เมื่อหัวหอมถูกจับขึ้นเขียง (5-ตอนจบคับ) ..
|
ก็นับว่ามีเรื่องดีตั้งแต่เช้า .. เพราะพอตื่นมาป้าย "งดน้ำและอาหาร" ก็หายไป เปลี่ยนเปงป้าย "อนุญาตให้จิบน้ำได้"
เออ ดีวุ้ย .. ถูกจับอดอาหารมาวันกว่าๆ .. แต่ก้อดีนะ ไม่รู้สึกหิวเลย .. สงสัยได้น้ำเกลือจนอิ่มแล้วมั้ง
"แม่ .. หมอบอกว่า ใกล้จะได้กลับบ้านแล้วนะ .. ไม่แน่ก็คงได้กลับเย็นนี้อ่ะ"
แม่มาเยี่ยมเป็นคนแรก .. สักพักพ่อก้อตามมา ..
พอได้เวลาสักสิบโมงก่าๆ เพื่อนอีกคนก็มาเยี่ยม .. ยัยคนนี้เอาดอกไม้มาให้ด้วย ..
แม่กะพ่อเห็นเพื่อนผมมาเยี่ยม เลยเดินออกไปรอข้างนอกห้องก่อน ..
"แอ๋ๆๆ คัยมาเยี่ยมน่ะ ตั้งนานไม่มา .. มาเอาวันสุดท้าย .. เอาดอกไม้มาให้ด้วย" .. เออ วันนี้ผมโดนพยาบาลแซว - -"
พอเพื่อนกลับบ้านไป .. ผมก็นั่งอ่านการ์ตูนอยู่คนเดียว .. ค่อยยังชั่วที่วันนี้ไม่ค่อยเจ็บแผลแล้ว เจ็บน้อยกว่าวันแรกมากๆ
เหมือนว่าจะมีโปรโมชั่นพิเศษ .. พอรู้ว่าเรากะลังจะกลับบ้าน .. ก็มีอาหารโรงบาลมาให้เราได้หม่ำก่อนกลับ ..
เออ คัยว่าอาหารโรงบาลไม่อร่อย .. ผมก็ว่ามันหย่อยดีนะ .. แค่รูปร่างหน้าตามันไม่ค่อยน่ากินเท่านั้นเอง .. เหอๆ ใส่จานเหล็ก หลุมๆ หยั่งกะอาหารเด็กในโรงเรียน .. ถ้าจัดให้ดีดี มันก็น่ากินอ่ะ ..
กินข้าวเสร็จแล้ว ตอนเย็นๆ .. หมอ (อาจารย์) ก็ให้ พยาบาลฝึกหัด (นักเรียน+สวย) คนนึงก็มาเปิดแผลดู .. ดีครับ ตั้งกะผ่าตัดมา ผมยังไม่เคยเห็นแผลตัวเองเลย เพราะมันมีพลาสเตอร์ปิดไว้ตลอด .. อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะใหญ่มั้ย รูปร่างเป็นไงมั่ง ..
ทันทีที่เค้าแกะดูก็บอกออกมาว่า ..
"โอ้ว .. แผลสวยมากค่ะ"
.. มานจะสวยได้ไงหว่า ..ลองลุกขึ้นดูดีกว่า ..
เออ เจง สวยเจงด้วย แผลเล็กนิดเดียว 555+ (ยาวไม่ถึง 5 cm เลยม้าง) .. คงเปงเพราะเราลุกๆ เดินๆ ไปฉี่บ่อยน่านเองง .. ทำให้แผลหายไว แผลม่ายใหญ่ด้วย
พยาบาลคนสวยคนเดิมมาช่วยเปลี่ยนพลาสเตอร์ให้ ก่อนกลับบ้าน .. แล้วก็ช่วยเขียนใบรับรองแพทย์ให้ไปใช้ลาเรียนด้วย
พ่อเอาเสื้อมาให้เปลี่ยนก่อนออกจากที่นี่ ..
ในที่สุด ผมก็ได้กลับบ้าน ..
หนึ่งอาทิตย์ถัดมา ผมมาตัดไหมที่โรงบาล .. แต่คราวนี้ ไม่ได้เจอหน้าคนที่ได้เจอเมื่อตอนมานอนพัก .. พวกแก๊งค์พยาบาลที่ชอบมาปลุกๆ ผมตอนดึกๆ หายไป .. พยาบาลคนสวยก็หายไปด้วย .. แม้แต่หมอที่ดูแลไข้ผมก็ไม่ได้เข้ามาวันนั้น .. ให้หมอคนอื่นดูแลแทน ..
.. แอบคิดถึงคนพวกนั้นเหมือนกานนิ .. เวลาผ่านไปสามปีแล้ว .. คนพวกนั้นทิ้งแผลเป็นไว้ที่ท้องน้อยด้านขวาของผม ..
รอยเล็กนิดเดียว ไม่ใหญ่เลย .. ไม่น่าเกลียดด้วย .. มองแทบม่ายเหงเลย .. เท่ห์โคตร 555+ ..
(คนไข้ มันเก่งก็เงี้ยย .. ลุกๆ เดินๆ บ่อย แผลเลยสวย .. โฮ๊ะๆๆ)
.. รู้สึกดีนะ เวลามองเห็นแผลนี่ .. ไม่ว่าจะตอนอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า ..
มองเห็นทีไร ทำให้นึกถึงเรื่องดีๆ ที่เกิดขึ้นที่โรงบาล ..
- เออ พวกพยาบาลนี่เค้าก็น่ารัก เหมือนกัน .. ไม่ใช่พวกที่วันๆ เอาแต่จับเราฉีดยาๆ
- รักพ่อกะแม่ขึ้นอีกเยอะเลย ..
- พวกเพื่อนๆ ด้วย กูรักมึง ..
- ได้รู้ว่า เวลาไม่ได้ใส่ underwear สองวันเต็มๆ .. แล้วมันรู้สึกแย่ขนาดไหน .. ฟามมั่นใจหดหายปายโหมะ 555+
- อ้อ หลังจากผ่าเสร็จ .. รู้สึกเหมือนตัวเองได้กลับไปเป็นเด็กอีกครั้งเลย อิอิ ^^' คนที่เคยโดนก็คงจะรู้นะฮะ ว่าทำไมรู้สึกงั้น 555+
ขอบคุงทุกคนที่ตามอ่านมาตลอดครับ .. ตอนจบมันออกจะต๊องๆ ไปหน่อยนะ 555+
สุดท้ายนี้ ขอให้ทุกคนรักษาสุขภาพให้ดีนะคับ .. จะได้ไม่ต้องเข้าไปนอนเปื่อยในโรงบาล .. แล้วก้อม่ายต้องถูกจับขึ้นเขียงด้วย นะฮะ ..
|
|
| |
โดย: รักดี 19 กุมภาพันธ์ 2548 10:05:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: Due_n 19 กุมภาพันธ์ 2548 10:06:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: prncess 19 กุมภาพันธ์ 2548 11:53:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: notake 19 กุมภาพันธ์ 2548 11:57:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: totoh995 19 กุมภาพันธ์ 2548 11:58:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: มีอมยิ้ม 19 กุมภาพันธ์ 2548 12:37:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: นุทศรี 19 กุมภาพันธ์ 2548 14:14:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: V-FAN 19 กุมภาพันธ์ 2548 14:54:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: polar 19 กุมภาพันธ์ 2548 22:15:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: zanzan 19 กุมภาพันธ์ 2548 23:07:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: myo 21 กุมภาพันธ์ 2548 23:27:20 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
เอ้ออ .. ตัวเตี้ย ขี้อาย เรียนม่ายเก่ง พูดก็ไม่เก่ง แต่กินเก่งคับ ..
|
|
|
|
|
|
|
แรกสุด ไม่คิดว่ามันจะยาวมากขนาดนี้ อ่ะ
ตอนแรกคิดว่า เขียนสักสองตอน ก็คงจบ ..
ไปๆ มาๆ กลายเปง 5 ตอนเลยวุ้ย
ขอบคุงทุกคนที่ทนอ่านกันจนจบ ฮะ ^^' ..
ขอให้มีฟามสุข และสุขภาพแข็งแรงกันทุกคนค้าบ ..