Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
24 พฤศจิกายน 2553
 
All Blogs
 

นกขมิ้น - ขิม






 

Create Date : 24 พฤศจิกายน 2553
8 comments
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2553 19:45:39 น.
Counter : 1482 Pageviews.

 

เพลง เพาะมากค่ะฟังแล้วคิดถึงคนึงหาอะไรสักอย่าง

 

โดย: ป๊อบบี้ IP: 125.26.43.118 13 ธันวาคม 2553 18:45:46 น.  

 

คิดถึงคนึงหาอะไรหนอ

คนรักหรอครับ

^^

 

โดย: เจมส์ IP: 223.205.123.56 15 กุมภาพันธ์ 2554 21:17:14 น.  

 

รู้ได้ไงล่ะค่ะ ทำไมถึงคิดแบบนั้น

 

โดย: ป๊อบบี้ IP: 182.52.14.35 15 กุมภาพันธ์ 2554 21:20:00 น.  

 

ก็ เดา ๆ เอา อ่ะ ครับ

แล้ว จริง ไหม ล่ะ

 

โดย: เจมส์ IP: 223.205.123.56 15 กุมภาพันธ์ 2554 21:25:47 น.  

 

ไม่รุ้สิ มั้ง ทำไมต้องมาอยากรู้ด้วย?

 

โดย: ป๊อบบี้ IP: 182.52.14.35 15 กุมภาพันธ์ 2554 21:27:35 น.  

 

งั้นผมไม่ยุ่งแล้วก็ได้

ขอโทษครับ

เพลงเพราะดีเนอะ

รักคนที่ส่งมาให้ฟังจัง

 

โดย: เจมส์ IP: 223.205.123.56 15 กุมภาพันธ์ 2554 21:29:29 น.  

 

อืม ขอให้รักให้กับคนนั้นตลอดไปนะ

 

โดย: ป๊อบบี้ IP: 182.52.14.35 15 กุมภาพันธ์ 2554 21:31:27 น.  

 

มองนภามืดมัว สลัวเย็นย่ำ ค่ำคืนเอ๋ย อืม.... ยามนภาคล้ำไปไกล้ค่ำ ยินเสียงร่ำคำบอก เจ้าช่อไม้ดอกเอ๋ย เจ้าดอก ขจร นกขมิ้นเหลืองอ่อน ค่ำนี้จะนอนใหนเอย.........ไพเราะมากครับ คุณอ้อม

 

โดย: สุรินทร์ พันธุวงค์ IP: 58.9.84.46 11 สิงหาคม 2554 23:17:45 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


สดายุ...
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]









O ใช่แน่หรือ ? .. O






O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?



Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.