กลับมาเวิ่นอีกครั้งใน blog
หายไปนานนนนมาก
วันนี้นึกสนุกก็เลยเข้ามาอ่าน blog เก่าๆของตัวเอง
อ่านไปยิ้มไป ยังกะอ่านจดหมายรัก 555

ขอบคุณพระเจ้าที่ให้เราได้บันทึกเรื่องราวดีๆลงไป
อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะ

ไม่รุ้เหมือนกันว่าทำไมจู่ๆเราก็หายไป
ลืม bloggang ซะนี่

วันนี้ถือเป็นโอกาสดีที่ได้มาอัพอีกครั้งนึง :)

ตอนนี้ก็เป็นนักศึกษาปีสี่เต็มตัวแล้ว
ถ้าถามว่าพร้อมจะเป็นผู้ใหญ่รึยัง
ตอบตรงๆเลยว่าไม่พร้อมสุดๆ
ตอนนี้เป็นเพียงเศษเสี้ยวนึงของโรงพยาบาล
ความรู้ก็น้อยยยยย ต้องศึกษากันอีกเยอะ
เชื่อว่าเวลาอีกสามปีในรพ.จะหล่อหลอมให้เราเติบโตมาเป็นหมอที่ดีของคนไข้ได้

สู้กันต่อไปนะ เย่!