สมบัติ มีแล้วทั้งเป็นทุกข์ และสุขใจ

เรื่องของเรื่องก็คือว่าก่อนที่พ่อจะลาจากสัก 3-4 ปีก่อนนั้น คุณพ่อสุดที่รักก็ได้ซื้อบ้านทรงไทย ไม้สักแสนเก่าไว้ให้ลูกสาวคนโต เป็นสมบัติติดตัว

ถามว่าอยากได้มั๊ย ลูกสาวบอกว่าไม่อยากได้ แต่ว่าพ่อถามหลังจากที่ซื้อไปแล้วอ่ะ

ขนาดถามแม่ แม่ก็ยังบอกพ่อว่าขายไปเหอะ เอาเงินให้ลูกไปซื้อใหม่(แม่ประเมินจากความเก่าที่เห็นด้วยสายตา 55 )

แต่เราก็เข้าใจนะว่าพ่ออยากได้ ด้วยความที่พ่อเป็นช่างไม้ พ่อรักบ้านทรงไทย และที่สำคัญพ่อรักบ้านหลังนี้ที่พ่ออยู่มาตั้งแต่เด็ก เพราะมันเป็นบ้านของทวด (แม่ของย่า)ที่รักพ่อมาก .. แต่ย่าไม่ค่อยรักพ่อเท่าไหร่อ่ะ
นี่คงเป็นเหตุผลหนึ่งที่พ่ออยากได้ ก็เลยซื้อต่อมาจากย่า เรามาดูบ้านโบราณกันดีกว่า





อายุบ้านก็เกือบ ร้อยปีอ่ะค่ะ

ด้วยความไม่อยากได้ พ่อก็พยายามบอกให้เราซ่อม เราก็ไม่เอา หนูจะอยู่บ้านพ่อ แต่พ่อก็แอบจ้างช่างมาเลื่อยไม้ในสวนไว้ให้ (พอเรากลับบ้านพ่อก็จะทำการเบิกตังค์ค่าเลื่อยไม้ 5 5 ) เพื่อสะสมไว้ให้เราซ่อมและต่อเติมบ้าน เท่านั้นไม่พอ คุณพ่อสุดที่รัก ก็ยังถมที่ไว้ให้ด้วยอ่ะค่ะ มาดูกัน



เราก็จ่ายเพื่อความสบายใจของพ่อ พอเลื่อยแล้วก็จะเพียรบอกเราว่าไม้ตัวนี้ใช้ทำอะไร ตัวนี้ใช้ทำอะไร แต่ลูกสาวก็หาจำไม่จ่ายแต่เงิน เพราะคิดว่าถ้าทำจริงขึ้นมา ยังไงพ่อก็ต้องหาช่างให้ คุมก่อสร้างให้ ทำทุกอย่างให้อยู่ดี เพราะพ่อเป็นช่างมาก่อนตอนหนุ่ม ๆ เราจึงไม่เคยจำเลย

ก็มีความคิดอยู่นะว่าบ้านของพ่ออยู่ในดงของเศษมนุษย์ ถ้าพ่อหรือแม่ใครคนใดคนหนึ่งเป็นอะไรขึ้นมาคงอยู่ตรงนี้ไม่ได้แน่ ๆ ก็คิดว่าจะซ่อมแซมบ้านหลังนี้ไว้เผื่อเหมือนกัน แต่ก็คิดว่าพ่อคงจะอยู่กับเราอีกนานเพราะท่านเป็นคนที่ดูแลตัวเองดีมาก ๆ เป็นคนแก่ที่เป็นอะไรนิดหน่อย ก็จะไปพบแพทย์ทันที ซึ่งแตกต่างจากคนแก่ส่วนมากที่ ไม่ค่อยอยากพบหมอ นั่นเป็นสาเหตุที่เรามั่นใจว่าพ่อและแม่จะต้องอยู่กับเราไปอีกนานทำให้เราขาดการเตรียมพร้อม

และแล้วเมื่อวันนึง พ่อได้มาด่วนจากไปนั่นทำให้เราต้องมาบูรณบ้านที่เราปล่อยให้ปั้นลมและหลังคาผุพังจนบางชิ้นส่วนก็หล่นลงมาก็มี และต้องทำการบูรณอย่างเร่งด่วนเพื่อให้แม่อยู่จึงเกิดความยุ่งยากตามมามากมาย
- ช่างก็หาไม่ได้เพราะไม่รู้จักใคร ไม่รู้ว่าใครฝีมือเป็นอย่างไร
- ราคาที่ช่างบอกมา รายแรก แปดหมื่น เราติว่าแพง แบบเดียวกัน ช่างรายที่สองเรียก แสนเจ็ด เฉพาะค่าทำ (อยากตาย)
-ไม้ที่มีใช้ทำอะไรบ้างหว่า ที่พ่อเคยบอกไว้ จำไม่ได้อ่ะ
--บ้านอยู่ในที่ของญาติ
-จิปาถะเยอะแยะ เรื่องปวดหัว เฮ้อ

ก็เลยแก้ไขเท่าที่ทำได้ คือ

หาช่างไปเรื่อย ๆ ....
เดินบ้านให้มาอยู่ในที่ของพ่อ ประมาณ 70 เมตร หมดไป สามหมื่นห้า
มีรูปการเดินทางของบ้านมาฝากนิดหน่อย



นี่คืออุปกรณ์ที่ช่วยให้เสาบ้านเดินทางมายังที่หมาย




นี่ก็ด้วย




ส่วนอันนี้ก็ วิธีการเดิน ไปอย่างช้า ๆ แต่ว่ามั่นคง ด้วยเสาไม้ยูคาและเหล็กท่อนน้อย ๆ
ผ่านไป 3 วัน บ้านก็ไปตั้งอยู่ที่ใหม่อย่างปลอดภัย มะรุว่ารูปหายไปไหนอ่ะค่ะ


จากนั้นก็ทำการเดินไฟฟ้าใหม่ แถมด้วยเสาใหม่ ประปาใหม่ ระยะไกล 120 เมตร พระเจ้า
หมดไปเกือบ แปดหมื่น นี่ช้านยังไม่ได้ซ่อมมันเลยนะเนื่ยยยย



ขอทิ้งท้ายด้วย ความสดใส ของ 2 ดาราสาว ลูกตาล &แตงโม

Create Date : 07 กรกฎาคม 2554 Last Update : 8 กรกฎาคม 2554 13:28:44 น. Counter : 2008 Pageviews.		24 comments
Share Tweet