ประทับใจ 1

หนึ่งสัปดาห์กำลังจะผ่านไป
รู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วเหมือนกันนะ
จะมองข้ามสิ่งที่ไม่ดีไปเลยล่ะกัน
เพราะความประทับใจมันมีมากกว่า

สิ่งที่บรรยายความประทับใจได้ไม่หมดคือความน่ารักเป็นกันเองของผู้คนที่นี่
เรื่องแรกก่อนเลย
มีอยู่วันหนึ่งที่เรานั่งรถตู้ออกไปต่างเมือง
แล้วกลับมาค่อนข้างเย็นเเล้ว
รถตู้ที่นั่งเต็มแล้ว ที่นั่งเสริมเกือบเต็ม
มีผู้ใหญ่กลุ่มหนึ่งโบกรถตู้
ในใจเราก็คิด จอดไปแล้วจะให้นั่งตรงไหนเนี่ย
ขึ้นมาหอบพร้อมของพะรุงพะรังเชียว
คราวนี้ที่นั่งเสริมมันก็เต็ม
แต่ยังเหลืออีกคนนึงยังหาที่นั่งไม่ได้
เรากะเพื่อนก็เลยขยับให้มานั่งเบียดด้วยกัน

ถ้าเป็นเรา เราคงจะหันไปขอบคุณแค่คำเดียวก็น่าจะจบแค่นั้น
แต่คนนี้หันมาแตะไหล่เรา แล้วพูด'ขอบใจนะลูกนะ'
พูดอยู่หลายรอบ เรากะเพื่อนก็ยิ้มให้
จนเค้าก็หันมาชวนเราคุย คุยไปคุยมา
เกือบทุกคนบนรถตู้ก็รู้ว่าพวกเรามาจากต่างถิ่น
กลายเป็นการสนทนากันกลุ่มใหญ่ไม่เว้นแม้กระทั่งคนขับ 555
บางคนก็แนะนำร้านอาหาร บางคนแนะนำเรื่องเที่ยว
หลายคนก็บอกตำแหน่งบ้านตัวเอง
'ถ้ามีอะไรขาดเหลือจะให้ช่วยไปหาพี่ได้นะ พี่อยู่แถว....'
ด้วยความที่เป็นอำเภอเล็ก อธิบายนิดหน่อยก็พอเข้าใจล่ะว่าตรงไหน
ไม่ต้องขอเบอร์ให้ยุ่งยากเลย

จนรถตู้มาถึง พวกเราก็ลงแวะกินข้าว
ซื้อของกินตามเล่นตามที่พี่ๆแนะนำเลย 555
กินเสร็จก็ค่ำมากแล้ว เดินกลับรพ.ไม่ถูก
ก็เลยถามทางกับป้าคนนึง
ป้าแกก็บอกว่า อ้าว 'นี่หมอเมื่อเช้านี่น่า หม๊ะจำได้ๆ จำได้มั้ยหม๊ะที่มาเฝ้าป๊ะที่โดนรถเฉี่ยวไง'
เรากะเพื่อนก็พอนึกออกแหละ แต่ก็ไม่คิดว่าจะจำกันได้ เพราะเจอกันแค่วันเดียวเอง
หม๊ะบอกว่า 'เอางี้ๆ เดี๋ยวหม๊ะไปส่งเอง ซ้อนมอเตอร์ไซค์นะ ซ้อนสี่คนเลย ไม่เป็นไรๆ หม๊ะขี่ได้'
เรากะเพื่อนแอบกลัว แต่เกรงใจก็เอาวะ สี่ก็สี่
ระหว่างทางก็หวาดเสียวกลัวเพื่อนที่อยู่ข้างสุดร่วง
แต่ก็ถึงห้องโดยสวัสดิภาพ

หัวใจพองโตแบบพูดไม่ถูกอีกแล้ว
ไม่รู้ว่าอะไรนะที่ทำให้คนที่นี่เป็นคนใจดีขนาดนี้

ต้องบอกกับตัวเองอีกครั้ง
เราเลือกไ่ม่ผิดหรอกที่มาที่นี่ :)

บันทึกเมื่อวันที่ 12พ.ย. 56
เพิ่งได้เอามาลงวันนี้ ช่วงนี้มีเรื่องอยากจะบันทึกเยอะแยะ
แต่wifi ไม่เอื้ออำนวยเล้ยยยย

Create Date : 15 ธันวาคม 2556 Last Update : 15 ธันวาคม 2556 13:08:29 น. Counter : 981 Pageviews.		6 comments
Share Tweet