Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
สาวน้อยมหัศจรรย์
มือใหม่หัดถ่าย
ใคร TAG ช๊าน ???
<<
มีนาคม 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
11 มีนาคม 2551
เด็กพูดมาก ปะทะ เด็กซนเป็นลิง
All Blogs
นานๆมา(นินทาลูกสาว)ที
Happy Birthday 4 ขวบย้อนหลัง
We're back & Happy Birthday 2 ขวบน้องปอจ้า
ย้อนกลับไป...เปิดเทอมใหม่หัวใจว้าวุ่น
บาร์บี้ตกกระป๋อง / เขาดิน(อีกแล้ว) / นะโม้
บาร์บี้ / ต่อรอง / หัดสวดมนต์
เด็กพูดมาก ปะทะ เด็กซนเป็นลิง
เป็นหวัดรอบ 2 / สมัครเรียน / พูดมาก / ปากบวม
ทายาทอสูร
เมื่อยัยแม่โดนสองลิงป่วน
HBD พี่ป่าน 3 ขวบแล้วจ้า
วันเด็ก / มีตติ้งรุ่นเดอะ / รูปติดบัตร (ภาค 2)
ครั้งแรกในชีวิต...กับรูปติดบัตร
เล่าย้อนหลัง...เทศกาลนิทานในสวน ปีที่ 4 / จิปาถะสองสาว
เด็กแว้นประจำซอย
มีตติ้ง...อีกแล้วจ้ะ
เสียตังค์โดยใช่เหตุ
เที่ยวเขาดิน...ช่างสุขจริง
เล่าย้อนหลัง...เรื่องงานวัด
ศิลปะในแบบของหนู
2 พยัคฆ์สาวลำโพงแตก กับคืนหนาวๆของแม่คนเดียว
เรื่องแห้วๆของเด็กๆ
เรื่องแสบๆของสองสาว
เรื่องขำๆทิ้งทวนก่อนดองบล็อก
เอาเรื่องเก่ามาเล่ารวมๆ
ทำบุญวันเกิดน้องปอ
สุขสันต์วันเกิด 1 ขวบ...น้องปอ
เรื่องแอ๊บๆ
ขำขันกะสองสาวอีกแล้วค่ะ
สองสาวมาทักทายรายสัปดาห์แล้วค่ะ
เรื่องสั้นขำขันประจำครอบครัว
ไปว่ายน้ำ
ของเล่นใหม่
สองสาวกะงาน Flora & Fauna Exotica
สองสาวสุดแซ่บ...มาแล้วจ้า
แม่ใครหว่า??? ไม่ค่อยเห่อเลย แหะๆ
เมื่อนางเอกอย่างน้องปอถึงคราวต้องเอาคืน
อัพแบบรวมมิตรรอบที่ 150
น้องปอแพ้ไข่ขาว
วันแม่ของเรา...ไม่ต่างกับทุกวันเลย
2 สาวกลับมาป่วยกันต่อที่กรุงเทพ...ฮี้วววววว และกลับสู่โหมดธรรมดาที่ไม่ธรรมดา
ทริปนรก@พัทยา...ดั่งนรกชังหรือสวรรค์แกล้ง???
ทัวร์โรงพยาบาลกับน้องปอ (วันที่ 6)
ทัวร์โรงพยาบาลกับน้องปอ (วันที่ 5)
ทัวร์โรงพยาบาลกับน้องปอ (วันที่ 4)
ทัวร์โรงพยาบาลกับน้องปอ (วันที่ 3)
ทัวร์โรงพยาบาลกับน้องปอ (วันที่ 2)
ทัวร์โรงพยาบาลกับน้องปอ (วันที่ 1)
พี่ป่าน...ผิดด้วยหรือที่หนูถนัดซ้าย VS น้องปอ...ยังมีไข้อยู่ค่า
ป่วยมาราธอน
เป็นหวัดสามัคคีพี่น้อง
สองสาวตะลุยโรงพยาบาล
น้องปอไม่ฉะบายยยยย
ภารกิจนางฟ้ากับเด็กดี
สองอาทิตย์ที่ผ่านไป...เหนื่อยๆกับสองสาว
ดาวพระศุกร์ ปะทะ มาหยารัศมี
วันอาทิตย์ของสองสาว
พี่ป่านพลังอึด VS น้องปอพลังซน
พี่ป่านเปิดเทอมกะเค้ามั่ง VS น้องปอสุดซ่า
วันศุกร์แห่งชาติ
รวมมิตรอาทิตย์นึง
พี่ป่านเป็นตากล้อง VS น้องปอไม่ชอบหม่ำๆ(มั้ง)
พี่ป่านจอมฉอเลาะ VS น้องปอกะผมทรงใหม่
รวมมิตร(รอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้) รถป้ายแดง และข้อคิดของแม่ (แอบมีสาระตอนท้ายๆ)
รวมมิตร...รวมมิตร และ...รวมมิตรมีตติ้ง (รอบที่เท่าไหร่น้อ)
เพื่อนเล่น
พี่ป่านป้อนน้อง & น้องปอเริ่มอาหารเสริม
พี่ป่าน...มือใหม่หัดช็อป
สงกรานต์ของพี่ป่านกะน้องปอ
มาหม่ำรวมมิตร (อีกแล้ว) กับพี่ปอและน้องป่านดีกว่าค่ะ
รถติด ผิดแผน รถบึ้ม!!! ฯลฯ
2 สาวกับบล็อกใหม่ ...โดยคนเล่าเรื่องคนเดิม
เด็กพูดมาก ปะทะ เด็กซนเป็นลิง
พักนี้น้องปอเริ่มมีความสุขและสนุกกับการกินมากขึ้น
ก่อนหน้านี้ บางวันแทบไม่มีข้าวตกถึงท้อง บางวันก็ได้ข้าวเปล่าไม่กี่คำ เพราะหนูเมินอาหารทุกชนิด ยกเว้น...นมแม่
แม่เองก็มาตรฐานตกหล่นมากๆ ยิ่งเห็นหนูไม่ค่อยอยากกิน แม่ก็ยิ่งขี้เกียจทำกับข้าว เพราะทำแล้วไม่กินเนี่ย ทั้งเหนื่อย ทั้งเสียดาย
แต่ตอนนี้หนูมีฟันเกือบ 8 ซี่ละ เริ่มกินอะไรได้หลากหลายมากขึ้น โดยเฉพาะข้าวเหนียวหมูปิ้ง ชอบมาก (ไม่เจียมเลยนะยะ มีฟันแค่ 8 ซี่เอง)
จนมาถึงวันนึง แม่ก็เริ่มปรับวินัยในการกินข้าวซะใหม่ (จริงๆควรทำจริงจังมานานแล้ว) เริ่มตั้งแต่กินข้าวพร้อมพี่ป่านกะน้องปอ แล้วก็ให้น้องปอนั่งเก้าอี้กินข้าว (ที่ต้องตบตีแย่งชิงกะพี่ป่านเกือบทุกมื้อ)
จากที่เดินไปเดินมาทั่วบ้าน (เพราะแม่ไม่ได้จับนั่งเก้าอี้กินข้าวตั้งแต่แรก) ก็เริ่มชอบที่จะนั่งเก้าอี้กินข้าว ...ทุกวันนี้ถ้าเรียกน้องปอมากินข้าว น้องปอจะไปเกาะเก้าอี้ทันที...ชื่นใจ
จากที่เห็นช้อนก็เมินหน้าหนี ก็เริ่มอ้าปากพะงาบๆ ถ้าเทียบปริมาณถือว่าน้อยกว่าที่พี่ป่านเคยกินมากๆๆๆๆ แต่ถ้าเทียบกับสถิติของน้องปอเอง ก็ถือว่ากินได้เยอะขึ้นมาก อย่างน้อยก็ได้ครบ 3 มื้อ แม้บางมื้อจะแค่ 4-5 คำก็เถอะ ...แต่ถ้ามื้อไหนเป็นข้าวเหนียวหมูปิ้ง น้องสู้ตายค่ะ
แม่เคยปั้นข้าวเหนียวเป็นคำเล็กๆวางไว้รอบจาน เห็นหนูหยิบซ้าย หยิบขวา อ้ำๆๆ หันมาอีกทีข้าวเหนียวหายหมดเลย ซักพักหนูก็คายออกมาเต็มเลย ฮ่าๆๆ ชอบข้าวเหนียวมากไปหน่อย อัดซะเต็มปากเลย
แล้วตอนนี้หนูก็เริ่มตักข้าวเข้าปากเอง (สร้างภาพน่าดู)
ช่วงนี้แม่ก็เหนื่อยเก็บกวาดหลังมื้ออาหาร...เหมือนโปรยข้าวนกเลย กระจายเต็มพื้น
มีอยู่มื้อนึง นึกว่ากินดีมากมาย พอดูอีกที หนูตักข้าวไปหยอดไว้ตรงที่วางเท้าเกลื่อนเลยอ่ะ แถมกำลังจะหยอดอีกช้อน แม่เลยเอามือไปขวางไว้ หนูมองหน้าด้วยสายตาท้าทายแล้วก็....เอาอีกมือนึงปัดมือแม่ออก แสบจริงๆ
==============================================
อาทิตย์ที่ผ่านมา น้องปอยอมให้แม่เอาน้ำราดหัวเวลาสระผมแล้ว แถมหัวเราะเอิ๊กอ๊ากชอบใจ (แต่อย่าราดนานนะ เดี๋ยวมีแหกปากอีก) พอเสร็จแล้วก็ตบมือแปะๆให้ตัวเองด้วย
==============================================
แล้วพักนี้คุณนายปอก็สะตอมากๆ มีอยู่วันนึงได้เวลาออกไปเดินเฉิดฉายไล่หมาในซอย หนูเดินบิดตูดไปหิ้วกระเป๋ามาใบนึง (ใครสอนฟระเนี่ย)
คุณนายปอจะออกเดินสายเก็บแชร์ละค่ะ ...สังเกตกระเป๋าสีเดียวกะเสื้อผ้าเลยค่ะ ท่าหิ้วกระเป๋านี่หยั่งกะคล้องหลุยส์รุ่นสปีดี้
แต่ที่หิ้วนี่ไม่ใช่กระเป๋าเปล่านะยะ...ขอบอก
โอ้ววววววววว....มุมนี้เห็นเหม่งน้องปอ ทั้งเถิก ทั้งบาง เวรกรรม!!!
ช่วงนี้น้องปอผมบางมากๆด้วยอ่ะ หลังจากรีๆรอๆอยู่เป็นเดือน เสาร์ที่ผ่านมาน้องปอน้ำมูกไหลเลยได้ฤกษ์แวะปรึกษาหมอซะเลย ไปหาเพราะอาการหวัด แต่แถมเรื่องผมบาง ป้าหมอบอกว่าถ้าเป็นการผลัดผม น่าจะมีลูกผมขึ้นมาบ้าง แต่นี่ไม่มีเลย (ฮือๆๆๆ) อาจจะเกิดจากการแพ้แชมพู ช่วงนี้เลยต้องสระน้ำเปล่าไปก่อน ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่า สระน้ำเปล่ามา 2-3 วัน เหมือนเห็นลูกผมอ่อนๆขึ้นมานิดหน่อย เย้ๆๆ
อ้ะ...ไปดูคุณนายเก็บแชร์กันต่อ
เอ่อ...มีพกโทรศัพท์มือถือด้วย
นอกจากโทรศัพท์มือถือกำมะลอแล้ว คุณนายก็ยังล้วงกระเป๋าได้เศษเหรียญอีก 7 บาท ไปแอบขโมยแม่มารึเปล่าก็ไม่รู้
แล้ววันนั้นยัยพี่ไปเก็บมะม่วงที่ตกพื้นได้ บอกว่า "แม่ขา ถ่ายมะม่วงหน่อยค่า"
ถ่ายไปถ่ายมา มะม่วงชักจะหลุดเฟรม แม่เลยบอกว่า "พี่ป่าน ยกมะม่วงสูงๆหน่อยลูก"
...สูงขนาดนี้ ประชดแม่รึเปล่าฟระเนี่ย
พี่ป่าน : แม่ขา..ในซอยมีหมา 3 ตัว
..แต่ท่า 3 นิ้วดูเหมือนรำวงมาตรฐานเลยลูก
==============================================
อาทิตย์ที่แล้วพี่ป่านก้มงุดๆลงไปวาดรูปนี้
แม่ : พี่ป่านวาดอะไรอยู่ลูก
พี่ป่าน : วาดบั๊บเบิ้ล
แม่ : เหรอ วาดบั๊บเบิ้ลเหรอลูก
พี่ป่าน : บั๊บเบิ้ลเป็นฟองสบู่ที่แสนสวยนะแม่
แม่ : ?????????
แล้วพักนี้ก็ฮิตเจ้าหญิง เดี๋ยวจะใส่มงกุฎ เดี๋ยวจะใส่ผ้าคลุมไหล่ เดี๋ยวจะถือช่อดอกไม้ สารพัดจะสั่งให้แม่หา prop ประกอบ
แล้วมงกุฎ ต้องใส่แบบนี้ด้วยนะ คาดดีๆไม่ชอบ
==============================================
พฤหัสที่แล้วนั่งแท็กซี่ไปบ้านอาม่า น้องปอยืนชมวิวอยู่เบาะหลัง ซักพักก็กลายเป็นแบบนี้
...ทำไปได้นะลูก
ช่วงนี้ 2 สาวของแม่เริ่มเล่นด้วยกันได้ละ ส่วนใหญ่ยัยน้องจะลุยไปถล่มกองของเล่นที่ยัยพี่กำลังเล่นอยู่ แล้วก็จะมีเสียงพี่ป่าน "น้องป๊อ ดูซิ ของเล่นพังหมดเล้ยยย อย่าทำแบบนี้ซี่ พี่ป่านกำลังเล่นอยู่น๊า" แก่แดดจริงๆนะยัยพี่
เริ่มเล่นทำกับข้าวกะพี่ป่านได้ละค่ะ
ทำท่าทำกับข้าวได้ ทำท่าสมมติว่ากินข้าวกินขนมกะเค้าได้ คราวนี้เพลินกันไปเลย 3 แม่ลูก งั่กๆ
==============================================
อาทิตย์ที่แล้วเป็นอาทิตย์แห่งการเจ็บตัวของเด็กๆเลย
ตอนเช้าก่อนไปบ้านอาม่า พี่ป่านหยิบถุงเท้ามาใส่เอง แล้ววิ่งออกไปนอกห้อง หมุนตัวกลับแล้วก็ล้มแก้มฟาดพื้น น้ำตาเล็ดไป 3 หยด ...วันรุ่งขึ้นแก้มเขียวเล็กน้อย งั่กๆ ดีนะไม่ได้ลักยิ้มจำเป็นอันที่ 2 มาอ่ะ
พอตอนสายๆ แม่ขึ้นมาหยิบของบนห้อง พี่ป่านตามมาด้วย พอกลับลงไป กำลังพาพี่ป่านข้ามที่กั้นบันได น้องปอกำลังปีนเก้าอี้ก็ลื่นหงายหลังหัวโป๊กดังสนั่น ...น่าสงสารมากๆ
พอวันรุ่งขึ้นพาสองสาวไปเล่นกะน้องคิน น้องปอลากกวางเด้งดึ๋งออกไปนอกบ้าน นั่งดึ๋งๆอยู่ 2-3 ที หน้าทิ่มเป้ง ข้างนอกเห็นแผลแค่นี้ (รูปนี้ถ่ายวันรุ่งขึ้น ยุบไปเยอะ) ตอนแรกนี่ปากเหมือนครุฑเลยอ่ะ
กลัวจะสวยเกินไป เลยเอาหน้าไปถูกะพื้น กรั่กๆ (ตอนนี้ขำออกละ แต่ตอนเห็นแผลลูกนี่ทำใจไม่ได้จริงๆ)
==============================================
เสาร์ที่ผ่านมา มีงานทำบุญแฟลตที่อาม่าอยู่ เลยพาพี่ป่านลงไปนั่งฟังพระสวดมนต์ด้วย
พี่ป่านยอมนั่งไหว้พระอยู่ตั้งนาน (ตอนพาลงไป บอกพี่ป่านว่าลงไปฟังพระสวดมนต์ เดี๋ยวหลวงพ่อจะรดน้ำมนต์ให้เป็นเด็กดี โตไวๆ)
==============================================
วันอาทิตย์ไปงานขึ้นบ้านใหม่ที่ไซต์งานป๊า
พอขึ้นรถได้ ถือโอกาสหา prop ประกอบให้ตัวเองเรียบร้อย
ขาไปนี่ดี๊ด๊ามาก กะว่าจะพาไปว่ายน้ำซะหน่อย แต่พอไปถึงงาน พี่ป่านง้องแง้งกะทันหัน (มักจะเป็นแบบนี้เวลาเจอสถานที่ใหม่ๆ กับคนแปลกหน้าเยอะๆที่รุมมองพี่ป่าน แล้วลุงมนัสก็ดันมาขออุ้มพี่ป่านซะนี่ วงแตกเลย)
สรุปว่านั่งที่งานได้ไม่ถึง 10 นาทีก็ย้ายไปนั่งดมแอร์ที่สำนักงานขาย โอ้โห...พอถึงสำนักงานขายปุ๊บ เปลี่ยนเป็นคนละคน ดี๊ด๊าสุดๆ สองลิงของแม่เลยขึ้น-ลงบันไดกันเพลิดเพลิน (แต่แม่เหนื่อยโค่ดๆ)
สุดท้ายป๊าขี้เกียจรอแดดหุบ พี่ป่านก็เลยอดว่ายน้ำ กร๊ากๆๆๆ แต่แวะไปหาของเล่นใหม่เข้าบ้านกัน (พาลูกไปทรมานอีกแล้ว)
แวะซื้ออ่างน้ำกับต้นไม้
ของเล่นใหม่...ของลูกหรือของป๊าก็ไม่รู้??
ป๊าบอกว่าอยากเลี้ยงปลาทอง (เค้าจาอาววววววววววววว อารมณ์ประมาณนี้เลย)
แต่วันนี้แม่เห็นพฤติกรรมเด็กๆแล้วต้องรีบระงับโปรเจคปลาทองซะก่อน เพราะพี่ป่านกะน้องปอไปหย่อนหินใส่ตุ่มจนเกลี้ยง (จริงๆช่วยกันหย่อนตั้งแต่คืนวันจันทร์ละ) แล้วก็เอาเท้าจุ่มลงไปในน้ำ แถมช่วยกันเอารองเท้าไปล้างกันอีกหลายคู่ ขืนเลี้ยงปลาทอง คงได้หงายท้องตายกันตั้งแต่วันแรกแน่เลย (ไม่รู้ขาดอ๊อกซิเจนตาย หรือโดนติงเด็กเหยียบตาย)
=============================================
ช่วงนี้พี่ป่านอยู่ในช่วง "แม่ไม่ต้อง หนูทำเอง" อันไหนที่แม่เห็นว่าพอจะทำได้ ก็จะยอมให้ทำ
ตอนนี้ที่พี่ป่านพอจะทำเองได้ก็...
ใส่ถุงเท้า
ใส่รองเท้าคัชชู
พับผ้าห่ม
กินขนมเสร็จแล้วเอาถ้วยขนมไปวางในอ่างล้างชาม
ถอดรองเท้าแล้ววางเป็นคู่ (ถ้าอยากทำ)
อาบน้ำ/สระผม (แม่ช่วยนิดหน่อย จะได้สะอาด)
และล่าสุดหมาดๆ เป็นครั้งแรกที่พี่ป่านได้กินไข่ต้มที่พี่ป่านปอกเอง ฮูเร่!!
เวลาทำอะไรเองได้ พี่ป่านมักจะบอกว่า "พี่ป่านเก่งจัง แม่ไม่ต้องสอน" อ้าว...ไม่สอนแล้วทำเป็นได้ไงยะ
=============================================
ตั้งแต่ไปโลตัสครั้งล่าสุด (กี่อาทิตย์แล้วหว่า) พี่ป่านอยากได้บาร์บี้มาก ร่ำๆจะลากป๊าไปดูตรงมุมบาร์บี้ (เพราะแม่เคยโบ้ยให้พี่ป่านบอกป๊า) พอจ่ายตังค์เสร็จพี่ป่านก็ยังไม่ลืม
พี่ป่าน : ป๊า...ไปดูบาร์บี้กันเหอะ
แม่ : พี่ป่าน...ฟังแม่นะ ตอนนี้ตังค์หมดแล้ว ป๊าเอาตังค์มาไม่พอ ต้องซื้อของใช้จำเป็นก่อนนะลูก
พี่ป่าน : ป๊าเอาตังค์มาไม่พอ ต้องกลับไปเอาตังค์มาก่อน
แม่ : ป๊าต้องไปทำงานก่อน ถึงจะมีตังค์มาซื้อของจำเป็น อย่างนมกล่องของหนูไง ถ้ามีตังค์เหลือก็ต้องเอาไปหยอดกระปุกให้ได้เยอะๆก่อน ถึงจะพอซื้อบาร์บี้ เพราะบาร์บี้มันแพงมากเลยลูก ...หนูรอได้มั้ย
พี่ป่าน : (ทำหน้าจ๋อยๆ ตาแดงๆ) รอได้ค่า
ตอนนั่งรถกลับบ้านพี่ป่านก็รำพึงเบาๆ "ป๊าต้องไปทำงานเหนื่อยๆก่อน ถึงจะมีตังค์มาซื้อบาร์บี้" ทำเอาป๊าเสียใจเล็กๆเหมือนกันที่ไม่ได้ซื้อบาร์บี้ให้พี่ป่าน (เป็นพ่อที่กลัวลูกเสียใจ แต่พอดีแม่ใจโหดสกัดไว้ก่อน)
หลังๆป๊าเลยเอาบาร์บี้มาเป็นเครื่องต่อรองกะพี่ป่าน แลกกะการที่พี่ป่านต้องจุ๊บแก้มป๊า ฮ่าๆ (โกงเด็กนี่หว่า)
ป๊า : พี่ป่าน มาจุ๊บแก้มป๊าเร็ว
พี่ป่าน : (ทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้)
ป๊า : อ๊ะๆ ไม่จุ๊บ อดบาร์บี้น๊า
พี่ป่าน : (รีบจุ๊บ 2 แก้มเลย) .....ป๊า เอาบาร์บี้ 2 ตัวเลยนะ เจ้าหญิงให้พี่ป่าน เจ้าชายให้น้องปอ
แม่ : (งอกมาจากไหนอีกตัวนึงฟระ) ก๊ากๆๆๆๆ คุ้มป่าวฟระเนี่ย
แล้วหลังจากนั้นเวลาไปบ้านอาม่าแล้วโทรคุยกะป๊า
แม่ : อ้ะ พี่ป่านสวัสดีค่ะป๊าสิลูก
พี่ป่าน : (หน้าตาเจ้าเล่ห์) สวัสดีค่ะ ป๊า ....อยากได้บาร์บี้ค่า
เหมือนแผ่นเสียงตกร่องเลย คุยกะป๊าทีไรเป็นแบบนี้ทุกที
ตอนนี้เวลาแม่พาไปโรบินสัน พี่ป่านก็ชอบลากแม่ไปดูบาร์บี้ (แต่ไม่ได้งอแงนะ เพราะพี่ป่านเข้าใจว่าต้องรอป๊าทำงานก่อน ถึงจะมีตังค์มาซื้อ) แม่ก็แผ่นเสียงตกร่องเหมือนกัน (ไม่รู้ใครจะทนได้นานกว่ากัน)
ระหว่างรอป๊าหยอดกระปุก แม่ก็เลยให้พี่ป่านสะสมคะแนนเอาไว้แลกบาร์บี้ (ทำแก้เซ็งระหว่างรอเวลา) เวลาทำตัวน่ารัก เล่นของเล่นแล้วเก็บของ แบ่งของให้น้อง ช่วยแม่ทำงานบ้านเล็กๆน้อยๆ แม่ก็แจกสแตมป์ลงสมุด (บางทีก็ลืมสแตมป์)
สุดท้ายวันนี้ป้าปูหาลิ้งค์บาร์บี้ถูกสุดเท่าที่เคยดูมาละก็เลยสอยซะ ให้พี่ป่านมายืนชี้ในคอมพ์เลยว่าเอาตัวไหน ก่อนเลือกต้องอารัมภบทก่อนว่าเนี่ยป๊าไปทำงานมาเหนื่อยมาก หยอดกระปุกให้พี่ป่านหลายวันเลย แล้วพี่ป่านก็เป็นเด็กดีสะสมสแตมป์ไว้ได้หลายอัน ก็จะเอามาแลกบาร์บี้ได้ (แม่โค่ดขี้โม้เลยว่ะ)
สรุปว่าป๊าอนุมัติ 2 ตัว เพราะพี่ป่านบอกว่าให้น้องปอตัวนึง ตอนแรกแม่เลือกไว้ในใจแล้วแหละ แล้วก็ลองเรียกพี่ป่านมาเลือกเองดูว่าจะเลือกตรงกันรึเปล่า
พี่ป่านเลือกตัวนึงเหมือนกับที่เราไปดูในโรบินสันเลย เพียงแต่คนละสีเท่านั้นเอง ส่วนอีกตัวนึงพี่ป่านเลือกตัวเดียวกะที่แม่เล็งไว้เลย สรุปว่าแม่ลูกใจตรงกันจริงๆเลย อิอิ
พอตกค่ำแม่ก็เลยเบิกค่าใช้จ่ายซะเลย ฮ่าๆ กระปุกแตกซะแล้ว
แต่พี่ป่านทำแสบตอนท้ายๆเนี่ยแหละ เห็นอยากได้บาร์บี้มาเป็นเดือน ไม่เคยเปลี่ยนใจเป็นอื่น พอวันนี้แม่กำลังโอนตังค์อยู่
พี่ป่าน : แม่ หนูอยากออกไปเล่นกะเพื่อนๆ
แม่ : รอเดี๋ยวสิลูก จะเอาบาร์บี้ป่าว รอแป๊บนึง (กำลังคลิกคอนเฟิร์ม)
พี่ป่าน : ไม่เอาบาร์บี้ จะเอาบล็อก
แม่ : ห๊า...ไม่เอาบาร์บี้ แล้วจะเอาบล็อกไหนลูก
พี่ป่าน : จะเอาบล็อกเลโก้
แม่ : บล็อกเลโก้ก็อยู่ที่บ้านอาม่าไง
พี่ป่าน : จะเอาบล็อกเลโก้กล่องสีฟ้า
แม่ : อ้าว แล้วไม่เอาบาร์บี้แล้วเหรอ (เพิ่งเลือกว่าจะเอาตัวไหนเมื่อซักพักนี้เองนะเนี่ย)
พี่ป่าน : ไม่เอาบาร์บี้แล้ว
แม่ : (คิดในใจ "อ้าว เวรกรรม จ่ายตังค์ไปแล้วด้วย มันจะเล่นรึเปล่าวะเนี่ย")
เรื่องบาร์บี้ก็จบลงด้วยประการนี้แล เหลือแต่ต้องรอลุ้นว่าตอนไปรษณีย์มาส่ง พี่ป่านจะเล่นรึเปล่า
==============================================
ช่วงนี้พี่ป่านยังอยู่ในโหมดช่างพูด พูดเก่ง พูดมาก พูดจาน่ารัก พูดจาน่าเหยียบ แถมชอบถามไปใบ้ไปอีกตะหาก
อย่างเวลานั่งรถกลับจากบ้านอาม่า พี่ป่านก็มักจะมีคำถาม
พี่ป่าน : แม่ๆ นี่เรากำลังจะไปไหนกันเนี่ย
แม่ : อือ นั่นสิ เรากำลังจะไปไหนกันน๊า
พี่ป่าน : เรากำลังจะไปบ้านใคร
แม่ : เอ...เรากำลังจะไปบ้านใครน๊า
พี่ป่าน : เรากำลังจะไปบ้านย่าอะไร
แม่ : อืม...เรากำลังจะไปบ้านย่าอะไรน๊า
พี่ป่าน : เรากำลังจะไปบ้านย่าศรีอะไร
แม่ : เอ...เรากำลังจะไปบ้านย่าสีแดงรึเปล่าน๊า
พี่ป่าน : ไม่ช่าย เรากำลังจะไปบ้านย่าศรีวรรณตังหากกกกกกกก
ใบ้กันขนาดนี้ บอกแม่มาแต่แรกเลยก็ได้ลูก
นอกจากชอบใบ้คำ แล้วยังขี้อ้อนมากๆ มีการเข้ามาซบแขนแล้วก็โอบแม่ด้วยนะ แล้วบอกว่า "หนูอยากกอดแม่แน่นๆ" หูย...ซึ้งน้ำตาแทบเล็ดแน่ะ รักแม่ให้นานๆนะลูก
แนวกวนๆก็มีเยอะ อย่างพักนี้พี่ป่านตื่นเช้า (ก่อน 7 โมงเล็กน้อย) พอตื่นปุ๊บก็ป่วนเลย "คุณแม่ ตื่นได้แล้ว น้องปอ ตื่นได้แล้ว คุณแม่ลุกขึ้นมานั่งซี่ อย่านอน" แต่ถ้าแม่ตื่นก่อนแล้วเห็นพี่ป่านลืมตา พอแม่ปลุกมั่ง พี่ป่านจะบอกว่า "พี่ป่านอยากนอน" อ้าว...อะไรของมันฟระเนี่ย
แล้วอาทิตย์ก่อน 2 ลิงก็ตามออกไปดูแม่ทอดไข่ดาวแต่เช้า ย่าบอกให้ใส่รองเท้าก่อน ยัยพี่ก็เอาเลย รองเท้าเด็กสองคนอยู่ไหนเนี่ย รองเท้าเด็กหายากจัง คุณแม่ขา ช่วยหยิบรองเท้าให้เด็กสองคนหน่อยซีค๊า" ฮ่าๆๆ ตอนได้ยินนี่อยากถีบตูดเด็กจริงๆเลยอ่ะ
แล้วก็เริ่มขี้ฟ้องเล็กน้อย เวลาเล่นสีน้ำแล้วน้องปอตามไปป่วน (ชอบเทน้ำล้างพู่กันทิ้ง) บางทีแม่ปล่อยให้เล่นกันสองคน ซักพักจะมีเสียงพี่ป่าน "น้องปอเทน้ำทิ้งอีกแล้ว แม่ล้างเมโลดี้ให้หน่อย เปื้อนสีดำหมดเลย (พูดจบก็เอาตุ๊กตาปูนพลาสเตอร์จุ่มลงไปในขันทั้งตัว)
วันนี้หมาดๆเลย น้องปอกินเซี่ยงไฮ้แล้วเอามาแหมะไว้ที่พื้น พอแม่มาเห็น มดก็เริ่มมาแล้วอ่ะ แม่ก็เลยเอามือตีป้าบๆไปที่พื้น พี่ป่านทำหน้าตาแก่แดดมากๆ
พี่ป่าน : เปิ้ล...ทำอะไรน่ะ
แม่ : แม่ก็ตีมดไง เดี๋ยวมันกัดเด็กๆน๊า
พี่ป่าน : เปิ้ล...เจ็บมือใช่มั้ยล่า
แม่ : (ลูกใครฟระ พูดจาน่าถีบตูดมากๆ)
Create Date : 11 มีนาคม 2551
Last Update : 12 มีนาคม 2551 2:15:14 น.
4 comments
Counter : 879 Pageviews.
Share
Tweet
แอบเห็นจานหมีพูห์น่ารักจังค่ะ
สอนเด็กๆ นั่งทานข้างอยู่กับที่...ดีมากเลยค่ะ
หัดตั้งแต่เล็กๆ เค้าจะได้ชินและมีวินัยนะคะ
ท่าทางพี่ป่านจะชอบบาร์บี้มากเลยนะคะเนี่ย
โดย: มนวินนี่ (
tomdome
) วันที่: 12 มีนาคม 2551 เวลา:3:58:17 น.
อ่านสนุกอีกแล้ว น่ารักน่าชังทั้งพี่ป่านและน้องปอเลยจ้า
โดย: Yinglek IP: 58.136.126.73 วันที่: 12 มีนาคม 2551 เวลา:16:44:19 น.
เย้ ๆๆๆ กลับมาอัพบล็อคแล้วเหรอคะ ดีใจจังเลย
คิดถึงพี่ปอ พี่ป่านแทบแย่แน่ะ
ดูท่าทางแล้วสองสาวน้อยแฮปปี้มีความสุขจิง ๆ
สรุปว่าน้องเล่นรึป่าวคะเนี่ย
คิดถึงสองสาวมากเลยน๊า จุ๊ฟ ๆๆๆ ^3^
โดย: ปิว IP: 202.91.19.206 วันที่: 13 มีนาคม 2551 เวลา:7:04:43 น.
ของสวย ๆ งาม ๆ กับเด็ก ผู้หญิงนี่เข้ากันจริง ๆ เลยนะคะ เรื่องลูกทานข้าวยากนี่ก็เป็นปัญหาหลัก ๆ ของที่บ้านจินเหมือนกันค่ะ ตอนนี้พี่พายเลยช่วงนั้นมาแล้วหลังจากเผชิญอยู่สองปี เฮ้อ ส่วนน้องแพร์เบื่ออาหารแต่ก็ยังมีอะไรมาแวะเวียนท้องบ้าง ไม่ปล่อยให้โล่งเหมือนพี่พายที่กินแต่นม
ปล ชอบภาพที่คางเกยเบาะแล้วหลับไปเลยจังค่ะ
โดย:
แม่น้องสองพี
วันที่: 14 มีนาคม 2551 เวลา:11:54:35 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
พู่ระหง
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
[NostalgiA]
เอกิจัง
ShiEri
หมูเหมียว
between us
อิจิโงะจัง
YingLek
หนูชล
Neinmom
เลขาตัวซน
Jebby
aodzily
tete' my little star
soopara
bluecomet
ฟ้าสวยมาก
Accountant_Girl
tomdome
kanu_memphis
Imperfect Mom
พจมารร้าย
มรรคณิชา
looknava
Genius's Mom
พนบ.
Kluaytub
แม่น้องสองพี
Webmaster - BlogGang
[Add พู่ระหง's blog to your web]
Links
Cute Intrend
IT all-in-one
CH9
Gipper's diary
Namhomm's diary
Mui's diary
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
สอนเด็กๆ นั่งทานข้างอยู่กับที่...ดีมากเลยค่ะ
หัดตั้งแต่เล็กๆ เค้าจะได้ชินและมีวินัยนะคะ
ท่าทางพี่ป่านจะชอบบาร์บี้มากเลยนะคะเนี่ย