--[นม+ตรูด และ สาวน้อยกำแพงเมืองจีน]--

สวัสดีครับ เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ชาว bloggang ทุกท่าน กลับมาอีกแล้ว หลังจากหายหัวไปหลายวัน
ตั้งใจจะหายหัวเข้าไปอยู่ในป่าครับ แต่ไปไม่ถึงป่าซักที หลงทางอยู่แถว ๆ รังสิต - นวนคร นี่แหล่ะครับ

ช่วงนี้เบื่อ ๆ อยาก ๆ ยังไงก็ไม่รู้เหมือนกัน

เอาล่ะครับ อย่าเกริ่นนานเสียเวลาทำมาหารับประทาน มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า
เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาครับ ผมมีนัดกับผู้จัดการที่ทำงานเก่าซึ่งผมเพิ่งจะลาออกมา
เมื่อต้นปีนี่แหล่ะครับ มีนัดจะไปแล่ดกัน เนื่องจากว่าแกหาคนเที่ยวเป็นเพื่อนไม่ได้
มาหลายเดือนมากแล้ว ตั้งแต่ผมออกมา แกก็เลยเหงา ๆ ตามประสาคุณพ่อลูก 1 ขวบ

ซึ่งก็พอดีที่ผมจะต้องเอางานเข้าไปเสนอให้กับทางบริษัทพอดี
(หากินอยู่กับที่เก่านี่แหล่ะครับ T_T)

ก็ไปนั่ง ๆ ทำโน่นทำนี่เหมือนกับสมัยที่ยังทำงานอยู่ที่นั่นไปตามประสา
โทรศัพท์มาก็รับ เสียงตามสายก็ประกาศ จนพนักงานที่นั่น ต้องโผล่หน้ามาดู
ว่าเสียงคุ้น ๆ แหะไอ้หมอนี่ โผล่มาก็ถามกันเป็นแถว ๆ ว่า กลับมาทำงานแล้วเร๊อะ!!!

ก็ตอบกลับไปแบบสุภาพ ๆ ว่า "เปล่าครับ เปล่าครับ"

พอเลิกงานแล้วก็ถึงเวลาที่เสือสองตัว จะออกไปท่องราตรีสโมสรกันล่ะ
ขึ้นไปนั่งบนรถ ตอน 5 โมงเย็น ผู้จัดการผมก็ถามว่า

"จะไปไหนดีล่ะหมัน"
"เอ่อ พี่ ผมเคยเที่ยวที่ไหนล่ะ ไปก็ไปแต่กับพี่นี่แหล่ะ"

"อืมม ไปในเมืองกันดีกว่า"
"เอาสิพี่ พี่จัดไปเลยนะ"

ขับไปได้ซักพัก ก็หันมาถามอีก

"ตกลงเราจะไปที่ไหนกันดี"
"อ้าว เวรกำ แล้วพี่อยากไปไหนล่ะ"

"อืมม อ่านในหนังสือพิมพ์เค้าบอกว่า มีผับชื่อดังอยู่แถว ๆ ทองหล่อ แต่จำชื่อไม่ได้ว่ะ"
"โธ่ ขนาดพี่ยังไม่รู้ แล้วคนที่ชาตินึงถึงจะออกจากรังสิตอย่างผม จะรู้ไหม"

"แล้วจะทำยังไงดี"
"................."

ภาระตกมาอยู่ที่ผมแบบเนียน ๆ นึก ๆ ไป เออ ผมมีเพื่อนเป็นคนกรุงเทพตั้งหลายคน
แล้วแต่ละคนก็เสือสิงห์กระทิงแลดกันทั้งนั้น ผมกดโทรศัพท์ถามเพื่อนทันที

ICEBAR ต้นซอยทองหล่อเลยพี่หมัน!!!!

เสียงตอบรับจากเพื่อนผมดังมาตามสายโทรศัพท์ ผมหันไปบอกผู้จัดการ "เพื่อนผมบอกว่า ICEBAR ครับพี่"

"เออ ๆ ร้านนี้แหล่ะ ที่พี่อ่านเจอในหนังสือ"
"อ่ะ เห็นมะ โชคเป็นของเราแล้ว"

ชายหนุ่ม 2 คน เบนหัวรถจาก นวนคร มุ่งตรงสู่ซอยทองหล่อ!!!
อย่าถามผมครับว่าซอยทองหล่ออยู่ตรงไหน เพราะผมไม่รู้จัก
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมจะได้แวะเวียนเข้าไป

ทองหล่อ แหล่ง Wedding Studio
ขับรถกินลมชมวิวไปเรื่อย 18.30 ก็ถึงซอยทองหล่อ ตามที่ได้ตั้งเป้าหมายไว้
เอาล่ะ ถึงเวลาดั้นด้นหาร้านที่ต้องการกันแล้ว ท่องไว้ในใจ ICEBAR ICEBAR

ปรากฎว่า วนรถอยู่ 3 รอบ จากต้นซอยทองหล่อไปทะลุรถไฟฟ้า วนกลับมาไปทะลุรัชดา แหล่งอาบอบนวด
วนกันอยู่นั่น ก็ยังไม่เห็นเลย ว่าไอ้ร้านที่ว่านี่มันตั้งอยู่ตรงไหน T_T

"ไหนวะต้นซอยทองหล่อ ไม่เห็นจะมี" ผู้จัดการผมบ่น
"อย่าว่าแต่พี่เลย ต้นซอยมันตรงไหนผมยังไม่รู้เลย ที่เราอยู่นี่ ท้ายซอยหรือต้นซอยก็ไม่รู้ T_T"

"ตกลงวันนี้ได้นั่งไหมเนี่ย ไอ้ร้านเนี้ย"

เอ่อ ก่อนจะอ่านกันต่อ ผมอธิบายนิดนึงนะครับ ว่า ธรรมชาติการเที่ยวของผมกับผู้จัดการ
เมื่อก่อนนี้จะเป็นประมาณว่า พอเลิกงานแล้วก็ไปกัน บริษัทผมเลิกงาน 16.30 น.
ขี้หมูขี้หมา ผมกับผู้จัดการก็ไปถึงร้านกันประมาณ 1 ทุ่ม โดยแวะกินข้าว กินอะไรก่อน
ไปถึงก็นั่งได้เลย ส่วนมากก็จะเป็นร้านแถว ๆ นี้แหล่ะครับ ไม่ได้เข้าไปในเมือง

ทีนี้เป็นนิสัยติดครับ ติดตัว ว่า เออ ไปถึงประมาณนี้ก็นั่งได้แล้ว
ปรากฎว่า ICEBAR ปรากฎขึ้นเมื่อขับรถวนกลับมาเป็นรอบที่ 4!!!

ตอนนั้นตัดสินใจจะเลยไปที่โคลิเซี่ยมแล้วครับ ที่เก่าที่เคยไปกันมาเมื่อประมาณ 2 ปีที่แล้ว T_T
ระหว่างขับรถกำลังจะทะลุออกตรงรถไฟฟ้า ก็ไปพบเข้ากับ ป้ายไฟใหญ่ยักษ์บอกชื่อร้านว่า

"ICEBAR"

เมื่อผมและผู้จัดการเห็น ก็ได้แต่ด่าตัวเองว่า ตาถั่วกันทั้งคู่ ขับผ่านตรงนั้นไปตั้ง 3 รอบแล้ว
ทำไมมองไม่เห็นวะ!!!! ที่มองไม่เห็นนั่นก็เพราะว่า มันยังไม่เปิดไฟครับ ไปเร็วจัด ยังไม่มืดเลย T_T

พอวนกลับมาเป็นรอบที่ 4 มันก็มืดพอดี เค้าก็เปิดไฟพอดีเหมือนกัน ถึงได้เห็น
ไม่งั้นก็มีหวังได้ไปนั่งโรงเบียร์แหง ๆ !!!

เบรครถกันตัวโก่ง เลี้ยวเข้าไปจอดกันแทบไม่ทัน
จอดรถเสร็จ เดินออกมา พระเจ้า..............
ร้านเงียบกริบ!!!!!

มีแต่พนักงานยืนออกันอยู่ในร้าน (ยามด้านนอกบอกว่า เค้าประชุมกันอยู่)
ยกนาฬิกาขึ้นดู 19.20 น. เอ นี่เรามาเร็วเกินไปหรือเปล่าวะ
หันไปถามยามว่า ร้านเค้าเปิดกี่ทุ่ม ได้รับคำตอบมาว่า

"2 ทุ่มครับ"

แสรดดดดดดดด แล้วถ่อมาทำไมตั้งแต่หกโมงกว่าวะเนี่ย!!!
คือ ไปถึงตั้งนานแล้ว แต่วนรถกันอยู่ นี่ถ้าเจอตั้งแต่รอบแรกนะ มีหวัง
นั่งรอกันเหงือกแห้งแน่ ๆ อยากจะเที่ยว แต่ไม่ดูเวลากันเลย
ลืมไปว่า ในเมือง กับนอกเมืองแถวบ้านผม คนเที่ยวคนละเวลากัน T_T

ยามบอกว่า ที่นี่ต้องรอซัก 4 ทุ่มครับ คนจะมาเยอะ วัยรุ่นจะออกมาช่วงนั้น
เป็นความรู้ใหม่ ว่า วัยรุ่นในเมืองหลวง จะออกไปเที่ยวกันตั้งแต่ 4 ทุ่มเป็นต้นไป!!!

ทำยังไงดี ไปถึงก่อนตั้งนาน หันไปดูข้าง ๆ เป็นโชว์รูมรถครับ รถนำเข้าหรู ๆ
ยามเห็นก็บอกว่า พี่จะเข้าไปดูก็ได้นะ เค้าไม่ว่าหรอก

"โห คันนั้นสวยจัง" ผมชี้ไปที่ ลัมโบกีนี่ สีเหลืองคันงามที่จอดอยู่
"32 ล้านครับ คันนั้น สตาร์ททีนึงก็กินน้ำมันไป 50 บาทแล้วครับ"

"32 ล้าน!!!!!!!! แสรดดดดด แพงโคตร"

ตอนแรกว่าจะเข้าไปดู แต่มองสภาพตัวเองแล้ว ไม่เข้าไปดีกว่า กางเกงก็ขาด
เสื้อก็เก่า ผมก็ยุ่ง หน้าก็เหียกอีกต่างหาก เดี๋ยวเค้าจะนึกว่าโจร T_T

2 คน ลูกพี่กับลูกน้อง เลยมานั่งมองเดินดูคนผ่านไปผ่านมา หน้าโชว์รูมนั่นแหล่ะ
รอเวลาร้านเปิด ไม่น่าเชื่อว่าอยากเที่ยวกันขนาดที่ว่า ไปนั่งรอร้านเปิดกันทีเดียว

แต่คนผ่านไปผ่านมาเค้าต้องบอกแน่ ๆ เลย


"บ้านน๊อกกกก บ้านนอก ไม่รู้หรือไงว่าที่นี้เค้าเที่ยวกันดึก ๆ!!!"

ป๊าดดดดดดด แล้วตรูจะรู้ไหมล่ะ แถวบ้านผมนี่ ทุ่มนึงก็แด้นซ์กันกระจายแล้วโว้ย!!
นั่งรอกันจนถึง 2 ทุ่ม ร้านก็เปิด เข้าเลยครับ เข้าไปเป็นคนแรก ได้เหยียบ ICEBAR เป็นคนแรก
เป็นลูกค้าคนแรก T_T

เข้าไปก็พบกับความงงงวยที่ว่า ผับในเมืองหลวงเค้าไม่มีเก้าอี้ให้นั่งกันหรือไงวะ T_T
มีแต่โต๊ะตั้งติด ๆ กัน มีเก้าอี้อยู่ไม่กี่ตัว แล้วจะนั่งกันพอหรือเนี่ย
เหลือบไปเห็นโซฟา ก็ถามพนักงานว่าไปนั่งตรงนั้นได้ไหม ปรากฎว่า
จองหมดแล้ว T_T แสรดดดดดดด อยากนั่งโซฟาอ่ะ แก่แล้วไม่อยากยืน

เหลือบไปเห็นชั้นบน (เอ่อ ที่นี่มี 2 ชั้นครับ ชั้นบนจะหรูหน่อยนึง)
หันไปถามพนักงาน บอกว่า ข้างบนนั่งได้ มีโซฟาให้นั่งด้วย ก็เลยย้ายไปนั่งข้างบนกัน

เรด 1 ขวด พล่องไปแล้วครึ่งขวด เวลาผ่านไปถึง 4 ทุ่ม ข้างบนก็มีแต่ผมกับผู้จัดการเท่านั้น
ที่นั่งอยู่ ส่วนข้างล่าง แน่นเอียด!!!! ยืนเบียดกันจนจะเป็นผัวเมียกันอยู่แล้วก็ยังจะยืน
คนเข้ามาเรื่อย ๆ ขาว ๆ อวบ ๆ หมวย ๆ กางเกงขาสั้น มากันเป็นแพทเทิร์น
มาสไตล์เดียวกันหมดเลย โชว์ขาขาว ๆ เรียว ๆ กันเป็นแถว
ไอ้ผมก็นั่งเลือดกำเดาพุ่งอยู่ชั้นบนนี่แหล่ะ โอววววว มาอะไรกันเยอะแยะ

นั่งไปอีกแป๊บ ก็มีสาวสวย เอาเมนูนม เอ้ย ไม่ใช่ เมนูเฟร้นฟายด์มาให้เลือก
โต๊ะผมนี่อย่างเตี้ยครับ น้องเค้าก็ใส่เสื้อคอโคตรจะลึก แล้วก็ก้มเอาเมนูมาให้ดู

พรวดดดดดดดดด

เลือดกำเดาพุ่งออกมาแบบไม่ทันตั้งตัว T_T
นมจะแทงตาบอดเอาง่าย ๆ ครับ เป็นเทคนิคการขายที่ยอดเยี่ยมมาก

ผมสั่งเลย โดยไม่ได้ดูราคา ปรากฎว่า โดนนมหลอกแดรกครับ

เฟร้นฟรายด์ชุดนั้น ราคา 120 บาทถ้วน!!!!
เป็นเฟร้นฟรายด์ที่แพงที่สุดในโลก เวลากินต้องยกมือไหว้มันก่อน T_T
โดนผู้จัดการหัวเราะเยาะเย้ย เพราะโดนหลอก

เอาวะ 120 แลกกับนมคู่นั้น คิดในแง่ดี ถือว่าคุ้ม....


5 ทุ่มผ่านไป ข้างบนเริ่มมีมานั่งกันบ้างแล้วครับ เนื่องจากว่า
ข้างล่างแม้แต่ที่จะยืนยังไม่มี เลยต้องมาข้างบนกัน
ซักพัก สวรรค์ก็ส่งสาวสวย 4 คน มานั่งที่โซฟาข้าง ๆ

โอวววววว ในเมืองมันดีอย่างนี้นี่เอง


นั่งไปด้วยความสุข รู้สึกว่า เรดมันมีรสชาดก็วันนี้แหล่ะ
ยิ่งดึก เพลงยิ่งมันส์ครับ รู้สึกได้ว่ามีวัตถุวิ่งผ่านขนหูผมไป ฟึบ ๆ ๆ

หันไปดู


"เฮ้ย ตรูด!!!!!!!!!"


ครับ ตรูด ตรูดสาวน้อยกางเกงขาสั้น ตอนนี้มันมาส่ายวนเวียนอยู่แถว ๆ ขนหูผมนี่แหล่ะ
เนื่องจากที่มันแคบ แล้วน้องเค้าลุกขึ้นเต้น อะโห พระเจ้า .... ทำไมน้องไม่เอามากระแทกหูพี่เลยล่ะ

หลังจากนั้นก็ไม่กล้าหันไปมองแล้วครับ กลัวเค้าจะหาว่าบ้ากาม
ก็ได้แต่นั่งกินไปเรื่อย ๆ จนกระทั่ง เที่ยงคืนผ่านไปปริมาณ แอลกอลฮอล์ในเส้นเลือดผม
ตีได้เป็น 50 / 50 กับเลือดในร่างกาย ความกล้าเริ่มเข้าครอบงำ

ผมยกแก้วขึ้น หวังว่าจะไปขอชนแก้วกับเจ้าของตรูดเมื่อกี๊ซักหน่อย
หันไปสะกิดโดยไม่ได้ดู ยกแก้วขึ้น

"แก๊งงงงง" แก้วชนแก้ว ผมเหลือบตาขึ้นมองน้องเจ้าของตรูด อยากจะดูหน้าซะหน่อย
ปรากฎว่า สิ่งที่ผมเห็น กลับกลายเป็นกำแพงเมืองจีน!!!!

เฮ้ย!!!! ใครเอากำแพงเมืองจีนมาตั้งไว้ตรงนี้วะ T_T

ครับ จากสาวน้อยน่ารักที่เต้นอยู่เมื่อกี้ บัดนี้ได้กลายมาเป็นสาวน้อยกำแพงเมืองจีน
ตัวใหญ่กว่าผม 2 เท่า โซฟาสี่เหลี่ยมที่ว่าใหญ่แล้ว เธอยังนั่งได้แค่ครึ่งเดียว T_T

"แล้วอีหนูคนเมื่อกี๊นี้ไปไหน"

โน่นครับ ย้ายไปนั่งอีกฝั่งนึงแล้ว ปล่อยให้กำแพงเมืองจีนที่มาเมื่อไหร่ไม่รู้
เพราะไม่เห็นตอนแรก มานั่งแทนที่อยู่ข้างหลังผม


"สวัสดีค่ะ"
"เอ่อ สวัสดีครับ"

สร่างเมาเป็นปลิดทิ้ง เรียกเช็คบิลอย่างเร่งด่วนด้วยความตกใจ
หันไปมองอีกที ได้รับสายตาหยดย้อย หยาดเยิ้มจากกำแพงเมืองจีนตอบกลับมา
หึหึหึหึ น้องครับ พี่หายเมาแล้วครับ กลับบ้านก่อนล่ะ T_T
.
.
.
.
.

เอวังมาด้วยประการละฉะนี้....T_T


ICEBAR โอกาสหน้า ข้าจะไปใหม่ แต่คราวนี้ ไปตอน 4 ทุ่มก็ได้วะ บ้านนอกโคตรเลยตรู T_T


สมันน้อย เบอร์ 14

Create Date : 21 มีนาคม 2550 Last Update : 21 มีนาคม 2550 21:07:47 น. Counter : 516 Pageviews.		7 comments
Share Tweet