Bloggang.com : พู่ระหง : ทัวร์โรงพยาบาลกับน้องปอ (วันที่ 2)

ทัวร์โรงพยาบาลกับน้องปอ (วันที่ 2)

คืนแรกเด็กๆนอนตอน 5 ทุ่ม ส่วนแม่นอนคิดอะไรเรื่อยเปื่อย กว่าจะหลับก็น่าจะหลังเที่ยงคืน

จันทร์ที่ 23 ก.ค. พอตี 2 น้องปอก็โดนวัดไข้ (ไข้สูงตามเคย) ก็ต้องโดนจับกินยาแล้วก็เช็ดตัว ร้องสนั่นเหมือนเดิมไม่มีผิด ส่วนพี่ป่านนอนหลับสนิทไม่มีส่วนร่วมเลยซักนิดเดียว (จนแม่ไม่แน่ใจว่าพี่ป่านหลับหรือสลบ ฮ่าๆๆ)

หลังจากนั้นน้องปอก็ง้องแง้ง ไม่ยอมนอน จนตี 4 มีเจ้าหน้าที่เข้ามาดูน้ำเกลือ แม่เลยบอกให้ช่วยดูแขนน้องปอหน่อย เพราะบวมๆแข็งๆ พอเปิดไฟดู อ่ะจ๊าก!!! แขนบวมเป่งเป็นข้าวต้มมัดเลยอ่า

ปรากฏว่าน้องปอโดนเจาะน้ำเกลือใหม่ตอนตี 4 เสียน้ำตาอีกแล้วครับท่าน แต่คราวนี้แม่ไม่ได้ตามไปรอหน้าห้องละ เพราะต้องอยู่ในห้องกะพี่ป่าน

น้องปอกลับมาพร้อมคราบน้ำตา ตอนเห็นแม่เปิดประตูห้องออกไป น้องปอรีบโผมาหาเลย น่าสงสารมากๆ กว่าจะได้นอนล่อไปตี 5 อืม...เกินคาดจริงๆ

ย้ายมาเจาะที่เท้าแทน

บวมเป่งขนาดนี้ ขาหมูชิดซ้ายไปเลย

เทียบกันชัดๆ แขนซ้ายเรียวเหมือนแขนนางแบบ
ส่วนแขนขวาใหญ่หยั่งกะนักเทนนิส

จำใจตื่นมาชมวิวแม่น้ำเจ้าพระยาอย่างเสียมิได้
เพราะน้องปอโดนวัดไข้ตอน 6 โมงเช้า เลยตื่นกันหมด

นั่งดูซีดีแก้เบื่อ เนื่องจากสถานที่จำกัด

อ้าว...ดูแก้เบื่อหรือดูแล้วเบื่อก็ไม่รู้

พอตอนสายๆพี่ป่านเดินเข้าไปเปิดน้ำก๊อกในห้องน้ำซะเสื้อผ้าเปียก เลยต้องเปลี่ยนเสื้อผ้า ...สงสัยเห็นแม่ว่างเกินไป ต้องหาอะไรให้แม่ทำซะบ้าง

วันนี้ย่ากะป้ามาอยู่เป็นเพื่อนเด็กๆตั้งแต่ตอนสายๆ

พอตอนเย็นอาม่ากะเหล่ากิ๋มก็แวะมาหา แม่เลยได้โอกาสแว้บลงไปสอยช็อคโกแลตปั่นกินให้ชื่นใจ พอขึ้นมาบนห้องก็โดนพี่ป่านเซ้งต่อซะเกือบหมดแก้ว ทำเสื้อผ้าเลอะอีก เหล่ากิ๋มไปช่วยซักให้ ...ขอบคุณมากๆเลยค่ะ

สองพี่น้องนั่งดูซีดีเป็นเพื่อนกัน

พอแม่บอกให้ยิ้ม ก็หันมายิ้มแบบเนี้ย ...น่าหยิกจริงๆ

คนนี้สิ น่าสงสาร ไปไหนไกลไม่ได้ ติดเสาน้ำเกลือ

บวมน้อยลงจิ๊ดนึง เห็นรอยเข็ม 2 รูแน่ะ น่าสงสารจริงๆ

หนูเจ็บจังค่ะแม่

รายนี้ไม่ค่อยมีของอะไรให้เล่น ได้เล่นขวดน้ำก็ยังดี

เป็นรอยยิ้มแรกตั้งแต่เข้าร.พ. ทำเอาแม่ใจชื้นขึ้นเยอะที่เห็นหนูยิ้มออก

อาหมอแวะมาดูอาการ บอกว่าไข้เริ่มห่างแล้ว น่าจะค่อยๆดีขึ้น ไว้รออีกซักวัน พอวันพุธค่อยตรวจฉี่กะอัลตร้าซาวน์

ป๊าแวะมาตอนหัวค่ำ เล่นกะเด็กๆซักพักก็กลับบ้านพร้อมย่ากะป้า ปล่อยแม่นั่งขนหัวลุกอยู่แต่เพียงผู้เดียว ลุ้นว่าคืนนี้จะนอนกันกี่ทุ่มฟระ???

ก็ปรากฏว่าน้องปอหลับไปตอน 2 ทุ่มเศษ พอเกือบๆ 3 ทุ่มแม่เลยปิดไฟพาพี่ป่านเข้านอนดีกว่า คงอีกพักใหญ่กว่าจะหลับ

วันนี้น้องปอกินยาลดไข้ไปตอน 11 โมง แล้วก็ตอน 4 ทุ่ม

รอบ 11 โมงนี่น้องปอก็ร้องไห้ตามเคย ส่วนพี่ป่านไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ดูซีดีไป เต้นดึ๋งดั๊งอยู่บนโซฟาไป น้องจะร้องขนาดไหน พี่ก็ไม่สน เต้นได้เสมอ

ส่วนรอบ 4 ทุ่มนี่แม่แอบหัวเราะอยู่คนเดียว เพราะน้องปอหลับไปตอน 2 ทุ่ม พอเกือบ 4 ทุ่มเจ้าหน้าที่เข้ามาเสียบปรอทปุ๊บ น้องปอตื่นเลย ร้องไห้ตามเคย (แค่วัดไข้นะเนี่ย) หลังจากนั้นก็ไม่ยอมนอนต่อ นั่งจุ้มปุ๊กอยู่บนเตียง (เหมือนนั่งรอเค้ามาเช็ดตัว) พอพยาบาลเปิดประตูเข้ามาเท่านั้นแหละ น้องปอก็เริ่มร้องไห้อีกยก

ส่วนพี่ป่านน่ะเหรอ หลับแบบไม่สนใจใครอีกแล้วครับท่าน (ดีละ ที่ไม่ตื่น)

ผ่านคืนที่ 2 ไปแบบพอรับได้ ลุ้นต่อว่าวันถัดไปจะเหนื่อยแค่ไหนน้อ???

Create Date : 02 สิงหาคม 2550

Last Update : 3 สิงหาคม 2550 15:17:22 น.

2 comments

Counter : 1390 Pageviews.

น้องปอที่น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกของช๊านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน น่าสงสารจริงๆเลยอ่ะ

โดย: กิ IP: 203.148.171.10 วันที่: 3 สิงหาคม 2550 เวลา:14:42:05 น.

น่าสงสารน้องปอจังเลย

เวลาเข้าโรงพยาบาลนี่มันน่าเบื่อตอนวัดไข้บ้าง เช็ดตัวบ้าง เล่นเอาไม่ได้หลับได้นอนกันเลย เคยไปนอนเฝ้าไข้เพื่อน ก็เป็นแบบนี้พอหลับไปแล้วก็จะถึงเวลาวัดไข้ ฯลฯ พยาบาลเดินเข้าเดินออกตลอดคืน

โดย: Yinglek IP: 58.136.117.20 วันที่: 3 สิงหาคม 2550 เวลา:15:21:14 น.