มองยังงั้ยเนี้ย
วันเสาร์เป็นวันหนึ่งที่ข้าพเจ้ามักจะชอบเดินตลาดตอนเช้าราว ๆ หกโมงเช้าคะ
วันนั้นข้าพเจ้าก็ตื่นเช้าไปเที่ยวตลาดเช้าแถววัดโรงช้างคะ ตลาดนี้สาย ๆ ก็เลิกคะ
ฉะนั้นต้องไปเช้าและทุกเช้าก็จะมีพระมาบิณฑบาตเป็นประจำคะ ใครอยากทำบุญ ซื้อของก็หาได้ที่ตลาดนี้คะ
ตัวเด่นคะ มีหญิงคนหนึ่งอายุราวๆ สัก 30 ขึ้นคะคงไม่เกิน 40 เป็นหญิงร่างเล็กผิวคล้ำ ฟันบนด้านหน้าหักไปหลายซี่ (สังเกตเวลาเธอพูดคะ แอบมองแบบไม่ให้รู้ตัวคะ) แต่งตัวเสื้อยืดพร้อมเสื้อเชิ้ตลาย มัดเอว กางเกงยีนพับขา ใส่รองเท้าผ้าใบ การแต่งตัวก็บอกได้ว่าเด็กแนว หุหุหุ ไม่ได้ตั้งใจมาล้อเลียนนะคะ ที่จะพบเธอได้บ่อย ๆ ก็ช่วงเวลาเร่งด่วนตรงสี่แยกไฟแดงหน้าห้างโรบินสันเมธาวลัยราชบุรี และโรงเรียนอนุบาลราชบุรี คะ ช่วงเวลาโรงเรียนเลิกคะ ตอนนั้นจะมีจราจรมาตั้งเต้นท์ และมาค่อยโบกรถคะ แล้วจะเห็นเธอยืนข้างทางแล้วก็บ่น ๆๆๆ ไม่รู้บ่นอะไรคะ
บางคนคงคิดว่าข้าพเจ้าช่างไปสังเกตว่าเค้าจะมาช่วงนั้น ไม่ได้ช่างสังเกตคะ แต่จะเป็นประจำจนชินตาของคนบริเวณนั้นคะ
เช้าวันนั้น ข้าพเจ้าพร้อมเปียกปูน ก็ไปเจอเธอกำลังหยิบมะขามเทศของร้านขายผลไม้คะ หยิบเสร็จเธอก็โยนมะขามเทศใส่กองมะขามเทศแล้วก็หยิบแล้วโยนแล้วก็บ่น ๆๆ ต่อไปคะ คุณแม่ค้าก็ไม่มองคะ คงรู้ว่าเธอสติไม่ดีเท่าไหร่ก็ไม่ถือโทษ แล้วเธอก็เดินไป
ก็ไม่มีอะไรจนข้าพเจ้าไปซื้อสับปะรดคะ พอซื้อก็ต้องรอให้แม่ค้าปอกเปลือกใส่ถุงให้ ข้าพเจ้าก็ต้องยืนรอ อาการยืนรอของข้าพเจ้าก็จะยืนกอดอกรอ เหมือนวางมาดเลย แต่ไม่ได้วางคะ สายตาก็มองวิธีการปอกของแม่ค้าคะ มองเพลิน ๆ ก็มีความรู้สึกว่ามีคนมาเบียด ทั้ง ๆ ที่บริเวณที่ข้าพเจ้ายืนคนก็ไม่ได้เบียดเสียดกันสักหน่อย ด้วยสันชาตญาณ ข้าพเจ้าก็ขยับหนีแล้วก็เหลือบไปมองคะ เธอคนนั้นคะมายืนเบียดข้าพเจ้า พอขยับหนีเธอก็เบียดอีก จนต้องหนีออกมาห่าง ๆ เลยคะ แล้วข้าพเจ้าก็ งง งงจริง ๆ แล้วเธอก็เดินจากไป ข้าพเจ้าไม่กล้าหันไปมองคะ กลัวเธอด่า
โอ้ข้าพเจ้าไปทำอะไรเธอหรือเนี้ย เธอถึงมาเบียด ก็งง สิท่าน คุณแม่ค้าที่น่ารักก็บอกว่า
"มังคงคิดว่าน้องเป็นผู้ชายมั้ง มังเลยมาเบียด มังชอบผู้ชายนะน้อง โดยเฉพาะตำรวจ ถ้าเป็นผู้หญิงนะ มังด่าเลยนะ"
อ้าว เอาอีกแล้วข้าพเจ้า มองข้างหลังเหมือนผู้ชายอีกแล้ว นี่กลางวันนะ ถ้ากลางคืนไฟไม่พอ ก็ยังพอทำใจได้บ้าง คนสติไม่ค่อยดียังมองเป็นชายหรือนี้
กลุ้มเลยสิ นี่ขนาดผมยาวนะ ตอนโดนกระชากคอเสื้อนะยังพอทำใจได้ว่าเป็นกลางคืน ผมยาวปะบ่า แต่ตอนนี้ผมก็ยาวกว่าเดิมมากด้วยนะ แถมกลางวันอีก
หญิงชายเนี้ยมันแยกกันยากนักหรืองัย ทางด้านหลังเนี้ย
ลืมไปวันนั้นใส่เสื้อยืดสีขาว กางเกงยีน รองเท้าแตะหูหนีบสีขาวชมพูนะ (เห็นมั้ยรองเท้าสีหวานเชี้ยว)
ที่เจ็บใจกว่าก็คือมาเล่าให้พี่ ๆ ฟัง พี่ก็ยังบอกว่า เด็กผู้ชายสมัยนี้ก็ตัวผอม ๆ ผมยาว ๆ แบบข้าพเจ้าเลย เหมือนเด็กผู้ชายที่เริ่มเป็นหนุ่มนะ
วันจันทร์ข้าพเจ้าเลยใส่ชุดแซกสีเขียวผ้าคูบัว รองเท้าส้นสูงสีทอง ปาดมาสคาร่าไปทำงานเลย ให้มันรู้ไปว่าเป็นหญิงแท้ ๆ ไม่ปลอมขอบอก
Create Date : 30 มกราคม 2550 |
|
32 comments |
Last Update : 30 มกราคม 2550 1:39:01 น. |
Counter : 650 Pageviews. |
|
|
|