Group Blog All Blog
|
เมรีในร้านหนังสือ อุรุดา โควินท์ เขียน สะดุดตาทั้งชื่อเรื่องและปก อีกทั้งอ่านรีวิวคุณแม่ไก่แล้วชอบ เลยไปหามาอ่านบ้าง   เมรีในร้านหนังสือ อุรุดา โควินท์ เขียน สำนักพิมพ์เพื่อนดี 230 บาท 324 หน้า หลังปก ระกานั่งบนบันไดเทอร์เรซ ตบพื้น "มาเร็ว มานั่งด้วยกัน" เมรีล้มตัวนอน เอาหัวเกยตักระกา เมรีหลับตาพริ้ม ความสุขของเมรีช่างง่ายดาย ได้หนุนตักคนที่มันรัก แค่นี้ก็ดีที่สุดแล้ว ในร้านหนังสือของระกา เมรีชอบนอนใต้โต๊ะ ขดตัวอยู่ในที่แคบๆ ทั้งที่ตัวมันออกจะใหญ่ กับเขา... ระกาได้กลิ่นมันมาพักใหญ่ ดอกไม้ซึ่งอยู่ตรงนั้น เธอทำเป็นไม่เห็นแต่มันมีอยู่ และกำลังเบ่งบาน - ดอกไม้แห่งความรู้สึกระหว่างเขากับเธอ ถ้อยคำแสนซื่อคือธนูมุ่งสู่เป้าหมาย มันเต็มไปด้วยพละกำลังและแรงปรารถนา เกริ่นเอง ระกาเป็นเจ้าของร้านหนังสือไม่มีชื่อแห่งหนึ่ง ตั้งอยู่ริมน้ำ เมรีเป็นสุนัขโกลเด้นรีทรีฟเวอร์เพศเมียน้ำหนักเกินมาตรฐาน โปรดปรานแตงโม สายตาแสนหวานของมันคอยจับจ้องระกาทุกๆ อิริยาบถ ร้านเล็กๆ แห่งนี้ มีที่ให้เมรี ระกา และความฝันของเธออยู่ หนังสือสามารถมอบความสุขและความปรารถนาให้ผู้คน ระกามีหน้าที่ส่งมอบหนังสือทุกเล่มให้ทำหน้าที่ของมันเอง คนมาและจากไป แต่ระกาและเมรียังอยู่ในร้านหนังสือไม่มีชื่อแห่งนี้เสมอ คุยกันหลังอ่าน . . . ฉันตั้งใจให้เมรีในร้านหนังสือเป็นเรื่องรัก เรื่องรักที่เนิบนาบ เป็นธรรมดา เป็นธรรมชาติ ราวกับไม่ใช่เรื่องของตัวละคร เรื่องแต่งที่สนุกมักฉูดฉาด มีความพิเศษ มีสิ่งเชื่อมโยง มีข้อขัดแย้ง ...เหล่านี้ดูจะมากกว่าชีวิตจริง ฉันเชื่อเช่นนั้น และฉันก็เชื่อด้วย - ว่าไม่เสมอไป ในความธรรมดามีความพิเศษ ในความนิ่งมีความเคลื่อนไหว ในความเชื่องช้ามีความเร่ง ในความเงียบมีเสียง ในระหว่างบรรทัดมีถ้อยคำในเพศหญิง มีความเป็นชาย และแน่นอน ในความรักมีความชัง ตัดมาจากตอนหนึ่งในจากใจผู้เขียน ทันที่ที่โออ่านจากใจผู้เขียนต้นเล่มจบ โอก็ไม่ลังเลที่จะพลิกไปอ่านหน้าที่เหลือ ทีละหน้า ทีละหน้า ไม่นานก็หมดหน้ากระดาษให้อ่าน ไม่ผิดหวังจริงๆ ค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ค่อยๆ ดำเนิน นำเสนอเรื่องราวง่ายๆ ในชีวิตประจำวัน แต่ทุกตอน ทุกบท ไม่มีเบื่อ ในตัวหนังสือมีความลับ บรรจุแนวคิด ถ่ายทอดมุมมอง แต่ละตัวละครมีข้อดีข้อเสีย มีความคิดและธรรมชาติของพวกเขา แม้กระทั่งพระนาง ก็มีข้อเสียใหญ่ๆ ให้เห็น แต่สามารถประกอบเป็นตัวตนที่แม้จะแหว่งวิ่น ก็สามารถเป็นที่รักได้ ตัวระกา นางเอก สำหรับโอเป็นตัวละครที่แปลก และแหวกแบบไม่เคยเจอในเรื่องไหนมาก่อน ระกามีความขัดแย้งในตัวสูงมาก ระกาสันโดษ รักการอ่าน ไม่ค่อยข้องแวะกับใคร แต่มีไมตรีจิตต่อผู้คน ระการักเป็น แต่มักหลีกเลี่ยงที่จะแสดงความรัก ระกาไม่เถียง แต่ไม่ยอมโอนอ่อนผ่อนตาม เธอมีความคิดของเธอเอง 4.5 หักจุดห้า สำหรับภาษาสำนวน ดีถึงดีมาก บางช่วงดีมากๆ บางช่วงอาจเป็นเพราะจังหวะเร่งรวบรัด เลยออกลนไปบ้าง และผู้เขียนจะติดสำนวนภาษาต่างประเทศมาด้วย มีคำทับศัพท์ มีเครื่องหมาย - (โอคิดว่ามาจาก เจ้าตัวนี้ -- ที่ใช้ขยายความในภาษาอังกฤษ แต่ไม่มีในภาษาไทยเนอะ) ในเรื่องอ่านไม่ติดขัดเพราะผู้เขียนใช้ประโยชน์จากเครื่องหมายนี้ในการให้จังหวะได้ดีมากเลยละ มีชื่อหนังสือ ชื่อผู้แต่งภาษาต่างประเทศเข้ามาพอสมควร โอไม่รู้จักสักคน ส่วนตัวเลยคิดว่าถ้าใส่เป็นเชิงอรรถท้ายหน้ามาให้ข้อมูลเพิ่มเติม เกี่ยวกับเรื่องที่ตัวละครพูดถึงรวมถึงการออกเสียงจะดีมาก "อ่ะ" พยางค์นี้ส่วนตัวโอว่าทำให้โทนเรื่องและภาษาเปลี่ยน จากวัยผู้ใหญ่เนิบๆ พอเข้าสู่ประโยคที่มีพยางค์นี้จะเปลี่ยนเป็นวัยรุ่นทันที อีกอย่างจริงๆ ถ้าจะให้สะกดถูก ต้องเป็น "อะ" เพราะมีเสียงวรรณยุกต์เอกอยู่แล้ว (ลองหาเรื่องการผันวรรณยุกต์ดูนะคะ โอไม่สามารถอธิบายแบบวิชาการได้) แต่เราใช้ผิดตามกันมาจนจะกลายเป็นถูกอยู่แล้ว (เหมือน "ป่ะ" ที่ผิดเช่นกัน ที่ถูกต้องเป็น "ปะ" ) "ๆๆ" ซ้ำๆ ยาวๆ ทำให้โทนเรื่องเปลี่ยนด้วยเหตุผลเดียวกับย่อหน้าบน เป็นความเห็นโอนะคะ คำผิด หน้า 68 เอิ้กอ้าก >> เอิ๊กอ๊าก ไม่มีอะไรบัญญัติชัดเจนก็จริง แต่เสียงมันไม่ใช่เนอะ หัวเราะเสียงดังเอิ๊กอ๊าก หน้า 109 กระทุ้งมัดขวา >> หมัดขวา หรือเปล่าคะ (มัดนี่นึกถึงกล้ามเนื้อเป็นมัด) หน้า 229 แยกเคี้ยว >> แยกเขี้ยว . . . ร้านหนังสือเป็นความฝันของใครหลายคน ร้านเล็กๆ เก๋ๆ ซ่อนตัวอย่างเงียบงันในเมืองใดเมืองหนึ่ง ความฝันหอมหวานและเย้ายวนเสมอ แต่หากความฝันไม่ได้ยึดโยงกับการจัดการอย่างเป็นระบบก็ยากที่จะเกิดรูปร่าง และแม้จับต้องได้แล้ว ความฝันก็เรียกร้องความอดทน รวมทั้งการรอคอย... นานเท่าใด ไม่มีใครบอกได้ - กว่าที่ร้านเล็กๆ ซึ่งไม่มีปากเสียง จะมีผู้คนเดินทางมา เมื่อนั้นสารจึงถูกส่งต่อด้วยเสียงทรงพลังของลูกค้า กระจายจากหนึ่ง เป็นสอง เป็นสี่ เป็นแปด ก่อนที่ร้านเล็กๆ จะอยู่ได้ เจ้าของร้านต้องอยู่ทนเป็นลำดับแรก หน้า 56 บทที่ 7 . . . ในวัยรุ่น ความหวังและความฝันติดปีกให้เราโบยบินสู่ฟ้า แม้ว่าสองเท้ายังเหยียบดิน ระกาพบมรกตตอนนั้น สองเท้าของคนสองคน สี่เท้าซึ่งบางขณะกลายเป็นปีก บางวันกลายเป็นครีบ และอีกหลายวันที่เป็นรากไม้ วันวัยผ่านพ้นไปแล้ว บัดนี้เหลือเพียงสองเท้าของเธอในแผ่นดินไทย กับสองเท้าของเขาในอเมริกา เท้าซึ่งคอยแต่ยืนหยัดบนความจริงเชิงประจักษ์ จดจ้องปัจจุบัน เท้าที่ไม่กล้าฝันจะเป็นอื่น นอกจากเท้า หน้า 95 บทที่ 12 . . . ...บ่อยใช่มั้ย ที่เราแค่รู้สึกอย่างผิวเผิน ถ้อยคำโฉบไปเฉียดมาข้างๆ เรา เรายังจับได้ไม่มั่น ไม่แน่ใจว่าพรุ่งนี้จะยังต้องการมันหรือไม่ แต่เราก็ปล่อยมันออกไปแล้ว ครั้นหลุดจากปาก ก็ไม่มีทางได้คืน รู้ตัวอีกที เราอาจยืนหลังพิงเชือกหมดหนทางหนี มึนงงกับหมัดตรง แรกทีเดียว เราสงสัยว่ามาจากไหน ครั้นได้สติ จึงรู้ว่ามันมาจากเรา เราพูด และบัดนี้ถ้อยคำกลับมาทวงหนี้แล้ว หน้า 271 บทที่ 34 . . . ...เธอรู้ว่านักอ่านล้วนมีหนังสือสไตล์ที่ชอบ แต่เธอตระหนักความจริงน่าประหลาดข้อหนึ่ง - จากประสบการณ์การอ่านของเธอเอง หนังสือสไตล์ที่เธอไม่ชอบมักให้ความคิดใหม่มากกว่าหนังสือแบบที่เธอชอบ คล้ายการทำความรู้จักคนที่มีนิสัยต่างจากเธอ คิดไม่เหมือนเธอ ยิ่งคนคนนั้นไม่เหมือนเธอเท่าไร เธอก็เรียนรู้จากเขามากเท่านั้น หน้า 304 บทที่ 38 . . . ประทับใจมาก มี e-book ด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะ
น่าสนใจจัง อยากลองอ่านเรื่องเนิบนาบแต่ดึงให้เราอยากรู้จนจบเรื่องบ้างจัง โหวตให้หมวดหนังสือนะคะ โดย: เรียวรุ้ง
 วันที่: 14 เมษายน 2559 เวลา:7:40:32 น.อิอิ เราก็สอยเรื่องนี้เพราะรีวิวจากคุณแม่ไก่เหมือนกันค่ะ
มีหมาน้อย มีร้านหนังสือ....ซื้อสิ จะรออะไรอีกเนอะ จัดคิวรอไว้อ่านในเร็ววันนี้ค่ะ โดย: Serverlus
วันที่: 14 เมษายน 2559 เวลา:22:14:10 น.ผู้เขียนมีแง่คิดดีๆมากมายเลยค่ะ ส่วนตัวชอบ เคยอ่านจากแหวนพระจันทร์แล้วชอบมากๆ (ในชุดวงร้าวในเงาน้ำ แนะนำคุณโอชุดนี้เลย อ่านจบแล้วจะกรีดร้อง) แต่เมรียังไม่ได้อ่าน
โดย: kunaom
วันที่: 16 เมษายน 2559 เวลา:12:53:20 น.คุณอ้อมแอ้ม ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่า สวัสปีปีใหม่ไทยเช่นกันค่ะ
 คุณเรียวรุ้ง ขอบคุณมากค่ะ ต้องลองอ่านนะคะเรื่องนี้  คุณเอ้ โดนสายตาเจ้าตัวข้างหน้าสะกดจิต โดนตั้งหนังสือสะกดใจค่ะ อ่านแล้วมาเมาท์กันนะคะ  คุณอ้อม ชอบมากๆ เลยค่า สงสัยพลาดไม่ได้ซะแล้วชุดวงร้าวในเงาน้ำนี่  โดย: ออโอ
วันที่: 16 เมษายน 2559 เวลา:21:56:16 น.สวัสดีค่ะ
อยากอวยพรให้ตัวฉันเหมือนกันค่ะ แต่คิดดูแล้วว่าช้ามากเกินไปล่ะ โดย: เรียวรุ้ง
วันที่: 17 เมษายน 2559 เวลา:22:53:06 น.โหวตให้จ้ะ
อ่านรีวิวแล้วก็น่าอ่าน อ่ะ กับ ป่ะ ใช่เลยที่จริงต้องสะกด อะ และ ปะ เพราะมันเสียงเอกอยู่เลย พยัญชนะอักษรกลาง กับสระเสียงสั้นเป็นเสียงเอกจ้า บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog ออโอ Book Blog ดู Blog เสียดาย มาย้ำโอไม่ทัน เลยไม่ได้ร่วมสนุกเวาเชอร์พี่เลยอ้ะ โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
 วันที่: 18 เมษายน 2559 เวลา:8:44:16 น.คุณเรียวรุ้ง สงสาร"ฉัน"จังค่ะ ถูกลืม ฮ่าๆ
พี่สาวไกด์ฯ ขอบคุณมากค่า อ๊าย เรื่องเวาเชอร์ไม่เป็นไรค่า  โดย: ออโอ
วันที่: 19 เมษายน 2559 เวลา:21:18:44 น.มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ จะบอกว่าเรื่องนี้ผมเคยอ่านเป็นตอน ๆ ในนิตยสารสกุลไทยแล้วครับ จำได้ว้าลงเมื่อปีก่อนเอง แต่ผมไม่ได้อ่านติดต่อกันทุกตอนจึงยังไม่ค่อนจะรู้เรื่องทั้งหมด สงสัยจะต้องไปหาฉบัยรวมเล่มมาอ่านสักครั้งดีกว่า จำได้ว่าเคยอ่านข้อมูลของคุณอุรุดา ผู้แต่งเรื่องนี้ เธอเลี้ยงน้องหมาอยู่หนึ่งตัวชื่อ สมิงราหู ครับ ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะเอาน้องหมาที่เธอเลี้ยงมาใส่ไว้ในเรื่องนี้ด้วยหรือไม่? อิอิ     โดย: อาคุงกล่อง
 วันที่: 24 เมษายน 2559 เวลา:16:23:32 น.คุณอาคุงกล่อง ใช่แล้ว ชื่อสมิงราหูค่ะ อ่านเจอในคำนำผู้เขียนเหมือนกัน จำแม่นขนาดนี้แสดงว่าแฟนพันธุ์แท้แน่เลยค่ะ
โดย: ออโอ
วันที่: 27 เมษายน 2559 เวลา:15:12:43 น. |
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
||||||||||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [
มีความสุขมากๆนะคะ..
เป็นความสัมพันธ์ระหว่างคนกะสนุกอย่างน่ารักค่ะ