Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2550
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
21 กรกฏาคม 2550
 
All Blogs
 
พี่ป่าน...ผิดด้วยหรือที่หนูถนัดซ้าย VS น้องปอ...ยังมีไข้อยู่ค่า

ช่วงเดือนนึงที่ผ่านมา แม่หัวฟูกับอาการป่วยของเด็กๆเกือบตลอดเลย เริ่มจากน้องปอท้องเสียอยู่ 2-3 วัน พอหายท้องเสียได้ไม่กี่วัน สองสาวของแม่ก็พร้อมใจกันน้ำมูกไหลอีกหลายวัน พอน้ำมูกไหลบ๊ายบายไป น้องปอก็มีไข้อีกหลายวัน

ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐจริงๆนะลูก ทั้งลาภของลูกที่ไม่ต้องป่วยกาย และลาภของแม่ที่ไม่ต้องกังวลใจ(และแปลงร่างเป็นแพนด้าเพียงชั่วข้ามคืน)

น้องปอกินยาลดไข้ทุก 4 ช.ม.ตั้งแต่เที่ยงวันอังคาร พอวันพุธไข้เริ่มห่างเป็น 6-8 ช.ม.หลังเที่ยงคืน วันพฤหัสหมอนัดอีกรอบนึง ลังเลอยู่พักใหญ่ว่าจะพาไปหาหมออีกทีดีมั้ยหนอ เพราะไข้ก็เริ่มห่างแล้ว แต่เวลาไข้ขึ้นแต่ละทีก็ขึ้นสูงประมาณ 39 องศาเลย คิดไม่ตกเลยโทรไปถามร.พ.ก่อนว่าต้องพาไปรึเปล่า

ป๊าจะไม่ค่อยชอบให้พาเด็กๆไปร.พ. ป๊าให้เหตุผลว่าบางทีป่วยนิดๆหน่อยๆ พอพาไปหาหมอ เดี๋ยวไปเจอเด็กคนอื่นป่วยหนักกว่าลูกเรา พอกลับมาบ้านกลายเป็นว่าลูกเราป่วยอย่างอื่นเพิ่มมาอีก

พยาบาลแนะนำให้ดูอาการว่าถ้าไข้เริ่มห่าง ไม่ซึม กินได้ เล่นได้ ก็ยังไม่ต้องพาไป สรุปว่าแม่ก็เลยไม่พาน้องปอไปร.พ. เพราะเท่าที่สังเกตดูก็ดีขึ้นเรื่อยๆ

ช่วงน้องปอมีไข้ 2-3 วันนี่ป๊าไม่อยู่บ้านซะด้วย ไปสัมมนาที่ชะอำ เลยรอดพ้นจากการอดนอนเพราะโดนแม่ปลุกให้ไปเตรียมกะละมังสำหรับเช็ดตัวและช่วยป้อนยา

หวยเลยไปออกที่อาม่า โดนสารวัตร(แม่)เรียกกำลังเสริมเข้าประจำการแทน อาม่ามาค้างด้วย 2 คืน ต้องขอบคุณอาม่าที่แสนดีมากๆเลยค่ะ

ป๊ากลับมา น้องปอก็อาการดีขึ้นมากมาย รอบกลางคืนแค่กินยาตอนตี 2 ไปรอบนึงเท่านั้นเอง

จนถึงวันนี้น้องปอก็ยังมีไข้ห่างๆประมาณ 8-10 ช.ม.อยู่ หายป่วยเร็วๆนะจ๊ะ


หน้าตาซึมจ๋อย เกาะแม่เป็นลูกลิงตลอดเลย อ้อนมากๆ ใครแซวไม่ได้เลย ซบตลอด




วันก่อนแม่จะพาพี่ป่านไปอาบน้ำ ถอดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแป๊บเดียว หันมาอีกทีเห็นพี่ป่านทำท่า side head lock น้องปอจนล้มจากท่ายืน แม่เลยสวมวิญญาณผู้รักษาประตูทีมชาติทำ supersave พุ่งเอามือไปรองหัวน้องไว้ได้อย่างหวุดหวิด ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าแม่เข้าไปรับไม่ทัน น้องจะเจ็บตัวขนาดไหนเนี่ย ขนาดแม่ยังนิ้วก้อยซ้นเลย

ปู่เลยเกิดอาการงอนหลานรัก เดินไปงุบงิบกะย่าว่าหลานเกเรแบบนี้ ไม่รักแล้ว พูดจบก็เดินหนีขึ้นข้างบนไปเลย ...ที่ปู่ต้องเดินไปงุบงิบกะย่า เพราะแม่เคยบอกทุกคนในบ้านว่าห้ามพูดคำว่าถ้าหลานทำแบบนี้จะไม่รักแล้ว ห้ามโดยเด็ดขาด

สรุปว่าพี่ป่านโดนแม่จับใส่เตียงก่อนได้อาบน้ำ แล้วห้ามทุกคนพูดกับพี่ป่านเด็ดขาด ไม่ว่าจะเป็น “เป็นพี่ต้องรักน้องสิ” “ร้องน้องมั้ย ทำน้องแบบนี้ได้ไง” “วันหลังอย่าทำรู้มั้ย” บลาๆๆ ห้ามหมด งดความสนใจโดยเด็ดขาด ส่วนแม่ไปนั่งให้นมน้องปอหลังเคาน์เตอร์ (เอานมอุดปากซะ จะได้หยุดร้องไห้)

พี่ป่านทำเป็นไม่สนใจใคร จับนู่นเล่นนี่ในเตียงอยู่ซักพัก เริ่มจ๋อย
พี่ป่าน : (เสียงจ๋อยสุดขีด) คุณแม่ จะลงเตียง
แม่ : (เสียงโหดมาก) รู้มั้ย ทำไมหนูถึงต้องมาอยู่ในเตียง
พี่ป่าน : (มองตาละห้อย) ไปทำน้อง
แม่ : ใช่แล้ว เพราะหนูไปทำน้องแรงๆ หนูจำไว้นะ หนูทำใครแรงๆแบบนี้ก็ไม่ได้ กับน้องก็ไม่ได้ กับเพื่อนก็ไม่ได้ ไม่งั้นจะไม่มีใครเล่นด้วยรู้มั้ย
พี่ป่าน : (หลบตา) รู้ค่ะ
แม่ : คราวหน้าถ้าไม่อยากลงเตียง หนูต้องทำยังไงคะ
พี่ป่าน : ไม่ผลักน้อง ไม่ทำน้องแรงๆ
แม่ : ใช่แล้ว เด็กดีของแม่ต้องไม่ผลักคนอื่น ไม่ทำคนอื่นแรงๆนะคะ เกี่ยวก้อยสัญญากันนะว่าจะไม่ทำอีก

พูดจบก็แปลงร่างเป็นแรมโบ้ มือขวาอุ้มน้องปอ(ซึ่งไม่สามารถวางได้แม้แต่วินาทีเดียว ไม่งั้นมีโศกอีกรอบ) มือซ้ายแบกพี่ป่าน แม่จวนจะล่ำเท่าแรมโบ้แล้วเนี่ย

พี่ป่านจ๋า คราวหน้าคราวหลังจะรักน้องก็ให้เบาแรงหน่อยนะลูก หนูยิ่งพลังช้างสารอยู่ด้วย

ที่เกี่ยวก้อยสัญญากันไว้ ไม่นานพี่ก็ลืมค่ะ แต่ไม่เป็นไร แม่จะเตือนบ่อยๆนะลูก อดทนไว้(อันนี้เตือนตัวแม่เอง)



ช่วงที่พี่ป่านเป็นหวัด ร่ำๆอยากจะกินไอติม แม่เลยบอกว่าไว้รอให้หายหวัดก่อน ตอนนี้มีน้ำมูกยังกินไอติมไม่ได้พอวันพุธพี่ป่านนั่งเล่นอยู่ เอามือมาปิดปาก ทำท่าเหมือนจะไอ แต่ไม่มีเสียง แล้วก็บอกกับแม่ว่า
พี่ป่าน : หายแล้ว
แม่ : (แม่งี้เขางอกเลย งง อะไรหายฟระ) อะไรนะลูก
พี่ป่าน : หายเป็นหวัดแล้ว
แม่ : หายแล้วจริงอ่ะ หายแล้วมีอะไรเหรอ (ยังงงอยู่ ลูกช๊านมามุขไหนเนี่ย)
พี่ป่าน : หายหวัดแล้ว กินไอติมได้แล้ว
โห...หายปุ๊บ จะกินไอติมเลยวุ้ย



พี่ป่าน : คุณแม่ จะดู “วัว อี๊ ไอ๊ อี ไอ โอ่”
แม่ : (เปิดแผ่น baby mcdonald ให้ดูตามคำขอ)
พอดูไปซักพัก
พี่ป่าน : จะดู “วัว อี๊ ไอ๊ อี ไอ โอ่” อีก
แม่ : ดูให้จบแผ่นก่อนสิลูก
พี่ป่าน : จะดู “วัว อี๊ ไอ๊ อี ไอ โอ่” อื่นๆ
แม่ : (อื่นๆอะไรอีกล่ะเนี่ย) เรามีแผ่นเดียวเองนะลูก (ได้มาฟรีอีกตะหาก อภินันทนาการจากน้ามุ้ยและป้าเอกิ)
พี่ป่าน : “วัว อี๊ ไอ๊ อี ไอ โอ่” มีหมาด้วย
แม่ : (นึกอยู่แป๊บนึง) อ๋อออออออออ (ไปหยิบแผ่น baby neighbor animal nursery มาให้ดูต่อ (แล้วไอ้แผ่นนี้เนี่ยนะ เป็นภาษาอะไรก็ไม่รู้ เดาแบบมั่วๆว่าภาษาสเปน caballo แปลว่าม้า , cerdo แปลว่าหมู , vaca แปลว่าวัว , pajaro แปลว่านก , rana แปลว่ากบ แค่ไทย-อังกฤษ แม่ก็แปลให้ลูกฟังจนหูตูบละ เจอแผ่นนี้เข้าไป ตายคาที่เลย)

เดี๋ยวนี้รู้จักคำว่า “อื่นๆ” แล้วนะเนี่ย เวลามีอะไรซ้ำกันหลายชิ้น หรือคล้ายๆกัน ถ้าอันที่แม่หยิบให้ มันไม่ใช่ พี่ป่านก็จะบอกว่า “เอาอื่นๆอีก”



พักนี้คุยกะน้าเป้เรื่องความถนัดของเด็กๆ น้าเป้บอกว่าพี่ออนไม่ค่อยสนใจแนววิชาการ ขีดเขียน แบบฝึกหัดต่างๆ ชอบแนวร้องๆเต้นๆมากกว่า

ส่วนพี่ป่านของแม่น่ะเหรอ เรื่องเต้นนี่สู้ตาย (แต่สเต็ปอาจจะไม่เซ็กซี่เร้าใจ อาจมีคร่อมจังหวะบ้างเล็กน้อย บางทีอาจออกแนวกระโดดจนพื้นสะเทือน) เรื่องร้องนี่ไม่เท่าไหร่ ถึงมีแววว่าชอบร้องเพลงแต่ก็ร้องแบบดำผุดดำว่าย แต่พักนี้ร้องดีขึ้นเยอะ ส่วนใหญ่จะบอกเนื้อร้องแล้วให้แม่ร้องซะมากกว่า ...แม่ไม่ใช่คุณนายผู้ว่านะลูก ต้องมาร้องเพลงการกุศลเนี่ย

ถ้าให้นับจำนวนเพลงที่ร้องได้ (แบบดำน้ำเป็นระยะ) ถ้าเทียบกับเด็กวัยเดียวกัน อาจจะน้อยถึงน้อยมาก (ทั้งที่แม่ก็ร้องให้ฟังออกจะบ่อย ...หรือแม่ร้องไม่เพราะฟระ??)
- เพลงในซีดีที่ดูเป็นประจำ
- เพลงกล่อมเด็กทั้งหลายแหล่ที่แม่ร้องให้ฟังบ่อยๆ

เพลงวัยรุ่นแบบพี่บงพี่บี้นี่พี่ป่านไม่สันทัดเลย เพราะแม่ร้องไม่ได้ ฮ่าๆๆ แม่ยังสู้พี่นาโน(ลูกสาวคนเก่งของน้าแนน)ไม่ได้เลย รายนั้นหยั่งกะเป็นนักร้องแกรมมี่ ร้องเพลงดังๆได้เยอะมาก เก่งจริงๆ

บางเพลงพี่ป่านก็พอร้องได้นะ แต่พอบทจะกวนก็กวนซะ
แม่ : ก้าบๆๆ เป็ดอาบน้ำใน...
พี่ป่าน : กะมัง
แม่ : ไม่ใช่ดิ่ เป็นอาบน้ำในคลองไงลูก (ปิดกั้นจินตนาการของเด็กไปป่าวเนี่ย) เอาใหม่นะ ก้าบๆๆ เป็ดอาบน้ำใน...
พี่ป่าน : กะมัง
โอ้...จบเลย



อัพเดตรูปพี่ป่านมั่ง (ไม่ได้ลำเอียงนะฮ้า ที่เยอะกว่าเพราะพี่ป่านมีกิจกรรมมากกว่านี่นา)


แม่ : พี่ป่านวาดรูปอะไรลูก
พี่ป่าน : วาดเรนโบว์ สายรุ้งค่า


แม่เห็นพี่ป่านนั่งขีดๆเขียนๆแล้วบ่นอะไรงุบงิบอยู่คนเดียว เลยแวะไปสอดแนมซะหน่อย


แม่ : ทำอะไรอยู่น่ะลูก
พี่ป่าน : (พยายามเอามือหมาจับดินสอสีไปถากๆกับกระดาษ) ให้หมาระบายสี
แม่ : (แอบคิดในใจ ...โห ตัวเองยังระบายไม่รอดเลยลูก)



หมาไม่สนใจ ระบายเองก็ได้ย่ะ


พี่ป่านมีแววถนัดซ้าย จับช้อนหรือดินสอด้วยมือซ้ายนี่ใช้งานได้ดี จับเหมือนผู้ใหญ่ แรงกดดีมาก (แรงดีจนดินสอกุดไวมาก เหลาแทบไม่ทัน) ถ้าจับมือขวาจะจับแบบกำๆดูเก้ๆกังๆ แม่เคยลองให้พี่ป่านใช้มือขวาจับแปรงสีฟัน ปรากฏว่ามือซ้ายเกร็งคล้ายๆลิงกำลังจะเกาเลยอ่ะ



เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แม่ขัดแย้งนิดๆกับย่า จนบางทีแม่เองก็สับสนว่าจะเอายังไงดี



แม่อยากให้พี่ป่านทำตามความถนัดของตัวเอง เลือกด้วยตัวเองว่าจะใช้มือข้างไหน เพราะแม่เชื่อว่าถ้าพี่ป่านได้ใช้มือที่ถนัดจะไม่ฝืนธรรมชาติที่ติดตัวมา แล้วพี่ป่านจะทำได้ดีกว่า

ย่าอยากให้พี่ป่านเขียนมือขวา กินข้าวมือขวา (ทั้งที่ย่าเป็นคนถนัดซ้าย กินข้าวมือซ้าย แต่เขียนหนังสือมือขวา เพราะถูกบังคับให้เขียนมือขวาตอนเรียนประถม) ย่ามักจะบอกพี่ป่านว่า
ใช้มือขวาเก่งมาก ใช้มือซ้ายไม่เก่งเลย ใช้มือซ้ายจะอายคนอื่นรู้มั้ย
เป็นหลานย่าใช้มือขวา เป็นลูกแม่ใช้มือซ้าย
ถ้าน้องปอใช้มือขวา เดี๋ยวพี่ป่านเก่งสู้น้องปอไม่ได้ (พูดทำไมเนี่ย)

ขนาดแม่กะป๊าเคยปรึกษาหมอ (หมอฟังแล้วยังงงเลย ถนัดซ้ายแล้วมีอะไรเหรอครับ หมอก็ถนัดซ้าย ฮ่าๆๆ) แล้วเอาคำบอกเล่าของหมอมาเล่าให้ย่าฟัง ย่าก็ยังจะให้พี่ป่านใช้มือขวา ล่าสุดพูดลอยๆว่า จะต้องเอาชนะพี่ป่านให้ได้ จริงๆแม่ว่ามันไม่ใช่เรื่องที่ต้องเอาชนะกันซักหน่อย

เฮ้อ...เรื่องนี้จะมีทางออกทางไหนดีน๊า??? ใครมีคำแนะนำดีๆ บอกกันมั่งนะคะ

ไม่อยากเขียนถึงย่าในแง่ลบในบล็อกของลูกเลย แต่แม่ก็อยากให้ลูกๆรู้ว่าเหรียญมี 2 ด้าน ถึงความเห็นในเรื่องนี้จะขัดแย้งกับแม่ แต่ย่าก็รักหนูมากนะ



kanu_memphis ขอบคุณค่ะ แวะไปดูบล็อกคนหน้าใสมาแล้วจ้า

หนูปิว นอนดึกอีกแล้วนะคะ ยังไงอย่าหักโหมมากนะ (เดี๋ยวบล็อกนี้จะไม่มีคนอ่านค่ะ ฮิๆ) // รูปที่ดูคึกคักนั่นเป็นรูปตอนยังไม่มีไข้ค่ะ เลยคึกคักกันดี

YingLek เลี้ยงลูกก็แบบนี้แหละเนอะ เลี้ยงให้ผ่านไปวันๆก็เหนื่อยละ ถ้าจะเลี้ยงให้มีเหตุผล ก็ต้องเหนื่อยกว่าเดิมหน่อยอ่ะ

อิจิโงะจัง ขอให้พานพุ่มหายไวๆนะคะ ตอนนี้สองสาวหายหวัดเรียบร้อย เหลือน้องปอมีไข้อย่างเดียว งั่กๆ

หมูเหมียว คุณหนึ่ง สงสัยปีหน้าพอพี่ป่านเข้าโรงเรียน เปิ้ลคงจะแก่ตามคุณหนึ่งไปในไม่ช้า หรือไม่อาจจะแก่แซงหน้าไปเลยก็ได้ค่ะ ฮิๆ // ขอให้น้องแน่นหายไข้ไวๆนะคะ ไข้เลือดออกจงไปไกลๆ

Between us คุณนุช อยากใช้มุขไหน เอาไปใช้ได้เลยค่ะ ไม่สงวนลิขสิทธิ์ เพราะมีคนแนะนำเปิ้ลมาเหมือนกันว่าเวลาจะสอนลูก ต้องพูดกะเค้าเยอะๆ แบบยกเหตุผลร้อยแปดประการมาอธิบาย (ถึงจะฟังรู้เรื่องมั่ง ไม่รู้เรื่องมั่ง ก็พูดไปเหอะ) บางทีที่เด็กๆยอมเชื่อ คงเพราะงงๆอ่ะ เลยเชื่อแม่ก็ได้ฟระ (แม่จะได้เลิกบ่นซะที)

มิสเตอร์ฮอง ขอบคุณค่า


Create Date : 21 กรกฎาคม 2550
Last Update : 21 กรกฎาคม 2550 1:38:09 น. 18 comments
Counter : 1344 Pageviews.

 
เห็นชื่อหัวข้อบล็อคแล้ว เอ๊ะ คุ้นๆ แวะเข้ามาดูหน่อย

เอ ชื่อพี่ป่าน คุ้นๆ ชื่อน้องปอ ยิ่งคุ้น เห็นชื่อคุณแม่ยิ่งคุ้นเข้าไปใหญ่

แวะเข้ามาทักทายจ้ะ คุณแม่จอมยุ่ง

ตามมาป่วนจากกบจ้ะ จำได้ไหมเนี่ย yellyyee ไง อิอิ

ขอให้น้องปอหายเปื่อยเร็วๆ นะจ๊ะ



โดย: เลขาตัวซน วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:2:28:02 น.  

 
เจ้าแน่นก็ยังมีไข้อยู่ค่ะ แม่เปิ้ล สภาพก็คล้ายๆน้องปอคือ เกาะแม่เป็นลิงค่ะ เมื่อคืนก็ไข้ทั้งคืนค่ะ ก็รอดูอยู่ว่าจะเป็นไวรัสตัวไหน ส่าไข้เจ้านี่ก็เป็นสองครั้งแล้วเหมือนกันค่ะ โถ น้องปอ ม่สบายพี่ยังแกล้งได้ลงคอ แต่หนึ่งชอบวิธีสอนลูกของแม่เปิ้ลนะคะ แต่ของหนึ่งทำได้ยากมากค่ะ เพราะมีคุณยายคอยโอ๋ซะก่อน

เรื่องถนัดซ้าย-ขวา ปล่อยเค้าไปเถอะค่ะ การไปฝืนหรือบังคับ จะทำให้เค้าเป็นเด็กไม่มั่นใจนะคะ ของพวกนี้เค้าจะเป็นเองตามธรรมชาติ เรียกว่ามีปัจจัยท่างพันธุกรรมอยู่แล้ว เราอาจกลัวว่าเค้าจะใช้ชีวิตประจำวันได้ไม่สะดวก เพราะของแทบทุกอย่างออกแบบให้คนถนัดขวา แต่จริงๆแล้วเค้าจะปรับตัวเองได้ค่ะ แล้วเด็กที่ถนัดซ้าย สมงซีกขวาที่เกี่ยวกับงานศิลป ความคิดสร้างสรรค์เค้าจะพัฒนาดีนะคะ


ถ้าจะฝึกเคยอ่านเจอว่า สามรถฝึกได้ก่อนสามขวบค่ะ คืออาจให้เค้าถือของที่ชอบมากๆ ไว้ด้วยมือซ้าย มือจะได้ไม่ว่าง แล้วก็ยื่นของให้เค้าฝึกเขียน หรือของที่จะใช้งานให้เค้าใฃ้ด้วยมือขวา แต่ต้องไม่บังคับนะคะ


โดย: หนึ่ง (หมูเหมียว) IP: 58.147.90.10 วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:31:47 น.  

 
ดีจังๆๆ บ้านรี่อยากให้ลูกถนัดซ้ายเหมือนพ่อ แต่ถนัดขวากันหมด
(อยากเฉยๆ ไม่ได้กระตุ้นอะไรเลย ปล่อยตามธรรมชาติจ้ะ)

อ้อ ส่วนเรื่องศิลปะนะ ปกติรี่จะปล่อยให้ลูกเล่นกันเองอ่ะ (ปล่อยปละละเลย อิอิ)
หลายครั้งก็นั่งเป็นเพื่อนลูก ชวนคุยถึงในภาพที่ลูกวาดไรงี้อ่ะจ้ะ
หลายที ถ้ามีอารมณ์ศิลป์ ก็เอากระดาษมาวาดของตัวเองกับลูกซะเลย
หมายถึงว่าลูกก็ทำของลูก แม่ก็ทำของแม่นะ เสร็จแล้วมาแล้วกันดู


โดย: ShiEri IP: 58.136.228.105 วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:8:32:05 น.  

 
อิอิอิ ไม่ผิดค่ะไม่ผิด น้องมาร์คก็ถนัดซ้าย ทั้งที่ พ่อ แม่ และ พี่เมล ขวากันหมด

ปล่อยไปตามเค้าถนัดค่ะ ซ้ายหรือขวาก้อ ได้ขอให้หนู สบายใจ


โดย: tatana วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:41:48 น.  

 
เลขาตัวซน กรี๊ดดดดดดดดดด ไม่น่าเชื่อได้เจอหยีในบล็อกด้วย ฮิๆ ไม่ได้คุยกันในกบนานเลยเนอะ พักนี้เราเริ่มออนรอบดึกละจ้า แต่ไม่ค่อยได้คุยในกบเท่าไหร่ เพราะตาลายมากๆ (แก่แล้วก็เงี้ย) หยีสบายดีนะจ๊ะ เห็นเจ้ากัสบอกว่าไว้ว่างๆนัดกินข้าวกัน

คุณหนึ่ง ขอบคุณสำหรับคำแนะนำเรื่องการฝึกนะคะ โดยส่วนตัวเปิ้ลอยากปล่อยให้เค้าเป็นไปตามธรรมชาติน่ะค่ะ แต่โดนย่าเหน็บแนมอยู่เป็นประจำ เลยคิดว่าต่อหน้าก็ฝึกให้เค้าเห็นซะหน่อย (ไปงัดข้อมากๆเดี๋ยวโดนไล่ออกจากบ้าน ฮิฮิ) แต่ถ้าง่วนกันสองคนแม่ลูก ก็ปล่อยเค้าใช้ซ้ายอ่ะค่ะ เพราะเปิ้ลไม่ได้คาดหวังว่าจะฝึกสำเร็จ

รี่จ๋า ขอบคุณสำหรับคำแนะนำจ้า นี่เราก็เลยปล่อยปละละเลยเหมือนกันจ้า แต่ลูกชอบมาเรียกไปเล่นด้วย จริงๆคือใช้ให้วาดให้แหละ ฝีมือยิ่งมีเยอะซะด้วย (เยอะกว่าเด็กอนุบาลหน่อยนึง)

tatana ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ เพราะบางทีแอบคิดลึกๆว่าถ้าโตไปลูกใช้มือซ้าย คนอื่นใช้มือขวา เค้าจะมีปมด้อยรึเปล่า (เพราะย่าพูดเข้าหูน่ะค่ะ)


โดย: พู่ระหง วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:24:42 น.  

 
แวะมาเยี่ยมหนูน้อยทั้งสองคนจ้า... ปล่อยไปตามที่น้องป่านเค้าถนัดเถอะค่ะ ไม่ต้องกลัวเรื่องจะเป็นปมด้อย ไม่ได้เป็นเรื่องผิดปกติอะไร จำได้ว่าเมื่อตอนเล็กๆก็เป็นคนถนัดซ้าย ทานข้าวมือซ้าย เขียนหนังสือมือซ้าย แต่เพราะคุณแม่และคุณครูบังคับให้ใช้มือขวาเขียนหนังสือ จำความรู้สึกตอนนี้ได้จนทุกวันนี้ว่ารู้สึกแย่มากๆเลย....


โดย: แม่ฮานึร วันที่: 21 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:49:00 น.  

 
อ่านมาจนถึง เป็ดอาบน้ำใน กะมัง แล้วขำมาก ๆ เลย ลูกเจี๊ยบก็เป็นเหมือนกันบางที จะยืนยันเสียงแข็งห้ามขัดเด็ดขาด

เรื่องถนัดซ้ายขวานี่เราเองก็ไม่ซีเรียสนะ น่าจะปล่อยตามธรรมชาติ จ้า แต่เคยอ่านในหนังสือ (เล่มไหนจำไม่ได้ ทำเหมือนอ่านเยอะ 55) คือสามารถฝึกให้ถนัดได้ทั้งสองมือเลยก็สามารถทำได้ตั้งแต่เด็ก ๆ นี่แหละ เลยกลายเป็นได้เปรียบไปเลย

เวลาอัพบล็อกตีหนึ่งครึ่งอีกแล้วเหรอเนี่ย


โดย: Yinglek IP: 124.120.28.84 วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:13:02:35 น.  

 
สวัสดีค่า แม่เปิ้ล เจ้าปอหายไข้หรือยังเอ่ย เจ้าแน่นไม่มีไข้แล้วค่ะ แต่ยังไม่ยอมกินข้าวเลย หายเองโดยไม่ได้ให้ยาอะไร แม่หนึ่งเลยสันนิษฐานว่ามาจากฟันค่ะ เพราะบ่นมานานว่าฟันกรามเธอไม่ขึ้นซะที ปรากฏว่าตอนนี้ขึ้นทีเดียวบนล่าง ซ้ายขวา เลยค่ะ แถมฟันเขี้ยวอีก รวมๆก็เกือบสิบซี่มั้งคะ เหงือกช้ำไปหมด

ตอนนี้เธอไม่อ้าปากกินข้าวมาสี่วันแล้วค่ะ ยังดีกินนมกับไอติมพอได้ เนื้อเหลวไปหมดแล้วค่ะ เฮ้อ กลุ้มเหมือ นกันค่ะ เดี๋ยวหายค่อยโด๊ปเอาแล้วกันเนอะ


โดย: หมูเหมียว IP: 222.123.67.89 วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:16:47 น.  

 
โห รอคุยแม่ หนู ส่งรุปมาให้ดูหาย อยาก เยย
มีตั้ง 4 ใบ เนอะ
แต่ ไดอารี่เป็นหน้า เยย
บอกป้า นกไว้แว้ว นะ คะ ถ้าป้านกหายป่วย จะไปหา น้องป่าน น้องปอ กาน
อ่าน แว้ว นึกขำ ดีเนอะ เปงคุงแม่ นี้มีเรื่อง ไม่ซ้ำ กันทุกวัน เยย
แต่ ว่า ไม่ขอเป็น ทุก วัน หรอก นะคะ
ขอเปง นาน นาน ที ดีกว่า
อิอิ เดี่ยวน้องป่าน จำหน้ามะได้ อีก


คิดถึง ตัวเล็ก จัง บะบายจ้า


พี่ปอ เอง


โดย: พี่ปอ มาแว้ว IP: 58.136.48.159 วันที่: 22 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:09:21 น.  

 
เห็นหัวข้อแล้วเลยต้องรีบเข้ามาดูค่ะ
เพราะเจ้าตัวป่วนที่บ้าน ก็เหมือนจะถนัดซ้ายมากกว่า
ไม่ว่าจะส่งอะไรให้ จะรับด้วยมือซ้ายตลอด
จับดินสอสี จับแปรงสีฟัน หรือแม้แต่กินข้าว
ก็ใช้มือซ้าย ดูจะทำได้ถนัดกว่ามือขวา
คุณยายก็พยายามจะฝืนให้หลานใช้มือขวา
แต่ตัวเองรู้สึกเหมือนกันค่ะว่า ถนัดซ้ายผิดตรงไหน
ไม่อยากไปฝืนใจเขาค่ะ


โดย: winnie in love วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:30:52 น.  

 
มาเก็บเกี่ยวความรู้ไว้ก่อร อิ่ๆๆๆ รอเจ้าออมโตอีกหน่อยคงได้รบกันเหนื่อยแน่เลย ..... เด็กๆ นี่ตอนเค้าไม่สบาย เกาะเป็นลูกลิงจริงๆ ด้วยเนอะ ....


โดย: หนูชล IP: 202.57.132.85 วันที่: 23 กรกฎาคม 2550 เวลา:15:10:00 น.  

 
อป แกเอ๊ยยยยยยยยยยยยย อากาศร้อนอิ๋บเลยอ่ะ
จะมาบอกว่า เลโก้ ไม่สามารถเลยว่ะ กล่องใหญ่มากจนต้องเอาไปคืน ตะเอากล่องเล็กก็ไม่คุ้มมากๆแก ไม่กี่ตัวเอง ไม่คุ้มอย่างแรง โทษทีนะเพื่อน ไม่สมารถจริงๆ


โดย: กิ IP: 12.24.59.130 วันที่: 26 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:51:09 น.  

 
อ่ะงื้ออออออ ... กลับบ้านไปหลายวันคิดถึงพี่ปอกะน้องป่านจังเลย

กลับมาดูสองสาวก่อนนอนค่ะ

วันนี้อ่านไม่ไหว เบลอมากมาย เพราะเพิ่งกลับมาจากสงขลา

แล้วพรุ่งนี้จะมาทักทายใหม่นะคะ



โดย: หนูปิว ~* (Accountant_Girl ) วันที่: 27 กรกฎาคม 2550 เวลา:0:04:58 น.  

 
คู่หมั้นลูกชายเราเป็นไงบ้างนี่เป็นห่วงนะจ๊ะ คิดถังมากๆ คุณแม่ก็อย่ามั่วแต่ดูลูกจนลืมห่วงสุขภาพตัวเองนะ


โดย: นุ้ยกะนีนน์ (Neinmom ) วันที่: 27 กรกฎาคม 2550 เวลา:23:51:42 น.  

 
แวะมาทักทายค่ะ หนูแก้มยุ้ยสบายดีหรือเปล่าค่ะ


โดย: tatana วันที่: 28 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:26:11 น.  

 
หยีอ่านไปก็ขำไปคุณเปิ้ลเขียนได้ฮามาก ๆ เลยค่ะ อ่านเพลินเลย

น้องปอในรูปน่าสงสารจัง เอาแต่ซบ ๆๆ

ส่วนน้องป่านวีรกรรมเพียบเหมือนเดิม เอาอันอื่น ๆ แหม ดูคุณน๊าย คุณนาย 555

เรื่องถนัดเราก็ว่าแล้วแต่เด็กดีกว่าเนอะ หยีเองกะยายพานพุ่มก็มีขัดกันบ่อยค่ะเรื่องเลี้ยงหลานนี่แหละ ชอบพูดมาก ๆ เลยว่าเดี๋ยวยายไม่รัก เฮ้ออออ ไม่รู้จะพูดทำไม เนอะ


โดย: อิจิโงะจัง วันที่: 28 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:38:33 น.  

 
โห ผ่านมาหลายเพลา แม่เปิ้ลของเรา สงสัยหัวฟู เพราะน้องปอ กะ น้องป่านเป็นแน่แท้เน้อ

หวังว่ากลับมาคราวหน้า น้องปอ กะ น้องป่าน จะซำบายดี กวนคุณแม่ได้แล้วนะ อิอิ

เรื่องนัดกินข้าว รอคุณแม่นั่นแหละว่าง เรามันตัวคนเดียว ซำบายอยู่แล้ว (ถ้าไม่ติดนัดใครไว้ก่อน)


โดย: เลขาตัวซน วันที่: 2 สิงหาคม 2550 เวลา:22:22:32 น.  

 
แม่เปิ้ล น้องปอหายดีหรือยังคะ? ติดเชื้อในทางเดินปัสสาวะกเรื่องใหญ่เลยนะคะ แล้วต้องไปตรวจเพิ่มเติมอีกใช่ไหมคะ? ขอให้ทุกอย่างเรียบร้อยดีนะคะ

แม่เปิ้ลอดทนหน่อยนะคะ สู้ๆค่ะ


โดย: หมูเหมียว วันที่: 3 สิงหาคม 2550 เวลา:0:15:20 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

พู่ระหง
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add พู่ระหง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.