Group Blog
 
<<
มีนาคม 2551
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
11 มีนาคม 2551
 
All Blogs
 
เด็กพูดมาก ปะทะ เด็กซนเป็นลิง

พักนี้น้องปอเริ่มมีความสุขและสนุกกับการกินมากขึ้น

ก่อนหน้านี้ บางวันแทบไม่มีข้าวตกถึงท้อง บางวันก็ได้ข้าวเปล่าไม่กี่คำ เพราะหนูเมินอาหารทุกชนิด ยกเว้น...นมแม่

แม่เองก็มาตรฐานตกหล่นมากๆ ยิ่งเห็นหนูไม่ค่อยอยากกิน แม่ก็ยิ่งขี้เกียจทำกับข้าว เพราะทำแล้วไม่กินเนี่ย ทั้งเหนื่อย ทั้งเสียดาย

แต่ตอนนี้หนูมีฟันเกือบ 8 ซี่ละ เริ่มกินอะไรได้หลากหลายมากขึ้น โดยเฉพาะข้าวเหนียวหมูปิ้ง ชอบมาก (ไม่เจียมเลยนะยะ มีฟันแค่ 8 ซี่เอง)

จนมาถึงวันนึง แม่ก็เริ่มปรับวินัยในการกินข้าวซะใหม่ (จริงๆควรทำจริงจังมานานแล้ว) เริ่มตั้งแต่กินข้าวพร้อมพี่ป่านกะน้องปอ แล้วก็ให้น้องปอนั่งเก้าอี้กินข้าว (ที่ต้องตบตีแย่งชิงกะพี่ป่านเกือบทุกมื้อ)

จากที่เดินไปเดินมาทั่วบ้าน (เพราะแม่ไม่ได้จับนั่งเก้าอี้กินข้าวตั้งแต่แรก) ก็เริ่มชอบที่จะนั่งเก้าอี้กินข้าว ...ทุกวันนี้ถ้าเรียกน้องปอมากินข้าว น้องปอจะไปเกาะเก้าอี้ทันที...ชื่นใจ

จากที่เห็นช้อนก็เมินหน้าหนี ก็เริ่มอ้าปากพะงาบๆ ถ้าเทียบปริมาณถือว่าน้อยกว่าที่พี่ป่านเคยกินมากๆๆๆๆ แต่ถ้าเทียบกับสถิติของน้องปอเอง ก็ถือว่ากินได้เยอะขึ้นมาก อย่างน้อยก็ได้ครบ 3 มื้อ แม้บางมื้อจะแค่ 4-5 คำก็เถอะ ...แต่ถ้ามื้อไหนเป็นข้าวเหนียวหมูปิ้ง น้องสู้ตายค่ะ

แม่เคยปั้นข้าวเหนียวเป็นคำเล็กๆวางไว้รอบจาน เห็นหนูหยิบซ้าย หยิบขวา อ้ำๆๆ หันมาอีกทีข้าวเหนียวหายหมดเลย ซักพักหนูก็คายออกมาเต็มเลย ฮ่าๆๆ ชอบข้าวเหนียวมากไปหน่อย อัดซะเต็มปากเลย

แล้วตอนนี้หนูก็เริ่มตักข้าวเข้าปากเอง (สร้างภาพน่าดู)







ช่วงนี้แม่ก็เหนื่อยเก็บกวาดหลังมื้ออาหาร...เหมือนโปรยข้าวนกเลย กระจายเต็มพื้น

มีอยู่มื้อนึง นึกว่ากินดีมากมาย พอดูอีกที หนูตักข้าวไปหยอดไว้ตรงที่วางเท้าเกลื่อนเลยอ่ะ แถมกำลังจะหยอดอีกช้อน แม่เลยเอามือไปขวางไว้ หนูมองหน้าด้วยสายตาท้าทายแล้วก็....เอาอีกมือนึงปัดมือแม่ออก แสบจริงๆ

==============================================

อาทิตย์ที่ผ่านมา น้องปอยอมให้แม่เอาน้ำราดหัวเวลาสระผมแล้ว แถมหัวเราะเอิ๊กอ๊ากชอบใจ (แต่อย่าราดนานนะ เดี๋ยวมีแหกปากอีก) พอเสร็จแล้วก็ตบมือแปะๆให้ตัวเองด้วย

==============================================

แล้วพักนี้คุณนายปอก็สะตอมากๆ มีอยู่วันนึงได้เวลาออกไปเดินเฉิดฉายไล่หมาในซอย หนูเดินบิดตูดไปหิ้วกระเป๋ามาใบนึง (ใครสอนฟระเนี่ย)

คุณนายปอจะออกเดินสายเก็บแชร์ละค่ะ ...สังเกตกระเป๋าสีเดียวกะเสื้อผ้าเลยค่ะ ท่าหิ้วกระเป๋านี่หยั่งกะคล้องหลุยส์รุ่นสปีดี้



แต่ที่หิ้วนี่ไม่ใช่กระเป๋าเปล่านะยะ...ขอบอก



โอ้ววววววววว....มุมนี้เห็นเหม่งน้องปอ ทั้งเถิก ทั้งบาง เวรกรรม!!!

ช่วงนี้น้องปอผมบางมากๆด้วยอ่ะ หลังจากรีๆรอๆอยู่เป็นเดือน เสาร์ที่ผ่านมาน้องปอน้ำมูกไหลเลยได้ฤกษ์แวะปรึกษาหมอซะเลย ไปหาเพราะอาการหวัด แต่แถมเรื่องผมบาง ป้าหมอบอกว่าถ้าเป็นการผลัดผม น่าจะมีลูกผมขึ้นมาบ้าง แต่นี่ไม่มีเลย (ฮือๆๆๆ) อาจจะเกิดจากการแพ้แชมพู ช่วงนี้เลยต้องสระน้ำเปล่าไปก่อน ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่า สระน้ำเปล่ามา 2-3 วัน เหมือนเห็นลูกผมอ่อนๆขึ้นมานิดหน่อย เย้ๆๆ

อ้ะ...ไปดูคุณนายเก็บแชร์กันต่อ

เอ่อ...มีพกโทรศัพท์มือถือด้วย



นอกจากโทรศัพท์มือถือกำมะลอแล้ว คุณนายก็ยังล้วงกระเป๋าได้เศษเหรียญอีก 7 บาท ไปแอบขโมยแม่มารึเปล่าก็ไม่รู้

แล้ววันนั้นยัยพี่ไปเก็บมะม่วงที่ตกพื้นได้ บอกว่า "แม่ขา ถ่ายมะม่วงหน่อยค่า"



ถ่ายไปถ่ายมา มะม่วงชักจะหลุดเฟรม แม่เลยบอกว่า "พี่ป่าน ยกมะม่วงสูงๆหน่อยลูก"



...สูงขนาดนี้ ประชดแม่รึเปล่าฟระเนี่ย



พี่ป่าน : แม่ขา..ในซอยมีหมา 3 ตัว

..แต่ท่า 3 นิ้วดูเหมือนรำวงมาตรฐานเลยลูก

==============================================

อาทิตย์ที่แล้วพี่ป่านก้มงุดๆลงไปวาดรูปนี้



แม่ : พี่ป่านวาดอะไรอยู่ลูก
พี่ป่าน : วาดบั๊บเบิ้ล
แม่ : เหรอ วาดบั๊บเบิ้ลเหรอลูก
พี่ป่าน : บั๊บเบิ้ลเป็นฟองสบู่ที่แสนสวยนะแม่
แม่ : ?????????

แล้วพักนี้ก็ฮิตเจ้าหญิง เดี๋ยวจะใส่มงกุฎ เดี๋ยวจะใส่ผ้าคลุมไหล่ เดี๋ยวจะถือช่อดอกไม้ สารพัดจะสั่งให้แม่หา prop ประกอบ



แล้วมงกุฎ ต้องใส่แบบนี้ด้วยนะ คาดดีๆไม่ชอบ

==============================================

พฤหัสที่แล้วนั่งแท็กซี่ไปบ้านอาม่า น้องปอยืนชมวิวอยู่เบาะหลัง ซักพักก็กลายเป็นแบบนี้



...ทำไปได้นะลูก

ช่วงนี้ 2 สาวของแม่เริ่มเล่นด้วยกันได้ละ ส่วนใหญ่ยัยน้องจะลุยไปถล่มกองของเล่นที่ยัยพี่กำลังเล่นอยู่ แล้วก็จะมีเสียงพี่ป่าน "น้องป๊อ ดูซิ ของเล่นพังหมดเล้ยยย อย่าทำแบบนี้ซี่ พี่ป่านกำลังเล่นอยู่น๊า" แก่แดดจริงๆนะยัยพี่

เริ่มเล่นทำกับข้าวกะพี่ป่านได้ละค่ะ



ทำท่าทำกับข้าวได้ ทำท่าสมมติว่ากินข้าวกินขนมกะเค้าได้ คราวนี้เพลินกันไปเลย 3 แม่ลูก งั่กๆ

==============================================

อาทิตย์ที่แล้วเป็นอาทิตย์แห่งการเจ็บตัวของเด็กๆเลย

ตอนเช้าก่อนไปบ้านอาม่า พี่ป่านหยิบถุงเท้ามาใส่เอง แล้ววิ่งออกไปนอกห้อง หมุนตัวกลับแล้วก็ล้มแก้มฟาดพื้น น้ำตาเล็ดไป 3 หยด ...วันรุ่งขึ้นแก้มเขียวเล็กน้อย งั่กๆ ดีนะไม่ได้ลักยิ้มจำเป็นอันที่ 2 มาอ่ะ

พอตอนสายๆ แม่ขึ้นมาหยิบของบนห้อง พี่ป่านตามมาด้วย พอกลับลงไป กำลังพาพี่ป่านข้ามที่กั้นบันได น้องปอกำลังปีนเก้าอี้ก็ลื่นหงายหลังหัวโป๊กดังสนั่น ...น่าสงสารมากๆ

พอวันรุ่งขึ้นพาสองสาวไปเล่นกะน้องคิน น้องปอลากกวางเด้งดึ๋งออกไปนอกบ้าน นั่งดึ๋งๆอยู่ 2-3 ที หน้าทิ่มเป้ง ข้างนอกเห็นแผลแค่นี้ (รูปนี้ถ่ายวันรุ่งขึ้น ยุบไปเยอะ) ตอนแรกนี่ปากเหมือนครุฑเลยอ่ะ

กลัวจะสวยเกินไป เลยเอาหน้าไปถูกะพื้น กรั่กๆ (ตอนนี้ขำออกละ แต่ตอนเห็นแผลลูกนี่ทำใจไม่ได้จริงๆ)



==============================================

เสาร์ที่ผ่านมา มีงานทำบุญแฟลตที่อาม่าอยู่ เลยพาพี่ป่านลงไปนั่งฟังพระสวดมนต์ด้วย

พี่ป่านยอมนั่งไหว้พระอยู่ตั้งนาน (ตอนพาลงไป บอกพี่ป่านว่าลงไปฟังพระสวดมนต์ เดี๋ยวหลวงพ่อจะรดน้ำมนต์ให้เป็นเด็กดี โตไวๆ)



==============================================

วันอาทิตย์ไปงานขึ้นบ้านใหม่ที่ไซต์งานป๊า

พอขึ้นรถได้ ถือโอกาสหา prop ประกอบให้ตัวเองเรียบร้อย



ขาไปนี่ดี๊ด๊ามาก กะว่าจะพาไปว่ายน้ำซะหน่อย แต่พอไปถึงงาน พี่ป่านง้องแง้งกะทันหัน (มักจะเป็นแบบนี้เวลาเจอสถานที่ใหม่ๆ กับคนแปลกหน้าเยอะๆที่รุมมองพี่ป่าน แล้วลุงมนัสก็ดันมาขออุ้มพี่ป่านซะนี่ วงแตกเลย)

สรุปว่านั่งที่งานได้ไม่ถึง 10 นาทีก็ย้ายไปนั่งดมแอร์ที่สำนักงานขาย โอ้โห...พอถึงสำนักงานขายปุ๊บ เปลี่ยนเป็นคนละคน ดี๊ด๊าสุดๆ สองลิงของแม่เลยขึ้น-ลงบันไดกันเพลิดเพลิน (แต่แม่เหนื่อยโค่ดๆ)

สุดท้ายป๊าขี้เกียจรอแดดหุบ พี่ป่านก็เลยอดว่ายน้ำ กร๊ากๆๆๆ แต่แวะไปหาของเล่นใหม่เข้าบ้านกัน (พาลูกไปทรมานอีกแล้ว)

แวะซื้ออ่างน้ำกับต้นไม้

ของเล่นใหม่...ของลูกหรือของป๊าก็ไม่รู้??



ป๊าบอกว่าอยากเลี้ยงปลาทอง (เค้าจาอาววววววววววววว อารมณ์ประมาณนี้เลย)

แต่วันนี้แม่เห็นพฤติกรรมเด็กๆแล้วต้องรีบระงับโปรเจคปลาทองซะก่อน เพราะพี่ป่านกะน้องปอไปหย่อนหินใส่ตุ่มจนเกลี้ยง (จริงๆช่วยกันหย่อนตั้งแต่คืนวันจันทร์ละ) แล้วก็เอาเท้าจุ่มลงไปในน้ำ แถมช่วยกันเอารองเท้าไปล้างกันอีกหลายคู่ ขืนเลี้ยงปลาทอง คงได้หงายท้องตายกันตั้งแต่วันแรกแน่เลย (ไม่รู้ขาดอ๊อกซิเจนตาย หรือโดนติงเด็กเหยียบตาย)

=============================================

ช่วงนี้พี่ป่านอยู่ในช่วง "แม่ไม่ต้อง หนูทำเอง" อันไหนที่แม่เห็นว่าพอจะทำได้ ก็จะยอมให้ทำ

ตอนนี้ที่พี่ป่านพอจะทำเองได้ก็...
ใส่ถุงเท้า
ใส่รองเท้าคัชชู
พับผ้าห่ม
กินขนมเสร็จแล้วเอาถ้วยขนมไปวางในอ่างล้างชาม
ถอดรองเท้าแล้ววางเป็นคู่ (ถ้าอยากทำ)
อาบน้ำ/สระผม (แม่ช่วยนิดหน่อย จะได้สะอาด)

และล่าสุดหมาดๆ เป็นครั้งแรกที่พี่ป่านได้กินไข่ต้มที่พี่ป่านปอกเอง ฮูเร่!!



เวลาทำอะไรเองได้ พี่ป่านมักจะบอกว่า "พี่ป่านเก่งจัง แม่ไม่ต้องสอน" อ้าว...ไม่สอนแล้วทำเป็นได้ไงยะ

=============================================

ตั้งแต่ไปโลตัสครั้งล่าสุด (กี่อาทิตย์แล้วหว่า) พี่ป่านอยากได้บาร์บี้มาก ร่ำๆจะลากป๊าไปดูตรงมุมบาร์บี้ (เพราะแม่เคยโบ้ยให้พี่ป่านบอกป๊า) พอจ่ายตังค์เสร็จพี่ป่านก็ยังไม่ลืม

พี่ป่าน : ป๊า...ไปดูบาร์บี้กันเหอะ
แม่ : พี่ป่าน...ฟังแม่นะ ตอนนี้ตังค์หมดแล้ว ป๊าเอาตังค์มาไม่พอ ต้องซื้อของใช้จำเป็นก่อนนะลูก
พี่ป่าน : ป๊าเอาตังค์มาไม่พอ ต้องกลับไปเอาตังค์มาก่อน
แม่ : ป๊าต้องไปทำงานก่อน ถึงจะมีตังค์มาซื้อของจำเป็น อย่างนมกล่องของหนูไง ถ้ามีตังค์เหลือก็ต้องเอาไปหยอดกระปุกให้ได้เยอะๆก่อน ถึงจะพอซื้อบาร์บี้ เพราะบาร์บี้มันแพงมากเลยลูก ...หนูรอได้มั้ย
พี่ป่าน : (ทำหน้าจ๋อยๆ ตาแดงๆ) รอได้ค่า

ตอนนั่งรถกลับบ้านพี่ป่านก็รำพึงเบาๆ "ป๊าต้องไปทำงานเหนื่อยๆก่อน ถึงจะมีตังค์มาซื้อบาร์บี้" ทำเอาป๊าเสียใจเล็กๆเหมือนกันที่ไม่ได้ซื้อบาร์บี้ให้พี่ป่าน (เป็นพ่อที่กลัวลูกเสียใจ แต่พอดีแม่ใจโหดสกัดไว้ก่อน)

หลังๆป๊าเลยเอาบาร์บี้มาเป็นเครื่องต่อรองกะพี่ป่าน แลกกะการที่พี่ป่านต้องจุ๊บแก้มป๊า ฮ่าๆ (โกงเด็กนี่หว่า)

ป๊า : พี่ป่าน มาจุ๊บแก้มป๊าเร็ว
พี่ป่าน : (ทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้)
ป๊า : อ๊ะๆ ไม่จุ๊บ อดบาร์บี้น๊า
พี่ป่าน : (รีบจุ๊บ 2 แก้มเลย) .....ป๊า เอาบาร์บี้ 2 ตัวเลยนะ เจ้าหญิงให้พี่ป่าน เจ้าชายให้น้องปอ
แม่ : (งอกมาจากไหนอีกตัวนึงฟระ) ก๊ากๆๆๆๆ คุ้มป่าวฟระเนี่ย

แล้วหลังจากนั้นเวลาไปบ้านอาม่าแล้วโทรคุยกะป๊า

แม่ : อ้ะ พี่ป่านสวัสดีค่ะป๊าสิลูก
พี่ป่าน : (หน้าตาเจ้าเล่ห์) สวัสดีค่ะ ป๊า ....อยากได้บาร์บี้ค่า

เหมือนแผ่นเสียงตกร่องเลย คุยกะป๊าทีไรเป็นแบบนี้ทุกที

ตอนนี้เวลาแม่พาไปโรบินสัน พี่ป่านก็ชอบลากแม่ไปดูบาร์บี้ (แต่ไม่ได้งอแงนะ เพราะพี่ป่านเข้าใจว่าต้องรอป๊าทำงานก่อน ถึงจะมีตังค์มาซื้อ) แม่ก็แผ่นเสียงตกร่องเหมือนกัน (ไม่รู้ใครจะทนได้นานกว่ากัน)

ระหว่างรอป๊าหยอดกระปุก แม่ก็เลยให้พี่ป่านสะสมคะแนนเอาไว้แลกบาร์บี้ (ทำแก้เซ็งระหว่างรอเวลา) เวลาทำตัวน่ารัก เล่นของเล่นแล้วเก็บของ แบ่งของให้น้อง ช่วยแม่ทำงานบ้านเล็กๆน้อยๆ แม่ก็แจกสแตมป์ลงสมุด (บางทีก็ลืมสแตมป์)

สุดท้ายวันนี้ป้าปูหาลิ้งค์บาร์บี้ถูกสุดเท่าที่เคยดูมาละก็เลยสอยซะ ให้พี่ป่านมายืนชี้ในคอมพ์เลยว่าเอาตัวไหน ก่อนเลือกต้องอารัมภบทก่อนว่าเนี่ยป๊าไปทำงานมาเหนื่อยมาก หยอดกระปุกให้พี่ป่านหลายวันเลย แล้วพี่ป่านก็เป็นเด็กดีสะสมสแตมป์ไว้ได้หลายอัน ก็จะเอามาแลกบาร์บี้ได้ (แม่โค่ดขี้โม้เลยว่ะ)

สรุปว่าป๊าอนุมัติ 2 ตัว เพราะพี่ป่านบอกว่าให้น้องปอตัวนึง ตอนแรกแม่เลือกไว้ในใจแล้วแหละ แล้วก็ลองเรียกพี่ป่านมาเลือกเองดูว่าจะเลือกตรงกันรึเปล่า

พี่ป่านเลือกตัวนึงเหมือนกับที่เราไปดูในโรบินสันเลย เพียงแต่คนละสีเท่านั้นเอง ส่วนอีกตัวนึงพี่ป่านเลือกตัวเดียวกะที่แม่เล็งไว้เลย สรุปว่าแม่ลูกใจตรงกันจริงๆเลย อิอิ

พอตกค่ำแม่ก็เลยเบิกค่าใช้จ่ายซะเลย ฮ่าๆ กระปุกแตกซะแล้ว

แต่พี่ป่านทำแสบตอนท้ายๆเนี่ยแหละ เห็นอยากได้บาร์บี้มาเป็นเดือน ไม่เคยเปลี่ยนใจเป็นอื่น พอวันนี้แม่กำลังโอนตังค์อยู่

พี่ป่าน : แม่ หนูอยากออกไปเล่นกะเพื่อนๆ
แม่ : รอเดี๋ยวสิลูก จะเอาบาร์บี้ป่าว รอแป๊บนึง (กำลังคลิกคอนเฟิร์ม)
พี่ป่าน : ไม่เอาบาร์บี้ จะเอาบล็อก
แม่ : ห๊า...ไม่เอาบาร์บี้ แล้วจะเอาบล็อกไหนลูก
พี่ป่าน : จะเอาบล็อกเลโก้
แม่ : บล็อกเลโก้ก็อยู่ที่บ้านอาม่าไง
พี่ป่าน : จะเอาบล็อกเลโก้กล่องสีฟ้า
แม่ : อ้าว แล้วไม่เอาบาร์บี้แล้วเหรอ (เพิ่งเลือกว่าจะเอาตัวไหนเมื่อซักพักนี้เองนะเนี่ย)
พี่ป่าน : ไม่เอาบาร์บี้แล้ว
แม่ : (คิดในใจ "อ้าว เวรกรรม จ่ายตังค์ไปแล้วด้วย มันจะเล่นรึเปล่าวะเนี่ย")

เรื่องบาร์บี้ก็จบลงด้วยประการนี้แล เหลือแต่ต้องรอลุ้นว่าตอนไปรษณีย์มาส่ง พี่ป่านจะเล่นรึเปล่า

==============================================

ช่วงนี้พี่ป่านยังอยู่ในโหมดช่างพูด พูดเก่ง พูดมาก พูดจาน่ารัก พูดจาน่าเหยียบ แถมชอบถามไปใบ้ไปอีกตะหาก

อย่างเวลานั่งรถกลับจากบ้านอาม่า พี่ป่านก็มักจะมีคำถาม

พี่ป่าน : แม่ๆ นี่เรากำลังจะไปไหนกันเนี่ย
แม่ : อือ นั่นสิ เรากำลังจะไปไหนกันน๊า
พี่ป่าน : เรากำลังจะไปบ้านใคร
แม่ : เอ...เรากำลังจะไปบ้านใครน๊า
พี่ป่าน : เรากำลังจะไปบ้านย่าอะไร
แม่ : อืม...เรากำลังจะไปบ้านย่าอะไรน๊า
พี่ป่าน : เรากำลังจะไปบ้านย่าศรีอะไร
แม่ : เอ...เรากำลังจะไปบ้านย่าสีแดงรึเปล่าน๊า
พี่ป่าน : ไม่ช่าย เรากำลังจะไปบ้านย่าศรีวรรณตังหากกกกกกกก

ใบ้กันขนาดนี้ บอกแม่มาแต่แรกเลยก็ได้ลูก

นอกจากชอบใบ้คำ แล้วยังขี้อ้อนมากๆ มีการเข้ามาซบแขนแล้วก็โอบแม่ด้วยนะ แล้วบอกว่า "หนูอยากกอดแม่แน่นๆ" หูย...ซึ้งน้ำตาแทบเล็ดแน่ะ รักแม่ให้นานๆนะลูก

แนวกวนๆก็มีเยอะ อย่างพักนี้พี่ป่านตื่นเช้า (ก่อน 7 โมงเล็กน้อย) พอตื่นปุ๊บก็ป่วนเลย "คุณแม่ ตื่นได้แล้ว น้องปอ ตื่นได้แล้ว คุณแม่ลุกขึ้นมานั่งซี่ อย่านอน" แต่ถ้าแม่ตื่นก่อนแล้วเห็นพี่ป่านลืมตา พอแม่ปลุกมั่ง พี่ป่านจะบอกว่า "พี่ป่านอยากนอน" อ้าว...อะไรของมันฟระเนี่ย

แล้วอาทิตย์ก่อน 2 ลิงก็ตามออกไปดูแม่ทอดไข่ดาวแต่เช้า ย่าบอกให้ใส่รองเท้าก่อน ยัยพี่ก็เอาเลย “รองเท้าเด็กสองคนอยู่ไหนเนี่ย รองเท้าเด็กหายากจัง คุณแม่ขา ช่วยหยิบรองเท้าให้เด็กสองคนหน่อยซีค๊า" ฮ่าๆๆ ตอนได้ยินนี่อยากถีบตูดเด็กจริงๆเลยอ่ะ

แล้วก็เริ่มขี้ฟ้องเล็กน้อย เวลาเล่นสีน้ำแล้วน้องปอตามไปป่วน (ชอบเทน้ำล้างพู่กันทิ้ง) บางทีแม่ปล่อยให้เล่นกันสองคน ซักพักจะมีเสียงพี่ป่าน "น้องปอเทน้ำทิ้งอีกแล้ว แม่ล้างเมโลดี้ให้หน่อย เปื้อนสีดำหมดเลย (พูดจบก็เอาตุ๊กตาปูนพลาสเตอร์จุ่มลงไปในขันทั้งตัว)

วันนี้หมาดๆเลย น้องปอกินเซี่ยงไฮ้แล้วเอามาแหมะไว้ที่พื้น พอแม่มาเห็น มดก็เริ่มมาแล้วอ่ะ แม่ก็เลยเอามือตีป้าบๆไปที่พื้น พี่ป่านทำหน้าตาแก่แดดมากๆ

พี่ป่าน : เปิ้ล...ทำอะไรน่ะ
แม่ : แม่ก็ตีมดไง เดี๋ยวมันกัดเด็กๆน๊า
พี่ป่าน : เปิ้ล...เจ็บมือใช่มั้ยล่า
แม่ : (ลูกใครฟระ พูดจาน่าถีบตูดมากๆ)



Create Date : 11 มีนาคม 2551
Last Update : 12 มีนาคม 2551 2:15:14 น. 4 comments
Counter : 879 Pageviews.

 
แอบเห็นจานหมีพูห์น่ารักจังค่ะ

สอนเด็กๆ นั่งทานข้างอยู่กับที่...ดีมากเลยค่ะ
หัดตั้งแต่เล็กๆ เค้าจะได้ชินและมีวินัยนะคะ

ท่าทางพี่ป่านจะชอบบาร์บี้มากเลยนะคะเนี่ย


โดย: มนวินนี่ (tomdome ) วันที่: 12 มีนาคม 2551 เวลา:3:58:17 น.  

 
อ่านสนุกอีกแล้ว น่ารักน่าชังทั้งพี่ป่านและน้องปอเลยจ้า


โดย: Yinglek IP: 58.136.126.73 วันที่: 12 มีนาคม 2551 เวลา:16:44:19 น.  

 
เย้ ๆๆๆ กลับมาอัพบล็อคแล้วเหรอคะ ดีใจจังเลย

คิดถึงพี่ปอ พี่ป่านแทบแย่แน่ะ

ดูท่าทางแล้วสองสาวน้อยแฮปปี้มีความสุขจิง ๆ

สรุปว่าน้องเล่นรึป่าวคะเนี่ย

คิดถึงสองสาวมากเลยน๊า จุ๊ฟ ๆๆๆ ^3^


โดย: ปิว IP: 202.91.19.206 วันที่: 13 มีนาคม 2551 เวลา:7:04:43 น.  

 
ของสวย ๆ งาม ๆ กับเด็ก ผู้หญิงนี่เข้ากันจริง ๆ เลยนะคะ เรื่องลูกทานข้าวยากนี่ก็เป็นปัญหาหลัก ๆ ของที่บ้านจินเหมือนกันค่ะ ตอนนี้พี่พายเลยช่วงนั้นมาแล้วหลังจากเผชิญอยู่สองปี เฮ้อ ส่วนน้องแพร์เบื่ออาหารแต่ก็ยังมีอะไรมาแวะเวียนท้องบ้าง ไม่ปล่อยให้โล่งเหมือนพี่พายที่กินแต่นม

ปล ชอบภาพที่คางเกยเบาะแล้วหลับไปเลยจังค่ะ


โดย: แม่น้องสองพี วันที่: 14 มีนาคม 2551 เวลา:11:54:35 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

พู่ระหง
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add พู่ระหง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.