มีนา..ฉันรักเธอ

วันอาทิตย์ที่ผ่านมา ดูมันช่างเป็นวันอันเงียบเหงาเสียเหลือเกิน ฉันลุกจากที่นอนอย่างช้าๆ เปิดทีวีดูก็งั้นๆ เพราะอะไรน่ะหรือ แม่ที่รักไม่อยู่บ้านนี่นา แกไปกรุงเทพ เพื่อจะไปนัดเจอพี่สาวพากันไปเที่ยวเชียงใหม่
ก็ดีใจและน่าสนุกกะแกด้วย ที่ได้ท่องเที่ยว แม้ว่าฉันจะต้องนอนเหี่ยว อยู่กะบ้าน ก็คนมันช่างเหงา ปกติแม่กับฉันจะกินอาหารเช้าในวันอาทิตย์ด้วยกันสองคน เหงานิดหน่อย แต่อบอุ่นค่ะ แต่พอแม่ไม่อยู่ อาการเหงามากมายก็เกิด ทำไงได้ก็คนมันรักแม่ (อย่าเผลอหมั่นใส้หล่ะ)

ออกไปกินอาหารเช้าที่ร้านกาแฟของพี่ชาย ไปคุยกะเขานิดหน่อย กลับเข้าบ้านมาทำโน่นนี่นิดนึง..

ได้ยินเสียงเหมียวๆ มาจากไหนนะ อ้อ..ที่หลังบ้าน แมวสีขาวตัวลายๆ ท่าทางไม่กลัวคนเดินย่องมานอนเล่น ร้องเหมียวๆ ฉันเดินไปใกล้ มันทำทีนอนเฉย..ฉันจับมันมาอุ้ม มันยินดีให้อุ้ม...ฉันมองหน้ามัน ดูสิ มาจากไหนนี่ชวนมันคุยด้วย ตลกน่ะ ฉันคุยกับมันฝ่ายเดี่ยว..ท่าทางเป็นแมวมีบ้านมีช่อง มีเจ้าของเลี้ยงดูแลดีล่ะมั้ง อ้วนท้วนสมบูรณ์ แถมขี้อ้อน และที่สำคัญมันไม่ใช่ลูกแมวนะ เป็นแมวหนุ่มหล่อซะด้วยสิ ว้า.ฉันไม่ได้เอากล้องถ่ายรูปมันมาฝากน่าเสียดายจัง...

ฉันหยิบขนมปังกรอบในตู้เย็นมาให้มันกิน มันก็กิน แถมด้วยนมอีกสักหน่อย..มันไม่อิดออด กินแต่โดยดี น่ารักจัง แมวใคร หลงมาจากไหน หรือ มันอยากจะมาอยู่กับฉันหละ หลังจากอิ่มดีแล้ว ก็มาอยู่บนตักฉันให้ฉันกอดและหลับอยู่อย่างนั้นนานเลย..

ถ้ามันจะอยู่กับฉันฉันจะเรียกมันว่า อะไรดีนะ ฉันแอบคิดไว้หลายชื่อ แต่ก็เรียกมันว่า" มีนา " ตามเดือนนี้ที่เจอมัน.. แต่มันจะหลอกให้ฉันรัก หรือแอบมาในวันฉันเหงาหละ เถอะนะ ตอนนี้มันก็ยังให้ฉันกอดมัน และเกาคาง

บ่ายๆพี่ชายชวนฉันไปเล่นน้ำตก ฉันต้องปล่อยมันไว้อยู่ที่บ้าน ในใจบอกกับมันว่า รอฉันนะ เดี๋ยวฉันมา อยู่กับฉันรอฉันนะ อยู่บ้านนะ ฉันไปน้ำตกใช้เวลาทั้งหมดประมาณ3ชั่วโมง..ฉันกลับมาบ้าน บ้านเงียบ ฉันร้องหามัน..เหมียวๆ ไม่ได้ยินเสียงตอบ ขึ้นไปชั้นบน ก็พบมันเดินเข้ามาหา มีนา แกไม่ไปไหน แกรอฉันเหรอ..

ฉันเอามันมากอด จับมันมานอนบนตัวฉัน..หลานๆมาเล่นด้วย หลานแจม มาจู๊บมัน มันยินดีให้จู๊บ หลานครีม เอาเจ้าแพนด้า หมาตัวน้อยมาอยู่ใกล้ มันก็ไม่มีทีท่าจะตบจะอารมณ์เสียใส่ หรือมันจะมาอยู่กับฉันจริงๆ

ฉันลุกไปอาบน้ำ ฉันฝากพี่ชายดูมันด้วย..
หลังอาบน้ำเสร็จ..ฉันก็ไม่เห็นมันแล้ว..มันไปแล้ว..
มันกลับไปนอนบ้านมันสิ
ก็มันมีเจ้าของ เขาก็คงรักมันมาก
มันก็แค่เหงาในวันนั้น...มันก็รู้ว่าฉันเหงา
มันมาอยู่ให้วันอาทิตย์เป็นวันที่ฉันจะได้ไม่เหงานัก..
.......................................................
เจ้ามีนา..ฉันรักเธอนะ
แม้ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เธอจะมาหาฉันอีกสิ..

Create Date : 07 มีนาคม 2549		4 comments
Last Update : 8 มีนาคม 2549 14:32:24 น.
Counter : 607 Pageviews.
Share Tweet