J.Kim Mania บุกวังดอกท้อ ตอน ตามใจเจ๊

	เป็นยังไงกันบ้างสำหรับตอนที่แล้ว หวังว่าหลายๆคนคง สนุกไปกับเหล่า J.Kim Mania ไม่มากก็น้อยนะ อ้อ แล้วก็สำหรับใครที่พึ่งแวะเข้ามาอ่าน ก็ขอตอนรับอย่างเป็นทางการด้วยล่ะกัน ยินดีที่ได้รู้จักทุกคน หวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะเข้ามาติดตามกันแบบนี้เรื่อยๆ อย่าลืมให้กำลังใจนักเขียนและ บ.ก ด้วยการติชม ทั้งนี้พร้อมรับฟังและนำมาปรับปรุง ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยระวังสุขภาพด้วยล่ะกัน ด้วยความปรารถนาดีจาก Apple & Bouquet Production inc. สำหรับตอนนี้มันก็เริ่มต้นจากพี่แก้ว พี่สาวที่น่ารัก หนึ่งในสมาชิก J.Kim Mania ที่ควบตำแหน่งท่านประธานฝ่ายฆราวาส เอ้ย ประธานฝ่าย J.Kim Mania เกิดอาการอยากเจอพี่คิ้มอีก เพราะรู้ดีว่าหลังจากนี้ไปคงหาตัวพี่คิ้มยาก เมื่อท่านประธานต้องการอย่างนั้น เหล่าชะนีน้อยกู้โลกก็ดำเนินการทำฝันให้เป็นจริง (จะมีมอบรถเข็นแบบพี่ต๋อย ไตรภพมั๊ยเนี่ย) โดยสถานที่นัดพบก็ไม่ใกล้ไม่ไกลเอาซะเลย = สตู JSL ก่อนอื่นต้องขอยอมรับนับถือความมานะของพี่แก้วที่โดยปกติแล้วพี่แก้วจะยุ่งมากๆ แต่คราวนี้เจ๊เคลียร์ทุกอย่างได้ในพริบตากับประโยคเด็ดที่ว่า “พี่เคลียร์กับทุกคนแล้ว แต่คนอื่นจะเคลียร์รึเปล่าพี่ไม่รู้” เจริญจิตล่ะพี่ฉัน!! 9.33 น. ....เสียงแมสแซสดังขึ้น เรากดรับดูข้อความ “เจอกัน 6 โมงเย็นนะ” เก้ส่งมานัดคิว โทรกลับไปทันใด “วันนี้ guest เป็นใครอ่ะ” “อาภาพร นครสวรรค์” พอเก้ตอบเราถึงขำซะเสียงหลง อย่างงี้มีฮาแน่เลย จริงๆแล้วพี่คิ้มเคยร่วมงานกับอาภาพรมาครั้งนึงแล้ว รู้สึกว่าจะเป็นผับแถวๆรัชดา ชื่อ G-Star กับ ร้านรัชดา ส่วนตัวเรากับเก้เคยเกือบพลาดไปดูเหมือนกัน แต่เจ้าปาล์มโทรมาเตือนซะก่อนว่าร้านนี้เป็นผับเฉพาะของผู้ชาย เรากับเก้เลยไม่กล้าไปดู วันนี้เทปแรกเป็นจอย ศิริลักษณ์ ซึ่งน่าอัดประมาณ 10 โมงกว่าๆ ส่วนเทปสองที่เราจะไปดูน่าจะอัดประมาณ 6โมงกว่าๆเช่นกัน “เฮ้ย...กรูฝากซื้อเค้กด้วย ชาเขียว 2 ชิ้น ช็อกโกแลต 2 ชิ้น ส้ม 2 ชิ้น” เราเอ่ยปากสั่งเพื่อนซื้อเค้กต้นกกแถวสามย่านกะว่าจะเอาไปฝากพี่คิ้ม แอบคิดว่ายังไงงานนี้พี่แก้วคงไม่ซื้ออะไรไป เพราะเราเองที่ดุพี่แก้วหลายงานแล้วว่าอย่าซื้ออะไรไปฝากพี่คิ้ม (ที่ดุพี่แก้วน่ะ เพราะพี่คิ้มดุมาอีกทีนะ) เราหอบหิ้วเค้กด้วยความทะนุถนอม ลั้นลา กันเลยทีเดียว ลงเรือคลองแสนแสบเช่นเคย จากนั้นก็ใช้เส้นทางเดิมในการเดินทางไปสตู “ฮาแหล้น พี่ขวัญอยู่ไหน” เราโทรหาพี่ขวัญตอนอยู่หน้าปากซอยลาดพร้าว 107 “อยู่ตรงที่มีนักศึกษาเยอะๆอ่ะ” “โอเคเดี๋ยวเจอกัน” วางสายพี่ขวัญเราก็นั่งมอเตอร์ไซค์เข้าไปที่สตู เดินเข้าไป เอ๊ะ..!! เห็นหลังใครไวๆ คลับคล้ายคลับคราพี่แก้วกะเก้ เราเดินตามหลังสองคนนั่นไปติดๆ ก็เจอเหล่าสมาชิก J.Kim Mania ที่ประกอบไปด้วย พี่แอน พี่ขวัญ พี่แก้ว เก้ และ น้องกัน หลานสาวพี่แอนที่ชื่นชอบพี่คิ้มมากๆ เลยขอตามพี่แอนมาด้วย วันนี้สมาชิกวัยละอ่อนไม่มีใครตามมาดูเลย เพราะติดภาระกิจกันหมด “เฮ้ย..เค้กอะไรอ่ะ เห็นมั๊ยพี่แก้วซื้ออะไรมา” มาถึงพี่ขวัญก็แซวเราซะล่ะ เราเหลือบไปดูอย่างที่พี่ขวัญบอก โอ้โห!! แม่เจ้า นั่นอะไรเอ๊ะนั่นอะไร โคตรสตอเบอรี่ ใหญ่กว่าแถวประตูน้ำที่เราซื้อกิน 10 เท่า(ก็แหงซิ ประตูน้ำขีดละ 10 บาท ลูกยังไม่ทันแดงเลย มันเก็บมาขายล่ะ) แต่ของพี่แก้วนี่ Import from U.S.A. กล่องนึงประมาณ 17 ลูกตกกล่องละ 500++ นี่พี่แก้วเล่นซื้อมาซะ 2 กล่อง เค้กช้างก็เป็นหมันดิงานนี้ โอ๊ยๆช้างอาย!! ไม่เท่านั้นพี่แก้วยังซื้อขนมที่ Central ชิดลมอีก 2 กล่องใหญ่ๆมาฝากพี่เกด พี่นุช พี่ข้าวตูด้วย เอาๆเกทับช้างให้สะใจ หันมาดูเค้กที่เราซื้อมานอกจากจะเล็กกระจิ๊ดลิ๊ดแล้ว ตอนนี้มันยังเละไม่เหมือนเค้กอีกต่อไป “เอาน่าจะเล็กจะใหญ่ ของอย่างนี้มันอยู่ที่ใจ” พี่แก้วหันมาปลอบแกมเยาะเย้ย “เดี๋ยวไม่ให้ขับรถไปส่งที่บ้านเลย” เราตอบแก้เขิน จากนั้นเราก็โดนทั้งพี่แก้ว พี่ขวัญก็ผลัดทับถมจนหน้าชา “ชิชิ เอาไว้ให้ทาเคชิก็ได้” เราสรุปตอนท้าย นั่งคุยกันสักพักพี่กบที่น่ารักก็เดินมาตามให้พวกเราเข้าไปดูการซ้อมในสตู เข้าไปถึงทุกอย่างยังว่างเปล่า พี่คิ้ม แต่งหน้า แต่งตัวอยู่ในห้อง “ซื้ออะไรมาฝากพี่คิ้มกันรึเปล่า เอาเข้าไปให้ในห้องแต่งตัวกัน” พี่กบหันมาถาม เรากับเก้ก็ได้รับมอบหมายจากพี่แก้ว เป็นคนเสี่ยงชีวิตเอาของเข้าไปให้พี่คิ้ม เดินเข้าไปถึงก็เจอพี่ตุ้ม ผุสชากำลัง ซ้อมคิวกับพี่ฮาย อาภาพร แต่ไม่ยักกะเห็นพี่คิ้มแหะ “ไม่เป็นไรคะ เดี๋ยวค่อยเอามาให้ก็ได้” เรากับเก้กินแห้วอีกหล่ะ เดินออกมานั่งที่เดิม พี่กบก็แสนดีเดินมารายงานเรื่อยๆว่าตอนนี้พี่คิ้มทำอะไรอยู่ “นู่นไงพี่คิ้มมาแล้ว” พี่แก้วหันไปสบตาพี่คิ้มพอดี เทปนี้พี่คิ้มมาในชุดเดรสสีน้ำฟ้าน้ำทะเลตัดความฉูดฉาดด้วยผ้าระบายสีแดงตรงหน้าอก “อ้าว แก้วมากับเค้าด้วย” เสียงพี่คิ้มมาถึงก่อนเจ้าตัวซะอีก “อ่ะนี่พี่ไก่ โคตรสตอเบอรี่ ของฝากจากพี่แก้ว” เราหยิบกล่องสตอเบอรี่ส่งให้พี่คิ้ม “ โอ้โห ขอบคุณมากเลย แต่รู้มั๊ยที่พี่ไปฮ่องกงมาอ่ะ มันลดราคาเหลือกล่องล่ะ 300” แหมๆรับของเค้าไปยังวิจารณ์ของเค้าอีก “งั้นพี่แก้วเอาคืนไปเหอะ” เราทำเป็นจะส่งคืนพี่แก้ว ส่วนพี่คิ้มไม่ได้พูดอะไรนะแค่ไม่ปล่อยมือเท่านั้นเอง ที่เด็ดกว่านั้นพี่ขวัญชะโงกหน้ามาพูดกับพี่คิ้มว่า “อยากกินสตอเบอรรี่ๆๆ” พี่ขวัญบ่นงุบงิบ ทายซิว่าพี่คิ้มจะทำยังไง คำตอบก็คืน นิ่ง....!! ก่อนจะเปลี่ยนเรื่องไปหาพี่ทิน “เดี๋ยวมานะ เอาไปอวดทินก่อน” พี่คิ้มหยิบกล่องสตอเบอรี่เดินตรงไปอวดพี่ทินที่นั่งอยู่อีกฟาก “นี่ทิน แฟนคลับฉันซื้อสตอเบอรี่มาฝาก ดูซิใหญ่ขนาดนี้ เดี๋ยวเอามาฟาดหน้าซะดีมั๊ย ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า.” “แถมยังมีขนมจาก Central กล่องเบ่อเริ่มเลยด้วย” พี่คิ้มเยาะเย้ยพี่ทินจริงๆด้วย ภูมิใจเชียวที่แฟนคลับซื้อของมาฝาก “กลับมานี่เลยพี่ไก่ ยังจะไปอวดเค้าอีก” เรากวักมือเรียกพร้อมๆกับสมาชิกที่เหลือนั่งขำกันใหญ่ พอพี่คิ้มเดินกลับมาก็มานั่งข้างๆเรา เก้ก็ส่งกล่องขนมให้พี่คิ้ม “อันนี้พี่แก้วอีกเหมือนกันซื้อมาฝากพี่นุช พี่เกด พี่ข้าวตู” อืม..สงสัยล่ะซิว่าทำไมทุกครั้งต้องเป็นเราสาธยายตลอด ก็ในบรรดาสมาชิก J.Kim Mania เราเนี่ยบ้าๆบอๆ หน้าด้านที่สุดแล้ว “ถ้าซื้อของที่ Central ไม่ต้องเลยนะ เพราะนุชเค้าเดิน Central เป็นว่าเล่นเลย” ในขณะเดียวกันพี่คิ้มพยายามแกะกล่องขนมเพื่อที่จะดูว่าข้างในเป็นอะไร เราที่นั่งใกล้ที่สุดเห็นถึงความพยายามของพี่คิ้ม แต่ก็แกะไม่ได้สักที เลยถือวิสาสะช่วยแกะซะงั้น “เด็กน้อยนี่มากับใครคะ ลูก” พี่คิ้มถามน้องกันหลานพี่แอน “น้องเค้าชอบพี่ไก่มากเลยนะ” พี่แอนอธิบายพี่คิ้ม “จริงหรอลูก หิวรึเปล่ากินขนมนี่ได้นะ” พี่คิ้มออกอาการใจดีกับเด็กน้อย “ไม่ต้องกลัวนะลูก มีอะไรบอกป้า ถ้าพี่เปิ้ลแกล้ง เดี๋ยวป้าตบพี่เปิ้ลให้” ว่ะ!! ตูนั่งเฉยๆก็โดน จากนั้นพี่แอนก็ส่ง DVD หนังเกาหลีให้พี่คิ้ม พอรับไปก็นั่งพิจราณาอยู่ครู่ใหญ่ คงกำลังนึกอยู่ว่าจะหาเวลาที่ไหนมาดู “เค้กใครเนี่ยเอาไปเก็บดิ” เราผลักเค้กที่ตัวเองซื้อมาไปไกลๆ “อะไรอ่ะ ของกินหรอ” พี่คิ้มหันมาถามแบบสนใจ (เรื่องกินล่ะไม่ได้เชียวนะ) ไม่นานทีมงานก็มาตามพี่คิ้มไปซ้อมคิว พี่คิ้มเหลือบมองของทั้งหมดที่ได้รับจากพวกเราไป ประหนึ่งว่าจะถือยังไงหมด “มาพี่ไก่ เดี๋ยวเปิ้ลช่วยถือไปให้” เราเสนอตัวทันใด พี่คิ้มก็ถือถุง DVD ของพี่แอนเดินตัวปลิวนำหน้าเราไปก่อน เราเดินตามต้อยๆ เหมือนผู้ดูแลศิลปินกันเลยที่เดียวเชียว เดินหอบของเข้าไปในห้องแต่งตัว ก่อนจะเดินเข้าไป เราส่งขนมเค้กที่ตอนแรกกะว่าจะซื้อมาฝากพี่คิ้ม ให้พี่จิ๊บแทน “ไอ้ตัวดำไม่มาหรอ” พี่จิ๊บถามถึงปาล์ม “มันไปพัทยา” “อู๊ย ตัวดำขนาดนั้น ยังจะไปเล่นน้ำทะเลให้ดำหนักกว่าเก่าอีกหรอ” พี่จิ๊บว่าน้องช้างอีกล่ะ “ข้าวตู น้องซื้อขนมมาฝาก” พี่คิ้มชี้นิ้วมาที่ของทั้งหมดที่เราถือ “พี่ข้าวตู คราวนี้พี่กินได้แน่นอน นี่โคตรสตอเบอรี่” เราเปิดถุงสตอเบอรี่ให้พี่ข้าวตูดู “ไอ้ปาล์มมารึเปล่า” พี่ข้าวตูถามหาปาล์ม “ไม่มาพอดีมันไปพัทยา มันฝากมาถามว่ารองเท้าสีม่วงพี่ชอบรึเปล่า” “อืมๆ ชอบ” พี่ข้าวตูตอบ วันนี้พี่ข้าวตูแต่งตัวสบายๆมากๆ คาดว่าคงไม่ได้มาแต่งหน้าแต่คงมาเป็นเพื่อนพี่คิ้มเท่านั้น “มากันเยอะรึเปล่า” พี่ข้าวตูถาม “5-6 คนเอง” เราตอบเสร็จก็เดินออกมา กลับมาที่เหล่า J.Kim Mania ซึ่งกำลังซุบซิบ “เสียดายอ่ะ วันนี้นางทาสกำลังเข้มข้นเลย” พี่แก้วบ่นอุบที่อดดูฉากเด็ดที่เจ้าคุณจะได้กับนังเย็น “เลือกเอาจะดูป้ารึจะดูนังเย็น ดูมาหลายเวอร์ชั่นล่ะ ยังจะดูอีกนะ” เราดุพี่แก้วอีกล่ะ “สมัยก่อนพี่ดูเวอร์ชั่นมลฤดี” โอ้ รู้อายุหมดพี่เอ้ย “มาถ่ายรูปกัน น้องที่ทำงานพี่อยากเห็นช้าง” พี่แก้วกวักมือเรียกเรา “สนใจเป็น Copy writer ให้พี่มั๊ย เขียน 3-4 หน้า ก็ได้ 3,000 ล่ะนะ” พี่แก้วจีบให้เราเขียน script งาน Event ให้ “ขอช้างคิดก่อนนะพี่ กลัวเสียงานพี่น่ะ” เราถล่มตน “โอ้ย พี่แก้วไอ้เปิ้ลมันเขียนได้แต่เรื่องไร้สาระ เพ้อไปวันๆ” เก้มันเอาเรื่องจริงมาล้อเล่นอีก เรื่องงานเขียนน่ะเราชอบอยู่แล้ว แต่ไม่เคยลองเขียนนี่นา กลับมาที่พี่คิ้ม ตอนนี้กำลังจะเริ่มอัด พี่คิ้มลงมายืนกับพี่ทินตรงที่พวกเรานั่งอยู่ “พี่ทิน!! ห่างๆป้าเลย กอดอยู่นั่นหล่ะ” เหล่า J.Kim Mania ออกอาการหวง “พี่คิ้มๆ มีคนหึงหวงพี่ด้วย” พี่ทินสะกิดบอกพี่คิ้ม “แหม นิดๆหน่อยๆขอป้าเถอะ” พี่คิ้มเอี้ยวตัวมาตอบ ส่วนพี่ทินก็หันไปเล่นกับน้องนักศึกษา เราก็ชายตาไปมอง “ดูไอ้เปิ้ล มองคนอื่นดิ ดูสายตามันนะ” พี่คิ้มทำตาล้อเลียนเรา เอาล่ะถึงเวลาอัดรายการกันซะที นี่ปาเข้าไป 2 ทุ่มแล้ว พึ่งได้เริ่มอัด สำหรับรายละเอียดรายการเราจะไม่เล่าเหมือนเคย อยากให้ติดตามกันแบบเต็มๆวันที่ 8 เมษา แต่จะเล่าคร่าวๆบางส่วนที่สุดฮาและสุดสยองของพี่ฮายแทน อย่างเช่น เรื่อง หนองอีแอ๋ว อันนี้ทำเอาพี่คิ้มถึงกับตีอกชกลมกลัวเรื่องที่พี่ฮายเล่า เรื่องมันมีอยู่ว่าสมัยที่พี่ฮายอยู่บ้านนอก คนแถวบ้านชื่อ แอ๋ว ตายท้องกลม ผีตายท้องกลมเนี้ยเฮี้ยนจะตายใครๆก็รู้ พี่ฮายจะเจอบ่อยมากเล่ามาแต่ละเรื่องน่ากลัวทั้งนั้น มีทั้งมาขย่มต้นไม้ มีทั้งมาหลอกกัน พอพี่ฮายเล่ามาถึงตรงนี้พี่คิ้มก็เจอมุขของพี่ฮายมีอยู่ช่วงหน้าฝนอึ่งจะเยอะ พี่ฮายก็ออกไปจับ พี่คิ้มก็ถามขึ้นว่า “จับตัวอะไรนะคะ” พี่คิ้มทำหน้า งง ถามพี่ฮาย “อ้อ ลืมไปคุณคิ้มบ้านนอกไม่รู้จักอึ่งอ่าง” พี่ฮายพูดไปก็ขำไป เอ๊ะ ใครบ้านนอกกันแน่เนี่ย มาต่อกันที่เรื่องผีที่พี่ฮายเล่า พี่ฮายก็ไปกับญาติๆ ทุกคนจับกันได้เกือบเต็มข้อง เหลือก็แต่พี่ฮายคนเดียวที่จับเท่าไรก็ไม่เต็มข้องซะที มารู้ทีหลังว่าหนองตรงที่พี่ฮายจับอึ่งมันเป็นหนองอีแอ๋วที่สุดเฮี้ยน ถึงทุกวันนี้หนองอีแอ๋วก็ยังเป็นที่กล่าวขวัญของคนแถวนั้น อีกเรื่องที่สยองไม่แพ้กัน ครั้งนึงพี่ฮายไปนอนโรงแรมจิ้งหรีดพี่ฮายเห็นเงาผู้หญิงปีนเข้ามาตามข้างฝาห้องไล่มาเรื่อยจนมาหยุดอยู่ที่พัดลมเพดาน แลวเงานั้นก็ทิ้งตัวลงมาทับพี่ฮาย วงทาเคชิก็ยังจะทำ Sound น่ากลัวอีก จนพี่คิ้มพูดว่า “นี่คุณฮายจะเปลี่ยนรายการคืนนี้ วันนั้นเป็นรายการผีซะแล้ว” อยากให้เห็นหน้าพี่คิ้มตอนฟังเรื่องผีมากเลยอ่ะ กลัวสุดขีด แต่ที่ทำให้พี่ฮายเหวอก็เพราะมีชายในฝันถึง 2 คนมาเซอร์ไพร์ส แบบที่มาเป็นตัวเป็นๆก็ พี่กุ้ง ตวงสิทธิ์ เรียมจินดา ออกมาร้องเพลง ทั้งรักทั้งเกลียด พี่กุ้งพอร้องเพลงเสร็จก็มานั่งคุยนิดหน่อย จนสั่งคัทเบรก แต่พี่ฮายก็ไม่หยุดคุยกับพี่กุ้ง จนพี่ตุ้มออกปากแซวว่า “เอาๆคุยไม่เลิก ถ่ายรูปกันหน่อยซิ” แบบที่มาเป็น VTR ก็คุณวิศาล ดิลกวานิช พบดูจบพี่ฮายก็อายกลิ้งไปกับโซฟา พี่คิ้มถึงกับขำแตกเหมือนกัน เทปนี้สนุกมาก โดยเฉพาะพี่ฮายเป็นคนที่ตลกได้อีกนะ เรียกว่าพี่คิ้มกับพี่ทินไม่เหนื่อยเลย แอบคิดกันเล่นๆว่าถ้าพี่คิ้มกับพี่ฮายเป็นเพื่อนกันจริงๆจะเกิดอะไรขี้น มีฮาเกรียวเลยนะ ยิ่งถ้าไปร้องเพลงด้วยกันแล้วล่ะก็มันส์ชัวร์ พอช่วงพักเบรก พี่คิ้มหันมามองที่กลุ่ม J.Kim Mania เราก็เลยทำมือทำไม้บอกพี่คิ้มว่าพี่แก้วอยากถ่ายรูปด้วย และแล้วก็ได้อย่างใจ พี่คิ้มเดินลงมาจากเวทีมาถ่ายรูปกับพี่แก้ว แต่เอ่อ...มันใกล้ไปรึเปล่า สองคนยืนระยะประชิดกับตัวช้างเลย “สองคนคะ ช่วยถอยหลังไปหน่อยได้มั๊ยคะ หนูถ่ายไม่ได้คะพี่!!” อืม..กอดป้าหนูอีกหล่ะพี่แก้วอ่ะ ได้มา 2 รูป เอาๆพอให้อภัยเห็นแก่ว่าต้องกลับบ้านด้วยกันนะเนี่ย ถ่ายเสร็จพี่คิ้มก็กลับไปบนเวทีอัดรายการต่อไปเรื่อยๆ จนเบรกยาวอีกทีคราวนี้ทีมงานปล่อยให้นักศึกษาออกไปข้างนอก เหลือก็แต่พวกเราที่ยังนั่งเป็นยักษ์ปักหลักอยู่ในสตูต่อ “พี่แก้วเป็นอะไรอ่ะ” เก้หันไปเห็นพี่แก้วนั่งตุ่มขึ้นแถนแขน Standup “พี่ขี้หนาว อากาศเย็นๆทีไรเป็นงี้ทุกที” สักพักพี่แก้วก็ควักผ้ามาพันคอ แต่ชุดเว้าหน้าเว้าหลัง (พูดให้เวอร์ไปงั้นหล่ะ จริงๆแล้วแค่เดรสแขนกุดแค่นั้นหล่ะ) ช้างจะสละเสื้อให้ก็ไม่เอาซะงั้น แหม พี่คะก็จะอุ่นขึ้น แต่จะเหม็นแทนก็แค่นั้น แค่นี้ทำเป็นรับช้างไม่ได้ ต่อมาทีมงานก็มาขยับขยายพื้นที่ เพราะเบรกหน้าต้องมีแดนซ์เซอร์ออกมาช่วยเพิ่มสีสรร ระหว่างที่ทีมงานกำลังปรับเปลี่ยนพื้นที่ พวกเราก็ยืนเป็นเจ้าไม่มีศาล จนเหลือบไปเห็นขวดน้ำดื่มตรา คิ้ม !! เป็นขวดน้ำที่ทีมงานเตรียมไว้ให้โดยเฉพาะ พี่แก้วที่งานนี้แก่นเซี้ยวเกินหน้าน้องๆเสนอไอเดีย “เอายาเสน่ห์ใส่ขวดน้ำพี่คิ้มเลยมั๊ย” หุหุหุ ขืนใส่นอกจากจะไม่รักแล้ว จะโดนบ่นน่ะเซ่คุณพี่ขา ใกล้ๆกัน เราเห็น Script ของพี่คิ้มกับพี่ทินวางอยู่ หยิบมาอ่านว่าคิวต่อไปมีอะไรมาโชว์ปรากฏว่า !!! เบรก 4 เพลงประจำรายการ เปิดเบรกด้วยทินแต่งชุดสูทติดเหลื่อมเพชร คิ้ม+ฮาย ชุดโชว์อลังการติดขนนก ขนตาเหลื่อมเพชร โอ้ว..อ่านแค่นี้ก็น่าติดตามซะแล้ว ช่วงที่พี่คิ้มเปลี่ยนเครื่องแต่งตัวพี่กบก็มาเม้าท์ถึงเบรกแรกให้ฟัง “เบรกแรกนะ ป้าสวยมากๆ ใส่ชุดสีขาวร้องเพลงพระราชนิพนธ์ เปลี่ยนชุดอย่างเดียวก็ 3 ชุดล่ะ” “สังเกตุมั๊ยเวลาตอนกลางคืนทินจะซึม แต่ป้าจะร่าเริง” พี่กบตั้งข้อสังเกตุคนทั้งคู่ “โถ่พี่กบ ป้าเค้าหากินกลางคืนนี่น่า” “นั่นป้าออกมาล่ะ” พี่คิ้มออกมาในชุดสีดำปักเลื่อมแว๊บๆเต็มตัว ออกมาซ้อมเพลงของพี่ฮาย ระหว่างนั้นพี่ทินก็วิ่งพล่านไปทั่วสตู แซวคนนั้นแซวคนนี้ “พี่ทิน เสื้อน่ะ เลื่อมได้อีกนะ” ยังไม่พอพี่ทินยังทำท่าทำทางล้อเลียนเหล่า แดนซ์เซอร์ที่กำลังดัดตัว ทะเล้นจริงๆพี่ทินเอ้ย “นี่ นังเย็นได้กับท่านเจ้าคุณแล้วนะ” อยู่ดีๆพี่กบก็เดินหน้าเหรอหราเข้ามาบอก “จริงหรอ แหมพี่เนี่ยอยากดูมากเลยนะ” พี่แก้วได้เพื่อนคอละครนางทาสล่ะ “พี่คิ้มเต้นแบบนี้นะ ย่อขอลง กระดกก้นขึ้นอย่างนี้นะ” พี่ฮายสอนท่าเต้นเพลงเชฟบ๊ะให้พี่คิ้ม ส่วนเรื่องต่อเพลงก็เป็นหน้าที่ของ มิสโจแอน ต่อเพลงให้พี่คิ้ม พูดถึงมิสโจแอน พี่คิ้ม พี่ฮาย 3 คนนี่ถ้ายืนหันหลังแยกไม่ออกเลยนะว่าใครเป็นใคร จนพี่ทินแซวว่า “อย่าหันหน้ามานะน่ากลัวพอกัน” พูดอะไรไม่เกรงใจกันมั่งเลยพี่ทินอ่ะ แต่ก็จริงของเขานะ.. “ฮาย พี่ร้องไม่เป็นอ่ะ” พี่คิ้มเริ่มมีปัญหากับเพลงลุกทุ่ง คงจะจำได้ว่าพี่คิ้มเคยออกตัวว่าถ้าเป็นเพลงลุกทุ่งจะร้องได้ไม่ดีนัก ส่วนเพลงทั้งหมดที่พี่คิ้มจะต้องร้องดวลกับพี่ฮายก็มี ชอบมั๊ย เชฟบ๊ะ เลิกแล้วคะ น้องนอนไม่หลับ “ป้าเก่งอ่ะ ร้องได้ด้วย” พี่ขวัญรำพึงรำพันข้างหูเรา แต่จะว่าไปก็เก่งจริงๆนะ พึ่งท่องเนื้อเดี๋ยวนั้นเอง พอซ้อมเข้าที่เข้าทางแล้ว ก็เริ่มอัด เป็นอีกครั้งที่พี่ทินแกล้งพวกเรา โอบกอดป้า แล้วยังจะทำหน้าเย้ยหยันกันอีกนะ พอเริ่มอัดป้าก็เทคเดียวผ่านด้วยอ่ะ ป้าเก่งมากๆ พออัดเสร็จทุกคนก็แยกย้ายกันไปตามระเบียบ “พี่ไก่!!” เราตะโกนเรียกพี่คิ้มก่อนที่พี่คิ้มจะเดินเข้าหลังฉาก พอทุกคนมาถึงก็แทะโลมพี่คิ้มกันเชียว “พี่คิ้มเป็นอะไรอ่ะคะ ตัวแดงๆ แพ้อะไรอ่ะ” พี่ขวัญออกตัวเป็นห่วง เอ่อ แต่แดงจริงๆนะ “พี่แพ้อพวกเนี้ยอ่ะ” พี่คิ้มชี้ไปที่เลื่อมที่ประดับชุด ซึ่งมันเป็นโลหะผสม ตอนแรกนึกว่าแพ้ไอ้ขนๆที่เป็นเนื้อผ้าซะอีก พี่คิ้มเป็นคนแพ้ง่ายมากๆ เท่าที่รู้ก็แทบจะไม่เหลืออะไรให้แพ้ล่ะ แพ้เกสรดอกไม้ แพ้ควันบุหรี่ แพ้กุ้ง นี่มาแพ้โลหะอีก ไม่เหลือไว้ให้คนอื่นแพ้มั่งเลย “แก้ว แต่งตัวคุณนายมากเลยอ่ะ” พี่คิ้มชี้ไปที่ชุดพี่แก้ว วันนี้พี่แก้วแต่งหรูจริงๆ แต่พี่แก้วน่ะ จากที่ตุ่มขึ้นตัว ตอนนี้กลายเป็นโอ่งไปล่ะ พอเจอพี่คิ้ม เพราะหนาวบวกตื่นเต้นรวมกัน “ไม่ต้องมาดูพี่ทุกเทปก็ได้นะ มันดึก” พี่คิ้มที่ตอนนี้ทำหน้าเหนื่อยๆ แถมยืนเกาแกร๊กๆ รอยเล็บตามแขนขึ้นแดง ยืนคุยกับพวกเรา “พี่กลับก่อนนะ เดี๋ยวพี่ต้องไปอัดเสียงอีก กลับบ้านดีๆนะทุกคน” จับไม้จับมือกับทุกคนแล้วพี่คิ้มก็เดินเข้าหลังฉากไป “ปาล์ม ป้าเค้าเหนื่อยน่ะ เลยไม่ได้ให้คุยด้วยนะ” เราโทรหาเจ้าปาล์มที่ตอนนี้อยู่พัทยา “อืม..ไม่เป็นไร” ปาล์มงัวเงียตอบกลับมา “วิชุเดชอย่าลืมโทรมาหาด้วยนะ” เรากับเก้เรียกชื่อจริงพี่จิ๊บซะเต็มยศ “ได้ๆ วันนี้เหนื่อยว่ะ กลับล่ะ” แยกกับพี่จิ๊บ ก็ถึงเวลาแยกย้ายกันกลับบ้าน ตอนนี้ทั้งหมดสิงอยู่รถพี่แก้ว “พี่นุช พี่เกดไม่มา ป้ากลับบ้านคนเดียวแน่เลย เดี๋ยวพี่ขับรถไปส่งป้าก่อนนะ” พี่แก้วกับพี่ขวัญเป็นห่วงป้าบวกเพ้อหน่อยๆ “ป่านนี้สตอเบอรี่จะหมดรึยังเนี่ย” ทั้งคันรถบ่นแกมอยากกินเป็นการส่วนตัว รถพี่แก้วค่อยทยอยส่งทุกคนกลับบ้าน 6ชั่วโมงที่แสนสั้น (หรอ??) ที่แสนสั้นจบลง ไม่รู้จะเขียนอะไรให้มันมากมาย เพื่ออธิบายความไปได้มากกว่า เป็น 6 ชั่วโมงที่อยู่กับพี่คิ้ม ขอบอกว่ามันสนุกจริงๆ ท้ายเรื่อง งานนี้พี่แก้วถึงกับออกปากชมพี่ๆทีมงานของ JSL ที่ดูแลพวกเราอย่างดี อำนวยความสะดวกทุกอย่าง ขอบคุณพี่กบเล็กที่ดูแลพวกเราตลอด ขอบคุณความเป็นกันเอง ขอบคุณที่อำนวยความสะดวกในการหาพื้นที่ดีๆให้ J.Kim Mania นั่ง ขอบคุณสำหรับ Location ดีๆที่ให้ช้างเอาไว้ถ่ายรูป (เอาซะติดเวทีเลย) ขอบคุณพี่กบใหญ่ที่อุตส่าห์เดินลงมาทักทายพวกเรา แม้กำลังจะกลับบ้านก็เถอะ ขอบคุณเจ๊ไฝ ผู้กำกับเวที ที่ไม่ด่าช้าง ที่ลืมปิด flash เวลาถ่ายรูป ขอบคุณทีมงาน JSL มากๆ ถ้าไม่มีความเอื้อเฟื้อจากทุกคน ก็คงไม่มีเรื่องราวดีๆเอามาถ่ายทอด เอาไว้ช้างถูกรางวัลที่ 1 จะปิดสตูเลี้ยงนะ (แต่ช้างไม่เล่นหวยนะซิ) ถึงช้างเบี้ยน้อย แต่....หอยไม่น้อยนะ(ทะลึ่งว่ะ!!) เจอกันคราวหน้าจะสั่ง Import โคตรแอ๊ปเปิ้ลจาก ญี่ปุ่นมาฝากพี่คิ้ม เกทับพี่แก้วมั่ง ร้อยเรียงเรื่องราว โดย ช้างน้อย นำเสนอ โดย บูเก้ Apple & Bouquet Productions...

Create Date : 29 มีนาคม 2551		4 comments
Last Update : 12 ตุลาคม 2551 13:23:08 น.
Counter : 1043 Pageviews.
Share Tweet