Group Blog All Blog
|
คู่เล่ห์เคียงรัก สิตา เขียน  คู่เล่ห์เคียงรัก ชุดความลับ สิตา เขียน ทำมือ 330 บาท 413 หน้า หลังปก สำหรับธีร์วรา ทุกลมหายใจมีไว้เพื่อบริษัทลายหงส์ของครอบครัว คู่แข่งขันอย่างสุเมธเจ้าของบริษัทอมรา ย่อมเป็นศัตรูหมายเลขหนึ่ง ผลัดกันใช้เล่ห์หักเหลี่ยม หวังเพียงชัยชนะในธุรกิจ ทว่าพวกเขาต่างเก็บซ่อนความลับ สิ่งที่ไม่มีวันให้ใครรู้ได้ …ธีร์วราและสุเมธแอบรักกัน! โชคชะตาเล่นตลกกับพวกเขา หลวมตัวสวมบทบาทโรมิโอ-จูเลียตแห่งยุคสมัยใหม่ เธอรักเขา...แต่ไม่อาจละทิ้งครอบครัว เขารักเธอ...ทว่าควรทำอย่างไรกับบริษัท เมื่อเส้นทางที่ต้องก้าวเดินอยู่คนละฝั่งกับหัวใจ ระหว่างรักและผลประโยชน์...เลือกได้เพียงหนึ่งเดียว บทสรุปจะลงเอยเหมือนตำนาน หรือว่า... คุยกันหลังอ่าน อยู่ในชุดเดียวกับลางรักเล่ห์ร้ายค่ะ แต่สามารถแยกอ่านได้ ธีร์วรา นางเอก กับ สุเมธ พระเอกเป็นคู่แข่งทางธุรกิจกัน บริษัทของนางเอกเป็นบริษัทเครื่องสำอางเก่าแก่ที่ครองตลาดมานาน ดำเนินธุรกิจแบบครอบครัว ส่วนบริษัทของพระเอกเป็นบริษัทที่เพิ่งก่อตั้งไม่นาน แต่ก็สามารถถีบตัวขึ้นมาครองอันดับสองของตลาดเครื่องสำอาง และเริ่มจะตีคู่สูสีมากับบริษัทของนางเอก พ่อแม่ของนางเอกวางตัวน้องชายของนางเอกให้เป็นผู้สืบทอดบริษัทก่อนจะวางมือจากการบริหาร แม้นางเอกจะมีความสามารถ เจนจัดในด้านธุรกิจ แต่ตัวนางเอกก็รู้สถานะของตัวเองดี หลังจากช่วยดูแลกิจการมาระยะหนึ่งจึงวางมือส่งไม้ต่อให้น้องชาย ปัญหาเกิดขึ้นช่วงรอยต่อนี้เอง ด้วยความที่น้องชายอย่าง ธีทัต ยังไม่เชี่ยวชาญงานบริหาร หุนหันใจร้อน ขาดความสามารถในการประเมินสถานการณ์และขาดความรอบคอบ ทำให้ตัดสินใจผิดพลาด โดยการขโมยสูตรผลิตภัณฑ์ที่กำลังจะเปิดตัวใหม่ของบริษัทพระเอก ผลทำให้พระเอกย้อนแผน มูลค่าความเสียหายมหาศาล นางเอกจึงต้องลงมาช่วยน้องชายแก้วิกฤตของบริษัทอีกครั้ง และทำให้พระนางได้พบกันจริง ๆ ครั้งแรก นางเอกพบว่าพระเอกนั้นเจ้าเล่ห์ ช่างเย้าแหย่ พระเอกก็มองนางเอกเป็นคนสวยที่เย็นชา เข้าถึงยาก แต่ความรู้สึกนับถือความสามารถของอีกฝ่ายก็เกิดขึ้นในใจลึก ๆ ทั้งคู่ ต่อมาเกิดเรื่องที่หลานชายของพระเอก แอบคบกับหลานสาวของนางเอก ในฐานะผู้ปกครอบของทั้งคู่ พระนางจึงตกลงจับมือกันแก้ไขปัญหา เมื่อใช้ไม้แข็ง เด็กจะยิ่งรั้น จึงต้องใช้ไม้อ่อน แสดงตัวว่าสนับสนุน แต่แท้จริงแล้วคอยจับตามองอยู่ห่าง ๆ แทน ซึ่งเหตุการณ์นี้ทำให้พระนางได้รู้จักนิสัยใจคออีกฝ่ายดีขึ้น และเกิดความรู้สึกดีต่อกัน ทั้งพระนางรู้ว่าความสัมพันธ์นี้เป็นไปไม่ได้ ต่างฝ่ายต่างมาจากอีกขั้วที่ขัดแย้งกันอย่างสิ้นเชิง ยิ่งสานความรู้สึกต่อก็จะเจ็บช้ำ จึงตัดสินใจเก็บงำไว้เป็นความรู้สึกดี ๆ เพียงเท่านั้น แต่ความรัก เมื่อเกิดขึ้นแล้ว ก็ยากจะหยุดยั้ง ความรู้สึกดีที่มีต่อกันไม่ใช่อารมณ์ชั่วครู่ ยิ่งหักห้ามยิ่งทรมาน ขอเพียงได้พบเพียงครู่ ขอแค่ได้ฝัน ได้หวัง แล้วค่อยตื่นขึ้นมาพบกับความเจ็บปวด +++ เป็นเรื่องรักของนักธุรกิจ ผู้เขียนใส่รายละเอียดเรื่องวิธีคิด การวางแผนงาน การสู้ขับเคี่ยวกับคู่แข่งมาค่อนข้างละเอียดเลย ชิงไหวชิงพริบกันสนุกดี ช่วงแรกอ่านมันมาก โอชอบความรู้สึกของพระนางช่วงนี้คือ พระเอกนางเอกนี่ไม่ได้เกลียดกันนะคะ แต่เพราะการทำงาน เพราะสภาพแวดล้อม ทำให้ต้องขับเคี่ยว ต้องเห็นฝ่ายตนเป็นสำคัญก่อน ซึ่งโอชอบความให้เกียรติคู่แข่งของพระนางในเรื่อง มาถึงส่วนของความรัก อ่านแล้วรู้แหละว่าทำไมนางเอกชอบพระเอก พระเอกดีมาก โออาจจะแพ้ทางพระเอกของผู้เขียนด้วย อ่านทีไรก็ชอบพระเอกทุกที มันจะมีความเป็นสุภาพบุรุษแฝงอยู่ตลอด ให้เกียรติฝ่ายหญิง และเมื่อรักก็แสดงออกว่ารัก แต่เรื่องนี้เป็นความรักแบบโรมิโอ-จูเลียต เหมือนที่บอกไว้ในปกหลัง เป็นความรักที่มีอุปสรรค ซึ่งส่วนนี้โอไม่ชอบนัก ฮ่า ๆ มีเรื่องราวให้ติดตามมากมายค่ะ ปัญหาทางธุรกิจที่เข้ามาแบบต่าง ๆ ปูมหลังพระเอก รักที่มีอุปสรรคมากมาย จนถึงวิธีหาทางออกของปัญหา ช่วงหลัง โอว่าเพราะเรื่องมันเบี่ยงไปที่ปัญหาที่โถมเข้ามา โฟกัสที่พระนางเลยเปลี่ยนไป เรื่องความรู้สึกที่มีให้กันมันไม่เด่นเท่าช่วงแรก ช่วงเวลาของพระนางเลยแทบไม่มีเลย แถมมีพระนางเรื่องลางรักเล่ห์ร้ายโผล่มาจึงแอบแย่งซีนพระนางเรื่องนี้ไปพอสมควร โอไม่ชอบครอบครัวนางเอกเลยอะ พ่อแม่นางเอกถึงปากจะบอกว่ารักนางเอก แต่การกระทำมันฟังไม่ขึ้น อธิบายยังไงก็ไม่ขึ้น รักน้องมากกว่าอย่างเห็นได้ชัด น้องทำเรื่องสร้างปัญหามากมาย ไม่เห็นว่าสักแอะ นางเอกช่วยเหลือบริษัทมากมาย พอนางเอกมีปัญหา แทนที่จะพยายามเข้าใจ ปรึกษาหาทางออก ปฏิกิริยาคือต่อต้านรุนแรง เป็นแบบฉบับของพ่อแม่ที่ห่วงตัวเองมากกว่าลูก โอไม่ชอบความคิดฝังหัวของครอบครัวนี้ ว่าคู่แข่งคือศัตรู เฮ้ย มันไม่ใช่หรือเปล่า ถ้าในอนาคตมีบริษัทอีกร้อยบริษัทเปิดมาแข่งขันกับคุณ คุณก็ต้องมองว่าเขาคือศัตรูหมดเลยเหรอ จะมองโลกทั้งโลกให้เป็นศัตรูหรือเปล่า แต่ในเมื่อมันเป็นคอนเซปต์หลักของเรื่อง เราก็ได้แต่ยอมรับน่ะนะ มันเป็นประเด็นที่สร้างมาทำให้เกิดผลต่าง ๆ ตามในเรื่อง โชคดีที่นางเอกไม่เคยคิดเล็กคิดน้อย น้อยอกน้อยใจ แถมยังรักน้อง รักพ่อแม่มาก ๆ เลยไม่มีดราม่าอะไรตรงนี้ (มีแต่โอนี่แหละที่ดราม่าแทน) นางเอกกับน้องก็รักกันดี เป็นเรื่องที่มีพล็อตหลักและพล็อตรองพอสมควร โอชอบความพยายามที่จะอธิบายอุดช่องโหว่ของผู้เขียน แต่บางทีมันเหมือนกับที่ว่ากันว่า ยิ่งพูดยิ่งเปิดช่องให้คนโต้กลับ ไม่รู้ว่าพอนึกออกมั้ย มีรายละเอียดเป็นเรื่องที่ดี แต่การพูดครอบคลุมกว้าง ๆ ให้คนอ่านคิดในช่องว่างที่กำหนดก็เป็นอีกรูปแบบหนึ่งที่สามารถทำได้ และช่วยไม่ให้คนอ่านโฟกัสผิดจุดประสงค์ด้วย มีการสับขาหลอกเป็นระยะ โอชอบมากในหลายช่วง แต่บางช่วงก็รู้สึกยังไม่ค่อยเนียน บางครั้งอารมณ์ตัวละครก็เปลี่ยนไวมากเกินไป ภาษาภาพรวมดี มีจุดที่โออ่านแล้วสะดุดบ้าง แต่ไม่มากอะไร โออ่านแล้วติดคำว่า "อันใด" ในรูปบรรยาย เพราะปกติเราไม่ใช้พูดกัน นอกจากอยากจะทำให้ประโยคนั้นดูเก่า ขลัง หรือสวยแบบพิเศษจริง ๆ และเห็นคำว่า "ทว่า" บ่อยมากไปนิด มันเป็นรูปประโยคขัดแย้ง ถ้าสามารถสร้างประโยคแบบใหม่ เรียงคำใหม่ก็สามารถหลีกเลี่ยงความจำเจได้ สรุป เป็นเรื่องของพระนางที่มีพื้นฐานต่างกัน ยืนอยู่กันคนละฟาก ทำให้ยากจะรักกันได้ ในโลกที่เต็มไปด้วยเสือสิงห์กระทิงแรดที่พร้อมขย้ำ หรือแม้กระทั่งการตัดสินใจพลาดเลยดิ่งเหวตายเอง สนุกดีค่ะ 3.5 ดาว เรื่องนี้โอคุณสิตาผู้เขียนกรุณาส่งมาให้โออ่าน ขอบคุณมากนะคะ สามารถสั่งซื้อได้ที่เพจของของผู้เขียน (ค้นหา "สิตา" ในเฟซบุ๊กได้เลยค่ะ) และมีในรูปแบบอีบุ๊กด้วยค่ะ โอยกตรงที่อ่านแล้วติดขัดมาด้วยนะคะ 3 "เราทำธุรกิจแวดวงเดียวกันแถมอายุก็ใกล้เคียง แต่ไม่เคยคุยกันสักเท่าไหร่" ที่นี้ น่าจะเป็น ไม่มีโอกาสคุยกันสักเท่าไหร่ หรือ ไม่เคยได้คุยกัน 121 "ฉันมีสิทธิ์โกรธด้วยเหรอ ก็เมื่อกี้คุณจงใจไม่ห้ามพวกเขาตรง ๆ เพื่อให้เด็ก ๆ มองเราเป็นมิตรมากขึ้น ถึงผลลัพธ์จะทำให้พวกเขาไม่กลัวแล้วแอบไปทำลับหลังเราอีก ผู้ชายอย่างคุณกับพฤกษ์ไม่เสียหายก็คงไม่ถืออยู่แล้ว แผนการยอดเยี่ยม!" โอว่า ถ้าเปลี่ยนเป็น ถึงผลลัพธ์จะทำให้พวกเขาไม่กลัวแล้วแอบไปทำลับหลังเราอีกก็เถอะ แต่ผู้ชายอย่างคุณกับพฤกษ์ไม่เสียหายก็คงไม่ถืออยู่แล้ว น่าจะทำให้เข้าใจง่ายขึ้น 153 บ้านพักของแทนไทเป็นหลังใหญ่ที่สุดในรีสอร์ต เป็นบ้านที่หลังใหญ่ที่สุด 245 "หนูแก้วจะมาฟังแม่ร้องเพลงเมื่อไหร่จ้ะ" ต้องเป็น จ๊ะ (คำถาม เสียงสูง)  . . . "ดูคุณไม่เชื่อเรื่องความรักเลยนะคะ" "ตรงกันข้าม ผมว่ารักน่ะทรงอิทธิพลมากนะ เพราะทำให้คนคนหนึ่งเป็นได้ทั้งดีสุด ๆ หรือแย่สุด ๆ เลย คุณว่าจริงไหม" ธีร์วราพยักหน้าเข้าใจ แน่นอน...เราอยากทำดีกับคนรักเพราะเรารักเขา และกล้าจะทำตัวแย่ใส่ด้วยแน่ใจว่าเขารักเรา ลืมไปว่า ต่อให้อีกฝ่ายรักแค่ไหนก็ยังโกรธเราได้เหมือนกัน การหาสมดุลระหว่างสองฝั่งต้องใช้ทั้งความเข้าใจในตัวเองและคู่ของตน เรื่องพรรค์นี้อย่าว่าแต่วัยรุ่นเลย กระทั่งพวกผู้ใหญ่ยังพลาดมานักต่อนัก หน้า 134 บทที่ 11 . . . "ฉันว่า...คนเราน่ะเหมือนเม่นนะคะ" หล่อนคลี่ยิ้มตอบท่าทางกังขา "มีหนามแหลมตั้งครึ่งตัวเผลอนิดเดียวก็ทิ่มใส่คนข้าง ๆ ซะแล้ว หรือไม่ก็โดนหนามอีกฝ่ายแทงซะเอง ยิ่งรักกันอยากอยู่ใกล้กันมากแผลก็ยิ่งมาก บางทีเราอาจเจอแผลคนอื่นแล้วรักษาทัน บางทีไม่เจอเพราะเขาซ่อนไว้ บางที...กระทั่งแผลตัวเองก็ไม่เห็นจนมันอักเสบนั่นแหละ เพราะงั้นอย่าเพิ่มแผลด้วยการดึงหนามตัวเองทิ่มใส่ตัวเองเลยค่ะ" หน้า 266 บทที่ 22 . . . มี e-book ด้วยค่ะ
|
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
||||||||||||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [