|
มาทีก็เหมือนไฟไหม้บ้าน
คอมพ์คู่ทุกข์คู่ยากที่ผ่านสมรภูมิโรคร้ายแห่งอินเตอร์เน็ตมาด้วยกันนานหลายปี มีบ้างที่เดี้ยงไปแล้วต้องส่งเข้าโรงซ่อม ด้วยความเต่าเก่าอืดของมัน จขบ.ก็เลยไม่ค่อยอัพแอนตี้ไวรัสไว้ เพราะมันทานทนพลังช้างสารไม่ค่อยได้
จนเมื่อเร็วๆ นี้ ก็คิดว่าถึงเวลาแล้วล่ะ เราควรมีแอนตี้ไวรัสเก๋ๆ ไว้ประดับเครื่องกับเขาสักที ก็เลยไปโหลดแมคฟีมาติดไว้งั้น แต่ไม่นึกว่า ตั้งแต่มีมันวิกฤตการณ์ของคอมพ์ข้าพเจ้าก็มุ่งสู่หายนะลงทุกที
จากที่เคยได้ฉายาว่าเซอร์ไวเวอร์ บัดนี้ไอ้แมคฟีมันไม่เคยเซิร์ทเจอไวรัสใดๆ ในโลกแม้แต่ตัวเดียว ทั้งที่หมั่นอัพเดทตอนตีสามทุกวัน
จากนั้นด้วยเหตุผลกลใดไม่ทราบได้ คอมพ์จขบ.ก็ติดไวรัสอย่างแท้จริง ไม่เพียงเท่านั้นมันยังมีสหายร่วมอุดมการณ์ทั้งหนอน สปายแวร์ โทรจัน ทำให้ต้องขวนขวายไปโหลดโปรแกรมกำจัดเจ้าพวกนี้มาใช้ แต่ด้วยอะไรไม่ทราบได้ ยิ่งโหลดก็ยิ่งแพร่กระจายความบัดซบออกไปทุกที
จนในที่สุด เจ้าพวกรวมฮิตนั่นมันก็ก็อปปี้ไฟล์เต็มเครื่องไปหมด แถมยังกินแรมไปอื้อซ่า เหลือพื้นที่ให้หายใจแค่นิดเดียว
ด้วยอีโก้แบบแปลกๆ ทำให้คิดว่าแค่นี้ฉันก็แก้ได้ เมื่อคืนก็เลยลงมือจิ้มมั่ว มั่วไปมั่วมา บรึ้ม...
เอ๋!?
กรี๊ดดดดดดดดดด...เดี้ยงคามือ เปิดเข้าวินโดว์ไม่ได้อีกเลย จะฟอร์แมทก็หาไม่เจอ กรี๊ดๆๆๆ นั่งดีดดิ้นกลางดึกอยู่ชั่วโมง ในที่สุดตัดใจ เออ ตูยอมแพ้แล้ว T-T ยกไปซ่อมก็ได้ฟระ (หลังจากปลุกปล้ำมา 3-4 วัน ไม่เป็นอันทำอะไร)
ช่วงนี้มีแต่คนโดนกันถ้วนหน้า รอบตัวเนี่ยโดนกันหมดยกฝูง ระบาดหนักอย่างรุนแรงเลยค่ะ โชคดีว่าเซฟนิยายเก่าๆ ไว้หมดแล้ว แต่เรื่องใหม่ที่กำลังเขียน เงาเสน่หาตอนล่าสุด เหลืออีกแค่ไม่กี่บรรทัดแท้ๆ จะปิดบทแล้ว ชีช้ำ T w T
พวกร้านคอมพ์ก็เล่นง่าย ไม่คิดกำจัดหรอกไวรัส เอาแต่ลงวินโดว์ใหม่ ฮือๆๆ สมบัติที่สั่งสมมาเป็นปีๆ ของเดี๊ยน...วอดวายในพริบตา...
กว่าจะได้เครื่องคืนก็วันจันทร์แหละค่ะ คงต้องมาลงโปรแกรมอื่นๆ ใหม่เองด้วย ถ้าหายหน้าไปก็แสดงว่าไม่ได้เข้าเน็ตนะคะ กระซิกๆ
|
| Create Date : 29 กันยายน 2550 |
|
16 comments |
| Last Update : 23 กันยายน 2552 3:30:45 น. |
| Counter : 654 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 68 คน [
โห อย่างเศร้าและเครียดเลยนะเนี่ย