Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2548
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728 
 
19 กุมภาพันธ์ 2548
 
All Blogs
 
เมื่อหัวหอมถูกจับขึ้นเขียง (5-ตอนจบคับ) ..



ก็นับว่ามีเรื่องดีตั้งแต่เช้า .. เพราะพอตื่นมาป้าย "งดน้ำและอาหาร" ก็หายไป เปลี่ยนเปงป้าย "อนุญาตให้จิบน้ำได้"

เออ ดีวุ้ย .. ถูกจับอดอาหารมาวันกว่าๆ .. แต่ก้อดีนะ ไม่รู้สึกหิวเลย .. สงสัยได้น้ำเกลือจนอิ่มแล้วมั้ง

"แม่ .. หมอบอกว่า ใกล้จะได้กลับบ้านแล้วนะ .. ไม่แน่ก็คงได้กลับเย็นนี้อ่ะ"

แม่มาเยี่ยมเป็นคนแรก .. สักพักพ่อก้อตามมา ..

พอได้เวลาสักสิบโมงก่าๆ เพื่อนอีกคนก็มาเยี่ยม .. ยัยคนนี้เอาดอกไม้มาให้ด้วย ..

แม่กะพ่อเห็นเพื่อนผมมาเยี่ยม เลยเดินออกไปรอข้างนอกห้องก่อน ..

"แอ๋ๆๆ คัยมาเยี่ยมน่ะ ตั้งนานไม่มา .. มาเอาวันสุดท้าย .. เอาดอกไม้มาให้ด้วย" .. เออ วันนี้ผมโดนพยาบาลแซว - -"

พอเพื่อนกลับบ้านไป .. ผมก็นั่งอ่านการ์ตูนอยู่คนเดียว .. ค่อยยังชั่วที่วันนี้ไม่ค่อยเจ็บแผลแล้ว เจ็บน้อยกว่าวันแรกมากๆ

เหมือนว่าจะมีโปรโมชั่นพิเศษ .. พอรู้ว่าเรากะลังจะกลับบ้าน .. ก็มีอาหารโรงบาลมาให้เราได้หม่ำก่อนกลับ ..

เออ คัยว่าอาหารโรงบาลไม่อร่อย .. ผมก็ว่ามันหย่อยดีนะ .. แค่รูปร่างหน้าตามันไม่ค่อยน่ากินเท่านั้นเอง .. เหอๆ ใส่จานเหล็ก หลุมๆ หยั่งกะอาหารเด็กในโรงเรียน .. ถ้าจัดให้ดีดี มันก็น่ากินอ่ะ ..

กินข้าวเสร็จแล้ว ตอนเย็นๆ .. หมอ (อาจารย์) ก็ให้ พยาบาลฝึกหัด (นักเรียน+สวย) คนนึงก็มาเปิดแผลดู .. ดีครับ ตั้งกะผ่าตัดมา ผมยังไม่เคยเห็นแผลตัวเองเลย เพราะมันมีพลาสเตอร์ปิดไว้ตลอด .. อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะใหญ่มั้ย รูปร่างเป็นไงมั่ง ..

ทันทีที่เค้าแกะดูก็บอกออกมาว่า ..

"โอ้ว .. แผลสวยมากค่ะ"

.. มานจะสวยได้ไงหว่า ..ลองลุกขึ้นดูดีกว่า ..

เออ เจง สวยเจงด้วย แผลเล็กนิดเดียว 555+ (ยาวไม่ถึง 5 cm เลยม้าง) .. คงเปงเพราะเราลุกๆ เดินๆ ไปฉี่บ่อยน่านเองง .. ทำให้แผลหายไว แผลม่ายใหญ่ด้วย

พยาบาลคนสวยคนเดิมมาช่วยเปลี่ยนพลาสเตอร์ให้ ก่อนกลับบ้าน .. แล้วก็ช่วยเขียนใบรับรองแพทย์ให้ไปใช้ลาเรียนด้วย

พ่อเอาเสื้อมาให้เปลี่ยนก่อนออกจากที่นี่ ..

ในที่สุด ผมก็ได้กลับบ้าน ..

หนึ่งอาทิตย์ถัดมา ผมมาตัดไหมที่โรงบาล .. แต่คราวนี้ ไม่ได้เจอหน้าคนที่ได้เจอเมื่อตอนมานอนพัก .. พวกแก๊งค์พยาบาลที่ชอบมาปลุกๆ ผมตอนดึกๆ หายไป .. พยาบาลคนสวยก็หายไปด้วย .. แม้แต่หมอที่ดูแลไข้ผมก็ไม่ได้เข้ามาวันนั้น .. ให้หมอคนอื่นดูแลแทน ..

.. แอบคิดถึงคนพวกนั้นเหมือนกานนิ .. เวลาผ่านไปสามปีแล้ว .. คนพวกนั้นทิ้งแผลเป็นไว้ที่ท้องน้อยด้านขวาของผม ..

รอยเล็กนิดเดียว ไม่ใหญ่เลย .. ไม่น่าเกลียดด้วย .. มองแทบม่ายเหงเลย .. เท่ห์โคตร 555+ ..

(คนไข้ มันเก่งก็เงี้ยย .. ลุกๆ เดินๆ บ่อย แผลเลยสวย .. โฮ๊ะๆๆ)

.. รู้สึกดีนะ เวลามองเห็นแผลนี่ .. ไม่ว่าจะตอนอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า ..

มองเห็นทีไร ทำให้นึกถึงเรื่องดีๆ ที่เกิดขึ้นที่โรงบาล ..

- เออ พวกพยาบาลนี่เค้าก็น่ารัก เหมือนกัน ..
ไม่ใช่พวกที่วันๆ เอาแต่จับเราฉีดยาๆ

- รักพ่อกะแม่ขึ้นอีกเยอะเลย ..

- พวกเพื่อนๆ ด้วย กูรักมึง ..

- ได้รู้ว่า เวลาไม่ได้ใส่ underwear สองวันเต็มๆ ..
แล้วมันรู้สึกแย่ขนาดไหน ..
ฟามมั่นใจหดหายปายโหมะ 555+

- อ้อ หลังจากผ่าเสร็จ ..
รู้สึกเหมือนตัวเองได้กลับไปเป็นเด็กอีกครั้งเลย อิอิ ^^'
คนที่เคยโดนก็คงจะรู้นะฮะ ว่าทำไมรู้สึกงั้น 555+


ขอบคุงทุกคนที่ตามอ่านมาตลอดครับ .. ตอนจบมันออกจะต๊องๆ ไปหน่อยนะ 555+

สุดท้ายนี้ ขอให้ทุกคนรักษาสุขภาพให้ดีนะคับ .. จะได้ไม่ต้องเข้าไปนอนเปื่อยในโรงบาล .. แล้วก้อม่ายต้องถูกจับขึ้นเขียงด้วย นะฮะ ..









Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2548
Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2548 16:28:37 น. 21 comments
Counter : 922 Pageviews.

 
อ้อ ขอบคุงทุกคนที่แวะเข้ามาอ่านอีกครั้ง นะคับ

แรกสุด ไม่คิดว่ามันจะยาวมากขนาดนี้ อ่ะ

ตอนแรกคิดว่า เขียนสักสองตอน ก็คงจบ ..

ไปๆ มาๆ กลายเปง 5 ตอนเลยวุ้ย

ขอบคุงทุกคนที่ทนอ่านกันจนจบ ฮะ ^^' ..

ขอให้มีฟามสุข และสุขภาพแข็งแรงกันทุกคนค้าบ ..


โดย: เด็กชายหัวหอม วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:10:04:10 น.  

 
ยังไม่เคยผ่าตัด ไส้ติ่งเลย กลัวๆอยู่เหมือนกัน...

อ่านคอมเม้นของน้องแล้ว บางครั้งการที่เราไปถ่ายรูป วัตถุโบราณ หรือ อะไรบางอย่าง เราไม่สามารถ จะถ่ายมาได้ ถ้าไม่ขออนุญาต ก่อน แสดงว่า ในโลกเรานี้ สิ่งลี้ลับคงมีอยู่จริงเนอะ...


โดย: รักดี วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:10:05:02 น.  

 
ต๊องจริงๆ อ่ะ 5555555555555555555555 พูดเล่นๆ (โห..5 ตอนจบ แอบหมดมุขเหมือนเราหรือเปล่า 555) ตอนนี้ไม่กลัวเข้าโรงพยาบาลอ่ะ โอม ตอนนี้กลัวเข้าโลงมากกว่า -_-" เฮ้อๆ งานเยอะๆ


โดย: Due_n วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:10:06:30 น.  

 
กิ๊วๆๆ ได้ดอกไม้กะเค้าด้วยแหะ อิอิ ^^



โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:10:48:42 น.  

 
จบซะแร่ะ ^----^


โดย: prncess วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:11:53:50 น.  

 
ดีนะที่ไม่ได้ใส่แค่ 2 วัน
ตอนผมผ่าตัดนอนอยู่ที่ ร.พ 2 อาทิตย์
มะได้ใส่เลย

เหอๆๆ

วาบหวิววาบหวิว


โดย: notake วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:11:57:05 น.  

 

นั้นสิ.. เลียนแบบคนข้างบนหน่อยนะ..

กิ๊วว ๆ ได้ดอกไม้กะเค้าด้วย เจ๋งมาก..


ปล.
อ่านเรื่องนี้แล้วสนุกดี..
ขอบคุณมากนะที่เขียนเรื่องดี ๆ ให้อ่าน..



โดย: totoh995 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:11:58:52 น.  

 
อ้าว...........

หอม......ติ่งไปแระเหรอ

ว้า.....ดีใจด้วยนะ


ปายแระ


โดย: มีอมยิ้ม วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:12:37:15 น.  

 
อ่า ตอบจบมีเพลง ไตเติ้ลเหมืนหนังด้วยวุ้ย !! อ่านะ .. ดีและที่จบแบบ คอมแมนดี้ ..ถ้าจบแบบ แทรจิดี้ แหละ..นะ .. อย่าให้ได้คิด.. ก๊ากส์ๆๆๆ ..

PS:::วันเสาร์ไปโบสถ์ด้วยเหรอคับไหงโทรไปมะรับ?


โดย: เด็กชายหัวระเบิด วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:13:56:02 น.  

 
โถ..เพิ่งเข้ามาอ่านตอนสุดท้ายแระ เดี๋ยวขอกลับไปอ่านตอนแรกก่อนนะ


โดย: นุทศรี วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:14:14:13 น.  

 
หวังว่า ขณะนี้ กลับมามีความมั่นใจ ไม่...ไม่...

แล้วนะจ๊ะ


(^____^)


โดย: . . . (WhaT iT'S W๐l2tH ) วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:14:47:26 น.  

 
อิจฉาได้พยาบาลคนสวยอิอิ เพิ่งมาอ่านตอนนี้เองเดี่ยวไปอ่านตอนอื่นก่อนนะ *-*


โดย: V-FAN วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:14:54:47 น.  

 
ดีจังเลยนะจ้ะ


โดย: ตุ๊กตารอยทราย วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:15:01:21 น.  

 



แวะมาเยี่ยมคนป่วยค่ะ หายเร็วๆ นะคะ ;)

โดย: chirala IP: 81.227.205.75 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:16:33:46 น.  

 
มาดีใจ หัวหอมได้กลับบ้านแร่ะ ^_^


โดย: น้องหมาบีเกิ้ล วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:18:00:19 น.  

 
ดีใจที่หายป่วยแล้วนะคะ


โดย: หัวใจสีม่วง วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:18:16:00 น.  

 
ทามมายรีบจบล่ะค้า......

อิอิ แต่หายไว ดีใจด้วยค่ะ :D


โดย: Ludovic Giuly วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:20:26:57 น.  

 
มันอาจจะมีช่วงที่น่าเบื่อบ้าง

แต่ก็เป็นช่วงเวลาที่ลืมไม่ลงเหมือนกันใช่ไหมคับ

Take Care คับ



โดย: Marvellous Boy วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:20:37:37 น.  

 
ไม่มีไส้ติ่งแล้วรู้สึกยังไง
ชีวิตเปลี่ยนไปรึเปล่า

เอ่อ... หัวใจยังอยู่ใช่ไหม


โดย: polar วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:22:15:16 น.  

 
ดีใจจัง...ที่ได้อ่านครบแล้ว...อิอิอิ...


โดย: zanzan วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:23:07:58 น.  

 
ดีใจด้วยที่ไม่ต้องมีติ่งน้อยๆมาคอยให้กังวลใจว่ามันจะเจ็บขึ้นมาเมื่อไหร่

หุหุหุ

คุณพยาบาลน่ารักๆทั้งนั้นเลย
อิอิอิ

สาวน้อยคนนั้นเป็นใครเหรอ...กิ๊วๆๆๆ ได้ดอกไม้ด้วย โฮะๆๆๆๆๆ

ชอบค่ะ...คราวหลังเขียนประสบการณ์หนุกๆอีกนะคะ


โดย: myo วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:23:27:20 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เด็กชายหัวหอม
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เอ้ออ .. ตัวเตี้ย ขี้อาย เรียนม่ายเก่ง พูดก็ไม่เก่ง แต่กินเก่งคับ ..


ความรักนั้นก็อดทนนานและกระทำคุณให้ ความรักไม่อิจฉา ไม่อวดตัว ไม่หยิ่งผยอง ไม่หยาบคาย ไม่คิดเห็นแก่ตนเองฝ่ายเดียว ไม่ฉุนเฉียว ไม่ช่างจดจำความผิด ไม่ชื่นชมยินดีเมื่อมีการประพฤติผิด แต่ชื่นชมยินดีเมื่อประพฤติชอบ ความรักทนได้ทุกอย่างแม้ความผิดของคนอื่น และเชื่อในส่วนดีของเขาอยู่เสมอ และมีความหวังอยู่เสมอ และทนต่อทุกอย่าง ความรักไม่มีวันสูญสิ้น .. (1โครินทร์ 13:4-8)




Friends' blogs
[Add เด็กชายหัวหอม's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.