*** ความสุขเล็ก ๆ ของ ๆ คนหนึ่ง ไม่น่าเชื่อเลยใช่ไหม ว่ามันจะเป็นเพียงแค่การได้อยู่ ได้มอง ได้เห็น และสัมผัส สิ่งมีชีิวิตเล็ก ๆ ที่เรียกว่าลูก เติบโต ตามวัย คืน และวัน โดยไม่จำเป็นต้องมีสิ่งประกอบใดอีก ***
เรื่องปวดหัวและน่ารำคาญ



ผ่านได้ก็ผ่านไปก่อนนะคะ

ฉันแรง..

แรงจริง ๆ แหละ

เหตุของเรื่องคือเมื่อวานนี้

ฉันคิดว่าถ้าความรักที่ให้กันจริง บริสุทธิ์ใจ ไม่มีอะไรเคลือบแคลงทุกอย่างจะต้องเป็นไปอย่างเปิดเผยจริงใจ ฉันก็เข้าใจว่าพวกคุณรักหลานแต่สิ่งที่ทำ บางครั้งฉันว่าเกินไป

ตามประสาคนโง่เง่าและขลาดกลัวอย่างฉัน คนที่พูดอะไรไปแล้วไม่มีใครฟัง

ในสังคมแบบนี้ที่รอบข้างมีแต่ยาเสพติด คุณรักจะให้ลูกคุณโตขึ้นเป็นคนแบบไหนกันละ ยาเสพติดอยู่แค่ชายคาบ้าน ถัดออกไป แค่เดินก็ถึงแหล่งน้ำท่อม หรือ 4 x 100 คุณจะทำยังไงให้ลูกคุณผ่านสิ่งเหล่านี้ไปได้ แม้ว่าวันนี้ลูกจะอายุแค่ ขวบกว่า


ถ้าคุณไม่คิดจะสร้างพื้นฐานให้ลูกเป็นเข้มแข็งและเชื่อฟังคุณตั้งแต่วันนี้และอย่าลืมว่าเด็กคนนี้ไม่มีพ่อ คุณพูดกรอกหูลูกเราทุกวันไม่ใช่เหรอ แม่มันไม่ได้เรื่อง พ่อมันเลวนะ

“เด็กมันจะเก็บกดเพราะมีแม่ไม่ดีแบบนี้ และวิธีการเลี้ยงลูกแบบนี้จะทำให้ลูกเก็บกด”

นั่นคือคำประกาศของเขา ที่หาว่ายังไงฉันก็เป็นแม่ที่ไม่ดี ไม่ยอมให้เขาพาลูกนอนค้างคืนด้วย

ฉันเหนื่อยแล้วนะกับความพยายามและดื้อรั้นของพวกเขา มันคือการยั่วโมโหที่ได้ผล มันไม่ใช่วิธีการที่พี่น้องคุยกัน


สิ่งที่จะทำให้ลูกไม่เก็บกดตามวิธีการของเขาก็คือ

ปล่อยลูกไปกะเขา ไปนอนบ้านเขา เท่าที่เขาต้องการ ให้เขาพาไปเที่ยวเล่น เท่าที่เขาต้องการ ให้กินอะไรก็ได้ ทำอะไรยังไงก็ได้ เท่าที่เขาต้องการ

เอ้อ แล้วลูกจะกลายเป็นเด็กดื้อเอาแต่ใจและไม่เชื่อฟังแม่ไหม เมื่อมีคนให้ท้ายและรองรับอยู่เสมอ

ฉันมันคนคิดมากอยู่แล้วเพราะสุดท้าย แล้วเขาก็จะไม่รับผิดชอบอะไรกับเด็กคนนี้อยู่แล้ว

เพราะเวลาพาไปก็นินทาแม่มันอยู่แล้วว่าเลี้ยงลูกไม่ดียังไงบ้าง
...
เรื่องของเมื่อวาน
“หวงนักกุจะพาไปกรุงเทพไม่บอก ไม่กล่าวไปเลย”
นั่นเป็นคำขู่พร้อมสีหน้าที่จริงจัง บอกได้ว่าเอาจริงตลอดเวลา

“กุจะแจ้งความข้อหาลักพาตัว”

“กุ..จะเปลี่ยนรถใหม่ “
“ก็เอาเลย เพราะคนขับชื่ออะไร หน้าตาเป็นยังไง เลขบัตรประชาชนกุรู้หมด ดูสิจะไปได้ถึงไหน”


เอออมันต้องขนาดนี้กันเลยเหรอถามหน่อยเถอะ แค่เด็กคนเดียว


.......

ตอนเราเป็นเด็ก เราไม่จำเป็นต้องไปเที่ยวห้างฯ

ไม่เคยแม้แต่จะไปดูหนัง

ไม่มีเคเอฟซี พิชซ่า กิน

ไม่มีรถพาเที่ยวไปไหนมาไหน

วัยนี้สังคมยุคนี้มันต่างกันก็จริง

แต่ในวัยขนาดนี้ จำเป็นต้องทำแบบนั้นเหรอ

การพาไปเปิดหูเปิดตาที่ว่านี่ ถ้าเราไม่มี มันไม่จำเป็นก็ได้ไม่ใช่เหรอ

ฉันชอบพาลูกไปไหนมาไหน ให้อิสระในการเดินและวิ่งเล่น
ชอบฟังเสียงกรี้ดกร้าดดเวลาลูกทำอะไรด้วยตัวเอง
ฉันรักลูกด้วยการปล่อยให้ลูกทำในสิ่งที่อยากทำด้วยตนเอง


เขารักหลานด้วยการให้ เท่าที่อยากจะให้ แต่ไม่เคยยอมให้ลูกทำและสัมผัส
พาไปห้างไม่เคยได้เดิน พาไปบ้านญาติไปดูเขากินเหล้ากัน พาไปนั่งเล่นในวงไพ่ ที่เต็มไปด้วยกลิ่้นบุหรี่และเหล้าเบียร์

พอแม่ว่า เขาก็พูดว่า
"เด็กคนอื่นก็เห็นก็เจออยู่ทุกวัน ลูกคนโน้นนี้นัั้น ต้องให้เด็กมันได้สัมผัสบ้าง ลูกคนอื่นก็อยู่กันแบบนี้"

ว่า ๆ กันไป แม่ถอยเพราะเถียงไม่ทัน

เมื่อวานแม่พยายามพูดแทนฉันและให้ฉันหยุดพูด

ทุกคำพูดของแม่ก็ถูกต้านมาเพราะแบบนี้

เขาไม่ฟังแม้กระทั่งแม่ของพวกเรา ที่วันนี้ออกปากแทนฉัน ทั้ง ๆ ที่ทุกวันเพียงแต่เงียบ



คนเรามีวิธีการที่แตกต่างกัน แต่ฉันเชื่อว่าถ้าพวกเขามีลูกเป็นของตัวเอง
เขาจะรู้จักรักลูก ตัวเองมากกว่านี้ รู้วิธีการเลี้ยงดู ที่ไม่ใช่แบบนี้

แต่เผอิญนี่คือเด็กคนเดียวที่เป็นหลานคนเดียวของที่บ้าน

เด็กที่ พ่อไม่เอา และแม่ไม่ได้เรื่อง (ถูกว่าแบบนี้อยู่เสมอ)

ฉันเป็นเด็กที่ไม่ค่อยอบอุ่นมาตั้งแต่เกิด ฉันอาจจะหวาดกลัวเกินความจำเป็น

ฉันไม่อยากให้ลูกเป็นเด็กเอาแต่ใจ จนเอาไม่อยู่ตั้งแต่ตอนนี้

ผ้าขาวผืนนั้นสำหรับฉันยังสะอาดอยู่

ฉันอาจเครียดมากเกินไป แต่ไม่อยากให้ใครมาเิติมสีแห่งควมเจ็บปวดให้

อนาคตเป็นอย่างไรไม่รู้ แต่วันนี้ เท่าที่เห็น

ยากเหลือเกิน..ที่คนไม่ได้เรื่องอย่างฉันจะประคับประคองให้ผ่านไปได้

ฉัน ท้อมากแล้วนะ...

คนทางนั้น ได้ยินฉันไหม

....




Create Date : 19 มีนาคม 2554
Last Update : 19 มีนาคม 2554 9:57:30 น. 14 comments
Counter : 510 Pageviews.

 
(-*-) พี่ปันฝันสู้ๆ นะคะ.



โดย: อาร์ลาฟองค์ วันที่: 19 มีนาคม 2554 เวลา:13:21:29 น.  

 
เจอแต่ปัญหา แต่ก็มีอาเดียวมาคอยให้กำลังใจ
ถึงไงก็เหอะ สู้ๆนะ
เก่งมากๆเลย ที่อยู่ได้ถึงทุกวันนี้


โดย: S. Nutt Nutt IP: 223.206.32.93 วันที่: 19 มีนาคม 2554 เวลา:13:35:00 น.  

 
สู้สู้นะคะ เป็นกำลังใจอีกแรงนะคะ


โดย: usagimom วันที่: 19 มีนาคม 2554 เวลา:13:45:36 น.  

 
น่าเหนื่อยใจเนอะ ใจเย็นนะพี่เล็กอธิบายเหตุผลกันต่อไป บางครั้งเราอาจจะให้สิ่งที่ดีที่สุดไม่ใด้ ทุกอย่างอาจถูกกำหนดมาแล้ว อย่าเครียดมากนะ เดี๋ยวไมเกรนจะมาเยี่ยมอีก ทำอะไรไม่ได้ก็ทำใจนะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ


โดย: ต่อม ต้อม IP: 182.232.57.26 วันที่: 19 มีนาคม 2554 เวลา:13:53:16 น.  

 
โอยพี่เล็กขา เอาอีกแล้วเหรอ
ปวดหัวไมเกรนแล้วมั้งนะ
ใจเย็นนะค่ะ


โดย: แม่จ๋ากะฟ้าใส วันที่: 19 มีนาคม 2554 เวลา:14:30:38 น.  

 
ต่อมต้อม
มีหลายเรื่องที่เราควบคุมมันไม่ได้แต่เราจะผ่านมันไปค่ะ เป้นกำลังใจให้กันและกันนะคะ


ณัฐ แกเจ๋งวะ นี่ตนาดไม่ตั้งเป็นหน้าหลักยังหาเจออีก



โดย: แม่อาเดียว IP: 49.230.243.252 วันที่: 19 มีนาคม 2554 เวลา:16:37:29 น.  

 
เอาน่าสู้ๆ นะ (เห็นม่ะว่าแม่ของแก้มยังได้อ่านจนจบเลย)
ถึงยังไง กฏหมายอาเดียวก็คือลูกคุณเล็กนะคะ ไม่มีใครจะมาพรากได้ แน่อนน น้ำมั่นใจ


เอาใจช่วยอิกแรง


โดย: @ gan-sai (jeeranun.jun ) วันที่: 19 มีนาคม 2554 เวลา:16:48:45 น.  

 
แน่นอน เพราะณัฐรีเฟลชทุกรอบที่เปิดคอม
โรคจิตมั้ยล่ะ


โดย: S.Nutt Nutt IP: 223.204.156.12 วันที่: 19 มีนาคม 2554 เวลา:22:37:20 น.  

 
แม่น้องเล็กมีเรื่องเครียดอีกแล้วเนอะ
เป็นปัญหาที่แก้ยาก จะพึ่งกฏหมายก็ต้องไปฟ้องร้อง
น่าปวดหัวจิงๆนั่นล่ะ เป็นกำลังใจให้สู้ต่อไป
เพื่ออาเดียวนะคะ นึกไว้ นึกไว้





โดย: แม่ส้มของพี่จ๋ำจ๋ำ (~ sweettemper ~ ) วันที่: 20 มีนาคม 2554 เวลา:7:47:23 น.  

 
เอาใจช่วยค่ะ แต่จริงๆ ลูกของเราไม่มีใครมาเอาไปได้อยู่แล้วหล่ะค่ะ


โดย: รักนายต้นกล้า วันที่: 20 มีนาคม 2554 เวลา:9:58:33 น.  

 
ณัฐ อยากรู้วแกรีเฟซ หน้าไหน หน้าบล็อกแกงหรือหน้าบล็อกช้าน


โดย: แม่อาเดียว IP: 49.228.208.213 วันที่: 20 มีนาคม 2554 เวลา:11:24:08 น.  

 
ฉันไม่มีบล๊อกแก๊งค์นะ
หากูเกิ้ลเอา - -
เป็นไง เท่ม๊า ๆ


โดย: S.Nutt Nutt IP: 49.48.215.202 วันที่: 20 มีนาคม 2554 เวลา:21:00:16 น.  

 
งงงงงวะะะะะ แล้วแกรีเฟซได้ไง
โง่อีกแล้วนี่


โดย: แม่อาเดียว IP: 49.228.148.55 วันที่: 20 มีนาคม 2554 เวลา:21:25:08 น.  

 
ไม่ค่อยรู้เรือ่งราวคุณเล็กเท่าไหร่ แต่ก็ขอเป็นกำลังใจให้ในทุกเรือ่งแล้วกันจ้า..แม่อาเดียวฉู้ๆ


โดย: Oujang วันที่: 21 มีนาคม 2554 เวลา:14:01:29 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ปันฝัน
Location :
สุราษฏร์ธานี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]




ตัวเล็ก เป็นแม่ของอาเดียวคะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว เป็นแม่ที่ไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไหร่ แต่มีความตั้งใจ ที่จะเลี้ยงดูลูกชายคนเดียว ที่เกิดจากความรักของคนสองคน แม้ว่าหัวใจคนอีกคนจะสั้นนักก็ตาม

ลูกไม่ใช่ภาระ ลูกคือความสวยงาม เป็นสิ่งที่แสนดี ชีวิตเราในขณะนี้ ลูกคือทุกอย่าง

มาเอาใจช่วยแม่ตัวเล็กพาอาเดียวไปตลอดรอดฝั่งด้่วยนะคะ

เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวไม่ง่ายเลย ใครอย่ามาเลียนแบบนะ บอกเอาไว้ก่อน มันลำบากมากจริง ๆ โดยเฉพาะในวันที่ลูกป่วยและเราตัวคนเดียว


**ลูกโตขึ้นทุกวัน เรียนรู้อะไรใหม่ๆ ทุกวัน กับโลกว้าง สู้ ๆ เค้านะูลูก

แม่ไม่หวังอะไรปมากกว่าการเห็นลูกเติบโตขึ้นมาเ็ป็นลูกที่น่ารักและเป็นคนดีของสังคม..**
แล็กกราวน์ กล่องเมนท์ กลุ่องเมนท์ กล่องเมนท์ เฟชบุ้ค Mommy's A Deaw

คลิกหาอาเดียวในเฟชบุ๊ค

หน้าอาเดียว

A DEAW

ตามไปกดไลท์ที่เพจของอาเดียวได้ครับ

เพจเอสโอเอส

SOS ANIMALS Thailand

รับปรึกษาและช่วยเหลือสัตว์เลี้ยง/a>
New Comments
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2554
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
19 มีนาคม 2554
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ปันฝัน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.