Bloggang.com : พู่ระหง : มาหม่ำรวมมิตร (อีกแล้ว) กับพี่ปอและน้องป่านดีกว่าค่ะ

มาหม่ำรวมมิตร (อีกแล้ว) กับพี่ปอและน้องป่านดีกว่าค่ะ

ไอ้ลูกหมาทั้งสองของแม่ หลังจากแม่ย้ายมาสิงสถิตอยู่บ้านใหม่ได้ไม่นาน แม่ก็เริ่มเข้าอีหรอบเดิม นั่นคือ...ดองบล็อก วันนี้แม่เลยจะมาทำรวมมิตรเรื่องของไอ้ลูกหมาทั้งสองของแม่ให้กินกัน อิอิ เริ่มเลยเนอะ (มัวแต่ช้า จะเสียเวลานอน)

ใน space เก่า แม่เคยเล่าเรื่องจับสองหมูอาบน้ำพร้อมกัน น้าๆเพื่อนแม่บางคนยังแปลกใจว่าแม่แปลงร่างเป็น super woman พันธุ์ไหน ถึงสามารถขนาดนั้น แล้วแม่ดั๊นนนนนโพสรูปแบบ slide น้าบางคนดวงตาฝ้าฟางเลยไม่สามารถดูรูปได้ เลยเอารูปมาลงให้ดูอีกที

นี่ไงค๊า อุปกรณ์เสริมเพียบ
พี่ป่าน ก็อาบน้ำแร่แช่น้ำนมอยู่ในกะละมัง
ส่วนน้องปอ ก็นั่งเก้าอี้อาบน้ำหลุยส์ที่ 14 (ใครฟะ เคยบอกว่าหน้าตาคล้ายโถฉี่ผู้ชาย กรั่กๆ

เวลาอาบน้ำ ก็เริ่มจากเรียนเชิญพี่ป่านลงเล่นน้ำในกะละมัง เปิดน้ำก๊อกไปเรื่อย (ตาเถรยายชี!!! ป่านนี้ย่าคงรู้แล้วว่าใครเป็นต้นเหตุที่ทำให้ค่าน้ำแพงขึ้น 50 บาท) ส่วนน้องปอ เอนหลังรอในเก้าอี้อาบน้ำ

แล้วแม่ก็ใช้มือขยันไปขยี้ผมพี่ป่าน ขัดสีฉวีวรรณ ขัดเล็บเท้า (บิวตี้ซาลอนมาเองเลย) ล้างตัวเรียบร้อย ก็ปล่อยพี่ป่านนั่งเล่นน้ำตามยถากรรมในกะละมังต่อไป ถ้าวันไหนอาบให้พี่ป่านนานเกินไปหน่อย จะมีซาวน์เอฟเฟคจากน้องปอเตือนเป็นระยะ

เสร็จจากพี่ป่าน ก็ถึงคิวน้องปอพุงหลามสามชั้นที่นั่งรออย่างกระวนกระวาย สระผม ฟอกสบู่ อาบน้ำ แว่บแรกที่น้องปอโดนน้ำเท่านั้นแหละ ยิ้มบานแฉ่งแทบจะถึงหูเลย

อาบน้ำลูกหมาสองตัวเสร็จเรียบร้อย ค่อยถึงคิวแม่ พอเสร็จเรียบร้อย ค่อยล้างตัวพี่ป่านอีกรอบ เพราะหลังจากพี่นั่งเล่นน้ำในกะละมัง พี่ป่านจะเรียกหาสบู่ แชมพูอยู่เป็นระยะ ไม่รู้จะขัดกันไปถึงไหน

ไม่รู้เห็นโฆษณาเยอะไปรึเปล่า เวลาเอาสบู่ให้ถูตัว พี่ป่านก็จะเอามาถูแก้ม แล้วบอกว่า "สวยยยยย" (ลากเสียงยาวไปถึงปากซอย) หลังๆอาการหนักกว่าเดิม เพราะเพิ่มคำว่า "นวลเนียน" ต่อท้ายอีกตะหาก ..จะกลุ้มใจดีป่าวเนี่ย เมื่อก่อนนี้แม่กลัวพี่ป่านเป็นทอม แต่เดี๋ยวนี้กลัวลูกรักสวยรักงามเกินเด็ก

นี่ล่ะ ท่านวลเนียนของพี่ป่าน

เวลาอาบน้ำให้ไอ้ลูกหมา แม่จะพูดเหมือนกรอเทปซ้ำๆว่า ให้พี่ป่านถูแขน ถูพุง ถูขา ถูๆๆทุกส่วนที่ถูได้ ระหว่างนั้นแม่ก็ช่วยถูไปด้วย ถือว่าเป็นการสอนพี่ป่านอาบน้ำเองด้วย

พออาบน้ำเสร็จ แม่ก็ใช้แรงงานเด็กซะเลย

ช่วยแม่เข็นน้องไปแต่งตัวซะดีๆ หญิงใหญ่

หมดเรื่องอาบน้ำ มาเรื่องอะไรต่อดี รวมมิตรถ้วยนี้ ใหญ่โตยิ่งนัก เนื่องจากดองวัตถุดิบไว้นาน ฮิๆ

อ่อ ตอนตรุษจีน อาม่าบอกแม่ว่ามาช่วยขนตุ๊กตุ่นตุ๊กตาบ้าบอของแม่ไปที รกบ้านอาม่ามากๆ แม่เลยหอบตัวนี้กลับมาให้พี่ป่านนั่งเล่น

พี่หมีตัวนี้ แม่ได้เป็นของขวัญวันเกิดจากเพื่อนที่ออฟฟิศ ตั้งแต่สมัยยังโสดอยู่เลย

พี่ป่านนั่งตักพี่หมีได้ไม่กี่วัน ย่าเอาผ้ามาคลุม บอกว่าตัวใหญ่จนน่ากลัว ลงมาตอนเช้ามืด ตกใจทุกที นึกว่าใครมานั่งอยู่ในบ้าน

ย่าก็เลยร่ำๆจะเอาไปบริจาคบ้านเด็กกำพร้า ...เอาไงดีหว่า เก็บไว้ให้พี่ป่านกะน้องปอ หรือบริจาคดีน๊า ขอเวลาตัดใจก่อน เสียดายเหมือนกัน เพื่อนให้มานี่นา

ถัดไปก็ถึงคิวนินทาน้องปอ ช่วงที่ผ่านมา ชอบเล่นน้ำลายมากๆ

ไม่รู้แอบขโมยอีโนกินรึเปล่า ฟองฟ่อดเชียว

ช่วงนี้อากาศร้อนมากมาย พี่ป่านเลยแอบเซ็กซี่เป็นประจำ กับคอลเลคชั่นหน้าร้อน

ฝันไปเหอะค่ะ ว่าจะได้เห็นป่านในชุดทูปี๊ด

ท่าเดินหยั่งกะดรัมเมเยอร์
เสื้อตัวนี้อาม่าซื้อให้ตั้งแต่ยังไม่ครบขวบเลยค่ะ
แล้วดูดิ่คะ ตอนนี้ 2 ขวบแล้ว ยังใส่เป็นแซคได้เลยค่ะ
คาดว่าคงใส่ได้ถึงป.1 เลยค่ะ

นี่แม่เพิ่งช็อปมาหมาดๆ รับลมร้อนปีนี้เลยค่ะ

ปอได้รับอานิสงส์จากช็อปปิ้งล็อตนี้ด้วยค่ะ
แม่ซื้อมา พี่ป่านใส่ไม่ได้ แจ็คพ็อตเลยไปตกที่น้องปอ
ไม่งั้นน้องปอได้ใส่แต่เสื้อเก่าของพี่ป่าน ...น่าจ๋งจ๋านเนอะ

ร้อนมากๆ น้องปอเลยเปิดเหม่งแถมเลยค่ะ

น้องปอ : เอ๊ะ...ใครกัน หน้าตาน่ารักเหมือนน้องปอเยย
พี่ป่าน : นี่ ไอ้อ้วน กลิ้งลงไปจากพุงเฟิร์มๆของช๊านเดี๋ยวนี้นะ

ช่วงนี้รร.ปิดเทอม พี่ป่านเลยไม่ค่อยมีที่เดินเล่นตอนเย็นเท่าไหร่ เลยเล่นกะเดอะแก๊งในซอยนี่ล่ะ

เป็นเซียนเลย เท้าไม่ติดพื้น

เล่นกันยังไงเนี่ย วิ่งไปคนละทาง

เพื่อนเล่นจำเป็นของพี่ป่าน

ศูนย์รวมทะโมนประจำซอย

เดือนก่อน แม่สะสมใบเสร็จดูเม็กซ์ครบ 3,500 แลกโน้ตบุ๊คให้อันนึง ไอ้ลูกหมาชอบมาก ...พี่ป่านชอบกดเล่น (จะพังป่าวว้า) ...น้องปอชอบกดเล่นและ...แทะ

2 แฮคเกอร์แสบ มาแอบกบดานอยู่นี่น่ะเอง

น้องปอ : เจ่เจ้คะ เราจะแฮคเว็บ free108 หรือ itallinone ดีคะ
พี่ป่าน : แฮคทั้งสองเว็บเลยน้อง ถ้าเว็บมาสเตอร์โวย เดี๋ยวเจ่เจ้จัดการเอง

แฮคซะหน้าเครียดเชียว

แฮคเสร็จละ บินไปกินคอหมูย่าง (ของตัวเอง) ดีกว่า

"คุณป๊า...อุ้มเดิน"

เมื่อแฮคเกอร์ โดนเว็บมาสเตอร์จับตัวได้ ต้องโดนทำโทษ จ๊วบๆ

หัวขโมยเด็ดดอกไม้ของย่า

ปอจะฟ้องย่าว่าพี่ป่านเด็ดดอกไม้

พี่ป่านสรงน้ำพระวันสงกรานต์ค่ะ

วันสงกรานต์ที่บ้านเรา มีปัญหานิดหน่อย เรื่องวันนี้แม่ไม่อยากพูดว่าเป็นความผิดใคร แม่คิดว่าเข้าใจทั้ง 2 ฝ่าย ในเมื่อเราไม่สามารถย้อนอดีตกลับไปแก้ไขอะไรได้ ทำได้เพียงแค่ทำให้ทุกวันนี้เป็นวันที่ดีที่สุด ให้ทุกคนมีความสุขที่สุดก็น่าจะเพียงพอแล้ว

แม่อยากให้พี่ป่านกะน้องปอรู้ไว้ว่าแม่กะป๊ารักและเป็นห่วงหนูสองคนเสมอ หวังอยากให้หนูสองคนเจอแต่สิ่งที่ดี แต่แม่กะป๊าก็รู้ว่าชีวิตของคนเราไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป แม่เลยอยากให้หนูคิดว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกเราพ่อแม่ลูก 4 คนจะต้องเจอร่วมกัน มันเป็นบททดสอบเล็กๆ ที่จะทำให้เราแกร่งขึ้น เข้มแข็งขึ้น เพื่อที่อนาคตของหนูสองคนไม่ว่าจะเจออุปสรรคมากมายแค่ไหน หนูก็จะเรียนรู้ที่จะอดทนและผ่านมันไปได้ด้วยดี

แม่เลี้ยงหนูสองคนโดยที่ไม่อยากหวังอะไรมาก ซึ่งจะบอกว่าไม่คาดหวัง ก็คงเป็นไปไม่ได้ แม่พยายามจำกัดความหวังของแม่เพียงแค่ขอแค่ให้หนูสองคนเป็นคนดีที่เข้มแข็ง ส่วนแม่กะป๊าจะคอยดูแลหนูอย่างเต็มที่เท่าที่กำลังของคน 2 คนจะทำได้

ช่วงนี้ปู่ทยอยทำเฟอร์ตกแต่งห้องนอนหลาน ไม่ค่อยเห่อเลย ปู่บ้านเนี้ย

โต๊ะหนังสือ + ตู้หนังสือ ฝีมือปู่ แด่หลานสุดเลิฟ
ตอนนี้โดนแม่กะป๊ายึดไว้วางหนังสือก่อนนะ
เพราะกว่าพี่ป่านจะได้ใช้งาน คงอีกนานมาก

รักหลานมาก งั้น...เอาหัวใจปู่ไปสองดวงเลย

ตู้หนังสือ ...ก่อนโดนแม่กะป๊ายึด

รูปหมดแล้ว แต่เรื่องของไอ้ลูกหมาของแม่ยังไม่หมด วกมาเรื่องพัฒนาการเด็กละกันเนอะ เริ่มนินทาน้องปอก่อน สั้นหน่อย

ตอนนี้น้องปอก็เกือบ 5 เดือนครึ่งแล้ว ทำไรได้มั่งหว่า

- เล่นน้ำลาย ฟองฟ่อด

- ดูดนิ้ว ดูดมือ ดูดนิ้วเท้า ...กิจกรรมนี้ชอบมาก

- ได้ยินเสียงแม่เรียกชื่อแล้วหันหน้ามาหา ...ทำเอาแม่ปลื้มมาก

- พอแม่วางน้องปอลงกะที่นอน แล้วเดินหันหลังให้ น้องปอก็แหกปากร้องประหนึ่งแม่หนีออกจากบ้าน ...อันนี้แม่ไม่ปลื้ม

- คืบกาดึ๊บๆแล้วนะ ใส่เกียร์ 5 เดินหน้าได้ ใส่เกียร์ถอยหลังได้ด้วย กลิ้งกี่ตลบได้หมด บางทีมีแถมแหกโค้งอีกตะหาก เวลาแม่พาพี่ป่านไปแปรงฟัน พอกลับมาเข้ามาในห้อง ป๊าจะบอกว่าน้องปอรุกคืบทั่วพื้นที่ (เตียงนอน) แม่เลยคิดเอาเองว่าสงสัยน้องปออยากเป็นนักยิมนาสติกทีมชาติ เพราะถนัดฟลอร์เอ๊กเซอร์ไซส์ ใช้พื้นที่ทุกตารางนิ้ว

- คว้าของที่ต้องการได้ อยู่เกินมือเอื้อม ก็ยังพยายามกาดึ๊บไป ส่วนใหญ่มักจะเป็นของที่ไม่น่าจะคว้าเอาซะเลย (เพราะคว้าแล้วชอบเอามาใส่ปาก) อาทิเช่น รองเท้าใส่ในบ้านของย่า (สีสวยสดใสน่าชิมมากๆ) หนังสือ (อันนี้ท่าชิมเหมือนกั๊ตจังเลย) เวลาน้องปอชิมหนังสือของพี่ป่าน พี่ป่านก็จะฟ้องว่า "คุณแม่ น้องกินหนังสือ"

- ยิ้ม หัวเราะ เวลาตื่นหนูก็จะยิ้มหน้าบานเป็นกะละมัง ทำให้เช้าของทุกวันเป็นเช้าที่สดใสของแม่ (แต่จะดีกว่านี้ถ้าหนูตื่นมายิ้มสายกว่านี้ซักหน่อย)

- แหกปากโวยวายได้ อันนี้สังเกตจากตอนที่น้องปอหยิบของไว้ในมือ (หรือกำลังชิมอยู่) แล้วพี่ป่านมาดึงไปจากมือ เท่านั้นแหละ น้องปอจะเบะปากทำหน้าเศร้าโศกมากมายเหมือนโดนพี่ตีกบาล แล้วก็ส่งเสียงร้องไห้ได้น่าสงสารที่สุด (แต่แม่เห็นหน้าน้องปอร้องไห้ทีไร อดหัวเราะไม่ได้ทุกที)

ต่อไปถึงคิวนินทาพี่ป่าน ยาวเหยียดเป็นขบวนรถไฟสายใต้แน่เลย เก็บไว้นานจัดถึงจะอัพ เริ่มเลยละกัน

- ชอบทำอะไรด้วยตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นปิดประตูเอง หยิบเอง ใส่เอง ทิ้งเอง ฯลฯ ถ้าแม่ใจร้อนเผลอทำให้ พี่ป่านจะทำตาขวางเล็กน้อยพองาม แล้วกรีดเสียงตะโกน อย่างถ้าแม่เผลอปิดประตู พี่ป่านก็จะตะโกนบอกว่า "ปิดประตูเอ๊งงงง" (สงสัยโตขึ้นจะอยากเป็นยาม) แม่ก็ต้องเปิดประตูอีกรอบนึง แล้วให้พี่ป่านปิดเองสมใจอยาก ถ้าโตขึ้นมาจิกหัวใช้แม่ล่ะน่าดู๊

- ถอด/ใส่กางเกงเอง เวลาจะใส่กางเกง พี่ป่านจะนั่งกับพื้น สอดขาเข้าไปทีละข้าง (ขั้นตอนนี้ดูวุ่นวายนิดหน่อย) ลุกขึ้นยืน ดึงเอวกางเกงขึ้นมาปิดพุง ผลสุดท้าย...ใส่กางเกงได้เหมือนหอยโข่งในเรื่องโคกคูนมากๆ เพราะพี่ป่านเล่นดึงเอวกางเกงขึ้นมาเกือบปิดหน่มน้ม

- ชอบอ่านหนังสือ ขีด เขียน ระบายสี นอกจากมีผลงานด้านจิตรกรรมในสมุดวาดเขียน กระดาษA4 แล้ว ยังปรากฏอยู่ตามเสาห้องนอน ฝาผนังบ้าน ฝาข้างเตียง (อันนี้เสียดายมากๆ แม่ต้องคอยเอายางลบมานั่งถูๆๆ) และพื้นกระเบื้อง อันนี้ใช้สำลีชุบออยล์เช็ด ตอนเช็ดก็กวักมือเรียกพี่ป่านมาช่วยเช็ดด้วย ถือว่ารับผิดชอบร่วมกัน

- ช่วยแม่เล่านิทาน ตอนนี้นิทานเรื่องโปรดของพี่ป่านมีอยู่ 2 เรื่อง คือ แม่ไก่กับลูกไก่ และ รอยยิ้มของลุงต้นไม้ ไม่ว่าจะนอนกลางวันหรือนอนกลางคืน แม่จะต้องเล่าจนครบ 2 เรื่อง
พี่ป่าน : คุณแม่ เล่าแม่ไก่
แม่ : ณ ชายทุ่งแห่งหนึ่ง มี...
พี่ป่าน : แม่ไก่
แม่ : กับลูกไก่กี่ตัวจ๊ะ
พี่ป่าน : สามตัวค่ะ
แม่ : ทุกๆวัน แม่ไก่จะพาลูกไก่ออกหาอาหาร ลูกไก่ทั้งสามก็เอาแต่วิ่งเล่น ส่วนแม่ไก่พอหาอาหารได้ก็จะ... (ท่อนนี้เล่ายาวจังวุ้ย)
พี่ป่าน : ป้อนส่ายปักค๊า (ป้อนใส่ปากค่ะ)
แม่ : จนอยู่มาวันหนึ่ง แม่ไก่คิดว่าควรจะสอนให้ลูกๆหาอาหารด้วยตัวเอง พอคิดได้ดังนั้น วันรุ่งขึ้นแม่ไก่ก็... (ยาวกว่าท่อนมะกี๊นิดนึง)
พี่ป่าน : แกล้งป่วย
แม่ : แม่ไก่ออกไปหาอาหารไม่ได้ ลูกไก่ทั้งสามเลยออกไปวิ่งเล่นกันตามปกติ จนเริ่มหิว เลยวิ่งไปบอกแม่ว่า...
พี่ป่าน : แม่จ๋า หิวค๊า
แม่ : แม่ไก่เลยบอกว่าแม่เดินไม่ไหว ลูกๆต้องไปเอาไม้เท้ามาให้แม่ แม่ฝังไว้ที่เนินดินหลังบ้าน ลูกไก่เลยช่วยกัน...
พี่ป่าน : ขุดขุดขุด
แม่ : แต่ไม่เจอ...
พี่ป่าน : ไม้เท้า
แม่ : แล้วเจออะไรคะ...
พี่ป่าน : หาน (อาหาร)
แม่ : เจออาหารที่แม่ไก่ฝังไว้ แล้วลูกไก่ทำยังไงคะ
พี่ป่าน : กินกินกิน
แม่ : กินแล้วเป็นยังไงลูก
พี่ป่าน : อิ่ม
แม่ : พอลูกไก่กินอิ่มแล้วทำอะไรต่อลูก
พี่ป่าน : นอนหลับไป
แม่ : แม่ไก่ที่แอบดูอยู่ก็ดีใจที่ลูกๆรู้จักหาอาหารด้วยตัวเองแล้ว นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...
พี่ป่าน : เราทุกคน
แม่ : เราทุกคนทำไมเหรอลูก
พี่ป่าน : ...(เงียบบบบบบบบบบ)
พอเล่าจบพี่ป่านก็จะบอกว่า "แม่ไก่หลับแล้ว ลูกไก่หลับแล้ว ลุงต้นไม้หลับแล้ว" (เออ คนอื่นอ่ะหลับหมดแล้ว แล้วเอ็งอ่ะหลับซะทีสิโว้ยยยยย)

- ซักผ้า เวลาพี่ป่านเห็นแม่ซักผ้า พี่ก็อยากมีส่วนร่วมเสมอ แม่เลยชวนพี่ป่านมานั่งข้างๆ รอซักน้ำเปล่าให้แม่ ล่าสุดช่วยแม่ซักถุงเท้า แม่บอกว่าให้พี่เอาถุงเท้าจุ่มน้ำขึ้น-ลง บีบน้ำ แล้ววางไว้ที่พื้น พี่ก็ขมีขมันดี แต่พอทำไปได้ครึ่งนึง พี่ก็หยิบถุงเท้าที่วางกองไว้กับพื้น มาใส่ในถังน้ำใหม่ ป๊าด!!! แล้วเมื่อไหร่จะซักเสร็จอ่ะเนี่ย

- ขึ้น/ลงบันไดเอง บางวันแม่ลืมปิดที่กั้นประตู พอแม่ขึ้นมาทำธุระบนห้อง พี่ป่านก็จะค่อยๆเกาะราวบันไดตามขึ้นมา จนตอนหลังแม่ต้องบอกพี่ป่านว่า แม่ขึ้นไปแป๊บเดียว พี่ป่านอยู่ข้างล่าง ไม่ต้องตามขึ้นไปนะ พี่ป่านก็จะไม่ตามขึ้นมา เป็นเด็กดีมากเลยลูก ขึ้นลงเองคนเดียวอันตรายนะจ๊ะ

- ขี้อ้อน พักนี้พี่ป่านขี้อ้อนมากๆ เล่นๆกันอยู่ก็ชอบมาบอกว่า "หอมแก้มคุณแม่" เลยหอมกันซะให้หายอยาก แต่พออ้อนมาก บางทีก็กวนมากด้วย มีวันนึงแม่นั่งแก้ดาต้าเบสให้ป๊าอยู่ พี่ป่านมานัวเนียขี่หลังแม่ โดนแม่ดุไปก็ไม่ยอมจ๋อย พี่ป่านมากอดหลังแม่แล้วบอกว่า "อยากหอมแม่" โห...ฟังแล้วแม่รู้สึกผิดแบบไม่น่าให้อภัย แค่ลูกอยากจะหอม ดันโดนดุ แม่ขอโทษน๊า

- เลิกผ้าอ้อม หลังจากเริ้มต้นทิ้งแพมช่วงกลางวันตั้งแต่ต้นเดือนมีนา บัดนี้เลิกผ้าอ้อมกลางวันเด็ดขาด บอกฉี่ได้ 99.99% (ก่อนวันสงกรานต์เพิ่งฉี่ไม่ยอมบอก 2 หน สงสัยฉลองกางเกง legging ของน้าบี) มีพัฒนาการดังนี้ (ดูเป็นทางการจังวุ้ย)
+ 3 วันแรก กระโถนไม่ได้สัมผัสฉี่พี่ป่านซักหยดเดียว ฉี่นองพื้นตลอด กางเกงในทุกตัวที่ใส่ได้สัมผัสฉี่ 100%
+ หลังจากนั้นเริ่มบอกฉี่ได้ แต่...ไม่ยอมนั่งกระโถน (ทำไม??? จนบัดนี้ก็ยังไม่นั่ง) พี่ป่านไปยืนฉี่ในห้องน้ำ ท่าฉี่นี่แมนมากๆ ช่วงนั้นเวลาปวดฉี่พี่ป่านก็จะบอกว่า "คุณแม่ล้างก้นให้ป่านหน่อย"
+ หลังจากเริ่มยืนฉี่ในห้องน้ำซัก 2 อาทิตย์ แม่ก็เริ่มจับนั่งชักโครก (นึกถึงตอนออกนอกบ้าน จะพาลูกสาวไปยืนฉี่ยังไงฟระ) ตอนแรกพี่ป่านกลัวชักโครกมาก พออุ้มไปเหนือชักโครก พี่จะเอาขามาก่ายแม่ (ป๊าด!!! เดี๋ยวแม่ก็เปียกฉี่หรอก) แม่เลยจับพี่ป่านหันหน้าเข้าแล้วแม่นั่งซ้อนหลังอีกที แต่...พี่ก็ยังไม่ยอมใช้ที่รองชักโครกของเด็ก พอแม่เอามาวางทีไร พี่จะหยิบออกแล้วบอก "ไม่เอาๆๆๆ"
+ ครบเดือน แม่เริ่มเอาที่รองชักโครกสำหรับเด็กมาลองอีกที เริ่มไม่ยากแล้วล่ะ ตอนนี้พี่ป่านใช้ที่รองชักโครกแล้วนั่งหันหน้าออกเหมือนผู้ใหญ่ได้แล้ว ช่วงนี้เวลาปวดฉี่พี่ป่านจะบอกว่า "คุณแม่ มีฉี่ มีชี" ตาเถร!!! ชีมาเกี่ยวอะไรด้วยอ่ะเนี่ย
+ ส่วนเรื่องอึ ยอมบอกเป็นบางครั้ง แต่ส่วนใหญ่อึแล้วค่อยมาบอก บางทีได้กลิ่นมาแต่ไกล เดินท่าแหยงๆ พอหันหลังให้แม่ก็เห็นกระสุนปืนใหญ่อยู่ที่ก้นกางเกงตุงเชียว ...ฝึกกันต่อไป ไอ้มดแดง
+ เวลาออกนอกบ้าน ยังใส่แพมกันเหนียว แต่พี่ป่านมักจะไม่ยอมฉี่ใส่แพม ยกเว้นออกไปแค่แถวๆบ้าน ตอนพาไปร้านอัดรูป เจ้าของร้านมาทักนิดเดียว พี่เขินจัด (จริงๆจะเบะร้องไห้อยู่แล้ว) บอก "แม่ล้างก้นป่านให้หน่อย" เลยต้องอาศัยห้องน้ำที่ร้าน คุ้มเชีย จ่ายค่าอัดแล้วได้ใช้ห้องน้ำฟรี
+ กลางคืน ยังใส่แพมอยู่ วันไหนแพมแห้งถึงเช้า แม่แทบจะร้องเย้ ...ประหยัดได้อีก 10 กว่าบาท ป๊าบอกจะงกไปถึงไหน เก็บไว้ใส่ต่อเดี๋ยวผื่นขึ้นจะไม่คุ้ม แต่ที่ผ่านมา มีแพมแห้งอยู่ 3-4 วันเอง ไม่เป็นไร อันนี้แม่ไม่รีบ
+ ถ้าพี่ป่านฉี่แล้วไม่บอก แม่จะไม่ดุ แต่แม่จะทำเสียงเหมือนนางเอกวิกเจ็ดสีบอกพี่ป่านว่าคราวหน้าบอกแม่นะ แม่จะพาไปฉี่ที่ห้องน้ำ พื้นจะได้ไม่เปื้อน กางเกงจะได้ไม่เปียก แม่ก็ไม่ต้องเช็ดนะคะคนดีๆ (ทั้งที่ในใจอยากสวมวิญญาณนางร้ายเต็มที แต่ต้องอดทน เดี๋ยวโวยไป คราวนี้ฉี่ไม่บอกตลอดกาล ซวยเลย)
+ ซ้อมบอกอึแบบ intensive course
แม่ : เวลาพี่ป่านปวดอึ ต้องบอกแม่ว่ายังไงคะ
พี่ป่าน : (ทำหน้าคิดนิดนึง เหมือนกะว่าจะตอบยังไงดีน้อ) คุณแม่ขา ปวดอึค่ะ
แม่ : เก่งมากลูก
แม่พอเอาเข้าจริง หัดมา 1 เดือน มีอึตุ๋มๆลงชักโครก 3 หนเองมั้ง ฮือๆๆ ต้องนั่งซักกุงเกงในเปื้อนอึไปอีกนานแค่ไหนเนี่ย

เรื่องขำมั่ง ไม่ขำมั่ง กับพี่ป่าน
ป๊าพาไปกินบาร์บีคิว พอถึงบ้านเลยทวนความจำซะหน่อย
แม่ : วันนี้ป๊าพาไปกินข้าวที่ไหนมาลูก
พี่ป่าน : เอ็มเค
กร๊าก ลูกเอ๊ย คนละร้านกันเล้ยยยยยยยย

แม่เห็นพี่ป่านหิ้วของเล่นกะหนังสือไปนั่งที่บันได
แม่ : พี่ป่านนั่งทำไรลูก
พี่ป่าน : นั่งรอรถเมล์
ง่า หนูจะรอถึงเมื่อไหร่ รถเมล์มันถึงจะเข้ามาถึงบ้านอ่ะลูก

อาม่าเอาองุ่นไร้เมล็ดมาฝากพี่ป่าน พี่ป่านหยิบมายื่นให้แม่เม็ดนึง
แม่ : ป่านกินเหอะลูก แม่ไม่กินหรอก
พี่ป่าน : แม่แกะห้ายหน่อย
แป่ว!!! นึกว่ารักแม่มากเลยจะป้อนแม่ กาซิกๆ

เมื่อก่อนเวลาพี่ป่านทำน้ำหก แม่จะเอาผ้ามาเช็ดให้ แต่หลังๆไม่เอาแล้วเดี๋ยวจะติดนิสัย เพราะทำหกอยู่เรื่อยเลย แม่เองก็ไม่อยากดุ เพราะพี่ป่านก็ไม่ได้ตั้งใจ หรือบางทีตั้งใจแต่ก็เพราะวัยเด็กอยากเรียนรู้ แม่เลยเปลี่ยนวิธีใหม่
แม่ : พี่ป่าน หนูทำน้ำหกเอง หนูต้องเป็นคนเช็ดเองนะคะ ไปเอาผ้ามาเร็ว
พี่ป่าน : (เดินส่ายตูดไปหยิบผ้ามา แล้วโยนผ้าแหมะลงพื้น)
แม่ : ดีมากลูก เช็ดพื้นเลยลูก
พี่ป่าน : เช็ดๆๆ (แต่ท่าเช็ดอ่ะ พี่เอาติงไปเหยียบผ้าแล้วเช็ดนะคะ)
แบบนี้เค้าเรียกว่าต้นไม้หล่นใต้ต้นป่ะเนี่ย (ขนาดว่าไม่ทำให้เห็นแล้วนะ ไปเอามาจากไหนนี่) แม่เลยต้องสอนว่าต้องใช้มือเช็ดนะลูก เอาเท้าเขี่ยมันไม่สุภาพ (ถ้ามีคนอื่นเห็น ฮิๆ) หลังจากนั้นพี่ก็ใช้มือเช็ดนะ เห็นมีเอาเท้าเช็ดอีกหนนึง ส่วนแม่เองก็ต้องระวังกิริยาเหมือนกัน

พี่ป่านดูข่าวกีฬา เห็นคนกำลังวิ่งแข่ง
พี่ป่าน : คุณแม่ วิ่งหนี
ง่า เค้าวิ่งแข่งกันตะหากเฟ้ย

พี่ป่านเห็นน้องปอหรือในทีวีมีคนร้องไห้
พี่ป่าน : (ก้มหน้านิดนึง เอานิ้วชี้ไว้ด้านหน้า) เงียบบบบบบ ไม่ร้อง
โห เห็นท่านี้แล้วเหมือนแม่กำลังส่องกระจกอยู่เลยอ่ะ เหมือนแม่มากๆ

พี่ป่านรักน้องปอนะ แต่บางทีเวลาน้องมานัวเนียพี่ป่านก็จะหงุดหงิด อย่างเวลาน้องปอมาจับของเล่นที่ป่านถืออยู่
พี่ป่าน : ฮื้อ น้อง ไม่ให้ๆๆ

หรือไม่ก็
พี่ป่าน : คุณแม๊ น้องกินนั้งฉือ (พี่ป่านกำลังดึงหนังสือจากปากน้องปอ)

แต่พอเวลาน้องจะหลับ
พี่ป่าน : น้องไม่นอน น้องมาเล่น
อ้าว เวงกำ พอน้องจะนอน ดันจะให้มาเล่นด้วย แต่แม่รู้นะ จะเล่นขี่หลังน้องอ่ะดิ่

เวลาชวนน้องเล่นก็แบบนี้เลย
พี่ป่าน : น้องเขียนนั้งฉือ น้องบายฉี (ยื่นดินสอให้น้องด้วย)
น้องยังเขียนไม่เป็นหรอกลูก ถือดินสอได้ ก็เอาเข้าปากหมด ไม่ดีๆ
อ๊ะๆ แต่มี 2-3 ครั้ง น้องปอเขียนหนังสือกะพี่ป่านด้วยน๊า คึกน่าดู

หรือไม่อีกทีก็
พี่ป่าน : น้อง เล่นจิ๊กชอ
โห ชวนเล่นแต่ละอย่าง เอาเข้าปากเพลินไปเลยน้องเอ๊ย

พี่ป่านกินแก้วมังกรที่แม่หั่นเป็นชิ้นเล็กๆ
ย่า : อ้าว นั่นอะไรหล่นอยู่ตรงพื้นใกล้ๆปอน่ะ
แม่ : (ก้มไปดูสิ่งแปลกปลอมจากดาวดวงไหนฟระ)
ป๊าด!! พี่ป่านใจดี ป้อนแก้วมังกรให้น้องซะแล้ว ดีว่าน้องงับไม่ติด เลยหล่นแหมะอยู่ที่พื้น เกือบไปแระนังหนู แต่น้องปอก็ชอบมองเวลาพี่ป่านกินอ่ะนะ ทำหน้าตาสงสัยว่าพี่ป่านทำอะไร เคี้ยวหงับๆได้ทั้งวัน แม่หวังว่าน้องปอคงจะกินเก่งเหมือนพี่ป่านนะจ๊ะ

วันนึงตอนอาบน้ำ ได้เวลาขึ้นจากกะละมังแล้ว แม่เห็นพี่ป่านนั่งก้มตัว แม่ก็แปลกใจว่าทำไมไม่ยอมลุกขึ้นมาฟระ??? ปรากฏว่า...มีฟองอากาศลูกใหญ่มาก ลอยขึ้นมาเกือบชนคางพี่ป่าน แว้ก!! พี่ป่านตดในกะละมังอ่ะ เหมือน shrek เลยง่า

เรื่องตดๆนี่ยังไม่หมด บางครั้งแม่ได้ยินเสียงปู้ดดด
แม่ : ป่าน เสียงตดใครอ่ะลูก
พี่ป่าน : (ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้) ตดใคร
แม่ : อือ เมื่อกี๊เสียงใครตดอ่ะลูก
พี่ป่าน : ตดป่าน

พี่ป่านอยู่ในบ้านนานๆก็เริ่มจะเบื่อ บางทีอยากออกไปเดินเล่น
พี่ป่าน : แม่ ไปเดินเล่นนอก
แม่ : รอก่อนนะ ตอนนี้ร้อน รอแดดร่มก่อน
พอแม่พูดแบบนี้หลายๆครั้ง หลังๆพี่ป่านเลยบอกซะเองว่า "แดดร้อน รอแดดโล่ม"

อาทิตย์ก่อนแม่กะป๊าจัดห้องนอนเก่าของป๊า เคลียร์ของออกมาเยอะมากๆๆ ฝุ่นก็เยอะมากๆๆ พอพี่ป่านเห็นของกองพะเนินก็เอาเลย
พี่ป่าน : ของเยอะแยะเลย ดำปิ๊ดปี๋เลย
ย่าได้ยิน เลยบอกเห็นมั้ย ลูกยังรู้เลยว่าของเยอะแยะ ฝุ่นดำปิ๊ดปี๋ (ไอ้นี่มันรู้มาก เดี๋ยวจะโดนมิใช่น้อย)

พี่ป่าน : คุณแม่ขา เติมน้ำหน่อยค๊า
แม่ : ได้เลยลูก (ว่าแต่ทำไมกินน้ำหมดเร็วจัง)
พอเอาน้ำมาให้ ถึงได้รู้ว่า....พี่ป่านเทน้ำใส่ชามข้าว ทิ้งเลยค่ะ มื้อนั้น เลิกกินไปเลย

พี่ป่านชอบต่อบล๊อก เวลาแม่ถามว่าต่อเป็นรูปอะไร
พี่ป่าน : ไดโนเฉา
หน้าตาไดโนเสาร์ของพี่ป่านไม่เคยซ้ำกันเลยอ่ะ

แม่สอนพี่ป่านเล่นเป่ายิ้งฉุบ พี่ป่านก็ทำมือแทนค้อนกับกระดาษได้ (ง่ายเชีย กำๆแบๆ) แต่พอถึงกรรไกรเนี่ยดิ่ หน้าตาเหมือนกระดาษไม่มีผิด แต่จะทำนิ้วกางๆหน่อย พร้อมทำหน้าสงสัยว่าทำไมกรรไกรของพี่ป่านถึงไม่เหมือนกรรไกรของแม่) ไม่เป็นไรจ้ะ การควบคุมกล้ามเนื้อยังไม่พร้อมก็เล่นอย่างอื่นไปก่อนน๊า

ชอบคุยโทรศัพท์ ไม่ได้คุยกะใครหรอก อือๆออๆ อยู่คนเดียวนี่ละ
พี่ป่าน : โล๋ๆ อือๆ (พยักหน้าด้วย) โอ่เค้

วันดีคืนดี ป๊ากลับมาบ้านบอกว่าตอนหัวค่ำ พี่ป่านโทไปหาป๊าด้วยแหละ (กดที่ call list ล่าสุด) พอแม่ถามว่าแล้วพี่ป่านคุยไรกะป๊าบ้างป่าว ป๊าบอกไม่รู้ดิ่ เห็นบอกโล๋ๆ คุณแม๊ แล้วก็กดตู๊ดๆๆๆๆๆๆ จนป๊าหูชาเลย ก๊ากๆๆ ...นึกออกแระว่าพี่ป่านโทหาป๊าตอนไหน แม่ไม่รู้ว่าป่านโทออก เห็นแต่เลขเต็มหน้าจอเลย นึกว่าพี่ป่านกดเลขใบ้หวยเฉยๆ

อาทิตย์ก่อนไปซื้อหนังสือให้พี่ป่านเล่มนึง พอออกจากร้านไปเจอปู่ พี่ป่านจะไปร้านหนังสืออีก ปู่ก็เลยพาไป พอแม่ตามไปดู ปู่มาฟ้องว่า พี่ป่านเอาหนังสือที่แม่ซื้อให้ไปวางที่ชั้น (วางแบบไม่เอาแล้ว ไม่ชอบเล่มนี้เฟ้ย) แล้วหยิบเล่มใหม่มาถือแทน แถมทำท่าจะเดินออกจากร้าน พอแม่จะเอาหนังสือไปเก็บ พี่ป่านทำท่าไม่ยอม ทำเสียงฮื้อๆไม่พอใจ เกือบมีมวยต่างรุ่นหน้าร้านแระ เลยลองใช้เหตุผลกับพี่ป่านดู
แม่ : ไว้กลับบ้านอ่านเล่มที่แม่ซื้อให้จบก่อน เล่มนี้ค่อยมาซื้อเพิ่มทีหลัง เพราะถ้าวันนี้ซื้อหลายเล่มจนหมดร้านแล้ว วันหลังก็ไม่มีเล่มใหม่ๆให้ซื้อแล้วน๊า
ไม่น่าเชื่อ พี่ป่านยอมปล่อยหนังสืออ่ะ (สงสัยขี้เกียจออกแรงแย่งกะแม่แหละ)

เช้าวันนึง ปู่ซื้อเสบียงเพียบ แม่เลยแกะโจ๊กให้พี่ป่าน พี่ป่านเห็นถุงขนมมัน เลยไม่ยอมกินโจ๊ก อุตส่าห์เอื้อมหยิบถุงขนมมาจนได้ แม่เลยต้องแอบมือไว ตอนพี่ป่านเผลอวางถุงขนมไว้ รีบเก็บใส่กระเป๋ากางเกง พอพี่ป่านนึกได้ก็เรียกหาขนม ทำท่าจะโวยละ
แม่ : ถุงขนมไปดูเด็กบ้านอื่นว่าเด็กบ้านไหนกินโจ๊กหมด จะได้กินขนมล่ะ ถ้าพี่ป่านกินโจ๊กหมด เดี๋ยวถุงขนมก็กลับมาหา แล้วแม่จะให้กินขนมนะ (เหตุผลติงต๊องจริงๆเลยนะเนี่ย)
แต่พี่ป่านก็ยอมกินโจ๊กไปครึ่งชาม แม่เห็นว่าคงอิ่มจริงๆ เลยให้ขนมเป็นรางวัลชิ้นนึง แล้วพี่ป่านก็...คาย ก๊ากๆๆ แล้วทำท่าอยากกินนักหนา น่าเตะจริงๆเชียว

บ้านเรามีแมงเม่าเข้ามาอยู่เป็นประจำ วันก่อนบินเข้ามา 2-3 ตัว
ป้า : น้องป่าน กระทืบแมงเม่าเลยลูก
พี่ป่าน : (ทำท่าตื้บๆอย่างแข็งขัน แต่ตื้บพื้นเปล่าๆ)
แม่ : (แม่ตื้บให้เองลูก พอตื้บเสร็จเรียกพี่ป่านมาช่วยตื้บซ้ำ ทำประหนึ่งว่าพี่ป่านตื้บเอง)
พี่ป่าน : (ทำท่าขยับหนี) ไม่เอาๆๆ คุณแม่ทีบ (กระทืบเฟ้ย ไม่ใช่ทีบ)
แม่ : ไม่เอาอ่ะ พี่ป่านกระทืบเองดิ่
พี่ป่าน : คุณปู่...กาทืบป่านให้หน่อย (ก๊ากๆๆ เรียกคุณปู่มากระทืบพี่ป่านเลยอ่ะ)
พอแมงเม่ามรณังไปหมด พี่ป่านเริ่มทำท่าตื้บอีกพักใหญ่
พี่ป่าน : ตื้บหมดแย้วววว
แม่ : (ก้มไปดู ตื้บไรหว่า)
ปรากฏว่าสิ่งที่พี่ป่านตื้บๆๆๆคือ...ส้มโอกลีบเล็กๆ โห..ของนิดเดียว ออกแรงซะ

พี่ป่านเป็นเด็กชอบใส่ถุงเท้า (ไม่รู้ทำไม) บางช่วงพอขึ้นห้องนอน จะหยิบถุงเท้ามาให้แม่ใส่ให้ หลังจากไม่ได้ใส่ซะนาน วันก่อนคงคิดถึง เลยถือถุงเท้ามาให้แม่
พี่ป่าน : คุณแม่ ใส่ถุงเท้าให้หน่อย
แม่ : ได้เลย (ร้อนตายชัก ใส่ทำไมฟระ)
พอถึงเวลาปิดไฟนอน พี่ป่านก็นอนนิ่งไปได้ซักพัก จนแม่คิดว่าหลับแล้ว
พี่ป่าน : ฮื้อออออออ คุณแม๊
แม่ : (ฝันร้ายป่าวฟะ ลูกเรา)
พี่ป่าน : (ยกเท้าขึ้นมา) ถอดถุงเท้าๆๆๆๆๆๆ
แม่ : (ถอดเสร็จข้างนึงละ)
พี่ป่าน : (ยกเท้าอีกข้างขึ้นมาให้ถอดอีก)
แม่ : (แล้วตอนแรกจะใส่ทำไมฟระ ไม่เข้าใจจริงๆ)
ป๊า : (แอบหัวเราะในความมืด)

พี่ป่านชวนป๊านั่งเล่น พี่ป่านเอามือตบที่นั่งข้างตัว
พี่ป่าน : นั่ง ยุด
ป๊า : (นั่งตามคำสั่ง)
อ้าว...ปีนเกลียวซะแล้ว อยู่ดีๆเรียกชื่อซะงั้น

พี่ป่านกำลังอยู่ในวัยแด๊นซ์ โดยเฉพาะยามปิดไฟ (ตอนไล่แมงเม่า) วันก่อนแมงเม่ามาเยือน เลยต้องปิดไฟตอนทุ่มกว่าๆ ปิดไปได้ซักพัก พี่ป่านเห็นว่าสมาชิกอยู่กันครบ เลยโชว์เท้าไฟท่าละม้ายคล้ายเต้นแท็ป เต้นอยู่นานมาก ยิ่งมีเสียงหัวเราะ พี่ยิ่งnon-stop พอเปิดไฟปุ๊บ
พี่ป่าน : คุณแม่ กินข้าว
ฮ่าๆๆ ต้องเติมพลังเลยเหรอลูก สงสัยวันนั้นกินข้าวเย็นตั้งแต่ยังไม่ 5 โมงเย็น คงย่อยไปหมดละ

ช่วงนี้เป็นวัย data entry ให้พี่ป่าน หลังจากสอนๆๆๆ ก็ต้องสอบๆๆๆ
แม่ : พี่ป่านชื่อจริงชื่ออะไรคะ
พี่ป่าน : ฉิตานาน
แม่ : พี่ป่านอายุเท่าไหร่แล้วคะ
พี่ป่าน : ฉองขวบค่า
แม่ : คุณป๊าชื่ออะไรคะ
พี่ป่าน : ยุด (บางทีก็บอกชื่อเล่น)
แม่ : คุณแม่ชื่ออะไรคะ
พี่ป่าน : คุณแม่ชื่อวอวัน (บางทีก็บอกชื่อเล่น)
แม่ : คุณย่าชื่ออะไรคะ
พี่ป่าน : ย่าฉีวันค่า
แม่ : คุณปู่ชื่ออะไรคะ
พี่ป่าน : ปีชา
แม่ : คุณป้าชื่ออะไรคะ
พี่ป่าน : คุณป้าปู๊ก
แม่ : น้องปอชื่อจริงชื่ออะไรคะ
พี่ป่าน : น้องที้ตาค่า

พี่ป่านกับการเรียนหลักสูตร Inter (cooler)
แม่เริ่มสอนศัพท์ภาษาอังกฤษให้พี่ป่านนิดๆหน่อยๆ อันนี้ได้แต่ฟังกะพูด แล้วก็ชี้ได้ถูกต้อง บางหมวดแม่ก็ให้ทำเสียงประกอบ (แค่นี้แม่ก็ปลื้มแล้วลูก)
+ ตัวเลข (เรื่องตัวเลขนี่ยังชี้ไม่ได้ฮ่ะ เพราะแค่ภาษาไทย 1-10 ยังบอกได้ไม่หมดเลย)
one = วัน หนึ่ง
two = ทู สอง (แรกๆบอก ทู หนึ่ง)
three = ทรี สาม (แรกๆก็บอก ทรี หนึ่ง)
four = โฟ หนึ่ง (อันนี้ยังบอกหนึ่งอยู่ ซ้อมต่อไปๆ)
five = ไฟ้ ห้า
six = ซิก หก
seven = เซ้เว่น เจ็ด
eight = เอ้ด แปด
nine = ไน เก้า
ten = เท็น สิบ เย้ (สงสัยดีใจ หมดซะที)

+ อวัยวะ
head = เฮ้ด หัว
hair = แฮร์ ผม
eye = ไอ ตา
ear = เอีย หู
nose = โน้ส จาหมูก
mouth = เม้า ปัก
cheek = ชี้ค แก้ม
chin = ชิน คาง
shoulder = โชวเด้อ หัวหล่าย
arm = อำ แขน
hand = แฮน มือ
finger = ฟิ้งเก้อ นิ้ว
stomach = ต๊อหมัก พุ่ง
buttom = บั๊ทท่อม ก้น
leg = เล้ก ขา
knee = นี หัวเข่า
foot = ฟุต เท้า
teeth = ทีซ ฟัน

+ สัตว์
ant = แอ๊น โม้ช
bee = บี ผึ้ง
bear = แบ หมี
bird = เบิ๊ด โน้ก
butterfly = ฟลาย ผีเฉื้อ
cat = แคท แมว
dog = ดี ด๊อก หมา
deer = เดีย กัง
duck = ดั๊ก เป็ท
egg = เอ้ก ไข่
elephant = แฟ้น ชั้ง
fish = เอฟ ฟิช ปา
horse = เอช ฮอส ม้า
kangkaroo = แกงการู จิงโจ้
snake = เน้ก งู
lion = ลายอ้อน ฉิงโต
tiger = ไทเก้อ เจื๋อ
turtle = เท้อเถิ่ล เต่า
rabbit = แร้บบิท กาตั่ย
monkey = มั้งขี่ ลิ่ง
donkey = ด๊องขี่ ล่า
cow = เคา วัว
buffalo = โล่ ควัย
zebra = ซีบร้า ม้าลาย
pig = พี พิก หมู
rat = แร้ด หนู

+ อื่นๆ
car = ซี คา รถ
bathroom = ห้องน้ำ
water = น้ำ

+ ท้องฟ้า
star = ตา เดา
moon = มูน จัน
sun = ซัน ทิด
rainbow = เรนโบ ไสดุ๊ง
cloud = คาว เมฆ

+ สี
yellow = เย้นโล่ สีเดื๋อง
green = กิน สีเกี๋ยว
red = เร้ด แด็ง
orange = อ๊อเหร่น สีโส้ม
blue = บู สีพ้า
pink = พิ้ง พู
violet = เล็ด ม่วง
white = ไว้ เขา
black = แบ๊ก ดำ
gray = เก เทา

+ ดอกไม้/ผลไม้
flower = ฟ้าวเว่อ ดอกไม้ของย่า
leaf = ลี้บ ใบไม้ของย่า
mango = แม้งโก้ มะม่วงของปู่
banana = น้าหน่า ก้วย
papaya = มะกอของปู่
tomato = เทศ
apple = แอ๊ปเปิ้ล (อันนี้ง่ายที่ซู้ด)
pumpkin = ฟักทองของปู่

คำศัพท์เด็ดดวงสไตล์พี่ป่าน
ค้อบเต้อ = คอมพิวเตอร์ (ตอนแรกแม่กะป๊านึกว่าเฮลิคอปเตอร์)
ช้างก้านก้วยมาหมี่ = ยำยำช้างน้อย
มาหมี่เอ๊เอ๊บ = บะหมี่เอฟเอฟ
พอนดีถ็อก= พอนด์ ไวท์บิวตี้ ดีท็อกซ์
แพนทิง = แชมพูแพนทีน
ไมโลอ่อยจั๊ง = ไมโลอร่อยจัง
เจ๊ง = ทรูวิชั่น ชีวิตคอนเวอร์เจ๊นซ์
ขุ่นแหม๋ = คุณแม่ (สำเนียงเหมือนนาตาลี เกลโบวา) <ไว้เรียกตอนอยากกวนโอ๊ยแม่
หมาแอบซ่อนรถสีเขียว = หมาแอบอยู่ใต้รถสีเขียว
ทาดึ้ง = ทะลึ่ง
ทาเด๊น = ทะเล้น

โอว...กว่าจะอัพเสร็จ เขียนแล้วเซฟอยู่ประมาณ 3 วัน หมดแรงเลยวุ้ย ตอนนี้ขอไปนอนคั่นกลางเป็นกระสอบทรายให้สองหมูซ้อมดีกว่า ฮือๆ

รักน๊า เด็กอ้วน
...แม่เอง...

Create Date : 10 เมษายน 2550

Last Update : 14 เมษายน 2550 2:37:04 น.

4 comments

Counter : 1568 Pageviews.