การเมืองเป็นเรื่องของทุกคน ทุกสิ่งมีเรื่องของการเมืองเข้ามาเกี่ยวข้อง ผมมองในมุมที่ว่า เราอยากจะแสดงอะไรในบล็อกแก๊งให้โลกเห็น สำหรับผมอยากแสดงในมุมของการ์ตูน และภาษา แต่ในความเป็นจริงมันมีเรื่องที่เราไม่ได้อยากแสดงให้คนอื่นเห็น ไม่ได้แสดงให้เห็นก็ไม่ได้หมายความว่าเราไม่มีสิ่งนั้น

ผมเจอบ่อย ทุกวันนี้ก็ยังเจอ และเชื่อว่าหลายคนเจอแบบนี้เขาก็รู้ แต่ก็แค่วางเฉย ถ้าพูดในแค่ของการเมือง ทุกคนมีชนักติดหลังครับ มันเลยต้องสมยอมปิดตาข้างเดียวกัน

บังเอิญที่ว่า คงไม่ใช่จากบล็อกผมใช่มั้ย? แหะๆ

ชอบชื่อโลกคู่ขนาน ถึงถึงหนังแนว แฟนตาซี ขึ้นมาเลยครับ

เรื่องเนื้อหา การเขียนบล็อกนี่ มีหลากหลายแนวมาก
แต่หาเรื่องการเมืองน้อยมากจริงๆนะครับ
ของ อ.เต๊ะ นี่ส่วนใหญ่จะถนัดเขียน เรื่องอ่านเพลินๆ
ได้ความรู้บ้าง ไม่ได้บ้าง เพราะ คนที่มาบล็อกก็ไม่แน่ใจว่าอ่านกันหรือเปล่านะครับ เดาว่าอ่านซัก 10% ก็เก่งแล้วละครับ 555

เรื่อง ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นในบล็อก ถ้านำมาเขียนเป็นเขียนชาร์ต
ก็น่าสนใจมาก ดูแล้วน่าจะ คล้ายๆ ชาร์ต ของตำรวจ
เวลาจับผู้ร้าย คดีดังๆ เอามาแถลงข่าวก็ได้นะครับนี่
อ.เต๊ะ อยากรู้ว่าใครเป็นนางนกต่อ จริงๆเลย เย้ย 555

ผมเขียนการเมืองบ้างครับ
แต่ไม่มาก
เพราะรู้เลยว่าคนที่มาอ่าน
แบ่งขั้วกันชัดเจน 555

ยิ่งสมัยก่อนบล็อกแก๊งตอนที่ฮิตๆ
เหลืองแดงนี่บางทีเม้นท์ด่ากันกลางบล็อกผมก็มีครับ 555

แต่สุดท้ายผมว่าตอนนี้คนเล่นน้อยลงเยอะแล้ว
ก็คงไม่มีการทะเลาะกันกลางบล็อกแล้ว

เรื่องโหวตนี่
ผมคิดว่าแทบไม่มีผลอะไรมากแล้ว
เพราะคนเล่นน้อยลงเยอะครับ
เมื่่อก่อนอาจจะมีหลังไมค์มาขอคะแนนโหวต
แต่ตอนนี้ก็ไม่มีแล้วล่ะครับ

นั่นสิครับ ไม่ค่อยได้เห็นคนเขียนบล็อกการเมืองเท่าไหร่
แต่ความแรงทางการเมืองในบล็อกมันลดลงไปเยอะแล้วครับ ฝั่งเชียร์รัฐบาลช่วงหลังๆ คงไม่ค่อยกล้าออกตัวเท่าไหร่ ดูทำแต่ละเรื่อง...

ผมก็ชอบบล็อกตรงที่มันเอาไว้ปเนบันทึกส่วนตัวของเราเองนี่แหละ
อะไรที่เคยเรียบเรียงไว้ จะกลับมาดูก็ง่าย เปิดได้ทุกที่
เฟซบุ๊คหรือทวิตเตอร์มันทำแบบนี้ไม่ได้ หลายคนก็เลยยังคงเขียนบล็อกอยู่

ผมเคยเป็นสมาชิกด้อยสิทธิ์อยู่นานเลยครับ ล็อกอินก่อนยืนยันตัวตน โหวตใครไม่ได้ แต่ให้เจ้าหน้าที่บล็อกแก๊งแก้ไขให้ละ
พวกแวะมาแปะเม้นท์หน่อยเดียวโดยไม่อ่านบล็อกคนอื่นก็เยอะเลยครับ เข้ามาแลกโหวตนั่นแหละ สงสัยถ้วยรางวัลมันกินได้

อรุณสวัสดิ์ครับ

ดูจากชื่อกรุ๊ปบล็อกของคุณแล้ว
ค่อนข้างเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายนะ
ในบล็อกแก็งค์เราคุยกันสนุกสนานเฮฮาตามประสา
ยอมรับในความต่างของแต่ะคนได้
และก็เคารพในความต่างของกันและกันจ้า
พี่น้องยังต่างใจ ประสาอะไรกับคนไม่ใช่พี่น้องกันเนอะ

ผมเบลอยามากวันนี้ อาจะพิมไม่ค่อยรู้เรื่อง

ผมเห็นด้วยว่าบล๊อกควรเขียนในสิ่งที่เป็นตัวเอง ที่เราชอบ ที่แสดงออกถึงความเป็นตัวเรา ทำไมต้องไปนั่งแคร์คะแนนโหวต เหมือนลืมไปแล้วว่า ตอนที่สมัครเข้ามาทีแรก เราเข้ามาเพื่ออะไร

สำหรับผม ผมตั้งใจเข้ามาเพื่อทำในสิ่งที่ผมชอบ คือการเขียน เล่าประสบการณ์ ไม่เคยรู้เรื่องโหวตมาก่อน แล้วมันก็ไม่สำคัญกับผม ผมชอบคอมเม้นที่พูดคุยกันมากกว่า

การเมืองมีอยู่ทุกที่ครับ อยู่ที่มามันจะมาในลักษณะไหน
พอเราไม่เข้าพรรค เราก็จะไม่มีพวก
แต่อย่าได้แคร์ครับ อยู่แบบเป็นตัวของตัวเองนี่แหละครับ เท่ๆ

จากบล๊อก
งานงอกจริงๆ ครับ ผมป่วยมีอาการหอบอยู่แล้วก่อนติดโควิด พอติดนี่เหมือนพีคในพีค ดีที่ไม่ลงปอด เพราะจัดอาวุธหนักมาไว้กับมือ แถม...การเป็นคนอัธยาสัยดี เฟรนลี่ของผมก็ช่วยผมไว้เหมือนกัน
แต่เอาจริงๆ การติดแบบรู้ตัวล่วงหน้า คาดการณ์ไว้แล้วแบบนี้ ผมว่าดีกว่าไม่รู้เนื้อรู้ตัวนะ เพราะได้เตรียมตัว เตรียมยาไว้พร้อม แถมต้องช่วยตัวเอง เอ้ย ช่วยเหลือตัวเอง หายามากินเองด้วย รัฐสวัสดิการไม่ต้อง

เด็กทุกคนติดแม่ครับ ขนาดผมอุ้มมาตั้งแต่ออกจาก รพ ตอนเกิดยังไม่ดีลกับผมเลย เอาแต่ แม่!!!!!!!!

สัวสดีค่ะ

พี่ว่าพื้นที่แห่งนี้มันเป็นส่วนตัวของเรา
ที่เราอยากเปิดเผยหรือนำเสนอสิ่งที่เราคิดหรือทำ
หรือสิ่งที่ประสบพบเจอนั่นแหละค่ะ

จริงๆสมัย 10 ปีก่อนเฟื่องฟูมาก อย่างคุณก๋าบอก
ทะเลาะกันได้ แม้จะไม่ได้เห็นหน้ากัน
พี่เองก็งงไปพักใหญ่ค่ะ สมัยโน้นมีโหวตแบบไม่ได้เปิดเผยแบบนี้
ถึงตอนนี้จะมีโหวต แต่ไม่มีผลกับพี่ เพราะพี่เรื่อยๆมาเรียงๆ 555
เขียนเพราะอยากเขียน เขียนเพื่อบันทึก เหมือนเราเขียนไดอารี่

สมัยโน้น มันก็จะมีประโยชน์เรื่องการศึกษางานฝีมือ และหลากหลายด้วยค่ะ
เหมือนแลกเปลี่ยนหรือหาความรู้กันส่วนมาก
เอาไว้พูดคุยกับเพื่อนทางไกลด้วยค่ะ

พอมี FB เพื่อนใน BG นี้ก็ไปรวมกันต่อใน FB ค่ะ
มันเลยมีเพื่อนเฉพาะกลุ่มขึ้นมา ถือว่ายังติดต่อกันอยู่
บางคนก็ไปมาหาสู่กันนะคะ นัดเจอกัน ก็สนุกและมีความสุขดีค่ะ
มันทำให้เกิดสังคมอีกสังคมนึงขึ้นมา คือเพื่อนทางไกลค่ะ

บางคนอยู่ต่างประเทศพอบินกลับมาก็มานัดเจอกัน
มันก็เป็นความสัมพันธ์ที่ดีอีกอย่างนึงค่ะ

ในส่วนตัวพี่ มีเพื่อนจากบล็อกเป็นเพื่อนในชีวิตจริงหลายคนมากค่ะ
ใครผ่านไปผ่านมา ก็มีนัดเจอทานข้าว แวะเวียนถามไถ่สุขทุกข์
น้องบางคนอยู่สกล มากทม. ก็นัดเจอค่ะ บางคนอยู่กทม.ก็นัดเจอ
บางคนอยู่ลำปางผ่านมาก็แวะพบเจอกินกาแฟพูดคุย
ตอนนี้กลายเป็นเพื่อนกันในชีวิตจริงไปแล้วมากมายค่ะ
ส่วนดีมีอยู่มาก ส่วนไม่ดีก็ยังมีค่ะ อยู่ที่ไหนมากคนก็มากความเหมือนสังคมปกติค่ะ
มีขัดแย้ง ทะเลาะ ว่ากันไปมา เหมือนเด็กๆก็มีค่ะ

พอมี FB BG ก็เหงาลงไปเลยค่ะ
พี่เองก็ห่างๆไปช่วงนึง พักนี้เริ่มกลับมา เพราะคิดถึงการเขียนบล็อกค่ะ
พี่ว่า FB มันไม่ตอบโจทย์ในเรื่องการบันทึกเป็นไดอารี่ และมันไม่ส่วนตัวเหมือนใน BG ค่ะ

อ้าวว พี่ก็มาร่ายซะยาวเลย 555 ทนๆอ่านหน่อยค่ะ

พี่นึกไม่ออกถ้าคุณได้มาเขียนการเมืองในยุคนั้นอะไรจะเกิดขึ้น


ความคิดเราไม่สามารถห้ามกันได้นะคะ
คิดต่างแต่อยู่ร่วมกันได้ถือว่าดีที่สุดล่ะค่ะ

สุขกาย สบายใจนะคะ

จากบล๊อก
เสียดายSix pack มาก อย่างเหนื่อยเลยกว่าจะมา ตอนนี้ %fat ลดจาก 16 มาเป็น 14 เหมือนจะลีนดี แต่คือดูผอมมาก - -'' เซ็ง แต่ตอนนั้นผมอยากกินไอ่นั่นไอ่นี่หนักมาก กินได้ไม่เยอะ แต่อยากไปหมด 555555

ผมได้ยินเรื่องหายาจาก ตปท แต่ก็นะ แพงจัด ๆเลยส่ง air freight ของผมดีนะที่พี่ฟ้าเค้าเป็นหมอ รพ ใหญ่ ใน กทม เค้าหาโมลนูมาให้ได้ นี่แหละขอดีของการเป็นคนเฟรนลี่ มีคนคุยหลากหลาย 55555 ส่วนฟาวิของทุกคนก็ได้จากหมอเหมือนกัน

ร่างกายคงค่อยๆ ดีขึ้นครับ หลายปีก่อนผมก็ใช้เวลาหลายเดือน recover ความฟิต และอาการหอบ กว่าจะไม่หอบและฟิตเต็มที่เป็นปีจริงๆ

ผมฟัง youtube ละ คุณบาปนะมาทำให้คนป่วยโกรธเนี้ย 55555 ฟังแล้วหงุดหงิดมาก เหมือนฟังคนบ้า

เกลียดจริงๆ เลยในลิ๊งยูทูปที่คุณไปฝากไว้ที่บล็อกปริ้น
ไอ้...มันกักขฬะจริงๆ นะคุณ 555
อุตส่าห์ตามไปดู ขอบคุณที่แวะไปคุยกันจ้า

ผมลืมไปแล้วครับว่าภาพไหนที่ผมเขียนด่าไว้ 555
ภาพทั้งหมดเขียนไว้ตอนอายุยังไม่เยอะ
คิดอะไรก็เขียนลงไปเลย

สวัสดียามเช้าครับ