Bloggang.com : พู่ระหง : เรื่องแสบๆของสองสาว

เรื่องแสบๆของสองสาว

ไอ้ลูกหมูทั้ง 2 ของแม่ แม่เกือบจะดองบล็อก แต่ตัดใจไม่ดอง เพราะอาทิตย์นี้ไปบ้านอาม่ามีอะไรฮาๆให้น่าอัพตั้งเยอะ ดองนานเดี๋ยวแม่แก่ๆคนนี้จะลืมซะก่อน

เราไปบ้านอาม่าวันพฤหัส อาม่าโทรมาบอกก่อนแล้วล่ะว่าจะออกไปธุระกับเหล่ากิ๋ม พอไปถึงบ้านอาม่า พี่ป่านก็ร่ำร้องจะหาอาม่าๆ แม่เลยบอกว่าอาม่าไม่อยู่โว้ย เดี๋ยวกลับมา รอก่อนๆ

พี่ป่านเลยรื้อของเล่นออกมาเล่นไปพลางๆ รออาม่ากับเหล่ากิ๋มกลับมา

รูปข้างบนนี่ก็กระดานนิทานแม่เหล็ก ซื้อมาไม่เคยเล่านิทานได้จบเรื่องเลย เพราะพี่ป่านเอามาเล่นแบบนี้ซะก่อน เอาคนไปขี่ช้าง เอาหมาไปจุ๊บกะแมว เอาช้างเข้าบ้าน ฯลฯ ก็ฮากันไป

พอเบื่ออันนั้น ก็มาโยนโบล์ต่อ แม่เรียงพินให้เหมือนโบว์ลิ่งของชาวบ้าน พี่ป่านก็ไม่ยอม ร้องกรี๊ดๆบอกว่า..."หนูจะเรียงแบบนี้" (น้ำเสียงน่าสัมผัสด้วยเท้าแรงๆซักที)

เรียงหน้ากระดานแบบนี้ แล้วเมื่อไหร่จะสไตรค์อ่ะลูก

ส่วนคุณน้องก็เซี้ยวซ่าก๋ากั่น หยิบรีโมทเมื่อไหร่ มีท่านี้ให้เห็นประจำ

พอวันศุกร์ช่วงบ่ายๆ เราก็ไปโรบินสันกัน ก่อนไปแม่ถามพี่ป่านว่า
แม่ : ป่านๆ ไปอ่านหนังสือฟรีที่ B2S กันมั้ย
พี่ป่าน : ไปโรบินสัน ไปเล่นของเล่นค่ะ

เกี่ยวกันมั้ยเนี่ย??? (เกี่ยวดิ่ ก็ B2S อยู่โรบินสันไงแม่)

......................................................................................................................................

วันนี้กลับถึงบ้านย่า ตอนหัวค่ำพี่ป่านสร้างวีรกรรมเล็กน้อย อาจจะเพราะก่อนหน้านี้แม่คงติดตามข่าวบันเทิงมากไปหน่อย (ข่าวไหน อ่านๆไปเดี๋ยวก็เดากันได้เอง) เรื่องย่อๆมีดังนี้

พี่ป่านสตาร์ทรถขาไถไฮโซคันโปรด (โตจนเกือบจะขี่ไม่ได้อยู่แล้ว ยังพยายามขี่อยู่) แล้วก็หยิบบล็อกหยอดรถซาฟารีติดมือไปด้วย พอน้องปอเห็นรถซาฟารีที่พี่ป่านถืออยู่ ก็เลยเดินตามไปดึง พอดึงไม่ได้ น้องปอก็เลยกรี๊ดใส่ พี่ป่านเลยจอดรถแล้วลงจากรถขาไถ วางรถซาฟารีลงกะพื้น แล้วก็...ยกรถขาไถขึ้น...กระแทกเข้าไปที่หน้าน้องปอ (อาจจะไม่แรง ก็หางคิ้วก็แดงๆนิดหน่อย) น้องปอก็เลยทรุดลงไปนั่งที่พื้น แหกปากร้องกระหน่ำราวกับโดนรถทับนิ้วตริง ฮ่าๆๆ (ตอนนี้แม่ขำได้ละนะ แต่ตอนนั้นปรี๊ดสุดขีด)

อารมณ์ตอนนั้นมันปรี๊ดสุดๆ พี่ป่านเลยโดนฟาดแขนไปทีนึง คราวนี้พี่ป่านก็เลยร้องมั่ง "คุณแม่ หนูเจ็บ"

แล้วแม่ก็จับพี่ป่านไป time out ในเตียง (ช่วยได้ป่ะเนี่ย) พี่ป่านก็ง้องแง้ง "หนูจะลงๆๆๆๆๆ" แม่เลยเข้าไปคุย
แม่ : พี่ป่าน รู้มั้ย ทำไมถึงต้องมาอยู่ในเตียง
พี่ป่าน : หนูตีน้องค่ะ หนูไม่ทำแล้วค่ะ
แม่ : เด็กดีสัญญากับแม่ได้มั้ย ว่าต่อไปนี้หนูจะไม่ทำน้องแรงๆอีก
พี่ป่าน : หนูไม่ทำแล้วค่ะ

พอดูท่าทางรู้ว่าตัวเองทำผิดแล้ว แม่ก็เลยพาออกมานอกเตียง คราวนี้คุณพี่ดี๊ด๊า ทำเป็นเล่น ไม่สนใจใครทั้งนั้น บางทีมีบ่นอุบอิบ "คุณแม่ หนูเจ็บแขน" แป่ว!!!

พอเราคุยกันรู้เรื่อง แม่เลยกอดพี่ป่านไว้แล้วถามพี่ป่านว่าเจ็บแขนมั้ย แม่ขอโทษนะคะ ต่อไปนี้แม่จะใจเย็นกว่านี้ (จะทำได้ป่ะเนี่ย) แล้วก็อธิบายกันอีกยาวว่าพี่ป่านทำน้องเจ็บ แล้วแม่ตีพี่ป่าน พี่ป่านก็เจ็บแขน แม่ก็เจ็บมือ วันหลังไม่ทำแล้วนะ จะได้ไม่ต้องมีใครเจ็บตัวอีก พี่ป่านก็รับคำเป็นอย่างดี

พี่ป่านรับคำเรียบร้อย แม่เลยบอกว่าคราวนี้พี่ป่านต้องโดนทำโทษแล้วนะ พี่ป่านเอารถไปกระแทกใส่หน้าน้อง เพราะฉะนั้นพี่ป่านจะอดขี่รถขาไถไฮโซเป็นเวลา 1 วัน ...เข้าใจมั้ย??? พี่ป่านบอก "เข้าใจค่ะ ไม่ขี่ 1 วัน"

...แม่ยังแอบสงสัย เข้าใจจริงรึเปล่าฟระเนี่ย???

ตอนหลังมาเห็นแขนพี่ป่านมีรอยนูนเป็นรอยนิ้วแม่ตั้ง 3 นิ้วแน่ะ ฮือออออออ...น่าสงสารจัง ทำไปแล้วค่อยมาสำนึกผิดอีกแล้วแม่คนนี้

แม่โดนป๊าดุนิดหน่อยว่าตีลูกเพราะอารมณ์โมโหรึเปล่า ถ้าใช่...วันหลังอย่าทำแบบนี้อีก ไม่งั้น...จะสอนลูกให้มีเหตุผลได้ยังไง เฮ้อ!!!...แม่จะพยายามใจเย็นกว่านี้ เพื่อสอนให้หนูเป็นเด็กมีเหตุผลนะ

ส่วนเรื่องแย่งของเล่น ป๊ากับแม่คุยกันว่าก็ค่อยๆสอนไป แต่จะไม่มีการที่คนเป็นพี่ต้องเสียสละให้น้องก่อนเสมอ นอกจากพี่จะเต็มใจแบ่งให้น้องเล่นเอง

ถ้ามีการแย่งของที่อีกคนนึงเล่นอยู่ อันนี้ต้องรอคิว (แต่คงต้องทนฟังเสียงกรี๊ดของผู้ผิดหวังหน่อย)

แต่ถ้าต่างคนต่างแย่งกัน อดเล่นทั้งคู่ ฮ่าๆๆ (งานนี้คงกรี๊ดเป็น 2 เท่า หูแตกแน่ๆ)

เดี๋ยวนี้เทคนิคในการแย่งของเล่น พี่ป่านเริ่มมีลูกล่อลูกชนมากขึ้น เพราะเวลาฉกจากมือน้องทีไร แม่จะคอยบอกว่าแย่งจากมือคนอื่นได้ไงคะ ถ้าหนูอยากเล่น ต้องขอจากน้องดีๆ ถ้าน้องให้ถึงจะเล่นได้ หรือถ้าน้องไม่ให้ก็ต้องรอให้น้องเลิกเล่นก่อน

หลังๆพี่ป่านเริ่มรู้แกว พออยากได้ของที่น้องปอเล่นอยู่ พี่ป่านจะเอาของเล่นอื่นมาให้น้องปอเล่น (น้องเค้าไม่สนหรอก เค้ารู้ทันจ้า) เห็บแว้บๆหลายหนละที่พี่ป่านทำแบบนี้

อย่างครั้งหลังสุดก็อาทิตย์นี้ที่บ้านอาม่านี่แหละ น้องปอถือการ์ดคำศัพท์อยู่ พี่ป่านก็อยากได้ เดินผ่านแล้วฉกจากมือไปเลย น้องปอกำลังเหวอยังไม่ทันแหกปากร้อง พี่ป่านรีบเดินไปหยิบกล่องเลโก้แล้วบอกว่า "ให้น้องเล่นเลโก้ๆๆๆ"

ส่วนคุณน้องก็คงคิดในใจ..ไม่อยากเล่นเลโก้นี่หว่า เลยเดินตามไปแย่งการ์ดคำศัพท์อีก พี่ป่านก็เดินมาหยิบกล่องเลโก้ไปให้น้องอีก

แม่เห็นแล้ว ทั้งขำ ทั้งเหนื่อยใจ กว่าจะสอนเด็กซักคนให้เข้าใจอะไรได้เนี่ย ไม่ง่ายเลย

.......................................................................................................................................

ก่อนขึ้นห้องก็มีอะไรขำๆของ 2 พี่น้อง น้องปอดูโฆษณาอะไรไม่รู้ มีเสียงกรี๊ดๆ น้องปอเลยกรี๊ดมั่ง พอคุณน้องกรี๊ด คุณพี่ก็ไม่ยอมแพ้ ร่วมด้วยช่วยกรี๊ด

เลยกลายเป็นว่า 2 พี่น้องผลัดกันกรี๊ดใส่กันอย่างสนุกสนาน กรี๊ดไปหัวเราะไป ...อารมณ์นี้ก็ดีอ่ะนะ อย่าประสานเสียงกรี๊ดแบบแย่งของเล่นเลยลูก มันคนละอารมณ์จริงๆ

พอขึ้นห้องคุณพี่ก็ร่ำร้อง "หนูจาขี่มอตาไซซูซูกิ" (หรือขี่หลังแม่นั่นเอง บางทีก็บอกว่า "แม่เป็นช้าง" โห...ดีที่ไม่บอกว่าหนูจะขี่คูโบต้า ไม่งั้นลูกก็ลูกเหอะ มีเจ็บแน่)

แล้วดูคุณพี่ ขี่คนเดียวไม่พอ เรียกพรรคพวกมาซ้อน 3 ซะเลย จะโดนจราจรเขียนใบสั่งป่ะเนี่ย

คุณน้องแหกปากร้องไห้ กลัวถูกทิ้งไม่ได้ไปซิ่งอยู่คนเดียว

เอ้า...ครบละน๊า พร้อมออกเดินทาง

โดนโน้มคอซะแล้ว

.......................................................................................................................................

ก่อนจบบล็อกวันนี้ ขออัพเดตน้องปอนิดนึง

ก่อนอื่นขออวดฟันอันน้อยนิดของน้องปอหน่อยเหอะ ยิ้มเหงือกบานมานานแรมปี พอก่อนขวบไม่นาน เพิ่งมีให้ชื่นชม 2 ซี่ พอขวบเป๊ะก็เริ่มมีจอบอีก 2 ซี่โผล่ขึ้นมาให้เห็น ชื่นใจจริงๆ

มีฟัน 4 ซี่แล้วน๊า

นี่ถ้ายอมกินข้าวได้เก่งๆ แม่คงชื่นใจกว่านี้อีกเยอะเลย (น้องปอคงบอกแม่นี่เรื่องมากจัง อยากให้หนูทำนู่นทำนี่) ทุกวันนี้กินข้าวแทบจะนับเม็ดได้

บางทีแค่เห็นช้อนไปจ่อปาก คุณน้องก็เบือนหน้าหนี พอตื๊อมากๆ หันมาแว้ดเสียงดังแล้วเดินหนีไปซะงั้น

ส่วนบางมื้อก็ทำให้ชื่นใจได้นิดหน่อย ยอมกินข้าวสวยคลุกปลาทู ...หรือชาติก่อนเป็นแมวป่ะเนี่ย แต่เวลากินเนี่ยไม่ค่อยชอบกินจากช้อนซะด้วยนะ ชอบให้แม่เอามือป้อน สงสัยอร่อยตรงขี้มือเค็มๆนี่แหละ

แล้ววันก่อนแม่เข้าห้องน้ำ น้องปอเดินตามหาแม่ไม่เจอ (ตาถั่วจริงๆ) น้องปอเลยเดินร้องไห้แล้วก็หลุดออกมาคำนึง หูผึ่งกันทั้งบ้าน เหล่ากิ๋มยังฟังออกเลย น้องปอพูดแบบเนี้ย

"ฮื้อๆๆๆๆๆๆ แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆ แม่จ๋า แว้กๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

กรี๊ดดดดดดดดด!! เรียกแม่จ๋าซะด้วย แต่ได้ยินหนเดียวเองนะ ...หูฝาดป่าวฟระ หลังจากนั้นไม่พูดอีกเลย ฮือ

ช่วงนี้น้องปอมีพฤติกรรมเลียนแบบได้เร็วมาก พอแม่กะพี่ป่านร้องเพลง "the wheel on a bike go round and round ..round and round" แล้วก็ทำมือหมุนๆ น้องปอก็เอามือหมุนๆกะเค้ามั่ง

วันก่อนแม่ซื้อแป้งโดว์มาให้พี่ป่านปั้นเล่น พอแกะออกมาลงมือปั้น หันไปมองน้องปอทำอะไรอยู่หว่า เห็นเอามือถูๆวนๆท่าเดียวกะแม่เลย น่ารักจริงๆ ได้ใจแม่ไปเลยจ้า

แล้วเดี๋ยวนี้แววแสบแซ่บก็เริ่มออกมาให้เห็นเป็นระยะ จนอาม่ากับเหล่ากิ๋มออกปาก "ท่าทางจะร้ายไม่ใช่เล่น" เพราะเห็นน้องปอเดินแล้วล้มไปโดนบล็อกหยอดรูปช้างที่ป้าปอให้มา พอล้มปุ๊บ ร้องแว้กๆแป๊บนึง แล้วก็ไปหยิบม้วนกระดาษมาตีช้างป้าบๆๆๆๆๆ แถมตอนตีเนี่ยหน้าตาเคืองมากๆเลยประหนึ่งหนูไปสะดุดขาช้างแล้วล้มเลยอ่ะลูก คิดได้ไงฟระเนี่ย ซุ่มซ่ามเองแท้ๆ

ตบท้ายด้วยรูปแอ๊บแบ๊วจากคุณพี่สาวขาโหดอีกซักรูป

หลับฝันดีทุกคนนะจ๊ะ (ทั้งลูกของแม่และคนอ่านด้วยจ้า)

Create Date : 10 พฤศจิกายน 2550

Last Update : 11 พฤศจิกายน 2550 23:47:43 น.

0 comments

Counter : 1138 Pageviews.