Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2550
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
23 พฤษภาคม 2550
 
All Blogs
 
พี่ป่านจอมฉอเลาะ VS น้องปอกะผมทรงใหม่

สองหมูจ๊ะ จากบล็อกที่แล้ว ป้านัดบอกว่าทรงผมของน้องปอเจ็บมากๆ แม่ก็ไม่รู้ทรงไหนเหมือนกันวุ้ย วันนี้เลยมานำเสนอทรงผมล่าสุด มาดูรูปแล้วแม่ก็ไม่เข้าใจตัวเอง...ทำไปได้อ่ะเน้อ


ป้านัดขา ทรงนี้เจ็บ(กบาล)กว่าเดิมป่ะค๊า


ย่อรูปเสร็จ รีบเอาไปนำเสนอให้น้าเป้ดูแบบภูมิใจ น้าเป้บอกว่า "ตรูผูกให้ลูกแค่ 2 จุกยังตีกันแทบตาย"

อุเหม่...กว่าจะได้ทรงนี้ แม่ก็แทบกระอักเหมือนกันอ่ะลูก น้องปอดึ๊บๆหนีมั่ง เอาหน้าลงไปถูไถกะพื้นมั่ง แต่ยอมให้แม่เสริมสวยให้ก็ถือว่าเป็นการทดแทนบุญคุณที่เลี้ยงดูละน๊า ฮี่ๆๆ

เดี๋ยวจะนึกว่าแม่ใจร้าย จริงๆป่าวน๊า แต่ว่าน้องปอผมยาวทิ่มตาแล้วอ่ะ แม่ก็ไม่ได้เปิดซาลอนมืออาชีพซะด้วย กลัวเล็มแล้วจะเบี้ยวๆแหว่งๆแบบผมม้าพี่ป่าน คราวนี้อาจจะเลยเถิดจากม้าเต่อเป็นม้าเถิกไปเลยก็ได้ ก็เลยมัดจุกเอาละกันวุ้ย กะว่าพอยาวหน่อยก็จะได้หวีผมเป๋โชว์รัศมีเหม่งแล้ว น้องปอของแม่

ช่วงนี้เปิดเทอมแล้ว แม่ยังไม่ได้พาสองหมูออกไปตรวจกิจการ play group ของครอบครัวเราที่หน้าปากซอยเลย (จริงๆคือพาลูกเข้าไปเล่นของเล่นฟรีที่โรงเรียนหน้าปากซอย ฮ่าๆๆ) นี่ถ้าไม่ให้ลูกเรียนอนุบาลที่นี่ สงสัยเจอดักที่ปากซอย ห้ามเข้าบ้านแหงเลยแฮะ

สาเหตุที่ไม่ได้พาไป เพราะตอนเย็นๆฟ้าฝนมักจะไม่เป็นใจ บวกกับความขี้เกียจของแม่ด้วย เลยได้แต่วนเวียนอยู่แถวๆหน้าบ้านนี่แหละ

แต่พักนี้พี่ป่านก็มาแนวแปลก บางทีบอกแม่ให้พาออกไปข้างนอก แต่พอแม่เปิดประตู พี่ป่านกลับบอกว่า "ออกนอกบ้านไม่เอา" (ยังไม่เลิกเอาคำปฏิเสธไว้ท้ายประโยค) พูดจบก็เอามือผลักประตูปิดซะงั้น ทำเอาแม่งงไปหลายตลบ เกิดอะไรขึ้นกะลูกช๊าน

ถ้าไม่ออกไปไหน เราก็จะมีกิจกรรมเล็กๆน้อยๆ ไม่ว่าจะเป็น

เตะฟุตบอล ...แม่เป็นคนเตะ พี่ป่านเป็นคนเฮ

เตะซะจนแม่อยากไปคัดตัวเป็นนักฟุตบอลทีมชาติแล้วนะเนี่ย บางทีแม่ก็ขี้เกียจเตะ เลยเอามาอันเดอร์เป็นวอลเล่ย์ซะเลย กลาเป็นว่าถูกใจอกถูกใจพี่ป่านไปซะอีก ได้ดูโชว์ใหม่เลย

บางทีพี่ก็คึกๆ บอกแม่ว่า "ชู้ตบาสก้น" คือให้แม่เอามือสองข้างอ้อมไปด้านหลัง ทำเป็นห่วงชู้ตบาส ที่แม่ไม่เข้าใจคือพอทำห่วงด้านหน้า พี่ป่านไม่ชอบอ่ะ ชอบให้แม่เอามือไว้ข้างหลัง (มันลำบากนะโว้ย นังหนู) พอเอามือมาทำเป็นห่วง พี่ป่านก็จะมาหย่อนลูกบอล แล้วก็หัวเราะเอิ๊กอ๊าก เอาน่ะ ทำให้พี่ป่านหัวเราะได้ แม่ก็ยอมแหละ

กระโดดเชือก ...แม่เป็นคนกระโดด พี่ป่านแอบไปโดดให้จังหวะอยู่ไกลๆ

กิจกรรมนี้ทำให้แม่รู้สึกว่า "ตรูแก่แล้วเหรอเนี่ย" เพราะรู้สึกเหนื่อยง่ายมาก แม่ไม่ได้ออกกำลังมาหลายปีแล้วนะ พอต้องมากระโดดให้พี่ป่านดูเป็นบุญตาซัก 20 ครั้ง แม่ก็หอบแฮ่กเลยแหละลูก บางทีโดดไม่ข้ามด้วย เหนื่อยมากถึงมากที่สุด สังขารคงแก่ไปเยอะแล้ว บวกกะน้ำหนักที่ไม่ใช่น้อย เลยโดดไม่ค่อยขึ้น ฮิๆ

เป่าฟองสบู่ ...แม่เป็นคนเป่า พี่ป่านเป็นคนไล่จับฟองสบู่ อันนี้ไม่ได้ใช้แรงกายมาก แต่ใช้สมาธิพอสมควร เพราะพี่ป่านจะคอยกำกับว่า "เอาลูกใหญ่ๆ" แหม...มาเป่าเองสิ(โว้ย)คะ

ขี่จักรยาน อันนี้ยังขี่ไม่เป็นหรอกนะเนี่ย ได้แต่ถีบถอยหลัง (คงเป็นปกติของเด็กเริ่มหัดเนอะ) บางวันแม่ชวนไปขี่จักรยานมั้ย พี่ป่านก็ไม่เอา พอเมื่อวันก่อนเห็นเด็กๆขี่กันเต็มหน้าบ้าน เลยชวนพี่ป่านไปชะโงกดู คราวนี้พอเห็นพี่ๆเค้าขี่กัน เลยอยากขี่มั่ง ...เข้าแก๊บแม่เชียวแหละ ก็เลยลากออกมาให้พี่ป่านขี่มั่ง แต่ก็ยังเหมือนเดิม ขี่อยู่กะที่ไปหยั่งงั้นแหละ แม่ถือว่าเตรียมความพร้อมก่อน ขึ้นไปนั่งทำท่าจะขี่ก็ยังดีฟระ

วันก่อนเล่นๆกะพี่ป่านอยู่ น้องปอนั่งอยู่ในรถเข็น คงจะเบื่อ เหงา เศร้าเพราะรัก เลยมีสภาพแบบนี้


หลับคารถเข็นซะงั้น


แม่ก็ต้องแคะออกจากรถ ไปนอนบนเบาะแทน

รูปต่อไปนี้ ไม่มีอะไร แม่แค่ทดลองถ่ายเล่นๆ อยากได้แบบซูมๆ หน้าชัด หลังเบลอ (แต่กลัวจะออกมาเป็น หน้าเบลอ หลังชัดแทน)








แม่บอกว่า "ยิ้มหวานหน่อย" เลยได้รูปนี้มา หวาน(อมขมกลืน)มาก


เรื่องพี่น้องเล่นกัน ก็ยังมั่วๆซั่วๆอยู่ น้องปอจะไม่ค่อยชอบของเล่นของตัวเองซักเท่าไหร่ แต่ชอบไปเป็นไทยมุง คอยมุงของเล่นของพี่ป่าน โดยเฉพาะดินสอสีกับหนังสือ ชอบมากแบบติด top5 เลย

ถ้าเห็นกระบะใส่ดินสอสีเมื่อไหร่ น้องปอจะรีบกระดึ๊บมาประหนึ่งทหารพรานหนีกับระเบิดยังไงยังงั้นเลย พุ่งเข้าใส่ยังไม่พอ เอามือลงไปควานกุ๊กกิ๊กๆ คว้าได้ก็หยิบเข้าปาก

หนังสือนี่ก็แอบเปื่อยแอบยุ่ยไปหลายหน้าแล้วอ่ะเนี่ย สงสัยกะว่าเคี้ยวๆแล้วกลืนจะได้ซึมซาบเข้าสู่สมอง เหมือนท่องหนังสือเรียนเหรอจ๊ะ ...บางทีพี่ป่านวางหนังสือหรือกระดาษไว้ที่พื้น แม่เผลอแป๊บเดียว มาดูอีกที อ้าว!!!หนังสือเปียกๆวุ้ย ตรงมุมแหว่งไปไหนหว่า หันไปมองผู้ต้องสงสัยที่ทำหน้าแอ๊บแบ๊วตากลมป๊อกอยู่ข้างๆ ลองล้วงปากน้องปอ อืม...กระดาษติดอยู่บนเพดานปากก็มี ฮ่วย!!!

หนังสืออาบน้ำที่พอจะอมได้ น้องปอก็ไม่ชอบนะ สรุปคือชอบหนังสือคนอื่น ชอบของเล่นคนอื่น ว่างั้นเหอะ

บางทีน้องปอเห็นพี่ป่านถืออะไรอยู่ในมือ ก็เอาละ ทิ้งของเล่นตัวเองซะงั้น รีบดึ๊บเข้ามามุง เอามือคว้า พี่ป่านก็ดึงกลับสิค๊า ผลเป็นไงอ่ะ ...พี่ป่านร้องอี๊ดดดดดดด ....น้องปอร้องจ๊ากกกกก ...ส่วนแม่นั่งกุมขมับ เอาไงดีกะไอ้หมูสองตัวนี้ดีฟระ

เคยปรึกษาอาหมอประจำตัวน้องปอ อาหมอก็บอกว่าเป็นธรรมดาของเด็กวัยนี้ ก็ต้องเลี่ยงให้เล่นห่างๆกันหน่อย โอ๊ะโอว...อาหมอพูดง่ายอ่ะ แต่ไอ้เจ้าน้องมันดึ๊บตามไปรังควาญเนี่ยดิ่

แม่เลยบอกพี่ป่านว่าต้องขยับหนีน้องนะ เดี๋ยวน้องตะปบ หลังๆพี่ป่านก็เริ่มยกของหนี เหมือนพวกย้ายของหนีน้ำท่วมเลย ฮ่าๆๆ

มีวันนี้แหละ พี่ป่านนั่งเล่นรถไฟไม้อยู่ น้องปอทิ้งของเล่นตัวเองเหมือนเดิม ดึ๊บมาหา พี่จ๋าๆ เล่นอะไรอยู่จ๊ะ


น้องปอ : พี่จ๋า เล่นอะไรอยู่จ๊ะ
พี่ป่าน : มาอีกแระ มาแย่งตรูเล่นอีกแระ


แม่แอบดีใจ อูยยยยยย...พี่น้องรักกัน นั่งเล่นด้วยกัน (ถึงจะเล่นกันคนละแบบก็เหอะ) ปรากฏว่าไม่ถึงนาที พี่ป่านหอบของหนีไปเลย เหลือซากไว้ให้น้องเล่น


เค้าเล่นกันยังไงไม่รู้ น้องจะเล่นหยั่งเงี้ย มีไรป่าวค๊า


คิดดูดิ่ ระยะเวลาที่พี่น้องนั่งเล่นด้วยกัน แม่ถ่ายได้แค่รูปเดียว นอกนั้นเหลือแต่น้องปอนั่งอยู่กะกองของเล่น ฮ่าๆๆ


แหม...เค้าเรียกว่าอะไรอ่ะคะ อร่อยมั่กๆค๊า




นินทาพี่ป่านดีกว่า

เอาเรื่องดีๆก่อนดีกว่าเนอะ พอดีแม่เอาหนังสือบทเรียนติวเอ็นท์สำหรับเด็กเตรียมอนุบาลที่น้าหนิงแม่พี่ออมสิน (เรียก "น้า" แทน "ป้า" แล้วนะเฟ้ย) เอามาฝากตอนมีตติ้ง พี่ป่านยังทำอะไรไม่ได้เลย (แล้วมันเรื่องดีตรงไหนล่ะเนี่ย) ไม่ว่าจะลากเส้นตามจุดประ ลากเส้นจับคู่ระหว่างตัวอักษรกับรูปภาพ แต่ทุกหน้าจะเต็มไปด้วยสีเลอะๆเทอะๆที่พี่ป่านถากทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า ที่ถึงแม้จะระบายไม่สวย ไม่ถูกคำสั่ง แต่แม่ก็ถือว่าพี่ป่านได้ฝึกกล้ามเนื้อมืออ่ะเนอะ ถึงจะฝึกผิดที่ผิดทางไปซักนิด

หลังจากลองเปิดหน้าอื่นแล้วพยายามอธิบายให้ฟังว่าเค้าให้ทำอะไร พี่ป่านไม่สนใจคำสั่งเลยค่า ระบายสีอย่างเดียว แม่ก็เป็นพวกความอดทนต่ำ อันไหนมีวี่แววว่ายังไม่เข้าใจก็เปิดผ่านไปเลย ลองดูหน้าถัดไป จนมาเจอหน้านึง ให้เปรียบเทียบขนาดใหญ่-เล็ก แม่เลยเริ่มถามก่อนเลย อันไหน A ใหญ่ อันไหน A เล็ก (เป็นตัว A เหมือนกัน แต่ขนาดต่างกัน) ตอนพี่ป่านยังไม่ตอบ แม่นะโค่ดจะลุ้นเลย พอพี่ป่านตอบได้ แม่ก็ดีใจอ่ะ เลยลองถามรูปอื่นมั่ง ก็แสดงว่าเข้าใจหมดนะ

คราวนี้แม่เลยลองนอกบทเรียนมั่ง เอามือน้องปอกะมือแม่มาเทียบกัน แล้วถามว่าอันไหนมือเล็ก อันไหนมือใหญ่ พี่ป่านก็มองที่มือน้องปอแล้วบอกว่า "นี่มือเล็ก" แล้วก็ชี้ที่มือแม่พร้อมกะบอกว่า "นี่มือใหญ่" (สงสัยชาติที่แล้วตบพ่อตบแม่มาป่าวน้อ) โอ้...เก่งมากค่า ลูกสาวขา

นอกจากหน้านี้แล้ว ทำตามคำสั่งไม่ได้เลยค่า ไม่เป็นไร สอนต่อไป ไอ้มดแดง

ส่วนเรื่องไม่ดี จริงๆจะเรียกว่าไม่ดีก็ไม่ถูกหรอก เพียงแต่ว่ามันอาจจะ dirty joke ไปซักนิด ไว้พี่ป่านโตขึ้นแล้วมาอ่านดู อาจจะขำตัวเองก็ได้ที่ตอนเด็กๆทำไปด๊ายยยยย นั่นก็คือ "ชอบดมตรู๊ด"

เริ่มตั้งแต่ ป๊า แม่ น้องปอก็ไม่เว้น ขนาดวันนี้แม่พาน้องปอไปล้างก้นก่อนนอน ระหว่างรอใส่ผ้าอ้อม น้องปอคว่ำเล่นอยู่
พี่ป่าน : ดมตู๊ดน้อง
แม่ : เฮ้ย เอาจริงดิ่
พี่ป่าน : จริงค่า
แล้วพี่ป่านก็บรรจงก้มลงไปดมก้นน้องปอจริงๆด้วยอ่ะ แม่ภาวนาให้น้องปอตดออกมาซักปู้ด พี่ป่านจะได้เลิกทะลึ่งทะเล้นหยั่งงี้ซะที
แม่ : เป็นไงอ่ะ ตูดน้องหอมป่ะ
พี่ป่าน : หอมค่า (ทำท่าแบบสุขใจที่ได้ดมก้นน้องอ่ะ)
พอดมก้นน้องเสร็จเรียบร้อย พี่ป่านก็ทำท่าเตรียมพร้อมเข้านอนประหนึ่งเสร็จภารกิจสำคัญแล้วหยั่งงั้นแหละ



ขำๆกับพี่ป่าน (อีกแล้ว)

...อึอึ๊น้องปอสีเขียว
วันก่อนพี่ป่านเดินถือขั้วบวบที่ย่าตัดทิ้งแล้ว 2 ชิ้น เอาดินสอสีจิ้มไว้
แม่ : ถืออะไรมาอ่ะลูก
พี่ป่าน : ถือร่มค่า
แม่ : (ต๊ายยยยย ลูกช๊านจินตนาการสูงส่ง)
ก็ปล่อยพี่ป่านเล่นขั้วบวบไปซักพัก พอแม่เห็นพี่ป่านเลิกเล่นแล้ว เลยจะเก็บไปทิ้ง เจอแค่ชิ้นเดียว ก็เอาไปทิ้งขยะ แต่แอบสงสัยว่าอีกชิ้นไปอยู่ไหนว้า

พอตกเย็นแม่แง้มแพมน้องปอดูว่ามีอึอึ๊รึเปล่า มองเข้าไป เฮ้ย!!! น้องปออึว่ะ สีเขียวซะด้วย (แอบคิดในใจว่าเป็นไรว้า ต้องพาไปหาหมอป่าวเนี่ย ไว้ต้องเก็บอึไปให้หมอดูด้วย) พอถอดแพมออกมา ฮาหงายหลังเลยค่ะ เพราะอึสีเขียวที่แม่เห็นน่ะ มันคือ...ขั้วบวบอีกชิ้นนึงที่แม่หาไม่เจอ ไม่รู้พี่ป่านแอบเอาไปใส่ไว้ในแพมน้องตั้งแต่เมื่อไหร่

...ช่างประจบ (หรือตะกละ)
แม่อาบน้ำให้น้องปออยู่ ได้ยินเสียงพี่ป่านแจ้วๆอยู่กะย่าที่กำลังทอดปลาสลิดอยู่ข้างนอก จับความได้ว่า "น่ากินอร่อยจั๊ง" พอแม่แต่งตัวให้น้องปอเสร็จ ไปชะโงกดู เห็นพี่ป่านนั่งเก้าอี้อยู่ข้างๆย่าที่ตักปลาสลิดใส่จานอยู่ พี่ป่านเลยก้มลงไปดม แล้วบอกว่า "หอมฉุย" แหมๆๆๆ ปากหวานขนาดนี้ เลยได้กินปลาสลิดเป็นอาหารเย็นซะเลย

วันนี้จบดื้อๆแบบนี้เลยละกัน
รักสองหมูที่ซู้ดดดดดดดดด



YingLek เล็ก อ่านเพลิน ระวังโดนไล่ออกมาเป็น fulltime แบบเรานะ ฮิๆ

[NostalgiA] นัด ซะมีเราอ่ะบางเรื่องก็น่ารักนะ แต่บางเรื่องน่าถีบ เรื่องน่าถีบจะเยอะมาก ฮ่าๆๆ แต่ลูกๆโตมาคงน่ารักอยู่แล้วแหละ ...เหมือนแม่ไง แหวะๆๆ

นิด น่าสงสาร งานใหม่ไม่ได้แชทอ่ะจิ้ เพื่อนๆก็คิดถึงนะ

หมูเหมียว คุณหนึ่งขา ขอบคุณมากๆค่ะ ที่แวะมาเยี่ยมเยียนกันเป็นประจำ บล็อกเปิ้ลยาวอ่ะ ระวังเสียงานนะค๊า

มล รักษาสุขภาพด้วยจ้า ทำน้ำหนักขึ้นมาไวๆนะ

between us คุณนุชอ่านสองวันจิงป่ะค๊า เกรงใจๆ รักษาสุขภาพด้วยค่า (อย่าเสียสุขภาพเพราะบล็อกเปิ้ลนะ) เรื่องขับถ่ายเปิ้ลไม่ค่อยห่วงค่ะ เพราะพี่ป่านถ่ายทุกวันเลย ชอบกินนมเปรี้ยวด้วย เรื่องซื้อของนี่ต้องเริ่มยั้งๆมั่งละค่ะ ชักจะเลยเถิดไปกันใหญ่ ช่วงไหนไม่ช็อปก็สงบเสงี่ยมดี พอ
องค์ช็อปเริ่มลง คราวนี้สติแตก ต้องเตือนตัวเองประจำว่าปีหน้าพี่ป่านจะเข้าโรงเรียนแล้ว // บางทีแวะไปเม้นท์บล็อกคุณนุช แต่เปิ้ลไม่ได้อัพบล็อกน่ะค่ะ



Create Date : 23 พฤษภาคม 2550
Last Update : 24 พฤษภาคม 2550 0:28:14 น. 6 comments
Counter : 796 Pageviews.

 
หูยยย ดีใจอิ๋บ ได้แซงหน้าคนอื่น คนแรกเลยตรู

น้องปอน่ารักมากมายแก แกแกชั้นขอเปลี่ยนใจนะ คนนี้น่ารักเปลี่ยนๆๆๆ ลูกโคมที่รัก แม่เล็งคนนี้แทนนะลูก คนโตท่าจะอวบระยะสุดท้ายแล้ว แม่กลัวจะแย่งกันกินหมดครัวน่ะ


โดย: เอกิ IP: 203.148.171.10 วันที่: 24 พฤษภาคม 2550 เวลา:7:26:04 น.  

 
เปิดบล็อกมาเจอทรงผมใหม่น้องปอ พร้อมตาแป๋ว ๆ น่ารักมาก ๆ เลยจ้า บางวันช่วงลูกเจี๊ยบผมยาว กลับมาบ้านก็เจอคล้าย ๆ แบบนี้แหละ แต่แค่ 4 จุก คุณย่าจับผูกไม่ให้ร้อน



โดย: YingLek วันที่: 24 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:39:00 น.  

 
หวัดดีค่ะ มาแอบดูเจ้าของบ้านกับทรงผมสุดเกร๋....

ขอบคุณที่แวะไปอ่าน + comment นะคะ น้องบัวเพิ่งเรียนว่ายน้ำเมื่อเดือนมีนาที่ผ่านมานี่แหละค่ะ ตอนอายุ 5 ขวบ ค่ะ


โดย: คำไหม วันที่: 24 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:02:09 น.  

 
ก๊ากกกกกกกก

เอกิมันกลัวพี่ป่านจะแย่งกันกินกะโคมเหรอ ชั้นว่าคงไม่ทันโคมมันอ่ะ

ยิ่งไม้เกล้าโตมาเนี่ย ก็ใช่ว่าหุ่นจะไกลกัน อีกหน่อยผอมสุดในบ้านคงจะมีแต่แม่กะยาย 5555

น้องปอทรงใหม่น่าร้ากกกกกกกกกกก พี่ป่านก็น่าร้ากกกกกกกกกกกก

อยากฟัดๆๆๆๆๆ


โดย: นัด...ชั้นเองแหละ ใช้อีกล็อกอินหนึ่งอ่ะ ไม่ต้องงง (ดอกสัก33 ) วันที่: 24 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:39:22 น.  

 
อ่านเพลินเชียวค่ะ แม่เปิ้ลคนขยัน จะสารภาพว่าบล็อคที่แล้วก้ยังอ่านไม่หมดเลยค่ะ ก็อยากจะค่อยๆอ่าน เก็บรายละเอียดไปน่ะ

แม่เปิ้ลน่ารักจัง ช่างสังเกตุเก็บรายละเอียดของลูกๆตลอด สมเป็นแม่บ้าน full time จริง สองสาวนี่ยิ่งโตยิ่งน่ารัก จ้ำม่ำ ท่าทางเนื้อแน่นทั้งคู่ โดยเฉพาะน้องปอ รูปสุดท้ายตัวเป็นปล้องๆเชียว แม่หนึ่งเลี้ยงลูกมาไม่เคยมีปล้องเลย ออกแนวตัวยาวๆกันหมด มาป่องตรงพุงเท่านั้นเอง สงสัยเชื้อพ่อมันแรง

ทรงผมน้องปอน่ารักจังค่ะ แต่หนูทำหน้าแบบ "แม่ทำไรกะหนูเนี่ย " ตลกดีค่ะ พี่ป่านช่างฉอเลาะจริงๆ พูดเก่งขึ้นทุกวัน ขำจัง ดมตูดน้อง ทำเข้าไปด้ายยย...พี่ป่านนะพี่ป่าน อ่านเรื่องราวแล้วพลอยมีความสุขไปด้วยจริงๆค่ะ


โดย: หมูเหมียว วันที่: 24 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:52:20 น.  

 
มาอีกรอบ หลังจากที่มาหลายรอบแต่เม้นต์ไม่ได้ค่ะ

ชอบทรงผมน้องปอจัง จ๊าบบมาก แต่ น้องเจ็บหัวมั้ยคะ 555





โดย: อิจิโงะจัง IP: 203.146.147.122 วันที่: 26 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:45:37 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

พู่ระหง
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add พู่ระหง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.