บันทึกความทรงจำ นึกแล้วขำ จากที่แม่เล่า   เรืองที่แม่เล่าให้เราตะลึงตัวเองคือ ตอนอนุบาล 1 หรือ  2  นี่ล่ะ  ช่วงมีกีฬาสี  แม่ไปรับและครูบอกว่า   " หากระโปรงลีดเดอร์ให้ลูกสาวด้วยนะคะ" เย็นวันนั้นเลย  ข้าพเจ้าเอากระโปรงนักเรียนมาตัด   แม่เข่าแทบอ่อน  เพราะกระโปรงมีแค่  2  ตัว  (ใช้อย่างประหยัด  ซักทุกวัน)  แต่แม่ไม่ตีอะ  และสนับสนุนให้ข้าพเจ้าเต้นเชียร์อีกด้วย    กลับมาเต้นโชว์ทุกวัน   แม่เล่าไปขำไป เรื่องที่  2    เราเขียนหนังสือเป็นก่อนเข้า  ป.1   แม่ยังเก็บจดหมายที่เราเขียนว่า   คิดถึงแม่จ๋า   อยากอยู่กับแม่จ๋า    .... แม่เอามาโชว์ข้าพเจ้า  เห็นลายมือตัวเองแล้วน้ำตาคลอระคนขำตัวเอง สมัยเด็กข้าพเจ้าคงติดแม่น่าดู  ตัวหนังสือของเด็ก  4  ขวบ  ดูตั้งใจเขียนมาก   (กลับมาบ้านก็นอนกับแม่ทุกคืนนะ)  แม่ก็ขำทั้งน้ำตานะ เรื่องที่   3    ตอนเข้าค่าย  ป.5   แม่มาเยี่ยมข้าพเจ้าที่ค่าย  แล้วข้าพเจ้าเพิ่งรู้ว่า    แม่บอกว่า   "ลูกแม่ชอบการแสดง"  เพราะรอบกองไฟก็ขอเพื่อนเล่น   แม้จะได้บทแค่แก้วน้ำก็ตาม   อืม....  ข้าพเจ้าคิดแค่ว่า ไปแสดงมันได้ยืดแข้ง  ยืดขานะ   ไม่ต้องหุงข้าวด้วย  ฮา เรื่องที่  4   ข้าพเจ้าติดผ้าห่มอยู่ผืนหนึ่ง  (ตอนนี้หลุดลุ่ยหมด  ขนเขินหลุดหมด)  แม่เอาไปซักเพราะเหม็นน้ำลาย   แล้วพับไว้ที่เดิม   ข้าพเจ้าลงนอนกอดผ้า  ดันร้องไห้จ้า....  เพราะผิดกลิ่น    โถ... อยากเขกกะโหลกตัวเอง ชอบดมกลิ่นน้ำลายตัวเองเรอะนี่   แม่ก็ทั้งขำทั้งปลอบ เวลาแม่เล่าเรื่องสมัยเด็กของข้าพเจ้าแม่ดูมีความสุขปนขำๆ  นะ   ข้าพเจ้าก็ขำตามแม่   แถมอึ้งด้วยว่า  วีรกรรมเยอะพอตัว  (นี่นา)   Create Date : 04 สิงหาคม 2559 2 comments Last Update : 29 สิงหาคม 2559 1:03:54 น. Counter : 533 Pageviews. Share Tweet

มาอ่านไดอารี่ฉบับไปน่ารักไป คุณแม่เล่าไปคงน่ารักดีนะคะ ชอบจัง   โดย: อุ้มสี 23 สิงหาคม 2559 19:46:21 น.

พี่อุ้มสี ขอบคุณมากๆ ค่ะพี่ที่แวะเข้ามาทักทาย เหมือนแม่จะล้ออยู่เรื่อยๆ เรื่องตัดกระโปรงตอนอยู่อนุบาลค่ะ ฟังแล้วอยากตีมือตัวเองจัง จับกรรไกรของมีคนด้วยตนเอง ซนนักเชียว   โดย: SeaSnow 29 สิงหาคม 2559 1:07:24 น.