ขวบ 10 เดือน 3 วัน ฤทธิ์เดช ของลูกชาย
ถึงเวลาออกฤทธิ์แล้วสินะ
เห็นหน้าหล่อ ๆ แบบนี้นี่ไม่แพ้ใครเลยเชียว ที่เคยบอกว่าร้าย ๆ คงนึกภาพไ่ม่ออกกันละสิ
อยากได้อะไรต้องได้
ยามเอ็งจะกินหนมต้องได้กิน นมก็ไม่เอา แม่ก็ไม่เอาไม่เอาอะไรทั้งนั้น
ยามเอ็งจะแย่งแก้วก็แย่งจนนมหก
ยามดี ก็ขอยาแก้ดื้อกิน กินแล้วก็ดื้อต่อ
(เอะ มันยังเป็นยาแก้ดื้ออยู่ไหมหนอ)
เมื่อไม่ได้อะไรดั่งใจ เริ่มร้องไห้พร้อมด้วยเสียงบ่น สองเท้าอาจมีถีบดิ้น มีกรี้ ดดด
เมื่อใครแย่งของ เสียงต้องมาก่อน ดังไว้ก่อน
เมื่อจะตี ก็บอกว่า "อย่าตี”
หรือไม่ก็ร้องไห้ก่อนเลย นี่ยังน้อยไปใช่ไหม โตขึ้นจะต้องเจออะไรเยอะกว่านี้อีกไหม
เหตุการณ์ที่จะเล่านี่เกิดขึ้นสด ๆ ร้อน ๆ
(เอ้อการพาลูกวัยนี้ออกนอกบ้านบ่อยไม่ดีจริง ๆ เพราะติดเที่ยว ดื้อรั้นไม่ฟังใครจะเที่ยวอย่างเดียว และจบลงด้วยน้ำตาลูกผู้ชายทุกครั้ง)
เมื่อตอนสายสักประมาณชม.ที่ผ่านมา
เดินเข้าไปในสวน เอ็งวิ่งตามไปด้วย เล่นสนุกสนานร่าเริงเปียกเปอะเลอะโคลน สนุกมาก เอ็งเดินหน้าไม่ยอมกลับ ถึงเวลาต้องกลับแล้ว เรียกเท่าไหร่ก็ไม่กลับ สุดท้ายต้องไปอุ้มกลับ
เพียงเท่านั้นแหละ
ปากกัด ตีนถีบ ล้มลงนอนดิ้นเร่า ๆ กลางดินโคลนนั่นเลย
แหกปาก สามบ้านแปดบ้าน กรี้ดดดดด อีก
เป็นเสียงร้องที่คิดว่าดังที่สุดเท่าที่เคยได้ยินมา
จนแม่ต้องมาดูว่าเราทำอะไรลูก
ก็จะเห็นแหละ แบกลูกสองมือยังไม่อยู่ดิ้นจะลง ให้ได้
ถ้าแพ้ก็คงไม่ใช่เรา ระยะทางก็ไม่ไกลเลย
กลับมาถึงก็ถอดเสื้อผ้า เอาลงอ่าง ล้างตัว ยัง ยังร้องไม่หยุด
แม่ต้องพาไปโอ๋ ทีนี้ละ ซบอกแม่เงียบ
เราแตะต้องตัวก็ไม่ได้ เลยแตะเสื้อผ้ารองเท้าในส่วนของมันก็ไม่ได้
เห็นหน้าเราไม่ได้เลย ร้องไห้หันหน้าหนี โกรธอะสิ
จนปูที่นอนให้ เอาหนมมากินล่อ ได้ผลแฮะ หันไปหาแม่
“แม่กินหนม”
เราเอาไปส่งให้..เอาแฮะ..
กินหนม หวนนม สักพักก็เงียบอารมณ์ดีขึ้นมา นี่หลับไปแล้ว
ถ้าจะให้ต้องเอาใจแบบนี้ก็ไม่ไหว แต่ตัวแค่นี้ถ้าตีก็คงไม่หยุดร้อง เอาไงดีหว่า
..ไม่เคยเจอฤทธิ์ขนาดนี้มาก่อน ถ้าวันนี้ยังจัดการไม่ได้ วันหน้าก็คงจะแย่
ยิ่งโตยิ่งเลี้ยงยากเพราะเริ่มมีความคิดเป็นของตัวเอง เริ่มมีความต้องการที่แตกต่าง เริ่มไม่ยอมรับ สิ่งที่สรรหาให้ เริ่มมีอารยะขัดขืนและเสียงโต้เถียง
กลับมานั่งคิด เอ..เราพลาดอะไรไปหรือเปล่าหนอ ........
....
Create Date : 05 เมษายน 2554 |
|
18 comments |
Last Update : 5 เมษายน 2554 11:34:11 น. |
Counter : 539 Pageviews. |
|
|
|