ่อนแอกว่า เมื่อเขาเห็นยุนบกมีปากเสียงกับพวกนักเลง ชายหนุ่มทั้งสองก็รีบเข้าไปห้ามปราม หลังจากที่ไล่พวกนักเลงไปแล้ว ชอนซังตรงไปช่วยงานฝังศพพ่อของหญิงสาวผู้นั้น ขณะที่จุงโฮเชิญยุนบกให้มากินอาหารเย็นด้วยกัน เพื่อสานสร้างสัมพันธ์กับยุนบก เพราะเขารู้สึกว่า ยุนบกไม่ได้เชี่ยวชาญเฉพาะการวาดภาพเท่านั้น แต่เขายังเป็นคนมีจิตใจงาม ชอบช่วยเหลือผู้อื่นอีกด้วย ยุนบกตอบรับคำเชิญของจุงโฮ และเริ่มรู้สึกว่า แป้งต้มที่กินเข้าไปมันย่อยไปหมดแล้วตอนที่ต่อสู้กับพวกอันธพาล และยิ่งไปกว่านั้น เขาก็ไม่มีเงินเหลือติดตัวแล้วด้วย แต่เหนือสิ่งอื่นใดทั้งหมด เขาต้องการจะสนทนาเรื่องศิลปะกับจุงโฮ เพราะยุนบกคิดว่า คำวิจารณ์ของเขามันช่างลึกซึ้งเสียจริงๆ

ระหว่างทางไปร้านเหล้า ยุนบกสังเกตุว่าเจ้าของร้านทุกๆ ร้านที่พวกเขาเดินผ่าน จะออกมาแสดงความเคารพต่อจุงโฮ เขาคิดว่าจุงโฮ ต้องเป็นบุคคลสำคัญ และมีอำนาจมากคนหนึ่ง พวกเขาเดินเข้าไปในร้านเหล้า เจ้าของร้านก็รีบออกมาแสดงคารวะทันที จุงโฮดื่มให้กับยุนบกเพื่อฉลองมิตรภาพ และการมาเปียงยางของยุนบก ในทางกลับกันยุนบกก็แสดงความขอบคุณที่ได้ความช่วยเหลือเขาไว้จากพวกนักเลง


มีสองสิ่งที่สำคัญในชีวิตข้า จุงโฮกล่าว อย่างแรกคือ สุราชั้นยอด อย่างที่สอง ภาพวาดชั้นเยี่ยม ถ้าเขามีพรสวรรค์ในการวาดภาพ เขาจะตระเวณท่องเที่ยววาดภาพเหมือนยุนบก ยุนบกถามเขาด้วยความสนใจว่าเขาชอบวาดรูปแบบใด ภูเขา แม่น้ำ หรือ ผู้คน จุงโฮรีบตอนทันทีว่า เขาชอบวาดผู้คนธรรมดาสามัญ นั่นสร้างความประหลาดใจให้กับยุนบกมาก ทำไมบุรุษน่าทึ่งผู้นี้ ถึงชอบศิลปะพื้นๆ มากกว่าแบบคลาสสิค จุงโฮบอกว่า สิ่งที่ธรรมดาจะสื่อถึงความจริงและสัจธรรมในชีวิต ในบรรดาจิตรกรที่มือชื่อทังหมด เขาชื่นชม ภาพของ คิมฮงโด ทันวอน ที่สามารถวาดรูปคนธรรมดาออกมาได้อย่างมีอารมณ์ขัน ยุนบกเห็นด้วย และเหม่อลอยไปชั่วขณะ


จุงโฮพูดต่อไปถึง เฮวอน จิตรกรที่เขาชื่นชอบที่สุด ยุนบกตกใจ แสร้งเอาพู่กันมาปัดหนวดปลอมของตัวเอง จุงโฮพูดถึงกลอนเกี่ยวกับเทศกาลโล้ชิงช้า แล้วบอกว่าเขาเคยเห็นภาพวาดของปลอมรูปนี้ของเฮวอน จากรูปนี้เขาเห็นถึงความกล้าหาญ ความฉลาดในการเลือกใช้สีของเฮวอนที่ทำให้เขาประทับใจอย่างที่สุด เขาชื่นชมว่าเป็นความกล้าหาญของเฮวอนอย่างที่จะพาผู้ใดเปรียบเสมือนมิได้ เฮวอนกล้าเผชิญหน้ากับความจริงและ เสนอแนวคิดแปลกใหม่อย่างนี้ต่อหน้าพระพักตร์ได้ “นี่ไม่ใช่การตบหน้าพวกขุนนางขี้ฉ้อครั้งยิ่งใหญ่หรอกรึ” เขาได้แต่หวังว่าเขาจะสามารถทำอะไรเช่นนี้ได้บ้าง แต่เขาได้ปฎิเสธการเป็นข้าราชการไปแล้วเพื่อเลือกมาเป็นพ่อค้า เขายังเสียใจที่เฮวอนหายตัวไปหลังจากการดวลที่เยี่ยมยอดกับทันวอน และไม่มีภาพเขียนใหม่ๆของเขาออกมาเลยในเจ็ดปีมานี้


ยุนบกจิบเหล้าจากถ้วยของเขา แล้วเอ่ยขึ้นว่า เฮวอนจะต้องดีใจแน่ๆถ้าเขาได้ยินใครสรรเสริญงานเขาเช่นนี้ แล้วพวกเขาคุยกันถึงเรื่องทั่วๆ ไป จุงโฮถามว่ายุนบกทำอะไรอยู่ตอนนี้ ยุนบกมองเห็นความจริงใจของเขาที่มีต่อสหายใหม่อย่างเขา จึงบอกไปว่าเขาชื่อ ซอมุน (เขาใช้แซ่จริงของตัวเอง) และตอนนี้เขากำลังตามหาคนในครอบครัวที่มาจากซองโด เขาเข้ามาในเมืองเพราะได้ยินชื่อเสียง เรื่องการค้าขาย ภาพสี จาก ชองกุก จุงโฮได้โอกาสจึงเชิญเขาไปเป็นอาจารย์สอนวาดรูปที่โรงเรียนสำหรับเด็กยากจน แม้ว่ายุนบกจะยังไม่เคยสอนใครวาดรูปมาก่อนก็ตาม เขาคิดว่าเรื่องที่น่าสนใจเอาไปคิด เขาตกลงจะไปเยี่ยมเยียนโรงเรียนในวันรุ่งขึ้น



#จบภาพวาดภาพที่ 1#




Create Date : 03 ธันวาคม 2552
Last Update : 18 สิงหาคม 2553 12:36:44 น. 151 comments
Counter : 14939 Pageviews.

 
ไม่ต่ออีกไม๊ อ่านได้จากไหนอีก ขอบคุณมากที่แปลให้อ่าน กระวนกระวาย เหมือนกัน


โดย: ไก้ IP: 114.128.141.251 วันที่: 3 ธันวาคม 2552 เวลา:16:32:45 น.  

 
คุณwonwonคะ

จะลงที่นี่ต่อไหม

ยิ่งมาเกิ่นให้ด่วย

อยากอ่าน อยากอ่าน




โดย: สาวก2moon IP: 113.53.209.241 วันที่: 3 ธันวาคม 2552 เวลา:18:51:12 น.  

 
ย่อหน้าที่ 2 บรรทัดสุดท้าย
jeogori = 저고리 คือ เสื้อชั้นนอกของชุดฮันบกคะ

ขอบคุณที่แปลมาให้อ่านกันคะ


โดย: 한효린 IP: 125.24.175.4 วันที่: 3 ธันวาคม 2552 เวลา:20:12:38 น.  

 
ขอบคุณค่ะ ที่มาบอก ไม่แน่ใจว่าเป็นเสื้อผ้าชิ้นไหน ก็เลยไม่กล้าแปลเดี๋ยวผิด เอาภาษาอังกฤษมาลงเลยดีกว่า เดี๋ยวจะกลับไปแก้ค่ะ มีสองสามตอน

รบกวนเรื่องชื่อเมืองกับชื่อคนด้วยนะคะ ไม่แน่ใจว่าเขียนถูกไม๊น่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ


โดย: Won won (albatross11 ) วันที่: 4 ธันวาคม 2552 เวลา:9:56:53 น.  

 
มาให้กำลังใจด้วยคนจ้ะ^^


โดย: วิเคราะห์ IP: 110.164.109.176 วันที่: 4 ธันวาคม 2552 เวลา:12:43:13 น.  

 
ขอบคุณมากนะคะ ที่อุตสาห์แปลอย่างตั้งใจขนาดนี้ เหล่าสาวก 2 moon เป็นกำลังใจให้ค่ะ


โดย: nanan IP: 124.120.218.200 วันที่: 4 ธันวาคม 2552 เวลา:15:38:56 น.  

 
ขอบคุณมากชอบสุดเป็นกำลังใจให้คร๊าฟ


โดย: RAI IP: 125.26.110.251 วันที่: 4 ธันวาคม 2552 เวลา:17:34:21 น.  

 
ขอบคุณที่แปลให้อ่านนะค่ะ ^^

สนุกมากเลย ..


โดย: mauy IP: 125.26.135.216 วันที่: 5 ธันวาคม 2552 เวลา:20:27:58 น.  

 
Thank you very much for Shin Yoon Buk2.


โดย: doydoy IP: 110.164.60.127 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:2:19:50 น.  

 
ขอบคุณมากมาย
ตอนต่อไปจะมาตอนไหนใจจะขาดแล้ว


โดย: lucky IP: 119.31.126.141 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:10:34:22 น.  

 
คุณแปลได้ยอดเยี่ยมมากเลยครับ
ขอบคุณมากนะครับ ชอบมาก :D


โดย: chin IP: 117.47.230.254 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:10:55:35 น.  

 
ยิ่งอ่านยิ่งระทึกใจ คนแต่งนี่สุดยอดจริงๆค่ะ คุณwonwon ก็แปลออกมาให้อ่านสุดยอดเช่นกัน

ขอบคุณมากๆค่ะ


โดย: mhomho IP: 118.174.39.71 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:11:17:04 น.  

 
เฮ้อออออ 555
รอรอรอรอรอรอ
เป็นกำลังใจให้แปลต่อไป


โดย: LionBaron IP: 125.27.226.160 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:11:26:02 น.  

 
เนื้อเรื่องเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ น่าตื่นเต้นมากเลยค่ะ ยิ่งคุณ won won แอบเปรยตัวอย่างตอนต่อไปออกมา โอ้ว !! แม่เจ้า น่าติดตามสุดๆ ลุ้นมาก ขอบคุณมากนะคะที่แปลต่อและเอามาลงให้ได้อ่านกันอีก ติดตามงานแปลของคุณ won won มาตั้งแต่แรก ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ


โดย: fan fic ของคุณ won won IP: 61.90.122.217 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:11:27:31 น.  

 
ขอบคุณ คุณ WONWON มากครับ รักนะจุ๊บ ๆ



โดย: leknoy IP: 117.47.91.194 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:11:42:47 น.  

 
เฮียจะอ้อนเจ๊ยังไงน๊อ

ติดตามๆๆ

ขอบคุณคุณวอนวอนมากๆเลยเน้อ

^ ^


โดย: Adayz IP: 125.26.128.103 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:11:52:39 น.  

 
สุดยอดค่ะ แปลได้ถึงอารมร์มากๆ
สงสารจังเลยค่ะ อ่านไปนั่งร้องไห้ไป
ตอนที่ยุนบกเอามีดปักไปที่หน้าอก มันซึ้งมาก
ขอบคุณมากค่ะ คุณwonwon คุ้มค่ากับที่รอคอยมากค่ะ


โดย: tanjang IP: 58.8.177.199 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:11:52:53 น.  

 
หัวใจจะวาย ไม่กินแล้วข้าว ทำไมยุนบกทำอย่างนั้น สาสารคนอ่านบ้างที่จะตายก่อนหนังจบ

ขอบคุณมากๆค่ะ
คุณ won won ก็รักษาสุขภาพด้วยนะ ถึงเวลาทานข้าวก็ให้รีบทาน จะได้มีแรงมาแปลให้พวกเรา อ่านนะ
ใจจะขาดจริงๆ


โดย: konan IP: 203.170.177.161 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:11:59:35 น.  

 
ขอบคุณค่ะ ชอบมาก แปลได้ดีมากๆๆค่ะ


โดย: tuny IP: 110.164.162.92 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:12:35:15 น.  

 
โอ้ยย เหมือนติดยาเลยค้าบบบพี่น้อง

จาลงแดงตายแว้ววว

อยากอ่านตอนต่อไปเร็วๆจัง

แถมคุณwonwon มีตัวอย่างตอนต่อไปให้ด้วย

ยิ่งอยากอ่านไปใหญ่เลยค้าบบบ

ขอบคุณมากนะ


โดย: เสพย์อักษร IP: 125.26.84.157 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:12:59:04 น.  

 
ส่งกำลังใจมาให้ เยี่ยมมาก พยายามต่อไปนะคุณ wonwon


โดย: มูนยุนบก IP: 125.24.52.104 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:13:02:22 น.  

 
เข้ามาขอบคุณสำหรับงานแปลดี ๆ

อ่านไปยิ้มไป โดยเฉพาะตอน 10 ทำเอาเก็บไปฝันเชียว LOL

อยากจะขอผู้แปลนำไปแปะที่เว็บอื่นจะได้หรือเปล่า???



โดย: ชอง เฮฮี IP: 115.67.36.86 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:13:07:14 น.  

 
ใจหายใจคว่ำ
เฮ้อ..


โดย: leaw IP: 125.26.169.139 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:13:19:35 น.  

 
จะได้อ่านต่อวันนี้มั๊ยค่ะ


โดย: 2มูน IP: 125.26.169.139 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:13:21:11 น.  

 
อ่านถึง11/2 แล้วค่ะ..ยิ่งอ่านยิ่งรักตัวละครชินยุนบกมากขึ้นทุกทีๆ คนอะไรก็ไม่รู้ทำให้คนอื่นรักได้หมดใจถึง3คน(จองฮยาง อาจารย์ทันวอน พี่ชายยองบอค) และยังจะมีครอบครัวพ่อค้าจุงโฮอีกที่รักอย่างบริสุทธิ์ใจ...น่านับถือจริงๆ อยากให้มีคนแบบนี้ในโลกนี้บ้างคงจะดีไม่น้อย


โดย: kola IP: 61.90.122.217 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:13:32:12 น.  

 
ลืมบอกคุณwonwon อีกนิดค่ะ..เดี๋ยวนี้มีแอบบอกตอนต่อไปด้วย ทำให้สนุกขึ้นอีกนะคะ จากที่ตั้งหน้าตั้งตาคอย พอคุณwonwon มากระซิบบอกเข้าด้วยแล้ว ฮึ๋ยย ใจระทึกเลยค่ะ..ชอบๆ ทีหลังกระซิบกันอีกนะคะ...


โดย: kola IP: 61.90.122.217 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:13:36:54 น.  

 
ว้าว คุณโคล่ามาแล้ว คิดว่าหากันไม่เจอซะอีก แต่ชื่อคุ้นๆก็หายกันไปหลายคน Mr.Superman ก็ไม่เห็นมาแซว Royal Painter Official เลย รออยู่นะคะ เพราะเวป 2 มุน ไม่เสร็จ ก็เจอกันที่นี่ก่อนก็ได้ค่ะ

อยากเอาไปแปะเวปไหนก็ได้ค่ะ คุณชอง เฮฮี อยากให้คนอ่านเยอะๆ อยู่แล้ว

คุณ 2 มูน คงไม่ได้อ่านวันนี้ค่ะ มิอยากบอกเลย เมื่อเช้าตื่นมาแปลตอน 4.30 เพราะรับปากไว้แล้วว่าจะลงวันนี้ เด๋วจะลงอีกทีวันไหนจะบอกนะคะ ถ้าแปลรีบมาก งานจะออกมาไม่ดีค่ะ เสียดายฟิคดีๆ (เด๋วจะเหมือนช่อง 3 พากษ์เรื่องนี้ อิอิ)

ใครอยากอ่านเร็วๆ ต้องไปอ่านภาษาอังกฤษก่อนค่ะ แก้อาการลงแดง

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ


โดย: Won won (albatross11 ) วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:13:43:42 น.  

 
สนุกมากกกกกก


การรอคอยนี่มันทรมานจังเลยคะ

ขอบคุณ คุณ won won มากๆ จริงๆคะ ที่ทำให้ฝันของเราเป็นจริง อ่านไปจิ้นไป หยุดไม่ได้เลย

เป็นกำลังใจให้นะคะ

รอ รอ รอ ต่อไป


โดย: Takky IP: 124.121.247.137 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:13:46:58 น.  

 
ภาพเขียนสวยมากครับ ล่าสุดนี้ สีท้องฟ้า
ลีลาย่างเยื้องของสตรี สวยอะไรอย่างนั้น


โดย: สัญจร ดาวส่องทาง วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:13:52:38 น.  

 
เข้ามารอตอนต่อไป
ยังงัยคุณ WON WON อย่าแปลจนลืมดูแลสุขภาพนะจ๊ะ

สู้ สู้


โดย: BUNNY IP: 115.67.179.235 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:14:04:12 น.  

 
ขอบคุณครับ กะลังมันเลย รอตอนต่อไปอยู่นะครับ ตอนนี้ติดหนึบต้องตามอ่านทุกวันเลย


โดย: Rev IP: 115.67.189.78 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:14:31:03 น.  

 
อ่า ..อ่านแล้วลุ้นระทึกกมากๆอ่ะ คุณสองวอน (เลียนแบบ5วอน อิอิ)

ขอบคุณมากๆๆเลย สนุกจริงๆ

สู้ๆต่อไปนะจ๊ะ

จารอผลงานของคุนสองวอนอย่างใจจดใจจ่อต่อปายยย


แห่ะๆ


โดย: กะปุน้อย IP: 125.26.182.12 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:14:48:34 น.  

 
ขอบคุณมากๆๆค่ะ
ตามมาอ่านตลอดเลย
สนุกจริงๆๆๆๆๆ ตื่นเต้นทุกตอนเลย
พยายามเข้านะคะ สัญญาว่าจะมาตามอ่านจนจบแน่นอนค่ะ


โดย: JA IP: 110.164.44.175 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:14:57:35 น.  

 
อยากจะกริ๊ดดดดให้ลั่นบ้านแต่กลัวแม่ด่า แหะๆ

อย่างไงก็จะเปนกำลังใจให้น่ะค่ะ

มาอัพต่อเร็วๆน๊า อยากเหนเฮียบกงอแงเหมือนเด็ก อิอิ



โดย: jameza17 IP: 117.47.1.238 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:15:14:51 น.  

 
ขอบคุณจริง จริง

ที่เเปลมาให้อ่าน

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

อยากอ่านสุดสุดเลยยย

{จะลงเเดงตาย ย ย ย}


โดย: aloner IP: 118.172.185.88 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:15:21:11 น.  

 
เห็นภาพ 2 มุน ทีไร ก็ยิ้มขึ้นมาได้
ขอบคุณคับที่ทำให้ได้อ่าน
รออ่านตอนต่อไปอยู่นะคับ
เพราะว่าเฮียจะอ้อนเจ้แล้ว


โดย: เชียงใหม่ IP: 112.142.58.38 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:16:00:06 น.  

 
ยิ่งอ่านยิ่งมันขอบคุรสำหรับความตั้งใจในการแปลที่ให้เราได้อ่านไม่ได้อ่านเหมือนจะตายชอบโคตรๆๆ
ขอบคุณอีกครั้ง mmmb_r@hotmail.com มีไรใหม่บอกด้วยจ้าอยากให้ตอนจบ Happy ได้มั้ยไม่งั้นคงทรมานแน่ๆ


โดย: R_RAI IP: 125.26.112.15 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:16:11:39 น.  

 
ลุ้นทุกลมหายใจเข้าออก สนุกมากๆ ขอบคุณนะก๊าบบบที่แปลเรื่องดีๆอย่างนี้มาให้อ่าน รัก2moon มากมายเฮ้ออออได้อ่านแล้วมีความสุข รอตอนต่อไปอยู่นะค๊าขอบคุณอีกครั้งค่ะ love you จุ๊บๆ จ่ะ


โดย: uanuan IP: 124.121.158.9 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:16:20:20 น.  

 
กรี๊ดดดดดดด
เมื่อไหร่จะอัพอีกละค่ะ
จาลงแดงแล้วววววว
จารอคอบบบบนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ


โดย: pharN IP: 202.28.62.245 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:16:22:07 น.  

 
หน้านี้ไช่ไม๊ ให้เม้น ต้องขอขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆๆที่ได้อ่าน ตอน 11 จะรอต่อไป อย่างลงแดงเหมือนเคย สุดยอดจริงๆๆ ชอบมุนแชวอนมากๆๆๆ โหลดทุกอย่างที่เป็นเรื่องนี้ใส่มือถือไว้ดูเพียบเลย ดูเท่าไรก็ไม่เบื่อ ชอบมาก ยิ่งตอนที่มีแค่สองมุน ยิ่งชอบสุดๆๆๆ ดีใจที่มีคนชอบเหมือนกันและดีใจที่มีคนแปลให้อ่านซึ่งไม่คิดว่าจะมีภาค 2 ต้องขอขอบคุณจริงๆๆๆๆ เราไม่รู้ว่าผุ้แปลเป็นใคร ก็อยากรู้จักเหมือนกัน และอยากรู้ด้วยว่าเป็นอย่างสองมุนหรือเปล่า สุดท้ายนี้ ....... ลงแดงอีกแล้ว


โดย: ไก่ IP: 112.142.18.111 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:16:31:04 น.  

 
ขอขอบพระคุณอย่างสูงที่คุณวอนวอนช่วยแปลให้อ่านสนุกมากอ่านแล้วอยากร้องไห้ (ซึ้งจริงๆๆๆๆๆ)แนะนำเพื่อนหลายคนให้อ่านเขาก็ชอบมาและติดกันงอมแงมเลย จะชวนกันไปถำกระบอกแล้วแต่คงเลิกไม่ได้ โอ้ว..
อยากดูที่เป็นซีรีย์จังแต่คนแสดงต้อง2มุนนะ ไม่งันไม่ได้อารมณ์คุณวอนวอนรู้ไหมค่ะว่าเขาจะทำเป็นซีรีย์ไหมอยากดูจังเลย แม่เจ้าแค่อ่านยังคิดเห็นภาพแล้วถ้าได้ดูจริงๆคงสนุกมากๆๆๆๆๆๆๆอ่านแล้วลุ้นทุกตอนและจะรอตอนต่อไปคะหวังว่าคนแต่งอย่าให้จบแบบไม่สมหวังอีกเลย สงสารเฮียกะเจ๊(สงสารตัวเองด้วย)ว๊ากเป็นเอามากเรา แต่ก็ขอบคุณหลายๆๆเด้อจ้า


โดย: ชินชา IP: 113.53.175.85 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:16:45:12 น.  

 
โอ้ยยยยย ชอบ ชอบ กำลังใจเพียบ แบบนี้ไม่ต้องกินข้าวแระ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ จะรีบแปลอย่างด่วน

คุณไก่คะ ที่ว่า

เราไม่รู้ว่าผุ้แปลเป็นใคร ก็อยากรู้จักเหมือนกัน และอยากรู้ด้วยว่าเป็นอย่างสองมุนหรือเปล่า

เป็นอย่างสองมุนนี่เป็นยังไงเหรอคะ

ยังไงอย่าลงแดงกันเยอะนะคะเสียสุขภาพ เข้าไปอ่านภาษาอังกฤษกันไปพลางๆ ก่อนก็ได้ค่ะ


โดย: Won won IP: 113.53.178.11 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:16:49:45 น.  

 
อ้าก!!!!!
เฮียก็ยังเป็นเฮียคนเดิม ที่ชอบทำอะไรบ้าระห่ำให้ฮยางเป็นห่วงอยู่เรื่อย
เจ๊ทนเห็นสภาพเฮียไม่ได้จนเป็นลมไป สงสารจริงๆ
เลยไม่ได้เห็นของรักที่เก็บไว้ให้เจ๊ดู กลับเป็นฮูหยินซะอีกที่จะได้เห็น(แอบอิจฉานะนี่ ฮ่าๆ)
ฮยางรีบฟื้นขึ้นมาเร็วๆน้า อยากเห็นดวงตาพิฆาตว่าจะมองเฮียตอนนั้นยังไง(แอบจิตรึเปล่าเรา)
รีบกลับมาต่อนะคะ คาใจแทบบ้าอยู่แล้ว
ปล. มินจุงโฮ กะฮูหยินมิน นี่มาจากเรื่องแดจังกึมรึเปล่าคะ อิอิ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:16:55:42 น.  

 
ง่า ตามแปะ comment ตามที่คุณ won won บอกแล้วนะ ว่าให้ไว้ที่หน้า 1 นิๆ

ขอบคุณมากนิๆ

...ปกติไม่ค่อยติดตาม Series แต่ชอบหนังแนวพีเรียด เมื่อได้ดูเรื่องนี้ถึงกับตะลึงในการสร้างสรรค์ผลงานของคนเกาหลี ...

...การหาข้อมูลสำหรับสร้าง เขียนบท ฉาก การแสดง ทุกอย่างลงตัว มีศิลปะในการเรื่องถ่ายทอดออกมาได้อย่างละเมียดละไม ผูกเรื่องชวนติดตาม สามารถถึงดูดผู้ชมให้เข้าไปมีส่วนร่วม การนำเสนอมีศิลปะไม่บอกเล่าทุกคำพูด แต่ใช้ภาพ เหตุการณ์ดำเนินเรื่อง ดึงดูดให้คนดูได้ใช้จินตนการร่วมกับผู้นำเสนอ... นี่ละคือเสน่ห์ นี่ละคือศิลปะอย่างแท้จริง

...ที่สำคัญอีกประการคือ ความกล้า เค้ากล้านำความรักในหลายมิติมานำเสนอได้อย่างละเมียดละไม ในเรื่องนี้ล้วนมีแต่กลิ่นอายของความรัก เอื้ออาทร ห่วงหา เสียสละ แก่กัน... นี่ละคือคุณค่าของศิลปะ ...ศิลปะควรมีส่วนในการเติมเต็มจิตวิญญาณมนุษย์...

...ขอบคุณจากใจจริงอีกครั้ง...

๓๓๓๓๓๓๓๓๙
@^_____^@/'')


โดย: เจ้าเงาะ IP: 124.120.192.125 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:17:02:23 น.  

 
อ่า รู้สึกเหมือนคุณ สาวก 2 มุน เลย
มินจุงโฮ กะฮูหยินมิน นี่ถอดบุคคลิคมาจาก แดจังกึม เอ เค้าอยู่ในรัชสมัยพระเจ้าจองโจด้วยใช่เปล่า?


โดย: เจ้าเงาะ IP: 124.120.192.125 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:17:03:57 น.  

 
ลืมไปว่าให้เม้นท์ที่หน้า1 เอาใหม่ก็ได้ ไม่ขอบคุณแล้วบอกรักเลยดีกว่า อ่านภาค2แล้วช่วยเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปในชีวิตเลยก็ว่าได้ อย่างน้อยก็ยังมีผู้หญิงที่ยอมรับและเข้าใจในตัวตนของคนอย่างเฮียบก โชคดีจริงๆ ไม่เหมือนเรา คนที่เรารักเค้ากลับอยากให้เราเป็นในสิ่งที่เราเป็นไม่ได้ รัก won wonแทนดีกว่า ช่วงนี้ไม่รู้ทำไมอยากเห็น ฟืคของคุณทุกวันเลย ทานข้าวเยอะๆนะ ดูแลสุขภาพด้วย เดี่ยวไม่สบายไปเราก็เหงาแย่เลย รักคุณเข้าแล้วล่ะ


โดย: oui IP: 61.90.101.127 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:17:28:42 น.  

 
โอ้แม่เจ้า เฮียเค้ากล้าเกินไปแล้ว แมนจริงๆ!!

อ่านจบนี่ตกใจเลยกลัวเฮียจะตาย

แต่ตอนท้ายบอกว่ามีฉากหวาน ฮ่าๆๆๆ โล่งใจจริงๆ

จะรออ่านนะคะ แล้วหวังว่า"จานผัก" จะไม่มาทำให้เรื่องมันเศร้านะ

เป็นกำลังใจให้สุดตัวเลย สู้ๆค่ะ^_^


โดย: Riddle IP: 113.53.190.53 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:17:34:33 น.  

 
(อ้อนวอน)พระเยซู เจ้าขาได้โปรดช่วยเฮวอนด้วยเถิด

ลูกช้างมิอยากเห็นเค้าตาย...สาธุ...สาธุ...สาธุ

ตอนอ่านตอนที่ 11/2 นินั่งอ่านไปจัยมันก้อหวิว ๆ ไป

แปลได้ดีจิง ๆ อะ

มาอัพต่อไว ๆ นะคับ

แล้วจะรออ่านตอนที่เฮวอนออดอ้อนไม่กินยานะ

อิอิ...กล้าที่จะทุบมือแล้วและแทงหน้าอก

แต่ไม่กล้ากินยา

อิอิ...อย่างนี้ต้องให้จองฮยางจัดการซะให้เข็ดข้อหาชอบทำให้เป็นห่วง


โดย: สาวก 2 Moon IP: 222.123.141.156 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:17:57:57 น.  

 
รอติดตามตอนใหม่นะคุณ Won won

แล้วก็ได้เอางานแปลของคุณไปแปะไว้ที่

//www.leslady.com

บอร์ดนิยายจ้า

//www.leslady.com/board_leslady/index.php?topic=11058.0

(อ่อ เว็บนี้ต้องเป็นสมาชิกถึงเข้าได้นะ)


โดย: ชอง เฮฮี IP: 115.67.36.86 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:18:24:49 น.  

 
ไม่ผิดหวังงานแปลอีกเช่นเคย

สมบูรณ์ในอรรถรสของตัวอักษร
ทำให้เข้าถึงกลิ่นอายของตัวละครเป็นอย่างดี

บทต่อไปข้างหน้ายังสนุกกว่านี้อีกมาก
แต่ยังขอบอกเช่นเดิม ว่า จะรออ่านบทแปลของคุณ wonwon ต่อไป
สู้ สู้ น่ะ


โดย: arty-2944 IP: 61.7.138.243 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:18:34:55 น.  

 
เวบ2มุนใช้ได้แล้วนะคะ

//lovely2moonsthailand.orgfree.com/


โดย: mhomho IP: 118.174.40.1 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:19:47:20 น.  

 
ติดหนึบเลยยยยย(มาจ่ายค่าแปลแล้วนะ)
ขอบคุณหลาย


โดย: kungfu IP: 125.24.94.240 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:19:53:53 น.  

 
มาจ่ายค่าแปลตามที่ขอค่ะ (แต่ด้วยความเต็มที่จะให้ค่ะ)
ขอบคุณมากค่ะ คุณ wonwon


โดย: มาจ่ายค่าแปล-nift13 IP: 58.64.109.76 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:20:00:26 น.  

 
ว๊าว คุณ won won ทิ้งระเบิดไว้ให้อีกแล้ว
มีฉากยุนบกงองแงออดอ้อนตอนกินยา น่ารักโคตรรรรรรรโปรดติดตามด้วยความระทึก

อยากให้ถึงตอนนี้เร็ว ๆ จัง ทำไงดีค่ะ คุณ won won

เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมมิเคยเปลี่ยน ^_^


โดย: สาวก won won & 2moons IP: 115.67.87.195 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:20:08:18 น.  

 
สนุกมาก สู้ๆนะค่ะ


โดย: toktak IP: 58.9.177.45 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:20:09:36 น.  

 
คุณ wonwon บ้าน 2moon เข้าได้แล้วนะคะ
//lovely2moonsthailand.orgfree.com/index.php
แล้วคุณ wonwon จะลงที่นี่ต่อด้วยรึเปล่าคะ
หรือจะลงแค่ที่บ้าน 2มุนอย่างเดียว


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:20:14:07 น.  

 
จาไม่บอกหน่อยเหรอค่ะจะแปลมาลงวันไหน

ปล.love won won


โดย: 2มูน IP: 180.180.40.202 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:20:23:28 น.  

 
กลัวเฮียแกตาย


โดย: 2มูน IP: 180.180.40.202 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:20:26:05 น.  

 
แวะไปบ้าน2moonมา won wonแปลต่อในนี้ก็ดีนะเราว่าสะดวกดี นอนไปรึยังเอ่ย เกรงใจจังถ้าเราแปลเก่งก็อยากช่วยwon wonแปลแต่พอดีตกทั้งภาษาจีน+อังกฤษเลย นี่ถ้าเมื่อยก็อยากนวดให้นะเนี่ย เอาละหอมปากหอมคอพอแล้วก็รีบมาแปลต่อนะคนดี พรุ่งนี้จะรีบเข้ามาทักตั้งแต่ไก่โห่เลย รักwon wonทุกลมหายใจ


โดย: oui IP: 58.9.64.34 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:21:37:46 น.  

 
^
^
ว๊ากกก คุณoui ยังไงนี่ เค้าหวงคุณwonwonนะ!
ครึๆๆ ล้อเล่นอะจ๊ะ มาหวานขนาดนี้เดี๋ยวคุณwonwonก็มือไม้สั่นแปลไม่ไหวหรอก :)

แวะมาให้กำลังใจคุณwonwonค่ะ จะรออ่านและสุขใจไปพร้อมๆกัน ^^v


โดย: kola IP: 58.9.104.70 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:22:07:18 น.  

 
วันนี้แวะมาให้กำลังใจแล้วค่า^^ ไปชมทุ่งทานตะวันมากลับมาก็รีบมาเมนท์เลยค่ะ สู้ๆนะคะ^^


โดย: วิเคราะห์ IP: 58.8.85.16 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:22:18:42 น.  

 
เป็นกำลังกาย เอ้ย ใจ ให้อีกคนอะคะ
อ่านแล้วสนุก น่าติดตาม และติดหนึบซะละ
พรุ่งนี้จะเข้ามาอ่านต่อนะคะ ดูแลสุขภาพด้วย
รักคุณ วอน วอน นะ ที่เสียสละให้เหล่าสาวก 2 มูน


โดย: bvb IP: 58.9.234.227 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:22:22:00 น.  

 
โอยย บกกี้ของอิช้าน เอามีดปักอกตัวเอง แมนได้ใจมั่กๆ
ดีนะไม่ปักลึกลงไปในหัวใจ มิเช่นนั้น เห็นทีจะไม่รอด 55+

ขอบคุณนะค่ะคุณ wonwon ตามเก็บทุกตอน เป็นกำลังใจให้จ้า


โดย: cassanovy IP: 110.164.32.41 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:22:22:42 น.  

 
** คุณ wonwon **

ตอบคำถามที่โพสก่อนนะคะ อิอิ ใช่จ้า ข้าเจ้าคนเดียวกัน อิอิ เผอิญเราไปบอกเรื่องแฟนฟิคว่าสนุกนะ ได้อ่านกันยัง เลยจุดใต้ตำตอจ้า เพื่อนในนั้นอีกคนบอกว่า คนเขียนอยู่บ้านสองมุนจีนนี่ล่ะ เขาเลยพาไปหากระทู้ต้นฉบับ ซึ่งดีใจมากๆได้เจอคนเขียนดั้งเดิม เลยบอกความรู้สึกให้เขาไป (ดีใจค่ะที่คุณ wonwon ก็รู้สึกแบบเดียวกับเรา) ว่าเขาเขียนดียังไง ดีจนคุณ wonwon สละเวลาอันมีค่า มาแปลให้แฟนคลับสองมุนอ่านต่อแบบไทยๆนั่นเอง

แล้วก็ยิ่งดีใจว่า เขาปลื้มใจมากๆที่มีคนชอบผลงานเขาค่ะ เขายินดีที่ทางเราเอามาแปลไทย แต่เขาไม่ค่อยเก่งอังกฤษเลยให้เพื่อนอีกคนเป็นล่ามแปลจีนให้เขาในสิ่งที่เราเขียน ^^ ตอนบอกเขาไปก็เกรงๆกลัวๆว่าเขาจะว่าไหม แต่เราก็บอกว่า คุณ wonwon ให้เครดิตทุกคนที่ทำครบหมดด้วยความจริงใจ เขาเลยดีใจที่คุณทำค่ะ ^^

*************
เมาท์ตอน 11 ต่อ เห็นด้วยนะคะที่ บกชอบหาเรื่องให้ตัวเองเจ็บตัวไม่เปลี่ยน 555 หากคุณไม่พูดประเด็นบกทุบมือตัวเอง เราก็ลืมไปแล้วว่า ไมเขาต้องแทงตัวเอง พอคุณพูดก็เออ ใช่ นี่ล่ะ ยุนบกของจริงต้องเกรียนแบบนี้ปะคะ อิอิ

ต๊าย ตอนป้อนยา เราอ่านปะกิตแล้ว จำไม่ได้ว่า หวานไง เพราะถึงเราอ่านก็คงแปลมาได้ไม่สละสลวยแบบคุณแปล งั้นจะตั้งตารออ่านฉากบกอ้อนฮยางตอนกินยานะคะ ฮิ้วววววววววว แค่คิดก็เขินแล้ว 55555555


โดย: machu pichu IP: 125.24.76.226 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:22:38:27 น.  

 
เสพติดฟิคนี้อีกคนค่ะ

รู้สึกว่าตอนนั่งแปลเองเก็บเนื้อหาไม่ครบเท่าที่คุณ won won แปลแฮะ
ตอนนี้เฮียแมนจิงๆ ดูเฮียรักและปกป้องฮยางสุดใจ
อิดฉาฮยางจิงๆเล๊ยยย

สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้แปลต่อ อิอิ


โดย: ArmourBear IP: 118.173.105.93 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:22:38:47 น.  

 
ขอบคุณค่ะ


โดย: Song Won IP: 125.26.110.136 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:22:57:49 น.  

 
ว๊ากกกกกก อยากรู้ตอนต่อไปใจจะขาดแล้ว
เรื่องนี่เป็นเรื่องแรกที่ติดงอมแงม คุณWONWON สู้ๆ นะคะ


โดย: FC 2moon IP: 58.147.23.211 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:23:07:19 น.  

 
คุณ won won ทำให้ติดแล้วจากไป

T_T ใจจะขาดแล้วอ่ะค่ะ

เฮียแมนมากเลยอ่าค่ะ

หวาดเสียวได้อีกน่ะ ใจเต้นตุ้มๆต่อมๆตอนแทงมีดลงไป

รักฮยางมากที่สุดในโลกแบบนี้

ไม่หลงรักคงไม่ไหวแล้วอ่ะ

ขอบคุณคุณ won won มากน่ะค่ะ

เปนกำลังใจให้ค่ะ

มาต่อไวๆน่ะ

คนแถวนี้อยากหมุนเวลาให้ไปอย่างเร็วไว

^^


โดย: II_MaY IP: 119.42.81.66 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:23:24:57 น.  

 
ตอนต่อไปมีฉากอ้อนป้อนยาด้วยเหรอ กรี๊ดดดดด
จะป้อนให้ดีๆหรือชองฮยางจะเขกมะเหงกให้ จะรออ่านจ้า
ขอบคุณมากคะ


โดย: 한효린 IP: 118.173.100.147 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:23:47:57 น.  

 
แวะมาให้กำลังใจค่ะ
จริงๆแล้วก็แวะมาทุกชั่วโมงเพื่อมาดูความคืบหน้าอิอิ(บ้าเกินไปแล้วเรา)
แค่ได้มาอ่าน คห.ของแฟนๆคนอื่นๆก็มีความสุขระหว่างรอคุณ wonwon แล้ว(ไม่รู้มีใครเป็นเหมือนเราอะเปล่า)

อยากอ่านตอนต่อไปมาก เพราะอยากรู้ว่าเฮียจะอ้อนเจ๊ยังไง
เจ๊จะบังคับให้เฮียดื่มยายังไง สายตาจะหวานกันซักแค่ไหน
จานผักจะตามมาเป็นมารหัวใจรึเปล่า บกน้อยจะเรียกเฮียว่าไง อิจฉาฮูหยินมินที่ได้เห็นอกสองศอกของเฮียคนเดียว(รึเปล่า หรือเจ๊เห็นด้วย อ๊าย แค่คิดก็เขินแทบแล้ว) อยากรู้ๆๆๆ คิดไปต่างๆนาๆ อาการลงแดงถามหา เรียกรถพยาบาลด่วนค่าาา ท่าทางจาไม่รอดแล้ว อิอิ
คุณ wonwon รีบหน่อยนะคะ คงมีคนอาการแบบนี้อีกเยอะ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:0:00:39 น.  

 
เพิ่งจะเคยติดอะไรอย่างี้ก็ครั้งแรกนะคะเนี่ย ปกติไม่ค่อยมีเวลาใช้คอมเท่าไหร่ที่ไม่ใช่เรื่องงาน ต้องขอขอบคุณ คุณ won won จิงๆ ที่ทำให้ได้มีอีกเรื่องราวหนึ่งที่น่าประทับใจในชีวิตเพิ่มขึ้นมาค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ


โดย: Apple IP: 124.120.236.144 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:1:09:25 น.  

 
เว็บ2มูนล่ม แอบทนไม่ไหว ต้องสละสายตาไปอ่านengตั้งนาน
แต่ยังง้ายยย ก็ไม่เหมือนกะที่คุณwonwonแปลไว้ให้อ่าน
สละสลวยกว่าแปลเองเยอะ คิดถึงการแปลของคุณมากๆ ยอมอ่านซ้ำเลยเอ่า 55


โดย: peesadling IP: 124.120.237.103 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:3:12:15 น.  

 

แวะมาอ่านเม้นท์แฟนๆ ของคุณ won won ระหว่างรอคุณ won won ก็มีความสุขไปอีกแบบ ที่ได้เจอคนที่ชอบอะไรเหมือนกัน

คิดถึงเฮียกับเจ็จังเลยยยยยยยยย
แต่ยังน้อยความคุณ won won น่ะค่ะ ฮิ ฮิ
เป็นกำลังใจให้มิเคยเปลี่ยน


โดย: สาวก won won & 2moons IP: 192.88.230.227 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:9:43:25 น.  

 
แวะมาทักทาย
และส่งกะลังใจให้คุณ won won แปลเสร็จเร็ว ๆ
อิอิ


โดย: Bunny IP: 125.25.9.83 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:9:49:55 น.  

 
ขอบคุณพี่wonwon มากค่ะ ที่พี่พูดอ่ะ คือว่าอยากรู้ทุกอย่างเลย
อยากรู้ว่าเฮียจะอ้อนเจ๊ยังไง อันนี้ชอบมาก
ตายแล้ว ฮูหยินมินรู้ความลับเห็นอกสองศอกของเฮียด้วยคงเคลิ้มน่าดู อิอิ อ่ะไม่ใช่ จะมีผลอะไรกับเฮียเป่าคะเนี้ย

หัวใจจะวายตอนเฮียเอามีดมาแทงอกตัวเอง ชอบทำให้เจ๊ฮยางเป็นห่วงเรื่อยเลย โฮะๆๆ


โดย: ployzaku IP: 192.168.128.89, 122.154.14.2 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:9:53:53 น.  

 
โผล่มาให้กำลังใจคุณ wonwon อีกในช่วงสายๆแบบนี้ค่ะ ตะกี้เห็นกันในเวปlovely2moonsมาทีแล้วแต่ไม่แน่ใจว่าถ้าส่งกำลังใจไปจะทันได้รับรึป่าว..เลยมาให้ที่นี้ มั่นใจว่าคุณwonwonจะรับทันแน่ๆ ^^


โดย: kola IP: 58.9.101.163 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:10:23:48 น.  

 
เข้ามาเคลียร์ฉากที่บอกว่าเฮียบกออดอ้อนตอนกินยา ไปกันใหญ่แล้วค่ะ กลายเป็นเฮียบกไม่กินยา องครักษ์พิทักษ์เฮียบก วอน วอน ยอมไม่ได้ค่ะ ผู้กล้าอย่างเฮียมีหรือจะกลัวกะอีแค่กินยา

อารมณ์ฉากนี้ประมาณว่า ผู้หญิงโดยมากจะรู้สึกว่าคนที่ตัวเองรักเหมือนเด็ก จองฮยางทำท่าเหมือนกับว่า เฮียบกจะกินยายากเหมือนบกน้อย เฮียบกก็ชอบสิ แต่แกล้งทำไม่พอใจ อะไรประมาณนี้ค่ะ สองสามบรรทัด แต่โดนค่ะ โดนมาก รู้สึกว่าคนเขียนใส่รายละเอียดความรักไว้ดีมาก กลายเป็นตอนนี้จองฮยางมีลูกชาย 2 คน บกใหญ่กับบกน้อย อิอิ

ท้ายๆ ของตอนที่ 12 ยังมีฉากคุยกันจุ๊กจิ๊กพ่อลูก น่าร๊ากกกกกกก ลูกสอนพ่อวิธีรับมือแม่ (บกน้อยยังเรียกยุนบกว่าอาจารย์ค่ะ)



5555 เด๋วไปแปะที่ 2 มุน ค่ะ คุณโคล่าที่รัก


โดย: Won won (albatross11 ) วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:10:31:39 น.  

 
กลุ้มใจแทนเจ๊ฮยางจริงๆ
ที่เฮียบกชอบสร้างความเดือดร้อนใจให้อยู่เรื่อยๆ

ฝาก คุณ won won เขกหัวให้ที อิ อิ




โดย: gig IP: 202.90.119.221 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:10:48:39 น.  

 
แวะมาดูความคืบหน้าอีกแย้วววววววววววววววว
ให้กำลังใจคุณwon won ให้แปลเสร็จเร็วๆนะค่ะ
จะลงแดงด้วยความคิดถึงเฮียบกละ


โดย: pharN IP: 202.28.62.245 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:11:29:20 น.  

 
คุณwonwon จะลงแดงแล้วคร้า
อยากรู้ว่าจะเปงไงต้องไปต่างจังหวัดอดอ่านหลายวันแต่วันนี้มีเวลายังไงช่วยอัฟให้ทีนะค่ะ


โดย: สาวกอีกคน IP: 192.168.1.26, 124.120.205.123 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:11:35:06 น.  

 
ลูกสอนพ่อรีบมือแม่!!? 55555555
น่ารักจัง 3 คนพ่อแม่ลูก
จะรออ่านจ้า คุณwon won สู้ตายยยย


โดย: 한효린 IP: 125.24.110.162 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:12:10:26 น.  

 
อ๊าก เป็นยังงี้เองเหรอ
เฮียบกก็ได้ใจใหญ่สิแบบนี้
มีเจ๊มาคอยป้อนยาให้
คงกุ๊กกิ๊กกันน่าดู ยิ่งรู้ยิ่งอยากอ่าน
คลั่งขึ้นเรื่อยๆแย้ว


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:12:38:45 น.  

 
ขอบคุณมากๆๆนะค ะคุณ won won สำหรับการแปลที่ยอดเยี่ยมเข้าถึงอารมณ์มาก

กว่าจะเจอบล็อกนี้แทบลงแดงอยากอ่านมากจะติดตามผลงานต่อไปเรื่อยๆๆคะ



โดย: phenixepp IP: 58.9.96.229 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:13:03:58 น.  

 
อยากถามว่า คุณwonwon จะเอามาลงที่นี่แล้วใช่ไหม
จะได้ตามมาอ่าน
คิดถึงสายตาที่ลึกซึ้งของทั้งสองคนจัง
ขอบคุณคับ ที่ทำให้ได้อ่าน (อ่านทีไรยิ้มกรุ้มกริ่มทุกที)



โดย: เชียงใหม่ IP: 112.142.58.38 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:13:07:07 น.  

 

แวะมาแอบดูเหมือนกัน

คิดถึงเฮียกับเจ๊ มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ให้กำลังใจคุณ won won เหมือนเดิมไม่เคยเปลียน

^_^


โดย: สาวก won won & 2moons IP: 192.88.230.227 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:13:22:21 น.  

 
เป็นกำลังใจให้นะคะคุณ2 Won Aja ja สู้สู้ Fighting


โดย: Won Teen IP: 125.26.192.65 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:13:30:35 น.  

 
เข้ามาที่นี่ 3 เวลาหลังอาหารเลยนะคะ นอกจากจะลุ้นเรื่องของเฮียบกและเจ๊ฮยางแล้ว ยังลุ้นอีกว่าคุณเามื่อไรคุณ won won จะเอามาลงต่อ ยังเปนกำลังใจให้แปลต่อและเอามาลงให้เราอ่านกันไวๆนะคะ ..สู้ๆ


โดย: ้haewonny IP: 158.108.52.138 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:13:37:06 น.  

 
อ่านตอนที่ 11/3 แล้วนะ

ยุนบกทำอะไรนะ ไม่เข้าใจอะ ตอนแรกคิดว่าจะแทงมือ
ตัวเองซะอีก ซึ่งคิดแบบนี้ก็หนักอยู่แล้วนะ แต่ไหง
แทงที่หัวใจตัวเองเล่า หนักกว่าที่เราคิดอีก

ต้องลงทุนทำร้ายตัวเองขนาดนั้นด้วยหรือแล้วจะตายมั๊ยนี่ ไม่รักตัวเองเลยหรือ แล้วจองฮยางจะอยู่อย่างไร

ไม่เห็นคุ้มกันเลย................เฮ้อ! กลุ้ม กลุ้ม กลุ้มมากๆ

ยุนบกเค้าคิดอะไรอยู่เนี่ย
.......................................................

ขอบคุณที่เร่งแปลมาให้อ่านกัน

จะคอยอ่านอยู่นะ



โดย: Tun IP: 124.120.164.118 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:13:42:18 น.  

 
ขอบคุณมาก

เปนกำลังใจให้

แปลออกมาเรื่อยๆนะ

เพราะคอยอ่านตลอดเลย


โดย: Pww IP: 202.12.73.12 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:13:45:21 น.  

 
"มันไม่ได้อยู่ที่ว่าคุ้มค่าหรือไม่คุ้ม แต่มันอยู่ที่ว่าท่านปรารถนาจะทำหรือไม่ต่างหาก" คิดว่าคงไม่ตาย พระเอก(หรือนางเอกหว่า) จะตายได้ยังไง (แต่ถ้าเป็นเราคงไม่รอด) ให้สัญญาไว้แล้วนี่ว่า ข้าจะอยู่กับเจ้าตลอดไป จะต้องมีเรื่องให้ต่อมน้ำตาทำงานมากกว่านี้ซิ
อยากได้ ภาพวาดที่ 12 จะลงแดงแล้วอะ


โดย: kai_lert IP: 124.122.221.135 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:14:54:26 น.  

 

คุณ won won

ยังสบายดีใช่ไหมค่ะ เป็นห่วงค่ะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ


โดย: สาวก won won & 2moons IP: 192.88.230.227 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:15:09:57 น.  

 
อ่า


ตามเรื่องลิ้งค์มาเรื่อยๆจนเจอเข้ากับบล็อกนี้

เลยนั่งอ่านวันเดียวจนถึงตอนปัจจุบัน

ขอบคุณมากๆน่ะค่ะที่ช่วยแปลออกมาให้ได้อ่านกัน

จะเป็นกำลังใจให้ต่อไปค่ะ

สู้ๆน่ะค่ะ


โดย: A raBBit IP: 118.173.167.116 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:15:12:01 น.  

 
ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆ


โดย: HYEWON IP: 118.173.163.59 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:15:26:05 น.  

 
คะ ชอบมาก อย่างที่คุณบอก อ่านแล้วเป็นยาชูใจได้จริงๆ
สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้คะ


โดย: momay IP: 202.29.37.34 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:15:42:02 น.  

 
แวะมาทุกชั่วโมง แหะๆ คุณwonwon อย่าเพิ่งเบื่อกันนะคะ
ยังสบายดีน้า ทานข้าวเยอะๆค่ะ จะได้มีแรงมาแปลดับความคลุ้มคลั่งให้พวกเราต่อ
เป็นห่วงนะคะ ถ้าคุณ wonwon เดี้ยงขึ้นมาคงมีอีกหลายคนที่จะเดี้ยงตาม
ปล.สงสัยถ้าเราเลิกบ้าเรื่องนี้ได้ ตอนนั้นคงตาบอดไปแล้ว เพราะเล่นจ้องบร็อคนี้ทุกชั่วโมง แทบจะเอาหัวมุดเข้าจออยู่รอมร่อ ฮ่าๆ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:15:45:26 น.  

 
สวัสดีค้าาาา กลับจากโรงเรียนก็มาหาคุณเลย
ว้าาา แต่ว่ายังไม่ได้แปลต่อเลย
แปลต่อเร็วๆนะคะ นู๋จาลงแดงแล้วววว
พอดีตอนกลางคืนเล่นคอมไม่ค่อยได้

รออยู่นะคะ
ถ้าไม่ได้อ่านสักวันจะเป็นอะไรที่โหดร้ายมาก

สู้ๆค่ะ


โดย: wizard_zyp IP: 222.123.172.19 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:16:04:51 น.  

 
แวะมาทุกชั่งโมง เมื่อไหร่จะ up ตอนใหม่ซาทีหล่ะจ๊ะ คุณwon won


โดย: bunny IP: 125.25.9.83 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:16:17:40 น.  

 
ก็หมายถึงผู้แปลมีความรักอย่างสองมุนหรือเปล่า ถ้าเป็นเช่นนั้น คงมีความรักที่ลึกซี้งน่าดู เพราะดูจากการแปลนิสัยการตอบ สุดๆๆๆๆๆเลย ชอบมากๆๆๆๆๆ วันนี้ลงแดงอีกหน่อยแล้ว อ๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อยากเห็นหน้าผู้แปล หากไม่ว่าช่วยส่งเมล์มาได้ไม๊ meena6824@hotmail.com จะดีใจมากๆๆๆๆที่มีคนเข้าใจความรู้สึกของคนอีกหลายคนที่อยากรู้เรื่องสองมุน ขอบคุณจริงๆๆๆๆๆๆๆๆ บาย


โดย: ไก่ IP: 112.142.18.111 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:16:39:18 น.  

 
แวะเข้ามาดูครับ ว่าเมื่อไรจะแปะตอนต่อไป ยังงัยก้อจะรอครับ


โดย: Rev IP: 58.8.193.51 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:17:01:31 น.  

 
ว้าว!!!!!! คอมเม้นเยอะเป็นเทน้ำเทท่า
และนี่ก็เป็นคอมเม้นที่ 100 พอดี(ในหน้านี้)
คุณวอนๆช่วยร่วมฉลองด้วยการลงภาพวาดที่12 ให้หน่อยน้า
55+++
ตอนนี้คุณวอนๆคงเริ่มเบื่อหน้าข้าน้อยแล้วมั้ง
เข้ามาได้ทุกชั่วโมงเลย


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:17:11:21 น.  

 

ขอร่วมฉลอง เป็นคนที่ 101 ด้วยคนค่ะ

เผื่อคุณ won won จะเห็นจายยยย

สู้สู้ ค่ะคุณ won won


โดย: สาวก won won & 2moons IP: 192.88.230.227 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:17:24:10 น.  

 
แวะมาหายามเย็นอีกทีจ้ะ...ไม่อยากให้รู้สึกว่ามาเร่ง แต่มาเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ ภาษายิ่งไพเราะยิ่งต้องใช้เวลา..
ข้าน้อยkolaพอจะช่วยเหลืออะไรได้บ้าง ^^ ขอให้บอกมาเลยนะคะ

^
^ แอบอ่านคอมเม้นท์ที่มาส่งแรงใจให้คุณwonwonแล้วก็รุ้สึก ว้าววว คือ คุณwonwonนี่เองที่ทำให้ใครหลายๆคนหลงรัก


โดย: kola IP: 58.9.105.79 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:17:39:26 น.  

 
มาให้กำลังใจด้วยคนค่ะ ^^


โดย: วิเคราะห์ IP: 110.164.132.237 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:17:50:14 น.  

 

แวะมาเยี่ยมค่ะนักแปลคนเก่ง...

วันนี้ทำงานหรือเปล่า...แล้วงานหนักมั้ย ยุ่งหรือไม่?

ถ้ายังไง...พักสักนิด ทานมื้อค่ำ อาบน้ำท่า ให้สบายกาย

แล้วเราคงจะได้อ่านตอนต่อไปกันให้ชุ่มชื่นอุรานะจ๊ะ...

:p




โดย: ชอง เฮฮี IP: 115.67.109.225 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:18:10:30 น.  

 
ชอบมากๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณจริงๆๆๆๆที่ทำการแปลให้
อ่านกันแบบสะวิดสะวัดเวียนวนเลย...........
ขอบคุณมากจริงๆๆๆนะ


โดย: BERYL IP: 202.28.249.180 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:18:33:06 น.  

 
ขอบคุณมาก ๆ ๆๆ


โดย: 9a9a9a IP: 10.1.181.14, 123.242.139.217 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:18:42:21 น.  

 
รอ รอ รอ ฉันรออ่านต่ออูย่ การรอคอยมันช่างโหดร้าย
หวังและรอ นะคะคุณ won won ใจจะขาดแล้วเอย


โดย: ตั้งตารอ IP: 125.26.181.128 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:19:14:19 น.  

 
คงเหมือนกับคนข้างบนๆ
เพราะวันนี้ไม่เป็นอันทำงานเลย
แวะมาดูแทบทุกชั่วโมง
หวังว่าจาคุณ won won
จะพิจารณานะค่ะ
สู้ๆค่ะ


โดย: ทางแยกของความคาดหวัง IP: 202.28.62.245 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:19:23:46 น.  

 
แวะเวียนเข้ามาดูอยู่เรื่อยๆว่าเมื่อไหร่คุณWONWONจะอัพตอนใหม่คะ ใจจะขาดแล้วค่า สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้


โดย: FC 2moons IP: 58.147.23.211 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:19:24:52 น.  

 
วันี้ก็มารอๆๆ ด้วยคนจ้า



โดย: paprangk IP: 125.26.246.87 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:19:36:12 น.  

 
กรี๊ดๆบ้าที่สุดเลย ยุนบกช่างเป็นสุภาพบุรุษจริงๆ น่าอิจฉาจองฮยางจัง ความรักของทั้ง2คนช่างงดงามอะไรเช่นนี้ รีบเอามาลงอีกนะฮะรอดูอยู่ ใจจะขาดอยู่แล้ว วันไหนไม่ได้อ่านนอนไม่หลับเลย รออยู่นะฮะคุณ won won


โดย: Tommy IP: 125.24.184.122 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:20:37:32 น.  

 
เฮ้อ ใกล้จะได้สมัครเป็นยามเฝ้าบร็อคนี้อยู่รอมร่อแล้วนะคะนี่
เล่นเข้ามาสอดส่องทุกชั่วโมงเลย
คุณwonwon จะรับพิจารณาใบสมัครมั้ยค่ะ
ค่าจ้างคิดไม่แพงค่ะ แค่ภาพวาดวันล่ะภาพเท่านั้นเอง อิอิ

ปล. ถึงอยากจะอ่านเร็วแต่ก็กลัวเรื่องจะจบไวอยู่เหมือนกัน
แล้วทีนี้อะไรจะมาคอยชะโลมใจให้เราได้ล่ะทีนี้


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:20:42:07 น.  

 
คุณ wonwon จ๋า เรามีแฟนฟิค คราวนี้แต่งโดยคุณ Obsidian Gryphon เองเลยค่ะ เกี่ยวกับยุนบกกะจองฮยางแน่นอน อิอิ

เผื่อเป็นอีกเรื่องหลังจากคุณแปลเรื่องนี้แล้ว จะลองอ่านดูนะคะ

ส่วนตัวเรายังไม่ได้อ่านจ้า เพราะเพิ่งเห็น เด๋วจะลองอ่านดูเหมือนกันว่าจะหวานแข่งกับเรื่องที่คุณกำลังแปลนี้ได้ไหม อิอิ

ลิงค์ได้ตามที่นี่นะคะ
//obsidiangryphongold.homestead.com/Painter-Of-The-Wind-Fanfiction-Unwritten-.html


โดย: machu pichu IP: 125.24.42.190 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:20:43:43 น.  

 
ว้าว มีฟิกเพิ่ม มาต่อยอดให้คิดถึง 2มุนเพิ่มอีกแย้ว
แต่ไหงมันต้องเป็นภาษาปะกิตด้วยน้า
ถึงอยากอ่านใจแทบขาด หากก็ทำไม่ได้ดั่งใจ
โทษใครได้ ก็ไม่ตั้งใจเรียนเองนี่ แง้
วอนคนเก่งอิ้งช่วยคุรwonwon แปลเรื่องนี้เพิ่มก็ดีนะคะ
เพราะคงมีคนรอคอย 2มุนอีกเยอะ
ปล. ถึงยังไงก็จะคอยด้อมๆมองๆทั้งกิตทั้งไทยอยู่แถวนี้แหละ อิอิ


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:20:58:01 น.  

 
ขอบคุณ คุณWonWon มากๆ

สนุกมากเลย

รักษาสุขภาพด้วยนะ คุณ Won

"อาจารย์ก็ยังอยากพบมารดาของบกน้อยทุกๆ วันด้วยนี่หน่ะสิ เจ้าคิดว่าข้าควรทำอย่างไรดี???"



โดย: PWW IP: 202.12.73.12 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:20:59:51 น.  

 
เป็นกำลังใจให้คะ

คุณwonwon สู้สู้


โดย: 2moons IP: 118.172.180.87 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:21:15:01 น.  

 
เมื่อไหร่จาเอาตอนต่อไปมาลงซะทีหละ
คุณwonwonยังสบายดีอยู่ช่ายมั๊ย
รักษาสุขภาพด้วยนะ


โดย: bababo IP: 119.31.126.141 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:21:52:28 น.  

 
ในที่สุดก็ได้อ่านฟิค มีความสุขจนร้องไห้เลยทีเดียว

ยุนบกทำอะไรน่ากลัวจริงๆเล้ย หวังว่ายุนบกจะหายดีน่ะจ๊ะ

จองฮยางไม่ต้องกังวลไปหรอก ยังไงยุนบกกับจองฮยางก็เกิดมาคู่กัน ไม่แคล้วกันไปไหนหรอกจ๊ะ

จะรอตอนต่อไปน่ะคะ คุณWONWON มาอัพวันไหนคะ จะได้มารอหน้าจอคอมตั้งแต่ 0.00 น. 55


โดย: oikoK IP: 58.8.252.149 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:22:13:11 น.  

 
แวะมาเยี่ยมค่ะ ^^


โดย: วิเคราะห์ IP: 110.164.132.237 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:22:32:25 น.  

 
ดีใจที่ได้อ่านครับ

ช่วยเติมต่อจินตนาการได้ดีจริงๆ


โดย: Soyo IP: 124.121.247.36 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:22:45:59 น.  

 
อยากอ่านต่ออีกขั้นรุนแรง
เข้ามาดูบ่อยๆ เผื่อจะมีตอนใหม่มา

คนเขียนเสพติดคอมเม้น คนอ่านก็เสพติดคนแปล..เอ๊ะ แปลกๆฮ่าๆๆ
เปลี่ยนเป็นเสพติดงานแปลของคุณจะดูดีกว่าเนอะ เอิ๊ก~~


โดย: Riddle IP: 180.180.122.64 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:22:47:39 น.  

 
ดีใจแทนจังค่ะ แฟนๆเพียบเลย ไว้เจอกันใหม่พรุ่งนี้เช้านะคะ...ฟิ้วววว ไปสะสมกำลังใจมาก่อน มาวางตู้มพรุ่งนี้จะได้เป็นอีกหนึ่งแรงแข็งขันให้คุณwonwonชื่นใจ ^___^


โดย: kola IP: 58.9.91.240 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:22:52:05 น.  

 
แวะมา good night ด้วย

ไปนอนดู dvd จองฮยาง กะ ยุนบก อีกซักหน่อยก่อนนอนดีกว่า

sweet dream ja ladies...


โดย: ชอง เฮฮี IP: 115.67.109.225 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:23:31:29 น.  

 
จะไปนอนแล้วเหรอคะ
อย่าทิ้งให้เฝ้ายามคนเดียวจิ ฮ่าๆ
ไงก็หลับฝันดีนะคะ เดี๋ยวเราอยู่เฝ้ายาม เฝ้าบร็อคนี้เป็นเพื่อนคุณ wonwon เผื่อทุกคนเองค่ะ
กลัวคุณ wonwon จาเหงา(อาสาเองเลยวุ้ยโดยไม่ขออนุญาตคุณ wonๆก่อนเลย อิอิ บ้าไปแล้วเรา)
ปล. เป็นยามตัวจริงของบร็อคนี้แล้วนะคะ
จะพยายามรักษาความปลอดภัยให้บร็อคนี้สุดๆเลยค่ะ
(ทำยังกะมีพวกก่อการร้าย ฮ่าๆ)


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:23:51:26 น.  

 
แวะมาอีกรอบ ^^ หลังจากวนเวียนไปอ่านฉบับอังกฤษมาแต่ก็อยากจะอ่านของคุณ won won อีก สู้ๆ นะคะ^^ เข้มข้นจริงๆ ด้วย


โดย: วิเคราะห์ IP: 110.164.132.237 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:0:06:21 น.  

 
มาแอบติดตาม(งอมแงม)ด้วยคน อิอิ


โดย: peesadling IP: 124.120.235.121 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:0:28:24 น.  

 
อ่านแล้วแอบน้ำตาไหลพรากเลยค่ะ สงสารยุนบกกับ จองฮยางจังเลย ยิ่งตอนที่จองฮยาง สั่งเสียบกน้อยอ่ะฮื่อๆ ใจหายน้ำตาซึมมากๆ ยุนบกจะถอนพิษได้ไม๊คะ T_T จองฮยางจะทำลายคายากึมเสียแล้ว ฮื่อๆ อ่านต่อไม่ไหวแล้วปวดตาฮื่อๆ


ปล.มาเป็นกำลังใจให้คุณ wonwon อีกเช่นเดิมค่ะ


โดย: วิเคราะห์ IP: 110.164.132.237 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:0:52:36 น.  

 
มีแต่คำว่าขอบใจเท่านั้น

ไม่คิดว่าจะแปลออกมาได้สละสลวยอย่างนี้อ่านภาษาอักฤษแล้วยังแปลแบบนี้ไม่ได้เลย

ยังไงก็สู้ต่อนะ


โดย: joonha IP: 115.67.0.69 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:1:03:23 น.  

 
เฮ้อ!!!!
ไม่หวายแล้วค่ะ
วันนี้ขอลาไปนอนเติมพลังก่อนนะคะ
พรุ่งนี้จะได้มีแรงมาคอยคุณ wonwon ต่อ
คุณวอนๆหลับฝันดีนะคะ
เราก็ขอไปนอนฝันถึงเฮียกะเจ๊ก่อนล่ะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ Painter of the Wind
เมื่อสายลมจะไม่หยุดพัดฉันใด
เราก็ไม่หยุดคิดถึงพวกเฮียฉันนั้น
เพราะขนาดในฝันพวกเฮียก็ยังเป็นฝันหวานสำหรับเรา
(ท้ายๆมั่วมาก ฮ่าๆ เริ่มเบลอ)


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:1:07:50 น.  

 

แวะมาสวัสดี ยามเช้า กับคุณ won won และสาวกทั้งหลาย
หลับฝันดีกันมั๊ยค่ะ หวังว่าทุกคนคงมีความสุขกับการรอคอยใครซักคน (ต้องเป็นคุณ won won แน่ ๆ) 5555

เป็นกำลังใจไม่เคยเปลี่ยนค่ะ


โดย: สาวก won won & 2moons IP: 115.67.208.144 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:8:53:58 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ค่าคุณ wonwon^^


โดย: วิเคราะห์ IP: 110.164.95.239 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:9:04:47 น.  

 
อรุณสวัสติ์ค่ะ
เปิดคอมได้ก็รีบแวะเอากำลังใจมาให้ก่อนอื่นใดเลย :)


โดย: โคล่า IP: 58.9.92.95 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:9:17:50 น.  

 
เมื่อคืนแวะเข้าไปว่ายเวียนวนในพันทิปหาอ่านเรื่องชินยุนบกนี่แหละค่ะ เห็นโพสหนึ่งที่อ่านแล้วรู้สึกถูกใจ..
"..ซื้อ Portrait of a Beauty มาแล้วไม่ดูซักที..เพราะรู้สึกเบื่อหนังรักชายหญิง อยากดูหนังหญิงหญิง..." จำที่พูดทั้งหมดไม่ได้ จำได้คร่าวๆว่าประมาณนี้ และจำชื่อคนโพสไม่ได้อีก อย่าว่ากันเลยนะคะ..เพราะทั้งหมดมาสะดุดตาตรงคนกดให้ถูกใจ เป็นคณwonwonนี่เอง แล้วหลังจากนั้นด้วยอะไรก็ตาม เจอแต่คุณwonwon โพสตอบเต็มไปหมด..ชอบนะ อ่านเพลินเลย


โดย: โคล่า IP: 58.9.92.95 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:9:18:31 น.  

 
^
^ รู้สึกเหมือนอยู่ใกล้กันอีกนิดเดียวเองเพียงแต่มอนิเตอร์บัง

^^-


โดย: โคล่า IP: 58.9.92.95 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:9:21:43 น.  

 
เข้ามาอ่านไปยิ้มไปค่ะ ยิ้มแบบหุบไม่ลงด้วย คุ้มค่าจริงๆที่ยอมทุ่มเทแปล เหมือนมีคนรู้ค่าในสิ่งที่เราทำ ขอบคุณมากมายค่ะ เหมือนได้เพื่อนเพิ่มมาอีก 100 คน ซึ้งมากกับคนที่บอกว่าเข้ามาอ่านรวดเดียวจบทุกตอน

ได้ค่าเรื่อง(คอมเม้นท์)เยอะกว่าที่คิดไว้ ขอบคุณทุกคนอีกครั้งนะคะ

ขอตั้งคุณ โคล่าเป็นเลขา คุณสาวก 2 มุน มาสมัครเป็นยามก็ได้เป็นยามค่ะ ถ้าจะให้เป็นผู้จัดการคงไม่ชอบ แล้วก็คุณmachu pichu เป็นฝ่ายต่างประเทศ ใครอยากได้ตำแหน่งไหนบอกมาได้เลยนะค อิอิ

เด๋วจะเข้าไปอ่านนะคะคุณ machu pichu

คุณไก่สงสัยต้องเคลียร์กันหลังไมค์ 5555555 เข้าใจแล้วถามว่ามีความรักลึกซึ้งเหมือนสองมุนในเรื่องไม๊ อืม เราว่าของเราเหมือนตอนที่ 15 มากกว่า 55555555555

เข้ามาในนี้สนุกมาก เลยคิดว่าแปะพร้อมกันสองที่เลยดีกว่า ที่นี่กับสองมุน

ต่อไปเรื่องสำคัญที่รอคอย น่าจะบ่ายๆเสร็จค่ะ มีงานช่วงเช้า เหลือรีไรท์นิดหน่อย แล้วก็ช่วงท้ายเรื่องที่เป็นราชาศัพท์ค่อยลงต่อให้พรุ่งนี้ สนุกค่ะตอนนี้มีให้กรี๊ดดดดด เล็กน้อยช่วงท้าย


โดย: Won won IP: 113.53.162.140 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:9:30:37 น.  

 
น้อมรับตำแหน่ง (แล้วคุณ wonwonก็เอาดาบวางที่บ่า) เป็นอันเสร็จพิธี..

เราทุกคนนี้ใกล้กันนิดเดียวจริงๆแหละเนอะ คลาดกันไปมา วิ่งตามกันเป็นหนังอินเดียเลย

คุณwonwon ทิ้งปมไว้แบบนี้ คนเค้าไม่วิ่งกันไปอ่านตอนที่ 15 กันหมดแล้วหรอ XD


โดย: โคล่า IP: 58.9.92.111 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:9:38:22 น.  

 

ขออภัยถ้าช่วงนี้หายไป เพราะ ต้องรีบไปเปิดอ่านตอน 15 ซะแล้ว

ว๊าววววว


โดย: สาวก won won & 2mooms IP: 115.67.157.178 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:10:07:18 น.  

 
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
บ่ายนี้เราจะได้อ่านภาพวาดที่ 12 แล้วใช่มั๊ยค่ะ won won
พระเจ้า ในที่สุดดดดดดดดดดดดดดด
การรอคอยของเราก็เริ่มจะเป็นจริงแล้วซิ
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดอีกครั้ง
(ออกแนวคลั่งงงงง) 555
ขอบคุณนะค่ะ


โดย: pharN IP: 202.28.62.245 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:10:22:44 น.  

 
พี่ค่ะรบกวนถามหน่อยค่ะว่า Aigoo แปลว่าอะไรเหรอค่ะ เปิด dic ไม่เจอค่ะ


โดย: ployzaku IP: 192.168.128.89, 122.154.14.2 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:10:36:24 น.  

 
จ๊ะเอ๋ เอาน้ำชามาฝากคนแปลและเพื่อนๆ ทุกท่าน

จิบพลางรอชมภาพคู่รักใต้แสงจันทร์กันต่อนิ

๓๓๓๓๓๓๓๓๙
@^____^@/'') ... O(__)// ** (_)D


โดย: เจ้าเงาะ IP: 124.122.80.222 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:11:29:37 น.  

 
Aigoo = คำอุทานเปล่า? ประมาณ โธ่เอ๊ย
ไม่แน่ใจนะ ค้นหาเจอแค่นี้เลยเอามาฝาก

๓๓๓๓๓๓๓๓๙
@^____^@/'') ...


โดย: เจ้าเงาะ IP: 124.122.80.222 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:11:31:19 น.  

 
อิอิ


เข้ามานั่งรอติดตามตอนต่อไปค่ะ

พร้อมกับมาส่งกำลังใจให้คนแปลค่ะ

^^


โดย: A raBBit IP: 202.12.73.7 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:12:09:00 น.  

 
จะรอคุณ wonwon ผู้น่ารักค่ะ
ขอบคุณค่ะ


โดย: nift13 IP: 58.8.25.68 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:12:19:29 น.  

 
มานั่งรอครับ ด้วยใจจดจ่อ


โดย: Rev IP: 58.8.186.212 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:12:44:13 น.  

 
เหมือนคุณโคล่าค่ะ
น้อมรับตำแหน่ง (แล้วคุณ wonwonก็เอาดาบวางที่บ่า) เป็นอันเสร็จพิธี..
จากนั้น ก็กล่าวคำปฏิญาณตน
:ข้าขอสัญญาว่าจะพิทักษ์บร็อคนี้จนกว่าชีวิตจะหาไม่(55+ ออกแนวเวอร์และบ้าไปนิด)

ว้าว!!!! จะได้อ่านต่อแล้ว
งั้นยามขอโดดงานไปอ่านก่อนนะคะ ก่อนจะเข้าประจำการเหมือนเดิม อิอิ
ปล. คุณวอนๆ ทิ้งไว้แบบนี้ทำเอาเราข้ามไปอ่านตอนที่ 15 เลยนะนี่
แต่คงใช้เวลานานกว่าจะอ่านจบ เฮ้อ กลุ้มจัง


โดย: สาวก 2มุน IP: 202.12.97.100 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:14:02:56 น.  

 
Aigoo = คำอุทาน อ๊ายหย๋า อุ๊ย ประมาณนั้น
//www.thaisubtitle.com/manage/view_subtitle.php?mid=3921

๓๓๓๓๓๓๓๓๙
@^____^@/'')


โดย: เจ้าเงาะ IP: 124.122.80.222 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:14:12:10 น.  

 
แวะมาทักทายตอนบ่ายๆ

ถึงงานจะเยอะมากมาย แต่คิดว่าวันนี้จะได้อ่านตอน 12

ก็รู้สึกว่าใจชื้นขึ้นมาได้เยอะ

(ทำตาปริบๆ อย่างมีความหวั)


โดย: ชอง เฮฮี IP: 203.155.245.206 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:15:08:06 น.  

 
ตอน 12 ยังไม่มาอีกเหรอ
เศร้า เศร้า - _ -

หมดแรง เลยเรา


โดย: Bunny IP: 125.27.51.175 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:15:39:20 น.  

 

เหนื่อยไหมค่ะคุณ won won

กำลังใจที่มีทั้งหมดให้คุณเลยค่ะ พอจะช่วยได้ไหมค่ะ

^_^


โดย: สาวก won won & 2moons IP: 115.67.152.232 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:16:05:30 น.  

 
แปะแล้วค่ะท่านทั้งหลาย ขอเชิญเจ้าค่ะ 12/ 1 ขอปิดคอมเม้นท์หน้านี้นะคะ ไปใช้หน้า 12/1 ได้เลยค่ะ

Please enjoy!!!!!!!


โดย: Won won (albatross11 ) วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:16:16:02 น.  

 
ขอบคุณ คุณเจ้าเงาะมากๆนะค่ะ อิอิ อยากรู้จริงๆก็ได้รู้แว้วว

เป็นกำลังใจให้ พี่wonwon ด้วยนะค่ะ


โดย: ployzaku IP: 192.168.128.89, 122.154.14.2 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:16:17:22 น.  

albatross11
Location :
สุรินทร์ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [?]




รักกันเพียงใดก็ต้องพลัดพราก หวงไว้เพียงใดก็ต้องจำจาก ข้ามาคนเดียวข้าไปคนเดียว ไม่มีใครเป็นอะไรของใคร ต่างคนมาต่างคนไป ยิ่งยึดยิ่งทุกข์ ปล่อยวางได้จึงเบาสบาย... เมื่อปัญญาแจ่มแจ้งจะสลัดคืน เมื่อมาจากดิน ท้ายที่สุดก็สลายกลายเป็นดิน ยึดเอาไว้ก็ได้แต่ทุกข์ตอบแทน อยากโง่ก็ยึดต่อไป คิดได้ก็วางเสีย พุทธทาสภิกขุ............ .............................. .............................. ความทุกข์ที่เกิดจากการพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักที่พอใจนั้น เป็นเรื่องทรมานยิ่ง และเรื่องที่จะบังคับมิให้พลัดพรากก็เป็นสิ่งสุดวิสัย... ทุกคนจะต้องพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก ที่พอใจ ไม่วันใดก็วันหนึ่ง...พุทธโอวาท --------------------------- พระราชดำรัส ในรัชกาลที่ 7 เมื่อทรงสละพระราชสมบัติ เพื่อประชาชน ข้าพเจ้ามีความเต็มใจที่จะสละอำนาจ อันเป็นของข้าพเจ้าอยู่แต่เดิม ให้แก่ราษฎรทั่วไป ข้าพเจ้าไม่ยินยอมยกอำนาจทั้งหลายของข้าพเจ้าให้แก่ผู้ใด คณะใดโดยเฉพาะ เพื่อใช้อำนาจโดยสิทธิ์ขาด และโดยไม่ฟังเสียงอันแท้จริงของประชาราษฎร
New Comments
Friends' blogs
[Add albatross11's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.