... มาแว้วๆ ***ยอดรักนักศิลป์ตอนที่ 26 ทางรอด *** OG 2 ตอน13-ตอนจบ** **คลิกอ่านทุกเรื่องได้ที่เมนูด้านซ้ายเลยจ้า.. ^_^
“ความทุกข์-หากเล่าสู่กันฟังจะลดลงครึ่งหนึ่ง ส่วนความสุข-ถ้าเราแบ่งปันมันจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า” ขอบคุณลูกบล็อกทุกท่านที่ร่วมสร้างบล็อกแห่งความสุขนี้ขึ้นมา อยากให้พื้นที่ในบล็อกแห่งนี้ได้เป็นที่แบ่งปันทุกข์และสุขร่วมกัน จะไม่มีรักรูปแบบใดที่เป็นไปไม่ได้ ณ ที่แห่งนี้....วอนวอน
Group Blog
 
 
เมษายน 2554
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
9 เมษายน 2554
 
All Blogs
 

เบื้องหลังสุดป่วน (Behind the scene)

“สวัสดีค่ะยินดีต้อนรับทุกท่านสู่มูนไทยแลนด์ทีวีนะค่ะ วันนี้ฉัน ฮัน ฮโยจู ขอรับหน้าที่เป็นพิธีกรจำเป็นค่ะ ตอนนี้เราอยู่กันที่กองถ่าย The Fan Club ค่ะ ไปดูกันซิว่าดาราแต่ละคนเขาทำอะไรกันมั่ง” ฮโยจูเดินนำตากล้องเข้าไปในเต็นท์นักแสดง

“นั่นไงๆ นางเอกแสนสวยของเราอยู่นั่น โอ้กำลังตั้งใจท่องบทอยู่เลยค่ะ ยังงี้มันต้องแกล้ง” ว่าแล้วฮโยจูก็เดินเข้าไปหาแชวอน เธอย่องเข้าไปด้านหลังเงียบๆก่อนจะกระโดดกอดแชวอนเต็มรัก

“ว้าย! ฮโยจูตกใจหมดเลย” แชวอนหันมาเอ็ดใส่ฮโยจูก่อนจะสังเกตได้ว่ามีกล้องถ่ายเธออยู่

“นี่รายการมูนไทยแลนด์ทีวี ทักทายทุกคนหน่อยซิ” ฮโยจูบอก

“สวัสดีค่ะ ฉันมุน แชวอนนะค่ะ ขอบคุณที่ติดตามเรื่อง The Fan Club และเป็นกำลังใจให้ฉันเสมอนะค่ะ ฉันจะตั้งใจทำงานต่อไปค่ะ ขอบคุณนะค่ะมูนไทยแลนด์ ^^” เธอก้มขอบคุณด้วยความนอบน้อมและยิ้มให้กับกล้อง

“งั้นคัทก่อนนะค่ะ” ฮโยจูเอ่ยขึ้น ก่อนจะเข้าไปคุย (เล่นกับแชวอน)

“แชวอนอาท่องบทหรอ เขาช่วยไหม ไหนๆ” ฮโยจูเอ่ยเสียงออดอ้อน แชวอนก็ส่งบทให้เธอแต่โดยดี

“อ้า...เดี๋ยวเขาช่วยต่อบทนะ” ฮโยจูเสนอตัว

ตอนที่ 4 ฉากข้อเท้าพลิก
“คุณแชวอน? เป็นยังไงบ้างค่ะ?” ฮโยจูพูดบทของอัญชัน

“ม่ะ...ไม่เป็นไรค่ะ” แชวอนก็ต่อบทของเธอ

“เจงหรอ?” ฮโยจูพูดกวนขึ้น

“ฮโยจูอย่าแกล้งซิ” แชวอนจึงเอ็ดให้

“ฉันไม่เป็นไรจริงๆค่ะ...โอ้ย!” แชวอนจึงต่อบทของเธอต่อไป

“คุณแชวอน นี่คุณเล็บขบนี่” ฮโยจูก้มลงไปดูข้อเท้าตามบทแต่กลับพูดตรงกันข้าม แชวอนถึงกับหลุดก๊าก

“ฮโยจู! ถ้าไม่ช่วยต่อบทจริงจังก็ไปเลยนะ” แม้จะทำให้เธอหัวเราะได้แต่ด้วยความจริงจังเธอจึงต้องไล่ตัวป่วนไป ฮโยจูจึงพาตากล้องไปหาดาราคนอื่นต่อ

“ด้านนี้ค่ะ พระรองของเรา แต่เป็นพระเอกของฉันนะค่ะ ก๊าก...” ฮโยจูพูดไปหัวเราะไปก่อนที่คิม นัมกิลจะหันมาที่กล้อง เขากำลังนั่งทานอาหารอยู่ในเต็นท์

“มูนไทยแลนด์ทีวีค่ะ กล่าวทักทายทุกคนหน่อย” ฮโยจูแนะนำ

“โอ้ สวัสดีครับผมคิม นัมกิลครับ แสดงเป็นจินโฮ...” แล้วก็มีเสียงฮโยจูแทรกขึ้น

“จินโฮอ๊อปป้า” ฮโยจูเน้น

“ครับจินโฮอ๊อปป้า ยังไงก็ขอบคุณครับที่ติดตาม จะแสดงให้เต็มที่ครับ” เขาโค้งขอบคุณ

“พอยังครับ?” คิม นัมกิลถามกับกล้อง ตากล้องจึงพยักหน้ารับ เขาก็กลับไปทานอาหารตามเดิม

“พี่กินอะไรอ่ะ?” ฮโยจูจึงเข้าไปนั่งข้างๆเขาและหยิบอาหารของเขาขึ้นมาทานโดยไม่ได้ขอ เขาได้แต่มองเธอแล้วก็หัวเราะที่ถูกอีกคนแยกทานอาหารไปจนหมด

“เอาอีกไหม?” เขาถามติดตลกแกมประชด

“พอละอิ่มละ ไปกันต่อเถอะค่ะ ตัวเอกของเรื่องรอเราอยู่” ฮโยจูหันมาพูดกับตากล้อง เธอพาตากล้องบุกป่าผ่าดงเข้าไปในห้องแต่งตัว

“นั่นไงๆ อัญชันของเราอยู่โน่น” เธอชี้ไปที่ร่างหนึ่งซึ่งกำลังนอนพับอยู่กับโต๊ะเครื่องแป้ง ฮโยจูค่อยๆย่องเข้าไปใกล้ๆ ก่อนจะจ่อไมค์ไปที่ปากของร่างนั้น

“คร่อก.......” เสียงกรน! ฮโยจูหัวเราะจนท้องแข็งแต่พยายามไม่ออกเสียง เพื่อไม่ให้คนที่นอนหลับอยู่ตื่นขึ้นมา และบอกให้ตากล้องเก็บภาพเอาไว้ทุกมุม

“เอาละค่ะเราก็ไปทักทายดารานำกันหมดแล้ว งั้นตามไปดูเขาถ่ายทำกันเถอะค่ะ” ฮโยจูกล่าวกับกล้องก่อนจะเดินนำไปดูการถ่ายทำ ตอนนี้กำลังถ่ายฉากบอกลาหน้าคอนโด

“วันนี้ขอบคุณมากนะค่ะคุณอัญชัน ที่ช่วยไปงานเป็นเพื่อนฉัน” แชวอนก้มขอบคุณอัญชัน ร่างเล็กเห็นดังนั้นก็รีบลนลานก้มตอบจึงทำให้ศีรษะทั้งสองชนกันอย่างแรง สองสาวถึงกับร้องโอดโอยผู้กำกับจึงสั่งคัท

“แชวอนเป็นยังไงบ้าง?” เสียงทีมงานเอ่ยถามขึ้น

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเงยหน้าเร็วไป ขอโทษด้วยค่ะ” แชวอนเอ่ยขึ้นพร้อมขอโทษทุกคนโดยเฉพาะกับนักแสดงร่วมอย่างอัญชันที่ตอนนี้หน้าผากแดงเถือง
……………………………………………………….

ฉากถัดมาเป็นฉากที่แชวอนจะล้มอัญชันจึงเข้าไปประคองไว้ แชวอนกับอัญชันกำลังนัดจังหวะกันก่อนถ่ายทำ เมื่อได้ยินเสียงผู้กำกับสั่งแอ็คชั่น แชวอนก็เซถลาทันที แต่อัญชันกลับจับร่างเธอไว้ไม่ทันทำให้แชวอนล้ม

“โอ้ย เจ็บเลย” แชวอนเอ่ยขึ้นขณะที่อัญชันเข้าไปพยุง ผู้กำกับจึงสั่งให้ถ่ายใหม่
แชวอนเซถลาอีกครั้งคราวนี้อัญชันรวบร่างของเธอไว้ได้ทัน แต่ด้วยความที่เธอตัวสูงกว่าอัญชันทำให้อีกคนรั้งร่างเธอไม่อยู่จึงเซล้มไปพร้อมกัน

“วอนอาตัวหนักอ่ะ” ฮโยจูเอ่ยขึ้นก่อนจะหัวเราะกับทีมงาน
.............................................................................

เมื่อถ่ายฉากภายนอกเรียบร้อยจึงย้ายมาถ่ายกันในห้องคอนโดซึ่งเป็นฉากต่อไป ครั้งนี้ทุกอย่างเป็นไปได้สวยจนเกือบจะจบฉากแล้ว

“นี่ยาแก้ปวดและแก้แพ้รีบทานเลยนะค่ะ ส่วนนี่เป็นยาทาบรรเทาอาการปวด เอาไว้ทาพรุ่งนี้นะค่ะ” อัญชันพูดบทของตัวเองโดยไม่รู้ตัวเลยว่าพูดผิด

“คัท!....” เสียงผู้กำกับดังขึ้น

“อัญชันพูดผิดนี่ ไม่ใช่ยาแก้แพ้แต่เป็นยาแก้อักเสบต่างหาก” แชวอนบอกกับอัญชัน ร่างเล็กจึงได้แต่เกาหัวพร้อมหัวเราะแฮะๆ และก้มขอโทษทุกคน ผู้กำกับจึงสั่งให้ถ่ายใหม่

…………………………………………………..
“ถ้ายังงั้น....ราตรีสวัสดิ์ค่ะ” อัญชันจึงบอกลากับร่างบางด้วยท่าทางเขินอาย ดาราสาวจึงจะลุกขึ้นเพื่อเดินไปส่งเธอที่ประตู แต่อัญชันก็รั้งให้ร่างบางนั่งลงไปตามเดิม

“ไม่เป็นไรค่ะ อย่าเพิ่งลุกเลยนะค่ะ” อัญชันบอกกับร่างบางด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ก่อนจะเดินจากไปแต่เธอดันสะดุดขาโต๊ะล้มหน้าคะมำ ทำให้ฮโยจูหัวเราะออกมายกใหญ่และมองมาที่กล้องพร้อมชี้ไปที่อัญชัน

“ซุ่มซาม ฮิๆๆ” ฮโยจูพูดกับกล้อง ก่อนที่การถ่ายทำของวันนี้จะจบลงด้วยดี

“เอาล่ะค่ะ วันนี้ถ่ายเสร็จแล้ว แล้วพบกันใหม่คราวหน้านะค่ะสวัสดีค่ะทุกคน” ฮโยจู่กล่าวลากับกล้องพร้อมรอยยิ้มและโบกมือลาไหวๆ




 

Create Date : 09 เมษายน 2554
0 comments
Last Update : 9 เมษายน 2554 10:28:40 น.
Counter : 2826 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


albatross11
Location :
สุรินทร์ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [?]




รักกันเพียงใดก็ต้องพลัดพราก หวงไว้เพียงใดก็ต้องจำจาก ข้ามาคนเดียวข้าไปคนเดียว ไม่มีใครเป็นอะไรของใคร ต่างคนมาต่างคนไป ยิ่งยึดยิ่งทุกข์ ปล่อยวางได้จึงเบาสบาย... เมื่อปัญญาแจ่มแจ้งจะสลัดคืน เมื่อมาจากดิน ท้ายที่สุดก็สลายกลายเป็นดิน ยึดเอาไว้ก็ได้แต่ทุกข์ตอบแทน อยากโง่ก็ยึดต่อไป คิดได้ก็วางเสีย พุทธทาสภิกขุ............ .............................. .............................. ความทุกข์ที่เกิดจากการพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักที่พอใจนั้น เป็นเรื่องทรมานยิ่ง และเรื่องที่จะบังคับมิให้พลัดพรากก็เป็นสิ่งสุดวิสัย... ทุกคนจะต้องพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก ที่พอใจ ไม่วันใดก็วันหนึ่ง...พุทธโอวาท --------------------------- พระราชดำรัส ในรัชกาลที่ 7 เมื่อทรงสละพระราชสมบัติ เพื่อประชาชน ข้าพเจ้ามีความเต็มใจที่จะสละอำนาจ อันเป็นของข้าพเจ้าอยู่แต่เดิม ให้แก่ราษฎรทั่วไป ข้าพเจ้าไม่ยินยอมยกอำนาจทั้งหลายของข้าพเจ้าให้แก่ผู้ใด คณะใดโดยเฉพาะ เพื่อใช้อำนาจโดยสิทธิ์ขาด และโดยไม่ฟังเสียงอันแท้จริงของประชาราษฎร
New Comments
Friends' blogs
[Add albatross11's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.