มีนาคม 2559

 
 
1
2
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog
กิ่งไผ่-ใบรัก ปิยะพร ศักดิ์เกษม เขียน
อยากลองผลงานคนเขียนมานานแล้ว เรื่องนี้เลือกตามที่หลายคนแนะนำมา
 
 
 
กิ่งไผ่-ใบรัก
ปิยะพร ศักดิ์เกษม เขียน
สำนักพิมพ์อรุณ ในเครืออมรินทร์
285 บาท  398 หน้า
 
 
หลังปก
 
ก่อนออกเดินทาง จิตใจของเธอยังคงหยิ่งทะนง และความเชื่อมั่นก็ปักหลักแน่นเหนียวราวกับจะไม่มีวันคลายคลอน
 
หากเมื่อเวลาพาเธอเดินผ่านมาถึงจุดนี้ อารตีกลับได้พบว่า ตลอดมานั้น เธอสามารถเย่อหยิ่งทะนงตนได้เพียงเพราะไม่เคยมีคู่ต่อสู้ที่สมน้ำสมเนื้อ ความเชื่อมั่นของเธอก็สามารถปักหลักแน่นเหนียวได้ เพราะไม่เคยมีใครมีอิทธิพลมากพอที่จะโยกคลอนมัน
 
ที่ร้ายก็คือหัวใจของเธอ...หัวใจซึ่งเคยคิดว่าแข็งแกร่งและชืดชา... 
 
ตลอดการเดินทางครั้งนี้ มันกลับอ่อนไหว หลอมละลายลงได้อย่างเงียบๆ จนนับครั้งไม่ถ้วน!
 
 
 
คุยกันหลังอ่าน
 
อารตี หรือตี้ เป็นหญิงสาวจากครอบครัวคนจีน ที่ถูกเพื่อนสนิทของแม่ที่เป็นชาวไทย ขอไปเลี้ยงตั้งแต่อายุสิบขวบ เธอจึงเกิดปมในใจว่าแม่รักเธอน้อยกว่าบรรดาพี่ชายทั้งหลาย
 
บ่มเพาะให้บุคลิกของเธอเป็นคนแข็งกร้าว ไม่ยอมคน ไม่ชอบให้ใครมาบังคับ เชื่อมั่นในตัวเองสูง
 
จวบจนเธออายุยี่สิบห้าปี แม่แท้ๆ ของเธอ ที่เธอเรียกว่าอามานั้น ต้องการให้อารตีแต่งงานกับลูกชายของเพื่อนที่นางเห็นว่าเหมาะสม
 
แน่นอนว่าอารตีคัดค้านหัวชนฝา เธอโทรไปปฏิเสธฝ่ายชายหลังจากที่รู้ข่าวการจับคู่
 
ที่อารตีไม่ทราบมาก่อนก็คือ สรรค์ หรือซัน ชายหนุ่มที่แม่เธอเลือกเฟ้นนั้น เป็นชายหนุ่มหัวสมัยใหม่ เขาจึงไม่เห็นด้วยกับการจับคู่ครั้งนี้เช่นเดียวกัน
 
เขารับคำเธอทางโทรศัพท์ด้วยดี แต่อารตีกลับรู้สึกว่าการเอาชนะได้ครั้งนี้ไม่สง่างามเอาเสียเลย
 
ไม่นานหลังจากนั้น อารตีต้องไปเมืองจีนเป็นเพื่อนแม่ เพื่อไปเยี่ยมฮวงซุ้ยของครอบครัว แต่ที่เธอคาดไม่ถึงก็คือ สรรค์ก็พาหลานชายหญิงของเขาไปทริปเดียวกันกับเธอด้วย
 
อารตีเดินตามเส้นที่แม่กำหนดโดยไม่รู้ตัว จากการเดินทางเยี่ยมฮวงซุ้ยกลายเป็นร่วมทัวร์เที่ยวเมืองต่างๆ โดยมีชายหนุ่มที่เธอถือว่าเป็นศัตรูตัวฉกาจร่วมเดินทางไปด้วย
 
 
 
เนื้อเรื่องหลักเป็นการทัวร์ประเทศจีน เยี่ยมชมสิ่งก่อสร้าง สัญลักษณ์ เรียนรู้ประวัติศาสตร์ ชมบ้านเมือง ขนมธรรมเนียมวัฒนธรรม และมุมมองทางสังคมผ่านสายตาหนุ่มสาวที่ต่างฝ่ายต่างตั้งป้อมใส่กัน
 
โดยมีผู้ร่วมทริปเป็นเด็กและคนสูงวัยคอยผลัดกันสร้างสีสัน
 
เปิดตัวชวนสับสนชวนตัวละครเล็กน้อย จากนั้นโอเบลอต่อกับชื่อตัวละครที่คล้ายๆ กัน และคำเรียกญาติในภาษาจีนแคะที่ไม่คุ้นเคย ก่อนจะปรับตัวเองให้เข้ากับเนื้อเรื่องได้
 
ทั้งอารตี นางเอก และสรรค์ พระเอก ต่างเป็นคนที่เชื่อมั่นในตัวเองสูงทั้งคู่ พูดง่ายๆ ว่าต่างฝ่ายต่างแรง ต่างไม่ยอมกันนั่นแหละ
 
อารตีเอง ด้วยปมในใจและการเลี้ยงดูของแม่ที่ตามใจและให้เธอตัดสินใจอย่างอิสระ ทำให้เธอเกลียดการบังคับ จนแสดงออกอย่างแข็งกร้าวและตัดสินใจหุนหันพลันแล่นหลายครั้ง ไม่ชอบแนวคิดให้ชายเป็นใหญ่
 
ส่วนสรรค์ เขาเติบโตในครอบครัวคนจีน เป็นบุตรชายคนเดียวที่เหลืออยู่ของครอบครัว ปลูกฝังให้เขาเป็นผู้นำ ต้องรับผิดชอบชีวิตคนอื่น ทำให้มักมองภาพรวมคอยสั่งการและตัดสินใจแทนผู้อื่นเสมอๆ จนหลายๆ ครั้งขาดความละเอียดอ่อน มีความภูมิใจในตัวเองสูง 
 
ข้อดีของอารตี คือ ถ้ารู้ว่าตัวเองผิดก็รู้จักขอโทษ โกรธง่ายหายไว คิดได้หายเอง
ข้อดีของสรรค์ คือ ด้วยความที่เรียนที่เมืองนอกหลายปีทำให้มีหัวคิดสมัยใหม่ และชอบบริการคอยดูแลผู้อื่น รู้จักรักษาน้ำใจคน
 
ด้วยนิสัยแข็งทั้งพระนาง เนื้อหาความรักเลยเหมือนเต้นรำ ก้าวได้หนึ่งก้าว ถอยหลังซะสอง ก้าวได้อีกนิด เจออุปสรรคถอยกลับไปตั้งต้นใหม่ อุปสรรคที่เจอก็ลักษณะเดิม เหมือนวงจรที่วนไม่รู้จบ 
 
โอเลยมองว่าความรักของทั้งคู่ไม่ก้าวหน้า ขาดการเรียนรู้และพัฒนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนจบ โอไม่ชอบลักษณะการคิดและรวบรัดตีตราของพระเอกต่อนางเอก
 
สิ่งที่พระเอกขาดมาตั้งแต่ต้น เพิ่งจะมาปรากฏเล็กน้อยตอนจบ คือคำพูดและการแสดงออกที่ชัดเจน โอไม่ชอบแนวคิดที่ต้องรักษาน้ำใจผู้ที่ไม่ดีกับเรา จนทำร้ายความรู้สึกแก่คนที่เราให้ความสำคัญ การแสดงออกถึงความชัดเจนทำได้หลายวิธีมาก เลือกมาสักวิธีสิที่ไม่ทำให้บอบช้ำมาก ถ้าคิดถึงความเป็นสุภาพบุรุษน่ะนะ
 
ความจริงเปิดตัวพระเอกนี่โอกรี๊ดมากๆ นะ ทั้งคำพูด ทั้งความเป็นผู้นำ ทั้งการใส่ใจ แต่พอหน้ากระดาษผ่านไป สิ่งที่เคยชื่นชมมันค่อยๆ ลดลง 
 
ตัวนางเอกเองก็เอาแต่ดิ้นรนและวิ่งหนี จนสร้างความลำบากให้ตัวเองและผู้อื่น  แม้ไม่ได้ชอบ แต่โอไม่ถึงกับเกลียดเธอ เพราะทุกๆ ครั้ง เธอก็รู้ตัวว่าเธอทำผิด และหลายครั้งก็มาจากการที่พระเอกไม่ชัดเจนนั่นแหละ
 
 
ความรักในเรื่องโอไม่ค่อยปลื้ม (กำลังจะชอบละ เตรียมจิกมือไว้กับหมอน เรื่องวนใหม่ หมอนหลุดมือหัวโขกโต๊ะเลยทีนี้)  การเดินทางท่องเที่ยวในเรื่อง โอนึกภาพออกบ้างไม่ออกบ้าง ประวัติศาสตร์และสังคมวัฒนธรรมที่สื่อก็ยังไม่ได้ถึงขั้นที่โอจะเอาอารมณ์ตัวเข้าไปผูก ทุกอย่างมันเลยดูกลางๆ สำหรับตัวเองหมด
 
ถ้าเป็นรสก็คงเป็นรสที่ไม่หวือหวา เรื่อยๆ เหมือนกิ่งไผ่และสายน้ำบนปก
 
ที่โอว่าน่าสนใจในเรื่องนี้ คือการที่ตัวเอกเป็นลูกหลานคนจีน อยู่กึ่งกลางระหว่างสิ่งที่เข้าใจกับสิ่งที่ต้องเรียนรู้ เป็นกิ่งไผ่ที่ห่างไกลจากต้น รับรู้มุมมองของเขาต่อบรรพบุรุษ และสายใยของครอบครัว
 
 
แซว พระเอกแม้ไม่เคยไปก็ดูคล่องไปเสียหมดนะคะ
 
บ่น ไม่ชอบรูปแบบตัวหนังสือจางย่อหน้าแรกที่ขึ้นในแต่ละบทเลยค่ะ อ่านยาก 
 
ชอบที่สุด จนต้องอุทานออกเป็นระยะ "คุณแม่คะ!"
 
 
3
 
 
 
 
 
.
.
.
 
 
"เราต่างคนต่างก็เป็นผู้ใหญ่แล้วนะอารตี...นี่กลายเป็นเรื่องช่วยไม่ได้ไปเสียแล้วที่เราต้องเดินทางร่วมกันไปอีกหลายวัน...ผมมีเด็กเล็กๆ สองคนซึ่งยังอ่อนเยาว์ต่อชีวิตและสังคม คุณมีผู้ใหญ่ซึ่งควรจะต้องทะนุถนอมประคับประคองความรู้สึก วันเวลาของคนทั้งสามคนนั้นมีค่า เราไม่ควรทำให้มันต้องเสียไปจริงไหม"
 
จริงสิ เป็นความจริงที่เธอไม่อาจปฏิเสธได้ เหตุผลเช่นนี้เธอเองก็รู้ดีอยู่แก่ใจ หากอารมณ์ร้อนและวู่วามบวกกับความหวั่นไหวแปลกๆ ที่ไม่มีสาเหตุ ไม่มีที่มาที่ไป ก็ทำให้เหตุผลและความตั้งใจของเธอสั่นคลอนเสมอ
 
"ผมอยากขอร้องให้เราปรับปรุงท่าทีระหว่างกัน"
 
 
หน้า 119 บทที่ 10
 
 
.
.
.
 
 
ทัวร์จีนที่ได้ทั้งประสบการณ์ การเรียนรู้ และการผจญภัยครั้งใหม่ กับคนที่ไม่คิดจะรู้จัก









มี e-book ด้วยค่ะ

 
Thumbnail Seller Link
กิ่งไผ่-ใบรัก
ปิยะพร ศักดิ์เกษม
www.mebmarket.com
ก่อนออกเดินทาง จิตใจของเธอยังคงหยิ่งทะนง และความเชื่อมั่นก็ปักหลักแน่นเหนียวราวกับจะไม่มีวันคลายคลอน หากเมื่อเวลาพาเธอเดินผ่านมาถึงจุดนี้ อารตี กลับได...



Create Date : 03 มีนาคม 2559
Last Update : 25 มกราคม 2564 11:59:38 น.
Counter : 5909 Pageviews.

5 comments
  
นักเขียนคนโปรดของเราเลยน้า คุณปิยะพรเนี่ย
มาแนะนำ ในวารวัน ค่ะ นิยายพีเรียดในฉากเมืองชล ( บ้านเกิดของคนเขียน )
โดย: Serverlus วันที่: 5 มีนาคม 2559 เวลา:7:43:30 น.
  
นามปากกานี้ยังไม่เคยอ่านเลย เชยเนอะ 5555
ส่วนใหญ่เค้าเขียนแนวไหนคะ
โดย: kunaom วันที่: 5 มีนาคม 2559 เวลา:15:00:39 น.
  
คุณเอ้ โอ้ งั้นต้องจดไว้ค่ะ ตอนนี้โอมีอีกสามเรื่องรากนครา สะพานแสงคำ และบัลลังก์แสงเดือน

คุณอ้อม โอเพิ่งเคยอ่านเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของผู้เขียนค่ะ เท่าที่ทราบเขียนหลายแนวนะคะ อย่างเรื่องนี้เป็นไพรัชนิยาย หรือนิยายที่มีฉากและเหตุการณ์เกิดขึ้นในต่างประเทศ และก็มีแนวย้อนยุค แนวปัจจุบัน แนวแฟนตาซีค่ะ
โดย: ออโอ วันที่: 8 มีนาคม 2559 เวลา:15:13:36 น.
  
รากนครา สนุกค่ะ แต่ไม่หวานจบเศร้า
สะพานแสงคำ....จริง ๆ มันมีตัวละครจาก เรือนศิราพ่วงกันอยู่
บัลลังก์แสงเดือน....เรื่องนี้เราเฉย ๆ ค่ะ

มาแนะนำ เพิ่มเติม เล่มที่เราชอบ
ใต้เงาตะวัน ...( จริง ๆ ก็ชอบ หนุ่ม ๆ ก.ไก่ หลายเรื่องนะคะ แต่เรื่องนี้ชอบมากสุด )
ดอกไม้ในป่าหนาว
ใต้ร่มไม้เลื้อย+เรือนศิรา

ปล. เรามีทุกเล่มค่ะ สนใจหยิบยืมได้
โดย: Serverlus วันที่: 10 มีนาคม 2559 เวลา:18:25:10 น.
  
คุณเอ้ รากนครมีแต่คนเตือน เอาจริงๆ โอเคยดูละครนะ จำได้ว่ามีฉากน่ากลัว แต่เนื้อเรื่องหลักจำไม่ได้แล้ว ไม่ได้ดูแบบติดตามด้วยค่ะ

ใต้เงาตะวันนี่เปิดสำนักไหนก็มีแต่คนชมค่ะ ถ้าร้านที่ซื้อมีก็กะเอามาแล้ว แต่ดันไม่มีซะนี่ ฮ่าๆ ฮือๆ

ขอบคุณมากค่ะคุณเอ้ เดี๋ยวโอขอเคลียร์ที่มีอยู่ก่อนนะคะ ยังไงจะกระซิบไป
โดย: ออโอ วันที่: 11 มีนาคม 2559 เวลา:23:22:58 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ออโอ
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [?]



โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
New Comments