I dont care who you are , where you're from , what you did, as long as we are friends forever
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2559
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
24 พฤศจิกายน 2559
 
All Blogs
 
ลุย ล่า ท้าเขียน 17. "คุณคิดว่าเรื่องเซอร์ไพรซ์ที่สุดในชีวิตคุณคือเรื่องใด"



ลุยซ่าท้าเขียน

สถานีที่ 17  "คุณคิดว่าเรื่องเซอร์ไพรซ์ที่สุดในชีวิตคุณคือเรื่องใด"

เรื่องที่เห็นชื่อตัวเองบนบอร์ดมีสิทธิชิงเป็น  "พนักงานดีเด่น"  ในเดือนนั้นๆ หัวหน้าไม่บอกไม่กล่าวเลย  แต่เมื่อเห็นชื่อตัวเองบนบอร์ดก็เข้าไปคุยกับหัวหน้า   พี่เขาก็บอกว่า...  ของแบบนี้ใครเขาบอกกัน  ต่อไปก็หน้าที่ของเราแล้ว  ที่จะต้องชิงให้ได้เป็นพนักงานดีเด่นของเดือนนั้น

ตอนนั้นก็ไม่รู้หรอกว่าต้องทำอย่างไร   เราก็เป็นตัวของตัวเองนี่แหละ  เจอพี่ๆ พนักงานก็ยกมือไหว้เป็นเรื่องปกติ  ทักทายบ้าง   ถึงเวลาอาหารก็ชวนมานั่งโต๊ะเดียวกันบ้างตามนิสัยของตัวเอง  ส่วนงานก็ทำเต็มที่  ไม่ได้เข้างานสาย   จนกระทั่งถึงวันประกาศชื่อ  ซึ่งใช้เวลา 30 วันทีเดียว  สุดท้ายก็ได้มาจริงๆ  ด้วย

หัวหน้าฝ่ายทรัพยากรบุคคล  เรียกให้ไปรับซองของรางวัล  เป็นบัตรทานอาหารที่ทำงานนี่แหละ
จากนั้นในเดือนเดียวกัน  แจ็คพ็อคได้บัตรทานอาหารอีก 2 ใบ  จากการตอบคำถามของจีเอ็ม  ซึ่งเราก็คว้ามาได้.... 
ได้มา 4 ใบ  ก็บอกคุณตา คุณยาย  พ่อจ๋า แม่จ๋า  และหลานอีก 2 คน  (ตอนนั้นยังเล็กมากๆ ต้องนั่งเก้าอี้เด็ก)
ไปกันทั้งหมดผู้ใหญ่ 5  รวมเราด้วย  และเด็กอีก 2   ซึ่งเราก็จ่ายได้เนอะ  เพราะเด็กครึ่งราคาเอง...

ระหว่างที่เดินไปห้องอาหาร  เจอจีเอ็มพอดี  ก็ยกมือทักทายไหว้ปกติ  จีเอ็มใจดีมาก  บอกว่า... เดี๋ยวผมเซนต์ให้นะ ดีใจที่เจอพนักงานกตัญญูอย่างนี้ เรานี่ยกมือไหว้เลย...
แล้วพี่ๆ  พนักงานที่เราเห็นอยู่ทุกๆ วัน  พูดคุย  มาบริการอาหารให้ครอบครัวเราอย่างเต็มที่   เรารู้สึกบอกไม่ถูก  ขอบคุณในความทะเยอทะยานของตัวเอง  ได้มาทำงานระดับแนวหน้า   ได้ตอบแทนผู้มีพระคุณ  หามากินอาหารฝรั่งหรูๆ เราไม่คิดว่าจะได้มีโอกาสพาคุณตา คุณยาย พ่อจ๋า แม่จ๋าและหลานๆ  มากินแบบนี้  เพราะว่าลำพังมากินกันทั้งบ้าน  เราก็คงหมดเงินไปเยอะเหมือนกัน.....  

อีกเรื่องคือ  เราได้รับบัตรกำนัลที่ซิสเลอร์จำนวนเงินพอสำหรับพาพ่อจ๋า แม่จ๋า  พี่สะใภ้  และหลานอีก 2 คน  มากินอาหารฝรั่งอีกแล้ว  (งานนี้คุณตา คุณยาย  บอกว่าพอแล้ว....  เพราะชอบแกงส้มมากกว่าอาหารฝรั่งก็เลยไม่ได้มาด้วย)

เราคิดว่าเรื่องที่เซอร์ไพร์สที่สุดในชีวิตของเรา  คือ  การที่ได้พาทุกคนในครอบครัวของเรามาสัมผัสประสบการณ์แบบนี้   พี่ชายเราเป็นผู้เสียสละต้องว่าต้องดูแล หมา แมว  แล้วเอาเข้ากรง  เรายังไม่มีโอกาสพาพี่ชายมามีประสบการณ์แบบนี้
อันที่จริงแล้ว  ที่บ้านชอบทำอาหารกินเองค่ะ  สะอาด รสชาดถูกปาก  แล้วกินกันพร้อมหน้าพร้อมตา อย่างสุกี้นี่  ที่บ้านทำกินกันบ่อยมากๆ  ซื้อมาทำกินเอง  ต้มซุปจากกระดูกหมูเคี่ยวเองด้วย   ทำกินเองประหยัดกว่าเยอะเลย  แถมตักไม่ได้อั้นด้วยงบนิ๊ดเดียว.....  อยู่อย่างพอเพียงแต่สุขล้นเหลือ....

คิดถึงบ้านแล้วอะ.....



Create Date : 24 พฤศจิกายน 2559
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2559 3:01:13 น. 0 comments
Counter : 298 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

SeaSnow
Location :
ชลบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




คิดในแง่ดีๆ ดีกว่ามานั่งจำสิ่งที่พลาดไป
Friends' blogs
[Add SeaSnow's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.