เรื่องมันมีอยู่ว่า

ผมต้องขึ้นรถเมล์เพื่อกลับบ้าน ประมาณ 3 ทุ่ม
ได้แล้วมั้งครับ เมื่อวาน
รถปทุม-รังสิต (มันใช่รถเมล์ไหมเนี่ย) ออกตอน3 ทุ่ม 20 นาที

รถแน่นมากแต่ผมขึ้นไปเป็นคนแรก ๆ เลยได้นั่งด้านใน
มันเป็นเบาะนั่งคู่อ่ะครับ
ผมก็นั่งอ่านหนังสือของผมไปโดยไม่ได้สนใจใคร
คนก็ทะยอยขึ้นมากันเรื่อย ๆ จนในที่สุดที่นั่งก็เต็ม

แต่ข้าง ๆ ผมยังว่างอยู่ ไม่รู้ทำไมที่นั่งคู่ผมจะต้องเหลือเป็นที่สุดท้ายของรถทุ๊กทีสิน่า
นั่นก็แสดงว่า คนที่ขึ้นมาเป็นคนต่อไป จะต้องมานั่งข้าง ๆ ผม แน่ ๆ

ผมก็ลุ้นสิครับ สาว ๆ นะเว้ย สาว ๆ สาว ๆ ขอสาว ๆ
มานั่งข้าง ๆ ผมเหอะคร้าบ
แทบจะยกมือไหว้รถอยู่แล้วเพราะส่วนมาก ถ้าไม่เป็นป้าแก่ ๆ ก็จะเป็น
ชายหนุ่มล่ำบึก หรือไม่ก็เป็นกระเทยไปเลยที่มานั่งข้าง ๆ
สาว ๆ ไม่ค่อยมีหรอกครับ

นั่งคนเดียวเปล่าเปลี่ยวเอกาได้ซักพัก ก็มีรถมาจอดส่งคน เพื่อต่อรถ

มาแล้ว ๆ ลงมากันเพียบเลย (คือผมนั่งอยู่ฝั่งที่รถมาจอดพอดีเลยเห็นน่ะครับ)
นั่นไง ๆ เดินนำมาแล้ว โอว สาวๆ ขาว ๆ เดินนำมาเลย แน่นอน คนนี้ต้องใช่ ฟันธง!!!!!

ในขณะที่กำลังลิงโลดอยู่บนรถนั้น สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อ
อีก ประมาณ 3 ก้าว น้องขาว ๆ คนเมื่อกี้จะก้าวขึ้นรถแล้วก็เจอเข้ากับ


"แขกความไวแสง"


วิ่งมาเลยครับ วิ่งมาเลย ตัดหน้าในระยะ 1 ก้าว ประมาณว่า ผู้หญิงคนนั้น งงไปเลย
อย่าว่าแต่คุณเลยครับ ผมเอง นั่งลุ้นอยู่เอง ยังงงตามไปด้วยเลยT_T


"อะไรวะ กรูจะก้าวขึ้นรถอยู่แล้ว ตัดหน้ากันซะงั้น"

แล้วก็แน่นอน แขกความไวแสง คนนั้นขึ้นมาเห็นที่นั่งว่างอยู่ที่เดียว
ข้าง ๆ ผม ก็ตรงดิ่งเข้ามาทันที!!!!!
ผมเห็นดังนั้น พยายามควานหาคอหมูย่าง ที่เพิ่งซื้อติดตัวมาเมื่อกี้ ขึ้นมาวางไว้บนตัก เพื่อขู่


"อย่าเข้ามานะเว้ย กรูมีคอหมูย่างนะเว้ย"


แต่ไม่ได้ผลครับ อารมณ์นี้ หมูก็เอาแขกไม่อยู่แล้ว
(จริง ๆแล้วเค้าไม่ได้มองมากกว่า ว่าผมมีคอหมูย่างว่างอยู่)
นี่ดีนะ ที่ผมไม่เอาไม้ขึ้นมาจิ้มกินบนรถ รับรอง โดนแน่ ๆ


"โดนคนบนรถด่านะครับ เพราะกลิ่นมันคงไปรบกวนคนอื่น - -" "


เอาวะ แขกก็แขก จะขอนั่งข้าง ๆ สาว ๆ น่ารัก ๆ
หน่อยก็ไม่ได้!!!!! แค่นี้เอง ต้องสกัดดาวรุ่งกันด้วย

ทีนี้ เรื่องไม่ได้จบแค่นั้นสิครับ เพราะว่าแขกความไวแสงคนนี้


"เค้ามีของครับ"



ของที่ว่าก็คือ "กลิ่นตัว"

แสดดดดด คุณครับ ไม่อยากจะบรรยาย (เพราะบรรยายไม่ถูก)
ตอนมานั่งตอนแรก ยังไม่สำแดงเดช มันมาสำแดงเดชเอาตอนที่
คนเข้าขึ้นมาเต็มรถ ยืนเบียดจนจะเป็นผัวเมียกันอยู่แล้ว!!!
คือประมาณว่า คนที่ยืนข้าง ๆ เค้าเนี่ย ต้องเอาผ้ามาปิดจมูกเลย
แล้วคุณคิดดูสิ ว่าผมเนี่ย เจอกลิ่นแขกระยะประชิด


"มันจะปั่นป่วนขนาดไหน!!! T_T"


จะลุกหนีก็ใช่ทีเพราะคนแน่น จนไม่รู้จะแทรกไปหลบที่ไหน
ก็ขนาดผู้ชายที่ยืนเอาผ้าปิดจมูกข้าง ๆ ยังต้องทนยืนตรงนั้น เพราะไม่มีที่ให้หลบ
ผมก็เลยต้องจำทนนั่งไป จะทำอะไรก็กลัวเสียมารยาท ต่อ

"แขกบ้าน แขกเมือง"


ก็ได้แต่ทนกลั้นหายใจเป็นระยะ ๆ แก้ปัญหาเฉพาะหน้าโดยการ แหงนหน้าขึ้นหาแอร์
ค่อย ๆ หายใจเอาแอร์เข้าไป แล้วกลั้นหายใจไว้ ค่อย ๆ ผ่อนออกมา แล้วก็ท่องไป

หายใจเข้าเป็นพุทธ
หายใจออกเป็นโธ.................. พุทธ โธ

หนัก ๆ เข้าก็กลายเป็น หายใจเข้าเป็นพุทธ หายใจออกเป็น แขก!!! T_T

แทบจะบรรลุโสดาบันไปเลย แต่จริง ๆ มันก็ช่วยอะไรไม่ค่อยได้หรอกครับ
เพราะหลังจากนั้น "แขกความไวแสง" คนนี้ยัง
ปรับช่องแอร์ที่พัดไปทางเค้า ให้มันหันมาทางผมอีก !!!


"โอ้ย ไม่ต้องมีน้ำใจขนาดนั้น กรูทนร้อนได้ (แต่ทนกลิ่นเอ็งไม่ได้) เอาไปเลยครับ เอาไปเลย T_T"


แล้วแอร์ที่นี่ไม่เหมือนที่อื่น แทนที่มันจะพัดมาแต่แอร์ มันดันเอากลิ่นมาด้วย!!!

"กว่าจะถึงบ้าน ลมจะแดรก..... ขาดอากาศอย่างแรง"



ไม่ได้ดัดจริต มันจะเป็นลมนะครับ ไม่เชื่อลองดูได้ !!!
ลองนั่งดมกลิ่นตัวใครซักคนที่แบบว่า กลิ่นเกินจะบรรยายออกมาเป็นภาษามนุษย์ได้
นั่งดมกลิ่นมันอยู่ซัก 10 - 20 นาที ลองดูซิว่า ลมจะแดรกเหมือนผมไหม T_T

ผมไม่ได้รังเกียจ แขก หรือ คนมีกลิ่นตัวนะครับ แต่ว่าสำหรับคนนี้ แรงจนทนไม่ไหวจริง ๆ
ไม่รู้ว่าไปกินอะไรมา มันถึงได้แรงขนาดนี้ กลิ่นมันสามารถฆ่าคนให้ตายได้เลยนะ
ถ้าผมนั่งอยู่ตรงนั้นซักอีก 10 นาทีนะ ผมนี่แหล่ะ รายแรกที่จะตายเพราะกลิ่นตัวมัน


ผมไม่รู้ว่าแขกคนนี้จะไปลงที่ไหนนะ แต่ผมขอลงก่อนละ อยู่ไม่ได้แล้ว
ก็หวังแต่ว่า ผู้โชคร้ายรายต่อไป คงไม่ทรมานเช่นผม
เพราะจากที่หันไปดู คนที่มานั่งแทนผม เป็นผู้หญิงสูงอายุ

หวังว่า ประสาทรับกลิ่นของป้าจะเสื่อมนะครับ จะได้ไม่ได้กลิ่นตัวมัน


ขอให้โชคดี!!!!



smannoi no.14