มีนาคม 2559

 
 
1
2
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog
คำหวาน ธาดา เขียน
ซื้อตามคนอื่นมาเช่นกัน
 
 
 
คำหวาน
ธาดา เขียน
สำนักพิมพ์พิมพ์คำ ในเครือสถาพรบุ๊คส์
300 บาท  416 หน้า
 
 
หลังปก
 
เพียงแรกพบสบนัยน์เนตร พระองค์เจ้าสฤษดิ์รังสรรค์ก็ทรงหมายปองในตัวเต็มเดือน สตรีสามัญที่มิคู่ควรกับขัตติยบุรุษผู้สืบสายพระโลหิตอันสูงส่ง ทางเดียวที่จะได้หล่อนมาครอบครองคือ "ชายจะเลี้ยงเธอเป็นเมีย เป็นหม่อมห้ามของชาย ภายหน้าเจอกุลสตรีที่คู่ควร คุณแม่ค่อยรับขวัญสะใภ้หลวง"
 
สี่ปีในฐานะนางห้าม เต็มเดือนไม่เคยขาดตกบกพร่องในหน้าที่ ด้วยเมื่อถวายตัวแล้ว หล่อนได้ถวายหัวใจแด่พระองค์ชายไปด้วย ทว่า... ที่เขาเรียก 'นางห้าม' เพราะเหตุนี้เอง 'ห้าม' อารมณ์ธรรมชาติของชาย 'ห้าม' เพื่อรอขัตติยนารีที่คู่ควร
 
ฟ้าสูงย่อมมิควรเคียงคู่แผ่นดินต่ำ กำแพงแห่งชนชั้นนั้นหนาหนัก ยากจะทลาย กระนั้นก็อย่าลืมเทียว...ห้ามสิ่งใดย่อมห้ามได้ แต่ห้ามความรักนั้นยากยิ่ง เมื่อขัตติยบุรุษทรงยึดมั่นในนางเดียว...ศศิธรผู้ฉายแสงกลางดวงหทัย
 
ตราบสุริยันยังอยู่คู่ทิวา ตราบจันทราไม่ร้างจากราตรี ดวงหทัยพี่นี้สถิตที่นวลเจ้า...ตราบสิ้นพิราลัย
 
 
 
เล่าเรื่องเอง
 
 
เรื่องความรักต่างชนชั้นของพระองค์เจ้าสูงศักดิ์กับลูกสาวท่านขุน ใช้ฉากเป็นสมัยรัชกาลที่ห้า โดยถ่ายทอดความรักความเอื้ออาทรของหนุ่มสาวสลับกับวัฒนธรรมในสมัยนั้น
 
พระองค์เจ้าสฤษดิ์รังสรรค์ หรือชายก่อ เป็นลูกของสมเด็จพระบิดาในรัชกาลที่ห้ากับเจ้าจอมมารดาชื่น เพิ่งกลับจากการศึกษาที่ประเทศอังกฤษ ต้องตาเต็มเดือน หญิงสาวที่ถูกส่งมาอบรมในวัง จึงขอเธอไปเป็นหม่อมห้าม
 
เต็มเดือน ลูกสาวขุนรัตนศักดิ์ ถูกพ่อฝากให้เจ้าจอมมารดาชื่นอบรม เนื่องจากหน้าตางดงามเกรงว่าลูกสาวจะต้องไปเป็นอนุ แต่สุดท้ายกลับถูกขอไปเป็นนางห้าม
 
เวลาผ่านไปสี่ปี พระองค์เจ้าสฤษดิ์รังสรรค์ทรงเลี้ยงดูเต็มเดือนอย่างดี ยกให้เป็นนายหญิงของบ้าน คอยดูแลควบคุมคนตลอดจนการใช้จ่ายในวังรังสรรค์สถิต
ชายก่อยกอำนาจให้เต็มเดือนอย่างเต็มที่ แต่เต็มเดือนตระหนักถึงฐานะของตนตลอดมา
 
แม้แต่ลูก เต็มเดือนก็ไม่อาจมีถวายท่านได้ เพราะพระองค์ชายก่อไม่โปรดให้มีลูกเมียรอง ...เช่นเดียวกับท่าน
 
 
 
คุยกันหลังอ่าน
 
 
นิยามความรักเรื่องนี้น่าจะเป็น ขื่นขมปนหวาน ความขื่นใจของเต็มเดือนที่ต้องหวาดกลัวว่าความเมตตาที่เคยได้รับจะหายไป กลัวจะมีคนมาแทนที่ ส่วนความหวานก็มาจากที่ชายก่อหลงเต็มเดือนอย่างสุดหัวใจ
 
บุคลิกของพระนางก็อิงจากสมัยโบราณ ที่ผู้ชายเป็นใหญ่ มีสิทธิ์ในการตัดสินใจ และออกคำสั่ง ยิ่งพระเอกเป็นถึงหน่อเนื้อกษัตริย์ ทุกคนที่ต่ำกว่าจึงต้องทำตามบัญชา ส่วนนางเอก ถึงในบ้านจะไม่ได้ฐานะต้องต่ำ แต่เมื่อเทียบกับสายเลือดอันสูงส่งแล้ว หล่อนจึงเป็นเพียงแค่ธุลี ทำตามสนองพระบาทเท่านั้น ผู้เขียนให้เต็มเดือนใช้คำเรียกแทนชายก่อบ่อยครั้งว่า 'เจ้าชีวิต'
 
ไม่มีความรักแต่แรกเริ่ม ชายก่อถูกใจหน้าตาและกิริยาของเต็มเดือน จึงขอให้มารดายกให้ เต็มเดือนในวัยสิบหก ยังเยาว์วัย จะมีสิทธิ์มีเสียงอะไรมาปฏิเสธ ต่อเมื่อได้พูดจารู้จักกัน ถึงได้เข้าใจกันและกันได้ดีขึ้น
 
ชีวิตเริ่มต้นของทั้งคู่ไม่สวยหรู ชายก่อขอสร้างตัวจากแทบไม่มีสิ่งใด ไต่เต้าขึ้นมาจนมีเงินเก็บ ถึงได้พาเต็มเดือนเข้าไปอยู่ในวัง ไม่ว่าลำบากหรือมั่งคั่งล้วนมีเต็มเดือนอยู่เคียงข้าง อุปสรรคต่างๆ ที่ผ่านกันมาก่อให้เกิดความผูกพัน
 
เล่าถึงชีวิตของชายก่อกับเต็มเดือนเรื่อยๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น มีอะไรเข้ามาบ้าง ไม่มีจุดพีค แต่ตลอดระยะทางที่ผ่านมาก็มีเนื้อหาหลายด้านที่คนเขียนสอดแทรกเข้ามา
 
สำหรับโอนะคะ เรื่องนี้มีส่วนที่โอประทับใจ มีส่วนทีโอชอบ และมีส่วนที่โอไม่ชอบเลยปะปนกันอยู่
 
ส่วนที่ไม่ชอบเลย
 
1. ฉากแสดงความรักพระเอก ค่อนข้างถี่ และเป็นไปอย่างเอาแต่ใจ โอเข้าใจว่าเรื่องนี้ต้องการถ่ายทอดความรักที่พระเอกมีต่อนางเอกเป็นหลัก แต่ด้วยความที่โอไม่ค่อยชอบพระเอกแนวเอาตัวเป็นใหญ่ กับนางเอกที่ต้องคล้อยตามเสมอ มันก็เลยมีหลายอย่างชวนขัดใจ ถึงจะเข้าใจความบทบาทฝ่ายชายในสมัยนั้นก็เถอะนะ
 
อาจเพราะปูเรื่องราวก่อให้เกิดความรักของทั้งคู่น้อยไปด้วยมั้งคะ เวลาพระนางแสดงความต้องการหรือหึงหวง โอเลยยังเข้าไม่ถึงเป็นส่วนใหญ่
 
2. พวกเสียงอุทาน (ฮือ ฮึก โฮ อึก แฮก ฯลฯ) และเสียงธรรมชาติในเรื่อง (ปึง ปังๆๆ ก๊อกๆๆ ตูม ฯลฯ) อันนี้โอขัดใจมาก หลายครั้งกำลังอ่านอย่างลื่นไหลอยู่ ภาษากำลังสวย เข้าถึงอารมณ์ พอเจอเสียงจำพวกนี้ หมดกันทุกอย่างเลย
 
การใส่เสียงก็เป็นศิลปะอย่างหนึ่งนะ บางเหตุการณ์ใส่มาแล้วสามารถทำให้ตัวคนอ่านได้ยินเสียงนั้นๆ เหมือนตัวเองอยู่ในเหตุการณ์ ก่อให้เกิดความรู้สึกร่วม แต่บางเหตุการณ์ก็ตรงข้าม เรื่องนี้โอเจอกรณีหลังมากกว่า
 
3. ความเป็นธรรมชาติ บางตอนดีมาก บางตอนใช้ได้ แต่บางตอนก็อ่านแล้วรู้สึกว่าอะไรเนี่ย?! อาจเป็นเรื่องของความไม่สม่ำเสมอ เช่น ตอนตัวร้ายปรากฏตัว (ไวน์เจ้ากรรม) ตัวละครที่โอกำลังมองว่ากลม เรื่องที่กำลังมองใส่สัดส่วนความเป็นธรรมชาติกับเนื้อหาวัฒนธรรมสมัยนั้นมาพอเหมาะ พอเจอบทนี้มันลดฮวบลงเลย แล้วก็มีบทที่สมควรพีคหรือเน้นหนัก ก็ทำได้ไม่ถึงเช่นกัน เช่น ตอนสำนึก ตอนกอบดิน ตอนชีวิตลงตัว 
 
4. โดยรวมช่วงท้ายจะไม่ดีเท่าช่วงแรกหรือกลาง ดูจังหวะเร่งเกินไป แต่ตอนพิเศษกลับมาทำได้ดีใหม่
 
 
ส่วนที่ชอบ
 
1. ภาษาสำนวนการบรรยาย โดยรวมดีถึงดีมากค่ะ (ไม่นับเสียงธรรมชาติทั้งหลาย และจังหวะที่กระชั้นเร่งเร้าไปบางครั้ง)
 
2. การสรรหาเรื่องราวมาสอดแทรกในแต่ละบท ทำให้อ่านแล้วรู้สึกว่านี่ไม่ใช่แค่เรื่องพระนาง แต่มันมีวัฒนธรรม ความเป็นอยู่ มีความรู้สึก และมีภาพรวมของสมัยอดีตแทรกอยู่ในตัวหนังสือ ถึงจะไม่พีค แต่ก็มีอะไรหลายอย่างที่ทำได้น่าสนใจ ก่อภาพน่ารักออกมา
 
3. อ่านประวัติคนเขียน ยังอายุไม่มาก แต่ทำได้ขนาดนี้ โอว่าเก่งมาก น่าชื่นชม
 
 
 
รวมๆ ให้ 3.5
 
 
 
 
 
.
.
.
 
 
"เห็นเรือใหญ่ก็ใจสั่น เธอทันตอนฝรั่งเศสรุกน่านน้ำเจ้าพระยามิใช่หรือ" พระองค์มีรับสั่งถามหล่อนเสียงเบา ไม่รบกวนพระองค์ชายพัฒน์
 
"ตอนนั้นยังเล็กมากเพคะ มาทราบเอาภายหลัง" หล่อนไม่รู้รายละเอียด เหตุการณ์นี้มิใคร่มีใครอยากพูดถึง เนื่องด้วยสร้างความเจ็บปวดเหลือเกิน
 
พระองค์ชายก่อจึงทรงเล่าเรื่องในอดีตให้หล่อนฟัง
 
"ตอนนั้นฉันบวชเรียนที่วัดอรุณฯ เห็นเรือชัดเทียวละ ลำใหญ่มาก ปืนก็ทันสมัย สยามยิงเตือนไปถึงสามนัด เรือฝั่งมันล่มไปลำหนึ่ง เรือใหญ่ยังโบกธงประจำการ ประกาศรบกับเรา..." พระสุรเสียงเจือความเจ็บปวดพระทัย
 
"แต่ฝั่งนั้นก็ฝ่าเข้ามา..." หล่อนอยากรู้เหตุการณ์ขึ้นมาครามครัน
 
"ใช่ มันฝ่าเข้ามาได้ ตีแนวผ่านป้อมพระจุลฯ ผ่านป้อมผีเสื้อสมุทร เรือทันสมัยที่สุดของเราสองลำต้านไว้ไม่อยู่ เรือกลไฟเก่าๆ ถูกระดมยิงจนท้ายโหว่"
 
หล่อนฟังแล้วเจ็บลึกในใจ สยาม... บอบช้ำนัก
 
หน้า 94 บทที่ 11
 
 
.
.
.
 
 
หล่อนกับเสด็จใช้ชีวิตแบบนั้นได้เพียงครึ่งปี ฐานะก็ดีขึ้นผิดหูผิดตา แม้มิได้ร่ำรวยล้นฟ้า แต่ความเป็นอยู่ก็นับได้ว่าสบาย หล่อนทราบภายหลังว่าเงินเดือนที่ได้มาทรงประหยัดมัธยัสถ์เก็บออมจนได้เงินก้อน ที่ทรงงานดึกดื่นเพราะทรงศึกษาเรื่องการลงทุนอยู่ ตรัสว่ามันเสี่ยงมากจึงต้องรอบคอบที่สุด เมื่อมีก้อนแรก ก้อนที่สอง ก้อนที่สามก็ได้มาอย่างไม่ยากเย็นนัก ทรงใช้ความรู้ด้านเศรษฐศาสตร์อย่างคุ้มค่า บ่าวไพร่ก็มีน้อยคน แต่เลี้ยงดีหนักหนา เงินเดือนแต่ละคนซื้อทองหยองได้สบาย และบ่าวจำนวนน้อยนี้ก็ดูแลวังได้ทั้งวัง เรียบร้อยจนไม่มีที่ติ
 
'จ้างคนให้น้อย เลี้ยงให้ดีๆ ทำงานได้ครอบคลุม มากคนก็มากความ เผลอๆ งานไม่เสร็จอีก มัวแต่จับกลุ่มคุยกัน'
 
'เธออายุน้อย อย่ากดขี่บ่าวไพร่ ใช้พระคุณให้มาก ใช้พระเดชให้เหมาะสม เขาจะได้รัก'
 
หล่อนรู้สึกถึงคำว่า 'ชีวิตคู่' ชีวิตที่ไม่ได้ร่ำรวย แต่คนสองคนได้แบ่งปันความรู้สึกนึกคิดกัน ท่านเป็นสามี เป็นเจ้าชีวิต เป็นครู หรือตอนนี้ท่านเป็นโลกทั้งใบของหล่อน สอนให้หล่อนโตขึ้น มองโลกอย่างเข้าใจสัจธรรม หล่อนนึกไม่ออกว่าหากสี่ปีก่อนไม่ได้พบพระองค์ชายก่อ ป่านนี้หล่อนจะทำอะไรอยู่ที่ไหน
 
'ตอนนี้ทรงมีมากแล้วเพคะ" หล่อนทูลและยิ้ม ภูมิใจในบุรุษตรงหน้าเหลือเกิน จะมีสิ่งใดที่ทำให้หลังบ้านอย่างหล่อนมีความสุขมากกว่าการที่มีผู้นำครอบครัวที่ดีและเข้มแข็ง งดงามทั้งกายทั้งใจ เป็นแบบอย่างที่ดีให้คนในครอบครัว
 
หน้า 110  บทที่ 13
 
 
.
.
.
 
 
Angry แปลว่า โกรธ... ไฉนเสียงมันจึงคล้ายกับ Angie ที่แปลว่าเทวดานางฟ้าในภาษากรีกกันเล่า เหมือนเสด็จพระองค์ชายที่กริ้วฉัน แต่กลับนำต้นไม้หอมมาปลูกให้ฉันดมนั่นหรือ... ฉันมิกล้าทูลต่อหน้าพระพักตร์ดอก ขอฝากเธอไปขอบคุณท่านแล้วกัน ฉันชอบมันมาก
 
จากตอนหนึ่งในสมุดบันทึกเรียนภาษาของเต็มเดือน
 
หน้า 194 บทที่ 36
 
เป็นสมุดบันทึกที่น่าหยิกมาก ส่วนนี้โอชอบมากถึงมากที่สุดค่ะ แต่ขอตัดมาแค่นี้ ไปอ่านเองในเล่มเน้อ
.
.
.
 
 
 
 
เรื่องของพระองค์เจ้ากับนางห้ามโดยมีฉากในสมัยรัชกาลที่ห้า









มี e-book ด้วยค่ะ


 
Thumbnail Seller Link
คำหวาน
ธาดา
www.mebmarket.com
“ชายจะเลี้ยงเธอเป็นเมีย เป็นหม่อมห้ามของชาย ภายหน้าเจอกุลสตรีที่คู่ควร คุณแม่ค่อยรับขวัญสะใภ้หลวง” สี่ปีในฐานะนางห้าม เต็มเดือนไม่เคยขา...



Create Date : 17 มีนาคม 2559
Last Update : 25 มกราคม 2564 11:58:17 น.
Counter : 8664 Pageviews.

11 comments
  
ปกสวยจังค่ะ

แต่เนื้อเรื่องอ่านแล้วไม่ไหวค่ะ ดูผู้ชายเป็นใหญ่ยังไงไม่รู้

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ

โหวตให้นะคะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
toor36 Education Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
comicclubs Literature Blog ดู Blog
อุ้มสี Travel Blog ดู Blog
kae+aoe Parenting Blog ดู Blog
ออโอ Book Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
โดย: เรียวรุ้ง วันที่: 17 มีนาคม 2559 เวลา:14:48:09 น.
  
คุณเรียวรุ้ง สงสัยโอบ่นชายก่อเยอะแน่เลย จริงๆ มีหลายคนชอบพระเอกคนนี้นะคะ ข้อดีที่สุดของเขาคือรัก ทุ่มเท และคลั่งไคล้นางเอกเพียงคนเดียว ขอบคุณมากค่ะ
โดย: ออโอ วันที่: 17 มีนาคม 2559 เวลา:15:19:47 น.
  
เราชอบเรื่องนี้น้อย เพราะคาดหวังไว้มาก
ฉากเรทรู้สึกว่าเยอะเกินจำเป็น จนบางทีอดมองว่าเป็นนิยายที่อัป-ีย์ไม่ได้
ยิ่งตอนที่พระเอกแย่งลูกตัวเองดูดนมนางเอกนี่ไม่ไหวเลย
เห็นอายุคนเขียนก็ยิ่งตกใจ
โดย: ann IP: 101.109.63.12 วันที่: 17 มีนาคม 2559 เวลา:15:20:03 น.
  
5555 สงสัยอินตามรีวิวคุณโอ

นิยายไทยเราติดนามปากกาทมยันตีค่ะ ติดสำนวนเขียน พลอยให้อ่านงานนักเขียนท่านอื่นได้ แต่ไม่ติด

ยิ่งนักเขียนหน้าใหม่ แค่อ่านได้แต่ไม่ติดใจค่ะ

ขนาดบุพเพสันนิวาส ของรอมแพงที่ว่ากันว่าสนุกนักหนา
เราอ่านแล้วก็สนุกนะคะ แต่ไม่ถึงขนาดอยากหามาเก็บไว้เพื่ออ่านซ้ำ
โดย: เรียวรุ้ง วันที่: 17 มีนาคม 2559 เวลา:15:42:43 น.
  
แวะอ่านรีวิวค่ะ เห็นคนพูดถึงกันมาก
โดย: kunaom วันที่: 17 มีนาคม 2559 เวลา:16:59:18 น.
  
สารภาพว่าหยิบมาอ่านแล้ววางค่ะ ไม่รอดจริง ๆ
การใช้สรรพนาม ตลอดจนราชาศัพท์ มันผิด ๆ ถูก ๆ ตก ๆ หล่น ๆ จนเราอ่านไม่ลื่นเลย

จังหวะการเล่าเรื่อง ไม่ชวนให้เกิดอารมณ์ร่วมไปกับตัวละคร แถมฉากรักที่ดูจะล้นเหลือในเรื่องก็ขัดกับโครงสร้างนิยายพีเรียดที่วางไว้มากอยู่...มันกึ่ง ๆ มากค่ะ ว่าจะเขียนแนวคลาสสิค ภาษาสวย หรือแนวตลาดในฉากอดีต ....เรื่องนีัให้ความรู้สึกหัวมังกุท้ายมังกร

แถมเราเคยอ่านพวกเรื่องเจ้า ๆ นาย ๆ (ของจริง ) มาแล้ว หลายเหตุการณ์ในนิยายมันไม่ชวนเชื่อน่ะ ( อ่านไปแย้งในใจไปตลอดเลย )
โดย: Serverlus วันที่: 17 มีนาคม 2559 เวลา:22:48:40 น.
  
ออโอ Book Blog ดู Blog

พระเอกแบบนี้ไม่ต้องจริตพี่เหมือนกันจ้ะ
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 18 มีนาคม 2559 เวลา:9:49:49 น.
  
คุณเรียวรุ้ง โออ่านนามปากกาลักษณวดีมากกว่าทมยันตีค่ะ ชอบเจ้าหญิงเจ้าชาย กับเรื่องที่เหมือนอยู่ในห้วงฝัน บุพเพสันนิวาสยังอยู่ในกองดองโอค่ะ เคยอ่านของคนเขียนไปแล้วหนึ่งเรื่อง ยังไม่ถูกใจเลยขอพักไว้ก่อน

คุณอ้อม เจ้าชายกับนางห้ามค่ะ

คุณเอ้ ราชาศัพท์นี่ไม่สู้จริงๆ ค่ะ โอว่าละเอียดอ่อนมาก ลำดับชั้นเปลี่ยนราชาศัพท์ก็เปลี่ยน ทุกวันนี้โอยังไม่แม่นลำดับชั้นเลย จากอ่านคำนำสำนักพิมพ์เขียนว่าตัด/ละราชาศัพท์บางตำแหน่งไปบ้างเพื่อให้อ่านง่าย แต่ส่วนตัวโออยากให้คงให้ถูกมากกว่าจะได้เรียนรู้ด้วย
เหตุการณ์ส่วนไหนแปลกบ้างคะคุณเอ้ อยากรู้ ประวัติศาสตร์กับโอเหมือนอยู่ห่างกันหลายล้านปีแสงเลย

โอเห็นด้วยเรื่องจังหวะและฉากรักค่ะ เฝือและล้นเหลือ แถมไม่เข้ากับโทนเรื่องด้วย

พี่สาวไกด์ใจซื่อ ขอบคุณมากค่ะ
โดย: ออโอ วันที่: 19 มีนาคม 2559 เวลา:15:22:27 น.
  
คุณ ann ขอโทษค่ะ บล็อกแบนแบบอัตโนมัติ โอเพิ่งเห็นเลยปลดแบนให้ คาดว่าเพราะใช้คำแรง

ใช่ ฉากหวามขัดกับโทนเรื่องส่วนนั้นทำให้เรื่องแย่ลงมากๆ โอเข้าใจว่าคนเขียนพยายามทำให้เนื้อเรื่องหวานกรุ่นไอหวาน แต่กลับได้เรื่องที่ขายฉากแทน

อ่านคำนำแล้วรู้สึกว่าเรื่องนี้ตอนแรกน่าจะได้ลงที่สำนักพิมพ์ Sugar Beat ซึ่งจะขายนิยายประเภทนี้เป็นหลัก แต่อาจเพราะมีเรื่องของวัฒนธรรมด้วย เลยมาได้ลงที่พิมพ์คำแทน
โดย: ออโอ วันที่: 29 เมษายน 2559 เวลา:23:25:10 น.
  
เพิ่งได้อ่านค่ะ แต่อ่านได้สองบทก็วาง เพราะไม่ชอบพระเอกนางเอก และไม่รู้ว่าเรื่องจะไปในทิศทางใด นอกจากเรื่องความรักต่างชนชั้น ซึ่งพล็อตธรรมดาเกินไป พะเอกเติบโตที่เมืองนอกแต่อ่านแล้วไม่สามารถเชื่อตามได้ค่ะ
โดย: ผู้มาเยือน IP: 1.47.2.51 วันที่: 27 ตุลาคม 2561 เวลา:7:43:21 น.
  
คุณผู้มาเยือน ขอบคุณที่แชร์ความเห็นนะคะ
โดย: ออโอ วันที่: 27 ตุลาคม 2561 เวลา:23:22:35 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ออโอ
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [?]



โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
New Comments