แม้จะผ่านร้อนผ่านหนาวมาจนสามสิบห้าปี แต่หัวใจของกฤตย์ก็ไม่เคยหวั่นไหวกับผู้หญิงคนใดในชีวิต หากในวันนี้ ความมั่นคงที่กฤตย์เคยมีต้องสั่นไหวเพราะสาวน้อยคนหนึ่งที่เขาพลาดโอกาสได้พบเจอเธอมาหลายครั้ง ทว่าเพียงความรู้สึกของเขาเพียงฝ่ายเดียวจะเพียงพอหรือ ในเมื่อหัวใจของศราลีอาจจะมีใครครอบครองอยู่หรือเปล่าเขาก็ไม่อาจรู้ แต่กามเทพไม่ตั้งใจอย่างหลานสาวสุดแสบของเขาชักพาศราลีให้เข้ามาใกล้ชิดเขา
สำหรับศราลีความรักคือสิ่งใด เธอไม่เคยรู้จัก และในสายตาของเธอ กฤตย์คือคุณอาของเพื่อนรักที่แสนจริงจัง เฉียบขาดและเคร่งขรึม น่าเกรงขามเป็นที่สุด แต่ไม่ว่าจะวางสถานะให้ห่างไกลกับเจ้านายคนนี้เพียงใด หัวใจที่อ่อนต่อโลกของเธอก็แปลกไปยามได้ใกล้ชิดกับกฤตย์ หากแต่มีสิ่งใดที่เธอจะกล้าฝันไกลไปเกินตัว สำหรับกฤตย์ เธอก็คงเป็นเพียงหลานสาวอีกคนหนึ่ง
ไม่ใช่ไม่รัก ไม่ใช่ไม่อยากรุกและประกาศตัวจับจองเป็นเจ้าของหัวใจของศราลี แต่เพียงกฤตย์เป็นผู้ใหญ่เกินกว่าจะทำตัวเด็กหนุ่มแรกรัก และที่สำคัญ เขาต้องมั่นใจว่าหัวใจของศราลีไม่มีใคร และเมื่อความสงสัยได้รับคำยืนยันจากปากของเธอ เขาก็ไม่คิดจะปล่อยให้ศราลีไปเป็นของใคร กฤตย์ไม่เคยสนใจถึงความต่างกันระหว่างเธอและเขา ขอเพียงแค่อย่างเดียวเท่านั้นคือ ความรู้สึกของสองคนตรงกันก็พอ
ดูเหมือนว่าศราลีจะเข้าใจผิดในตัวกฤตย์ไปมากมาย เขาน่ะหรือคือคุณอาที่แสนเคร่งขรึม จริงจัง มีเหตุผลตลอดเวลา แต่ทำไมในยามที่เขาเอ่ยปากฝากรักและขอหัวใจเธอ กลับไม่สนใจสิ่งใด เขาเอาแต่ใจและต้องการคำตอบที่เขาอยากได้เท่านั้น นั่นก็คือ เธอเต็มใจจะยอมรับรักเขา และดูเหมือนคำพูดเดียวที่เธอต้องให้แก่กฤตย์ก็คือคำว่าตกลงเพียงเท่านั้น เพราะเธอก็ไม่อาจปฏิเสธหัวใจตัวเองได้เช่นกัน
ต่อให้ได้ยินคำปฏิเสธกี่ร้อย กี่พันครั้ง กฤตย์ก็มั่นใจว่าจะเปลี่ยนคำปฏิเสธเป็นคำว่าตกลงในไม่ช้า ไม่รักวันนี้ ก็ต้องรักวันหน้า ก็เขาน่ะแสนดี รักศราลีเป็นที่สุด อย่างที่หาใครเทียบไม่ได้อีกแล้ว เมื่อได้หัวใจ อย่างอื่นที่ที่กฤตย์มาดหมายไว้ในใจก็คงไม่ไกลเกินฝัน ถึงแม้จะรู้ดีว่าเอาแต่ใจ เห็นแก่ตัวไปสักนิด แต่ทุกอย่างก็มาจากเหตุผลเดียวเท่านั้นคือ เพราะความรักที่กฤตย์มีให้ต่อศราลีมากล้นเกินกว่าที่คนอย่างเขาจะเคยรู้ว่า เกิดมาจะรักใครสักคนได้มากมายเท่านี้ แม้จะมีความต่างที่มากมายไม่ว่าจะเป็นอายุ หรือฐานะทางสังคม หากกฤตย์ก็ไม่เคยสนใจ เมื่อเขามั่นใจในรักที่มีต่อศราลี ทุกอุปสรรคก็ไม่มีวันสั่นคลอนความรักระหว่างกันได้
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
คุณกฤตย์ของเราจัดในข่าย หนุ่มสูงวัยใจยังปิ๊งค่ะ ที่เข้าไปที่สามสิบห้า แต่ว่ายังหล่อเหลาได้ใจ แถมเป็นหนุ่มในสเปคฟีน่าที่ว่า สามสิบอัพ นิ่ง ขรึม ติดจะดุๆ ไม่เคยมีสายตาเหลียวแลสาวใด แต่ต้องมาพ่ายแพ้ความน่ารัก หวานใสของนางเอก เอาเป็นว่าแค่คุณสมบัติขั้นต้นก็ชนะใจแล้วค่ะ ไหนจะเป็นคนขี้หวง ขี้หึงอย่างร้ายกาจ ขนาดยังไม่ได้ออกปากบอกรักนางเอกสักกะคำ ปล่อยให้นางเอกงงงันว่าคุณอาเป็นอะไร
และที่ได้ใจต่อไปคือ เมื่อรู้ว่าหัวใจของสาวที่หมายปองไม่มีใครจับจอง ต้องรุกนางเอกเท่านั้น ไม่พร้อมไม่เป็นไร อาพร้อมคนเดียวก่อน และมั่นใจว่าต่อไปนางเอกจะพร้อมที่จะรักเขา เอาแต่ใจแต่แบบนี้ฟีน่าชอบค่า ขืนเก็กท่า วางมาด อดกันพอดี อายุอานามก็เข้าสามสิบกว่า เด๋วจะเตะปี๊บไม่ดังเอาดื้อๆ
ข้ามมาที่นางเอกบ้างค่ะ หวานสมชื่อเล่นเธอจริงๆ อ่อนหวาน สวยใส เป็นกุลสตรีไทย งานบ้านงานเรือนเยี่ยม เรียนก็เก่งอีก แบบนี้จะไม่ให้พระเอกปิ๊งรักแต่แรกพบได้อย่างไร หากเธอก็เป็นคนขี้เกรงใจจนเกือบจะทำให้พระเอกเข้าใจผิดกันไปบ้าง แต่ก็ไม่ได้ทำให้เรื่องเกิดภาวะการเข้าใจผิดใหญ่โตกันแต่อย่างใด พูดกันง่ายๆคือ นางเอกน่ะแสนเพอร์เฟคกับคำนิยามว่านางเอกที่แสนดี สมให้ใครๆก็รัก เข้าอกเข้าใจพระเอกทุกอย่าง ว่าแต่ยังมีผู้หญิงแบบนี้เหลือบนโลกนี้อีกหรือเนี่ย
ลำเอียงค่า ก็ฟีน่าชอบพระเอกแก่ค่า แค่นี้ก็มีชัยไปกว่าครึ่งแล้วค่ะ เจอนิสัยอากฤตย์เข้าไป ฟีน่าก็จอดแล้วค่ะ หนุ่มใหญ่แสนจะจริงจังทุกอย่าง กลับมาตกหลุมรักสาวน้อยที่เป็นเพื่อนรักของหลาน รักแรกพบอีกต่างหาก น่ารักมากมายค่ะ หวานกันเข้าไป ฟีน่าชอบพระเอกโรแมนติคแต่เป็นผู้ใหญ่นี้ได้ใจเลยค่ะ ชอบตอนเขามาสารภาพรักกับนางเอกนี้ล่ะคะ เป็นคนที่เอาใจใส่มาก รู้ว่านางเอกชอบอะไรก็หามาให้ ลำบากแค่ไหนก็ทำได้เพราะรักเธอ และค่อนข้างจะเป็นผู้ใหญ่จริงๆค่ะ คือพฤติกรรมที่เขียนน่ะเห็นว่าอากฤตย์คือชายอายุสามสิบกว่า ไม่ใช่แค่ตัวหนังสือบอก แต่พฤติกรรมราวกับหนุ่มวัยรุ่น เพราะออกปากขอความรักจากนางเอกคนเดียวไม่ได้ ต้องขออนุญาตแม่นางเอกก่อน เพื่อแสดงความจริงใจว่าไม่ใช่จะมาหลอกลูกสาวเขา รวมทั้งการแสดงออกที่ไม่กล้าทำให้นางเอกเสื่อมเสีย ให้เกียรตินางเอกตลอดเวลาไม่ว่าจะเวลาใด น่ารักมากค่ะ อยากมีพระเอกแบบนี้เป็นของตัวเองจริงๆค่ะ
จะว่าไปเรื่องนี้เป็นตัวเล่มที่คล้ายๆต่อจากชุดเดิมของคุณรุ้งพันดาวค่ะ เพราะจะมีตัวละครในเรื่องเก่าออกมารับเชิญกันหลายคนค่ะ ดีกรีความหวานน่ารักเลยไม่แพ้กันค่ะ ซึ่งเล่มนี้จะหวานได้หวานดี หรือเพราะเราลำเอียงรักคนแก่หว่า แต่ไม่นะคะ ก็อากฤตย์น่ะน่ารักจริงๆ เรื่องเอาแต่ใจที่ต้องการให้ได้สิ่งที่หวังก็ไม่เป็นไรค่ะ เป็นการเอาเปรียบที่น่าอิจฉานางเอก
ไม่ชอบให้ใครมายุ่ง พนักงานในบริษัทสนใจก็ไม่ได้ เราจะเป็นแฟนกันอย่างเดียวคงไม่ดี รีบๆหมั้นกันดีกว่า จะได้รีบๆแต่งๆ เด๋วมีลูกไม่ทันใช้ แต่ที่น่าอ่อนใจแกมน่ากรี๊ดก็คือคำโปรยจากปกหลังที่ นางเอกตัดพ้อว่าจะรีบหมั้นทำไมเพิ่งเป็นแฟนกัน แล้วอากฤตย์โทษว่าเป็นความผิดของนางเอกที่ไม่มาให้เขาเจอตั้งแต่แรกที่เป็นเพื่อนกับหลานสาว ถ้าเจอกันตั้งแต่สี่ปีที่แล้ว ป่านนี้เราก็ได้เป็นแฟนกันมาตั้งนานแล้ว นางเอกผิดนะเนี่ย ต้องโดนปรับ อิๆๆ แหมเป็นข้อหาที่น่ารักเหลือเกิน
แสดงอาการบ้ากันไปแล้วก็ขอเม้นท์นิดหนึ่งนะคะ ประการแรกเลยคือ เพื่อนนางเอกที่ชื่อต้นเนี่ย ฟีน่าไม่ค่อยชอบอีตานี้สักเท่าไรหรอกนะคะ เพราะประเภทเด็กหนุ่มริรักไม่รู้จักโต แต่ที่แปลกๆคือ บทบาทของต้นมันทำไมหายไปดื้อๆเลยค่ะ เห็นตื้อมาตั้งนาน จู่ๆก็หมดหน้าที่เสียยังนั่น ฟีน่าเดาว่าแกคงไปเรียนเมืองนอกล่ะ แต่อย่างที่ว่าบทจะมาก็มา บทจะหายก็หาย
ประการต่อมา ในเรื่องรักของพระเอก คือรักแรกพบ ปิ๊งรักแต่สบตา ส่วนนางเอกแค่เกรงขามและนับถือพระเอกในฐานะอาของเพื่อนรักและเลื่อนมาเป็นเจ้านาย พระเอกเนี่ยจะเห็นชัดว่าเขารักนางเอก ไม่เหมือนนางเอกที่บางครั้งฟีน่ารู้สึกว่าเธอรักพระเอกหรือว่าให้ความเคารพกันแน่ อาจจะมีฉากที่บอกว่าหัวใจเต้นแรงหรือแปลกไปตอนเห็นพระเอกยิ้มหรือทำอย่างอื่น แต่มันไม่เด่นเท่าไร ซึ่งมันคงจะมาจากตัวนิสัยของนางเอกที่เป็นสาวเรียบร้อยด้วยมั๊งค่ะ แต่อย่างที่บอกว่าอ่านจนถึงตอนที่พระเอกขอเป็นแฟน ฟีน่ายังรู้สึกนิดๆว่านางเอกยังไม่รักพระเอกเลย รับรักเพราะเกรงใจเขา การพัฒนาความสัมพันธ์มันยังไม่ชัดเท่าไร
เนื้อเรื่องอาจจะไม่ได้จุดพีคประเภทกระชากอารมณ์สุดๆ แต่เหมาะกับคนชอบอ่านแนวหวานๆ ใสๆ ไม่ต้องคิดมากปวดหัวใจกับพระเอกปากหนักขี้เก๊ก เข้าใจผิดนางเอกตั้งแต่หน้าแรกจนจบ กินหญ้าแทนข้าว มีตัวอิจฉาเดินกันให้เต็มนิยาย และเหมาะสมกับคนบ้าพระเอกแก่แบบฟีน่าค่ะ ที่เน้นไปทางพระเอกที่จะรักนางเอกอะไรหนักหนาค่ะ ช่วยเกรงใจคนโสดหน่อยได้ไหมค่ะ อิจฉาน่ะ ชาตินี้จะมีวันเจอไหมเนี่ยคนแบบนี้
ติดอยู่ที่เรื่องนี้อาจจะเรื่อยๆไป แต่มองในมุมน่ารักก็เลยโอเคค่ะ และยังไม่จบดีหรอกนะคะ เพราะมีเรื่องต่ออีกกับหลานสาวพระเอกและเพื่อนรักพระเอก ที่เพื่อนนางเอกพูดว่า คนบ้านเธอนี้แปลก ถ้าไม่ชอบคนอายุน้อยกว่ามากๆ(อันนี้พูดถึงย่าตัวเองกับพระเอก)ก็ชอบคนอายุมากกว่ามากๆไปเลย(ตัวเพื่อนนางเอก) ฟีน่าก็รอดูว่าเรื่องต่อจะเป็นยังไง แต่ฟีน่าพอจะเดาทางได้แล้วค่ะ เพราะนิยายคุณรุ้งพันดาว ไม่ได้มีความซับซ้อนซ่อนเงื่อนอะไรอยู่แล้ว
และสำหรับคนที่ขี้เกียจอ่านบทพรรณาอันแสนยาวเหยียดของฟีน่า 5555 รู้ล่ะว่ามีเยอะขี้เกียจอ่านข้างบน รออ่านสรุป ทำใจนิดหนึ่งนะคะ ฟีน่าเป็นพวกชอบเล่าเรื่อยเปื่อยค่ะ คิกๆๆ จะบอกว่าชอบค่ะ ฟีน่าชอบนิยายอ่านสบายๆ ไม่ต้องคิดมาก เครียดมากเท่าไร อ่านไปยิ้มไป โลกสวยใสสีชมพูอะไรแบบนั้น