Bloggang.com : เด็กชายหัวหอม : ผมรักงาน แต่งานไม่รักผม ..

ผมรักงาน แต่งานไม่รักผม ..

07-03-2005

9.30 ในห้องทำงาน
สภาพ : งัวเงียเล็กน้อย ว่างงานไม่มีอะไรให้ทำ
สิ่งที่อยู่ในท้อง : โจ๊กเห็ดหอมหนึ่งชาม โคคา-โคล่าหนึ่งขวด pretz เด็กน้อยหนึ่งกล่อง

หลังจากต้องไปปฏิบัติงานนอกสถานที่เสียนาน (เดี๋ยวค่อยเล่าให้ฟังละกันว่างานอะไรนอกสถานที่) ก็ต้องกลับมาพบบรรยากาศเดิมๆ ในห้องทำงานซึ่งเป็นช่วงเวลาล้อหมุน เริ่มแปดโมงเช้า เลิกห้าโมงเย็นแบบเนี้ยทุกวัน (แอบคิดถึงสาวๆ ที่ได้เจอตอนทำงานข้างนอกเน้อ)

กลับมาก็มานั่งว่างในออฟฟิศเหมือนเดิม นั่งรอว่าจะมีใครเอางานมาให้ช่วยทำบ้างไหม .. ดันลืมเอาหนังสือเรียนเล่มใหม่มาด้วยซะนี่ ไม่งั้นจะได้อ่านฆ่าเวลาให้เป็นประโยชน์สักหน่อย โชคดีที่พอจะมี a day เล่มหนึ่งคาอยู่ในกระเป๋า ช่วยบรรเทาไม่ให้สมองอยู่นิ่ง

นั่งทำงานสักพักเริ่มรู้สึกอยากหางานใหม่อีกแล้ว ทำไมนะ .. แล้วผมจะไปหางานใหม่ดีมั้ยเนี่ย ..

รู้สึกเบื่อเหมือนกันนะกับไอ้การที่ต้องทำงานหกวันต่อสัปดาห์ ต้องแบกร่างเปล่าๆ ที่ไร้หัวใจ (เพราะหัวใจมันสถิตอยู่ตามห้าง และตลาดนัดทั้งหลาย) มาทำงานในวันเสาร์ แทนที่จะได้ใช้เวลาไปกับการจับจ่ายซื้อหาของใช้ส่วนตัว ซักผ้า ไปเรียนพิเศษ หรือไปดูหนังกับเพื่อนๆ

แต่ก็อย่างที่บอก .. คิดได้ทุกครั้งก็พยายามมองในแง่ดีของมันเอาไว้ .. เช่น ทำงานที่นี่ต้องมาทำงานหลายวันก็จริง แต่ส่วนใหญ่ก็มานั่งว่างๆ ไง จะได้มีเวลาอ่านหนังสือเตรียมสอบ หยิบหนังสือมานั่งอ่านที่ทำงานนี่แหละดี ..

แต่ก็เหลือทนจริงๆ ไม่ไหวนา คิดอีกทีก็อยากหยุดวันเสาร์ .. ยิ่งงานว่างๆ แบบนี้ไม่ได้สร้างประสบการณ์ในการทำงานให้สักเท่าไหร่ อีกอย่างหนึ่ง การทำตามความฝันของผมก็ไม่คืบหน้า เพราะเอาตัวมาคาไว้กับโรงพิมพ์ทั้งๆ ที่ตัวเองอยากทำงานกับหนังสือ อยากใช้ขะ-หมองให้มากกว่านี้

(นี่ขอเงินพ่อไปลงเรียนพิเศษคอร์ส TOEFL ไว้ด้วย ไม่รู้จะเจียดเวลาไปนั่งเรียนได้มั่งรึเปล่าเนี่ย)

เอ้าๆๆๆ ไม่รู้จะว่าไง ดูไปเรื่อยๆ ละกัน (นี่คือคำตอบที่ผมมักจะมอบให้ตัวเองเสมอ เมื่อรู้สึกสับสน)

โอยยย พระเจ้า ถ้าพระองค์จ้องมองลูกน้อยแสนดื้อด้านคนนี้อยู่ ขอให้รู้ไว้เถิดว่า ลูกกำลังทนทุกข์และสับสนกับอนาคตของตนเองจะแย่แล้ว

และถ้าเป็นไปได้ โปรดช่วยดลให้ให้ผู้บริหารทั้งหลายงดนโยบายการทำงานในวันเสาร์เถิดนะ

อาเมน ..

ปล. รู้สึกบ้างมั้ยว่า blog วันนี้มันดูซีเรียสไงม่ายรู้ .. ไม่รู้ความต๊อง ปัญญาอ่อนของเด็กชายหัวหอมมันหายไปไหนหมด .. หรือกระผมจะต้องกลายเป็นนายหัวหอมเข้าจริงๆ ซะแล้ว - -" ..

Create Date : 07 มีนาคม 2549

Last Update : 7 มีนาคม 2549 10:00:07 น.

10 comments

Counter : 524 Pageviews.

ท่านน้อง .... TOEFL นี่ต้องฝึกฝนต่อเนื่อง วันละ หลายชั่วโมงติดต่อนะครับ .... ขอให้อดทน อึดกับมัน ทำได้แน่ ๆ ครับ .... แบบฝึกหัด ทำเข้าไว้ ..ทุกวันต่อเนื่อง ...

ตอนพี่จะต้องมาเรียนเมืองนอกนี่ ตอนก่อนมาเรียนภาษาห่วยแตกมาก ๆ ด้วยความที่ว่า ไม่เคยคิดว่าจะมีโอกาสมาเรียนเมืองนอก ทิ้งหมด ภาษาอังกฤษ ทิ้งไปเป็น ๑๐ ปี

แต่ไปฟังครูสอนวิธีการ ฝึกฝน อดทนอ่าน และทำข้อสอบ อย่างต่อเนื่อง .... คะแนนสูง ๆ ก็มีให้เห็นกะเขาได้เหมือนกัน .... คิดในแง่บวกนะครับ .... ว่าเราทำได้ ..

สุดท้าย ขอให้ประสบความสำเร็จครับ ....

โดย: POL_US