Group Blog
 
<<
มกราคม 2553
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
24 มกราคม 2553
 
All Blogs
 
นางครวญ...กอไผ่

นางครวญ...กอไผ่



Create Date : 24 มกราคม 2553
Last Update : 15 มีนาคม 2555 19:52:01 น. 5 comments
Counter : 1131 Pageviews.
Share

 
ขออนุญาตจิ๊กเพลงหน่อยนะคะ
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ


โดย: Kru Rapeephun วันที่: 28 มกราคม 2553 เวลา:18:07:16 น.  

 
เรียนคุณสดายุที่เคารพ

ขออนุญาต..กลับมาบอกว่า
ที่ท้ายเพลง..นางครวญ..มีเสียงซ่า ๆ ค่ะ
ไม่ทราบว่าได้ทดลองฟังจนจบหรือยังคะ

แจ้งให้ทราบด้วยความเคารพ
จากผู้จ้องจะจิ๊ก..ค่ะ ยิ้ม


โดย: Kru Rapeephun วันที่: 28 มกราคม 2553 เวลา:20:10:44 น.  

 
มาฟังต่อค่ะ


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 28 มกราคม 2553 เวลา:21:00:23 น.  

 
คุณครูรพี...
ทราบครับ...แต่แก้เองไม่ได้...

แต่เอาไว้แกล้งคนฟังแล้งง่วงนอนจะหลับได้ดีนัก
เพราะจะสะดุ้งตื่น...เพราะเสียงซ่าเลยทีเดียว

555


โดย: สดายุ... วันที่: 28 มกราคม 2553 เวลา:22:57:03 น.  

 
สวัสดีค่ะ ตอนท้ายเสียงซ่า นะคะ ขอบคุณมากค่ะเพลงไพเราะมาก


โดย: j IP: 202.29.92.253 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:41:36 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สดายุ...
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]






O ใช่แน่หรือ ? .. O






O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?
Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.