แผนที่ชีวิต มีหลายคนพูดว่า การรู้ธรรมะนั้น แม้ยังไม่ได้ปฏิบัติอย่างจริงจัง ก็ยังเปรียบประดุจเป็นผู้มีแผนที่อยู่ในมือแล้ว ดีกว่าคนไม่รู้ธรรมะ คนไม่รู้ธรรมะ คล้ายเรือลำน้อย เผชิญคลื่นลมแรงกลางพายุร้ายอย่างไม่รู้ทิศรู้ทาง จะอับปางลงเมื่อใดก็ไม่เคยตระหนักทราบ ไม่เคยเตรียมตัวหรือเตรียมการณ์เพื่อรับหน้า หรือรับมือในการแก้ปัญหาให้ดีที่สุดสำหรับสิ่งที่ควรทำได้ พอลมสงบก็หลงดีใจ พอเจอคลื่นลมก็ตื่นตกใจโศกเศร้ารำพัน หาหนทางออกไม่เจอ ระเริงไปท่ามกลางกิเลส ชนิดติดอยู่กับความดีใจเสียใจไม่เว้นว่างแม้แต่นาที ดีใจเมื่อได้ดังหวัง พอโชคชะตาขึ้นสูงก็หลงถึงกับเหลิง ลืมชาติกำเนิดไม่เกรงหน้าอินทร์หน้าพรหม ทุกข์ใจเมื่อผิดหวัง พอโชคชะตาตกต่ำลง ก็อับอายท้อแท้ อาจถึงขั้นทำลายชีวิตตัวเอง แต่คนที่มีหลักยึดเหนี่ยว เห็นสัจจะตามจริงตามความเป็นไปของโลก รู้ธรรมชาติของโลก แม้จะยังดีใจเสียใจไปตามโลกหากถูกกระทบบ้าง ก็ยังหมั่นรักษาสติเพื่อความไม่กระเทือนกับมายารอบตัวจนเสียสติ เมื่อมีเวลาพิจารณาถึงสิ่งที่เกิดขึ้น ย่อมเข้าใจโลกธรรมแปด สุขทุกข์ สรรเสริญนินทา มีลาภเสื่อมลาภ มีเกียรติเสื่อมเกียรติ อันเป็นธรรมดาของชีวิต เปรียบดังคนรู้ว่าขุมทรัพย์เป็นอย่างไร อยู่ที่ไหน และถึงแม้หลายคนจะรู้จุดหมายปลายทางว่าอยู่ที่ใดไม่ต่างกัน แต่แผนที่เส้นทางเดินของแต่ละคน..ซึ่งมีกันคนละทางตามการเสาะแสวงหา ก็ยังมีระยะสั้นยาวไม่เหมือนกัน.. ทำไมจุดหมายเดียวกัน แต่จึงหลากหลายเส้นทาง..??? อาจเป็นเพราะก่อนถึงจุดหมายที่จะทำให้มีความเข้าใจเดียวกันนั้น ต่างก็มีความคิดความเชื่อ ต่างจิตต่างใจ ต่างความรู้ต่างความยึดมั่นถือมั่น ..บางคนชอบคิดชอบค้นเอง ..บางคนชอบเดินตามถ้ารู้สึกว่าได้แผนที่ที่แน่ชัดและคำแนะนำที่น่าเชื่อถือแล้ว ..บางคนชอบแวะดูสิ่งแปลกตาของวิวทิวทัศน์ตามเส้นทางที่น่าตื่นตาตื่นใจ จนบางครั้งก็เพลินติดอยู่นาน พอใจที่จะเสียเวลากับสิ่งน่าสนุกน่าประดับความรู้ การทำแผนที่ของผู้ค้นพบเส้นทางในแต่ละผู้คน จึงเจียรนัยไปตามประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับตน ผู้ใดชมชอบแผนที่แบบไหน ก็เลือกไปตามจริตตามความมั่นใจ นี่ขนาดผู้มีแผนที่ ยังใช่ว่าจะเดินทางไปโดยสะดวกดาย ระหว่างการเดินทางยังต้องพบเจออุปสรรคมากมาย จนอาจท้อ หลงไป หรือลังเล เสียเวลาน้อยบ้าง มากบ้าง ไปตามปัญญาเฉพาะตน ประสาอะไรกับผู้ไม่มีแผนที่นำทาง ซึ่งไม่ต่างจากเรือขาดหางเสือ ไม่รู้ทิศทาง ไม่มีความเข้าใจ ไม่เคยเรียนรู้ความจริงของทุกข์ ต่างพากันสะเปะสะปะไปในทะเลเพลิงที่ระอุ ด้วยคิดว่าเป็นน้ำอมฤทธิ์ เห็นกงจักรเป็นดอกบัว วนอยู่ในทะเลน้ำตาอย่างสนุกสนาน..   Create Date : 09 กันยายน 2548 15 comments Last Update : 9 กันยายน 2548 7:20:22 น. Counter : 1183 Pageviews. Share Tweet

สาธุค่ะ   โดย: กิ่งไม้ไทย 9 กันยายน 2548 7:26:50 น.

มาฟังธรรม   โดย: เกือกซ่าสีชมพู 9 กันยายน 2548 7:45:12 น.

ชอบประโยคนี้คะ เห็นด้วยเลย ต่างก็มีความคิดความเชื่อ ต่างจิตต่างใจ ต่่างความรู้ ต่างความยึดมั่นถือมั่น โดยเฉพาะตัวสุดท้ายคะ น่าหนักใจที่สุด เพราะถือกันไม่ยอมจะปล่อย   โดย: FC IP: 65.95.151.120 9 กันยายน 2548 7:46:24 น.

ไม่รู้นะเรื่องนี้... เหมือนที่เค้าบอกว่า คนที่รู้ว่าไฟร้อน กับคนที่ไม่รู้ว่าไฟร้อน เมื่อเอามือไปสัมผัสไฟ ก็โดนไฟไหม้เหมือนกัน   โดย: rebel 9 กันยายน 2548 8:49:24 น.

โดย: อยู่ไกลบ้าน 9 กันยายน 2548 9:53:02 น.

โดย: prncess 9 กันยายน 2548 10:30:05 น.

มีแผนเริ่มมาก่อนมันย่อมดีกว่าไม่มีแผนจริงๆ ค่ะ ถึงจะยังไม่ลงมือทำแต่ก็มีแนวว่าคงมีโอกาสได้ ลงมือทำแน่นอน   โดย: JewNid 9 กันยายน 2548 11:13:29 น.

โดนเต็มๆ คนหลงทางบางคนหาทางเจอบางคนหายังไงก็ไม่เจอ   โดย: คนหลงทาง IP: 203.188.56.196 9 กันยายน 2548 14:01:35 น.

เดินทางมีแผนที่ย่อมดีกว่า ไม่มีอะไรเลยค่ะ แต่ใช้แผนที่เป็นหรือเปล่าอีกนะคะ..สาธุอนุโมทนาค่ะ   โดย: ป่ามืด 9 กันยายน 2548 14:04:08 น.

มีอมยิ้ม...เลยไม่กล้าออกจากบ้านเลยค่ะเนี่ย กลัวหลงทาง....เปลืองน้ำมัน แผนที่สิ้นสุดตรงไหนนะ....น่าจะมี ว/ด/ป บอกไว้ละเอียดนะคะ วันนี้หรือวันไหนที่ไกลเส้นทางสุดท้าย จะได้รีบส่งอมยิ้ม ไปให้ครบทุกคน   โดย: มีอมยิ้ม 9 กันยายน 2548 14:10:24 น.

สวัสดีค่ะ คุณสุภาฯ ชอบงานเขียนวันนี้จังค่ะ เขียนได้โดนใจรักดีมากๆ รักดีชอบเปรียบเทียบชีวิตตนเองเหมือนนิยาย เรื่องไซอิ๋ว ( แต่คนละแบบของจุดหมายกัน ) ชีวิตของรักดีคือการเดินทางไปเรื่อยๆ แต่ทว่ามีจุดมุ่งหมายในใจไว้แล้ว ระหว่างทางย่อมเจอเรื่องราวต่างๆมากมายทั้งดี และร้าย ก็เก็บและจดจำไว้เสมอ และในที่สุด ก็ต้องเดินทางต่อไป เดินทางไปเรื่อย แบบคนมีแผนที่ ระหว่างทางของรักดี ต้องเจออุปสรรคมากมาย บางวันเผลอสติ เจอกิเลสเล่นงานเอาแทบแย่เหมือนกัน ( แบบคนไม่หลุดพ้น ) พอได้สติก็เดินต่อไป... มีความสุขในวันนี้นะคะ คุณสุภาฯ   โดย: รักดี 9 กันยายน 2548 15:11:35 น.

มีแผนที่หลายอันอยู่ ชอบเดินหลายทางอีก.. แบบว่าหลายใจ.. ชอบแนวพุทโธ มีฤทธิด้วยนะ ถอดกายทิพย์ได้เมื่อไหร่ล่ะก้อ จะไปดาวดึงส์ก่อนเรย แต่พองยุบก็มันส์ดี ส่วนแนวหลวงพ่อเทียน หลงยากเพราะไม่ค่อยมีที่ให้เที่ยว กิ่งไม้ไทย ชอบหลิว กะซากุระไหม เป็นต้นไม้ที่น่าทึ่งมาก นู๋นัท ช่วงนี้ธรรมมะธรรมโม FC ชอบแนวไหน จริตไหน?? เรเบล จับไฟทำไม..จับหนุ่มดีฟร่า อยู่ไกลบ้าน ช่วงนี้สบายดีน้า พริ้นเซส ที่บล๊อกหวานไม่สร่างเลย คุณจิ๋วนิด ใช้แผนไหน ส่งสัญญาณบอกกองหลังด้วย ... คนหลงทาง.. เคยหลงป่าไหม แบบว่าเคยหลงป่าอ่ะ ตอนเด็กๆ ฟ่อมั่กๆ หลงป่ามัน ตอนนั้นตัวยังเตี้ยกว่าต้นไม้มาก..... ถ้าเอาจริงแบบสติต่อเนื่อง อย่างน้อย 7 วัน อย่างมากไม่เกิน 7 ปีจ้า มีอมยิ้ม ถ้าไม่เอาจริง ก็อยู่กันไปเรื่อยๆ อย่าผิดศีลก็จะไม่ลำบากนัก ใช้แผนที่ไม่เป็น แสดงว่าไม่สนใจอ่ะป่ามืด อย่างนี้มีเหมือนไม่มี หรือเปล่า อนุโมทนากับรักดีด้วยน้า ชอบพระถังซัมจั๋งเหมือนกัน เป็นเราฆ่าปีศาจตายหมดแร้ว.. แบบคอนสแตนติน ก็แบบว่าความอดทนมันน้อย..ความเมตตา มันหายไปไหน??   โดย: สุภาฯ IP: 210.246.64.106 9 กันยายน 2548 17:27:00 น.

ยังงงกับแผนที่ของตัวเองอยู่เลยค่ะ   โดย: ป้ามด 9 กันยายน 2548 19:53:00 น.

อย่างน้อยไม่เกิน 7 วัน อย่างมาก ไม่เกิน 7 ปี.......   โดย: พิมพ์ผิด IP: 210.246.64.106 9 กันยายน 2548 20:32:10 น.

โดย: Hello_Hello 10 กันยายน 2548 11:32:33 น.