ค่อนข้างหายไปสักพักใหญ่กับการรีวิวงานของคุณมิ้วนะคะ และเหมือนเดิมนี้คือนิยายที่พูดถึงโลกสีเทา โลกที่เราไม่คุ้นเคยและไปไม่ถึงแก่นของมันเลยจริงๆ แน่นอนว่าสำหรับบางคนที่ยังคงอยู่ในโลกสีชมพูแบบฟีน่าอาจจะตั้งคำถามก่อนเลยว่า ความแรงของนิยายเล่มนี้อยู่ในเกณ์ประมาณไหน ข้อนี้จะค่อยๆ เล่าให้ฟังนะคะว่าขีดจำกัดของมันอยู่ตรงส่วนไหนของคำว่านิยายรักโรแมนติคแบบพาฝันที่สาวๆ ใฝ่หา

จะว่าไปเปิดม่านมายาสีเทาจะคล้ายนิยายรวมรุ่นดีไหม เพราะตัวละครที่แฟนของคุณมิ้วเคยอ่านจะมาปรากฏตัวในเล่มนี้ครันกันเลยทีเดียวนะคะ เมื่อมินนี่พี่สาวของช่อเข็ม ถอยออกจากธุรกิจโลกกลางคืนที่ต้องมาออกหน้า และส่งช่อเข็มมาดูแลแทน แต่งานใหม่ที่ได้รับกลับน่าหนักใจกว่า เมื่อเธอถูกส่งมาให้คล้ายๆ ต้องคอยประกบก้องเกียรติคนรับผิดชอบโครงการใหม่ แม้ว่าก้องเกียรติจะมีชื่อว่าเก่ง แต่ความที่ร้างวงการไปนานและไม่แน่ใจว่า เขาอาจจะมีเลาน์ที่ดูแลอยู่ก็เป็นได้ แต่ไม่เคยบอกใคร ช่อเข็มจึงเสมือนจะต้องมาเป็นสปายให้พี่สาว แต่ชั้นเชิงของหญิงสาวอายุยี่สิบกว่าๆ กับผู้ชายที่อยู่ในวงการนี้มาหลายสิบปีก็ย่อมต่างกัน จากที่แค่อยากสอนสั่งให้ช่อเข็มเก่งกาจไม่ต่างจากพี่สาวของเธอ กลายเป็นว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่เขารัก ทั้งๆที่ไม่ควรรัก เพราะเขาเองก็ยังมีเมียตีทะเบียนค้างคาอยู่

อ่านรีวิวและเรื่องย่อนิดๆ สาวๆ อาจจะเริ่มคิ้วขมวดกับคำหนึ่ง เมียน้อย คำนี้แทงใจดำนะคะ เป็นสิ่งที่คนอ่านรีวิวจะถามฟีน่าหรือเปล่าว่า แบบนี้นางเอกไปแย่งสามีชาวบ้านมาหรือคะ แบบนี้ไม่ควรเป็นนางเอกนะคะ ก็ต้องบอกกันเลยว่า ไม่ใช่ค่ะ ถ้ามองกันในทางกฏหมายอาจจะใช่ แต่พระเอกกับเมีย คล้ายกับเลิกร้างทางความสัมพันธ์กันมาแล้ว เหมือนคนที่เดินทางมาจนสุดทาง และความรักไม่เหลืออีกแล้ว เพียงแต่พระเอกแค่รู้สึกว่า ไม่หย่ากันก็ไม่เป็นไร เพราะยังไงก็เหมือนหย่ากันอยู่แล้ว แต่ดันมาแจ็คพ็อตตรงที่ดันมารักนางเอกแต่ยังไม่ได้หย่า สังคมก็เลยมองว่านางเอกคือเมียน้อยกลายๆ ผู้หญิงที่มาทำให้ครอบครัวเขาแตกแยกกัน ซึ่งความจริง ต่อให้ไม่มีนางเอก เขาก็กลับไปคืนดีกันไม่ได้แล้ว อันนี้ต้องบอกก่อนเลย เดี๋ยวคนอ่านจะเข้าใจผิดว่า นางเอกหรือนางอิจฉา

ซึ่งประเด็นนี้ทำให้รู้สึกอย่างหนึ่งก็คือว่า ตัวพระเอกอย่างก้องเกียรติตกม้าตายในประเด็นเดียวก็คือ เขาเป็นคนที่ไม่เข้าใจความเป็นผู้หญิง ผู้ชายหลายคนก็คงเป็นเช่นนี้ ก็คนเราหมดรักแล้ว จะยื้อไว้ทำไม ไม่เหมือนกับผู้หญิงมีความซับซ้อนมากกว่า บางทีมันก็ไม่รักหรอก แต่มันแค่เสียดายและต้องการให้อีกฝ่ายทรมานเล่นๆ และอีกประการหนึ่ง ตัวก้องเกียรติไม่ใช่ผู้ชายที่ใจร้ายแบบสุดๆ ยังมีความเป็นสุภาพบุรุษมากในแง่มุมที่ค่อนข้างประนีประนอมกับอดีตเมียตัวเอง เขาจะไม่พยายามลงมืออย่างเด็ดขาดกับเมียเก่า แต่พยายามหาเหตุผลและออมชอมกันเพื่อรักษาน้ำใจของคนเคยรัก ต่างจากเรื่องงานที่ก้องเกียรติจะอ่านทางขาดกว่า ซึ่งมันก็จุดด้อยที่เป็นจุดเด่นประหนึ่งคือก้องเกียรติจนเป็นผู้ชายประเภทค่อนข้างน่ารักในความสัมพันธ์ เขาไม่โหดเหี้ยมแบบที่ภัทระอาจจะเป็นได้ หรือแม้แต่ส่วนหนึ่งของความเด็ดขาดแบบที่มินนี่(พี่สาวของช่อเข็ม)เป็นเลย

และในส่วนของตัวช่อเข็มเอง เธอเป็นหนึ่งในนางเอกของคุณมิ้วอีกคนที่ตรงตามสเปคของคนหัวอนุรักษ์นิยมแบบฟีน่านะคะ อาจจะเพราะเธอเป็นเสมือนตัวแทนที่มินนี่เป็นไม่ได้ ดังนั้นช่อเข็มจึงเป็นสิ่งตรงข้ามที่มินนี่เป็น เธอไม่ถึงกับอ่อนต่อโลก แต่เธอไม่ใช่คนกร้าน ที่จะรู้สึกชินชากับโลกที่เราเรียกง่ายๆว่าการขายตัวแบบถูกกฏหมายอย่างอาบอบนวด เธอเป็นคนทำงานกลางคืน แต่กลับไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายมาก่อน เหมือนผู้หญิงที่อยู่ในกรอบกลับดันอยู่ในวงการนี้ คล้ายจะหัวโบราณนิดๆ เป็นน้องสาวที่อยู่ในโอวาท ไม่กล้าเสี่ยงกับความไม่ปลอดภัยทุกชนิด หากเธอก็หัวไวและทำงานได้มีประสิทธิภาพอย่างที่ควรเป็น ไม่ได้ทำตัวงี่เง่าสุดๆ เวลาเจอกับความกดดันที่เรียกว่าความรักที่ผิดในสายตาของสังคม แน่นอนว่าเธอไม่ต้องการถูกตราหน้าว่าแย่งสามีคนอื่น แต่เธอก็ยังดีที่รับฟังในเหตุผลที่เกิดขึ้นอยู่บ้าง ไม่กลายเป็นผู้หญิงที่น่ารำคาญ อาจจะเพราะคำว่ารักมันทำให้คนเรามองทุกอย่างแบบเข้าข้างตัวเองก็เป็นไปได้

จะอย่างไรก็ตามที นิยายเรื่องนี้ไม่ถือว่าเป็นนิยายแนวหนักหน่วงในอารมณ์แบบสุดๆ จะว่าพาฝันในอีกรูปแบบหนึ่งก็ได้นะคะ จะว่าพระเอกกินเด็กก็ไม่ผิด เพราะพระเอกอายุก็เข้าไปสี่สิบกว่าแล้ว ต่างจากนางเอกที่แค่ยี่สิบเจ็ด ยี่สิบแปดเท่านั้น จะไปตามอะไรคนแก่ทันในบางที จากแค่กึ่งเลขา กึ่งสปาย กลายเป็นความรัก เพราะนางเอกเป็นคนที่ทำให้พระเอกรู้สึกผ่อนคลายมากเวลาทำงานด้วย เธอเป็นทั้งผู้ฟังที่ดี และเป็นคู่คิดที่ดีในเวลาร่วมงาน หรือการคำปรึกษาด้านอื่นๆ อย่างที่เขาไม่คิดมาก่อนว่าผู้หญิงที่อายุน้อยกว่าเขาหลายปีคนนี้จะมีมุมมองที่ดีแบบนี้ด้วย จึงเสมือนกับคำว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิดอีกอย่างก็ได้นะคะ

ความรู้สึกที่ไม่แน่ใจว่าทำไมถึงได้หวงนางเอกนักเวลาที่ผู้ชายคนไหนมาสนใจ เป็นความรักที่ทำให้เขาเข้าใจคำว่าความร้ายกาจของผู้หญิงในอีกมุมหนึ่ง จริงๆ ก็สมน้ำหน้าพระเอกเล็กๆ มีคนอุตส่าห์เตือนแล้วว่า ก็ถ้าไม่รักกันก็เลิกราให้จบๆ ไป ถ้าคิดจะมีเมียใหม่จะได้ไม่ยุ่งยาก ก็ไม่ยอมทำ คือในมุมหนึ่งก็เข้าใจพระเอกประมาณว่า เมียเก่าก็ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกว่าต้องเลิกตอนนี้ มีทะเบียนหรือไม่มีก็เหมือนกัน แล้วก็ช่วยรักษาหน้าเมียเก่าด้วย มันเลยค้างเติ่งจนตอนนี้ ท้ายสุดก็เหมือนที่ทุกคนเตือนไว้จริงๆ

แต่สำหรับเรื่องความเก่งในการทำงาน อันนี้ต้องยกไว้ค่ะ สมกับเป็นคนที่ไว้ใจได้ว่า ถ้าเป็นเขาความสำเร็จอยู่แค่เอื้อม มุมมอง ประสบการณ์ มองงานได้ขาดชนิดที่ว่ามีฝีมือสมคำร่ำลือจริงๆ ทุกอย่างไม่ได้มาเพราะโชคช่วยหรือลมปากคน แต่นี้คือตัวจริงในวงการคนกลางคืน

จะว่าไปนะคะ เรื่องนี้ก็คล้ายกับเป็นแค่ภาคปฐมบทของการเปิดผับใหม่ ยังต้องมีอะไรให้ทดสอบฝีมืออีกมากมาย ซ้ำในเล่มนี้จะว่าไปนะคะ เป็นการย้ำถึงความเก่งของผู้หญิงแกร่งสองคนอย่างอิงฟ้าและมินนี่ว่านี้คือกุนซือตัวจริง อิงฟ้านี้เธอเกิดมาเป็นเจ้าแม่วงการผับบาร์เลย แต่สำหรับมินนี่เธอคือเจ้าแม่ในโลกมืดของจริง ยิ่งในตอนท้ายที่เธอเองคือคนคลี่คลายทุกปัญหาที่ทำให้ช่อเข็มและก้องเกียรติเหมือนจะพายเรือวนในอ่าง แต่เพราะมินนี่จัดการ อะไรก็เรียบร้อยลงไปได้ เป็นฟีน่าเจอมินนี่ทำแบบนั้นเข้าไป ยังไงก็ตามรักชีวิตมากกว่าแล้วล่ะ คงไม่จะยอมตายเพียงเพราะความสะใจของของตัวเองแน่นอนค่ะ เล่มนี้ก็เลยเหมือนกับว่าทำให้รู้เลยว่าคนที่เก่งจริงไม่ใช่แค่พระเอก แต่คือผู้หญิงคนนี้ ถ้ามันไม่เกี่ยวกับน้องสาวตัวเอง คงไม่ทำได้เช่นนี้ รักชีวิตอย่าคิดยุ่งกับมินนี่

การอ่านนิยายของคุณมิ้ว อย่างหนึ่งที่ถือว่าเราได้กำไรก็คือ เราได้รู้จักวงการที่เราไม่เคยคิดจะย่างกรายไปยุ่งค่ะ โลกของความมืดมิดของธุรกิจพวกนี้ ยิ่งได้อ่านในส่วนหนึ่งก็แอบสลดใจว่า เพียงเพราะเงินตรา ทำให้คนทำได้ทุกอย่างแม้ว่าสิ่งนั้นจะทำลายศักดิ์ศรีของความเป็นผู้หญิงไปจนหมดสิ้น ความจริงที่บิดเบี้ยวของผับบาร์ ที่ฟีน่าไม่รู้เลย จนมาอ่านของคุณมิ้วตั้งแต่เรื่องปีกนางฟ้าฯ เล่มนี้ก็ไม่ต่างกันนะคะ โลกที่ซ่อนอยู่เสมือนมันไม่มีจริง แต่มันมีอยู่ เป็นอะไรที่เราโกหกตัวเองไม่ได้ว่าพอตกค่ำคืน แสงสว่างหมดไป แต่สถานที่พวกนี้กลับตื่นขึ้น และเริงร่ากับมัน และเพราะเม็ดเงินในกำไรมหาศาลผู้คนจึงยังดำเนินธุรกิจของมันอย่างไม่จบสิ้น

กลับมาที่ประเด็นสำคัญของคนอ่านนิยาย ความหวาน ความน่ารัก เล่มนี้จัดเป็นเล่มที่ไม่หนักหน่วงในอารมณ์และการบีบคั้นมากนัก ถ้าไม่ติดตรงปัญหาของพระเอกเรื่องพันธะสมรสแบบค้างคา ก็เป็นความรักที่เกิดขึ้นในมุมมองที่น่ารักนะคะ พระเอกเป็นคนที่เมื่อรักแล้วต้องได้ เขาไม่สนใจอะไรเลย ต่อให้มีคนแอบชอบนางเอกก็เนียนจะทำตัวเป็นเจ้าของนางเอกอย่างแนบเนียนจนนางเอกก็ไม่รู้ตัว ไม่เคยปล่อยให้อะไรค้างคาในความรู้สึก ถ้าเมื่อเขารู้ว่ามีอะไรผิดปกติต้องรีบเคลียร์เลยทันที จะไม่ชอบให้โกรธข้ามคืนไป เพราะมันจะทำให้คุยกันเข้าใจได้ลำบากมากขึ้น และตัวนางเอกเองก็ค่อนข้างถูกใจฟีน่า เธออาจไม่เคยรักใคร แต่เมื่อรักก็มีเหตุผลมากในระดับหนึ่ง แต่ยังไงผู้หญิงก็คือผู้หญิงย่อมต้องขี้งอน ขี้หึงบ้างเป็นปกติ แต่เธอก็ไม่ใช่คนใจแข็งปากแข็งอะไร ช่อเข็มเป็นนางเอกที่คล้ายจะหัวอ่อนสอนง่าย แต่เธอก็เข้มแข็งพอสำหรับคนที่ทำงานในวงการนี้ ถ้าปวกเปียกเป็นคุณหนูคงไม่ใช่แล้วละคะเพราะรับหน้าที่แทนพี่สาวในวงการอาบอบนวดมาตั้งห้าปีขนาดนั้น ไม่มีเหลี่ยมคมคงผิดปกติสุดๆ

ดังนั้นคนที่กังวลใจว่าเรื่องจะแรงแบบพี่สาวเธออย่างมินนี่หรือเปล่า ตอบเลยว่าไม่ค่ะ ช่อเข็มไม่ใช่มินนี่ มินนี่เลี้ยงน้องสาวให้ตรงข้ามกับตัวเองที่สุด เนื้อเรื่องออกไปในโทนน่ารักมากกว่า ผสมกับการทำงานของคนในเวลากลางคืน มีปมที่ต้องลุ้นก็คือเรื่องทะเบียนสมรสของพระเอกเท่านั้น ความรักของทั้งคู่เป็นไปในทิศทางที่ค่อนข้างราบรื่น น่ารักดีนะคะ เพราะค่อนข้างเปิดเผยในความรู้สึกกันไปให้เห็นๆว่าสิ่งที่รู้สึกต่อกันคือความรัก เลิฟซีนยังคงแรง แต่ดีว่าเบากว่าเล่มอื่นๆที่ผ่านมา คำพูดมีความดิบอยู่บ้าง แต่มีแค่ฉากเดียว ก็เลยไม่เท่าไรค่ะ แต่ในการส่วนของการบรรยายและสำนวนต่างๆ ยังคงความเป็นเอกลักษณ์ของคุณมิ้วไว้เหมือนเดิม ชนิดที่ว่าเป็นเครื่องหมายการค้าที่อ่านแล้วรู้เลยว่าสำนวนนี้ของใครกัน อ่านแล้วชอบเรื่องนี้นะคะ เพราะฟีน่าก็ชอบนิยายที่มาในโทนน่ารักปนดรามานิดๆ แบบนี้นะคะ ให้สัดส่วนที่มีความพาฝันมากกว่า อ่านแล้วเคลิ้มดีนะคะ และเมื่อรู้แล้วว่ามันไม่ได้จบแค่นี้ยังไม่ภาคต่ออีก เราก็ยังรู้สึกว่าอยากอ่านเล่มต่อไปแล้วค่ะ ไม่ใช่จบแค่นี้ก็พอแล้ว เล่มต่อฉันไม่เอาเพราะหนักเกินไป ไม่ใช่เลยค่ะ ก็ยังอยากรู้ว่าชีวิตจะมีอะไรมาเป็นเครื่องทดสอบอีกบ้าง จะฝ่าฝันไปด้วยกันได้แค่ไหน มีมุมมีประเด็นอะไรอีกที่ยังไม่เคยเล่าหรือเปิดเผยในคนที่ไม่รู้จักวงการกลางคืนแบบฟีน่าได้รู้จักมากขึ้นไปกว่าเดิมอีกนะคะ