เรื่องสั้นขำขันประจำครอบครัว

ลูกๆจ๋า เห็นมั้ยว่าแม่ขยันได้แค่แป๊บเดียว แล้วก็เงียบหาย...เหมือนเดิม สมกับเป็นแม่ดีเด่นจริงๆเลยแหละ แหะๆ

พอทิ้งไปนานๆ ก็ชักจะลืมเลือนตามประสาแม่สูงวัย (ก็เลขสามนำหน้าแล้วนี่นา) เล่าเป็นเรื่องสั้นขำขันดีกว่าเนาะ



น้องปอมีชื่อใหม่แล้วนะจ๊ะ ชื่อว่า "ด.ญ.โรซ่า"

เรื่องมีอยู่ว่าตั้งแต่แม่พาเด็กๆไปนอนบ้านอาม่าอาทิตย์ละ 2-3 คืน อาม่าเริ่มเห็นอิทธิฤทธิ์ของน้องปอ จนวันนึงอาม่าเรียกน้องปอว่า "ไอ้โรซ่า" โทษฐานที่แสดงความซ่าให้อาม่าส่ายหัว

เนื่องจากวันๆนึงจะทำตัวเป็นนักเลงหัวไม้ เห็นใครกินอะไรไม่ได้เลย ต้องตามไปยืนส่งเสียงแว้ดๆ (เสียงแหลมขนาดทำให้ขี้หูสะเทือน) ประมาณว่าจะให้หนูกินดีๆหรือกินทั้งน้ำตา(ของหนู) แทนที่จะขอดีๆ ดั๊นแว้ดใส่ ถ้าใครไม่ให้ มีเพิ่มโวลุ่มให้ดังกว่าเดิม ก็ต้องให้ๆไปเพื่อตัดปัญหา

นอกจากเรื่องกินแล้ว ก็ยังมีเรื่องแย่งของเล่นกะคุณพี่อีกตะหาก อันไหนที่วางไว้ให้คุณน้อง ก็ไม่ค่อยจะสนใจ อันที่คุณพี่ถืออยู่นี่แหละดึงดูดนักหนา เข้าไปคว้าหมับ ถ้าดึงไม่ได้ ส่งเสียง "แว้ดดดดดด" ประหนึ่งโดนคุณพี่แย่งซะงั้น (แต่แม่มีตาทิพย์ มองเห็นทุกสิ่งทุกอย่างค่ะ)

พักหลังตั้งแต่คุณน้องมีฟันเป็นของตัวเอง 1 ซี่ (เพิ่งจะโผล่พ้นเหงือกจิ๊ดนึง) ก็เริ่มยุทธวิธีจู่โจม แย่งพี่ไม่ได้ใช่มั้ย ก้มลงเอาเหงือกกะฟันงับซะเลย ...โรซ่าจริงๆ

แต่บางทีงับพลาดเหมือนกัน ก้มลงไปหวังจะงับแขนหมูของพี่ป่าน แต่คุณพี่รู้ทัน เอามือออก แม่แอบเห็นคุณน้องแทะมือตัวเอง ซักพักนึกขึ้นได้ อ้าวนี่มือตรูนี่หว่า เลยบีบน้ำตาตามฟอร์ม

แล้วที่ "โรซ่า" สุดๆก็ตอนจะนอนนี่แหละ น้องปอก็ดูดยาสลบไปได้หน่อยนึง ก็ลุกขึ้นเดินเข้าไปหาอาม่าในครัว (บ้านอาม่าเป็นแฟลต พอปูที่นอนตรงห้องรับแขก ก็ยังเห็นครัวรำไร) ส่งเสียงอิ๊อ๊ะคุยกะอาม่าใหญ่เลย พออาม่าบอกให้กลับมานอนกะแม่ น้องปอก็เดินกุ๊งกิ๊งกลับมาดูดยาสลบไปอีกหน่อยนึง แล้วก็ลุกขึ้นเดินไปหาอาม่าอีก กว่าจะหลับได้ ก็เป็นแบบนี้อยู่ 4-5 รอบ ซ่ามากๆ



พี่ป่านสอนน้อง

เวลาน้องปอขอแจมของกินกะชาวบ้าน พี่ป่านจะมองหน้าน้องแล้วบอกว่า "น้องกินไม่ได้น๊า น้องปอมีแต่เหนือก (เหงือก) ไว้รอมีฟันก่อนน๊า"

...ตอนนี้น้องมีฟันแล้ว (ตั้ง 1 ซี่ พี่ป่านจะแบ่งให้น้องได้รึยังจ๊ะ)



หน้ามัน

มีอยู่วันนึง นั่งเล่นกันหนุงหนิงแม่กะลูก
พี่ป่าน : แม่ๆ หน้ามัน
แม่ : หือ...อะไรนะ
พี่ป่าน : แม่ หน้ามัน
แม่ : อ่า มาว่าแม่หน้ามันได้ไงอ่ะ ก็ยังไม่ได้อาบน้ำเลย (ความลับแตกแล้วสิเนี่ยว่าไม่ค่อยอาบน้ำ)
พี่ป่าน : แม่ ทำหน้ามันๆหน่อยดิ่

แม่ไม่ใช่พรีเซนเตอร์โฟมล้างหน้าสมูทอีนะเฟร้ย นังหนู



ไข่ตุ๋น

พักนี้พี่ป่านเริ่มกลับมากินเก่งเหมือนเดิม...หรือเก่งกว่าเดิมก็ไม่รู้ ยิ่งตั้งแต่ไปบ้านอาม่าเนี่ย ติดใจฝีมือไข่ตุ๋นของอาม่า ไปทีไรได้กิน 2-3 มื้อติดกันโดยไม่เบื่อ ขนาดกลับมาบ้านย่ายังร่ำร้องจะกินไข่ตุ๋นบ้านอาม่า ถึงขนาดออกปาก
พี่ป่าน : คุณแม่ จะกินไข่ตุ๋นบ้านอาม่า ...เดี๋ยวนั่งแท็กซี่ไปบ้านอาม่ากัน ...อาม่าคิดถึงพี่ป่านกะน้อง

วอนจะไม่มีที่ซุกหัวนอนละลูก ร่ำๆจะไปบ้านอาม่าบ่อยๆ เดี๋ยวย่าน้อยใจน๊า แค่ไปทุกอาทิตย์ ปู่ก็คิดถึงจะแย่แล้วอ่ะเนี่ย



น้ำสัตว์ประหลาด

นอกจากพักนี้พี่ป่านจะกินเก่งตามปกติแล้ว ยังกลับมากินผักเก่งเหมือนเดิมอีกด้วย ทั้งจับฉ่าย ผัดบร็อคโคลี่ มะเขือเทศ แตงกวา

ตอนบ่ายวันนึงพี่ป่านไปเปิดตู้เย็นแล้วถือจานใส่ผักสลัดออกมา (มื้อเย็นของป๊าเลยนะนั่น)
แม่ : พี่ป่านถืออะไรมาคะนั่น
พี่ป่าน : (เงียบ ไม่ตอบ)
แม่ : พี่ป่านถือมาทำไมคะ จะเอาอะไรรึเปล่า
พี่ป่าน : เอาน้ำสัตว์ประหลาด
แม่ : ง่า เอาไรนะลูก
พี่ป่าน : พี่ป่านจะเอาน้ำสัตว์ประหลาด
แม่ : เอามาทำอะไรคะ
พี่ป่าน : เอามากินกะผักค่ะ
แม่ : เค้าเรียกว่าน้ำสลัดนะลูก
พี่ป่าน : พี่ป่านจะเอาน้ำสลัดค่ะ
แม่ : จานนี้ของป๊านะคะ พี่ป่านรอกินพร้อมป๊าตอนเย็นได้มั้ยคะ เอาไปเก็บที่เดิมก่อนนะคะ
พี่ป่าน : ได้ค่ะ

พูดจบพี่ป่านก็ทำท่าลังเล ก่อนเดินกลับไปเอาจานผักแช่ตู้เย็น พี่ป่านหยิบมะเขือเทศ 3-4 ชิ้นมากินเล่นก่อนเอาจานไปเก็บ

สลัดจานนั้น พอมื้อเย็นพี่ป่านก็ฉกไข่ ไก่ มะเขือเทศ แตงกวามากินอีกหน่อย ป๊าจะอิ่มรึเปล่าก็ไม่รู้ หุหุ



คุณแม่...หนูหิว

พักนี้พี่ป่านรู้จักบอกว่า "หิว" หรือ "อิ่ม" (บอกได้เอง แต่ไม่รู้ว่าหิวหรืออิ่มจริงๆรึเปล่า)

ถ้ากินๆไปแล้วไม่อยากจะกินต่อ พี่ป่านก็จะบอกว่า "หนูป่านอิ่มแล้ว"

ส่วนตอนหิว ก็จะบอกว่า "คุณแม่ หนูหิวข้าว"

บางวันพี่บอก "คุณแม่ หนูหิวไอติม" ป๊าดดดดดด....กะจะกินไอติมให้อิ่มแทนข้าวเลยวุ้ย



บ้านบอล

เมื่อวันศุกร์ที่แล้ว แม่กะอาม่าพาเด็กๆไปโรบินสัน พี่ป่านทำท่าอยากเข้าไปเล่นบ้านบอล แม่ก็ถามก่อนว่าพี่ป่านอยากเล่นเหรอ พี่ป่านก็บอกว่า "อยากเล่นค่ะ" แม่ก็เลยจ่ายตังค์ไป 20 บาท (ครึ่งชั่วโมง)

ปรากฏว่าคุณพี่เล่นไปแค่ 50 สตางค์ เข้าไปยืนทำหน้าตาผิดคาด ไม่ยอมขยับไปไหน เดินออกมา 2-3 รอบ ขนาดมีพี่สุดสวยมาอุ้มไปเล่น พอพี่เค้าเผลอพี่ป่านก็เดินกลับออกมาบอกแม่ว่า "ไม่อยากเล่นแล้ว" แง้ว...คุ้มมากๆ

แต่พอวันอาทิตย์ กำลังอาบน้ำอยู่
พี่ป่าน : คุณแม่ๆ เล่นลูกบอลกะพี่ซาหนุก
แม่ : หืออออออออ....เล่นบอลกะพี่ที่ไหนลูก
พี่ป่าน : มีบันไดด้วย พี่อุ้มไปขึ้นบันได ซาหนุกๆ
แม่ : (ตอบไม่ตรงคำถามเฟร้ย) เหรอๆ ลูกบอลสีอะไรอ่ะลูก
พี่ป่าน : สีเขียวกะสีน้ำเนิน
แม่ : โห...ไอ้ขี้โม้ เมื่อวันก่อนไปยืนตะลึง เล่นไปแค่ 50 ตังค์ วันนี้บอกสนุก โม้ๆๆ



พี่ป่านกะเพลง

ช่วงนี้พี่ป่านชอบร้องเพลงมาก เพลงไหนที่คุ้นหูพอจะดำน้ำได้ก็ดำน้ำบุ๋มไปเรื่อย โดยเฉพาะเพลงที่เปิดทางทีวี ชื่อเพลงอะไรน๊อ (ที่เนื้อเพลงเค้าร้องว่า "อัครศิลปินกรองศาสตร์กรองศิลป์การดนตรีฯ") พี่ป่านได้ยินทีไรต้องวิ่งไปยืนหน้าทีวีแล้วก็ดำน้ำพร้อมโยกตัวไปมา

เพลงไทย เพลงอังกฤษที่ได้ฟังบ่อยๆ ก็ดำน้ำไปเรื่อยๆ เสียงสูงหลงคีย์มั่ง แต่แม่ก็ดีใจที่หนูร้องเพลงได้น๊า



พี่ป่านเก็บเหรียญบาทได้บนโต๊ะที่บ้านอาม่า (แม่วางทิ้งไว้เองแหละ) พี่ป่านหยิบไปแล้วก็เดินตามหา
พี่ป่าน : กระปุกอยู่ไหนน๊า
แม่ : จะเอากระปุกไปทำอะไรเอ่ย
พี่ป่าน : จะเอามาหยอดออมสิน หยอดแล้วห้ามแกะน๊า

อีกหน่อยคงวางเหรียญเกะกะไม่ได้แล้ว คุณพี่คงเก็บไปหยอดเรียบแน่เลย



ก่อนนอน แม่กำลังโปะยาสลบให้น้องปออยู่
พี่ป่าน : คุณแม่ ปวดฉี่
แม่ : เดี๋ยวน๊า รอแป๊บนึง รอน้องหลับก่อน เดี๋ยวแม่พาไปฉี่ ....เออ ว่าแล้วถามหน่อยดีกว่า พี่ป่านฉี่ตรงไหนอ่ะ
พี่ป่าน : ฉี่ที่จิมมี่
แม่ : (นึกว่าจะตอบว่าที่ห้องน้ำ) เหรอๆ แล้วอึที่ไหนอ่ะ
พี่ป่าน : อึที่ตูดดดดด



แม่ : ป่านๆ ศรายุทธไปไหนอ่ะ
พี่ป่าน : รายุดไปทำนาน (ทำงาน) เนื้อยยยย เหนื่อยยยยย
แม่ : ป๊าไปทำงานหาตังค์ให้พี่ป่านซื้อนม ซื้อของนะ รู้มั้ย พี่ป่านก็อย่ากดสบู่เล่นบ่อยๆสิ เปลืองอ่ะ ถ้ากดเล่นเยอะๆ วันหลังป๊าไม่ให้ตังค์ไปซื้อสบู่แล้วนะ

พอป๊ากลับถึงบ้าน
แม่ : ป่านๆ ป๊าไปไหนมาอ่ะเนี่ย
พี่ป่าน : ป๊าไปทำนาน (ทำงาน) เนื้อยยยย เหนื่อยยยยย
ป๊า : ชื่นใจจัง ขอหอมที
พี่ป่าน : ป๊าจะให้ตังค์ไปซื้อสบู่สีม่วง
แม่ : งั่กๆ ตกลงที่สอนไปเข้าใจป่าวเนี่ย



มีกี่ตัว???

แม่ : แมวบ้านอาม่ามีกี่ตัว
พี่ป่าน : มีสำตัว (สามตัว)
แม่ : ชื่อไรมั่งอ่ะ
พี่ป่าน : เฉาก๊วย
แม่ : แล้วชื่อไรอีกน๊า
พี่ป่าน : ถุงเนิน
แม่ : แล้วอีกตัวนึงล่ะ
พี่ป่าน : เฉาก๊วย

แป่ว...พี่ไมโลน้อยใจแย่เลย โดนขยำแต่ดันจำชื่อไม่ได้



ทำกับข้าว

แม่ : พี่ป่านทำอะไรคะเนี่ย
พี่ป่าน : ทำขาหมู...อร่อยน๊า
แม่ : สั่งผัดกะเพราได้ป่าวอ่ะ
พี่ป่าน : เด็กกินไม่ได้...มันเผ็ด
แม่ : ตกลงพี่ป่านทำอะไรคะเนี่ย
พี่ป่าน : ไอติมคอนเน็ตโต้

ถาม 3 รอบ เปลี่ยนเมนูทุกรอบเลยง่ะ


ขาหมู ผัดกะเพรา ไอติมคอนเน็ตโต้ หน้าตาแบบนี้

แม่ : ทำแล้วมีใครกินบ้างล่ะลูก
พี่ป่าน : มีหมาบั๊ดดี้ (แล้วก็หยิบตุ๊กตาหมามานั่งกิน)
แม่ : แล้วมีใครอีกมั้ย
พี่ป่าน : มีแมวด๊วยยยยยยย (แล้วก็หยิบตุ๊กตาแมวมานั่งกิน)
แม่ : มีอีกมั้ยๆๆๆ
พี่ป่าน : (มองซ้ายมองขวา) มีควายด้วย
แม่ : ห๊า มีควายด้วยเหรอ
พี่ป่าน : นี่ไง ฮ่าๆๆ (กรุณาดูรูปด้านล่าง)
แม่ : โห เล่นมุขนี้เลยเหรอลูก





ขี่รถ



แม่ : เป็ดทำอะไรอยู่ลูก
พี่ป่าน : เป็ดขับรถ
แม่ : ขับรถไปไหนกันคะ
พี่ป่าน : ไป....โรงฮาบาน (โรงพยาบาล)
แม่ : แล้วเค้าไปโรงพยาบาลทำไมล่ะลูก
พี่ปาน : ไปหาหมอ กินยา เดี๋ยวก็หาย กลับบ้านได้



โกนหนวด (ไม่มีคำบรรยาย ดูรูปอย่างเดียว อิอิ)


โกนหนวดให้น้อง


โกนหนวดให้ตัวเอง



ดื่มน้ำร่วมสาบาน (ไม่มีคำบรรยาย ดูรูปอย่างเดียว)







กระดานนิทานแม่เหล็ก

แม่เริ่มเล่านิทานได้ไม่จบประโยคแรก โดนเด็กๆป่วน เลยเปลี่ยนมาร้องเพลงแทน แล้วก็ค่อยให้พี่ป่านหยิบไปติดทีละตัวตามเนื้อเพลง
เรากำลังจะไป เรากำลังจะไป จะไปที่ฟาร์มคุณปู่
เรากำลังจะไป เรากำลังจะไป จะไปที่ฟาร์มคุณปู่
ข้างในฟาร์มคุณปู่นั้นมีเจ้าวัวตัวหนึ่ง
ข้างในฟาร์มคุณปู่นั้นมีเจ้าวัวตัวหนึ่ง
เจ้าวัวส่งเสียงร้องดังแบบนี้ มอ มอ





คุณหมอมาเอง

พี่ป่านหยิบของเล่นชุดหมอออกมาเล่น


แม่ : ทำอะไรค๊า
พี่ป่าน : ส่องจิมมี่แมว ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (หัวเราะแบบสะใจคุณพี่มากๆ)


แม่ : ถ้าไปหาหมอฟัน ต้องอ้าปากกว้างๆ ทำไงค๊า
พี่ป่าน : อ้า..........


พี่ป่าน : ตรวจฟันให้แมวด้วยน๊า



ช่วงนี้พี่ป่านเริ่มเก็บของเล่นเข้าที่ได้ดีขึ้น เพราะแม่เจอมุขเด็ดที่เหมาะกะพี่ป่าน วันก่อนนั่งดูบาร์นี่ ตอนท้ายๆบาร์นี่ให้เด็กๆช่วยกันเก็บของเล่น พี่ป่านก็เลยเก็บกะเค้ามั่ง เข้าแก๊บแม่เลย ฮิฮิ

หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา เวลาพี่ป่านจะเก็บของเล่น ก็จะบอกแม่ว่า "คุณแม่ ร้องเพลงคลีนอัพๆๆ"

เอ่อ....ลูกจ๋า แม่ร้องได้ประโยคเดียวเองลูก เอาเวอร์ชั่นไทยดีกว่าเนอะ "สะอาด สะอาด ให้สะอาด และให้ดูดี ฯลฯ" เราสองคนแม่ลูกก็เลยต้องร้องเพลงไป เก็บไป กว่าจะเก็บเสร็จก็ร้องวนไปวนมาอยู่หลายรอบเลย (ที่เก็บช้าเพราะมีน้องปอมาช่วยรื้อด้วย ฮ่าๆๆ)

หลังจากบาร์นี่เป็นตัวช่วยที่ดีของแม่ แม่ก็เริ่มพึ่งบาร์นี่แล้วแหละ (ก็พี่ป่านเชื่อฟังบาร์นี่ยิ่งกว่าแม่บังเกิดเกล้าอีกนะลูก) เวลาอาบน้ำแล้วพี่ป่านชอบเปิดก๊อกให้น้ำไหลทิ้ง แม่พูดจากปากฉีกถึงรูหู พี่ป่านก็ไม่เคยจะเชื่อ เดี๋ยวนี้เหรอ
แม่ : เอ๊...บาร์นี่บอกว่ายังไงน๊า
พี่ปาน : บาร์นี่บอกให้ประหยัดน้ำ (แล้วพี่ป่านก็ปิดน้ำจริงๆด้วย)

งานนี้ต้องขอบคุณบาร์นี่มากๆเลยค่า



อัพเดตพี่ป่าน

อาทิตย์ที่แล้วไปบ้านอาม่า พี่ป่านไปคุ้ยเจอสร้อยข้อมือหลายเส้น อาม่ากะว่าจะเอามาร้อยเป็นสร้อยห้อยแว่น พี่ป่านเลยเอามาประดับประดาซะหมดถุงเลย ...สะตอเบอรี่ไม่มีใครเกินเลย ลูกสาวแม่



แม่บอกให้พี่ป่านหยิบสี...ไประบายรูป... พี่ป่านก็ทำได้น๊า แยกสี่เหลี่ยมจัตุรัสกับสี่เหลี่ยมผืนผ้าได้ด้วย เก่งมากค่า


นี่ไงค๊า


ปลา


ปากแม่ (ปากทู่เชียว) ปากป่าน ขนมปัง


แม่ : นี่อะไรอ่ะลูก
พี่ป่าน : อาย (eye) ...ตาค่ะ

อันนี้แม่เห็นพี่ป่านนั่งเขียนเงียบๆอยู่พักนึง หนูก็เงยหน้ามาเรียกแม่


พี่ป่าน : คุณแม่ นี่เอ
แม่ : โอ้โห...เก่งค่า (มีใครแอบมาเขียนให้ป่ะฟะ)
พี่ป่าน : นี่เอ๊ชชชชช
แม่ : อืม เหมือนๆ เก่งมาก
พี่ป่าน : นี่จี
แม่ : อ้ะๆ คล้ายๆ
พี่ป่าน : นี่ไอนะ
แม่ : โห ตัวนี้สวยสุดเลยลูก (ง่ายสุดละ)

ไม่ว่าหนูจะทำอะไรได้มากหรือน้อยแค่ไหน หนูก็เก่งสำหรับแม่เสมอนะจ๊ะ


ตอนนี้หนูไขลานเป็นละค่า
(เพิ่งไขเป็นอ่ะ เมื่อก่อนหมุนแล้วไม่ยอมปล่อยมือ ทำท่าหมุนไปแล้วก็หมุนกลับมา)



อัพเดตน้องปอ


ใครเอ่ย???


เฉลย...น้องปอเองค่ะ


น้องปอหัวเราะปากบาน


หวีผม


ตบมือ

เวลาหยิบรีโมท น้องปอก็ส่องไปทางทีวีด้วยน๊า แล้วเวลาหยิบโทรศัพท์ ก็เอามาแนบหูด้วย สะตอเบอรี่มากๆ แต่แม่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้อ่ะ ไว้รอจังหวะเหมาะก่อนน๊า

Create Date : 01 ตุลาคม 2550		16 comments
Last Update : 4 ตุลาคม 2550 23:02:32 น.
Counter : 1734 Pageviews.
Share Tweet