Bloggang.com : weblog for you and your gang
LEAVES & ME
Group Blog
lonely theater
under the tree
field of book
<<
มีนาคม 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
14 มีนาคม 2551
Tempting Heart : หลายๆครั้ง ชีวิตเราเปลี่ยนเส้นทางไปโดยเราไม่ทันรู้ตัว
All Blogs
Robot & Frank: เราหลงลืมอะไรบางอย่าง (สปอยล์แหลกลาญ)
หลายสิ่งหลายอย่างที่คุณอาจยังไม่รู้ในหนังเรื่อง Magnolia
The Lego Movie: คอหนังทั้งหลายที่พลาด รีบไปหามาดูซะ "มันสุดยอดไปซะทุก ๆ อย่าง"!!!!
::::::::::บ้าน:::::::::: ครอบครัวจนตรอกแห่งชาติ!!!
::::::::::Shame:::::::::: เรื่องมันช่างน่าอาย น่าอ๊ายยยยย
::::::::::Take Shelter:::::::::: คนบ้าหรือใครบ้า (อีกแล้ว!?)
Extremely Loud & Incredibly Close: เยียวยายิว เยียวยาอเมริกา
Absent: Mrs.Robinson ฉบับเกย์ละอ่อน
ปัญญา เรณู: จากสายตาของคนเมืองคนหนึ่ง
Hachi: เมื่อหมาสอนคนเรื่องความรัก
Observe and Report: ร.ป.ภ. ช่างฝันกับความจริงอันเจ็บปวด
ฝันโคตรโคตร: ฝันที่เป็นจริงของคนชื่อพิง ลำพระเพลิง...
gone baby gone: มันดีแล้วหรือถ้าเราจะทำสิ่งที่ผิดเพื่อความถูกต้อง???
นาค : ขบวนการสัมพเวสีพิทักษ์โลก
ปิดเทอมใหญ่ : ตับเธอสบายดีไหม
Tempting Heart : หลายๆครั้ง ชีวิตเราเปลี่ยนเส้นทางไปโดยเราไม่ทันรู้ตัว
รักแห่งสยาม: กับคำถามโหดร้ายที่ยังไม่มีคำตอบ
13 tzameti : เกมอันตรายกับเซ็นเซอร์โรคประสาท
ละครเวที "พระมหาชนก" : อีกหนึ่งเกลียวคลื่นที่เราจะฝ่าข้ามไป
Lonesome Jim: โฉมงามกับนายจิมเจี๋ยมเจี้ยม
Brokeback Mountain: ชีวิตไร้ค่า กับช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่
The Experiment: คุกทมิฬ (แบบเรียลลิตี้)
Farewell Kuro: บ๊ายบายหมูปิ้ง
Crash: เมื่อชีวิตชนกันเละตุ้มเป๊ะ
the Skeleton key: กุญแจผี มนตร์ดำ และเคท ฮัดสัน
KingKong: ลิงใหญ่ในกำมือ(เธอ)
ลองของ: ลองมาแล้วครับ...ไม่น่าพลาดเลยจริง ๆ
Chicken Little: พิกซาร์หลีกไปน้องไก่กำลังจะมา
My Life as Mcdull: หมักเต๊ารักหม่าม้าครับ
a love song for Bobby Long: ฉบับเทปยืด
The Machinist: Whats eating Christian Bale?
One Hour Photo : ข้างหลังภาพถ่าย
วันนี้คุณ "ได้" ในสิ่งที่ "ฝัน" หรือยัง???
คุณยอมติดคุกเพื่อช่วยชีวิตใครสักคนไหม
Whale Rider: เด็กหญิงบนหลังปลาวาฬ
Pieces of April : การเดินทางของขาไก่ที่หายไป
Tempting Heart : หลายๆครั้ง ชีวิตเราเปลี่ยนเส้นทางไปโดยเราไม่ทันรู้ตัว
เหนื่อยจังเลย
เคยเป็นบางไหมเวลาที่เราวิ่งวุ่นทำงานทั้งวัน กว่าจะได้มีโอกาสนั่งพักและนึกย้อน
ถึงสิ่งที่ผ่านมาทั้งวันก็เย็นย่ำเจียนเลิกงาน วันนี้ของผมก็เหมือนกัน ในขณะที่
พยายามหาเอกสารบนโต๊ะทำงาน อยู่ ๆ ผมก็นึกไม่ออกว่าผมกำลังหาเอกสาร
อะไรอยู่ (สงสัยจะเบลอจัด...) มันเหมือนฉากหนึ่งในหนังเรื่อง yi yi เลย บางวัน
เราก็ยุ่งกับการสารพันจน เมื่อนึกอีกทีก็ชักไม่แน่ใจว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่
นั่นสิ เรากำลังทำอะไรอยู่...
หนังเรื่อง Tempting Heart เป็นหนังรักในดวงใจของผมเรื่องหนึ่ง นอกจากจะ
เป็นหนังรักโรแมนติกมากๆ แล้ว มันยังเป็นหนังที่ตั้งคำถามหลายๆ อย่างกับคนดู
อาทิ "ทำไมคนที่รักกัน บางครั้งไม่ได้อยู่ด้วยกัน" "ทำไมคนคนนั้น ต้องอยู่กับ
คนคนนี้ ไม่ใช่อีกคนหนึ่ง" ที่สำคัญตัวหนังพยายามตอบคำถามนี้อย่างจริง ๆ และ
คำตอบที่คนดูได้รับก็ "จริง" เสียจน ไม่อาจปฏิเสธ
หนังว่าด้วยผู้กำกับหนังผู้หญิงคนหนึ่งที่อยากเอาชีวิตรักวัยรุ่นของตัวเอง
มาทำหนัง หนังเริ่มต้นด้วยความสัมพันธ์แบบรักสามเศร้าของเด็กมัธยม
ที่ถูกครอบครัวขัดขวาง จนเมื่อพวกเขามาเจอกันอีกตอนโต พระเอกกับ
นางเอกก็ยังคงรักกันอยู่อุปสรรคต่าง ๆ ก็ดูจะไม่มีแล้ว แต่สุดท้ายทั้งคู่
ก็ตัดสินใจไม่แต่งงานกัน แต่คงความสัมพันธ์ไว้แค่ระดับเพื่อน
ตอนที่ดูไปครึ่งเรื่องผมก็ยังไม่ค่อยเข้าใจว่า ทำไมมันไม่ยอมแต่งงานกันวะ
แม่งก็รักกัน แถมโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ไม่ต้องกลัวพ่อแม่ขัดขวางแล้ว ทำไม ทำไม
แต่พอดูหนังจบถึงมานึกได้ว่า ในชีวิตจริงนั้นการเลือกระหว่างคนที่เรารักกับ
เส้นทางชีวิตที่เราเดิน มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
การที่นางเอกไม่เลือก แล้วปล่อยให้เวลาล่วงเลยไป ก็ถือเป็นการเลือกแบบหนึ่ง
ที่น่าเศร้าก็คือกว่าจะรู้ตัว ทุกสิ่งทุกอย่างมันก็ผ่านเลยไปหมดแล้ว
"เรามัววุ่นวายกับชีวิตในแต่ละวัน ทำงานหลังขดหลังแข็ง จนกระทั่งชีวิตเรา
เปลี่ยนเส้นทางไปโดยเราเองก็ไม่รู้ตัว แล้วจะเป็นไปได้อย่างไรที่เราจะใช้ชีวิต
โดยไม่ต้องเผชิญกับคำว่า เสียใจภายหลัง"
นี้เป็นอีกวันหนึ่งที่ผมนั่งคิดทบทวนเรื่องสะระตะ งานที่ทำ คนรอบข้าง
อนาคตข้างหน้า และสิ่งที่เราทิ้งไว้เบื้องหลัง
ผมเองชักไม่แน่ใจแล้วว่าช่วงเวลาปัจจุบันนี้ คือสิ่งที่ผมปรารถนาหรือเปล่า
ถ้ามีเวลาก็ลองนั่งลงถามตัวเองบ้างนะครับ...
Create Date : 14 มีนาคม 2551
Last Update : 14 มีนาคม 2551 18:17:36 น.
1 comments
Counter : 958 Pageviews.
Share
Tweet
อ่านแล้ว ก็เป็นอีกครั้งที่บอกกับตัวเองว่า
...ไม่มีการเลือกครั้งไหนหรอก ที่จะไม่เสียใจภายหลัง...
แล้วก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า สิ่งที่ทำตอนนี้คือสิ่งที่ปรารถนารึเปล่า แต่อย่างน้อยๆ ถึงไม่ชอบ ก็คงจะค้นพบขึ้นมาอีกอย่างหนึ่งว่า ...เราไม่ชอบอะไร..
แล้วก็...ใช่ค่ะ
ชีวิตเปลี่ยนเส้นทางไปโดยที่เราไม่รู้ตัวจริงๆ
นึกภาพยังกะเวลารถไฟสับราฃง
คนบนรถไฟไม่ทันรู้ตัวเลย
แถมยังไม่มีโอกาสจะสับรางให้ตัวเองได้สักทีด้วยสิ
จะว่าไปก็...ชอบเพลงกับ BG จัง
โดย:
gluhp
วันที่: 14 มีนาคม 2551 เวลา:19:57:21 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
trufa
Location :
นครปฐม Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
joblovenuk
วัชเจียเหว่ย
Memo no.72
it ซียู
Dr Syntax
salathai
ลำพูริมน้ำ
KMS&หมาป่าสำราญ
hunjang
yuttipung
dont wanna no
"ผมอยู่ข้างหลังคุณ"
merveillesxx
ungtaman
แค่เพียงรู้สึกสุขใจ
Webmaster - BlogGang
[Add trufa's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
...ไม่มีการเลือกครั้งไหนหรอก ที่จะไม่เสียใจภายหลัง...
แล้วก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า สิ่งที่ทำตอนนี้คือสิ่งที่ปรารถนารึเปล่า แต่อย่างน้อยๆ ถึงไม่ชอบ ก็คงจะค้นพบขึ้นมาอีกอย่างหนึ่งว่า ...เราไม่ชอบอะไร..
แล้วก็...ใช่ค่ะ
ชีวิตเปลี่ยนเส้นทางไปโดยที่เราไม่รู้ตัวจริงๆ
นึกภาพยังกะเวลารถไฟสับราฃง
คนบนรถไฟไม่ทันรู้ตัวเลย
แถมยังไม่มีโอกาสจะสับรางให้ตัวเองได้สักทีด้วยสิ
จะว่าไปก็...ชอบเพลงกับ BG จัง