สองสาวมาทักทายรายสัปดาห์แล้วค่ะ

ก่อนอื่นต้องขออภัยผู้ที่แวะมาทักทายด้วยนะคะ พักนี้ไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมเยียนใครเลย ขนาดบล็อกตัวเองยังไม่ค่อยได้อัพ ไม่ได้งานยุ่งหรอกค่ะ (ไม่มีงานทำ ฮ่าๆๆ นอกจากรับใช้ยัยเด็กแก้มป่อง 2 ตัว) แต่หลังๆนี่พาเด็กๆไปนอนบ้านอาม่าซะ 3 คืน กลับมานอนบ้านย่าอีก 4 คืน จะมานั่งฟังเสียงหมาหอนไป อัพบล็อกไป สามีก็สรรเสริญเยินยอว่าทำไมไม่เอาเวลาไปนอน(วะ) เดี๋ยวเค้าหมั่นไส้มากๆจะเชิญให้มานั่งอัพบล็อกทั้งวัน แล้วไปหาผู้ช่วยสวยๆเอ๊าะๆ มาช่วยเลี้ยงลูก เลี้ยงสามี ก็เลยต้องแกล้งไปหลับพร้อมลูกซะหลายคืน ฮ่าๆๆ แกล้งได้เนียนมาก หลับก่อนลูกอีกค่ะ ...ไว้จะเจียดเวลาไปทักทายให้ทั่วถึงนะคะ

วันนี้สามีกลับดึกค่ะ ต้องรีบทำเวลาหน่อย (ทำประหนึ่งมีกิ๊ก) เวลามีน้อย รูปดันมีเยอะ เดี๋ยวจะไม่ทันการณ์ ฮ่าๆๆ สามีขา อย่าโกรธเลยน๊าถ้านังเมียจะมานั่งอัพบล็อกมั่งอ่ะ แบบว่าอยากเขียนเก็บไว้ให้เด็กๆน่ะค่ะ จุ๊บๆ

ช่วงนี้น้องปอกำลังฟิตซ้อมอย่างหนัก เพื่อมุ่งสู่เอเวอร์เรสต์ (อินเทรนด์มั้ยคะ)


วิธีการฝึกของน้องปอค่ะ ...คนเหนื่อยอ่ะ แม่กะปู่

ก่อนหน้านี้เผลอไม่ได้ น้องจะมาป้วนเปี้ยนอยู่แถวหัวบันได ตบป้าบๆทดสอบความแข็งแรงก่อน (ว่าสามารถรับน้ำหนักขาหมูของเจ้าหล่อนได้) พอปลอดคนปุ๊บ น้องปีนปั๊บ ขนาดแม่พาพี่ป่านไปนั่งชักโครก แล้วรีบกลับออกมาดูน้อง (กะว่าจะพาไปนั่งเล่นในเตียงก่อน) ปรากฏว่าน้องขึ้นบันไดไปแล้ว 4 ขั้น โอ้ว...หัวใจจะวาย

หลังจากปู่เอาที่กั้นบันไดมาติด ก็ยังไม่สามารถหยุดยั้งความฟิตของน้องปอได้ เพราะ...พอปู่ลงมาก็จะถามหลานรักว่า "ไอ้ปอ ปีนบันไดมั้ยลูก มามะ ปู่พาขึ้น" พูดจบปู่ก็เปิดประตูที่กั้นไว้ออก ป๊าด...ปู่ขา แล้วจะติดที่กั้นบันไดทำม๊ายยยยย???

น้องปอก็เริ่มรู้จักป๊ากะบาร์นี่แล้วนะ เวลาถามน้องปอว่า "บาร์นี่อยู่ไหน" น้องปอก็จะเอานิ้วชี้แหลมๆไปชี้ที่รูปบาร์นี่ในหนังสือ พอถามว่า "แล้วป๊าอยู่ไหนน๊า" น้องปอก็มองหน้าป๊านิดนึง แล้วก็เอานิ้วไปจิ้มที่แขนป๊า ...แม่คาดว่าซักวันอาจจะชี้ผิด เพราะป๊ากะบาร์นี่หุ่นใกล้เคียงกันมากเลย ฮ่าๆๆ

แล้วน้องปอก็ทำตามคำสั่งได้นิดหน่อย เช่น สวัสดีค่ะ , บ๊ายบาย , ตบมือ , ส่งจุ๊บ , เอารีโมทไปให้คุณย่าหน่อยจ้า ทั้งนี้ทั้งนั้น ขึ้นอยู่กะอารมณ์อยากร่วมมือของน้องด้วย ถ้าไม่อยากทำตามซะอย่าง แม่พูดจนปากฉีกไปถึงปากซอย น้องยังไม่สนใจเลย

นอกจากทำตามคำสั่งได้นิดหน่อย ก็ยังเลียนแบบแม่ได้อีกนิดหน่อยเหมือนกัน เช่น แลบลิ้น (แม่คนนี้สอนดีๆทั้งนั้น) ขนาดแม่แลบลิ้นมาด้านข้าง น้องก็ยังทำซะเหมือนเชียว ฮิฮิ พอแลบลิ้นเสร็จ ก็เดาะลิ้นให้น้องปอดู น้องปอก็เดาะลิ้นตาม แล้วสุดท้ายก็คือเม้มแล้วเป่าริมฝีปาก น้องปอก็ทำตามได้เหมือนกัน เอาไป 3 เต็ม 3 เลยลูก

พักนี้น้องชอบรื้อของ เก็บของด้วย บางทีพี่รื้อ น้องเก็บ บางทีพี่เก็บ น้องรื้อ หุหุ เรื่องเก็บของเล่นพี่ป่านก็ดีขึ้นเรื่อยๆ พอจะขึ้นห้องนอน ก็เก็บของเล่นเอง เก็บไปร้องเพลงไป "คลีนหนับ คลีนหนับ" ต่อไปแม่จะสอนหนูร้องเพลงนี้ละน๊า แกะเนื้อได้แล้ว ฮี่ๆ

ส่วนเรื่องพูด ยังไม่มีเสียงที่พอจะเดาได้ว่าเป็นคำพูดเลย นานๆทีจะมี อ๊ะจ๋าจ๊ะ (แหลมมากๆ) แมๆๆๆๆ (เวลาไปเรียกแม่ที่หน้าห้องน้ำ)

ส่วนคุณพี่ก็ไม่น้อยหน้า ที่ผ่านมาหลงคิดว่าเป็นเด็กเรียบร้อย ที่ไหนได้...พี่ชอบเล่นผาดโผน เร้าใจ รถขาไถ (ที่ตอนนี้เวลาไถก็ดูทุลักทุเลเต็มที เพราะขาเริ่มยาว) พี่ก็เอามาจัดท่านั่งซะใหม่ โดยการนั่งหันหลังไปท้ายรถ แล้วเอาก้นบนไปนั่งบนพวงมาลัย ...พังแน่คราวนี้ โดนช้างทับ ฮ่าๆๆ

เวลาพี่ป่านนั่งแบบนี้ แม่ก็จะบอกว่า "นั่งท่าพิสดารอีกแล้วนะ ถ้าล้มแล้วเจ็บ ห้ามร้องไห้นะ"

จนวันก่อน พอพี่ป่านนั่งท่าพิสดาร แล้วแม่หันไปมอง พี่ป่านก็อมยิ้ม แล้วบอกว่า "นั่งท่าพิสดารอีกแล้ววววว" แถมลอยหน้าลอยตาอีกตะหาก กวนชะมัด เห็นแล้วอยากเข้าไปกัดแก้มหนึ่งที


นี่ล่ะจ้า ท่านั่งพิสดารของหนู

พักนี้คุณน้องก็ไม่ค่อยชอบกินข้าวอีกแล้ว ไปอยู่บ้านอาม่า 2-3 วัน กินข้าวไปประมาณ 10 เม็ดได้ วันก่อน (อีกแล้ว) อาม่าทำเส้นหมี่ราดหน้า น้องก็กินเส้นไปหลายคำ ทำเอาแม่ยินดียิ่งนัก (คิดดูละกัน กินแต่เส้น นังแม่ยังอุตส่าห์ดีใจ) น้องถูกใจมากมาย คว้าไปนั่งตักกินเอง


ดูท่านั่งกินของน้องสิ กุลสตรีไทยแท้จริงๆ

ก่อนไปบ้านอาม่าเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว แม่ชวนพี่ป่านไปบ้านอาม่า
แม่ : เดี๋ยวไปบ้านอาม่ากันนะ
พี่ป่าน : นั่งรถตุ๊กๆนะ
แม่ : แหม...ทำหยั่งกะฝรั่งเชียว ชอบนั่งตุ๊กๆ

แล้วพี่ป่านก็จำเสียงรถตุ๊กๆได้ด้วย เวลานอนที่บ้านอาม่าแล้วได้ยินเสียงรถ พี่ป่านก็จะบอกว่า "อู๊ยยยยย นั่นเสียงรถตุ๊กๆนี่นา"

อาทิตย์ที่ผ่านมา พี่ป่านมีเพื่อนเล่นหน้าใหม่ ถูกใจมากๆ ถูกใจขนาดนั่งเล่นทำกับข้าวกันตั้งแต่ 3 ทุ่ม - 5 ทุ่ม ยังไม่อยากจะนอน เพื่อนเล่นคนนี้ของป่านเป็นผู้ชาย เรียนอยู่ปี 2 วิศวะ ลาดกระบังแล้วล่ะจ้า เค้าคือ...กู๋เบลล์ ลูกพี่ลูกน้องของแม่เอง คิดดูก็ขำ ผู้ชายตัวสูงๆ มานั่งเล่นทำกับข้าวกะเด็กยังไม่ 3 ขวบ แล้วจะได้อ่านหนังสือสอบมั้ยล่ะเนี่ย ยังไงก็ขอให้สอบผ่านนะจ๊ะ

แล้วอาทิตย์ที่แล้ว แม่เพิ่งรู้ว่าริมสนามมีของเล่นอยู่นิดหน่อย ที่พอจะเล่นได้ก็มีแต่สไลเดอร์นี่แหละ นอกนั้นพิการหมด


น้องปอก็ได้เล่นไม้ลื่นกะเค้าด้วยนะเออ


หนุกมากๆค่ะแม่ (หนูสนุก แต่แม่เหนื่อยอ่ะ)


คนนี้มีหรือจะพลาด


แต่ลูกยังไม่เหนื่อย ไปโดดต่อ

แล้วครั้งนี้พี่ก็ไปรื้อกรุมหาสมบัติของอาม่า ได้ชิ้นนี้ออกมา ถูกใจเจ๊อีกแล้ว ใส่เดินอยู่หลายหน ตอนใส่หนแรก รีบวิ่งหน้าเชิดมาบอกว่า "คุณแม่ หนูใส่งอบนะ" ...เดี๋ยวส่งประกวดธิดานาปรังซะเลย


สวยชิมิเค๊อะ

แล้วก็มาถึงรีวิวประกอบเพลงประจำสัปดาห์ ช่วงนี้เพลงฮิตของพี่ป่าน คือ เพลง...อะไรหว่า แม่ไม่รู้จักชื่ออ่ะ เอาแต่เนื้อเพลงไปละกันเนอะ


the wheels on the truck go round and round ...


the horn on the truck go ปิ๊น ปิน ปิ่น ... (เสียงแตรฝรั่งทำไมออกเสียงไทยจัง ฮิฮิ)


the wipe on the truck go switch switch switch , swith switch switch ...

ต่อด้วยเพลงนี้


we are little robot


we love to sing and dance and play all day

แล้ววันนี้พี่ป่านก็บอกแม่ว่า "หนูจะระบายเสื้อ" แหง่ว...เสื้อเละแน่เลย แต่เอาวะ เพื่อความสนุกของลูก ลุย...

ไปคุ้ยเสื้อกล้ามสีขาวล้วน ซื้อมา 2 ปีได้ละมั้ง ตอนซื้อกะว่าจะเอามา DIY ให้ลูกใส่ รอไปรอมา ลูกเลยรอไม่ไหว ขอ DIY เอง ใส่เอง ฮ่าๆๆ




โอ๊ววววววววว...นี่แหละ ศิลปะ กร๊ากๆๆๆๆ (เสื้อตัวนี้ใครจะใส่ฟระ)


ปอน้ำลายยืด

ก่อนนอน พี่ป่านอยากติดสติ๊กเกอร์ ไม่รู้จะให้ติดตรงไหนดี ในห้องก็ไม่ค่อยมีกระจกซะด้วย (ไอ้ที่มีก็พื้นที่เต็มไปด้วยสติ๊กเกอร์เหมือนกัน) เลยมาลงที่นี่ล่ะวะ ...ผนังห้อง


ฝีมือพี่ป่านล้วนๆ

ป๊ากลับมาต้องตกใจแน่เลย ในห้องชักจะคิกขุเข้าไปทุกวันแล้ว



ตบท้ายด้วยเรื่องสั้นขำขันประจำครอบครัว

น้ำในสระ

หลังจากไปเล่นน้ำที่ไซต์มาครั้งหลังสุด ก็อากาศร้อนๆ แม่เลยชวนพี่ป่านเล่นน้ำที่บ้าน
แม่ : พี่ป่านๆ เล่นน้ำในสระเป่าลมมั้ย
พี่ป่าน : (เฉยยยยยยยย)
แม่ : เอาป่าว สระเป่าลมที่กลมๆเก็บอยู่ในห้องข้างบนไง เอามั้ยๆ เดี๋ยวแม่ไปหยิบมาให้เล่น
พี่ป่าน : จะเอาสระน้ำสี่เหลี่ยม
แม่ : หือ....สระสี่เหลี่ยมเราไม่มีหรอกลูก มีแต่กลมๆ
พี่ป่าน : คุณแม่ ป่านจะเอาสระสี่เหลี่ยม น้ำสีฟ้า
แม่ : (ง่า...คุณลูกจะเอาสระน้ำแบบที่ไซต์อ่ะ)
จะเล่นน้ำในสระสี่เหลี่ยม น้ำสีฟ้า

อะไรกันเนี่ย

น้องปอถือของเล่นอยู่ พี่ป่านเดินผ่าน หยิบไปจากมือน้องปอ (ที่กำลังทำหน้างง อะไรแว้บๆมาหยิบไปจากมือหนูล่ะเนี่ย)

พอพี่ป่านเดินไปถึงหน้าทีวี ก็เหวี่ยงของเล่นที่เพิ่งแฮ้บมาจากน้อง แล้วก็พูดเสียงดังๆซ้ำๆ "อะไรกันเนี่ยๆๆๆๆๆ"

แม่กะป๊าเห็นทีไร ขำทุกที ขำน้ำเสียงที่กวนสุดๆ แต่พอขำเสร็จก็ต้องมานั่งคิดกันว่า ...ไปเอาคำพูดนี้มาจากไหนล่ะเนี่ย

หมอน...

วันก่อนพี่ป่านมานอนซบๆๆๆๆๆ แถวหน้าอกแม่
แม่ : พี่ป่าน ทำไรอ่ะ
พี่ป่าน : หนูจะนอนหมอนนมแม่
แม่ : อุ๊ยกรี๊ด น่าร๊าก (แต่ห้ามกินนะเฟร้ย เดี๋ยวติดแล้วจะเลิกยาก)

เจ็บนิดเดียว

มีคืนนึงก่อนนอน พี่ป่านคึกมาก เอาหัวมาโขกพุงแม่ เจ็บถึงไส้เลยลูกเอ๋ย แม่ก็เลยต้องแกล้งงอน ทำเป็นไม่คุยด้วย เดินออกไปจากห้อง ไปยืนแอบฟังอยู่นอกประตูว่าคุณพี่จะรู้สึกมั้ยหนอ ว่าทำให้แม่เจ็บ ได้ยินแว่วๆ
ป๊า : เห็นมั้ย ป่านเอาหัวไปโขก แม่เจ็บนะ งอนไปเลย เห็นป่าว
พี่ป่าน : แม่ไปเอาแปรงสีฟันมาให้ป่านแปรงฟันตะหาก
ป๊า : (คงอึ้งไป)

พอแม่กลับเข้ามา (แต่ไม่ได้เอาแปรงสีฟันมาด้วยนะ ยังงอนอยู่ เดี๋ยวค่อยแปรง) พี่ป่านก็เดินยิ้มกริ่มเข้ามา
พี่ป่าน : หนูขอโทษ (ยกมือไหว้ที่ไหล่ด้วยน๊า)
แม่ : ดีแล้วลูก ทำแม่เจ็บก็ต้องขอโทษนะ แต่วันหลังอย่าทำให้แม่เจ็บดีกว่า

แล้วแม่ก็หันไปยักคิ้วให้ป๊า ประมาณว่า...เห็นมะ ลูกมาขอโทษด้วยนะเฟร้ย ป๊าเลยบอกว่า...ช๊านบอกเองแหละว่าให้ขอโทษแม่ แหง่ว!!!

แต่มีประโยคเด็ดจากพี่ป่าน (แต่แม่ไม่ได้ยินกะหู) ตอนที่ป๊าบอกว่าแม่เจ็บเลยอ่ะ พี่ป่านบอกว่า "แม่เจ็บนิดเดียว เดี๋ยวก็หาย"

งั่กๆ ... ลอกประโยคมาจากแม่เลยนี่หว่า เวลาพี่ป่านเจ็บตัวแม่จะบอกพี่ป่านว่าไม่ต้องร้องไห้นะ เจ็บนิดเดียว เดี๋ยวก็หาย ...ย้อนมาโดนตัวเลย

โฆษณาฮาเฮ

ช่วงนี้ชอบโฆษณานี้เลยจ้า "ไม่เข้มข้น เราไม่นอน" ช่วงนอนกลางวันชอบเล่นมุขเนี้ย แม่ก็โอ...นอนเหอะลูก แม่ขอร้อง ฮ่าๆๆ

พอ "เราไม่นอนๆ" หลายหนเข้า บ่ายคล้อยซัก 3-4 โมง เริ่มมาแระ "คุณแม่ ป่านง่วง ป่านจะนอนแล้ว" ป๊าด...เวลาอันตราย ห้ามนอนค่ะลูกขา เชิญดูการ์ตูนตามสบายเลยค่ะ จะได้ตาสว่าง อาทิตย์ก่อนเข็ดแล้ว นอนบ่าย 2 โมง ตื่นมา 4 โมงเย็น ไปนอนอีกทีนู่นเลย เกือบ 5 ทุ่ม เซ็งไปเลย

บางทีก็จะมีประโยคจับฉ่ายแบบแปลกๆ แม่เดาเอาว่าหนูคงรวมมิตรมาจากโฆษณาหลายตัว อย่างเช่น "กินน้ำมะนาว...จากธรรมชาติ ดื่มแล้วร่างกายแข็งแรง สดชื่นมากๆ" ...ไม่ทราบว่ามีเครื่องดื่มน้ำมะนาวสนใจติดต่อเป็นพรีเซนเตอร์ป่าวค๊า เป็นพรีเซ็นเตอร์ด้วย เป็นก๊อปปี้ไรท์เตอร์ด้วย ฮ่าๆๆ

บาร์นี่...ฟรี

วันเสาร์ที่ 6 ตุลาคม ตอน 4 โมงเย็น น้าแนนโทรมาบอกว่ามีบัตรบาร์นี่ฟรี 2 ที่ ไปได้มั้ย แม่รีบไปถามป๊า ปรากฏว่าป๊าไม่ยอมไป เพราะมันกระชั้นชิดเกิน (เค้ากำลังทำงานติดพันนี่นา) ก็เลยเป็นอันว่าอดไป ...ขอบคุณน้าแนนย้อนหลังอีกทีที่อุตส่าห์นึกถึงนะจ๊ะ

แม่ก็แอบเสียดายนะ มีบัตรฟรีหล่นโพละมาแล้วเชียว ช่วงนั้นพี่ป่านกำลังนั่งดูการ์ตูนอยู่พอดี แม่เลยแอบกระซิบถาม เผื่อพี่ป่านอยากไป แม่จะได้ไปจิกป๊า

แม่ : พี่ป่านๆ อยากไปดูบาร์นี่มั้ย
พี่ป่าน : ไม่ไป ป่านจะดูเจ้าหญิงบาร์บี้

บาร์บี้นี่เพิ่งได้ดูหนแรกเอง มาแรงแซงโค้งบาร์นี่ไปซะแล้ว งั่กๆ

Create Date : 12 ตุลาคม 2550		9 comments
Last Update : 13 ตุลาคม 2550 0:22:12 น.
Counter : 1127 Pageviews.
Share Tweet